1
d
IOPIWG
BINNENLAND.
ppen
De Geheime Bezoeker.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
EL
erij,
ernemenl.
o Loterij bö-
55400 pry-
korte tijd
Ikamler vol-
g komen.
;en
4i t
y
-
Dinsdag 28 November 1893.
No. 6212.
FEUILLETON.
mburg.
a.s.,
chten direct
Li
van
HOUTEN
Tiendew.
den drang tot een
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
vastgesteld,
as bedraagt
Aangenomen het beroep te Waarder doer
ds. W, Mense te Heteren.
Ie voormalige
nantels
araimd in de
i lederen
Windas
teller de
loorende,
Ramen, Glas
waterbakken,
i- en Rozen
party Lint,
A,
IE 1893, des
i emistery
Korte Akke-
van
(Naar het Duitsch.)
ikhuia
GOTD8CHE IOlHi\T
aM.
èM.
aM.
aM.
iM.
aM.
aM.
ndèrbouden
i ZILVER,
uren te zien.
otaris G. C.
Gouda.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per dne maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTBN.
staat der 2de klasse,
bedrage van
staande langs
HOUTEN
«rceelen dié-
eene party
3*0
1.75
0.00
n de bestol**
aiikbillrtlon
ostzegols) of
lytovoegeo.
nde klassen
dagen der
lore détails
Wy ver-
>OJuit en in
vragers niet
reid de loten
a het bedrag
By den vereenigden post- en telegraaf dieubt
zyn verplaatst: de klerk der posteryen 2e kl.
L. Brummel, van Loenen naar Schoonhoven
idem le kl. 0. Hutten van Schoonhoven naar
Heerle.
Uit Oosterbeek meldt menDeze week
vochten twee varkens in den boomgaard by
den huize Valkenburg» zoo verwoed, dat een
der dieren door het anderen nagenoeg verscheurd
werd. De verwoedde beesten te scheiden was
ondoenlykde strijd eindigde eerst met den
dood van een der zwynen, terwyl de overwin
naar deerlyk gehavend was.
zy het ochtendmutsje van haar
viel het goudblonde haar in sier-
Op bevel van den officier van justitie te
Dordrecht werd gisteren ochtend te Oud
Beierland in hechtenis genomen en gevankelyk
naar Dordrecht overgebracht S. H., koopman
in meel en meeting, die verdacht wordt den
diefstal van f 1030, ten nadeele van den door
het burgerlijk armbestuur bedeeld wordenden
Mark,
e geval uv.
000 G.
aM. 15000
aM. 10000
5000
3000
8000
1500
1000
500
148
aM300,200
94,67,40.20
i M.50000,
klas 60000,
das 70000,
as eventueel
M. 300000,
Zaterdag had de aanbesteding plaats van de
nieuwe ijzeren deuren voor de zeesluis te Sta
voren. De laagste inschrijver, aan wien ook
ADVERTENTIËN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
By den goudsmid Reeser te 's-Hage is een
klompje gedegen goud, wegende 8| gram ont
vreemd. Een zyner werklieden wordt hiervan
verdacht. De opsporing van het ontvreemde
is by de politie verzocht.
Mr. B.jvan Royen, lid der Eerste Kamer,
is te Groningen overleden.
Toen Woensdag 11. de K. uit Bodegraven
zyne tilbury had ingespannen bij den heer
Clausman te Woerden ging het paard op hol,
met het gevolg, dat het rytnig voor in de
Pannenbakkery omsloeg, en de K. met zyn
broeder, die by hem had plaats genomen, op
den grond werd geworpen. Het paard met de
ledige wagen holde daarna verder door, totdat
het by de eerstvolgende brug daar tegen aan-
i -11
deren leve-
ordt ioderen
j trekkings-
de levering gegund is, bleek te zyn de firma
De Jongh Co. te Oudewater, voor ƒ8662.
De hoogste inschrjjver was de Koninklyke
Grofsmederij te Utrecht voor f 12,100.
ijlen ge
let plan,
aat.
ikhuis dage-
root aantal
geldloterij
opdrachten
it mofW
In sommige streken van Drente ia nog een
oud gebruik in zwangde boerenbrief of boe
renceel. Wanneer men iets heeft mede te dec
len, dat het algemeen belang betreft, dan zet
iaën dit op een stuk papier, plaatst er de woor
den »zegt het voort» onder en bezorgt het bij
iemand, die aan het eind van het dorp woont.
Deze bezorgt het weer by zyn buurman en zoo
doet de boodschap zeer snel de ronde by al de
gezinnen van het dorp. Het zou schandelik
geacht worden, wanneer iemand weigerde de
circulatie te bevorderen
De justitie heeft zich thans de zaak-Neerbosch
aangetrokken.
De heer G. v. Deth is door den rechter-
commissaris te Arnhem gedagvaard tegen Dins
dag 28 dezer, des voormiddugs ten 101 ure,
ten einde getuigenis der waarheid af te leggen
in zake de weesinrichting te Neerbosch.
(<Amst.>)
Dezer dagen heeft men het loopje weder
beproefd om abonnementen op te dringen,
door bij de toezending van eeu blad of tijd
schrift de kennisgeving te voegen, dat zoo
het nietr teruggezonden werd, hy die het ont
vangen had als abonné werd beschouwd.
Dit herinnert het »Hbl.< aan het volgende
geval.
Jaren geleden had ergens een rechter uit
gemaakt, dat iemand, die een boek op zicht
had gekregen, verplicht was, het terug te
tenden 'als hy het niet wilde houden. De man
die aldus een ongevraagd boek had thuis ge
kregen, had een steenhouwerij. Wat deed hy
«ju Hy liet door een paar zyner knechts
een marmeren plaat op zicht brengen ten huize
van den vrypostigen boekverkooper, die nu
ook wel genoodzaakt was, zelf het zware pak
terug te zenden.
Daar niet ieder marineren platen tot zyno
beschikking heeft, ware intnsschen eene andere
jurisprudentie wel wenschelyk.
Volgens den correspondent der»Köln.Ztg.«
te Rome, geeft de toestand van Paus Leo
XIII reden tot ernstige bezorgdheid. Z. H. is
wel niet bepaald ziek, maar zyne krachten
nemen met den dag af, en *s Pausen lyfarts,
dr. Lapponi, betwijfelt of Z. H. den winter4
door zal komen, zegt de correspondent.
By kon. besl. is aan J. B. J. Loeff te Utrecht
eervol ontslagen opzichter van den rykswater-
klasse, een pensioen verleend ten
ƒ655 ’sjaars.
schiedda in den vereisohteu vorm.
De jonge vrouw, knikte vriéndelijk maar wachtte
zich wel Hilda op dit oogenblik voor het hoofd te
atooten.
Deze nam haar kleed in de hand, zetto oen stroo-
hoed op, trok hare handschoenen aan, nam een
- hengselmandje aan den arm en verliet met Mimi en
Alberline de kamer.
Zy ging nu den stoep af en den tuin» iu.
Men heeft mij hier niet meer noodig, dacht zy.
Ze had geen oog meer voor de bloemen, anders hare
geliefde kinderen, maar liep door naar den boomgaard.
Hier kon ze tenminste nog nuttig zyn en dit ging
haar gedeeltelijk ook aan.
Het grootste gedeelte van haar kapitaal had zo
op het goed laten staan, zonder er interest van te
rekenen. Het doen vooruitgaan der bezitting was
steeds haar doel gvweost en had ze in huis niet voor
alles gezorgd en was zo voor Mimi niet eep tweede
moeder geweest? Ze had nooit verlangd naar eon
ommekeer in die zaken, zo was tevreden tot op den
huidigen dag.
Had ze dan gemeend, dat het altijd zoo moest
blyven
Hoe was het toch gekomen, dat Hilda nooit aan
een dergelijke verandering had gedacht, zelfs toen
nog niet, toen zo het besluit haars broeders verno
men had? Reeds jareu had zij Frans beklaagd,
omdat zijn leven zoo eentoonig voorbijging. Waar
zij voor haar zolf niet aan dacht, vond ze het voor
zoo’n jongen weduwnaar een groot gemis. Hij was
nog te jong om alleen te blyven en zoo iemand,
dan was hot zeker voor hom eeno behoefte, weer
een lieftallige gade aan zyne zy’de te hebben, maar
Slechte 278 leden van den bond van Ned.
Onderwyzers hebben hunne instemming be
tuigd met bet plan der commissie ad hoe, oiu
eene vaste uitkeering aan weduwen en weesen
van onderwyzers te doen uit een fonds, dat
zou bestaan tot den tyd, dat de onderwyzers
in het Pensioenfond voor Burgert. Ambtena
ren zyn opgenomen.
10)
Hy is van alle markten thuis maar het eeno ver
veelt hem even gauw als hot andere. Wat dat moet
worden voor een man, die de dertig al nabij is,
begryp >k niet. -
Mimi was intussohen naar hare schoonmoeder ge
gaan en liefkoosde en stoeide met haar, noemde haar
haar lieve achoone mamatje en speelde daarbij mot
heur baar.
Eensklaps nam zy het ochtendmutsje
ma’s hoofd en nu rJ“! *•-
lyke lokken over haar kleed.
O, boe prachtig! riep zij opgetogen.
Waarom draagt gy het niet altijd zoo?
Gekkie, zei Albertine. Dat staat alleen goed
voor kinderen.
Dan mag ik voortaan ook niet meer zoo loopen.
Niet waar, ge maakt mij ook een kapsel Ach
mocht ik op u gaan gelijken, zoo knap en elegant.
Verder kwam ze niet, want nu moest ze een handje
helpen, om het haar weer in orde te brengen. De
teederheid van Mimi, tegenover die vreemde deed
Hilda even onaangenaam aan, als het overgeven der
sleutels. Toch wist ze haar gevoel meester te
blyven.
Hier I zeide zy, terwyl ze het sleutelmandje over
reikte, iedere sleutel is gemerkt. De overgaaf ge
sprak ze er eens over, dan was de ongeveinsde rouw
over zyn eerste vrouw, daartoe altyd een beletsel.
Toen Frans het erfdeel van zyn jongeren broeder
had moeten uitkeeren, was dit voor hem een grooten
slag geweest en had hij alle krachten moeten in
spannen om staande te blyven.
Eindelijk toch moest hij aan
tweede huwelijk toegeven, maar het was verre van hem
er een finantieele speculatie van te maken. Daartegen
kwam alles by hom iu opstand en het was werkelyk
gelukkig voor hom, dat hij in Alboriine een porsoon
mocht vinden die en door haar bekoorlijkheden cn
door haar lieftalligheid, hem do keuze gemakkelijk
maakte.
Niemand, die meer hot besluit van Frans eerbie
digde dan juist Hilda, maar aan een verandering
van toestanden had zjj niet gedacht. Zij hield zich
zelf in huis en in den tuin voor onmisbaar.
En nu stond ze voor bet feit, dat baar heerschappij
had opgehouden ett hoewel ze moest toestemmen,
dat de jonge vrouw niet anders kon handelen, was
toch de slotsom waartoe ze kwam, telkensIk heb
myn congé gekregen.
Het kwam Hilda voor, als lieten allen haar nu ia
den steek, ja zelfs Mimi scheen zich opperbest in
den nieuwen toestand te kunnen schikken en bad
voor Jiaar zelfs geen deelnemend woord over. Dat
was een harde ontgoocheling. Als haar eigendom,
als baar kind had Hilda haar steeds beschouwd, zij
was de tusschenpersoon geweest tusschen Mimi en
haar vader. Wat een hartstochtelyk tooneel bad
er nog onlangs bij hel afhalen van den trein plaats
gehad. En nu
Zoo in eens was alles by Mimi veranderd.
Vyf ‘millioen francs te verdienen. Te Parys
is een ryke gravin gestorven, die vyf millioen
francs uitlooft, aan hem, die haar eenvoljanr
in ’tgraf gezelschap wil bonden. Te Geaia
heeft zich bereids een jonge man opgedaan,
die deze som verdienen wil
De heer S. te Oosterbeek bevond zich te
Arnhem toen zich te zynen huize, ’s avonds
een man vervoegde met een pakket, dat volgens
’s mans zeggen, postpapier enz. bevatte, door
den heer 8. van hem gekocht, Hem was door
den kooper opgedragen het naar Oosterbeek te
brengen, waar men hem meteen zou betalen.
De nota bedroeg ƒ6.80. De man ontving
deze som, liet zyn pak achter en verdween.
By opening bleek het pak alleen nietswaardige
zaken te bevatten en kwam men tot de over
tuiging, dat men was opgelicht, daar de heer
8. niets van dien aard gekocht bad.
Men schryft uit Boskoop: De handel in
en de verzending van boomen en planten vooral
naar het buitenland is dit najaar weer buiten
gewoon groot. Alleen in de maand October
werden aan het station Alfen meer dan 130
wagens vol geladen, meerendeels bestemd naar
Duitschland. De verzending naar Engeland en
de Vereenigde Staten van Noord-Amerika neemt
jaarlijks toe. De planten, voor die landen be
stemd, worden meest in kisten verpakt, die elk
een gewicht van 300 a 400 kilo inhouden en
door stoombooten, meest naarJRotterdam, ver
zonden worden. Niet zelden worden met eene
boot meer dan honderd zulke kisten vervoerd
Met de uitbreiding van den handeljneemt
ook de omwerking van weilanden tot kweeke-
ryen toe, zoodat het getal hectaren kweekeryen,
die hier bestaan, thans wel ongeveer 500 zal
bedragen.
GOUDA, 27 November 1893.
De Tooneelvereeniging «Door oefening ver
betering» te Woerden heeft het voornemefi
Dinsdag a. s. hare zevende openbare uitvoering
te geven, in het lokaal van den heer J. W.
Waltz. Opgevoerd worden «Vergiffenis ten
L. van Lier en daarna «Het kind van den
huize naar het Fransck door W. Faber. Na
afloop bal.
De eerste openbars Nutsvergadering te Bo
degraven in dit winterjaar den 23en gehouden,
was tnlryk bezet. Te verwonderen was dit
dan ook niet, naardien prof. Jan ten Brink
uit Leiden moest optreden. In boeienden vorm
bewoog de redenaar zich op ’t gebied der
kluchtspelen uitede middeleeuwen, wees’op de
schoonheden van de «Reinaert de Vos» en
bepaalde zynej hoorders by onze’letteren uit
de 17e eeuw. Aan deze beschouwingen knoopte
de spreker zyne denkbeelden over de kunst,
bepaaldelyk de schilderkunst vast, ten einde
hieruit aanleiding te nemen, dat de mannen
van dien tyd, wars van vreemden invloed,
zich zei ven wisten te vormen. Zelfstandigheid
openbaarde zich, om niet van anderen te spre
ken by eeueu van Vondel, by Rembrand, by
van der Holst, die elk in hun kring eene school
in ’t leven riepen en zich tot modellen wisten
te verheffen voor allen, die hun voetspoor
trachten te volgen. Uit de 18e eeuw in op
zicht tot de kunst niet te vergelyken met de
17e werd slechts een enkele greep gedaan uit
de roman van Willem Levend, om op humo
ristische wyze den oud Hollandschen geest te
doen uitkomen. De tyd was te kort om hier
over verder in by zonderheden te treden, waarom
de spreker besloot de aandacht der luisterende
schare te vestigen op de Camera Obscura en
de gedichten van de Genestet. Na gewezen
te hebben op enkele schoonheden in deze
standaardwerken, eindigde de prof, zyne rede,
die door bare zaakrijkheid moeilyk in een kort
bestek is weer te geven.
Allen hadden hun eigen belangen en daarbij had
den ze elkander noodigzij echter bleef buitenge
aloteu uit dezon kring. Ze was te moede als een
kind, dat andere zag spelen, maar zelf mocht toe
zien. Ze voelde zich zoo verlaten.
Was ze al een oudo vrijster geworden, die al hare
liefde op dieren overbracht?
Noen, zoover was het met haar nog niet gekomen.
Al mocht do heelo wereld haar ook den rug toe-
koeren, één deed het zeker niet, die eene zou haar
getrouw blyvon, daarvan was ze ze zeker.
Waar blijft hij toch en al wilde hij do jongelui
niet storen, dan was zij er toch nog.
Daar viel een gooi geworden blad voor hare voeten
en luide zei zo bet ia herfst!
Wat was dat? Eon echop
Ja, herfst is het, als men or niot een weinig poë
zie aan bijzet. Voor ons schilders is het echter een
kostelijke tijd. Ik prijs daarom den herfst.
Het was Edwin, die voor echo fungeerde. Hilda
deed haar best om vroolyk te zyn, wat had een an
der er mee noodig?
Hij zocht naar eon schoon plekje in het woud en
bad haar hem die te wyzen. Ze meende haar post
bij het plukken van het ooft wei eon poosje in den
steek te mogen laten. Zij waren juist aan het bek
genaderd, dat de velden van bet bosch scheidde, toen
een woodond goblaf hunne opmerkzaamheid trok.
Diana, die haar altyd vei getelde, als ze eeu uit
stapje naar bet boseh deed, was het, die zoo heftig
aansloeg, maar voor Hilda hem terug kon roepen,
kwam het dier al uit zich zelf druipstaartend terug.
(tFurdi vervolgd.)
Mjpooner P„ te hebben gepleegd. De ver
dachte en de bestolene zyn naaste buren.
reed, zoodat tilbury en tuig verhryzeld werden
en het paard alleen er van door ging. Eerst
bij den heer van Lynge mocht men er in slagen
het paard tot staan te krygen. Een der beide
personen, die inmiddels by den heer van Doorn
was binnengebracht, kon tengevolge van den
val eerst ’s avonds huiswaarts keeren. De
andere kwam met den schrik vrfl.
In het rapport van eenen veldwachter
leest men
»Bij den Brink trof ik een hooimeid, die
gevaar opleverde voor de buren, zij was in
broeiende staat, ik wierp haar omver, en begoot
haar zoolang met water, totdat alle vrees voor
ongelukken verdwenen was.«
