SEN.
W.
in
liën.
32ste Jaargang.
No. 6112.
BINNENLAND.
ING
G- E Z-> TT ZT.
Meuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
f. a.s.
W,
Woensdag 2 Augustus 1893.
FEUILLETON.
eweg.
fl
hnstein
eld.
I
ÏKT
kers.
erug.
terkiêzingen,
van
Koster ens.
in Dainea
ng 0.50.
irecteur.
a
can.
w
a
D bij <le
t ernstig
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k 8
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
SUCCES.
Naar het lloogduitech.)
XXII.
zoo groot wm,
krygen.
1.01 INIIE CdlRIXT
NTOMIME,
EN.
AUG>.
‘ERKT
REIZI-
•staande
aange-
Mej. 0. D. van Schouwenburg alhier komt
voor als no. 1 op eene aanbeveling als derde
onderwijzeres aan school no. 16 te Amsterdam.
f G. J. D. A. Riesz van het 4e
benoemd tot lid der commissie ten
overstaan van welke in 1893 de eindexamens
aan den hoofdcursus zullen worden afgenomen.
ff
H »1
ADVERTENTIËN worden geplaatst
15 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Grqote letters worden berekend
naW plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
GOUDA, 1 Augustus 1893.
By do heden gehouden herstemming voor
een lid van den Gemeenteraad, werden uitge
bracht 845 stemmen.
By de eerste verkiezing werden uitgebracht
841 stemmen.
meester, Bigot, Lageman, v. Sprinkhujjsen
Koster enz. speelden zooals wy dat van de
artisten van net gezelschap van Lier gewoon
zijn, en verdienen dan ook allen zonder onder
scheid, een bijzonder woord van lof voor wat
zy ons te genieten gaven.
Meer dan dankbaar en voldaan verlieten
allen den schouwburg. Aan hun roemen is
het zeker te danken, dat Zondagavond de toe
loop voor Herman de Rnyter
dat velen geen plaats konden I
Woensdag zette te Arnhem een man, die
met drie kinderen te voet van de Duiteche
grenzen was gekomen, deze op een bank in
Musis en ging heen, bewerende, dat hij brood
ging koopen, daar de kinderen honger hadden.
Hy keerde echter niet terug. De onverzorgde
kinderen werden opgenomen bjj oen ingezetene,
die zich over hen ontfermde, tot zg Vrgdag
ziek werden en naar het ziekenhuis werden
overgebracht. Van den vader is nog niets
vernomen.
Bjj kon. besluit is benoemd tot notaris bin
nen het arr.-Utrecht ter standplaats de gein.
IJsselstein, de hr. M. den Bleker, cand.-notaris
te Waddingsveen.
Bedelaars »fin de siècle. Te Arnhem schel
den twee bedelaars aan een huis en vroegen
om geld. Toen dit geweigerd werd, drong een
hunner naar binnen en ranselde dan heer des
huizes in den gang af. Beide individuen zjjn
door de politie aangshoaden en ter beschikking
van de justie gesteld.
Invloed op de verkiezing heeft de opname
van bedoeld verslag niet meer, vandaar dat we
onze lezers al dat liefelyka maar niet zullen
aanbieden.
Er waren wel kantteekeuingen op verschei
dene citaten te maken, maar we weten ook
dat, als men veel in zekere substantie roert er
een ondraaglijke lucht het gevolg van is, dus
daarom basta.
Vrijdag herdacht de heer J. M. van Gelder,
ambtenaar ter secretarie der gemeenten Lange
Ruigeweide, Hekendorp en Papekop, den dag,
waarop hy voor 25 jaar als zoodanig benoemd
werd. Hjj werd in de raadsvergadering der
gemeenten door den burgemeester harteljjk
toegesproken en ontving van den gemeenteraad
een aandenken.
heid moeten deze produkten van glorierjjke
waarheid en kunstige verdichting niet bezitten
om het mogeljjk te maken, dat thans een
nieuwe, rjjk geïllustreerde uitgave zijner ro-
mans een 40 jaar na Oltmans’ dood, nog een
- breede schare van opgetogen lezers vindt
i ’t Zal dan ook wel spoedig bljjken, dat de
heeren gebrs. Van Lier een gelukkigen greep
deden, toen zjj een drama ter opvoering aan
namen, dat met vaardige hand door Boudewyn
van der Meer uit bovengenoemden roman
«Herman <le Ruyter of» enz. getrokken is.
Reeds bjj de eerste opvoering in den Plantage-
Schouwburg, Zaterdag j. 1. blaakten de toe
schouwers van bewondering en nationalen
trots.
i Nadat de tafereelen 1. «Manilla's dood, 2.
De bijeenkomst der Geuzen, 3. De twee Min
naars» ons oog on oor gestreeld hadden en 4.
«De gevreesde Emissaris» ons had doen zien,
hoe Herman de Rnyter, de eenvoudige, maar
heldhaftige ossenkoopman uit den Bosch, als
monnik verkleed, met drie zjjner mannen
Loevestein binnenkomt, den Spaanschen Slot
voogd d’Avillar doodt, tot straf voor diens
moord op de Manilla, daarna de bezetting
overmeestert en vervolgens de Hollandsche vlag»
op het slot plant na al deze tafereelen
schjjnt de geestdrift ten top gestegen I
Dan komt na de pauze, die de gemoederen
min of meer kalmeert, het meest pakkende,
het meest senaationeele tafereel «De Helden
dood». Ieder weet, dat Herman de Rnyter
daar aanstonds het slot Loevestein met vriend
en vjjand in de lucht zal laten vliegen. De
toeschouwers, zelfs de rumoerigste onder hen,
zitten in angstige spanning.
Het culminatiepunt nadert allengskens. Met
bange vreeze, kloppend harte en gespannen
zenuwen, wacht men de dingen, die komen.
Daar dringen de Spanjaarden het slot binnen.
De Ruyter richt zyn pistool op het vaatje
buskruit, dat bjj den trap ligt. Een schot
een hevige knal. de muren storten in,
de lyken vallen, dikke rookwolken vullen het
tooneel en puinhoopen en lyken baden zich
in een zee van bengaalsch vuur. Nu
breken de toejuichingen in ongekende hevigheid
los. De zaal davert op hare grondvesten.
Het succes is volkomen!
«Herman de Ruyter of het Slot Loevestejjn,»
het Vaderlandsche drama, is reeds bjj de eerste
voorstelling, Zaterdagavond 1.1., gebleken een
waar en goed volksstuk te zyn. Een geest
van offervaardigheid, het bereid-zjjn om voor
het vaderland onmiddellyk het leven te laten,
kwam over allen.
De vértooners, zoowel de Dames André-
Meenwissen, Cohen, Hens, als de Heeren Bouw-
5 Juli 2.4 Mg. permang. kalicus per 1000 cc.
13 21
20 3.3
26
De majoor
reg. inf. is tc
In de »Amst. (D. v. N.) komt een schrjjven
voor van den hoer van Doth, waarin deze zich
beklaagt over het feit, dat, nu alle bladen
over Neerbosch zwygen in afwachting van
den uitslag van het ingestolde onderzoek, de
heer Van ’t Lindenhout in zjjn blad »Het
Oosten,» by duizenden exemplaren gratis ver
spreid, doorgaat hem en anderen aan te vallen.
Deze klacht is, zeggen wjj genoemd blad
na, gegrond.
De heer Van 't Lindenhout behoorde nu
ook te wachten met zyn tegenstanden te
bestrijden, tot de commissie, door hem zelf in
lieven geroepen, gesproken zal hebben.
De wereld in het klein. De tent, die deze
woorden ten opschrift draagt, geplaatst op de
groote Markt, over het Hötel de Zalm, is een
bezoek «verwaardig. De naam is goed ge
kozen by na alle ambachten toch ziet men er
uitoefenen door kleine beeldjes, die zeer juist
en regelmatig werken.
Zoo ziet men er bjjv. een slager het vleesch
voor zyne klanten bereiden, een metselaar
bezig een huis te bouwen, een schilder den
gevel van een huis aan het opschilderen, enz.
Ook doet de eigenaar, de Heer Grünkorn
ons zien, hoe een spoortrein door de bergen
stoomt, vervolgens over een hangende brng
om eindelyk weer achter de hergen te ver-
dwjjnen. Nog tal van andere zaken zyn
hoogst bezienswaardig, zoodat een bezoek mag
worden aangeraden, daar ook de entrée laag
gesteld is. Hetzelfde succes door den heer
Grünkorn in Amsterdam en elders onder
vonden, valt hem dan ook hier ten deel.
89)
Avanti, Augnuaje, ga nu ecus heel zoet bier aan
tafel zitten, met wat speelgoed, dan mag je nog een
kwartiertje opbljjven.”
«Wjt rd ik dan gaan spelen? Wolf en schaap
met de bonbons?**
«Noen,” Maria-Louiio schoof de schaal op zjjde.
«Haal je boek, en plak wat van die gekleurde
prentjes op, die ik gisteren voor je heb meege
bracht.”
Gehoorzaam trippelde Auguusje naar de kamer er
naast, om uit haar speelgoedkaste het plakboek te
halen. Het duurde niet lang, of ze zat met koorls-
achtigen ijver de ónmogelijkste stillevens op het witte
papier te plakken. Op eens keek zjj schie'ijk op,
oa bracht ééa van die plakplaatjes zoo dicht bij de
lippen vaa den heer des huizes, - als haar korter
armpjes maar toelieten.
«Toe, mijnheer,.... lik eens aan dit prentje! *t Is
een meikever, dien wil ik hier naast koning Napo-
Hum plakken!”
«Daar denk ik heelemaal nipt over I Lik er zelf
maar aan 1”
«Dal kan ik niet!”
«Waarom niet? Tot nu tce heb je het toch ook
wel gedaan?”
luisterend vergat zij hot. «Het is toch niet te ver-
woqderen, dat ik in Hereabrunn allerlei zeden bob
aangenomen, en verschillende takken van kunst be
oefend, dio onze grootmoeder» lief en heilig waren,
maar dat gij ooit in de gelegenheid gewoest zijl, om
een spinnewiel te zien, daarover meen ik mjj ten
zeerste te mogen verwonderen, en het rechtvaardigt
mijn vraagHoe kwam het, dat gij met uw jongs
oogen in onzen ouden tijd kwaamt kijken I”
«Heb ik u dan nooit over mijn moeder geschre
ven?” vroeg hij verwonderd.
Haar slanke hapd trok zich op eens uit de zjjne
los, als bad zjj een gloeiend ijzer aangeraakt. «Graaf
Goseck schreef uw brieven.”
Een gloeiend rood bedekte zjjn voorhoofd. «Al
wat ik schriftelijk verzuimd heb, mag ik dat niet
mondeling inhalon, om alles, waarin ik uit krank
zinnige verblindheid, lichtzinnigheid er. overmoed te
kort ben geschoten, weer goed maken? Ik heb zoo
veel, zoo oneindig veel bjj u te herstellen, Maria-
Louize, dat ik voor dit Danaïden werk, om eenmaal
mijn schuld bjj u te vereffenen, hopeloos zou moeten
terugwjjken, indien gij een vrouw waart, als die
andere, ter wille van wie ik zoo’n ellendigen kerel
ben geworden, voor wiens hand gij terugschrikt, ah
voor die van een gebrandmerkte.”
Zjj hief, terwjjl hjj sprak, het hoofd op. «Wie
zegt u, dat ik u nog beschouw, als bjj mjj in schuld
staande? Dat ik daarenboven berouw en boetedoe
ning verlang? Het zielsverdriet, dat gy mjj door uw
gruwzaam spelen met mijn levensgeluk hebt berok
kend, heb ik sedert lang vergeven en vergeten.”
Een overmoedig lachje speelde om haar mond. «En
buitendien zjjt gjj nauwgezet alles nagekomtn, stt.
De sMiddelb. Ct.« meldt, dat Donderdag
avond dr. Johan Mozger en. familie uit Parya
op zyne villa te Domburg is aangekomen.
Volgens het sDomburgsche Badnieuws< schy-
nen weder verscheidene voorname adelgke per
sonen zich onder zijne behandeling te zullen
stellen, te oordeelen althans naar de vele aan
vragen om plaats in de verschil lendA hotels.
ge mjj beloofd hebt. Kracht en rijkdom, eer enkng
zjjn mjj te beurt gevallen, trouwe vrienden omringen
mjj, en gjj zelf zjjt er steeds on uit, my het levin
zoo aangenaam mogelijk te maken. Mjj ontbreekt
niets meer, en ik verlaug ook niets meer, ik ben
gelukkig.”
«Ondenkbaar, het leven eoner vronw zonder Helde
ie geen leven.**
«Ik heb liefgehad.” Trotsch en onuitsprekelijk
ernstig richtte zij haar blik op zjjn verbleekend gelaat.
Zjj sloeg de handen ineenen de donkere wimpers
zonken diep als een sluier over haar oogen. «Dat
edele, hoogstaande beeld mijner droomen, dal het
ideaal verwezenlijkte, dat ik mij in mjjn eenzaamheid
geschapen heb, dal al mijn zjjn en denken in beslag
nam, dat eerljjk en trouw al die woorden io mjjn
hart beeft geschreven, die het grootste geluk en het
smartelijkste verdriet van geheel mijn leven zjjn ge
worden?’
Hij had zich langzaam opgericht, en hield de band
krampachtig op rijn borst; bel was of een lichtstraal
verhelderend door zjjn geest schoot. «Goaeck 1”....
Gy hebt hem bemind, en gy bemint hem nog steeds I
Zij schudde droefgeestig het hoofd, ook zjj had
zich opgeriebt. «Uit de asch slaan geen nieuwe
vlammen meer. De liefde, waarmee Goeeek mjj door
zjjn brieven het hart beeft vervuld, te bestreden en
overwonnen. En geltfk de zen onbewust de sarde
vefwafrmt, en daardoor den rozenknop dwingt zjjn
blaadjes te ontplooien, zoo heeft ook Goaeck niet
geschreven, om mjjn ziel voor zichzelf te winnen,
masr bjj schreef voor a, en volgens uw wenseh.
(Fbrrft wree^d.)
tf ff
ff
tf
Gisteren is op last van de Politie, als zy'nde
zonder middel van bestaan, een minderjarige
jongen naar zyne ouders te Amsterdam over
gebracht.
We hebben het verslag voor ons van het ge
sprokene op gisterenavond door de hh. Dercksen
en Grootendorst. Een edelachtbaar heer en een,
die het wenscht te worden, hielden, in de
Réunie redevoeringen, die meer in het bekende
koffiehuis in dé Noodgodsteeg thuis hoorden.
Waarom heeft de eerste de zaken, die hy hier
uitgalmde, niet liever in een raadszitting ter
sprake gebracht?
De hatelykheden over de pers en speciaal
aan ons’adres laten ons kond. Willen die
heeren hervormen, laat ze dan beginnen met
de Tergouwsche, die ook wel eens een lesje
noodig heeft.
Daar oogsten ze ongetwijfeld meer waar
dering.
Wy voor ons kunnen ook met de hand op
het hart en de oogen ten hemel getuigen,
dat we het eveneens wel meenen met de stad
onzer inwoning.
«wanneer neut ge my oon zien spinnenr
gelaat stond ernstiger dan ooit tevoren. «Op
uren verlaten had, tot my terugkeorde en mjjn blinde
oogen weer ziende maakte.” »tr«olr «ia hand
zijn voorhoofd been, en vervolgde op
den tegenwoordigen lijd
w mes begraven te? Alt de vrouwen
eens wisten, hoeveel poëzie, welk een geheimzinnige
toovermaebt van beminneljjko vrouwelijkheid zjj met
het spinnewiel uit hunne werkkring hebben verban-
zeer gezocht artikel wezen.”
willen terugtrekken, maar al
Het onderzoek van het water der Waterlei
ding had gedurende Juli bot volgende resultaat
w 1 ff
3.3
3.4 ft
Over Herman de Ruiter of Loevestein in
1570 dat morgenavond by Van Lier wordt
gegeven vinden we in de Amsterdamsche bla
den de volgende beoordeeling.
Welk Nederlander heeft de hooggeroemde,
dé vaderlandsche romans van Oltmans niet
gelezen? Wie kent niet zyn «Schaapherder,»
zyn «Herman de Rnyter of het Slot Loevestein,»
werken geschreven ter verheerlijking van do
nagedachtenis onzer helden Geen Neder-
landsch auteur, dio beter de kunst verstond,
de heldenfeiten, waaraan onze geschiedenis zoo
ryk is, door toevoeging van romantisch by-
werk tot spannende, ongemeen boeiende lectuur
te verwerken, door oud en jong met graagte
gelezen neen, verslonden! Eu welk een blij
vende bekoring, welk een onvergankelijke frisch.
«Ja, ziel u,” en Auguusje smakte welbehageljjk,
«ik eet nu net zoo’n overheerlyken bonbon, en dan
vind ik het jammer van mjjn spuug.”
«Maar Auguusje, Auguusje r
Kort daarop kwam madame Verdan en baalde dq
kleine om ze naar bed te brengen. Maria-Loutea
kon haar niet langer op laten blijven, de oogen van
het kind vielen toe.
Nennderscheidt had een luien steel voor zich naast
de plaats van zijn jonge vrouw gerold. Gedurende
oenige oogenblikken zag hij toe, boe zjj den draad
in en uit trok, rustig err gelijkmatigde trouwring
aan bear vinger glinsterde, wanneer zjj bet stijve
linnen gladstreek.
Op eens legde hjj zjjn rechterhand op de hare, en
hield die vast.
Een rilling doorliep haar bjj deze aanraking en
ijlings keek zij naar hem op. «Dit werk is afschu
welijk, Maria-Louize, waarom zit gy niet liever voor
het spinrad Dat zie ik zoo graag
«Wanneer hebt ge mjj ooit zien spinnen
oogenblik, dat de goede engel, die mjj in droeve
n aau, wt my terugkeorde en mijn blinde
ziende maakte.” Hjj streek met de hand
over zijn voorhoofd heen, en vervolgde op veran
derden toon «Hoe komt het, dat gij een kunst
verstaat, die in den tegenwoordigen tijd reeds zoo
lang door de dames begrtren is?
L1 t
toovermaebt van beminneljjko vrouwelijkheid zjj
nen, dan zou vlas een
Zjj had haar hand
