IS
u
srij
i.”
RGHE.
rukte
BINNENLAND.
VG.
Woensdag 19 April.
1893.
N° 6034.
STOUT
No. 4.
FEVILLETOX.
MIJN ZWAGER.
1
oed
K'rrs.
M.
sist.
door
en Zn.
nde
CHE
IN,
id met
ƒ1.90
Dam,
HHieuwH- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
advertentlên kan geschieden tot Mn uur des namiddags van den dag der uitgave.
De inzending van
XJVJVLfA, 1O av^u.
De uitslag der Kerkelijke verkiezing in de Herv. i
Voor zoover zij
d.
g de meent
(Uit het Engeltch.)
deed zyn lucifers op het schaaltje om
tend.
1.50 en
llenhoven'n
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelgkn
met uitsondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maandpn ia 1.25. franco
per post 1.70.
Afzonderlijke No mm er 8 VIJF CENTEN.
Bovendien worden alle Advertentiën gratia
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschjjnt.
DEN K0-
GOUDA, 18 April 18?8.
m van
I0M.
A 42a.
goudsche courant
Kap, eene
veer 7.
5, klassi-
n aan het
id worden.
AD7ERTENTIEN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regd
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
jrscbnldigd
icft van de
de LAN-
\RVB. in
b te Wad-
12 APRIL
ran voor 15
■te te doen
R, Notaris
i overgebracht IJ.
1 en fabrikant te itar-
wegens valschheid in geschrifte door twee
Thans is in de Staatscourant opgenomen het kon.
besluit van den ISden April 1898, tot vaststelling
van hot formulier voor de aangifte in de vermogens
belasting (Stbl. no. 74), en het kon. besluit van ge
lijken datum, houdende bepalingen omtrent de raden
van beroep voor de uitspraken op de bezwaarschrif
ten betrekkelijk de vermogensbelasting (Stbl.no. 75).
Art. 1 v.tn dit laatste besluit bepaalt
Er zal een raad van beroep zijn gevestigd in elk
der na te melden gemeenten, voor de uitspraak op
de bezwaarschriften betrekkelijk de aanslagen in de
vermogensbelasting opgelegd binnen den bij elke
gemeente vermelden kring, o. a. te *s Gravenbage,
voor de aanslagen opgelegd in de kringen der kan
toren der successierechten te ’s-Gravenhage, Delft en
Gouda.
of kantjes laten echter nog altijd j O. F., commissonair in effecten
Flo Arnan PIu.BnlwntralrVur im (In 1 lingen, wegens valschheid in
onderhandsohe volmachten, waarbij hij zou gemach-
I tigd zijn door mevrouw H. Rodenhuis om voor haar
toe te stemmen in de doorhaling van 2 hypothecaire
inschrijvingen, valschelijk met haren naam te onder*
teekenen en toen door notaris Tjebbens 2 akten van
roiement te laten opmaken, waarbij den bewaarder
der hypotheken doorhaling van de bedoelde inschrij
vingen verzocht wordt.
zijn gewone vriendelijkheid. //Ik zeide, dat de zoon
van Lord Stanyhurst de zwager van mijn zwager is;
om mij duidelijker te verklaren, hij is getrouwd met
de zuster van den man, die met mijn zuster ge
trouwd is.”
«Weet gij wel, dat gij den merkwaardigsten zwager
van de wereld hebt P” vroeg Brackett plechtig.
„Hoedat zoo?” vroeg Cockshaw op een toon, waar
uit men hooren kon, dat hij do manieren van den
man, die tot hem sprak, kwalijk begon te nemen.
Ik zat er stil bij en zeide nietsik had geen reden
om my er moe te bemoeien en wilde ook wel eens
weten, hoe het gesprek verder zou loopen.
«Nu, ik heb op niemands zwager iets aan te mer
ken,” ging Brackett voort, „maar vindt gy bet gedrag
van den uwen zelf niet een beetje vreemd
„In* welk opzicht?” vroeg Cockshaw zeer koel.
//Nu, bijvoorbeeld, wat zijn sterven aangaat. De
meeste menschee kunnen maar eens sterven, doch
mijnheer uw zwager doet liet tweemaal. Eerst is hij
verdronken en daarna bij Champigny gedood.”
„Maar dat was niet begon het nieuwe clublid,
doch brak midden in den zin af en zeide slechts
„Nu, en verder?”
/-In allen geval was uw zwager een merkwaardige
verschijning,” herbaalde Brackett, niet meer zoo zeker
van zijn zaak als vroeger, „zelfs voordat hy tweemaal
dit loven vaarwel zeideja eigenlijk ia hij driemaal
I gestorven, ik vergat zijn dood in Wennen in hetjasr
1878, eer de tentoonstelling geopend werd. Ik kan
ik hem verbaasd aan. Toevallig ontmoetten onze blik
ken elkander, er. hij keek mij bedaard, hoewel min of
meer verlegen, aan. Dat maakte mij in de war, en ik
wierp een blik op Brackett, doch deze scheen vol be
wondering voor het plafond en speelde nog met zijn
potlood.
Het souper, dat opgedragen werd, eischte nu onze
aandacht. Toen wij kwamen, hadden onze vrienden
bijna gedaan, en nu stond de rechter Gillespie op, om
afscheid te nemen.
„Ik wou, dat ik nog zoo jong was als gijmaar op
mijn leeftijd kan men het late opblijven niet zoo goed
meer verdragen. Bovendien heb ik morgen vroeg een
afspraak met Lord Stanyhurst, aan wien ik de Kerk
der Genade wil laten zien.”
„Is Lord Stanyhurst hier?” vroeg Cockshaw met
levendige belangstelling.
„Ja, dezen namiddag is hij met de „Siluria” uit
Engeland, gekomen,” antwoordde do rechter. „Kent
gij hem?”
„Ik ken zijn zoon,” en na eenig zwijgen voegde hij
erbij„Wy zijn zelfs n g min of meer familie. Hy
is de zwager van mijn zwager.”
De rechter en De Ruyter hoorden deze Woorden niet
meer, zij hadden ons met een korten groet verlaten.
Doch Harry Brackett had ze vernomenbij richtte
zich op in zijn stoel en riep:
„Wat zeidet gij daar? Zoudt gij zoo goed willen
zyn, het nog eens langzaam le herhalen?”
„Zeker,” antwoordde Cockshaw zeer bedaard, met
De knaap, die nooit zoo iets gezien had en niet
wist, waartoe dit bakje diende, dronk eenvoudig het
water op, en deed zijn lucifers op het schaaltje om
ze des nachts by do hand te hebben.”
«Wanneer was dat?” vroeg Brackett, terwyl bij
md potlood uit den zak haalde.
„In het jaar 67 of 68," antwoordde Cockshaw.
Harry Brackett trok zijn linkermanchot wat naar
beneden en schreef daar snel iets op, zonder dat
Cockshaw het bemerkte.
nLator,” vervolgde Cockshaw, „leerde myn zwager
nog vele monniken uit Bretagne kennenwant terwyl
hy te Parijs in de medicijnen studeerde, brak de oorlog
un 70 uit; en hij sloot zich aan bij een Amerikaan-
«be ambulance, die meer dan eens in de gelegenheid
*M, de dappere Bretagners bij te staan. Ja, op het
dagveld werd hij, juist terwijl hij een gekwetsten
Iretaguer wilde helpen, door een stuk van een granaat
^troffen en gedood.”
Daar ik mij herinnerde hoe .Cockshaw ons vroeger
verteld had, dat zyn zwager verdronken was, zag
Er is zeker geen tweede dorp in Nederland, dat
zich zoo in de gunst mag verheugen, bezoeken te
ontvangen van marskramers bedelaar» en dergelyk slag
van volkje als Baarn. Maar een soort van manoeu-
vreeren, zooals daar onlangs gebeurde, is zeker nog
niet voorgevallen.
Plaats der handeling een tamelijk groote villa.
Er wordt gescheld, on de meid ziet een mynheer net
geganteerd op de stoep. Is mevrouw thuis Ja
Gaarne spreken. De meid kao toch dien netten mijn
heer niet op den mat laten staan, en opent de deur
van de zijkamer. Een oogenblik daarna komt me
vrouw! U wenschle mij te spreken. Ja mevrouw, I
ik was bier bij de familie noemt den naam van I van mevrouw Lewis bijna volledig is, mag de vondst
-twee andere geleerden zyn na
met mevr. Lewis in het Catharina-klooster met de
ontcijfering van het handschrift bezig geweest. Zoo
dan rzal het in ons filiaal in de Reguliersbreestraat geven.
De heer D. Rooken te Zuidbroek (gemeente Berg-
Ambacht) is herkozen tot hoofdingeland in het le
district van de Krimpenerwaard.
De landeryen van de opgeheven verveening in de
Krimpenerwaard zyn verpacht voor 4588.
Kerk is nog niet geheel bekend,
bekend is, luidt zij aldus
IJitgebracht 391 stemmen, van onwaarde 1, en
blanco 7.
Daarvan verkregen voor kerkvoogd de hh. J. M.
Noothoven van Goor, 241 en H. J. Nederhorst
213 st. Verder de hh. J. J. Bonneur 133 en
C. Kooyman 180 stemmen.
Voor Notabelen de hh.: C. C. Knaap, 266, A. i
van Reedt Dortland, 252, H. Straver, 241, A. van
Veen, 213, A. K. v. d. Garden, 206, Dr. A. van
LJsendyk, 196 en D. Hoogendyk, 184 stemmen, en
verder de hh.G. v. d. Zwalm, 178, J. H. var. der
Togt, 157, M. van Deth 146, J. de Jong, (Q 83),
145, L. F. Duijmaer van Twist, 127, A. Braam 128
en J. F. F. J. Boon van Ostade, 118 stemmen.
De heer J. Rendel Harris geeft in de British
Weekly eenige bijzonderheden over de onlangs ge
vonden Syrische vertaling der evangeliën. Eene
Engelsche dame, mevrouw Lewis, was den vorigen
winter in het St. Catharina-klooster pp den berg
Sinaï. Daar vond zy een oud handschrift, dat in
Gevankeljjk is naar Leeuwarden
De firma Flesschen trekker en Co. lingen,
(U. D.)
slechten staat verkeerde. Boven den wasem van
eenen theeketel gehouden bleek het een palimpsest
te zijn, en het oorspronkelijke schrift, te voorschijn
'gebracht, gaf een Syrische overzetting van de evan
geliën te lezen. Mevrouw Lewis nam photographische
afdrukken van het handschrift en toonde ze te Cam
bridge aan Bensley en Burkett, die de nauwe ver
wantschap van dit handschrift met de Cureton-verta-
ling opmerkten. Naar Cureton worden do fragmen
ten eener reeds bekende Syrische vertaling der
evangeliën genoemd. Aangezien Cureton slechts ver
schillende bladen van de Syrische vertaling aan het
Britsch museum kon aanbieden, en bet handschrift
T -j-
ik was bier by de tamme noemt oen naam van
eene bekende familie, en daar u vroeger te Amstqrdam van groot gewicht heeten.
bij ons nog al eens kocht, dacht ik Mevrouw Rendol Harris en twee
valt in de redeik heb niet de eer, ik ken u niet.
Grut mevrouw I op den Nieuwendyk. o
Op den Nieuwendijk? zegt mevrouw. Hij snelI spoedig mogelyk zal mevr. Lewis °den tekst uit-
P—i L— 4— 1 .4— T>Anj.J...nk.nQot.not I n*nvan
zijn. U kocht kanten, enz. toch altijd van ons. j
Onderwijl wordt iets uitgepakt, en mevrouw, minder
op haar gemai, kiest eindelijk vujt het sobpr beetje
monsters wat uit. Morgen stuur ik het u op I maar
als ik vragen magr mevrouw I ’t Is eigenlijk
te weinig om een afzpnderlijk hoofd in het boek te
maken O, wil u tevens geld hebben ziedaar
En buigende en dankende voor de klandisie verlaat
hij het buis.
De manufacturen
op zich wachten,
was in functie.
