ff
Hing
i 1894,
«linten.
?JSLS.
Iffl
en.
BINNENLAND.
UÏS,
chijn.
ZN.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
EEN GIDSARTIKEL.
No. 6242.
Donderdag 4 Januari 1894.
32ste Jaargang.
mVlLLETO\
ggf
Cie,
t H 1O1
Cent
eet.
>tjesj
NCO
Nederlandsche Schaatsenrijders
in Noorwegen.
MACBINE-
[JB
1
f
het verschil
I
7
in k Zoox.
b
Z>D
;atoenen
iveneons
ve daar-
jveer de
ïhtingeu
jeringen
Tot organist bij de Remonstrantsche Gemeente
ia benoemd de heer Joh. G. Arentz alhier.
Naar wij vernemen zal de Dilettanten-club
«Door Oefening Kunst» alhier in de volgende
maand andermaal eene uitvoering geven.
rden.be-
van de
inde
W
WINKEL
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per dne maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VU F CENTEN.
vrg hui«
voor Vul-
VYLEN.
I
met.
OVE
tetceg.
8 nur.
zen.
||OI INIIL (flIBIXT
EN
wh» Cou-
lendoor he
IKMAN m
ter vjot-
'0 franco
in allo
trgd.
alitejten
rvUllen,
r/ Noord
der zwakken en misdeelden in de tegen
woordige maatschappij.
Het artikel verdient door ieder, dia in
onze binnenlandsche staatkunde belangstelt,
gelezen te worden.
BUI met
vattende
gekomen
►en van
i, dames
raag aan
ac
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
een desnoods beëedigde verklaring, dat zij
een zeker minimum van inkomen hebben,
of als zij bewijsstukken overleggen, onder
doch lom» genieten wij er ook van, dus dat schikt
wel. Maar boven kamer no. 7 waar wij wonen,
huizen een man en vrouw en één klein kind. Ja,
bleef het daar maar by, maar er zyn er moer, benevens
een hond. Soms willen 's nachts die kleine wurmen
niet slapen en dan heb je de poppen aan het dausen.
Eén moet gewiegd worden. Nu schijnt de olie hier
erg duur, want verleden jaar piepte de wieg en
nu piept ze nog. Ze moet gesmeerd worden en
schreeuwt nu om wraak. Dit is allemaal nog niet».
No. 2 ligt in een wagen en moet gereden worden.
Wel bekome hei je. Slaap nu maar, als ze daar
boven je hoofd heen en weêr rollen met een wagen
en een schreeuwend kind er in. Papa, o vader
vreugde, begint ongeduldig te worden en loopt tot
maat van ramp, met groote stappen en zware schoe
nen de kamer op en neer. Gelukkig schy'nt de
kleine iets wijzer geworden sinds verleden jaar.
ADVERTENUIN worden geplaatst van
15 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
(Jaap Eden, Y. Rodenhuis en Maarten Kingma.)
Overgenomen uit het „Handelsblad.”
Prof. Cort van der Linden, die met
ingang van 1 Januari is opgetreden als
redacteur van „De Gids”, en daarin als
politiek leider de plaats schijnt te moeten
innemen, die door het overlijden van Prof.
Buys is opengevallen, vangt in het pas
verschenen nummer van dat tijdschrift
zijne werkzaamheid aan met een artikel
over het Kiesrecht, dat verdient gelezen
te worden en waarvan het alleen jammer
is, dat het zoo Iaat komt. Te Iaat nog
wel niet, want de eigenlijke discussie
moet nog aanvangen, maar toch vreezen
wij, dat de opiniën onzer Kamerleden
grootendeels gevestigd zijn en dat is een
bezwaar voor een voorstel, dat het mid
den wenscht te houden tusschen de twee
stroomingen in de liberale meerderheid.
Terecht betoogt de hooggeleerde schrij
ver, dat het kiesrecht-vraagstuk zoodanig
behoort te worden opgelost, dat het in de
liberale gelederen geen verdeeldheid, ver
warring en verbittering achterlaat. Het
kiesrecht is geene quaestie, die kan lei
den tot blijvende partij groepeeringde
tijdelijke bondgenooten gaan naden slag na
tuurlijk uiteen. Maar wat blijft, dat zijn
de groote sociale vraagstukken, dat is de
groote quaestie hoever de staat gaan moet
met zijn ingrijpen in de maatschappelijke
verhoudingen. Op dat terrein moeten de
liberalen elkander naderhand ontmoeten
en aan het werk gaan en voor dien ar
beid hebben zij elkander noodig, omdat
alle conservatieve elementen zich dan te
gen de hervormers zullen keeren. Het
is volkomen begrijpelijk, dat mannen die
de democratie van harte voorstaan of er
zich althans bij nedergelegd hebben, niet
allen eenstemmig denken over de kies-
formUle. De stelling, die men ten aanzien
van de groote quaestiën van sociaal beleid
inneemt, bepaalt niet noodzakehjk de ge
dragslijn voor het kiesrecht. Daarom is
het gewenscht in het kiesrechtvraagstuk
tot verzoening te komen, wijl men straks
elkander zal noodig hebben voor het an
dere werk.
Niet onaardig gevonden is het beeld, dat
de hoogleeraar gebruikt om het verschil
de kiezers opnemen.
Daarnaast kan dan voor hen die be
lasting betalen, de jaarlijksche overlegging
eener quitantie van den ontvanger, zonder
redelijk bezwaar als hulpmiddel dienen,
om voor de groote massa der kiezers andere
bewijzen overbodig te maken.
Men zou nog hen, die bijv. 10 jaren
kiezers zijn geweest, alleen op dien grond
kunnen toelaten en aldus de oudere werk
lieden helpen, ook als tegenwicht van de
heethoofdige jongeren.
„Op deze wijze of op een dergelijke
wijze, die rekening houdt met de oorzaken
van den welstand, zooals de maatschappij
zelve ze aan wijst.” zegt prof, van der
Linden, „is het mogelijk een kiesrecht
regeling te verkrijgen, welke gelijkelijk
allen toelaat, die naar de Grondwet niet
zyn uitgéffoten en allen weert van de
stembus wier medewerking men niet be
geert. Inderdaad, de lijn, die getrokken
wordt moge in menig opzicht nog gebrek
kig zijn, het is ten slotte eene lijn, die
bet denkbeeld des grondwetgevers volgt
In de realiteit der maatschappijniet eene
doorsnede, die of te weinig geeft of te veel”.
De schrijver wenscht dus, evenals de
Regeering en sommige voorstellers van
amendementen, een blijk van belangstelling
van den aspirant-kiezer en vleit zich overi
gens met de mogelijkheid, dat zijn voorstel
een einde zal kunnen maken aan de grens
geschillen, die sedert de indiening van het
ontwerp-Takin den boezem der liberale partij
aan de orde zijn. De wapenstilstand, die
nu sedert Augustus heerscht, zou met zijn
stelsel kunnen leiden tot een vruchtbaren
vrede, een waarborg voor de toekomst
van ons land.
Voorzeker is het een belangwekkende
poging, die de geleerde schrijver hier doet
om te komen tot een voor alle partijen
eervol vergelijk. Het zal zeker de aan
dacht trekken van hen, die binnenkort
zullen worden geroepen tot de oplossing
van een vraagstuk, dat reeds te lang han
gende is en dat van de baan moet om
plaats te maken voor vruchtdragende wet-
gevenden arbeid, hoofdzakelijk ten bate
te karakteriseeren tusschen de beide stroo
mingen in de liberale partij. Allen willen
gaan tot do grens der grondwet. De tot
de democratie bekeerden willen de lijn
zóó trekken, dat allen die het kiesrecht
waardig zijn, worden binnengeslotendege
nen die zich bij de democratie nederleggen,
zóó dat allen, die onwaardig zijn, buiten
blijven. De vraag is dus de lijn zoo te
trekken, dat beiden bevredigd worden.
De gedachte, waarvan de grondwetge
ver uitgaat is voor te stellen door eene
golvende lijn. De minister en de voor
standers van zijn ontwerp trachten haar
weer te geven door eene rechte lijn, die
de benedenpunt der golven vereenigt;
de tegenstanders door eene, die de toppen
samenvoegt. Zou het onmogelijk zijn de
kromme lijnen te reconstrueeren Zou
niet eene meer afdoende regeling te vin
den zijn indien men niet op de gevolgen
maar op de oorzaken van den welstand
het oog richtte Prof. v. d. Linden
meent, in alle bescheidenheid, bevestigend
te kunnen antwoorden.
Hij gaat daartoe, rechtstreeks af op
hetgeen men wil bereiken. Men wil aller
eerst den werkman opnemen, die geregeld
arbeid heeft, wiens kenteeken van welstand*
dus ligt in zijn arbeid. Men late daarom
den werkman toe, die door een livret of
verklaring van patroons aantoont, ten
minste 9 maanden in het vorigjaar, zonder
bedoeling, loon te hebben ontvangen;
of ten minste de helft van de 2 laatste
jaren (voor vakken waar men de eene
helft des jaars voor het geheele jaar moet
verdienen).
Bij hen, die van nering of bedrijfleven,
verdere men, dat zij gedurende 2 jaren
regelmatig het bedrijf hebben uitgeoefend,
een huis of deel er van in gebruik hebben
gehad en niet meer dan 3 malen van
woning hebben verwisseld. Bij twijfel kan
men de verklaring van twee of drie buren
eischen.
Hun, die geen vast vak uitoefenen, den
lossen werklieden, late men toe zich in
een van beide genoemde soorten te rang
schikken, waardoor de ongewenschte soorten
van zelf uitvallen.
De groep die van eenig eigen vermogen,
pensioen, lijfrente enz. leeft, kan men na
Door den Hoogen Raad werd gisteren be
handeld de bekende zaak van een vijftal per
sonen, uitmakende het bestuur van de sociëteit
«De Kroon» aan de Groote Markt te Haarlem
door den kantonrechter aldaar ieder tot vier
gulden boete veroordeeld wegens het in een
der lokalen van genoemde sociëteit geveft of
doen geven van een feest of vermakelijkheid,
waartoe het publiek tegen betaling toegang
deling en doen dan meteen onze boodschappen.
Meestal komen wij dan bij den heer Flegstedt terecht,
don schnntsenfabrikant, om te sly'pen, ieta to ver
helpen of iets dergelijks. Vroeger konden wij ons
moeilijk met dezen man onderhouden, doch thans is
er een bijgekomen, die beter Engelsch verstaat, zoo-
dat het nu vrij goed gaat.
Om kwart voor 11 zyn wij meestal terug. Dan
nemen wij onze schaatsen en zorgen, dat wy om 11
uur op onze gevleugelde winterwieken staan om pl.
m. 8/4 uur op ons dcode gemak wat te ryden. Dan
gaan wy weer naar huis, drinken één zegge 1 klein
glaasje port en wachten tot een uur op ons diner.
Als de deur, die de eetzaal van salon scheidt,
dan opengaat, en het vrieüdelyke en tevens zoo
uitnoodigende „var sara god spise" van onze „miss"
klinkt, stormen wy naar biiinen, om de tafel duchtig
eer aan te doen. v
Het middageten is erg eenvoudig doch goed en
bestaat hoofdzakelyk uil soep, rundvleesoh, iets van
het varken of rendierenvleesch, visch en wild. De
aardappelen zyn verbazend slecht ieder Hollander
vindt buitenlandscho aardappels slecht en de
groenten zyn erg zeldzaam. In al den tijd dat wij
hier geweest zijn, hebben wy eens doperwten, wor
telen en snyboonen en 2 keer bloemkool gehad. Het
dessert is doodeenvoudig. Na hot diner rusten wij
weer een uur, maken dan een wandelingtje en zor
gen dat wij om 8 uur weer op de schaatsen staan,
om weer pl. m. uur te ryden. Nu raken wij
hem evenwel beter als ’s morgeris, Na >/4 uur ge
reden te hebben, komen de jassen uit, en dan gaat
het hard, dat durf ik gerust zeggen.
(ITordi vervolgd.)
GOUDA, 3 Januari 1894.
De Goudsche Machinale Garenepinnery was
minste inschryver by een aanbesteding ten
behoeve van het ryksopvoedingsgesticht »de
Kruisberg* van 600 K.G. gehekeld Zuidhol-
landach vlas, 400 slags voor 1.50.
*s Morgens staan wij niet al te vroeg op, zoowal
tusschen 8 en 9 uur. Wat zouden wij er ook
eerder uit doen. Hot is toch vóór dien tijd maar
donker en door den regel te koud om buiten te
verkeeren. Om 9 uur ontbijten wy. Zoo’n ontbijt
is nogal tierig en bestaat uit eieren, karbonaden,
kaviaar en varkensvleesch (hetzij in den vorm van
vette karbonaden of dito worst, want men moet hier
veel vet gebruiken), zeven, zegge 7 soorten kaas
en drie soorten brood, melk, chocolade of koffie.
Ga je gang maar. Na het ontbyt rusten wij uit
wat niet overbodig is, en slijten dan een uurtje
in den gezelligen salon.
Om 10 uur maken wy ona klaar voor een wan-
In 1844 dus 50 jaar geleden ver
trokken dagelyks 2 personentreinen van Am
sterdam naar Utrecht en omgekeerd, echter
geen enkele vee- of goederentrein. Thans ry
den tusschen die beide plaatsen v. v. dage
lijks 22 treinen.
Naar aanleiding van het bekende adres van
ds. Hugenholtz aan den gemeenteraad van
Amsterdam, betreffende de wyze van afmaken
der opgevangen honden in die gemeente, heeft
zich heden eene commissie, bestaande uit de
heeren jhr. mr. Klerck en jhr. Quarles van
Ufford, leden van het hoofdbestuur van de
Nederl. Vereeniging tot bescherming van dieren
benevens den heer Van Esveld, leeraar aan de
ryksveeartnseijschool te Utrecht, op reis bege
ven naar Brussel en naar Londen, ten einde
daar ter stede te onderzoeken welke methode
de beste is om zieke en gebrekkige honden
door middel van asphyxiatie een zachten dood
te bezorgen,
Er is een baas van een kachel, welke met hout
gestookt wordt en enorm veel warmte geeft als men
haar maar even aan heeft. En toch brandt zij erg
auinig, door een samengestelde constructie, zoodat
een paar stukken hout voldoende zijn een flinke
kamer als de onze warm te maken.
De salon ziet er heel anders uit en heeft meer
het tantien van een gewone Noorsche huiskamer.
Wel is de vloer geverfd en zyn de muren van hout,
doch er ligt een karpet op den vloer. Een groote
hanglamp hangt in het midden, waaronder een kleine
ronde tafel staat. Verder zyn er eenige gemakke-
lyke stoelen, een pianino on oen massa tropische
planton, welke een en ander een vreemd aanzien
geven. Boven de sofa hangt een driehoek van ruwe
takken, om welken zich weelderig klimop slingert,
terwijl in het midden van dezen driehoek een ge
kleurde lantaarn hangt.
Ook om den spiegel en het schildery boven de
piano groeien klimopplanten. Een en ander doen
bijna vergeten, dat men in het barre Noorden is.
•s Avonds wordt de gekleurde lantaarn aangestoken
en komt er een groote roode kap op de lamp. Dan
staan er nog 2 kleine gekleurde lampjes op de
piano, welke ook opgestoken worden, terwijl aan
weerszijden van den spiegel waskaarsen branden,
zoodat er een getemperd licht door de kamer ver
spreid wordt, hetgeen veel tot de gezelligheid by-
draagt.
De kachel brandt lekker en allen komen na het
avondeten, dat om zoow&t 7 uur genuttigd wordt,
hier te zamen. Dan praten wij eerst wal over
koetjes en kalfjes en iedereen kan wol begrijpen,
waarover onze gesprekken meestal I o open. Natuurlijk
over ijs, training, wedstrijden, overwinningen, ge
maakte of nog te maken tijden, enz., doch ook dik
wijls komen wij in onze gesprekken op het Zuiden,
op onze eigen gezellige huiselijke kringen, onze
vrienden en bekenden, en dikwyls houd ik het er
voor wordt er in stilte gewenscht eens even te
kunnen overwippen, ook al was het ook maar
zoo kort.
Verder op den avond, wordt piano gespeeld. De
tafel wordt op zQde geschoven en in een wip is
de salon in een balzaal herschapen. De Nooren zyn
gezellige lui en weten het zich binnenshuis zoo
prettig mogelijk te maken, want buiten is het vaak
te koud en guur om te verkeeren en do avonden
zyn erg langom 4 uur is het hier reeds donker.
Om goed 9 uur of liever laat ik zeggen tusschen
9 en 10 gaan wij slapen, ten minste trachten het
te doen als do bovenburen niet te veel leven maken.
Onze bovenburen zijn de keerzijde van de medaille.
Boven den salon geeft een juffrouw les in piano
spel enzang. Enfin, dat gaat nu nog. Wel is dat
niet altijd even mooi en dikwijls erg eentoning,
