Bulteolandsch Overzicht.
Viot schoolbezoek goed nobmen. De yver vooral laat
niets te wenschea over.
De deelneming, die dezen winter nog grooter bleek"
dac den vorigeu, heeft dus voldoende bewezeu, dat
de cui-sus voor volwassenen in eene behoefte voorziet.
Het is daarom te hopen, dat den volgenden
winter wederom de gelegenheid worde opengesteld,
om hen, die de kennis missen van lezen en schrijven
eene allereerste vereischte voor verdere ontwikkeling,
daarin onderwijs to doen geven.
Bij de verkiezing voor raadslid te Nieuwerkerk
a/d IJsol zijn uitgebracht 125 stemmen. Gekozen
de heer J. E. van Voortbuysen, burgemeester, met
78 stommen. Op deu candidaat der anti-revolutio
nairen, den hoor J. van der Hom, waren 40 stera
men uitgebracht.
Staten-Generaal. 2« Kambb. Zitting van
Woensdag 9 Maart 1893.
Het voorstel van den heer Donuer om aan de
gemoedsbezwaren van schutters, die Zondags niet
wenschon op te komen voor dienstzaken, te gomoet
te komen, is op niets uitgeloopen. Een amendement
van den lieer Kielstra werd met 39 tegen 38 stem
men aangenomen tegen dun zin des heeren Donner.
Toch was het zeer rationeel. Er werd bij bepaald,
dat sciiutterplichtigon bij iudienststolling de bevoegd
heid zouden hebben een anderen dag dan Zondag
aan te vragen voor oefeningen. Uit de houding van
den heer Donner blijkt, dat het minder te doen was
om bestaande grieven uit den weg te ruimen, dan
staatsdwang uit te oefenen om te komen tot Zondags
heiliging in den geest van doleerende en andere
dergelijke gemeenten. Nu dat doel niet bereikt werd,
liet de voorsteller de schutters met hun gemoeds
bezwaren in deu steek.
Do beraadslaging ovor de mailconlracten is aan-
gevangen.
Op Woensdag 8 Maart verschoen het te Monaco
aangehouden klerkje L. van den Amsterdamschen be
lasting-ontvanger Haeutjens, in gezelschap van zijn
vriend D een gewezen stuurmansleerling, voor de
vijfde kamer arrond.-rechtbank te Amsterdam, bei-
deu tot verantwoording geroepen, de eerste wegens
verduistering van 's lands penningen, waarvoor zijn
gewezen patroon, de ontvanger verantwoordelijk is,
en de tweede wegens heling. Dit klerkje was te
gen een maand-loon van tien gulden aan het be
lastingkantoor steeds naar genoegen werkzaam ge
weest, en zag zich, nu en dan belast met het over
brengen van zeer aanzienlijke geldsommen, naar het
bureau van deu rijksbetaalmeester Lotsy, aan het
Oost-Einde. Zoo ook op 8 November 1892. Eau
kapitaal bedrag werd den knaap weder toevertrouwd,
die, zwak vau karakter, bezweek voor de hem be
vechtende verleiding, en op inblazing van zijn vriend
D., den tweeden beklaagde, besloot hij, er met dezen
eens vau door te gaan.
Beide jongens, nadat de eerste een gedeelte dor
contanton aan No. 2 had gegeven, de genoegens
eeuer groote stad slechts bij imam kennende, daarbij
slecht gekleed en gevoed, kochten fantasiepakjes,
hoeden en laarzen, bezochten verschillende plaatsen
van vermaak, aten, dronken en minden naar harte
lust en lieten zich met oen rijtuig tot Haarlom bren
gen waar zij plotseling verdwenen. Het rijtuig kwam
zonder hen terug. In het buitenland werden zij
beiden aangehouden en uitgeleverd.
Ter terechtzitting werden een elftal getuigen ge
hoord. Beide beklaagden bekenden alles, liet O. M.
requireerde de schuldigverklaring der beide beklaag
den, van den eerste aan verduistering, vau den
tweede aan heling.
De officier van justitie wees or met nadruk op,
dat de tweede beklaagde eigenlijk als de intellectu
ele dader moet wordeu boschouwd, waat op diens
inblazing had L. de verduistoring gepleegd. Tegen
beiden eischte hij eene gevangenisstraf van achttien
maanden. Mr. Aug. Philips Jr., No. 1 als verdedi
ger toegevoegd, stelde de kwade invloeden, die zijn
cliënt tot deze duad hadden gebracht, in het licht.
Van nature met een levendige verbeelding, las L.
veel avontuurlijke jongensboeken, o.a.Aimard. Zijn
droombeeld was steeds bet vrije Amerika.
Daarbij stelde de verdediger de rechtbank in
keunis met eeuige getuigschriften van vroegere ou
derwijzers van zijn cliënt, welke gunstig luidden,
doch ook wezen op zijn zwakte vau karakter. Hy
verzocht ten slotte clementie.
Mr. K. J. Abbriog Hingst, voor No. 2 als toege
voegd verdediger optredende, pleitte tevens verzach-
teude omstandigheden, eu drong mot het oog op den
jeugdigen leeftijd van zijn cliënt op eene mindere
straf aan.
Uitspraak over achtdagen.
Bij de stoomvaart-maatschappij „Zeeland" bestaat
het plan, iu deu loop van deu autist. zomer met een
barer stoomschepen een of meer tochten te orgauiseo-
ren naar het Engelsche Kanaal.
Ook zullen op bepaalde, vooruit te «nonceercn da
gen speciale, zeer goedkoopu biljetten beschikbaar
gesteld worden om per dagboot naar Engeland kt
reizen en op die wijze het publiek in de gelegeuheid
te stellen, voor zeer weing kosten Londen of andere
dealen van Engeland le bezoeken.
Een bezoek aun Noorwegen enz. staat oök op het
progrummn. Deze tocht zou van Engeland uitgaan.
Verleden week is te Batavia een Duitscho dokter
aangekomen, de heer Balser, die thans in de Preanger
vertoeft eu hot plan heeft gemaakt om een gezondheids
etablissement op te richten op zee. Zijn ideaal is
een schip dat voor niets anders dient dan dat en
alleen vaart voor de gezondheid van de passugiers.
Maar voorloopig heeft hij eene reis van vijf maanden
georganiseerd met een Duitscho stoomboot van Breinen
of Genua naar Colombo en Hongkong met oponthoud
iu beide plaatsen en terug over Korfu naar Triëst.
Java was niet iu het plan opgenomen, maar wanneer
dr. Balser, die thans met zijne vrouw en één patient
eene proefreis doet, met de Preanger zal hebben
keuni8 gemuakt, zal hij misschien Gadok, Siudan-
glaja en Garoet wel in de plnals stellen van Colombo
eu Hongkong. De kosten zijn 7000 mark, waarvoor
men alles beeft behalve wasclt, dranken or, medicijnen.
De reis, v> aarbij men 62 -dagen op zee is, zou vooral
teu goede moeten komen aan meuscheu met aanleg
voor longtering, aau bloeiiarraeu, aan zenuwlijders,
aan jicbtlyrior» en aau nog een paar soorten vau
zieken.
Het denkbeeld is niet onaardig, maar voor gezonde
reizigers zal het misschien geraden zijn de booten
te mijden* waarop dr. Balser met zijne patiënten zal
varen.
„Het is gebleken, dat het gebruik van postzegels,
die reeds eenmaal gediend hebben, moer voorkomt
dan' aanvankelijk werd vermoed. Uit deu aard der
zaak kon dit misbruik hoofdzakelijk op kleine kan
toren worden geconstateerd, doch daar het nu voor
de haud ligt, dat b*t kwaad ernstige verhoudingen
heeft aangenomen, is door de administratie der poste
rijen een scherp toezicht aan alle kantoren hevolen."
Dit bericht deed, weinige dagen geleden, de ronde
in de pers, en bevat het waarheid, dan blijkt er
uit, dat er nog steeds met gebruikte postzegels
gefraudeerd wordt en de schatkist dus uog steeds
schade lijdt. Hoeveel? I Ja, dat valt zelfs niet bij
benudering te bepalenmen bedenke namelijk, dat
de formulieren voor het beleggen van gelden in de
postspaarbank, door middel van postzegels, eene
uitmuntende gelegenheid aanbieden, om ze bij honderd-
ja, duizendtallen aan den 'man te brengen.
Nu meldt een correspondent van 't N. v. d. D. die het
van don persoon in quaestie zelf vernam, het vol
gende
Verleden jaar wtrd den Minister van Waterstaat,
Hundel eu Nijverheid, bij schrijven van den heer
D. B. v. H ambtenaar bij de gevangenissen te
's-Hertogenbosch, bericht, dat de toen in gebruik
zijnde postzegels zeer gemakkelijk van den stempelinkt
ontdaan en als ongebruikte iu dienst kondeu gesteld
worden. Geuoerade heer gal hot middel, zond den
Miuister enkele door hem voor den dieifSt weer
geschikt geranakte exemplaren en beantwoordde eveu
welwillend een daarna ontvangen schrijven van Jen
heer Hofstede, hoofddirecteur der posterijen, van 3
Sept. jl., dnt om nadero inlichtingen vroeg. Een
feit is het dan ooit, dat weinige dagen jater andere
postzegels iu omloop werden gebracht, doch evenzeer
is hot een feit, dot de Regoeritig tot heden het uiet
der mieite waardig keurde om deu heer v. H. ook
zelfs maar een woord van dank te gunnen «oor deu
toch niet onbolangrijken dienst door hein don lande
bewezen. Na dien tijd hoorde deze van de zaak niets.
Uit Louden schrijft men aan de Arnh. Ct.In
een van die armoedige straatjes in het Zuidoosten
van Londen, waar arbeiderswoningen en do z. g.
oilshops elkander afwisselen, woont te midden vau
Fransche bannelingen de bekende, wanneer men wil,
do beruchte anarchiste Louise Michel. Daar was het,
dat ik op eon regenachtigen, killen Febrimri-avond,
in het jaar 1893, een interview met hi^pr had, dat
wat het politieke ou theologische gedeelte beireft,
in den regel van de moeningeu van het gros mijner
lezers en ook vau mij zelf mag verschillen, op andere
punten wederom zoo interessant blijkt te zijn, dat
ik een kort resumé hiervan aan de A. C. niet mag
outhouden.
Waaraan de schuld ligt weet ik niet, maar toen
ik door een sumonloop van omstandigheden gedwon
gen werd de holdin van mijn onderwerp over het
Panama-schandaal te interviewen, gevoelde ik mij
wel zenuwachtig. Misschien was het wel do gedachte
aan pol-au-feu ketels gevuld toet dynamiet of audere
helsoho machines, die uw correspondent in stukken
en brokken b. v. te Peckham Rye S. W. of te Seven
Sisters zouden doen neerkomen of aan een stroom
van schimpwoorden op den royalistischen interviewer,
ja misschien kwam het wel hierdoor, dat zij de eerste
dame of liever oude vrijster was, die uw correspon
dent ooit het genoegen had te interviewen. Niet
dat ik bang ben voor jongo noch öude dames, maar
Wis en waarachtig, roept baas Holsma uit.
Zeg jy nu zelf, moeder I is 't waar of is 't niet waar?
Is 't onze schuld, dut we bij tijd en'wy ie geen brood
iu huis hebben eu dat ik iu 't best van den tijd lig
te luieren op den grond P
Né, dat zeg ik niet! zucht moeder Holma.
Maar een arbeider is niet vry iu z'u doen on laten,
dat heb je nu zelf immers bij ondervinding. Jan
mag wat onafhankelijker zijn dan vader, aU de heeren
van zijn krant merken, dat hij socialist ie, da» jagen
ze hora vveg en de klanten zullen 't vader wol in
peperen. 't Zou me niets verwonderen, als vader er
schade van had in z'n werk.
Wel driedekkers, dat zou tooh godgeklaagd
wezen, stuift baas Holsma op. Staat Jan bygeval
onder mijn curateele? En zou je deuken, dat ze een
vader laten bloeden voor 't goou ze op den zoon
tegen hebben P
Wis en zeker, maul Je hebt 't immers zelfbij
ondervinding. Waarom mag je geen kwast zetten
op mevrouw Schrielo's huisP En buitendien, wat
geeft dat sociaüstengezwets ook. 't Geld blyft toch
de god van de maatschappij, al praat je als pater
Brugman.
Laten we geen woorden meer verspillen, moeder
We worden 't toch niet een, zegt Jan kalm, terwyl
hy weer aan de tafel gaat zitten, 't Komende go-
slacht heeft eeu audere levensbeschouwing dan 't
gaande. Ik denk heel anders over de toekomst der
maatschappij dan gij en nu zou ik wel met duizend
woorden kunnen beredeneeren, dat mijn beschouwing
de juiste is, gij stelt daar uw ongeloof tegenover.
't Socialisme moet z'n kracht zoeken bij 't jonge
geslacht.
Gy er. uws gelykeu, opgevoed in onderworpenheid
aan de bezittende klassen, moeten in hun ouden
doen blijven.
Dat dunkt my pok, Jan. Wij zoeken vredig
om 't eindje en als we dood zyn, dan hebben we
toch nergeus meet weet van.
Laten we nu maar naar bed gaan, 't is al elf
uur.
Jan laat z'n moeder gaarne 't laatste woord en
zwijgt daarom. Baas Holsma legt z'u pijp op den
schoorsteenmantel, kleedt zich uit en zoekt 't bed
op, waar hij weldra in diepe rust ligt. Jan steekt
een versohe sigaar op, om, terwyl z'n moeder de
tboetafel opruimt, nog ceu paar trekjes te doen onder
het bladeren in een pas ontvangen brochure over
coöperatie in het bakkersbedrijf. Hij is zoo verdiept
in z'n lectuur, dat hij niet merkt, hoe z'n moeder
na e kopjes schoongemaakt te hebben, wachteud
heen en weer drentelt.
Kom Jan, lees dat boekjo morgen maar, zegt
ze vriondolyk, ik wil graag naar bed, want morgen
moet ik de eerste wezen.
Jan onderwerpt zich gewillig aan den huisregel,
dat moeder de lamp uitdooft. Ily ontkleedt zich
inderhaast en weldra ligt 't kleine gezin in diepe
rust.
Den volgenden morgen tegen twaalven kwam de
meid vau don burgemeester of baas Holsma dadelijk
even by den burgemeester kon komen.
Daar heb je 't lieve leven al, zeijnoeder Holsma
ongerustje zult zien, dat 't verfwerk afgekoraman-
deerd wordt. Als er nu zoo meteen ook maar geen
bode van 't slot komt.
Jan druaide z'n hoofd af, zonder te antwoorden.
Baas Holsma schoot z'n duffel aan en ging, hoewel
't etenstijd was, onverwyld op weg.
Bijna gelyktijdig met de meid stond hy op de
stoep van het mooie huis des burgemeesters, dat hij
niet ualateu kon nog even te monsteren omdat't zoo
sjofol iu de verf stuk.
O, ga maar eren iu 't kantoortje, zei de meid
hem voorgaande door de gang en de deur van een
klein vertrekje voor hem openend, dat tot kantoor
ingericht was. Hij trad biDUcn met outdekt hoofd,
z'n pet achter z'u rug tusschen de handen fromrne-
leud. Maar or was niemand. Baas Holsma toefde
een oogenblik bij do deur, waarna hij eeu paar stap
pen voorwaaits deed en daar op-de-plaats-rust ging
staan. Een klein mahoniehouten tafeltje, waarop
eenige papieren en kranten verspreid lagen, stoud
voor een vierkant raam zonder gordijn. Een breede
leuningstoel stond er naa3t eu laugs deu wand ston
den nog eeuige stoelen met gewouo rieten zittingen.
ff ordt vMtolqd.)
stel u eens voor, mijnheer de redacteur, wat er van
de A. C. zou gekomen zijn, indien het bezook vau
uw ondordauigen dienaar aan die vuurroode anar
chiste met een (lown-up) zou zijn afgeloopeu. Doch
ik hield mij taai, tenminste zoo dacht ik, toen ik
het spoorwegstation binnenstapte en bijna vergeten
had om de 5 pence, die ik ann het loket van mijn
shilling sterling terbg ontvangen had, in mijn zak
te doen Na lang zoeken eu na mij er eerst van
overtuigd te hebben, dat geen detective mij in het
oog had, die mij misschien later van omgang met
de „vijanden des lands" zou kunnen betichten, bracht
ik den klopper op het welbekende huis no. 39
streetS. E. iu beweging en spoedig daarna
stond ik voor eene tamelijk jonge en bekoorlijke
Fran<;aisc, die mij bij Louissssse zy sprak
dit woord uit alsof het uit 10 lettergrepen bestond
(denk erom, aanstaande anarchistische onderwijzers*
iu-ht-Frarisch zou aanmelden. Ik trad binnen
en nog voor ik den tijd had om even roud te zien,
werd ik met een hcesch, gebroken „bonjour, bon
jour; vi/e l'Anaroliie, vivo la Revolution door eeu
van de „kameraden", geen anarchist, maar eene don
kergrijze papegaai, begroet.
Iu een spaarzaam verlicht vertrekje, waar een
blind paard geen schade kan aanrichten, zat Louise
in eeuu ouderwetschen leuningstoel mot verschoten
zitting met een Eclair voor zioli. Eeu viorkaute
tafel in het midden zag er slordig uit, ou wauneer
zij ook hierin aau hare volgelingen eeu voorbeeld
wilde geven, dan beklaHg ik nu reeds de workmetden
of meiden-alleen uit den anarchistische»' Staat 1
Stoffige brieven, schrijfpapier en enveloppen lagen
door elkander en worden bijna voor het oog on
zichtbaar gemankt door bergen Fransche couranten
van elke kleur eu richtingvan de monarchale
Figaro tot het onlangs hier uitgegeven anarchisti
sche vod le Tocsin. Een vette Angora-kat
„pauvre animal" noemde zij h»ar herhaaldelijk
vormde do top van don miuiatuurberg en had van uit
haar verheven zitplaats een onbelemmerd gezicht
op boter, suiker, verstrooid liggende appels en eou
glas warme molk, dat voer poesje te heet schoen
te zyn. In den hoek stoud eeu ledikant, waarin
ik weinig of geen beddegoed kon bespeurenaan
den wand hing de traditioneele zwarte mantel, die,
op mijn woord, ook uiet uit een magazijn in Boud-
stroet komt, doch waarmede men Louise altyd onder
de Reform tne in Hydepark of in du Autonomie-
club kan aantreffen en die, naar den suit te oordeelen,
golyk (pauvre animal) de reis Parys-Caledoniö
vice versa moet hebben medegerauakf. Boven deu
schoorsteen hingen verscheidene portretten, waar
onder die van hare grootouders, door' wie Louiso
opgevoed werd zij is eeu natuurlijk kind
alsmede dat van den berachten tijdens de Commuue
gefusilleerden Feriéharen „besten kameraad",
oumiddelijk in het ong vallen. Drie stoelen zonder
leuning en een klein kastje vormden het geheele
meubilairalleen een knuppend vuurtjewaarop
haar potje stoud .te koken, gaf iets huiselijks aau
dit geheel. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik mij
verlegen gevoeldehet tegenovergestelde was echter
met mijne gastvrouw het geval. Zij ontving mij
uiterst vriendelijk, noodigde my uit tot zitten en
loodsto mjj tusschen de Scylla van de kat eu de
Churybdis van het vroolijke vuurtje binnen een van
bovenvermelde stoelen.
Hare scherpe gelaatstrekken en schitterende oogen
deden haar er, niettegenstaande haar gerimpeld voor
hoofd en hRre 52 jaren, vry jeugdig uitzien, waartoe
een frissche gezondo gelaatskleur in niet geringe mate
bydroeg. Onmiddelyk kreeg ik der. indruk, dat ik
met eene vrouw van bijzondere geestesgaven te doen
had, die helaas tot b<*tere doeleinden hadden kun
nen worden aangewend te meer omdat haar uitor-
lyk 'weinig of niets van het bloeddorstige of wraak
gierige draagt, doch meer naar het lijdende, pro-
feetaohtige zweemt. Met eene zekeren takt en vaar
digheid weet zy den toehoorder door haar gosprek
te boeien, dat soms over de meest eenvoudige zaken
handelt, maar waarbij zij nu cn dan eens hare biltere
sarkasti8cbe pijlen op de inrichting van de tegen
woordige maatschappij met razende woede afschiet.
«Ge schijnt eene zekero liefde voor katten te
hebben?" vroeg ik haar, toen zij haar Tabbie voort-
dnreud aaide. „Ik bemin alle dieren, want die
zijn niet zc<5 dom om zich te laten verdrukken,
zooals b. v
Doch ik wil geeno revolutionaire beginselen
strooien 1 Ook over het Panama-schandaal
„Pa na ma boom" noemt men het hier liet
zij zich met bitterheid uit. Tooh ontveinsde zy
het niet dal het vonnis, dat men le Grand Frau^ais
opgelegd heeft, veel te zwaar is er. dat een nog
veel, voel booger geplaatst persoon dan de Lesseps
en Rouvier achter de schermen stond. Het zal
voor velen niet moeilijk zijn om to gissen wien
zij hiermede bedoeldevoorzichtigheidshalve moet
ik echter den naam verzwijgen. Toen ons gesprok
op Arton viel, kon zy een lach niet onderdrukken.
Na in het kort den levonsloop van dien aarts
zwendelaar in herinnering te hebben gebracht, dien
zij beter onder den naam van Aarou koude cn
die ook zelfs na tot hot Katholieke geloof te zyn
overgegaan, voorfgegaau is een los leven te leiden,
vroeg zij zich af, wat er werkelijk iu een godsdienst
schuilde. Hare atheïstische gevoelens moet ik hier
verzwijgen; in buar geheel gesprek toch noemt zij
godsdienst uiet anders <lar. zotterny. „Handelen do
belijders en dikwerf de voorgangers vau elke» gods
dienst niet juist altijd iu lijnrechte tegehstelling met
de beginselen, door zulk een godsdienst gepredikt",
merkte zij op. Onmiddellijk hierop, viel ons ge
sprek op het steeds toenemende nnti-semitisnie, dat
door haar mot den naam van Don Quiohotiame be
stempeld werd. Volgens haar toch is het geen ge
loofshaat, het is broodnijd, eene sociale revolutie in
het klein. „Ziet ge" zeide zy, „de hedendaagsche
maatschappij wordt door niets uuders dan geld be-
heerschtde Jodenvervolgingen zijn slechts periodieke
verschijnselenmaar gelooft ge nog dat er zooveel
dwazen zijn die, tenzij het egoïsme id het spel is,
I-aan godsdienst eenige waarde hechten?" Andere
punten van socialen, politieken en theologischen
aard moet ik hier wederom voorbygaanteneinde de
gevoelens van vele mijner lezers niet te kwetsen.
In haar geloof iu eene op liundeu zijnde sociale
revolutie is zy onwrikbaar, docli zij becht niet
de minste waarde aun zulke dagen zooals deu
lsten Mei. Van haar plan oni naar Chicago te
gHuu, teneinde daar lezingen te houden, is zij
teruggekomen, waut niet alleen wil zij zoo dicht
mogelijk bij Parijs zijn, doch ook haur tijd is te
^eel beperkt. Behalve toch uls correspondent van
verscheidene Fransche dagbladen, is zij op het
oogenblik bezig niet het schrijven van twee boeken
iu romanvormLe siècle rouge en La oonquêto du
moiidc, werken, die op een voor haar eu hare par-
tygeuooten geschikt oogenblik liet licht zullen zien.
Hierbij wees zij my tevens op de socialistische
richting ,in de hedendoagsebe, nicer in het bijzon
der de Fransche liUoratuur, waarmede zij zeer
vertrouwd scheen te zijn. Zij bezit geetie kenuis
vuil vreemde talen, ja haar keuuis vau het Engelsch
is zoo gering, dat ik my met haar in het Fransch
moest onderhouden. Over de Engelschen en hun
weldadigheidszin liet zy zich zeer gunstig tegenover
mij uit eu haar verblijf te Londen, die reusachtige
wert-ld school, zooals zy het noemde, bevalt haar
uitstekend." „Eerst dan, wanoeer de dag der wrake
en der hervofming corresp udent) zul zijn aan
gebroken, zal zy z.eh by ham verbannen kameraden
voegen en naar Parijs torugkeeren, om, zoo noodig,
gelijk tijdeus du Commune in soldateupuk cn met
het geweer in de hand, op do barrikaden in Pprijs
op hare vijanden te vuren."
Haar verblyf in ons land, voornamelijk te Amster
dam en te 's-G raven huge, heeft de gun9tigsto indruk
ken, zoowel wat volk als de pl latsgesteldheid betreft,
bij haar achtergelaten. „Ik heb eerbied voor dit volk
dut 80 jarou laug voor de vrijheid geworsteld heeft,
met oliversaagden moed en volharding, den strijd te
gen de zee heeft aangebonden en ten slotte de over-
winniug behaald heeft. Want bovenul is het de kamp
tegen de elementen, die een volk in mijne oogen
groot raaukt", waren hare veelbeteekenende woorden,
waarvan commeutaur overbodig zal wordem geacht.
Maar uiettgenstaaude de revolutionaire gedachte die
hierin verborgen lag, klopte mijn hart suellor van
vreugde, mijn gevoel van vaderlandsliefde werd voor
een oogenblik gestreeld door die woorden van eene
vrouw, die, wanneer zy haar werkzame geest en hare
schitterende talenten aan het w.elzijn der maatschappij
zou hebben gewijd, als een tier grootste vrouwuu van
do-19e eeuw zou mogon worden geboekstaafd.
De Zuid-Hollandsche IJtvereeniging, te 's-Graven-
hage, heeft de verschillende ysciubs iu deu omtrek
uilgeuoodigd tot eene bijeenkomst ter bespreking
vuu gemeenschappelijke belangen. Behulve het be
stuur der genoemde vereenigiiigeu te Katwijk a/Byu
Leidschendara, Loosduiuen, Naaldwijk, terwyl vóór
Leiden de heer A. F. H. v. d. Stok tegenwoordig
was.
De voorzitter, de heer W. F. Margudant, wees er
op, hoe samenwerking alleen zou kunnen leiden tot
het vormuu van betere toestanden vdor de liefhebbers
van 't ijsvermaak, hoe er op dit gebied in Zuid-
Holland bepaald veel nuttigs viel te doen, waardoor
de belangeu vau armeu eu gegoeden bevorderd kon
den worden. Na breedvoerige bespreking werd
vastgesteld
1°. dat het wenschelijk was do verschillende ijs-
vereenigingen in Zuid-Holland te verbindeu tut een
geheel, waarbij, zonder opoffering van de zelfstan
digheid der doelen, die krachtige samenwerking zou
ontstaan, die zou leiden tot het aanleggen van goede
ijsbanen door de geheele provincie.
2». dat bovenal wenschelijk was een goede ge
meenschap over ys tusschen de groote steden iu
Zuid-Holland tot staud te brengen, hetgeen thans
i veel te wonsohen overlaat. 's-Gravenhago is als
middelpunt b.v. zeer gebrekkig verbonden met Leiden
l Delft, Rotterdam, Vla&rdingen, Maassluis eu het
Westland, terwyl bij goede organisatie flinke verkeer-
wegen ovor ys tusschen deze plaatsen zijn tot stand
j to brengen. De heer Van Duyvendyk, burgemeester
i van Storapwijk, vestigde de aandacht op de wensche-
i lijk beid van eene verbinding tussobon Den Haag en
Leiden langs de Vliet en Het Haagscho Rak, welke
waters door de vaartvbrbetorin^ tusschen Rijn en
Sohie eene uitmuntende gelegenheid zullen aanbieden
j voor 't aanleggen van ferme banen. De tegenwoordige
banen liggen over de Scheuk, doch deze bieden veel
1 hindernissen.
3°. Door het zenden van circulaires en persoonlijke
j werkzaamheid van belangstellenden zal krachtig ge
werkt worden voor de oprichting van ysvereenigingen
iu do plaatsen, die voor een vrij verkeer tusschen
de groote plaatsen nog stoeds de zoo hinderlijke on
bewerkte haanvakken hebben en wier modewerking
om dat verkeer gewenscht wordt. De Zuid-Holland-'
8cho IJsvereniging zal zich daarom in verbinding
stellen met goscbikjo persoueu te Delft, Voorburg,
Wateringen, Poeldijk, Monster en Voorschoten,
terwyl zij ook van gedachten zal wisselen met de
ijsvertenigingen to Rotterdam, Vlaardingen en Maas
sluis.
4°. Do hulp en steun der verschillende betrokken
autoriteiten zal zoo mogelijk wordeu ingeroepen
overal, waar voor den aanleg van goede hanen en
het onderhouden van berijdbaar ijs belemmeringen
on bezwaren uit deu weg geruimd moeten worden
die zich door onverschilligheidbaldadigheid en
eigenbelang in grooten getale opdoen.
5o. Op voorstel van de afgevaardigdon der ver-
oeniging te Katwijk wordt bpsloten, dat er door
elke ijsclub krachtig zal worden gewerkt voor op
wekking tot aansluiting bij bestannde en oprichting
van nieuwe vereenigingon, onder leiding van de
Zuid-Hollandache, die tich heeft uitgebreid tot een
bloeiond lichaam met bijna 3000 leden eumetzoo'n
uitmuntend succes harer arbeid heoft verricht. In
het najaar zal dan onder hare leiding eene alge-
raeene vergadering worden gehouden, waarin over
het nemen van verdere maatregelen voor den winter
189394 kun worden beraadslaagd.
De voorzitter deolt nog mede, dat de Z.-Holland-
scbo IJsvereniging een terreinkaart voor hare leden
en die der aangesloten ysclubs zal beschikbaar stel
len, die speciaal voor het ijsverkeer in Z.-Holland
is vervaardigd en die bij genoegzamen afzet voor
geringen prijs verkrijgbaar zal zyn. De uitgave zal
echter eerst mogelyk wezen als de eerste oplage
eenigszins bepaald en verzekerd is.
Geen onverwachte bijzonderheden heoft het tweede
Panama-proces aan het licht gebracht, dat gisteren
begon. Wat in de eerste zittingeu getuigd werd,
maakt De Lesseps niet zwarter, wel zwakker. Men
ziet hoo uem geld nfgeporst is door Herz, De Reinaeh
en Builmut; hoe hij, eenmaal toegevende, deze gevaar
lijke lieden te vriend moest houden. Tenzij nog an
dere bijzonderheden nan het licht komen, zal het
zeer moeilijk valleu, te bewijzen dat Do Lesseps par
lementsleden heeft omgekocht, die voornemens waren
togen 'hot ontwerp voor de Panaraa-leeuing to stem
men. Wel heeft hij aun De Reinaeh 375,000 frs.
betaald, op dions verzekering, dnt hij vanwege den
minister van financiën, Carnot, kwam en dat dit het
eenige middel was om de wet ingediend te krijgen.
Dit was bedrog van De Reinaeh, zooals indertijd
is medegedeeld. De Lesseps geloofde het echter en
spreekt zelfs nu nog van „een vertegenwoordiger van
den minister".
Over do millicenen, die De Roinach verder ontving,
bevestigt het getuigenis van De Lesseps geheel de
vroegere mededeelingen der iigaro,
Ook wat dit blad over do tusschenkorast van De
Freycinst, Clémenoeau en Floquet (met Arton) ver
haalde, blijkt geheel juist. Zelfs over de aanneming
van het ontwerp voor de Pauamaloening was ondef-
handeld.
Er is nog weer een voorstel ingediend voor de
kiesrechtregeling in de Belgische grondwet, waarna
de voorstellers zich vleien do formule te hebben ge
vonden, waarbij rechter- en linkerzijde zich zouden
kunnen aansluiten. De voorstellers zijn drie gematig
de en drie vooruitstrevende liberalen, leden van den
Senaat, die zich uitdrukkelijk hebben voorbehouden,
voor het geval hun voorstel niet als grondslag eenor
transactie aangenomen mocht wordon, elk voor zich
weder zijne sympathie terug te brengen op het voor
stel, vroeger hetzij door hen zeiven ingediend betzy
door hen ondersteund. Het nieuwe voorstel bepaalt:
„Art. 47. Do ledon der Kamer worden recht
streeks gekozen door de burgers, die 25 jaar oud
zijn, minstens ééu jaar verblijf houden in dezelfde ge-
