ps
II
ES
i door
en Zn-
mco
■UI met
bevat-
gekomen
>en van
i, dames
raag aan
irukte
1893.
Zaterdag 22 April
N° 6037.
IJS
FEUILLETON
H
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
SC*
BINNENLAND.
DU
De inzending van advertentién kan geschieden tot edn uur des namiddags van den dag der uitgave.
de provinciale en gemeente-
in hart
clodt,
g«-
4
*3
De uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.26. franco
per post 1.70.
Afsouderljjke Nommers V1JK CENTEN.
ADVERTENT1EN worden geplaatst
van 15 regels a 50 Centen; iedere regel
meer 10Centen. GROOTE LETTERS
worden berekend naar plaatsruimte.
Bovendien worden alle Advertentien gratis
opgenomen in het ADVERTENTIEBLAD
’twelk des Maandags verschpnt.
(Naar hel Hoogduitech.)
L
ilicieuae
ank».
45 cent
Ckm.
hakken
ir
boenen,
jri.ii.
ehalte.
GOUDSCHE COURANT.
ger wor-
/o franco
n in alle
orgd.
laliteiten
irvullen,
al Noord
tatoenen
jveneens
ive daar-
eveer de
chtingen
oeringen
De memorie van antwoord op het voorloopig ver
slag over de ontwerpen betreffende het kiesrecht kan
vóór het Pinksterroccs bij de Tweede Kamer ver
wacht worden. Voor de samenstelling van bet ant
woord zyn in den laatsten tijd hcrhaaldelyk inlich
tingen en opgaven van c’
besturen gevraagd.
- w„,. een
en z'dfs gratis oproepingsbriefje»
Het ligt vóór de hand dat binnen
,ii .i_. _i_ i
niet, weet u, lieve mevrouw! ja, ja, smaakt niet l.„.
Uwe Hoogheid ziet er maar erg goed uit erg
goed dit en wat een keurig manteltje.... zeker zeer
duur geweestmaar ook goede stof daarvoor....
verheugt me, verheugt me.... verzoek u allerbeleefdst
vriendelijk dichter bij Ms komen
De overste werd donkerrood, en koek met waarlik
wanhopigen blik naar deze meer dan eigenaardige
groep, maar de Groothertogin glimlachte op hare
oneindig goedige wjjze, liet vriendelijk hare handen
drukken en heette de kleine dame als een goede
bekende welkom «Goeden dag, lieve mevrouw von
Körberitz, weer friech en fleurig, als verleden jaar!
Zoowaar nog de jonge dame uithangen met uw
décolleteerde japon zult u geen kouvatten?”
«Kouvatten hihihineen lieve.... Jeugd heeft
warm bloed.... zeer warm.... en u weet dal ik eerst
teel later dan al deze dames geboren ben.... jazeker
geboren ben, al willen do nijdigo slangen om mij to
ergeren beweren, dat ik met Ansbach en Beyrouth
I indertijd nl tot Pruisen topgetreden ben..,, hibi....
louter nijd..zijn boosaardige spinnen, die dametjes
daarja Zeker, boosaardige spinnen I.... uw onder
danige dienares, dames en heeren, en mevrouw
vou Körberitz wendde zich kniebuigeud, zonder eeni-
gen overgang naar ’t gevolg der Groothertogin en
tikte Prinses Margarotha loeder bevallig met haar
waaier op den wang. «Het lieve schoondochtertje,
niet waar verheugt me bijzonder, zeer bijzonder...,
heb al veel van u gehoord.... zeer veel.... hoe gaat
- -1 een verbod volgde
om lui der vereeniging te zijn, maar wel een ken-
'•VIHi, «l.llra IazIak d-
zouden kunnen in dienst blijven.
Wat is nu hot antwoord van den Bond Men zal
traehtow hen ÜMstieel te treffen, die den l>ond
- diensten bewezen, ’t Is niet erg aanbevelens
waard en de heeren van den Bond hebben hunne
zaak in het oog van weldenkenden zeker benadeeld;
door zóó te ageeron."
W
w
igschikken, eenigqn,
waarop hij I werkvolk
de be- i I0nden» wien hij wil,
een ander, riekt wel een bel ™“hl b'
de beeriykheden der IkT 'I
v 1 welke reden hem zulks goeddunkt.
De kleine dame had geen tanden meer in haar
mond, geen ongerimpeld plekje meer op ’t gelaat,
waaraan *t scherp vooruitspringend neusje een eigen
aardig, vogelachtig voorkomen gaf; maar de kleine,
stekende, zwarte oogjes blikkerden en schitterden als
twee sterretjes onder do witte wenkbrauwen en iu
het geheele nietige figuurtje was zulk een kwikzil-
verige en jeugdige vlugheid, dat men geheel en al
in verwarring stond voor de vraag «Hoe'oud
mag die vrouw wel zijn?”
De Groothertogin was beschermvrouw van het
gesticht er. nam vol van de beminnenswaardigste
belangstelling al de kleine verdrietelijkheden en
vreugden ter harte, die zich achter de gryze muren
van het gebouw afspeelden. Ieder jaar op den ge
denkdag der inwijding ging de hooge Vrouwe per
soonlijk naar Hersabrunn om onder de drie histori
sche lir.deboomen by de oude jonkvrouwen koffie te
drinken.
Vóór de overste de hooge bezoekers op haar eer
biedigs! kon tegemoet treden, had zich ’t wonderlijke
kleine persoontje in de groene japon al op 't bevalligst 1
wippend en kniebuigend naar voren gedrongen, stak
Rudolphine Alexandrowna beide handen toe, en over
stelpte haar met een vloed van nauwelijks verstaanbare
woorden: «God laai u groeten, machtige gebiedster I
heel goed heel goed gaat 't hierVerheugt
mij, verheugt mij verzoek u allervriendelijkst
nader te komen, nader te komen: de koffie wordt
anders koud, ten laatste koud, en dan smaakt ze
8)
Haar hals was niettegenstaande ’t late jaargety
laag ontbloot, en slechts versierd met een smal, zwart
fluweelen lint, waaraan een, met briljanten omzet,
pustelportretje een officier met gépoeierden pruik
voorstellende schommelde.
De hals was geel en ontzettend mager, oven ont
vleesd en verdord als de armpjes, die uit de volle
pofmouwtjes staken, en nethandschoenen droegen die
dikwijls versteld waren. Een bebloemde shawl hing
over de ellebogen heen en een opgepropt volle, schel-
bonte réticule bengelde aan den pols.
Een niet te omschrijven chaos van bloemen, ve
deren, en linten balanceerde op 't hoofd, dat zonder
eenige moeite tot verberging, door een zeer roodaebtig
geworden pruik bedekt werd.
Zilverwitte haartjes waren neuswijs onder de krul
len op ’t voorhoofd te voorschijn gekropen, en de
helroode, afgeronde plekken op de wangbeenderen
waren nooit of te nimmer langs natuurlijken weg
daar gekomen.
Men ineljlt uit Rotterdam
der nftn de
o»n oen telegram aangeplakt,
de socialistische bonden moeten rangschikken, j eenigon, maar ieder heeft ook het recht, om aulk
maar naar de zonderlinge wyze, waarop hij werkvolk te kiezen als hem best dunkt en weg te
ons (een onschuldige) treffen wil, voor de be- i zonden> .wjön hy wil, om welken reden dan ook
weerde schuld van een ander, riekt wel een ®Tena 8. ,odor werkman het recht heeft zyn patroon
klflin hpotip nruir de heprliikhpden der „Tfirlïlfln en 0fn ander te zoeken wanneer en om
kletu beetje naar ae neeriykheden der weIke reden h()m tulkg ddunkt
toekomstige maatschappij. Uo geselIen ,chronien niet ran dit recht Mn on_
--* beperkt gebruik te maken en vertrekken soms zonder
--jj waarschuwing, zonder kennis-
Van buiten gezien, werpt de kwestie een gunstiger
GOUDA, 21 April 1893.
Eergisteren avond en nacht werd alhier bjj
vele stadgenooten een billet verspreid aan de
Burgerjj van Gouda gericht door het Hoofd
bestuur van den Algetneenen Nederlandschen
Typografenbond. In dit billet worden onze
uitgevers de HH. A. Brinkman Zoon flink
door den modder gesleept over een quaestie
die zij als Uitgevers met sommigen hunner
werklieden hadden, die leden waren van ge
noemden Bond, en die zij ontslaan wilden
wanneer zij dat lidmaatschap niet opzegden
van dat oogenblik af worden genoemde Uit
gevers achtervolgd met laffe dreigementen.
Hoe hierover het oordeel van ieder fatsoen
lijk mensch zyn moet, kan aan geen be
denking onderhevig zjjn, maar wjj willen dat
in ’t midden laten (zie echter hetvolgend art.).
Er is evenwel iets anders en daartegen protes-
teeren we met kracht. Men wil de hh. B
straffen, en wekt iedereen op voor het abon
nement op de Goud fiche Courant te bedhnken.
Wjj zouden dit de grootste onrechtvaardigheid
noemen, die bestaan kon. De band, die ons
aan onze Uitgevers bindt, is niet een zooda
nige, dat als zij getroffen moeten worden, ook
wjj een deel der slagen zouden moeten ont
vangen. Het ontbreekt er nog aan dat ons
voorgeschreven zon worden wie we in hun
plaats als Uitgevers zouden moeten nemen om
weder in genade te worden aangenomen. Wjj
welen niet of we den Ned. Typ. Bond onder
geWMed op de Ninm 0«ud- ’OorrfgM»d«
Heer S. W. n> BuurenNe.
15 April bet volgende over de ----- -- "r-
drukken‘het eenvoudig over, I l101? °P de heorön Brinkman, dan op den Typogra-
sel uoodig aan dien geachten f«n»on,i. aangezien die hoeren voor den bond een
verklaring van tolko- «oed hB[l t0°ndcu
er voor leverden. „o_
en werklieden behoort de drie W0,ceD de ondervinding leerde, datdoheereu
khodeu dio in Gouda Tan den Bond er 8een betero gezellen op geworden
oMstandigheden, waar- i WWPe“» zJoodal waarschynlyk niet --u J
kfeatie staat, moeieiyk i oni 1
door de verschillende ni8?cvlnK dat zulke leden niet langer bij deze firma
i i i 7.nliflp.n irnnnan in rlionaf l.lUunn
oofgosteld en de echte
denoek, dat doorgaans
Toevallig wordt on»
tche' Courant van den
die in zijn Nr. van 1
quaestie schrijftwe
maar geven voor zooveel uoodi
uitgever met onzen dank de
men instemming.
«Wryving tusschen patroons t
gelukkig niet tot de heerlijkl
dikwerf voorkomen. Het zijn ol
omtrent iemand die buiten de k
kan oordeelen, omdat de zaak
partijen verschillend wordt vo<
positie eerst na oen rijp onde
de moeite niet loont, bepaald kn worden.
Zondagavond was hier de Typografenbond Verga- grati»
derd die zich bij monde van den heer P. Hols uit
Amsterdam mengde in een geschil tusschen de heeren
A. Brinkman Zoon, uitgevers der Goudsohe Cou
rant, en hunne gezellen, die zoo hij zeide, ten koste
van hun betrekking verbod kregen, lid van de Typo
grafenbond te worden.
De manier waarop het woord gevoerd werl, was
niet die waardige toon, welke al dadelyk doet ge
voelen, dat men zyn recht verdedigt. Er werden
nijdige uitvallen tegen «den heer Brinkman" gedaan
er werd zelfs getracht «hem" financieel te treffen
zoo luidde de geleerde term. Maar de woordvoer
ders verzuimden aan te toonen, dat de heer Brinkman M
iets onbillijks had gedaan. Aan het hulpkantoor d
leder beeft natuurlijk het recht, om zich te ver- I Boompjes werd gistermorger