Huiieuiamiscti overzicht.
kunnen tanmeiden, tegen betalingjvan één gulden
in bet gemeenschappelijk fonds als contribuant zul
len worden beschouwd evenals de andere contri
buanten de nader te houden algemeene vergaderingen
kunnen bijwonen, en de circulaires ontvangen zullen
die van de commissie uitgaan.
Tot leden dier commissie werden gekozen de
heeren mr. A. Slotemaker, ad vocaat en procureur
te 's-Gravenhago, voorzitter; mr. Schim van der
Loeff, advocaat en procureur te Gouda, vice-voorzitter;
J. Laukelma Jr.zn., fabrikant te Purmerend, secretaris;
Jacob Willemse, bakker te Haastreoht, penningmeester;
A. A. Graves koopman, te Schoonhoven on W. Burg-
graaif te Kamerik, prov. Utrecht.
Dezen namen allen de benoeming aan, behalve de
heer Schim van der Loeff, die door bezigheden ver
hinderd, de vergadering niet tot het einde toe by-
woonde. Aan hem moest dus van zijne benoeming
door den secfetaris worden kennisgegeven.
Vergun mij, M. d. R., er na dit relaas nog één
woord bij te voegen
Het komt mij namelijk voor, dat uw correspondent
te Aalsmeer een bepaalde onvoorzichtigheid heeft
begaan, om nu maar geen erger woord te gebruiken,
door dergelijke praatjes uit te strooien omtrent die
vergadering op 4 Februari te Stolwijk gehouden en
omtrent de personen, die daar handelend opgetreden
zijn.
Ik verwacht van hem, dat hij ruiterlijk zijn mis
slag erkonnen zal, anders zou het (nu wel niet
'ter wille van de reputatie der commissieleden maar
mot het oog op het welslagen hunner pogingen)
mogen lijk wel wonschelyk kannen blijken op andero
wijze tegen ZEd. te argeeren.
Intussohen breng ik der Redactie myn dank voor
de afgestane plaatsruimte en heb ik de eer te 'zijn
baar
dienstw. dr.,
's Gravetihage Mr. A. Slotemaker,
15 Februari 1893. Voorzitter der commissie.
de inwoners van Oostwinkel (schrijft hij) die naar
de wereld-tentoonstelling van Chicago willeu komen
zullen te mijnent, zoo laug zij hierblijven, kosteloos
logies vinden. Voor andereu, zegt hy, zal zulks wel
100 frank per dag kosten.
Van den Abeele eindigt zyn brief met de hoop
uit te drukken, binnenkort nog 6eu paar hondord-
duizend frank bijgewonnen te hebben, en dan met
zyn vrouw en kinderen in zyn geliefd vaderland,
België, te gaan wonen.
Een telephonisch dagblad is onlangs te Budapest
verschenen. Tegen een abonnement van 11/8 gulden
per maand ontvangt men een toestelletje in huis,
telephonisch verbonden met het redactiebureau.
Hoort men een sein en brengt het toestellotje aan
het oor, dan verneemt mon al de op genoemd bureau
ontvangen berichten, naar verkiezing in het Duitsoh
of in net Hongaarsoh.
In 1879 verliet een eenvoudig, doch kraohtig en
spaarzaam werkman van Oostwinkel, August Van
den Abeele genaamd, die gemeente, dm in Noord-
Amerika zijn geluk te gaan zoeken.
Hy is volkomeu geslaagd. Zondag 11. is een nieuwe
brief van den uitgewekene bij zijn familie wier
bestendige weldoener hy is aangekomen, en daarin
sehryft hij onder anderendat hij sedert eenige
jaren een groote vleesehbouwerij te Chicago opgericht
heeft, dat hy alle dagen het slachtvleesoh levert aan
twintig hotels van die stad1500 kilo daags aan
ieder alsook dat hy reeds eeD vry vermogen van
850.000 frank bezit.
Van den Abeele woont in de wijk, waar eerlang
de wereldtentoonstelling van Chioago zal geopend
worden. In zyn brief wordt dit door hem aan zijn
familie, vrienden en kennissen herinnerd, en hij voegt
erbij, dat hij allen naar dat feest uitnoodigt. «Al
Een appel is chemisou samengesteld uit plantaar
dige vezels, eiwitstof, suiker, gom, chloropbyl, ap-
pelzuur, galuotenzuur, kalk en een groote hoeveelheid
water. Verder bevat do appel een hooger gehalte aan
phosphorus dan oenige andere vrucht of groente. De
phosphorus is by uitnemendheid geschikt voor het
onderhoud van het zenuwstelsel. Een dergelijke op
vatting heeft wellicht aanleiding gegeven, dat oude
Scandinavische overleveringen den appel als spijs
voor de goden voorstellen, die, wanueer zij bespeur
den zwak en gebrekkig te worden, tot dezo vrucht
hunne toevlucht namen, om de krachten van geest
en lichaam te hernieuwen. De in de appelen aanwe
zige zuren zyn eveneens vau boteekenia voor men-
schen, die een zittend leven leideu en wier lever traag
arbeidt, daar de vruchteuzuren bloodzuiverend werken.
Het is aan te nemen, dat men op grond dezer on
dervinding bij vele gereohteu appelpent eet. Het ap-
pelzuur van rauwe zoowel als toebereide appelen
Bchijut zeer gunstig op de spysverteering te werken.
Vruchten, zooals de appel, de peer en de pruim, mits
ia rijpen toestaud en zonder suiker gegeten, zullen
eerder het zuurgehulte der maag vermiuderen dan
vermeerderen. Het sap dezer vruchten wordt ul. in
alkalische koolzure zouten omgezet, die de zuren ten
deele neutraliseereu. (Mdbl. tegerfde Fervalschingen).
Acht millioeu verbrand!
Donderdag-morgen om 1 i uur zoo verhaalt het
«Nbl. v. Ned." hield voor de fabriek der maat
schappij «Eleotra" aan den Haarlemmerweg te Am
sterdam een verzegelde transportwagen stil. Vier
heeren vergezelden het voertuig, eu ouder hun toe
zicht werden zes zware, oveneeus verzegelde kisten
uil den wagen gelost en in de fabriek gebracht. Die
kisten bevatten een gezamenlijk bedrag van 8 mil-
lioen gulden aan bankbiljetten, die de Nederlandsohe
Bank aan den omloop wilde onttrekken, omdat zij
beschadigd of vuil éu versleten warou. Onder het
toezicht van eeuige fteamten der bunk werd de kost
bare inhoud der kisten aan de vlammen prijsgegeven.
Men kan zioh de verbazing der werklieden voor
stellen, toen zij bet eene pak vóór en het andere na
zagen vernietigen.
«De 21e Februari 1892 werd door een vergade
ring, te Amsterdam bijeengekomen om te spreken
over vereenvoudiging van onze spelling en verbui
ging, een oommissie benoemd, dig in dezen bepaalde
voorstellen zou doeu.
«Die oommissie is thans gereedgekomen met zijn
arboid. In de volgende bladzijden biedt hy een
ontwerp aan tot vereenvoudiging van het stelsel-De
Vries en te Winkel ec de in de schrijftaal gebrui
kelijke verbuiging.
«Nu doot zioh de vraag voor, wat do geschiktste
wijze is, om de plauneu der voorstanders van een
gemakkelijker en natuurlijker schrijfwijze te verwe
zenlijken.
«Het schijnt de commissie minder practies toe,
in een reeks van vergaderingen het voor en tegen
der voorgestelde wyzigjingen te bepleiten, om daarna
door stemming te doen uitmaken, welke voorstellen
al of nist geamendeerd zullen worden aange
nomen en welke nieti Zeer veel belangstellenden
toch zullen die vergaderingen niet kunnen bijwonen.
Bovendien ontstaat ddor het stemmen over allerlei
ouderdelon het groote gevaar, dat het ten slotte
aangeuomon ontwerp zal wezen een waar monstrum.
«De commissie is daarom vau mening, dal zijn
voorstellen en bloc dienen te worden aangenomen of
verworpen. En liever; dan oen stemming over die
voorstellen te doen plaats hebben in een vergade
ring, waar uit den. aird der zaak slechts een
klein gedeelte van de
tegenwoordigd zijn, noc
vereenvoudiging onzer
vóór 15 Maart aan Di
straat 20, Amsterdam)
belangstellenden zouden ver-
digt hij ieder voorstander van
spelling «n woordbuiging uit,
R. A. Kollewijn (Vossius-
o willen meedeelen, of hij met
de achterstaande voor tellen kan meegaan of niet."
Aldus de inleiding
heeren F. Buitenrust H
Geu6, Gerard Keller,
wey voorstellen tot de
ging doeu.
Heeft zich van hen
om do voorgestelde ver<
tot een boekske, waarin de
ettema, H. J. Emous, P. de
R. A. Kollewiju en T. Ter-
bovenbedoelde vereenvoudi-
die in dezo voorstellen een
stap in de goede richtiig zien en die willen helpen
envoudigingen ingang ie doen
vinden, een voldoend aintal opgogeven, om de hoop
op welslagen te rechtvi ardigen, dan. zal er een ver
gadering worden belegd, waarop een Vereenigiug
tot vereenvoudiging vijn onze spelling en buiging
kan gevormd en propa^andaplannon kunnen bespro
ken worden."
Op verzoek van eenige lezers, die iets" over het
«Elberfelder stelsel" wjenschten te vernemen, deelt
«het N. v. d. D." omtrent dit stelsel van armenzorg
het volgende mede, da
teresseeren,
Het Elberfelder stelst
grondslagen
Onderstand wordt sl<
ook ten onzent wel zal in-
1 is gebaseerd op de volgende
ebts verleend ua persoonlijk
onderzoek, dat de noodzakelijkheid van hulp aantoont.
Dit onderzoek wordt ingesteld door vrijwillige arm
bezoekers, die ieder ten hoogste vier gezinnen onder
hun behandeling mogen hebben in een bepaald ge
deelte der stad. Deze 'ier gezinnen vormen samen
een Quartier en 14 dezor Quartieren een Bezirk of
district. De 14 armbezoakers van een Bezirk komon
op bepaalde tijden bijeen, om de verschillende aau-
vragen of voorstellen t< t het geven van onderstand
te bespreken. De armbezoekers beslissen dus zelven
mee omtrent de gevalletdie zij hebben onderzocht.
De ondersteuning, du>r hot Elberfelder armbestuur
gegeven, bestaat in het opnemen in gestichten en ia
onderstand in geld of goederen. Die onderstand is
niet gering ou, vergel sken met die, welke hier te
lande eu elders wordt verstrekt, zelfs zeer hoog;
maar de ondersteunde is dan ook «erplioht, den ar
beid te verrichten, hem door het armbestuur opgelegd
weigert hy te arbeiderdan kan hy, volgens de
Duitsche rijkswet, desi loods door gevangenisstraf
daartoe worden gedwongen. Zooals men weet, laat
onze wet het toepasser van zulk een kras dwang
middel niet toe.
Maar ze grijpt ondertussohen toch de courant van
de tafel, tegelijk de andere hand in den zak stekend
om haar bril te zooken.
Als 't wat bizondefs is, leest 't dan maar voor,
zegt ze ongeduldig. Ik kan myn bril niet vinden
eu dan hoort Jan 't meteen ook.
Baas Holsma is dadelyk bereid. Met een waar
digheid, die de verwachting zijner toehoorders hoog
spant, neemt hij 't blad op en begint een kleurig
verslag van den brand te lezen, dat gelyk alle va-
derlandsche vuurwerken eindigt met een behoorlijk
knal-effeot. Eere aar. die, eere aan die, eere aan
die en nu komt 't, zei baas Holsma met een knip
oogje, zyu stem verheffend om 't effect te verhoogeu.
Zal iemand 't vreemd vinden, dat ik hier den naam
noem van Jan Holsma, journalist te Zaandam, toe
vallig hior aanwezig P
Wio herinnert zich niet, hoe onder zijn aanvoering
de eerste muur omstortte, die de vlammen eeusklaps
versmoorden op een punt, waar ze 't hevigst woedden P
Wie stemde niet in met het uitbundig hoerah, dat
opsteeg uit duizend kelen ter eere van deze prach
tig uitgevoerde manoeuvre#.
Wie heeft hem niet gezion op de rookende puir
hoopen, de straalpijp in de hand, om 't smeulende
vuur uit te dooven, dat voortgloeide onder 'tneer
gestorte houtwerk P
Eu ik noem z'u naam te liever nu ik op hem
wijzen kan als beschamend voorbeeld voor de eer ver
geten mensehen, die gebruik makend van de alge
meene ontsteltenis, op roof en plundering bedacht
in de ontruimde gebouweu drongen.
Jan Holsma is 't geweest, die op dringende bede
vau mevrouw Schriele, doorgedrongen is in de achter
kamer van hot reeds brandende huis dier dame, met
levensgevaar de geldswaardige papieren reddende,
die er geborgen waren in een ouderwetsch brand
kastje.
Met levensgevaar, want één minuut na 't volbren
gen dezer heldhaftige daad, stortte de zware schoor
steen van het belendende perceel door het dak in die
achterkamer, twee roofgierige menschen begravende
onder z'n puin.
Twintigduizend gulden aan bankpapier, benevens
eenige effecten heeft Jan Holsma gered en aan do
eigenares terband gesteld, die niet anders kon ver-
j moeden, dan dal de papieren tot asch waren vor-
teerd.
Lozers van dit Llad, hoe zoudt gij den stoutraoe-
i digen man z'n kloeke daad vergolden hebben
Toeh niet als mevrouw Schriele, die hem door een
knecht by de deur van haar tegenwoordige verblijf
plaats liet afwijzen met een bedankje voor 't terug
brengen van 't geld en een rijksdaalder, zegge 2,50
als fooi met de verzekering, dat mevrouw Schriele
anders niet aan fooien deed
Baas Holsma leest de laatste regels met gepaste
verheffing van stem vooi', legt daarna de krant met
een slag op tafel en roept uit
Heb ik er nu te veel van gezegd P Als dat nou
geen stuk is, dat op pooten staat, dan weet ik er
niets van. De uitgever heeft eeu presentexemplaar
voor mevrouw Schriele naar 'tslot laten brengen,
nat van de pers. Sakkerloot, ik wou daar wel eens
om een hoekje Jfijkeu. Wat zal die mevrouw Schriel*
een gezicht zetten als een betrapte dief....
't Is veel te grof, legt Jau stroef. Ik wou wel
een tientje geven, als 'termiet instond. Wat moeten
de Jonker eu de freule wel vau ons denken, 't Lykt
wel een dreigbrief.
Ja, pruttelt moeder Holsma, zoo is vader altyd,
driftig en heetgebakerd. Vader meeat cu, dat hy
mevrouw Schriele een mooie poets gebakken heeft»
maar hij gooit er z'n eigen glazen mee in. Ik wed»
dat we er schade bij hebben.
Schade? Ik zou niet weten van wiel valt
baas Holsma grimmig uit. Op z'n best verlies ik
mevrouw Schriele als klant en daar geef ik geen lor
om. Maar wie-ter-wereld zal overigens party trekken
voor dat gierige wij??
Och, dat kan je niet weten, zegt moeder Holsma.
bezorgd als 't nijpt, trekt de groote wereld toch één
lijn en van de grooto wereld moeten wij leveu.
Ze blyft ia gedachten vorzonken, zwijgend voor zich
zien en ook Jan toont gejra neiging om 't kwijnend,
gesprek te hervatten.
Hordt vervolgd.)
De resultaten, met het Elberfelder stelsel waar
door ieder armbezoeker slechts in engen kring werkt
m dus de ondersteunden goed kan leeren kennen
verkregen, zijn zeer bevredigend want behalve dat
het niet kostbaar is en de armoede zeer heeft beperkt,
is vooral dit groote succes bereikt, dat by de inwo
ners van de stad, waar het wordt toegepast, een
gevoel vau solidariteit, van onderlinge verantwoor
delijkheid is ontstaan, dat gunstig werkt op de ver
houdingen der inwoners onderling; want de armbe
zoekers worden gekozen uit alle rangen en standen
der maatschappij-
In een voorheen prachtig, zeer groot hotel in de
Galilei-straat te Parijs, woont sedert jaren, zouder
óéu enkelen bediende, als eeu kluizenaar, zekere
Colasson, die na den dood van eeu bijzonder ge
liefden neef zich uit de wereld terugtrok. In de
salons slaat het schimmel Ran de muren uit, is do
zjjdo der Bloeien gescheurd en vergaan, hangen spin-
newebben als gordijnen, zwaar van stof, van de zol
deringen neer en golven in den tochtwind die door
de gebroken en gebarsten ruiten trekt. In de voor
malige tooueulzaal staat nog een wrak staartstuk,
half verdwenen onder leege blikkenwant de heer
Colasson gaat zoo weinig mogelijk uit om \oedsel
te koopon on leeft voornamelijk van beschuitjes. Bij
wijze van bijzonder onthaal kookt hij een ei.
De heremiet is ryk, en als hij geld ontvangt bergt
by het, althans eukelo dagen iu een brandkast.
Donderdagochtend te acht uren nu, had hij juist
weêr een blik op den hoop geworpen, toen hij, zich
omkeerende, twee gemaskerden voor zioh zag, die
zich op hem wierpen en hem pistoleu onder den
neus hielden, met bevel om hen naar zyn brand
kast te geleiden. Half dood vau schrik voldeed by
hieraan, zeide den dieven het woord en gaf hun
den sleutel om de kast te openen. l)o tweo namen
25.000 frc8. in zilver er uit, dat in de groote zak
ken hunner kleoderen verdween, bonden Colasson
op een stoel en maakten zich uit de voeten. De
arme man slaagde er na ougelooflyke inspanning in,
met zijn stoel bij kleine sprongetjes een venster te
bereiken, en door met het hoofd tegen een ruit te
bonzen en te gillen een voorbijganger opmerkzaam
te maken, die de politie waarschuwde.
Majoor Van Heutsz, vroeger kupitein van den staf
in Atjeb, zogt aan het slot van twee opstellen in bet
Indisch Militair Tijdschrift, over Atjeh
«Een scheepvaartreguling met een onvoldoende
marine is als een leger met gebrekkige wapenen.
Voorspiegelingen van goedkoopte z<jn nooit goed,
zij komen niet uit en baren teleurstelling.
De Regeering vergete bovendien niet, dat zij thans
met de scheepvaartregeling als het ware haar laatste
kaart uitspeeltslaagde men hiermede niet, wat moet
zij dan beginnen Opnieuw alles sluiten of opnieuw
alles openstellen 1
Maar zjj aal slagen, als de zaak maar flink wordt
aangevat, niet met overhaaatiug, maar kalm, be
daard, met vertoon van kracht en energie, door een
mau met helder verstand, maar vooral met een vast
karakier en groote individualiteit, consequent naar
een vast beginsel. Geen redeneeringen van «de hu
maniteit eischt dit of dat," «onsohuldigen worden
tegelijk met schuldigen getroffen," enz., dit alles zijn
flauwe praatjes, is ziekeljjke philanlrophiewij zit
ten niet te Atjeh om vliegen te vangen en maar
steeds daar onze millioenen weg te werpen. Atjeh
moet onderworpen worden, dat is de zaak en om
dit resultaat, na al ons morsen en knoeien nog te
erlangen, moet Atjeh zelf betulen, wat door ons voor
taan nog aan dat land wordt ten laste gelegd.
Eu hierdoor wordt het niet te gronde gericht.
Integendeel I Het wordt door de scheepvaartregeling
opgebeurd uit het verval, waaraan het sedert de
laatste eeuwen ten prooi was, want er ontslaan daar
door bloei en ontwikkeling, gepaard aan orde, rust
en veiligheid.
«De Atjehers moeten nu van stonde af aan zien
en voelen, (Jat het uit is met onzo lankmoedigheid,
met ons weifelen, met onze verandering van inzichten
zij moeten zien en voelen, dat wij thans voor hunne
rekening orde en rust herstellen eu bovendien dat
bij het geringste verzet, zelfs bij het niet met be
kwamen spoed opvolgen van onze bevelen, de straf
de misdaad of het verzuim op den voet volgt en
wel de gevoeligste straf, die voor her. te bedenken
is en geheel in hun eigen systeem past«betalen".
Inderdaad e'est simple comme bonjour
Hoe de Paus leeft. Aan een romoinsche corres
pondentie in een Madridsch blad zijn de volgende
hijzonüerheden ontleend omtrent den thans regee
renden Opperherder
Eiken morgen te zes uur treedt de eerste kamer
dienaar het slaapvertrek vau den Paus binnen, om
bevelen te ontvangen. Het is een klein, goed be
hangen vertrek, dat doar een gordyn, waarachter
het bed is geplaatst, in twee helften wordt gescheiden.
Terwyl het altaar in de huiskapel voor de vroegmis
in gereedheid wordt gebracht, kleedt dfl H. Vadrr
zich. De vroegmis duurt omstreeks eeu halfuur,
en slechts zelden wordt Wet aan vreemdelingen ver
gund ze by te wonen, Natuurlijk wordt echter naar
deze gunst veel gedongen, daar zy bija de eenige
gelegenheid biedt, om iu de onmiddellijke nabijheid
van den H. Vader te komen. De 11. Vader sprookt
de heilige woorden der Mis zeer duidelijk uit, maar
toch op een wijze, die verraadt dat hij moeilijk
ademhaalt. Slechts met moeite kun hij de altnar-
treden beklimmen, en hij moet zich daarbij door twee
dienaren laten ondersteunen. Gedurende het lezen
van de Mis wordt zijne houding evenwel recht, en
zijn trekken nemen een levendige uitdrukking aan.
Terstond na het eindigeu van de Mis gebruikt Leo
XIII hot uit koffie en brood bestaand eerpte ontbijt.
Hierbij opent by brieven en telegrammen, leest cou
ranten en ontvangt zyn secretarissen. Vervolgeus zet
hy zioh nan zijn schrijftafel. By hot opstellen van eeu
herderlijken brief of een gewichtig document gaat
Zyne Heiligheid met de meest mogelijke zorgvuldiheid
te werk. Eerst maakt hij aanteekoningen op grooto
vellen papier. De aanteekeningen-zijn zeer kort (want
de Paus schrijft niet zonder moeite) en worden later
uitgewerkt. Wanneer deze aanteekoningen zijn ojige-
schreven, neemt de H. Vader versoheidou smalle stroo-
ken papier en schrijft daarop zijn ideeën. Deze stroo-
ken worden zorgvuldig genummerd eu dun in een lade
geborgen, waarvan Z. H. altijd den sleutel by zich
draagt. Wanneer hij den tijd voor do uitvaardiging
van het document gekomen acht, ontbied hij een zijner
secretarissen in wieu hij hel meeste vertrouwen heeft,
en dicteert aan dezen wat op de smalle papiertjes
geschreven is. De secretaris werkt het dictaat uit en
onderwerpt het dan aan de goedkeuring vailj den Paus.
Het moet meestal herhaaldelijk omgewerkt worden,
alvorens het de sanctie van don H. Vader verkrijgt.
Oorspronkelijk iu het Italiaausch wordt het geheel
daarna in hot Latya overgezet, en daar de Paus deze
taal volkomen machtig is, is het definitieve geschrift
meer dan een gewone vertaling.
Kwartier ovor tienen 's morgens beginnen de
audiënties. De Paus begeeft zioh naar de met rood
damast behangen en met de pauselijke wapous ge
sierde audiëntiezaal, waar, behalve eeu zetel voor den
pontifex eu eeu-tafel vol papieren, geen ander ameu
blement gevonden wordt. In de wachtkamers heerscht
intusschea veel leven.
De plechtigheid bij de voorstelling van een kar
dinaal is nagenoeg dezelfde |ls bij de voorstelling
van een gezant. Met den hoed in de hand en ge
volgd door een dienaar, die eenige papieren draagt
in een rooden omslag, treedt de kardinaal de Con-
stantyn-zaal binnen, waar een Zwitser op wacht staat.
Aan de deur maakt een zoogenaamde palfrenier een
buiging, neemt van den dienaar de papieren over
en begeleidt den kardinaal naar een derde voorzaal,
waar hij voor een zoogenaamd^n «bussolanto" plaats
maakt, die den prelaat naar de troonzaal brengt.
Hier wordt Z. E. weder door een andereu lakei
ontvangen eu naar het aan de audiëntiezaal grenzend
vertrek geleid, waar hij nu wachten moet tot zyn
beurt is gekomen.
Wanneer de audiënties zijn afgeloopen, maakt de
Paus zioh gereed om een wandeliug iu de tuinen van
het Vaticaan te gaan doen. De zwitsersohe garde
treedt in het geweer, en do draagstoel, begeleid door
bedienden in roode livrei, verschijnt vóór de deur.
Des Pausen hoed, een roode mantel en een wandel
stok worden klaar gehoudeu. Een klok wordt geluid
moiisignor Delia Volpe neemt de laatste beschikkin
gen dan heerscht voor een oogeablik diep stilzwy-
gen, nu wordt een dour geopend, de H. Vader ver-
8ohijnt en zegent de in de voorzaal wachtende per
sonen. Dan plaatst hy zioh in den draagstoel, die
door een dozijn Zwitsers en bedienden is omgeven,
en do kleine stoet zet zich in beweging. Van tijd
tot tijd verlaat Leo XIII don draagstoel on gaat te
voet, wat hij altijd dan doet, wanueer hij nieuwe
zeldzame bloemen wil zien. Op innemende wijze on
derhoudt de- H.' Vader zich dau met de tuinlieden.
De Paus dineert alleen en toont zich daarbij even
sober als by het ontbijt. Na een halfuurtje siesta
plaatst de H. Vader zich wedor aan zyn schryftafel,
om die tot zonsondergang niet meer te verlaten.
Dan outvangt Leo XIII gewoonlijk eeu paar intieme
bezoekers, wuarua om half tien het gebed van den
Rozenkrans begint. Het souper volgt, en allen bo-
geven zioh ter ruste, behalve de 11. Vader die nog
maals zich voor zijn schryftafel zet.
De inwoners van Rome kunnen dikwerf uog laat
in den iiaoht iu het Vaticaau een venster verlicht
zien, wat hun zegt, dat Leo XIII steeds aan den
arbeid is voor het welzijn der Kerk. (Tijd.)
Uit aanmerking dat de staatsbegrooting niet vóór
1 Maart zul zyn vastgesteld, heeft de Fransche Re
geering bosloton, een derde voorloopig krediet voor
éón maand te vragen, ter voorziening in de be
hoeften.
Wat de belasting op de beursoperatiën betreft, is
in den kabinetsraad bepaald, dat aan de Kamer
voorloopig slechts zal verzooht worden, over het be
ginsel der voordracht to beslissen.
Millevoye heeft zyn interpellatie over do Panama
zaak en over de naturalisatie als Frajischman ver
daagd.
Het proces wegens de omkooperyen zal vermoe
delijk 6 Maart aanvangen.
In de Kamerzitting van Zaterdag stelde Yves
Guyot voor om de magazijnen, waar goederen van
allerlei aard verkocht worden, met een patentrecht
van 4 pCt. der winst te belasten. Na een levendige
beraadslaging is dit voorstel met 458 tegen 58
stemmen verworpen.
De Duitsche rijkskanselier Von Caprivi heeft blijk
baar door den steun dos keizers, over de agrariërs
gezegevierd.
«De steenen, die de in een glazen huis gezeten
agrariërs naar den rijkskanselier werpen," merkte
dezer dagen de Weser Ztg. op, «konden wel eens
met zwaar geschut beantwoord worden." Het is
zeer onrechrvaardig dat dezelfde lieden die door fle
voorgestelde belastinghervorming van den minister
Miquol aanmerkelijk verlicht zullen worden, zich als
de slachtoffers of als de pakezels van den Staat voor
stellen
Nooit is, zegt de Foss, Ztg., de poging om zich
uit andermans zak te verrijkeu, zoo onbewimpeld
aan het licht gekomen.
Uit de beraadslagingen bleek, dat een handelsver
drag met Rusland althans niet door de agrariërs in
gevaar kan worden gebracht. Het zal dezelfde meer
derheid vinden als de overige verdragen. Zelfs de
betuiging der nationaal-liberale redenaars, dat men
met het zoogenaamde veld winnen der agrarische
strooraing rekening moet houden, verandert hieraan
niets daar do nationaal-liheralen, als er gestemd moet
worden, stellig zich niet tegen de overeenkomst zullen
verklaren.
Het debat in den Rijksdag, zoowel als de vooraf
gaande besprekingen in den Landdag, bewezen dat
de kloof tusschen de conservatieven en het ministerie-
Caprivi merkbaar grooter is geworden. Kenschetsend
voor den nieuwen koers is het, dat de linkerzijde
en het centrum Caprivi toejuichten.
Vastheid van bestuur is eeu eerste vereisohte tot
verbetering der maatschappelijke toestanden. Dit was
de leidende gedachte bij het sluiton der handelstrac-
taten, en om dezelfde reden heeft de keizer beslo
ten Caprivi te handhaven.
De Foss. Ztg. had den uitslag der stemming in de
legercommissie over den tweejarigen diensttijd voor
zien. De moeste stemmen (9) behaalde het voorstal-
Riokert, maar ook dit viel toon het centrum er zich
tegen verklaarde. Met welberekende tactiek doet het
centrum geen eigen voprstel; het hoopt uit de al
gemeene verwarring, welk dientengevolge moet ont
staan, voordeel to trekken.
De Köln. Ztg. is door het besluit blijkbaar onge
rust geworden en spoort in een artikel: Michel wordt
wakker!" de Dui'schers aan alles op te offeren voor
de grootheid en veiligheid des rijks.
In Engeland hebben dezer dagen niet minder dan
zeven verkiezingen voor het Lagerhuis plaats. Te
Hexham is de strijd teu voordeele vau de regeerings-
party beslist, met 446 stemmen moerderheid. Te
Circenster heeft deze a. s. Donderdag nog een goede
kans, daar bij de.vorige verkiezing de conservatief
slechts een meerderheid van 3 stemmen verkreeg,
by een opkomst van 8518 kiezers.
Te Meath (Ierland) waar Vrydag is gestemd, is
ook een heete strijd geweest tusschen de voor- en
tegenstanders van Parnell, daar do auti-Parnellisten
bij de algemeene verkiezingen een meerderheid van
88 stemmen behaalden. De uitslag is nog niet be
kend. Van de vier andere districten belooft alleen
Gateshead nog eenige strijd (Gladstoniaansche meer
derheid 293).
In de Italiaansche Kamerzitting van Zaterdag zeide
de minister van buitenlandsohe zaken Brin dat de
beteekenia van de officieele deelneming aan bet feest
van den paus wel zal overdreven worden.
Italië is sterk genoeg om zioh niet ODgerust te
maken over deze nuttelooze pogingen, welke de een
heid en do onafhankelijkheid van het land niet kun
nen verstoren.
Bnrzilai merkte daartegenover op, dat de zuster
van den Oostenrijksten erfprins en twee ministers
hebben deelgenomen aan een congres, waar men
wensoüen uitte voor hot vollodig herstel van de on
af hankelijkheid des pausen.
Carmine sloot zioh dnarbij aan, waarop minister
Brin repliceerde' en opmerkt dat men geen voor
Italië beleodigend karakter moet toekennen aan de
gevoelens welke op dat congres zijn gouit.
Barzilai verklaarde daarop van (loze zaak een in-
