r
ng.
;ns.
Zn.
IIJ,
)3.
ii
itz,
hijn.
g-
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
BINNENLAND.
Dinsdag 7 November 1803.
33ste Jaargang.
No. 6104.
WEN,
FEUILLETON.
met.
>4.
Stout
ukken en
de Drank
ordt door
EDEN.
r 1893
listen.
ELS.
polprijzen.
XG.
kaai
n.
Een goed Leeraar.
van
Göuda, 31 October 1893.
ge-
zoo
j
e letten)
ig liggen
igden ter
benoo-
ILENen
bet jaar
asterdtai
WOENS
DAG 41/,
te Veeudam
’weede Kamer
JNGEN-
NOVEM-
let Lokul
kN Fe.
•tori».
08.
BANT.
MII IM IIE COURANT
B uur.
en.
'YLKN.
ending
Mj
endew.
van ge-
LZe
tchuii «an
Het Rolt. Nbl. doet de volgende vraag
Volgens een der bladen te Gouda zal daar
oeconomische soep< worden uitgedeeld.
Is dat bijgeval soep, die niet doör eene ge
wone keukenmeid, maar door een professor in
de oeconomie wordt bereid
Wellicht kan een der leden van die Commissie
de zaak een weinig ophelderen.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon-
De prijs per drie maanden is
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
AD V E R TE N TIN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groóte letters worden berekend
naar plaatsruimte.
en Feestdagen.
1.25, franco per
m afgele-
8 van vijf,
Ned. ont
immer en
rensiaand
gedepo-
Naar aanleiding van het optreden van No
taris G. C. Fortuyn Droogleever als lid der
Soepcommissie wordt ons medegedeeld, dat steeds
een lid dezer familie aan dit werk der liefda
digheid heeft deelgenomen. De grootvader
van het nieuwe lid behoorde tot de eerste op
richters der commissie, welke 90 jaar bestaat
(zy dateert van 1 Jan. 1804), de thans afge
treden voorzitter, de oud-notoris, was zijn op
volger en is 55 jaar lid geweest. Geen won
der dat de tegenwoordige leden zeer op prijs
stellen, dat de heer D. bereid is, de traditiën
der familie voort te zetten.
o. a. gehuldigd door zyne benoeming tot doctor
honoris causa door de Groningsche hoogeschool.
Inzending van Advertent,iën tot 1 uur des midd.
Heden nacht is op de Gasfabriek de 61-ja
rige werkman A. V. in elkander gezakt en
was, voordat de inmiddels geroepen geneesheer
Dr. de Boer aankwam, reeds overleden.
eenigen iyd ophoudende schippers aan véle on
zer neringdoenden eene belangrijke clientèle.
De toekomst voor onze Gemeente is door de
U bekende omstandigheden zóó donker, dat,
indien het verlies der scheepvaart zich nog
daarbjj moet voegen, de teruggang onzer stad
daarvan het niet te vermjjden gevolg zou zijn.
Het is om deze redenen, dat de Gemeente
raad de vrjjheid neemt zich tot Uwe Verga
dering te wenden met het verzoek, dat d>*
besluiten tot verbetering der Vaart niet wor
den ingetrokken, maar integendeel zoo spoedig
mogeljjk ten uitvoer worden gelegd.
’tWelk doende,
De Gemeenteraad voornoemd,
VAN BERGEN IJZENDOORN,
Voorzitter.
BROUWER,
Secretaris.
Mary stak haar handje in den bak, en begon met
den hond te eten; Lixe liep ook toe en zag dat in
de etensbak eenige stukken brood en aardappelen
dreven. Ook zij liet zich niet afschrikkende blaf
fende honger was ook haar te sterk; zij nam van
het brood en de aardappelen en verslond ze. I
De hond, aan zulk gezelschap niet gewoon, keek
de kinderen verwonderd aanging wat achteruit,
lei zich bedaard neer en stond aan de kinderen
zijn maal af. Op ‘t zelfde oogenblik trad de boer
naar buiten, om te zien of de kinderen wegge
trokken waren, en stond als door den bliksem
getroffen, by dat schouwspel. De hond was in de
geheele buurt gevreesd om zyn kwaadaardigheid
en men was genoodzaakt geworden, hem altyd
aan een ketting te houden. De knechts en meiden
moesten met de meeste omzichtigheid het eten bij
hem neerzetten. De boer dacht slechts aan het ge
vaar dat de kinderen liepen, en naar hen toeloo-
pende, riep hy«Zie je do hond niet hij zal
jelui verscheuren.*’ Maar hy zweeg, en bleef ont
hutst staan toea hy de hond doodkalmen met den
staart kwispelend zag opstaan, en naar de kinderen
toeloopende zijn meester aankijken alsof hy zeggen
wilde: «Je hebt het hart niet mijn gasten weg te
jagen.”
Zaterdagavond wilde de persoon van H. L.,
die in ietwat beneyelden toestand verkeerde,
van de eene schuit in den IJsel nabij de Mal-
legatsluis op de andere overgaan, stapte ech
ter mis en geraakte te water, t Gelukkig werd
hij spoedig door een schipper daaruit gehaald.
De soc.-dem. kiesvereeniging
heeft tot candidaat voor de Ti
gesteld den heer Stienstra.
Naar wij vernemen, is aan het Departement
van Financiën een wetsontwerp gereed tot
betere verzekering van de heffing der invoer
rechten. De commissie voor de handelspolitiek
heeft zich met dat ontwerp vereenigd.
De gezondheidtoestand van den heer Van
der Dreggen, djjkgraaf van Rjjnland, lid der
Eerste Kamer en van den Leidschen Gemeen
teraad, gaat niet vooruit. Een slepende ziekte
ondermjjnt hem.
De predikant dr. C. E. van Koetsveld is na
een kortstondige ongesteldheid, in 86-jarigen
ouderdom te ’s-Gravonhage overleden.
Nog tot in den allerlaatsten tijd werkte hy
met lust en opgewektheid in de betrekking
van predikant, welke hy in de residentie 44
jaren lang vervulde. In de Nederlandsche let
terkunde werd zyn naam vooral gevestigd door
zjjne Schetsen uit de pastorie te Mastland*,
en in den loop van zyn lang leven schreef hij
nog vele andere bundels novellen in dien po-
pulairen, gemoedelyken en godsvruchtigen toon,
die tot aller hart ging.
Van Koetsveld, die te Rotterdam geboren,
aldaar aan het Erasmiaansch gymnasium zijne
vorming voor de Leidsche academie ontving,
was achtereenvolgens predikant te Westmaas,
Berkel en Rodenrjjs, Schoonhoven en ’s-Gra-
venhage, Werd hy als ptedikant geëerd en be
mind, omdat hy naast een innig geloof de
hoogste verdraagzaamheid predikte en nooit
aarzelde, ook van den kansel te verkondigen,
wat hjj als waarheid beschouwde, in algemeenen
maatschappelyken kring heeft dr. Van Koets
veld veel nut gesticht door zyn ernstig woord
in moeieljjke tijden en door zyn voorbeeld om
wel te doen. Zoo mag met eere genoemd
worden de Idiotenschool te ’s Gravenhage, die
door hem werd gesticht, en waaraan hy een
groot deel van zijn leven wjjdde. Zoo ook
had hy een werkzaam aandeel in de stichting
der Zuiderkerk aldaar en was hjj een warm
bevorderaar van de Vereeniging het »Roode
Kruisin het hoofdbestuur waarvan hjj jaren
lang zitting had.
Zjjne goedheid van hart en zjjn natuurljjke
lust tot arbeiden hebben Van Koetsveld ge
steund om de zware beproevingen te dragen,
die hem in zyn huisgezin troffen. Berustend,
ernstig van karakter, verliet zjjn aangeboden
humor hem nooit en deze gaf aan zijn woord
en zijn geschriften dien eigenaardigen vorm,
die boeide.
Dat van Koetsveld ook in de hoogste krin
gen werd gewaardeerd is gebleken uit zyn
benoeming tot hofprediker.
Zjjne wetenschappelijke verdiensten werden
by voort-
VERING
de Brou-
GOUDA, 6 November 1893.
Het volgende adres is verzonden:
Aaa de Staten det Provincie
Zuid-Holland.
Geeft eerbiedig te kennen de Gemeenteraad
van Gouda, dat hjj met leedwezen heeft gezien
dat de meerderheid Uwer Gedeputeerden voor
stelt de voorgenomen Vaart verbetering tusschen
den Hollandschen IJssel en de Ringvaart van
den Haarlemmermeerpolder niet te doen plaats
hebben en al de daartoe betrekkelijke besluiten
sedert eene reeks van jaren genomen, inte-
trekken.
De IJsel, de Gouwe en de voortzetting der
vaart tot Amsterdam vormen nog altyd, ook
na de openstelling van het geheel tolvrye
Merwedekanaal, den besten verkeersweg tus
schen die stad en Rotterdam en tusschen het
Noorden en het Zuiden van het land. Hy is
eenige uren korter dan het genoemde kanaal,
biedt aan de schippers vele geriefelijkheden aan,
die elders niet worden gevonden, waaronder
wjj slechts de omstandigheid noemen dat de
masten der schepen niet behoeven te worden
gestreken, en is vooral in het ongunstige jaar-
getyde ver ie verkiezen boven de Lek. Hjj
wordt dan ook door de schippers bij voorkeur
bevaren in weerwil dat de kosten aanmerkelijk
hooger zyn dan die op het Merwedekanaal.
In het jaar na de opening van dat kanaal
voeren door de Gouwe nog 21494 schepen en
14627 stoombooten, en het is niet twytelachtig.
dat bjj afschaffing of vermindering der scheep
vaartrechten, dit getal aanzienlyk hooger zal
worden.
Als evenwel de belemmeringen, die op deze
vaart nog bestaan, niet worden weggenomen
en de noodige verbeteringen niet tot stand
komen, dan dreigt het verkeer niet alleen niet
te zullen toenemen, maar te zullen verminderen.
Dit zou voor onze stad een onberekenbaar
nadeel zyn, daar zy in het groot getal dage-
Ijjks doorvarende schepen en stoombooten eene
onwaardeerbare gelegenheid vindt, om handen
waren en labrieksgoederen naar alle plaatsen
van het land te kunnen verzenden.
Ons fabriekwezen is over het algemeen niet
van zoodanigen om vang, dat het afzonderlijke
stoombootd ie neten of beurt veren kan voeden.
Het moet zich van voorbijvarende schepen en
stoombooten bedienen om zjjne goederen te
verzenden ten einde met fabrieken en andere
plaatsen te kunnen concurreeren.
Bovendien verschaffen de zich hier doorgaans
z/Marten Sullivan,” zei Lize.
«Wat MartonMarten Sulliran P” riep
hy uit, van zyn stoel opspringende en een door
dringende blik op de kinderen werpende, die op
nieuw angstig werden. Een hooge blos kleurde
zyn gelaat; tranen sprongen uit zyne oogen, hij
weende. Het kleinste meisje nam hij in zijn ar
men, drukte het aan zijn borst, en kuste het mot
warmte. Zoó ook omhelsde hij het oudste en ze
op een stoel noerzettendc, vraagde bij«Ken jelui
mijn naam ook kinderen,”
//Neen,” zei Lize.
«Maar hoe kom jelui dan bij mij P” Heeft de een
of ander je hierheen gestuurd.
//Neen niemand. We moesten naar Kilburn waar
oen broer van vader woont, men zei ons dat die
ons wel goed zou ontvangen. Maar dat geloof ik
toch niet, want onze moe zei altijd dat oom een
hardvochtig man was en naar zijn familie niet
omkeek.”
//Je moeder had wel gelijk, toon zo dat zei. Maar
wat zult ge doen als die harde oom je wegjaagt?”
«Dan moeten we van honger omkomen,” zuchtte
Lize.
«Neen, noen,” riep de boer, «dat zal nooit ge
beuren, hoor I Droog je tranen maar kind I God
heeft in zijn goedheid zich over je ontfermd, en
heeft zich van oen redeloos dier bediend, om het
hart van je oom te treffen, die je nu ook niet
aan je lot zal overlaten.” De verbazing der kin
deren bespeurende vervolgde hij. «Jelui zoudtnaar
Kilburn gaan, naar Patrick Sullivan, welnu die
ben ikik ben je oomen nu ik weet dat je de
kinderen van myn lieven broer Marten zijt, nu
Vrydag trad als spreker voor de afd. Moor
drecht van de Maatschappy tot Nut van ’I.
Algemeen de heer Keiler van Hoorn uit Dor
drecht op. De heer Keiler heeft ten volle be
antwoord aan de hooge verwachtingen, die men
van zijne talenten koesterde. Zoowel bij zyne
lezing, waarin hy de intellectueele en moreele
lyders onzer maatschappij de revue liet passeeren,
als by het luimige stukje «Neef Govert» heb
ben zyne hoorders veel genoten en veel geleerd
Met bevredigenden uitslag werd Vrydag
te Bodegraven ten huize van den Heer Oude-
jana door de leerlingen der Prinses Wilhel-
mina-school *t achtste jaarfeest gevierd. Tal
van belangstellenden woonden ’t bij en blyk-
baat waren allen overtuigd van de geschikt-
heid en de toewijding der onderwijzeressen,
uie 'onverdroten werkzaam, den bloei der school
tradhten te bevorderen.
liet Jaarboek van het hooger en middelbaar
ond|prwys« voor 1893/94, uitgegeven door T.
G. 0. Valette, met medewerking van dr. H.
A. J. Valkema Blouw en dr. J. B. Kan, is
verschenen. Behalve den gewonen inhoud bevat
het een verslag van de vergadering van leeraren
aan i Nederlandsche gymnasiën, dit jaar te Tiel
gehóuden, van dr. H, A. J. Valkema Blouw
een kort opstel van den heer T. G.C. Valette
over* de eenige door eene gemeente gesubsidi
eerde ryks hoogere burgerschool, die te Gouda,
welke gemeente de schrijver van het subsidie
zou wenschen ontheven te zien, en een artikel
van idr. J. B. Kan over de Pruisische gymnasia
in de 10e eeuw.
lien heer H. C. van der Les, geboren te
Aar|anderveen, is Zaterdag te Leiden bevorderd
tot (doctor in de geneeskunde, na verdediging
van jieen academisch proefschrift, getiteld: »Iets
overl1 Nephorpexie.
Men schryft uit Wageningen van 2 dezer
Tot op dit oogenblik heeft zich geen enkel
incident hoe gering ook, meer voorgedaan.
Het Is kalmer dan ooit in onze straten, en
zelfs het luidruchtig zingen des avonds van
ben jd[ welkom.”
De stumperts droogden hun tranen en zagen bun
oom verbaasd aan.
Eerit voor een jaar had Patrick Sullivan de
boerderij betrokken waar zij
aangehnd. Toevallig? De Voorzienigheid had de
schrod me-’*’
zyn n eester zoo’n les niet had gegeven, wie weet
wat ei
By die ontmoeting greep een plotselinge veran
dering in het hart van den boer plaatswat hij
daar zag, wekte een gevoel bij hem op, dat hij
nooit te voren had laten gelden. Toen zij de stem
van den boer hoorden, waren de kinderen dadelijk
opgesprongen, beangst dat zy een pak slagen zou
den krijgen, omdat zy het maal van den hond hadden
genomen.
Na eenige oogenblikken vraagde de boer met een
stem, die hij zoo zacht mogelijk deed klinken:
«Was de honger waarlijk zoo groot dat gij het
eten uit den hondenbak durfdet nemen P Kom ga
maar mee, dan zult ge eten van mij hebben, zoo
veel ge maar lust.”
Dit zeggende nam hij de kinderen bij de hand
en deed ze zijn woning binnengaan. Do hond had
zyn meester beschaamd 1 Getroffen door hetgeen
hij gezien had, wenschte hy te herstellen, hetgeen
zijn geweten hem als onmonsohelijk leerde veraf
schuwen. Nadat de kinderen zich aan den wel-
voorzienen disch te goed hadden gedaan, vraagde
hy ze zoo vriendelyk mogelijk hoe ze heetten.
«Ik heet Lize en myn zusje Mary I”
«En zyn je ouders al lang dood P”
«Vader stierf voor twee jaar en moeder verleden
week.”
De kinderen begonnen te schreien.
«Nu huil maar niet stumpers, God zal je niet
verlaten. Maar vertel me eens waar komen jelui
vandaan P
«Van Loughrea.”
«Van Loughrea P Dat ’s vreemd.” ’t Was hem
alsof er een licht voor hem opging, en weifelend
vraagde hy «Hoe heette je vader P”
toevallig waren
id
dier kinderen gericht, maar zoo do hond
dan van de meisjes was geworden
8
