BINNENLAND. Kulfenlanihiclt «verzicht. weder worden geroepen om den wagen in het rechte spoor te brengen. Terecht schrift de heer A. C. Wertheim in het Handelsblad: De liberalen weten dat hun plicht, dat hun roeping is, traditie en zelfbewustzijn getrouw, aan de spitse te staan van deu kalmen, bere deneerden, gestadigen voortuitgang. Noblesse oblige, blyft bun zinspreuk. Zal het geweld hun op dpn achtergrond dringen, het gezond verstand der natie ont waakt al spoedig uit de zinsbegoocheling, door handige woordvoerders e|n listige volks menners in het leven geroepep, en hergeeft hun de plaats waar zjj behoorén. Zóó kan de nederlaag van Leeuwarden hun meer waard zjjn dan de overwjmning deu ra dicalen. Intusscben mogen de tegenstlanders juichen Le quart d'heure de Rabelais, i dat is het na komen der onderlinge verplichtingen, zal een maal slaan en de van niet-oetaling gepro testeerde promessen zullen het kennelijk on vermogen bewjjzen van hen, diji ze lichtvaar dig hebben onderteekend. in de zedelyke, zoowel als in de finnncieele wereld gaan zij, die niet betalei wat zjj schul dig zijn, failliet. Dan zal de openbare meening de liberalen tot curatóreu benoemen van den onbeheerden boedel. Tot zoolang zij het wachtwoordHerzie u zelf en handhaaf uw beginselen bljjf vrjj van dubbelzinnige bondgenootschappen en valsche leuzen. Dan geldt voor hen in staatkundigen zin, wat Heine vau den dichter Jehitdah beu Ha- levy zegt, de woorden van zelfvertrouwen, ge loof en geestdrift: Tö dten kann das Volk uns,| aber niemals richten' t Zoo zjj hetLaten wjj liberalen ons niet vervaard laten maken door def mannen van het verouderde calvinisme of van de maatschappe lijke wanorde, die thans den triomf vieren der beginselloosheid. Mbt een verleden als het onze, met een beginsel dat in overeenstemming is met de behoeften van onzen [tijd, dat zich steeds verjongt en zich aanpast pau de veran derende omstandigheden, hebben wjj niets te vreezen. Het liberalisme sterft hiet, al moge het tjjdeljjk overstemd wordenEr schuilt levenskracht genoeg in onze pArtjjom met kalm vertrouwen de doodsklok over ons te hooren luiden door onze bitterste tegenstan ders. Ook hier geldt het bekende woord les gens que vous tuez se portent assez bien. GOUDA, 13 Februari 1893. Van do aangeboden gelegouheid om gratia brood met melk to gebruiken werd Zondag inorgou door 235 kinderen gebruik gemaakt. Heden morgen door 338 kinderen. Totaal door 10256 kinderen. Men schrijft oqs uit 'a liage De meêdeuling dat te Stolwijk eono commissie is bouoemd om „de centjes* behoorende tot de nalaten schap van Neeltje (de) Pater los to krijgen, heeft mij verrast. Ongeveer dertig jaren lang zijn tot iu het hoogste ressort toe procedures over die nalaten schap gevoerd. LSatsteljjk heeft de advokuat Mr. P. J. Snel te 'silage tea name vau een der uaasteer ven dienaangaande eeu proces gevoerd legen den bewaarder van het testament van Neeltje Pater, na melijk notaris Merens te Haarlem, tot afgifte van eeu afschrift vau dat testament, daar het bij geeu der erven aanwezig was. Z.EG. meende dut vóór alles bekend moest zijn de inhoud vau dat testament en dat tevens glas bolder uit offieieele stukken moest bljjkou wie volgens dal testament of volgens de wet tot die nalatenschap waren gerechtigd. Notaris Me rens wilde in der minne geen afschrift uitreiken, zelfs niet togen betaling. Van daar eene procedure welke eerst bjj de Rechtbank te Haarlem, daarna bij liet Hof te -Amsterdam en eindeljjk bjj den Hoogen Raad dor Nederlanden is gevoerd. Doch alles vruchteloos omdat de eisoher niet vol doende had bewezen dat hjj tot de oumiddeljjk be langhebbenden boboorde er w.erd eeue schakel iu den keten gemist die onmisbaar wus om het wettig eu ondubbelzinnig bewijs der ufstammiug aaute- toouen. Dientengevolge heeft de heer Snel positief ontraden oin verder eenige poging te doen tot be- machtigiug van Neeltje Pater's nalatenschap. Reeds dertig jaren lang is vau verschillende zijden op verschillende mauieren en tot in het hoogste res sort geprocedeerd ter zake dier nalatuoschap. Doch altoos zonder succes. En al ware nu eenige kans om „die centjes* te bemachtigen, dan toch is dit zekor dat „die centjes* indien ze ui ooit uitgekeerd werden, eerst in handen der kleinkinderen van de tegenwoordige belanghebbenden zouden terecht ko- meu. Al is nu de poging om op eeue eerljjke manier te bekomcu wat meu als erfgenaam mount te vor- dereu te hebben zoo fraai mogelijk iu de gegeven omstandigheden is het toch geraden niet veel kosten aan hel onderzoek te verknoeien. Trots de duizen den en duizenden die reeds „verprocedeerd" zijn, heuft men het nooit verder kunnen brengen dan tot onderzoeken, oominissien te benoemen, eu procedeereu. Zóó ging hel steeds van nieuws af aau steeds vruchteloos. Ik herinner me eeu geval dat, naar ik moen, óók de nalatenschap van Neeltje Pater betrof: Een zeer handig, welbespraakt zaakwaarnemer was de vertrou weling vun de toenmalige oommissie geworden. Voor onderzoek eu allerlei kosten liet hij zich heul wat betaleu. Eindeljjk was zjjn onderzoek zoover genu- derd dat de stamboom, afstamming, geboorte- dood- en trouwacten aauwezig, althans te viuden waren. Dat feest moest gevierd worden met eeu diuer (dat door de gasten vooruitbetaald werd) te Amsterdam- Al de bekende erfgenamen voor zoover zij contribu eerden, waren aan den maaltjjd genoodigd en aange- zeteu. De zaakwaarnemer zat aan bot boofd der tafel met een prachtige papieren stamlijst aan een vergulden stok, gebonden als vaandel, naast zich. Menige toast werd gedronken zoowel op den kuariigen zaak waar neofer als op het verkrjjgen der buit. Me nige traan van vreugde eu opgewondenheid moet in de soep of op het tafelkleed aangeland zijn. Zelfs op het dessert was eone miniatuur-stamboom boven op de taart, niet vergeten. En nu verder Men scheidde vol moed en verwachting, het onderzoek duurde voort eu bleef aanhouden tot tot eindelijk de combinatie het wachten moede de znak opgaf en met een déficit in kas. ontbonden werd. Moge de op 4 Febr. 1.1. te Stolwijk benoemde commissie zoo'n lot niet ondervinden. De „centjes" deels te Londen deels in „stichtingen" omgezet, zul len wel bljjvec waar ze al circa een eeuw geweest zijn. Een brand met zeer noodlottige gevolgen omstond deze week in eeue restauratie te Leipzig. Het niet zeer grooyi, maar langwerpige en van slechts één venster voorziene lokaal was, ter eere van het car naval, met allerlei licht brandbare stoffen versierd eu er bevonden zicli, behalve de eigenaar met zijn geziu en bedienden, niet meer dan 20 gasten, toen er nog een gast binnenkwam (zekere wijnkooper Kretsciimar) die een stuk vuurwerk afstak. Hij had dat ook reed» in een even te voren door hem be zocht lokaal gedaan, zouder nadeeüge gevolgen. Hier echter vloog plotseling het decoratief der zaal in brand en voor dat de braudweer hulp kon bieden, was bet huis tot aan de vierde verdieping uitgebraud. In de verwarring cn schrik hebben drie personen zoo zware kwetsuren bekomen, dat zij naar het hos pitaal gebracht moesten worden. Maar toen de brand gubluscht was, vond men zes meuscben door den rook gestikt: de 15-jarige dochter van don restaurateur en eene dienstbode op de eerste verdie ping, 4 der 20 gasten op een biunenplaatsje, waar heen zij bljjkbaar de vlucht genomon hadden toeu het liuu niet gelukt was den uitgang le vindon. - De heer Krefschmar is iu lu-cbtenis genomen en zal ziju carnavalsgrap inot eene zware straf moeten boeten. Te Burgersdorp, in de Kaapkolonie, is deu I5en Januari het Taalmonument onthuld, dat daar opge richt is ter herinnering aan de gelijkstelling van de Hollandsche met de Engelsehe taal in de Kaapkolonie. De Gouverneur, de Presidenten van den Oranje-Vrij staat en Transvaal alsmede een groot aantal aanzien lijke personen, uit de Zuid-Afrikaansche landen, woon den de plechtigheid bij. Do Hollanders te Pretoria schonken, als blijk van belangstelling, aan het comité voor bet monument een gouden gedenkpenning, met het opsohrift: „1806 1892. Bewaart uwe taal". Ook do vereeuiging Ome Taal, te Pretoria, zond een gedenkpenning, en daarbjj een gedicht van deu heer G. A. Oflé, ter eere va» „Holland's taal„, die uit hot best van 's wereld's volkeren werd geboreu„ en die Zuid-Afrik» zeker eenmaal zal leiden: „Tot wat»uw leus is en moet blijven: een éeuig, vrij Zuid-Afriks.* Omtrent den schrikkelijken brand in het krunk- 't gulle aanbod zjjner nieuwe vrienden, om hem elk eeu hunner kleediogstukken te leeneu [net een kwink slag heeft afgewezen. Ka veel handen geschud eu ontelbare uiinoodigingen om eens te komen bitteren met even zooveel betuigingen van goeden wil beant woord te hebben, staat bjj eindelijk met z'n vader weer op straat. Onverwijld spoeden ze zich nu naar huis, waar moeder Holsma hen iu de grootste ongerustheid zit te wachten. Haar angst overwinnende, heeft ze in den vooravond 't verloop vau deu brand uit haar ramen kunnen gadeslaan, terwjjl gedienstige buur vrouwen haar den loop der opeenvolgende gebeurte- nisssen hebben meegedeeld, waarin de faam Jan eeu rol liet spelen, die een tweede Hercules zich niet zou behoeven te schamen. Met moederlijken trots beeft zjj de [verhalen aan gehoord, die zoo sprekend getuigdonj van de zucht des volks oui te overdrjjveu, 'tzjj ten goede, 'tzij ten kwade. Maar nadat de buurvrouwen vertj-okken waren, heeft de onrust zich geuesteld in h^ar hart, daar een ougeluk iu een klein gaatje stetlkt eu zo zich niet kan voorstellen dat do roekeloosheid, wanraau Jan zioh schuldig gemaakt moet hebben, ongestraft zal Uljjveu. Ui' voorzorg hoeft ze reeds drooge kleeren voor hem neergelegd, wuarbij 't haar te binnen schoot, dat hij z'n beste pak nog aau had, 't welk natuurljjk geheel bedorven zou zjjn. En ze heeft een stuk verbaudslinuen opgesnuffeld iu eeu rommella, om niet verlegen te zitten als 't soms noodig was, maar 't verstoppende in haar naai kistje, omdat ze niet uitgelachen wilde worden als de voorzorg overbodig bleek. En een zucht van verlichting ontsnapt haar fegeljjk met eeu welgemeend Goddank, nu ze de bekende voetstappen van man en kind op de stoep hoort op het oogunblik, dat haas Holsma eeu luid „goeien-avoud" toeroept aan een voorbijganger. En haar bezorgdheid wjj kt geheel, toen Jan zich in levenden lijve, ongedeerd en met eeu lach op het zwarte, haast onkenbare goziebt, om hot hoekje van de kamerdeur vertoont. Kom, zegt ze verheugd, beu je daar eindelijk Foei, je zoudt ten mensch ongerust maken over jo lang uitbljjvon. Goeie-God, jongen wat öeu jo smerig en nat, vervolgt ze verschrikt, nu Jun in het licht treedt. Toe, ga maar gauw naar de keuken. Jo drooge goed ligt al op de kachel. Hier drinkt eerst een beete kop koffie op, ik heb er eeu scheutje brande- wiju ii< gedaan Nu, li jj heeft 't verdiend, zegt baas Holsma vergenoogd grinnikend. Alle menschen hebben dt-n moud vol van z'n heldendaden. Als hij niet tus schenbeide gekomen was, dan hadden ze misschien de freule van 't slot vermoord. Och kom, dat jok jo toch, zou men hopen. Né, zeker uiet! Witt zeg jg, Jan? 't Volk leek wel razend, en 't was bepaald niet goed met- haar afgeloopen. Misschien niet. Maar ik moet zeggen, de freule is voor geen kleiu geruchtje vervaard. Dat is nu dunkt me een adellijke dame van den oudon stempel kloek en onversaagd. Wat een mooie gestalte en wat een voornaam gericht. Ik wou haar nog wel eons weer zien. Toe. vertel me flens iets van haar. Hoe oud is ze en hoe heet ze? Dat kan straks wel, waarschuwt moeder Holsma. Drinkt nu eerst jo koffie op, andors wordt ze koud en ga je dan gauw verkleeden. Foei, je kuut je wel eeu ziekte op deu hals halen mot zoolang in je natte plunje te loopou. Gekheid moeder! ik ben zoo frisch als een noot en do kou heuft volstrekt geeu vat op me. Wee» maar gerust, hoor! ik zal ine gayw verdroogen Jan drinkt ouder het praten z'n kopje uit, waarna hg. zich in do keuken terugtrekt om bjj den warmen kachel van kloeren te verwisselen. Eerst nu do geredde voorwerpen tusscheu z'n klee ren te voorschijn komen, herinnert Jan zich eousklapa de schatten, die hij dAar geborgen hoeft. In de opwinding van het oogenblik waren ze hem geheel en al door het hoofd gegaan. Hg legt de voorworpen bij zich op de tafel en neoint ze, na zich gekleed te hebben, mee naar d© woonkamer. Hordt ver colqd.) sia»igengcHticht bjj Dower, in New Hampshire, wordt Mg hel volgende gemeld. Het gebouw van dit (provinciaal) geslicht was vau hout en roeds twee maanden geleden werd met heftigheid en nadruk iu de dagbladen op de groote gevaren voor de verpleegden do aandacht gevestigd. De autoriteiten antwoordden alleen, dat er onmogelijk brand kon ontstaan, en daarbij bleef bet toen. Don derdagavond omstreeks 10 uren nu bespeurde een bewaker brand in eender vrouwencellen. Hij maakte terstond alarm. Hei bleek, dat de bewoonster der cel deze van biunen had versperd en toen meu zich eindeljjk toegang had verschaft was bet te laatde vlammen verspreidden jsioh met ongelooflijke snel heid. Men opeude al de rellen, maar de arme krankzinnigen wisten zich niet te redden. Ouder hartverscheurend gegil en de treurigste blijken vau hun gemoedstoestand zjjn do meesten omgekomen, Eene vrouw die hoegenaamd uiets van het gevaar begreep, zag inen. een peluw als een kindje dodijneud in iiare armen, voor een der vensters, naar allen op de vroegere Oranjefeesten zoo dapper hun salvo'» deden hooren. (jy. p Ct.) Gladstone bestreed het amendemeut van Lowther tot beperking van omigratie van behoeftigeu. Hjj merkte op, dat men alvorens een voorstel tot wot- Hann. Courier* gaf oulangs van het bevrie- 8ev»ug t® doetf, de feiten mo. -t vaststellen. En is nog niet voldoend /De zen van deu Rjjn de volgende "boeiende beschrij ving. Zelfs de geweldigste weet der natuur door gesta dige krachtsinspauniag te keteuen. Ook de Rgu wordt bedwongen door de kracht van de vorst. Waar kort geleilou de groene golfjes nog kabbelden en rauchtige golven de raderen der stoombooten omarmdeu, daar loopt thans op de jjs- baan met onzekere schreden het spelende kiud, of dreunt de voetstap van den zwaargebouwden dorpe ling, die vau de gelegenheid gebruikt maakt, om na een tjjdsverloop vau jaren, weder eens ie proeven, of de wijn aun de overzijde Ut>g even heerljjk smaakt als weleer. Toen de koude toennm, vormden zioh daar, waur de Rjju door de laagvlakte stroomt, groote schotsen, en daar waar du rivier tusscbu» rotsen doorbreekt eu het water tezamen geperst Kh^ ailuda,.!, rroclijk o.er d» op»chuddinS en d„ MbotM k|>i deu gloed van het vuur, tot bij onder een instortend Onlr rl« 1 ar, i i /ma"J. stuk dak verdween. Eene andere vrouw had ge- Bbtfer T 5 ,0 f," B üiuger Loch, waar de Rijn lu zgn middenloop hol gebergte binnentreedt, tot kleine schotsen verbrijzeld. Zoo was de stroom eenige dagen achtereen beladen makkelijk kunnen gered worden, maar toen een brandweerman den arm uitstrekte om haar de ladder af te dragen, wierp zij zich met een gil van schrik in de vlammen achter haar. Anderen kwamen om, terwijl vij als razetiden mot elkander vochten. Er hebben, zoo meu weet, 44 het leven verloren slechts drie sohijnon geren te zijn, van wie één bjji:a een uur vei- door een sneeuwstorm liep. Het gesticht belandde aau oen armhuis, dat mode werd aangetast, inwoners, A 1 met kleine, in het wild ronddrijvende schotse». Niemand zou gelooven, dat dit jjs zicli tot eeu vasten vloer zou zeilen. En toch geschiedde het. De jonkvrouw Loreley ketent deu vloed. Ann den voet der rots, waar de stroom een groote diepte hoéft, zet zich het jjs het eerst vast. Stroomop waarts is een geweldig stijgen van het water hiervan De inwoners, ten getale van honderd bluschter waier aiervao echter zolf den brand wnarbii velen Keirond irerden t 6e" f"ljaupaa™ ba8"" <la te vloeien, Me» ,w 1. L !fe nd _e:Uen' worden de schotsen, er ontstaat ijsdek. Men meent, dat de brand door oen verwarmings toestel is veroorzaakt, Men schrjjffc uit Den Haag Een huis hier ter stede, waaraan eigenaardige his torische berinneringen zijn verbonden, staat misschien opgeschreven Sedert eenige dagen is het huis ont ruimd, en het staat daar verlaten, wegdoeraondo in een grysgrauweu aanslag, wolken de eeuweu er over wierpen. Het is, als treurde bet over alles wat het verloren lieefi. Eenmaal tooli mocht het trotsob zijn niet enkel om ziju eigen roemvol bestaan, maar ook omdat het het middelpunt uitirtttikte van hot flanee- rea en flirteeron van den Haagschen beau-„w mie. 8troom heeft geslagen, kan houdt?». Daar komt het Het Halstra itje, nu niet meer dan een doortrek, le- 1 luutlvolk onder allerlei vreugdebetoon aungeloopun. Nog worstelen de golven evenwel. Zoo nu en dan wordt de jjsbai.d verbroken en hoog opgestapelde brokken, die in chaotische wanorde dooreen liggtn, getuigen van de kracht der golven en geven een l bewijs van den hoftigen weerstuud, die geboden werd 1 voordat de rivier zich liet ketenen. Het is een chaos I van vastliggende en drijvende gsklorupeu. In arrenmoede zitteu op eeu der ijsbrokken een zwerm raven terwjjl een troep eenden troosteloos tusschen de nauwe openingen zwemmen, die nog j tusscheu de schotsen vrjj bljjven. Eindeljjk komen ook do drjjvende schotsen tot rust. Nog een paar dagen, en de brug, die de wintervorst over don verde in vroegere tijden don eenigen verbindingsweg le» rainele de» kortste»,-— tusscheu het stadhou derlijk kwartier en bet centrum vu» de stad. De Irausche kramers hadden daar hunne fraaiste winkels opgeslugen. Onder Prins Willem III was liet a at 1 nu de Bondsslreet is te Londen en de rue Pienne, of beter nog de boulevard des Italiens, te Parijs. Al wat Parij% iu zgn schoousile zaken, mode deed wor- j den, werd iu het Halstraatjo verkocht, en ujet enkel de Haagsche schoonen zag meu daar eenige maler. I doorheen trokken om toiletbenoodigdheden tekoopen i en ze op volgende dagen te laten bewonderen, maar j ook de dames der nabijgelegen dorpen en lusthoven deden daar hare inkoopen zij zoudeu zich geschaamd hebben iets te dragen of te gebruiken, dat niot in het Halstraalje gekocht was. En wie zeker niet uit- blevon, dat waren (le cavaliers. Menige amourette u daar, in dat nauwe straatje, tot stand gekomen menig liefdesdrama heeft zicli daar ontknoopt; en de' heeren hadden gelegenheid zich somtjjds verdekt op te stellin, als zij eou mede-minnaar vreesden, in het mo even genoemde hoekhuis, met het Wapen van Rome in den gevel, waar sedert ruim twee eeuwen een tabakshandel is gedreven, en verschillende soor ten van snuif de spiritueele neuzen van orzo edellie den verkwikten eu prikkelden. Doch niet enkel on alleen ter wille van de tabak en van de snuif, traden in dien winkel de-staatslie den eu prinsgezinde burgers biunen. Naast aan den tabakswinkel grensde oen huis, waar, in het midden der 17e eeuw, om zoo te zeggen een Orangistische ij in, a11® Kehül® vergadorde. De Oranjegezinde leden der Staten, en de aanhangers van den jeug digen Prins spraken daar over de middelen om den Vorst de hooge waardigheden zijner vaderen te ver- ttkereu. Kon geheime deur leidde van den tabaks winkel tot hot clubhuis. Toen Prins Willem III tot •tadhouiler en alle waardigheden van zijn vader was verheven, beloonde lig den eigenaar vau den winkel ,.w°r ru™. privilege te gunnen, wat hij altijd uit liefhebberij ongevraagd had gedaan, om op Prins- JWtag met twee kleine kanonnetjes le schieten, die terzijde ran de etoep ?au |lflt buis stonden opge weld. Een privilege, dat steeds voortleefde eu zelfs later door Prins Willem V bevestigd werd. Vooral eigenaardig ,9. |,et ,|ut (|0 tabakszaak, zoowel als het huis merendeels in handen was en bloef van de amilie Waldeck. Een der nazaten diei familie is dan ook nu nog in het bezit der genoemde prinse- ijite privileges en van de twee kanonnetjes, welke Met krachtigen handslag worden oude bekenden van de overzgde der rivier bjfcrotjt. Het wordt levendig op deu stroom. Wut een vroolijke menigte op schaatsen on in sleden! Reu weg aan buide zjjden met denuoboomen getooid, voert dwars over de rivier, en tenten met vlaggen versierd, verrijzen overal. Ook de draaimolen met jjssleden wordt niot velgelen. Een gewoon wagen rad wordtin het jjs geklouken en als verlengstukken van de spaken worden latten aangebracht, anu wel ker uiteinden sltedjes en sleden worden bevestigd. Het rad wordt in beweging gebracht en voort gaan de sleden, beladen met jubelende kleine en groote kinderen, in dolle vaart. Als de zon ondergaat, woidt het stiller op het ijs. De hemel is mat-blauw, maar in hot westen gloort eensiraleubundel van licht oranje en de sneeuw op de Omliggende bergen knuist dien gloed terug. Die glaus daalt soms uf op het jjs. Eindelgk verliest de vorst zijn kracht. Do reuzen- stroom begint zich zijn sterkte bewust te worden. Valt de dooi geleidelijk in, dan gaat alles rustig en kalm, maar bjj plbtselingeu dooi rukken de schotsen onder donderend geknal en gekraak zich los Er ontstaat een natuurtooneel, dut door zjjn woede, kracht en grootheid zelfs den stoutmoedigste met eerbied eu ontzetting vorvuld. Het is weder de Loreley, die de voornaamste rol speelt. Aau haar voet hoopt zicli het ijs hut eerst op. in 1850 steeg het wntc te Bacharaoh zoo snel, dat verscheidene i inwoners slechts met achterlating van alle have en i snelle vlucht zich het leven kondpu redden. In de J oude steden aan deu Rgn vindt men iu verscheidene I l woningen op de eerste verdieping noodgangen, die 1 I in tijden vau ijsgang menigmaal de bewoners voor i den oudergang behoed hebbeu. Nacht en dag wordt J j de rivier in zulke tgdo» bewaakt. Btj het minste teeken van gevaar worden de bewoners der naburige dorpen en steden gewaarschuwd. Welk eene verandering in een tijdsverloop van slechts enkele dagen. De onstuimige, woeste wateren 1 met du drgvende schotsen biedeu reu geheel ander I schouwspel, dau de vaste ijsvloer, die inet draaimo lens en tenten bezet was eu waarop zich e< n vroolijke menigte bewoog, ja waarop zeis, zooals 21 Januari jl. nog te Mainz gebeurde, een bal geïmproviseerd werd. Vrijdagavond was eindelijk de laatste avond der adresdobntten in het Engelsoho lagerhuis. gebleken, dat de emigratie het aantal hulpbehoevende Britsehu arbeiders doet toe- nemon. Wat betreft het vestigen van Israëlieten, gebiedt do rechtvaardigheid jegens het Jsraëlietisoho volk de bekende eu onbetwistbare feiten aan te nemen. De gezondheidstoestand van dat ras is over het algemeen bijzonder gunstig. Zoowel uit dit oogpunt als uit andore kunnen de Israëlieten zeer goed de vergeljj- king met de Cristenon doorstaan. Men verzekert dat de vestiging der Joden, groote maatregelen heeft doen nemen in het kleermakersvak die niot als gevolg van de komst der Israëlieten zouden zjjn genomen. Mdiischen die van hun loon leven, eu daarmede tevreden zijn, kan men niet zon der middel van bestaan noemen. Voor een land, dat zeker artikel uitvoert, is het niet verstandig den invoer door beperkende bepalin gen te willen drukken. Daardoor toch mankt men dat de vreemdeling in zjjn recht is, desgelijks te handelen- De verdragen met de andere mogendheden hebben niet alleen betrekking op goederen, maar ook op de individuen. De geest der verdragen is behandeling op deu voet van geljjkbeid. Hier te lande en in Amorika, zullen wij een on derzoek dotn instellen naar de emigratie van perso nen die werkelijk van alles ontbloot zgn. Op grond der vorkregen inlichtingen zullen wjj dan een zuivere [en wijze beslissing, betreffende de te gemeu wettelijke maatregelen voorbereiden. {Toejuiching.) Het amendement Lowther werd daarop met 284 tegen 119 steramen verworpen. Het adres in zjjn geheel is medo goedgekeurd. De beoordeeliugeu van het vonnis iu het Panama proces, loopen zeer uiteen. In Frankrgk beklaagt men algemeen den grooten Frauschman en hoopt inen dat president Carnot hem genade zal schenken. Het Journal des Debats ver wacht niet, dat de te recht over het Panama-schan daal verontwaardigde openbare meening bevredigd zal worden door de veroordeeling van den schepper van het Suez-knnaal. De Engelsoho Standard gelooft dat nog steo'dseen zekere ongerustheid bestaat, dat de zaak nog uiet tpt in den grond onderzocht is. De Patijaobe oorrespondent der Possische Ztg. merkt hateljjk, maar met eenig recht op, dat de beoordoeling vun het vonnis de verstomping van het zedelijkheids- en rechtsgevoel van een deel van hel Fransche volk bewijst. Het meest staat de corres pondent verbaasd, dat zolfs het Journal des Débats do rechters om hun uitspraak aanvalt eu verdacht maakt. Hot Duitsche blad spreekt overigens met sympathie over De Lessepsr eu acht het gelukkig, dat hij van de schande onkundig zal blijven. Voor de Fransohe rechters is de zaak zeer moeielijk, Een miuder streng vonnis had het verwjji var. partjj- digheid jegens de „grooten der aarde" uitgelokt. Misschien zou een volkspetitionnement het eenige middel zjjn, om een of meer der veroordeelden te r-edden. De Parijscbe correspondent van de te Brussel ver- sclijjuende Oazette telephoneert het volgende: Het gisteren door mij medegedeeldo bericht dat een gerechtelijk onderzoek tegen Clemenceau was geopeud, kreeg ia de Kamerzitting van heden een bijzondere beteekeuis. De Gazette ging van hand tot hand. Eenige leden der enquête-commissie, o. a. Ville- bois en Mareuil, bevestigden dat hot bericht meer dau waarschjjnljjk was. Tor versterking mijner mededeeling voegde men /er bij, dat de raadslieoren in het Hof hadden gezegd, I dat zg kennis droegeu van alle dossiers. Zjj beves- ligdeu, ('at zich in deze verzamelingen meer stukken bevonden dan noodig is om de medeplichtigheid van den directeur vau La Justice aan hetgeen Herz in de Panama-zaak deed, vast te stellen. Onder dezo omstandigheden beschouwt men eon ver volging als zeer aanstaande. Cottu en Eiffel hebbeu cassatie aangeteekend. Geljjk men weet, moet er nu in de Psnama-zaak een tweedo procos volgen, een proces voor het bof vau assises, waarnaar Baihaut, A/itoniu Proust, Dugué de la Fauoonnerie, Béral, Sans-Leroy, Bloudin, Charles de Losscps, Fontane, Gobron eu de voort vluchtige Arton verwezen zijn. Dit proces grldt het punt van omkboping van ambtenaren en zich laten omkoopen. Deswege is Cottu, do mede-veroordeelde van hel hof van correctioneel appel, buiten verrolging gesteld. Het hot heeft alleen uiispraak gedaan omtrept de aanklacht fan oplichting er. misbruik van vertrouwen. Ferdinand en Charles de Lesseps, Fontane en Cottu

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1893 | | pagina 2