BINNENLAND.
I
Meuwft- ei» Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Werkloosheid.
FEUILLETON.
Hl
r£
is
Decemb.
ark
BVERIJ
terdam.
De Geheime Bezoeker.
9
jer 1893.
5e
Donderdag 14 December 1893. 32ste Jaargang.
No. 6236.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
_.A.!
<r
gen arbeid,
kan k Zoon.
Hi
er blijven en
leid bewerkt.
l efgéleverd
ken
L No. 73.
•k
j daaronder
►0000 Mark
i
ral biedt de
ia door de
dgekeurd en
nieuwe plan
i slechts wei-
110000 lo.
sscherij
Koning
i verven van
ukkenook
lynen, Tafel-
nen# geperst
lulles, Kan-
(Naar hel Duitsch.')
KLAAR.
TCTOR1EN
Y. Z.
t 8 uur.
dj zen.
lUnff.
fiOIIDStHE COIRAAT.
Het r
*plgw.
Mimi wi(
gil aan g
reischte offi-
der prijzen
r de betref-
gratia bijge-
instigers on-
ieele lijsten,
liedt steeds
iaat ou kan
verkiezing
>re plaatsen
m.
luk beguu-
ijke prijzen
deele bewij
zen en onze
■k 250,000,
IK.
den hecht
ing van alle
neming bo-
ive derhalve
ekking alle
zenden aan
«ON,
MBURG.
vertiouwen
laar wij bij
deelneming
vervolg be-
lëele bed ie*
feëerde Be*
den gesteund Dat ia vooralsnog het eenige
doeltreffende middel om het.ljjden te ver
zachten van hen, die tijdelijk zonder schuld
geen werk kunnen vinden. Daaraan heb
ben zij meer dan aan de prediking van
een onvervreemdbaar recht op arbeid,
terwijl het niet in de macht staat van
de tegenwoordige maatschappij hun steeds
arbeid te verschaffen
Naar wy vernemen gaat het openbaar exa
men van de leerlingen der Stedelyke Muziek
school, wegens de heerschende ziekte, niet door.
O, dat is heel natuurlijk. Ik heb er ook wel
eens last van, zelfs nn, zei mevrouw Robrwek. Ge
lukkig kwam het zoover niet, want ze had nog
zooveel te bedisselen.
Zoo, gij gaat dus trouwen, zei Frans droogweg.
Nu ja, ge hebt hot immers allen gewild, ant
woordde zij met fonkelende oogen. Hebt gij hel me
solf niet erg aangereden.
Hm ja. Zoo heb ik het echter allerminst bedoeld.
Bij al de vroolijkhuid, die er heerschte, werd op
deze woorden weinig acht geslagen.
Mevrouw Rohrwek richtte reeds in gedachte de
aanstaande huishouding in, Edwin improviseerden
gedichten a la Heine, Hilda zelf was koortsachlig
opgewonden. Er werd |eon glaasje wijn gedronken
en Mimi was buitengewoon druk.
Droef en nevelig was de volgende morgen.
By Mimi had eene heele verandering plaats ge
had, ze was vroeg naar buiten gegaan en zat nu
met de handen onder hoofd, geheel ineengedoken,
op een rotsblok een eindje van den grooten weg.
Ze zat daar onbewegelijk als een stuk steen, eerst
toen er een rijtuig aankwam, hief ze het hoofd
even op om het terstond weder te laten zakken.
Meinhard, die in het rijtuig zat, beschouwde een
tijd het wezen, voor hij zijn oogen kon gelooven
toen liet bij het voertuig stil houden, stapte uit en
ging te voet op Mimi toe.
Zijt gij het werkelijk? Hoe komt gij hier? Is
er thuis oen ongoluk gebeurd, dat ge hier zoo moe
deloos zit, Mimi? Of moet ik Emmy zeggen?
Ik wou, dat ik geen naam had, dat niemand no
titie van m<j nam, dat ik niet meer leefde, zei ze
terneergeslagen.
ADVERTENTIËN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel méér
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
van een lid en een planto
de Commissie van annsla'j,
Op Woensdag 20 Dec. a. s. zal ten huizo
van den heer Hard ijzer eene vergadering worden
gehouden van de Afdeeling «Gouda» van het
Ned. Ond. Genootschap.
Op de agenda komt o. a. voor
Verkiezing van twee leden in het Hestonr
in plaats 'der lieer en Posthumus en Van der
Roer. Een voordracht door den heer B. P.
van Cittert. Een novelle door den heer H.
E. van der Roer.
of 3.80
it e 1.80
- —.90
bankpapier
llijk met de
en ieder
wapen van
ten zelf in
Eene gedachte beheerschte haar bovenal: hal zu
een man aan hare zijde, die zou Meinhard wel
dwingen, hom wei een lager toontje doen aanslaan.
De hoop, dat die man haar zou helpen om in
den toestand van haar broeder Wilhelm verandering
te breDgen, kwam eerst in de tweede plaats. Zon
nam zij dan koel zyne liefdesbetuigingen aan en
Edwin bedekte hare hand met vurige kussen. Op
hetzelfde oogenblik werd de deur geopend on me
vrouw Robrwek trad binnen, voorafgegaan door een
meisje, dat oen licht droeg. Zij was niet weinig
verrast, toen haar zoon opsprong en Hilda als zijn
bruid voorstelde.
Zijn bruid! Wat klonk dat wonderlijk en hoe
snel was dat in zijn werk gegaan. Hare vurigste
weasch was nu vervuld, geeu wonder, dat ze Hilda
met teederheid overlaadde.
paar moest haar dadelijk naar de ootkamer
allen moesten het heugelijk nieuws vernemen,
rierp zich by het vernemen daarvan met een
de borst harer nieuwe moeder.
Wat scheelt ge, lief kind vroeg zij.
Ik wide de kleine, terwijl ze zich geweld aan
deed ik ben zoo blij, o zoo blij I
Maar ik bon zoo dom ik ga van vreugde
'waswB.
dus nog maar een beetje onder ons menschee.
Trots hare droefheid gaf ze toch gehoor aan de
wonsch van Meinhard, nam een sprong en stond wel
dra naast hom.
Ik zag er zeker wol uit als een vleermuis, vroeg
zij lachende, doch heel ernstig liet zij er op volgen
Oom Moinhard, ge moogt aan niemand zeggen, waar
ge my hebt gevonden.
Geen woord. Maar hebt ge dan. zooveel geheimen?
O neen, toch niet. Niemand behoeft het echter
te welen. Ik heb alleen op het rijtuig gewacht
tot het terugkeerde.
Op het rytuig?
Pa en ma zijn naar 8aldorf gereden, or zyn daar
een paar damespaarden te koop en nog «1 niet hoog
in prys.
En daarin verheugt ge u en wilt het eerst het
nieuwtje hebben
Maar ge hadt nog lang kunnen wachten, want
in de eerste uren kunnen ze nog niet terug zijn.
Het spijt me erg, want ik had gaarne uw pa ge
sproken.
Gij treft niemand thuis. Alles is uit.
Edwin is mot zyno moeder naar de stad.
Als go iemand spreken wilt, dan kunt ge wel
weer naar huis gaan.
Dat kan niet. Na een poosje vroeg hijIs tante
Hilda ook medo gereden
Neon, die die is tehuis.
Hij bemerkte niets van dat tegenstribbelen en zag
niet de onpleizierige trek op haar gelaat.
Nu dan moet ik mij wel tot haar wenden. Do
tijd dringt.
(JForit vtnolji,)
GOUDA, 13 December 1893.
VERGApERING van dbn GEMEENTE
RAAD op Vrijdag den 15 December 1893,
des namiddags ten een ure.
Aan de orde
Het voorstel tot wyziging van het Regle
ment voor de Stads-Muijekscnool.
De missive van Kerkvoogden der Hervormde
Gemeente alhier, betreffende de beschikking
over het lokaal, waarin de Stads-Librije ge
vestigd is geweest.
Het adres van de Directie der Gondscbe
Water leiding-Maatschappij betreffende het aan
gaan eener geldleening groot 15000.
Het adres van Jobs. Borst, pachter of aan
nemer der Stads-reiniging, betreffende verhoo-
giug 4er aannemingssom of ontslag aan syna
verbintenis.
De benoeming
vervangend lid in
bedoeld by de Wet van 2 October 1893 tot
heffing eener belasting op bedryfl* en andere
inkomsten.
a’M. 15000
aM. 10000
aM. 5000
ÜM. 3000
aM. 2000
ÜM. 1500
aM. 1000
a M. 500
aM. 148
aM300,200
94.87,40,20
dezer groote
Iverloting is
Jben op den
ÏR e.ü.
Jmiwtschappij is geen ander redmiddel
denkbaar dan dat wat de weldenkenden
ftier te lande steeds hebben toegepast
iet verschaffen van tijdelijken onderstand
totdat de kwade dagen weer voorbij zijn
>n de werkloosheid vanzelf verdwijnt. De
tegenwoordige gisting zal dan ook op
niets moeten uitloopen en kan slechts die
pen om de heerschende ontevredenheid
onder de lagere standen aan te wakkeren
koren dus op den molen der socialisten,
particulieren, die het wel meenen met
hun land en vólk, hebben hier hun aan
gewezen taak. Zooveel mogelijk behoo-
feu zij de oogen der misleide werkloozen
te openen voor het spel dat met hen ge
speeld wordt, maar daarnaast hebben zij
hot hunne te doen om in den nood der
werkende klasse te voorzien. Sommigen’
Inzer medeburgers, die met aardsche gtfe-
leren gezegend zijn, kunnen werk ver
schaffen. Zij beschikken daarbij over hun
éigen geld en kunnen bepalen hoever zij
met hun middelen in die richting kunnen
gaan. „De Standaard' wees dezerdagen
óp den rijken man der geljjkenis van Je
zus, die alle werkloozen aannam, die hij
vond, en hen allen gelijkelijk betaalde, ook
die ter elfder ure waren aangenomen;
-hfiar, znoala het blad trouwens zelf er
kende, dat kan do staat noeb de gemeente
doen, maar wel een particulier, die heer
is over zijn eigen vermogen Zij, die min
der te missen hebben, kunnen toch veel
nut’ stichten door in deze tijden van ge
brek aan werk karweitjes te laten ver
richten, die anders in het voorjaar moeten
gedaan worden als er volop werk is en
die toch nu even goed mogelijk zijn.
Deze werkvèfplaatsing is zeker eene
goede werkverschaffing. Voorts steune
men armbesturen en instellingen van wel
dadigheid, die zich tot taak stellen broo-
deloozen den mond ogen te houden in de
zen barren wintertijd. Dat verdient de
voorkeur boven het onnadenkend uitrei-
ken van aalmoezen, die dikwijls te land
komen bij onwaardigen. Liefdadigheid is
een sehoone deugd, maar zij moet ook be
oefend worden met verstand. De oolle-
gién, die alleen hulp verleenen na onder
zoek aan hen, die het verdienen en het
ISodig hebben, behooren door ons te wor-
Zoo, zoo hebt ge zoo’ll treeselijk verdriet zei hij
öp een loon, traan» bij zijn gewone hataor wilde
leggen, maar wal slechts ten deels gelukte. Wat
doet ge toch eigenlijk op deze verheven zitplaats
Nu eerst zakten die kleine handen on vertoonde
zich oen smartelijk galant.
Ik teekon. Dat ziet go toch.
Daar had ik niet op gelet. Da novel is daaraau
zeker schuld. Dus dnarvau maakt go nu studie?
Neen, ik wil niet toekenelt, zei zo en stiet het
kleine schetsboek van haar schoot dat het met het
potlood van den steen viel. Ik heb het van baar
geleerd en ik wil niets moer weten van iota, dat van
haar komt. Ik wil niet meer teekeueu of piano
spelen. Ik wil alles vergeten, en wel zoo, of ik
het nooit geloerd heb.
Dat ia wezenlijk eau heldhaftig besluit, op wien
zijt gij zoo vm-toorud
Ach, gij spot ook met mij. zei ze mokkend en
wendde Meinhard den tug toe.
Ik met je spotten? Dat zou ik niet durven.
Ja gij spot mot me, even sla do anderen, nu ze
welen, boa bet er ir. mijn binnensts uitziet. Maar
dat pleister zullen ze niet bobban, geen sterveling
zal me anders dan lachende zien. Geen monsoh zal
zioh over mij vroolijk kunnen maken.
Maar dat zal ook niemand doen, zei bij deelne
mend. Welk leed drukt uw kleine hart Maar kom
eerat van die hoogs plaats af, Mimi.
De wereld is valseh en liefst bed ik niets moer
met haar te doen. Ik wou, dat die nevel me weg
droeg ver. heel ver, tot ik van de wereld uien
meer zag.
Dat gaat tegenwoordig niet beat, kleine feel kom
Voor een kleine schaar belangstellenden trail
gisteren in »Nut en Vermaak* albier op de
heer Kielstra van Middelburg. Hjj was daartoe
De werkloosheid, dat treurig en telken
jare wederkeerond verschijnsel in de don-
Jtere winterdagen, trekt nu bijzonder de
aandacht.
Gedeeltelijk is dit te wijten aan de
uitgebreidheid van het kwaad, welke een
gevolg is van den kwijnenden toestand
van handel en nijverheid, maar hoofd
zakelijk aan de woelingen der socialisten,
die van de werkloosheid een middel ma
ken tot agitatie. Zij achten de honderden,
die gaarne werk en brood zouden hebben,
eeti vruchtbaar arbeidsveld voor hun be-
ginselen, terecht begrijpende dat lieden die
niets te verliepen hebben, het gemakkeljjkst
te leiden zjjn, en gereedelijk het oor
leenen aan bun inblazingen. Een tocht
van werkloozen naar den Haag, zooals
thans in 49 gemeenten -wordt beraamd
om het heilig reeht van iedereen op arbeid
te gaan betoogen bij de vertegenwoordiging
en het hoofd varf' den staat, kan niet
anders zijn dan een^mfddel tot agitatie,
daar bij voorbaat kap worden berekend,
dat. de Regeering zal verklaren niet bij
machte te zjjn in den nood der tijden te
voorzien. Een optocht nw den Haag is
volkomen doelloos, tenzSjTig geschied "niH
bijoogmerken, die voor de hand liggen
Het bestuur van gemeenten of van den
staat beschikt niet over middelen om
nan de werkloosheid een einde te maken.
Met den besten wil staan zij machteloos
tegenover een verschijnsel, dat wortelt
in den economisohen toestand der maat
schappij. Men kan tijdelijk hulp verschaf
fen, waartoe alle welgozinden, particulieren
Zoowel als instellingen van weldadigheid
bereid zijn, maar dit willen de socialisten
juist nietzij trachten de werkloozen er
toe te bewegen bedeeling en onderstand
te weigeren en werk te eischen als een
recht.
De gemeente en de staat hebben echter
geen middelen om werk te verschaffen.
Zij zijn gebonden nan hun budget; de
gelden waarover zij beschikken komen
uit de zakken der belastingschuldigen en
worden bijna overal met moeite bijeenge
bracht, vooral in onzen tijd, waar in elke
gemeente gestreefd wordt naar bezuiniging,
omdat de gewone bronen van inkomst
zoo traag vloeien. Regel is dat men man
nen afvaardigt, die in mandaat hebben
bezuinigingen in te voeren en alle ver-
hooging van lasten te weren Op de be
stuurders rust dus de plicht zioh niet te
i steken in proefnemingen, welke een ruiïne
kunnen worden voor de financiën. Ware
er met geld een afdoend middel te
vinden, dan zouden op den duur de
kosten wel geen beletsel zijn Werk
verschaffing zegt men is de roeping der
overheid. Maar hoe? Tégenover tijdelijke
stagnatie in nering en bedrijf, die berust
op omstandigheden, welke in de geheele
beschaafde wereld zich doen gelden, ver
mag zij niets Werk scheppen als er geen
vraag naar is, kan niet. Kunstmatige
i werkverschaffing dus. Maar de ondenvin-
1 ding heeft geleerd, dat deze aan den eenen
kant afbreekt wat zij aan den anderen
opbouwt Zet men werkloozen aan nutti-
gen arbeid, waaraan geen behoefte is, dan
ontneemt men het brood aan anderen, die
op het oogenblik nog arbeid vinden Men
verplaatst eenvoudig de moeilijkheid en
kweekt weder andere werkloozen Laat
men van overheidswege improductieven
arbeid doen^dan is het geld vooreerst
1 weggeworpêri on men stuit daarenboven
op allerlei bezwaren. Het loon moet laag
blijven, leger dan voor geregelden produc-
tieven arbeid, want anders is de toevloed
zoo groot, dat de maatregel niet vol te
jiouden is; arbeiders met werk laten dan
hun bazen in den steek om bij de ge
meente vast en goed loon te verdienen.
Geeft men een klein dagloon, juist genoeg
om van te leren, dan morren de werk
loozen over het hongerloon en geven de
voorkeur aan niets-doen en de bedeeling.
Om deze redenen heeft de gemeente Am
sterdam dan ook afgezien van werkver
schaffing het doel, het voorzien in de
behoeften dergenen, die werkelijk hulpbe
hoevend waren, werd niet bereikt. Het
kunstmatig verschafte werk bleef onaan
geroerd bij laag loon en de hoofdstad werd
overstroomd met liefhebbers uit alle oorden
des lands als men ze goed betaalde. De
proef mislukte deerlijk; 'de tegenwoordige
premier kan daarvan meepraten.
In den tegenwoordigen toestand onzer
De Uitgave dezer Courtint geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post l.?0.
Afzonderlijke Nominees VU F CENTEN.
