ps II ES i door en Zn- mco ■UI met bevat- gekomen >en van i, dames raag aan irukte 1893. Zaterdag 22 April N° 6037. IJS FEUILLETON H Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken» SC* BINNENLAND. DU De inzending van advertentién kan geschieden tot edn uur des namiddags van den dag der uitgave. de provinciale en gemeente- in hart clodt, g«- 4 *3 De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.26. franco per post 1.70. Afsouderljjke Nommers V1JK CENTEN. ADVERTENT1EN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10Centen. GROOTE LETTERS worden berekend naar plaatsruimte. Bovendien worden alle Advertentien gratis opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD ’twelk des Maandags verschpnt. (Naar hel Hoogduitech.) L ilicieuae ank». 45 cent Ckm. hakken ir boenen, jri.ii. ehalte. GOUDSCHE COURANT. ger wor- /o franco n in alle orgd. laliteiten irvullen, al Noord tatoenen jveneens ive daar- eveer de chtingen oeringen De memorie van antwoord op het voorloopig ver slag over de ontwerpen betreffende het kiesrecht kan vóór het Pinksterroccs bij de Tweede Kamer ver wacht worden. Voor de samenstelling van bet ant woord zyn in den laatsten tijd hcrhaaldelyk inlich tingen en opgaven van c’ besturen gevraagd. - w„,. een en z'dfs gratis oproepingsbriefje» Het ligt vóór de hand dat binnen ,ii .i_. _i_ i niet, weet u, lieve mevrouw! ja, ja, smaakt niet l.„. Uwe Hoogheid ziet er maar erg goed uit erg goed dit en wat een keurig manteltje.... zeker zeer duur geweestmaar ook goede stof daarvoor.... verheugt me, verheugt me.... verzoek u allerbeleefdst vriendelijk dichter bij Ms komen De overste werd donkerrood, en koek met waarlik wanhopigen blik naar deze meer dan eigenaardige groep, maar de Groothertogin glimlachte op hare oneindig goedige wjjze, liet vriendelijk hare handen drukken en heette de kleine dame als een goede bekende welkom «Goeden dag, lieve mevrouw von Körberitz, weer friech en fleurig, als verleden jaar! Zoowaar nog de jonge dame uithangen met uw décolleteerde japon zult u geen kouvatten?” «Kouvatten hihihineen lieve.... Jeugd heeft warm bloed.... zeer warm.... en u weet dal ik eerst teel later dan al deze dames geboren ben.... jazeker geboren ben, al willen do nijdigo slangen om mij to ergeren beweren, dat ik met Ansbach en Beyrouth I indertijd nl tot Pruisen topgetreden ben..,, hibi.... louter nijd..zijn boosaardige spinnen, die dametjes daarja Zeker, boosaardige spinnen I.... uw onder danige dienares, dames en heeren, en mevrouw vou Körberitz wendde zich kniebuigeud, zonder eeni- gen overgang naar ’t gevolg der Groothertogin en tikte Prinses Margarotha loeder bevallig met haar waaier op den wang. «Het lieve schoondochtertje, niet waar verheugt me bijzonder, zeer bijzonder..., heb al veel van u gehoord.... zeer veel.... hoe gaat - -1 een verbod volgde om lui der vereeniging te zijn, maar wel een ken- '•VIHi, «l.llra IazIak d- zouden kunnen in dienst blijven. Wat is nu hot antwoord van den Bond Men zal traehtow hen ÜMstieel te treffen, die den l>ond - diensten bewezen, ’t Is niet erg aanbevelens waard en de heeren van den Bond hebben hunne zaak in het oog van weldenkenden zeker benadeeld; door zóó te ageeron." W w igschikken, eenigqn, waarop hij I werkvolk de be- i I0nden» wien hij wil, een ander, riekt wel een bel ™“hl b' de beeriykheden der IkT 'I v 1 welke reden hem zulks goeddunkt. De kleine dame had geen tanden meer in haar mond, geen ongerimpeld plekje meer op ’t gelaat, waaraan *t scherp vooruitspringend neusje een eigen aardig, vogelachtig voorkomen gaf; maar de kleine, stekende, zwarte oogjes blikkerden en schitterden als twee sterretjes onder do witte wenkbrauwen en iu het geheele nietige figuurtje was zulk een kwikzil- verige en jeugdige vlugheid, dat men geheel en al in verwarring stond voor de vraag «Hoe'oud mag die vrouw wel zijn?” De Groothertogin was beschermvrouw van het gesticht er. nam vol van de beminnenswaardigste belangstelling al de kleine verdrietelijkheden en vreugden ter harte, die zich achter de gryze muren van het gebouw afspeelden. Ieder jaar op den ge denkdag der inwijding ging de hooge Vrouwe per soonlijk naar Hersabrunn om onder de drie histori sche lir.deboomen by de oude jonkvrouwen koffie te drinken. Vóór de overste de hooge bezoekers op haar eer biedigs! kon tegemoet treden, had zich ’t wonderlijke kleine persoontje in de groene japon al op 't bevalligst 1 wippend en kniebuigend naar voren gedrongen, stak Rudolphine Alexandrowna beide handen toe, en over stelpte haar met een vloed van nauwelijks verstaanbare woorden: «God laai u groeten, machtige gebiedster I heel goed heel goed gaat 't hierVerheugt mij, verheugt mij verzoek u allervriendelijkst nader te komen, nader te komen: de koffie wordt anders koud, ten laatste koud, en dan smaakt ze 8) Haar hals was niettegenstaande ’t late jaargety laag ontbloot, en slechts versierd met een smal, zwart fluweelen lint, waaraan een, met briljanten omzet, pustelportretje een officier met gépoeierden pruik voorstellende schommelde. De hals was geel en ontzettend mager, oven ont vleesd en verdord als de armpjes, die uit de volle pofmouwtjes staken, en nethandschoenen droegen die dikwijls versteld waren. Een bebloemde shawl hing over de ellebogen heen en een opgepropt volle, schel- bonte réticule bengelde aan den pols. Een niet te omschrijven chaos van bloemen, ve deren, en linten balanceerde op 't hoofd, dat zonder eenige moeite tot verberging, door een zeer roodaebtig geworden pruik bedekt werd. Zilverwitte haartjes waren neuswijs onder de krul len op ’t voorhoofd te voorschijn gekropen, en de helroode, afgeronde plekken op de wangbeenderen waren nooit of te nimmer langs natuurlijken weg daar gekomen. Men ineljlt uit Rotterdam der nftn de o»n oen telegram aangeplakt, de socialistische bonden moeten rangschikken, j eenigon, maar ieder heeft ook het recht, om aulk maar naar de zonderlinge wyze, waarop hij werkvolk te kiezen als hem best dunkt en weg te ons (een onschuldige) treffen wil, voor de be- i zonden> .wjön hy wil, om welken reden dan ook weerde schuld van een ander, riekt wel een ®Tena 8. ,odor werkman het recht heeft zyn patroon klflin hpotip nruir de heprliikhpden der „Tfirlïlfln en 0fn ander te zoeken wanneer en om kletu beetje naar ae neeriykheden der weIke reden h()m tulkg ddunkt toekomstige maatschappij. Uo geselIen ,chronien niet ran dit recht Mn on_ --* beperkt gebruik te maken en vertrekken soms zonder --jj waarschuwing, zonder kennis- Van buiten gezien, werpt de kwestie een gunstiger GOUDA, 21 April 1893. Eergisteren avond en nacht werd alhier bjj vele stadgenooten een billet verspreid aan de Burgerjj van Gouda gericht door het Hoofd bestuur van den Algetneenen Nederlandschen Typografenbond. In dit billet worden onze uitgevers de HH. A. Brinkman Zoon flink door den modder gesleept over een quaestie die zij als Uitgevers met sommigen hunner werklieden hadden, die leden waren van ge noemden Bond, en die zij ontslaan wilden wanneer zij dat lidmaatschap niet opzegden van dat oogenblik af worden genoemde Uit gevers achtervolgd met laffe dreigementen. Hoe hierover het oordeel van ieder fatsoen lijk mensch zyn moet, kan aan geen be denking onderhevig zjjn, maar wjj willen dat in ’t midden laten (zie echter hetvolgend art.). Er is evenwel iets anders en daartegen protes- teeren we met kracht. Men wil de hh. B straffen, en wekt iedereen op voor het abon nement op de Goud fiche Courant te bedhnken. Wjj zouden dit de grootste onrechtvaardigheid noemen, die bestaan kon. De band, die ons aan onze Uitgevers bindt, is niet een zooda nige, dat als zij getroffen moeten worden, ook wjj een deel der slagen zouden moeten ont vangen. Het ontbreekt er nog aan dat ons voorgeschreven zon worden wie we in hun plaats als Uitgevers zouden moeten nemen om weder in genade te worden aangenomen. Wjj welen niet of we den Ned. Typ. Bond onder geWMed op de Ninm 0«ud- ’OorrfgM»d« Heer S. W. n> BuurenNe. 15 April bet volgende over de ----- -- "r- drukken‘het eenvoudig over, I l101? °P de heorön Brinkman, dan op den Typogra- sel uoodig aan dien geachten f«n»on,i. aangezien die hoeren voor den bond een verklaring van tolko- «oed hB[l t0°ndcu er voor leverden. „o_ en werklieden behoort de drie W0,ceD de ondervinding leerde, datdoheereu khodeu dio in Gouda Tan den Bond er 8een betero gezellen op geworden oMstandigheden, waar- i WWPe“» zJoodal waarschynlyk niet --u J kfeatie staat, moeieiyk i oni 1 door de verschillende ni8?cvlnK dat zulke leden niet langer bij deze firma i i i 7.nliflp.n irnnnan in rlionaf l.lUunn oofgosteld en de echte denoek, dat doorgaans Toevallig wordt on» tche' Courant van den die in zijn Nr. van 1 quaestie schrijftwe maar geven voor zooveel uoodi uitgever met onzen dank de men instemming. «Wryving tusschen patroons t gelukkig niet tot de heerlijkl dikwerf voorkomen. Het zijn ol omtrent iemand die buiten de k kan oordeelen, omdat de zaak partijen verschillend wordt vo< positie eerst na oen rijp onde de moeite niet loont, bepaald kn worden. Zondagavond was hier de Typografenbond Verga- grati» derd die zich bij monde van den heer P. Hols uit Amsterdam mengde in een geschil tusschen de heeren A. Brinkman Zoon, uitgevers der Goudsohe Cou rant, en hunne gezellen, die zoo hij zeide, ten koste van hun betrekking verbod kregen, lid van de Typo grafenbond te worden. De manier waarop het woord gevoerd werl, was niet die waardige toon, welke al dadelyk doet ge voelen, dat men zyn recht verdedigt. Er werden nijdige uitvallen tegen «den heer Brinkman" gedaan er werd zelfs getracht «hem" financieel te treffen zoo luidde de geleerde term. Maar de woordvoer ders verzuimden aan te toonen, dat de heer Brinkman M iets onbillijks had gedaan. Aan het hulpkantoor d leder beeft natuurlijk het recht, om zich te ver- I Boompjes werd gistermorger

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1893 | | pagina 1