iMH
IER
at het grjjze
rerdwjjnen,
ia onacha-
iet. Prns
>er dubbele
I.A.CAT8,
IL
BINNENLAND.
IBRJES,
ZN.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ten.
Op de Boerderij.
No. 6248.
FEUILLETON.
tterdam.
bat
r.
Cent
Donderdag II Januari 1894.
Apotheker,
en onder de-
ERVERU
asscherij
n Koning
u
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
15 ct. per
Overleden in 1893
Vertrokken in. 1893
1727
■eken
Me
A No. 73.
roorden,be-
van de
imende
uwe
Geboren in 1893
Ingekomen
36
56
1891
35
1856
129
Volgens de «Amsterdamsche Courant» is
thans tegen De Jong eene nieuwe instructie
geopend ter zake van oplichting.
Totaal.
1702
39
130
m verven van
itukken, ook
■dynen, Tafel-
onen* geperst
Tulles, Kan-
ra der Zelf-
me uitspat-
DIG:
i. Pitch Pine
Pine Balken
n, Plaathout,
enz. enz.
Tl WINKEL
iiiiiiwiiE imiuvr
Het y s in de Lek ia voor Schoonhoven reeds
zoo sterk, dat de overtocht met paard en rij
tuig kan plaats hebben.
r deze mede,
met
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per dne maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
genoten ver-
ak voortdu-
itend,
e LAAT,
der bly ven en
Iheid bewerkt,
m afgeleverd
917 939
68 61
S
UNG.
f afb. Prys
i verschrik-
ieugd ljjdt,(
leenng, die
id van een
bij het Ver-
umarkt 34,
het bedrag,
Iken boek-1
ADVERTENTIËN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Voor de internationale wedstrijden van be-
roeparijders op de banen van de Zwolscbe Ijs
club hebben zich, behalve Harold Hagen uit
Totaal 933 958
16 19
GOUDA, 10 Januari 1894.
VERGADERING van dbn GEMEENTE
RAAD op Vrjjdag den 12 Januari 1894 des
namiddags ten 1 ure.
Aan de orde:
Het adres van de Wed. P. H. Berlijn-Ger-
ritsan, betreffende eene jaarlyksche toelage.
Het adres van den heer A. Dortland, be
treffende den afkoop eener rente op een huis
in de Vronwensteeg.
De benoeming van negen leden in de Com
missie van voorlichting, bedoeld in Art 12
der Verordening op de heffing eener Plaatse-
directe belasting naar het Inkomen.
In den dierentuin te Bazel is een oppasser,
die zich op het grasveld van een groot Wa-
pitiehert waagde, dat in den bronstjjd zeer
woest was, door het kolossale dier aangevallen
en met de horens doorboord. Men had hem her-
haaldeljjk op het gevaar gewezen, maar hy
sloeg alle waarschuwingen in den wind.
Te Valtormond ia Zondag door een venster
in de kerk geschoten. De kogel nam de rich
ting tusschen den kansel en het klankbord.
De godsdienstoefening zou beginnen, en de
spreker, de heer Drent, kwam juist het kerk
gebouw binnen. Was het schot een oogenblik
later getallen, dan zou de spreker den kansel
reeds hebben bestegen en ongetwijfeld ge
wond zjjn.
Bismarck’s Gedenkschiften (6| deel) zjjn
thans geheel afgedrukt. Zy zullen by de firma
Cotta verscbjjnen maar eerst na den dood
van den grooten staatsman die, een half mil-
lioen Mark voor dit werk ontving.
Christiania, doen inscbrjjven de bekende drie
gebroeders Kingma uit GrouwMarten, Merk
en Benedictus; voorts Wiebe de Vries uit
MolenendSiebe van der Schaaf, Akkrum
De Jong uit Hilversum; Zwakenberg,Zwoller-
kerspel; W. A. ter Molen, Zwolle; W. A.
Grootens, Witp, en niet te vergeten
Klaas Hanje uit Akkrum.
In den sneltrein van Keulen naar Parys is
een brutale diefstal gepleegd. Een Berlynsche
bankier en zyu vrouw zaten in een coupé alleen
met een paar mannen, die hun verdacht voor
kwamen. De bankier stapte te Saint Quentin uit
om een plaatsje te zoeken in een andere coupé.
Zijn vrouw wachtte hem met de bagage by het
portier, en terwyl zij daar zoo belast en bela
den stond, namen hare twee reisgenooten baar
een juweelkistje af, waarmee zy zich jjlings
uit de voeten maakten.
Te Madrid wordt een opzienbarend proces
behandeld, waarin een aanzienlijke familie be
trokken is. Het betreft den verkoop van een
pas geboren kind aan een onbekende dame.
Een der advocaten heeft in de gerechtszaal als
die «onbekende» een dame van de hooge aris
tocratie genoemd, en de familie dier dame ver
volgt nu den advocaat wegens laster.
mishandeld. Op het gerucht daarvan kwam
toen aanloopen de nachtwaker J. Stigter, die
bij de verzamelde menigte komende en zeg
gende wat is hier te doen opeens van bekl.
een klap in het aangezicht kreeg. Deze ont
kende dien slag gegeven te hebben. Als getuige
»b décharge» werd gehoord B. v. d. W., 22
jaar, boerenarbeider te Berkenwoude. Deze
verklaarde naast bekl. steeds geweest te zijn
en zeide dat deze aan Stigter geen klap had
gegeven. Op het onwaarschjjnljjke zijner ver-
klaring gewezen en gevraagd of het niet mo
gelijk is dat de klap is gegeven, zonder dat
hy het heeft gezien, zegt getuige, dit is niet
*mogeljjk, het is niet gebeurd.
Het O. M., getuige van meineed verdenkende,
verzoekt diens gevangenneming.
De zitting wordt geschorst.
Na heropening spreekt de Rechtbank haar
vonnis uit, waarbjj zij de gevangenneming van
I get. De Wgelast en verder bepaalt, dat de
behandeling der zaak zal worden voortgezet.
Het O. M., de aanklacht als bewezen aan-
i nemende, vordert eene maand gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Jos. van Kaalte, verzoekt
instructie der zaak op grond van de quaestie
van meineed op grond van art. 93 Wetboek
van Strafvordering.
Na schorsing deelt de rechtbank mede dat haar
geen termen zyn voorgekomen aan het verzoek
Van den verdediger te voldoen.
Mr. van Kaalte ziet in dezen stand der zaak
van het woord af.
Uitspraak over 8 dagen.
Het ye vermaak schynt van korten duur te
zjjn. Klaagden we eenige dagen geleden over
de te strenge koude, nu moppert men weer
over den ingevallen dooi.
Nu we hopen, dat de schaatsenrijders en
rijdsters nog een poosje moge profiteeren, ’t is
een vermaak, dat niet veel voorkomt en daar
om dient het ijzer gesmeed te worden, terwyl
het heet is.
Aan het gevaarlijke slingerhalen moest echter
paal en perk Worden gesteld, vooral als enkele
scholen ’s middags vaoantie geven, is dè Jeugd
op de singels ruim vertegenwoord, en een on
geluk zit in een klein boekje. Het aantal
vreemdelingen was gisteren en heden veel
grooter en de oprechte >Goudsche Sprits* en
dito pypen Worden dan niet vergeten.
De gemeenteraad te Oudewater besloot in
zyn jongste vergadering tot oprichting eener
kaasmarkt. Een gemeentelijke subsidie van
duizend gulden zal daaitoe verstrekt worden.
In een voorstel van J. van Veen om het zoo
genaamde kerkje met het daarachter gelegen
gebouw der vroegere openbare school aan te
koopen meende de Raad niet te kunnen treden.
Omtrent een vijftigtal jaren geleden heeft
het stoken van alcohol uit allerlei grondstoffen,
zooals beetwortels, aardappelen, vruchtenzaden
een groote uitbreiding ondergaan, en als treurig
gevolg daarvan is het misbruik van sterken
drank steeds toegenomen. Hoewel alle stoffen,
die suiker of zetmeel bevatten, voor de berei
ding van alcohol kunnen dienen, is de industrie
daarmede niet tevreden en heeft C. Cappener,
in 1891, het denkbeeld verwezenlijkt, om
alcohol uit turf te bereiden.
Volgens een in Dinglers Polytechn. Journ.
voorkomend artikel heeft die fabrikatie zich
reeds tot een tak van industrie ontwikkeld.
De bereiding moet winstgevend zyn100 kg.
turf, ter waarde van 25 cents, leveren 6 en
een kwart liter alcohol op, terwyl de van 50
kilogr. aardappelen verkregen hoeveelheid niet
grooter is. (Mdbl. t. d. Verv.)
Bevolking te Haastrecht op 31 December
1892^ M. V. Totaal.
Bevolking op 31 Dec. 1893 842 878
Gedurende 1893 zyn aangegeven als leven
loos geboren 6 kinderen, 3 van het mannelyke
en 3 van het vrouwelyk geslacht.
Er zyn 8 huwelyken voltrokken, 6 tusschen
jongmens en jongedochten, 1 tusschen weduw
naar en jongedochter en 1 tusschen weduw
naar en weduwe.
Dinsdagmiddag had op de Putte te Wad-
dingsveen eene hardrijderij plaats om levens
behoeften. 53 deelnemers, allen, kinderen
beneden de zestien jaar en uit de arbeidende
klasse, meldden zich aan. Behalve een witte
brood van 1 K. G. dat aan elk der mede
dingers werd uitgereikt, ontvingen de prys-
winners een ham, steenkolen en twee extra
groote brooden. De scherpe Oostenwind hield
vele menschen thuisvan de gereserveerde
banen der Ijsclub werd byna geen gebruik
gemaakt.
Heden Woensdag hardrydery voor kinderen
om brandstoffen en kleedingstukken, op hef
Kanaal, gehouden door de daar bestaande ijs
club «De Vriendschap». De derde, hier be
staande ijsclub, bejjvert zich de rivier de Gouwe
berijdbaar te maken. Nog wordt door trek-
kenden weinig gebruik gemaakt van de Gouwe,
wy willen echter hopen, dat by aanhouding
van de vorst deze vereeniging ook eenige sa
tisfactie van haren arbeid moge hebben.
M. V.
836 866
23
74
Voor de Rott. rechtb. stond gisteren o. a.
terecht: T. R., 44 jaar, arbeider te Kralingen,
die bekende op den 17en November jl. te Kra
lingen uit een hok van zynon buurmau twee
konynen, dezen toebehoorende, te hebben weg
genomen. Hy had beiden daarop voor 1.88
aan den poelier De Haas op den Haringvliet
verkocht. Eisch eene maand gevangenisstraf.
Gelyke straf werd gevorderd tegen J. S.,
33 jaar, werkman te Krimpen a/d IJsel welke
bekl. op den 25 November jl. uit eene onbe
heerd staande karreenen doek en eenige knot
ten sajet had weggenomen. Bekl. bekende en
zeide dat nypende armoede de dryfveer was
geweest. In tegenstelling hiervan bleek, dat
bekl. te lui was om te werken.
Beklaagd van mishandeling van eenen amb
tenaar stond terecht C. P., 22 jaar, bouwman
te Gouderak.
In den avond van 26 November jl. was er
te Gouderak op het veerpad ruzie, waarbjj de
gemeen te-veld wachter W. J. den Hengst werd
boeren in die landstreek is dit editor geen scliunde.
Zij mogen integendeel gaarne zien, dat een onver
schrokken knaap den jachtopzieners een streek speelt
zonder gesnapt te worden.
Te huis was het voor Johan veel te eng. Wel
werkte hij over dag op het vdd of in den stal mede;
maar men zag het hem aan, dat hij den arbeid mat
onverschilligheid verrichtte en met zijn gedachten
elders was. Was de nacht aangebroken, dan sloop
hij onhoorbaar naar buiten en vorder naar het boseb.
Daar haalde hij dan het geweer uit een geheime
bergplaats te voorschijn en dreef zijn gevaarlyk spel.
Soms deed zijn Vader hem hierover verwijten, maar
gewoonfijk was dan zijn antwoord: „Och, ze krijgen
me toch niet!" Bleef bij ook al eens een paar
nachten rustig in zjjn bed, de eerste stormachtige
nacht daarna lokte hem weer buiten.
Dat hinderde den ouden boer als een doom in
het vleosch. Wel bad hij in zijn jeugd ook menig
hert en menigtn gemsbok geveld, maar toen hij zijn
Bertha uit Lenggrüs als boerin op den Lindenhof
bracht, had hij zijn geweer boven de bedstede ge
hangen en het voortaan alleen als een wapen be
schouwd, geschikt om slecht volk van zijn erf te
houden.
Kon hy nu hopen, dat zijn zoon eveneens zou
handelen, dan zou bet nog wel schikken. Johan
was zyn eenige zoon, en zou naar voorvaderlijk ge
bruik, de hoeve eenmaal overnemec, maar stroo-
per en boer, dat gaat niet samen.
Voor Lize had de boer reeds lang gezorgd, want
behalve haar moederlijk erfdeel lag, wanneer ze een.
maal als bruid het vaderlijk huis zou verlaten, menige
aak met thalers en eene rol goudstukken voor haar
uitzot klaar in de blauwe kist, die in He pronkkamer
stond.
Volgons inzien van v. d. Linden zou het een
schande geweest zyn, wanneer de boerderij, die hon
derden jaren in zyn familie was geweest, eenmaal in
vreemde handen geraakte. En dat kon zoo licht
nog gebeuren, als Johan op een strooptocht door de
jachtopzieners doodgeschoten werd. Zijn zoon moest
tot een bestendiger leven gebracht worden. Ja,
juist! Johan moest trouwen, en wel hoe eerder
hoe beter. Wanneer hy een brave vrouw en lieve
kinderen om zich heen had, en de zorg voor veld,
stal en akker op zijn schouders rustte, zou hij zyn
verkeerde neiging wellicht opgeven en een bedaard
man, oen flinke boer worden.
Op een prachtigen lento-avond van het jaar 1870
zat v. d. Linden op een bank onder den hoogeu
eik, die voor zijn woning stond en hield de oogen
peinzend op de groene velden gericht. Alleen de
rook, dien hij uit zijn kort houten pijpje blies,
getuigde, dat er nog loven in den man was. Hij
zag de ondergaande zon niet, die zich in bet meer
spiegelde en hoorde evenmin de leeuwerikken, die
hun avondlied zongen.
Eindelijk scheen hij met zijn gedachten klaar ge
komen, want hij stond langzaam op, klopte de aseb
uit zijn pijpje en trad langzaam naar zijn woning
toe onder het mompelen van de woordenJa, zoo
moet het gaan, anders komt er niets van te recht.
Johan was namelyk reeds drie dagen van huis.
Wel had Sepp, een houthakker en een berucht
strooper, de boodschap gebracht dat Johan wel was
en *s nachts zou thuiskomen, maar de oude boer was
Ongeveer «jnidden tusschen Gemünd en Tegernsee
ligt op een vooruitspringenden berg de Lindenhof,
een der grootste en prachtigste boerderyen uit de
gthwle landstreek.
De eigenaar van den Lindenbof was trots op zijn
litgebreido bezitting, die sedert onheugelijke tijden
«4a vader op zoon was overgegaan als ware het een
erfgoed van een adellyke familie. Ook was. de
eigenaar nog al trots op zijn mooie dochter Lize.
En die dochter verdiende, dat de vader trots op
haar wai. Ze telde twintig jaar en werd algemeen
voor let schoonste meisje uit den omtrek gehouden.
Lize v. d. Linden was niet alleen mooi, zij bezat
ook een goed hart en bestuurde met groote bekwaam
heid het huishouden van haar vader. Haar moeder
was eenige jaren geleden gestorven en rustte op het
kerkhof te Gemünd. T
Johan, de eenige en ook oudere broeder van Lize
was van een geheel anderen aard dan zyn zuster.
HH was een knappe jongen, gezond en sterk, een
flink schutter on bekwaam gitaarspeler, dien men
gaarne hoorde. Zyn oploopende drift bedierf echter
veel en had den ouden boer al heel wat geld gekost.
Johan veroorzaakte zyn vader echter het meeste
verdriet door wildstreopen, waarvan hy een harte-
tochtelük liefhebber was. In de oogen van do
toch niet op zyu gemak. Lens bleef nog even voor
het huis staan en keek rond of de knechts en meiden
wel alles op de behoorlijke plaats hadden gebracht,
want hij hield van orde on regel en hij kon ter
doge uitvaren, als hij iets zag zwerven. Toen hij
alles in orde bad bevonden en de knechts in den
stal waren gegaan, om het vee van voeder te voor
zien, richtte hy zijn schreden naar de keuken, die
bij deze bergbewoners tevens tot huisvertrek dient.
Lize stond voor den haard en was bezig op het
knetterende vuur het avondeten gereed te maken.
Haar aangezicht werd door de vlammen rood ge
kleurd en ze was zoo ijverig in de weer, dat ze
haar vader eerst bemerkte, toen deze een brandenden
spaander groep om er zyn opnieuw gestopte pijp
mee aan te steken.
Wel vader, smaakt de pijp? was haar vrien
delijke vraag.
Dat is maar zoo zoo, kind I Ben je spoe
dig klaarP
Het eten is dadelijk gereed, vader I Ik wil
alleen den koek nog wat bruiner laten worden, omdat
je hem dan lekkerder vindt.
Als het eten afgeloopen is, Lize, kom dan wat
hij me op de bank zittenik heb iets ernstigs
met je te praten. Buiten ons gaat het niemand
aan, dus niemand behoeft ons gesprek te hooren.
Wat te praten P mompelde Lize verwonderd terwijl
ze vuurrood werd.
-— Het is goed, vader, antwoordde zy toen met
luide stem. Als de tafel afgenomen is, kom ik by je.
Wat vader toch in het hoofd heeft P mompelde
ze weer.
