t
II
32ste Jaargang.
No. 6237.
A
BINNENLAND.
terdam.
Ds Geheime Bezoeker.
Vrijdag 29 Oècember 1893.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
i -
FEUILLETON.
tz.
»g-
aatechappjj
IHVERU
sscherlj
i Koning
enKaas
8
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
er reep
i. enz.
toorwerk.
KUAN Ik ZOON
tirlcstle
ker van
dr blgrafe .a
leid bewerkt.
1 ^geleverd
tan
A No. 78.
(th
*ro,
•e
ratturg,
i verren van
ukken, ook
lynen, Tafel-
nen^ geperst
Tulle», Kan-
(Itaar het Duitech.)
>r het
rkend
greep
i hat
nen,
stoel-
tarult
HpUn,
ik aan
n hare
chorp
-W
len in
ensoo
i over-
i han<l-
jruiks-
lersche
aUn.
Te Hannover is een bende jonge dieven ge
vat kantoorklerken, die, met behulp van
Wij maken het ge
achte Publiek attent
op de uitstekende gelegenheid, die
de GOUDSCHE COU RANT aan
biedt tot het brengen van zijne
MWJAMHM
aan zijne begunstigers, familie,
vrienden en bekenden, zoowel
binnen als buiten de stad.
national
,tion dé
geschilderd®
Janskerk U
lenis der Si.
eningen enz.
>rlyk leven»-
e Gebroeders
teeth,
mts.
INKMAN.
den afgereden. Per brancard naar het gesticht
Bethel* overgebracbt, werd hem jdoor drie
doctoren hulp verleend, doch bjj de amputatie
van het tweede been was de ongelukkige reed»
overleden.
Te Maastricht heeft iemand, tegen vergoe
ding van één galden per dag, voor zjjnen
broeder 5 dagen hechtenisstraf ondergaan. De
zaak kwam uit, en nu is tegen den plaatsver
vanger proces-verbaal opgemaakt.
ADVERTENTIËN worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
GOUDA, 28 December 1893.
Naar wjj vernemen is de heer G. A. Oudjjk
na een langdurig lyden overleden. In decom
mission, waarin hjj tot voor korten tjjd zitting
had, maar vooral als lid van onzen gemeente
raad, heeft hy zich zeer verdienstelijk gemftakt.
Als bouwkundige bracht hjj menigmaal belang
rijke adviezen uit, die door zyne medeleden
steeds ten hoogste werden gewaardeerd.
Moeilyk zal het voorzeker zyn', in zyne plaats
iemimd te vinden, die soo op de hoogte der
bouwkunde is, als de ontslapene zulks was.
Misgunnen we hem zjjn rnst niet, een woord
van erkentelijkheid voor al wat hjj voor de
stad zyner inwoning gedaan heeft, moest ons
van het hart. Hy roste in vrede!
wiiiNHEioiRnr
Toen gistermorgen trein No. 225 van Hil
versum op het punt was het station Weesp
binnen te stoomen, wilde eene vrouw met
haar jeugdig dochtertje nog de baan oversteken,
ongeacht de luide waarschuwingen van den
chef en het personeel. Voorzeker zou zy door
de locomotief zyn overreden, hadden de sta
tionchef en diens assistent niet met eigen le
vensgevaar de vrouw en het meisje nog plot
seling nagehold en teruggetrokken.
Dit kritieke oogenblik werd vol angst door
leefd door de vele wachtende reizigers, die
tevens vol lof waren over het kloek optreden
van deze beide beambten.
Gorinchemsch Mannenkoor sCaecilia* zal
zyn 25-jarig bestaan op 17 en 18 Januari e. k.
in Den Doelen te Gorinchem feestelyk vieren
pn, bji die gelegenheid zal worden uitgevoerd
Velled»,groot koor met solo’s en orkest.
De heer hervaat de Bruin, bekend door zjjne
taalcursussen naar de beroemde methode Lan-
genscheidt, heeft by W. J. Thieme en Cie. te
Zutphen eene zeer praktische uitgave het licht
doen^zien, namelijk een Handelscursus voor
'het Fransche en Engelsohe Kantoorwerk, «eene
praktische oefenschool om zich zonder leer
meester, uitsluitend door zelfonderricht te be
kwamen in het Fransche en Engelsche Kan-
Hedenmorgen beeft M. de H., opdeWach-
telstraat, het hek op de stoep van den heer
Kortenoever staande, stuk gereden, bovendien
werd een jongen aangereden, die door Dr. N.,
by dien heer gelogeerd, werd verbonden.
i pas. Goed, dat gij
haar stokje.
uij weent P
p hij haar hand
taar gezicht
valsche sleutels, de brievenbussen leeg stalen,
5 om de nog ongestempelde postzegels van de
brieven te halen. Later gebruikten zy die
üroor de brieven van hunne patroons en sta
ken het geld, dat hun voor port gegeven werd,
Jin hun zak.
of later aankom, daarvan hangt het welzijn van den
slaat niet af.
Een wenk I De bel luidde een schelle kreet en
de trein vertrok.
Onder al dit geraas vertelde Mimi verder op de
vraag van Meinhard hoe toch alles was gekomen.
In het bosch heeft hij het my gesegd. Hjj had
toch eigenlijk rajj lief. Ik geloof hem het zou
toch verschrikkelijk valsoh zyn, ware het anders.
En Hilda P
Tante moeste iemand hebben om bare taken te
beredderen en daarvoor moest zij toeh noodwendig
trouwen, niet waar?
Mijn hemel 1 was dat toch werkelijk zoo F
Waar is ty, Mimi
Daar binnen en zij weent zich de oogen uit.
Omdat hare verloving met Edwin is afgesprongen
Neen, want zy heeft het zelf zoo gewild. Ik heb
ze daarom zoo lief.
Waarom weent zij dan P bleef hij aandringen. Om
den dood®P
Daarnaar kunt ge toch zelf vragen, oom, ant
woordde zy, de schouders ophalend, terwijl zo hem
van terzyde aanzag. Waarom spreekt gij niet tot
haar, zooals gy tot mij hebt gesproken
Ik heb er haar al een beetje van gezegd, een klein
beetje Maar dat is mooi, nu zyt ge achter
gebleven, riep zy lachend en klapte in hare handen.
Dat zal een verrassing geven I
Meinhard was plotseling van hare zijde verdwe
nen en tot groote verwondering van zyn bekenden,
zagen ze hem als een jongmensch naar de wacht
kamer vliegen.
Daar, in de wachtkamer ut sy in een hoek op
Gistermiddag ie van den tramtrein 661 van
Den Haag naar Delft naby de halte School
poort, onder het rjjden een reiziger de
eerste luitenant-magazynmeester, hoofd der
centraal-magaaijnen van militaire kleeding en
uitrusting te Delft H. Rinck afgesprongen,
waardoor hjj is overreden en beide beenen wer-
De persoon van R. alhier had gisteren om
streeks half 3 ure, het ongeluk het water in
te loopen, waarschynlyk tot een waardig be
sluit van de gevierde Kerstdagen. Eenige straat
jongens hebben de behulpzame hand geboden
hem weer op het droge te brengen. Onder
In het stille, afgelegen Friesche dorp Kat-"
lyk hangen bij de kerk twee klokken, welke
sedert eeuwen gedurende de Kerstdagen tot
Nieuwjaar, zoowel bjj nacht als by dag, ge
luid worden, bekend onder den naam van St.
Thomas-luiden, waaraan de ingezetenen als
eene oude gewoonte zeer gehecht zyn. Vooral
de jeugd cn de jongelingen trekken dan aan
de klok, en houden vaak een wedstryd, wie
de beide klokken tegelyk het >stemmiget< kan
luiden.
Voor de Kerstdagen echter werden nu, op
last van bet Gemeentebestuur, de klepels uit
de klokken verwyderd, om langs dien weg het
St. Thomas-luiden onmogelyk te maken. Dit
verwekte onder dê ingezetenen van Katljjk
groote ontevredenheid. Twee deputaties uit het
dorp vervoegden zich tot Burgemeester en Wet
houder» van Sohoterland, met het verzoek de
klepel» weer in de klokken te laten brengen,
maar hun verzoek werd afgewezen. Dit ver
wekte groote teleurstelling en meer ontevreden
heid onder de Katlykers, omdat zy de weige
ring van Burgemeester en
schouwden al» eene krenkin;
nu een mi
Wat zegt gijP Hoe is het mogelyk? Gy dwaalt
zelf myn kind.
De kleine kon niet antwoorden, daar de conduc
teur haar verzocht had terug te gaan. Meinhard
was zichzelf geen meester. Edwin en Mimi een paar
En Hilda vrjjf Hy zon op reis gaan op
zoo’n oogenblik? Alles kookte by hem, hij opende
het portier en stond op hetzelfde oogenblik naast Mimi.
Is het de volle waarheid, Mimi P Niet een beetje
scherts P herhaalde hij zoo dringend mogelyk.
Zoo kinderachtig zal ik toch niet zyn! Met zulke
ernstige dingen drijft men den spot niet. Zij greep
zyn hand, en terwyl ze een paar schreden terug
deden, zei ze
O, oom, lieve oom, ik ben zoo erg gelukkig.
Het is wel treurig met dat sterfgeval in het
jachthuis maar ik kan toch niet altijd weenen en
ik ben zoo gelukkig, o zoo gelukkig.
Maar ik begryp nog altijd niet, wat is er dan
toch eigenlijk is gebeurd P Het is niet mogelyk.
Toch well Papa heeft zich er niet mede be
moeid, hy was |na die scène in het jachthuis zoo
week en ontroerd, dat hij alles goedvond. Mama
heeft mij een schoone uitzet beloofd enEdwin wil
alles doen, wat papa van hem verlangt. Hij wil
een boek schrijven en artikelen voor de couranten
en zco gauw, als hij de eerste duizend gulden ver
diend heeft, gaan wjj trouwen ja trouwen oom
Meinhard. j
De stationchef kwam nu beleefd herinneren, dat
de trein moest vertrekkenhy durfde de trein niet
langer ophouden.
Laat hem maar afgaan, antwoordde Meinhard in
de grootste opwinding. Of ik twaalf uur vroeger
BB)
Terwijl de vertrekkende van zjjn. zitplaats nog
naar alle zijden wenkte en knikte, zocht zyn oog nog
eenmaal Hilda. Maar geen wuivende zakdoek, geen
laatste groet zij was verdwenen. Waarom was
ze weggegaan? Men oogt toch een scheidende zoo
lang mogelyk na en het zou toch maar om een paar
minuten te doen zyn. Vaarwel dan, droom van ge
heel myn loven!
Daar drong zich opeens een slanke gestalte door
den groep van heeren voor den wagen. Met een
sprong stond Mimi op de loopplank en zag Mein
hard ernstig aan.
Het kind hield toch nog het meest van hem.
Dat was tenminste iets bij al de bitterheid.
Oom Meinhard, begon die kleine in grooten haast,
oom Meinhard, gij moet niet boos op me zyn, maar
met ons huwelijk kan het niets worden. Ik kan
niet, want ik heb Edwin myn woord gegeven. Het
spijt me, maar het gaat nu eenmaal niet. Ik was
bang, dat ge voor niemendal zoudt overkomen en
daarom ben ik medegereden. Maar ge zult het me
toch niet kwalijk nemen, ooml
Edwin, kind? Edwin? En hoe staat het dan met
Hilda’s verloving?
Heelemaal uit, lieve oom. Het was slechts een
dwaling, ander» niet.
groot gejuich en hilariteit dier jeugd ging de
geredde huiswaarts.
Uit Den Haag verzekert men ons, dat het
jabilé van »Het Vaderland* eerst op 1 April
a. st. valt.
Dit moge zoo zyn, de opgaaf van het hoofd
aan het jongste nommer vyf- en twintigste
jaargang No. 305 duidt voor een blad, het
welk des Zondags niet verschynt, op een jaar
gang welke welhaast voltoooid is.
Bjj het jabilé zal ook de redacteur Van der
Kolk de 25-jarige vervulling van zjjne betrek
king herdenken.
Onder de hoofdredacteurs moet nog Mr.
Hey ligers genoemd worden.
Alexander Cohen is nu door de Fransche
politie naar Havre gebracht en vandaar naar
Southampten vertrokken. Naar België kon hy
niet gaan, omdat hem vroeger het land
was verboden, en ook naar Nederleud kon hij
wegens het bekende vonnis niet teragkeeren.
Het openbaar ministerie by den Hoogen
Raad concludeerde gisterep tot terugwijzing
der zaak van Methöfer (beleediging van den
Keizer van Duitschland) naar het gerechtshof
te Arnhem, hetwelk den officier van justitie
aldaar in zyne vervolging tegen genoemden
persoon niet ontvankelijk verklaarde.
de bank en leunde snikkend tegen de schouders
van Frans.
Meinhard! riep deze verbaasd den binnenkomende
toe en zijn oogen blonken vroolyk.
Ik ben te laai gekomen, zei Meinhard om zich te
verontschuldigen.
Ik geloof eerder juist van
er zijt, zij gaat anders nog van
Hilda, is het mogelyk - dat ge om mi
vroeg hy aangedaan. Haastig
en trok die met zacht geweld van
Hilda!
Neem mij mede, Bruno, klaagde zij zacht. Ik kan
niet leven buiten u I
Zoo is bet een» goed gemeend, sprak Frans na
een poos, terwyl hy vriend en zuster sprakeloos in
elkanders armen zag. Wat lang tyd vordert wordt
goed I
Dat willen wij hopen, zei Meinhard vroolyk.
Eindelyk, eindelijk heeft die trage gast in dit
wederspannige hart een plaats gevonden.
O neen, zei te door hare tranen lachende, hy is
er altyd geweest maar ik wist het niet.
Dat is dan de geheimzinnige bezoeker, zei Mimi,
vroolyk. Had ik geen recht om te waarschuwen
voor een tweede geliefde? O, ik heb het gevoeld.
Wat zal Edwin er wel van zeggen?
Zacht knikte Frans met het hoofd.
Daar de dood hier het leven. Dat maakt weer
allee goed.
w Wethouder» be-
sohouwden als eene krenking van een oud
reehk Men verzon na een middel om toch te
kannen luidentwee zware stokken yzef,
zoogenaamde boekweitslepers, werden in de
klokken gehangen en lustig luidde men er nu
weer op los en de Katlyker ingezetenen ver-
Instigden zich weer in »’t gebrom der klok
ken.*
Men zal zich herinneren, dat in 1891 in
de gemeente Schoterland iets dergelyks is voor
gevallen met de klok van het dorp Oadahorn
hetwelk toen ten slotte op bevredigende wyze
is geschikt geworden.
Te Parys houdt men zich, volgens ver
schillende bladen, in de kringen der verzame
laars met niets anders bezig dan met een
groote vondst, die gedaan zou zyn bij den
houder van een boekenstalletje. Het betreft
een schets met rood kryt van Raphael naar
zijn schildery, die als »de redetwist over het
geloof* of »de godgeleerdheid* bekend staat;
deze schildery maakt deel uit van de beroemde
verzameling van het Vatikaan en prijkt daar
in de tweede zaal, Camera deUgJScaola d’ Atenc
genaamd. De schets is voor DÜ centimes ver
kocht hare waarde wordt na op 10,000 fres.
geschat.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per dne maanden is 1.25, franfeo per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Donderdag 4 Januari heeft in de Sociëteit
»0ns Genoegen» de vierde Abonneraentsvoor-
stelling plaats, welke gegeven wordt door de
VereenigdeRotterdamsche Tooneelisten, Directie
Le Gras en Haspels. Opgevoerd wordt: >De
Erfenis van Mynheer Plumet,« waarin optre
den de dames v. Kerckhoven-Jonker», Coelingh-
Vordermann, Marie v. Eysden-Vink en Mej.
A. Klein, benevens de hhr. Willem v. Zuylen,
Tartaud, Verschoor, Henri de Vries, D. Has
pels, J. Haspels, Le Gras, van Kerkhoven en
van Eysden. Tot nastukje wordt gegeven
Regen Cn Zonneschijn.*
Een vierjarig knaapje te Grouwardein heeft
dezer dagen zyn ^broertje, een kind van 4
maanden, doodgekast.
De moeder moest de kinderen even alleen
Terwyl zij weg was, kroop het knaapje
uit zjjn kinderstoel, ging naar de^wieg en be
gon zyn broertje te kussen. Hy kuste de
baren zagen het door een raam het kindje
{al hartelyker en hy bleef zelfs een paar mina-
ten lang met zyn mond op dien van den
kleine liggen.
De moeder vond, toen zij terugkwam, den
kleinen jongen nog bezig en zy zag een oogen
blik met welgevallen naar zyn hartelyke lief-
koozingen.... tot zy opeens met ontzetting be
merkte, dat het kindje dood was. De knaap
had het door een langen kus doen stikken.
