I
No. 6114.
Vrijdag 4 Augustus 1S93.
33ste Jaargang.
11,
BINNENLAND.
E L V K.
'1
rukts
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
erdam.
T
r
fel-
raam,
3ZT,
en Co.
kkerij.
AAR
1
iVERU
scherij
Konirig
FEUILLETON.
van
kiezend aan
•Omdat er om engelei
rijn! Aardig gezegd, ni
*1 Zij lachte onwiltekeui
met u
13.
i
weeawed in riju atom
jne geachte
treken, dat
zyn fraaie
iet een druk
daar GE-
B wenschen
st aanbeve-
Afasr M Hoogdttitnh.)
XXIII.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.26, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
en
l.
No. 73.
GOUDA, 3 Augustus 1893.
De heer Commissaris der Koningin in desa
provincie is voornemens Vrjjdag 4 Ang. dese
gemeente te bezoeken.
’1
den Heer
«kookt
or «U-
Jsvaa
AJ.
I van
niken.
EL H.
Ie bediening
e Ift ache
de Goud*
lehte
amen
in den
n dee
«rdigd
reldbo-
Stoll.
door
en Zn.
livere le
BH.
GOrnstlIE COURANT
Inrgers van
met zyne
>tenaar,
rsA.
poedig mo-
Dienn.
7 ct. per
By de politie te Wageningen was aangifte
gedaan van gepleegde fruitdiefstallen aan bet
Lexkerveer. In den nacht van Zondag werd
ADVERTENTIÊN worden geplaatst
1—5 regels 50 Centen;, iedere regel meer
10 Centen. Grooté letters worden berekend
naar plaatsruinfte.
verven van
kkenook
jnen, Tafel
en geperst
ulles, Kan-
Dinsdag avond werd door eenen jongen, uit
baldadigheid, aan de Lambertusstraat te Kra-
lingen, een kinderwagentje, waariu een éénja
rig kindje zich bevond, in het water geduwd.
Het kindje geraakte onder het wagentje en
werd bewusteloos door Anna. Lebrun, die de
kleine drenkeling nasprong, op het droge ge
bracht Hoewel de levensgeesten by de kleine
werden opgewekt, vreest men voor het behoud
van haar leven.
den tweeden vy ver in de duisternis om te loopen.
De volksmassa liep nu aan de ééne zijde heen
en terug, waardoor op sommige nauwe punten
een groot, soms gevaatlyk gedrang ontstond.
Inzemjjng van Advertentiën tot 1 uur des midd.
r blyven en
id bewerkt.
afgeleverd
Aan het postkantoor te Schoonhoven en de
daaronder ressorteerende hulpkantoren werd
gedurende de maand Jnli 1833 iugelegd
f 4364,12, terugbetaald 1036,48
Het laatste, door dat kantoor uitgegeven
boekje, draagt het nummer 2256.
Dinsdag middag is een veedrijver iu don®
polder Prins Alexander door eenen woedenden
stier tegen den grond geworpen en getrapt
De man is ernstig gekwetst, kermende huis
waarts gedragen.
fbusjea
ffeder-
De commissaris van politie der le afdeeling
te *s Gravenhage verzoekt inlichtingen omtrent
het lyk van een onbekenden man, gisteren
avond uit bet water aan de Beeklaan gehaald
en vervoerd naar de algemeene begraafplaats.
De man was gekleed met blanwen duffelschen
jekker, bruine broek, zwart laken pet, bottines,
wit tricot onderbroek on dito borstrok, blauwe
sokken en wit katoenen hemd, alles ongemerkt.
Het signalement luidt als volgtouderdom
naar gissing 50 jaar, lengte middelmatig,
voorhoofd laag, haar gryzend, wenkbrauwen
idem, oogen bruin, neus on mond gewoon,
lippep dun, tanden gebrekkig, kin spits, sik
bruin, aangezicht smal, postqur mager.
Naar men verneemt is door de heeren A,
G. Mullié en A. van Scherpenzeel, beiden can-
didaat-notaris te Harderwijk, aan den Schoon-
hovensche gemeenteraad concessie gevraagd tot
het aanleggen en exploiteeren eener waterlei
ding in deze gemeente.
den nacht van Zondag werd
«Gij hebt mij nooit iets over uw jeugd verteld/*
zeide zij, 4 maar ik weet, dat gy reeds vroeg uw
ouders helit verloren.”
Hij knikte poijizend. «Ik was een arme jongen,
stond iedereen in den weg en niemand had mij lief.
Oom York kent gijals gij ooit van zyn overleden
vrouw hebt gehoord, dan zult gy begrijpen, dat ik
niet op rosen sliep, zoolang ik mijn opvoeding op
hun landgoed ontving. Ik ben ajtijd een flinke
hengel geweest, en had sulk een gezonden eetlust,
dat mijn zuinige pleegouders do haren te berge
rozen. Het zag er steeds zeer karig uit met de por
ties eten, en midden in den winter heb ik menigmaal
<«eo stoel op mijn leege maag gelegd, om maar te
kunuen inslapen.”
«En was er dan geen ziel, die medelijden
bad?” vroeg Fides glimlachend.
Hij lachte eveneens op zijn geuoegelyke maneir.
«O zeker, de bedienden hielden erg veel van den
kleinen uitgehongerden jonker. Als hun etensbel
luidde, sloop ik in de dienstbodonkeuken, en dan
zette ik zulke vriendelyke oogen op als ik maar kon,
en dan speelde ik myn mooiste troeven uit bij bet
zwakke geslacht en zei:. «Wie mij een brokje eten
geeft, die mag" mij zoenen I” Dat was namelijk toen
de eenigste onderscheiding, die ik kon weggeven.”
Freule von Speyern had zich al lang naar den
spreker toegewend, en zag hem zoo vriendelyk en
hartelijk aan, als ze nooit te voren gedaan baddat
«brokje eten* amuseerde haar buitengewoon, en zy
keek pas weer naar buiten op straat, toen de slimme
luitenant ook thans haar toonde, welke allervriende
lijkste oogen hjj wel kon èpzetten.
Maar luister I Wat waa dat Boven al hel ge-
•1)
«Wat?.... daar begryp ik niets van. Mag ik vragen
waarom?”
'inkopjes wolken beboeren te
o niet waar?”
Zy lachte onwillekeurig zacht en zeer melodieus.
•Er zyn ook booze engelen.”
•Gy meent, die boos op mij zijn
«Die zyn er ook.”
Hy gooit de cigarette het r£m uit, en ziet Fides
op eens ernstig in de oogen. «Kunt u met de hand
op uw hart volhouden, dal ik die boosheid verdien,
freule von Speyern Waarom hebt u my oog geen
enkel vriéndelijk woord» gegeven Myn geheels
leven door heb ik zooveel goedheid en vriendelijk
heid van vrouwen moeten ontberen. Ik bon steeds
door de vrouwen als een stieQrind behandeld, en
ik zou toch zoo graag voor een enkelen keer een
vriéndelijke herinnering op den eenzamen oceaan
«Gy zyt onrechtvaardig, alle harten hebt gij maar
voor ’t grijpen r
•Zulke, als ik niet begeer, en dat is altyd myn
lot geweest, van mijn jeugd af aan.”
Zy had zich een weinig omgedraaid, de zachte
weemood in rijn stem trof haar im hol hart.
dronk.
's Avonds werd het lyk van den ongeluk
kige in de zegen van genoemde visschery
opgehaald.
-
Aan den Zeedjjk onder Vrouwenparochie
had een jongeling zyn geladen geweer in den
hoek der kamer geplaatst. Door een onge
lukkig toeval viel het, ging af en de moeder
kreeg het geheele schot in het been. Zy werd
naar Leeuwarden vervoerd, %aar het been
hoog boven de kpio moet worden afgezet.
Door bloedverlies is haar toestand zorgwekkend.
Haar zoon is radeloos van smart.
Op voorstel van den heer Rollman besloot
de Raad der gemeente Bodegraven, behoudens
nadere goedkeuring van God. Staten, met 7
tegen 2 stemmen, (de hh. Kapteijn en Brunt)
de kermis tot 3 dagen te beperken, nl. Maan
dag, Dinsdag en Woensdag.
missaris van politie te Wageningen in to
trekken.
Een gezelschap tuiniers, uit Zwijndrecht,
maakte Dinsdag middag met hunne booteti een
pleiziertochtje naar Oud-Beierland. Toen zy
huiswaarts keerden werd, op de hoogte van
de zalmviucherü onder Roon, de vreugde
droevig verstoord. Een hunner, A. de B.,
wilde van de eene boot in de anderd over
stappen» verloor daarbij het evenwicht en ver-
Herman de Ruiter, gisterenavond by Van
Lier* gegeven, voldeed ons byzonder goed.
Wat een dankbare rol had de hr. Bouwmeester
als die gevreesde Emissario, maar ook hoo
keurig werd zy vertolkt.
Geen wonder dat na ieder bedryf flink werd
geapplaudisseerd, het meest aan het adpes van
den hr. Bouwmeester. Het spel van Mejuffr.
Cohen als Anna de Manilla was eveneens zeer
fraai. Vooral aan het derde bedryf gaf zy een
gloed en leven, die onverbeterlyk waren.
De heicle dames Mevr. André—Meenwiseen
en Mevr. Hens brachten het hare bij om du
opvoering aantreÉkelyk te maken, terwyl ook
de heeren Logeman, Vatf Beem, Ducaju en
Bigot Sr. zich flink van hun taak kweten. De
soufleur was een enkele maal te luidruchtig.
Uit den aard van het stuk is er een beetje
knaleffect noodig, toch neemt dit niet weg,
dat er zeer schoone tooneelen in voorkomen.
We hebben ons goed geamuseerd en sporen
onze lezers aan ook daar vooral eens een
avondje door te brengen.
Uit Wageningen schryft men ons
De heer J. W. Tuinenburg, thans commis
saris van politie te Hilversum, faiyeft aan H. M.
de Koningin verzocht zyne benoeming tot com-
De Heer Roell, lid der Tweede Kamer, ia
ongesteld en aal vooreerst de zittingen niet
byvonen.
In bet «Twen tech Zondagsblad» van 25
Juni jl. kwam een artikel voor van den pre
dikant, den heer J. |M. S. Baljon, over de
quaettie in Neerbosch. Het bevatte ook het
een en ander aan' het adres van den heer
Van Deth.
Door eenen brief daarop aan dien predikant
door den heer v. D. geschreven, heeft hjj,
ter wille van zyn ambt, den predikant de
kereltjes stormen als op commando op bet raam af,
en blyven daarvoor slaan. «Wat zingen jullie daar?”
•Een nieuw lied, mijnheer, •Gewonnen,” heet hol.
•Zoo I”
Door wie ie het gecomponeerd?”
De jongens grinniken verlegen. «Door freule von
Speyern I
Dank je wol, ga nu maar door.”
Fides snakt naar adem, zij kan geen woord uit
brengen, ze is geheel overbluft; daar klinkt opeens
een luid gelach tot haar door. Prins Maximiliaan
staat achter haar, en brengt zijn hand groetend aan
de muts s «Gewonnen, freule von Spevern Mtrjjk k
nu maar de v|m, trotoch fregat, en salueer den ge
lukkigen sterveling, wiens naam in hot vervolg op
uw bundel liederen bovenaan zal preken F*
Freule von Speyern ziet vuurrood. Daarna begint
zy als met een zucht mee te lachen, en reikt Ilo-
venklingen hartelijk de hand. «Het woord der vrouw,
daar blijft bet bijl Wees, sans rancune, gelukge-
wenscht met uw overwinning, mijnheer von Hoven»
klingen I Voorloonig is bet mij nog een raadsel,
maar hoé dit ook moge worden opgelost, het zal
steeds door elke verstandige vrouw mot genoegen
erkend worden, wanneer de sterkste wint in een
vroolijken strijd.”
Toen Hovenklingen zich met stralende oogen neer
boog, om baar rechterhand te kussen, kwam hel hem
voor, alsof die onder zjjn lippen beefde.
Opnieuw kwamen er menschen binnen, die Fides
begroetten.
Maximiliaau trad dicht naast zijn adjudant. «Nu,
Hovenklingen Toblocks
vtrvQlfd.)
dientengevolge door een 3tal politiedienaars
de wacht gehouden by den boomgaard. Wer
kelijk verschenen te middernacht een 3tal per
sonen, en de politie betrapte hen bp heeterdaa l.
Een van het drietal werd met de politie
handgemeen. Een ander die zich uit de voeten
wilde iuaken, werd stilstaan gelast. De ge
meenteveldwachter 8. beeft toen oen tweetal
revolverschoten gelost, waarvan een in de lucht.
Het andere schot trof een der daders, zekeren
JH., evenwel niet ernstig.
j jjMen schryft uit den Haagvan gisteren.
?;THet weder was voor hot avondfeest ter eere
tan de Koningin-Regentes gunstig, en detoqr*
vloed van kykers naar de verlichting van Wt
Bosch en de vijvers dientengevolge ontzaglik
groot. Allerlei figuren en de naamcijfers van
Koningin Emma in licht van vetlampjes aan
de booraen wezen den weg naar de voornaamste
plaatsen der feestverlichting.
Als eerste halte ontmoette mpn bij de bosch-
wachterswoning, in den tuin, waarvan de ran-
den der gazons met lichtjes waren omzet, een
in het verguld* schynsel van honderden illnmi-
neerglazen stralenden muziektempel, waar de
kapel der huzaren speelde.
De societeitstcnt was zeer schoon verlicht.
De koningklyke militaire kapel gaf er een
concert. Het waterzak van de eerste kom der
vyvers lag io^eenen gordel van slingersgewyze
aangebrachte vetpotjes, en da aene zyde tan
de Jjrug tusschen de beide vyvers was geheel
met lichtjes bezet. Tusschen do boomtakken,
die zich over het water bnigen gaven Venetioan-
sche ballons een mat licht.te
In den tweeden vyver verhief zich over de
geheele breedte en tot eene aanzienlijke hoogte
in den schitterenden glans van een ontelbaar
aantal lampjes, een» Chineesche brng.
Dit kollossale stok trof door schoonheid van
vorm en lynen en was verdeeld in de twee
colonnades, die een middelpaviljoen met koepel
verbonden. Door eene der brugopeningen voer
nu en dan een met lampions versierd vaartuigje.
De kapel der jagers maakte muziek op eene
boot die het aanzien had van een Chineesche
jonk en gevolgd werd door een- vloot van
schuitjes van dit uitheemsche type. Statig
gleed het* vaartuig langs de oevers voort.
Het voor de bezoekers afsluiten van den
linkeroever van de vyvers, ten einde hen te
nopen langs den rechterkant te gaan en over
de linkerzijde terug te keeren, miste het doel,
want de menschenstroom moést veel langs den-
zelfden kant terngkeeren, omdat de weg dood
liep tegen de schutting van de brug die den
overgang van den eenen naar den anderen oever
vormt, en het weinigen in de gedachten kwam
jubel en 'geraas van de voorbijtrekkende, iu afwach
ting levendo menigte klinkt plotseling een schel ge
fluit uit. Een straatjongen komt met zyn banden
in de broekzakken voorbijgeslenterd, on fluit oen zoor
schoone melodie op de maat van een polka. Op het
trottoir itaat een slanke jongeling met oon groots
artiatenhoed op, en houdt den jongen scherp in bet oog.
Fides buigt zich voorover en stArt den jongen
sprakeloos aan.
«Onbeschaamde bengelt Dat is zeker een nieuw
straatdeuntje, dst hij fluit. Men hoort bet tegen
woordig overal, tot vervelens toel” En Hovenklingen
haalt zijn zakdoek uit, en stoft er kalm de venster-
baAk mee af. «Iu het Hassel woud hebben de grooto
wildezwynenjacbten plaats, ik zal Zijne Hoogheid
morgen vroeg voor twee dagen daarheen vergezellen.”
Fides luistert in het geheel niet meer naar hem.
Daar komt alweer een jongen aan, en fluit.... neen....
ónmogelijk.... bet klinkt zoo precies eender als haar
schoonst en meest geliefkoosd lied.... als haar com
positie.... en toch, toon voor toon.
Een donkerrood overtoog haar gelaat. Droomde
zij Bestond dit lied dan reeds? Zou het toeval
hier iu het,spel zyn?.... Ondenkbaar 1 O.... en daar
komen weer twee.
«Wat fluiten die kwajongens tech! Kent gij die
muziek, freule?” Adalbert's oogen tintelen van over
moed sa plezier.,
Fides leunt zwaar op de vensterbank, en buigt zich
ademloos voorover. Kykdie twee, die daar
aankomen, zingen. Zy zal de woorden kunnen ver
staan..., zij komen al nader en nader.... thans boort
zy bet duidelijk.... alle goede geesten haar lied 11
«Heidaar jongens I” roept Hovenklingen, en de
De klok luidde en het was kermis.
Welk een tegenstelling! Het lyk van een
werkelyk braaf man werd heden aan den schoot
der aarde toevertrouwd, n. 1. dat van den hr.
O. Knaap.
Als ond-regent van het weeshuis, welke
inrichting hy een warm hart toedroeg en in
zyne betrekking als Kerkvoogd, by de Ned.
Herv. Gem. alhier kannen we niet nalaten
hier een woord van hnlde te brengen aan zjju
nagedachtenis. Dat hy ruste in vrede 1
De Weeskinderen waren ook by de groeve
tegenwoordig om hun vriend een laatst afscheid
toe te roepen.
Da. H. C. N. van Ameron en de heer H.
A. Thoen, voerde by de groeve het woord, de
eerste herdacht hem als Kerkvoogd, de laatste
ah Regent van het Weeshuis. De zoon van den
overledene, bedankte allen voor hunne belang
stelling en deelneming.
Eene der beide vacante ouderwyzers-betrek-
kingeu aan de school met den bjjbel te Berg-
Ambacht, wordt eerstdaags vervuld door de
benoeming van den heer J. Buik, van Alm-
kerk.
In de buurtschap Zuidbroek, onder Berg-
Ambacht, bestond reeds voor meer dan eene
eeuw eene algemeen bekende eendenkooi. Deze
is in de laatste jaren achtereenvolgens gesloopt
en is nu geheel verdwenen.
S
