IT. Op de Boerderij. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. 32ste Jaargang. No. 0251. BINNENLAND. .ezen FEUILLETON. d Dollars, rut ag- iMbehappjj Maandag 15 Januari 1894. rnUtCoBpMy, 15 en orer f snaWpCL mtu: Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. e IBKBMISIMO, Buk Kxirru BH1TBLD, k Co., mari e.k„ 1’ der reep. ation de is. enz. ontstaan, haarali t en Kam national herinnerde hjj Tan Woensdag, brutale leugens .Tl. M, tbrieatie liker van k Co., BTLINGEN, GDIlNUEtlIIlltM kennen, ien, die in de leerde vettiger 1 geworden ia el tegen ’«iu- heeft gMfakt leperking van eenvoudigste iderd aange sel te verdrin* in lichaam en jd worden en >or vreeaelyke ikweld. Dan zen, oorsuisen Ie ziekte. Al i zenuwziek en over de wsr- Een voetkunstenares zonder armen, Elisabeth Kunueich, is dezer dagen te Verviers getrouwd met een Oostenrij kschen impresario, wien zy hart en »voet« geschonkep beeft. Bij die huwelijksplechtigheid werd haar de trouwring gestoken aan den vjerden teen van den linkervoet. aan zijn oog. Daar r om tot verademing te lid jodelen hooren. Hy liet» dan de echo’s der t gehoord hebben of mis* i? Hij herhaalde eindelijk nige sprongen en hij stond stond in de ^eur der'hut en wenkte hem aan het personeel geschiedt, wei wete, dat de maatschappij in haar dienst zal honden, die hare belangen te behartigen, Men meldt nit Amsterdam: De gewone werkloozen kwamen gisteren om 1 uur op den N.Z. Voorburgwal bjjeen, die, Nog oen rotsblpk scheidde/hem van de groene Weiden en onttrok de almhupb bleef hy een poosje «taai komen en liet toen een L luisterde, doch vernam Xi bergen. Zou ze hem nfet schien niet willen hooren F w zyu jodelen nog luider.) Daar klonk het antwoord -. i mJoige sprongen en hij stond met zyn hoed te zwaaien. ADVERTENTIËN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. het hart, dat je moet weten. Zonder tegenkanting zette hy haar naast zich op de bank en begon toen. Je weet, Walburga, dat de Lenserhof sedert onheugelijke jaren in onze familie is geweest en altjjd van vader op zoon is overgegaan. Vader is nog zoo kras, dat hy menigen jonkman beschaamd maakt, en toch wil hij zijn rust nemen en my den hof overdragen, wanneer ik hem een schoondochter in huis breng, die mij past en met wie hij tevreden is. En daarom heb ik heel ernstig over jou ge dacht. Zeg, Walburga, zou je mijn vrouw willen worden In spanning wachtte hy haar antwoord en greep haar hand, die zij hem gewillig liethy voelde die hand trillen. Welnu, Walburga F.... Het meisje bad haar bedaardheid teruggekregen, en scheen een besluit genomen te hebben. Hoor eens, Johan, je hebt rondborstig gespro ken en daarom zal ik je ook eerlyk zeggen, wat me op het hart ligt. Ik mag je heel goed ly'den. Je vader en je zuster Lize staan bij ons heel goed aan geschreven en ik geloof ook, dat ze niets tegen mij hebben. Dus, dat zou heel goed gaan, maar toch zeg ikneen I Johan sprong op, als werd hij door een adder gestoken en bracht met moeite uit Wanrooi niet? Dat Ml ik je zeggen, hervatte Walburga. De waarheid smaakt bitter, dat weet ik; maar nu moet ik zeggen, wat mij op het hart ligt. Ik trouw met geen man, die gansche nachten buitenshuis door brengt, van wien ik niet weet, waar hy rondzwerfl. De Raad van Administratie der Hollandsche Ijzeren Spoorwegmaatschappij heeft aan haar personeel kennis gegeven, dat een ambtenaar der Maatschappij in een openbare vergadering van spoorwegpersooneel, d$ statuten van den Nederlandschen Bond voor spoor- en tramweg personeel Steeds Voorwaarts* heeft voorgelezen en de toetreding tot het lidmaatschap van dien Bond aanbevolen. Die statuten wyken geheel af van degenen, die bij de oprichting van, diefa Bond werden vastgesteld, eb wel in het by zon der art. 1, verbetering van vaktoestanden het doel van den Bond thans in verband wordt gebracht met de opheffing van het privaat bezit, en art. 2, waarin thans staat, dat de Bond >alle« hem ten dienste staande middelen bezigt om au Genezing) GOUDA, 13 Januari 1894. Gisterenavond te 10 uur hebben een 4 a 5tal tot nog toe onbekend gebleven jongens, 15 a 16 jaar oud, van de toonbank van een ban ketbakker eenig suikergoed ontvreemd ter waarde van 1.-—. De politie doet onderzoek en hoopt die jon gens in banden te krygen, voornamelijk omdat meermalen aangifte werd gedaan dat door jongens van dien leeftyd op meer plaatsen, het zij brood, snoepgoed by avond en ontyden werd weggenomen. In verband hiermede bericht de de Commissaris van Politie, dat ieder beveegd ia tot aanhouding mits daarvan terstond worde kennis gegeven aan genoemden Commissaris. Woensdag is te Dordrecht in ruim 60-jarigen ouderdom overleden de heer A. van de Weg J.Szn., oud-gemeente-archivaris, een man van kennis en groote verdienste. Voornamelyk lag op zyn weg de oude instellingen en gebruiken van ons land, inzonderheid die van Dordrecht, in eere te houden. Van 1884 tot 1891 was hij by het archief werkzaam en moest toen, wegens zwakke ge zondheid, zyn ontslag nemen. De afdeelingen uiteengegaan. Zy kozen tot rapporteurs over de begroo- tings hoofd stokkenAlgemeene beschouwingen, Hooge colleges van Staat, Binnen- en Buiten- landsche Zaken, Financiën. Onvoorziene uit gaven en Koloniën, de hoerenDe Jong, Rahusen, Van Gennep, Fokker en Godin de Beauforten over Justitie, Marine, Oorlog en Waterstaat, de heerenMelvil van Lijnden, Engelberts, Van Alphen, Vlielander Hein en Van Zinuicq Bergman. van de Eerste Kamer zyn zacht uit de verte. 1 aan den groenen rant Walburga 1- -- vrieudelyk toe. De herderin was edn schoon meisje met zwarte oogen, waarin vastberadenheid en wilskracht te lezen waren. Haar witte tanden, de frischheid van haar gelaat en haar sierlijke lichaamsbouw hadden bij menig jongeling den wensoh doen ontstaan, haar als vrouw huiswaarts te voeren. Tot heden kon echter niémand zich er op beroemen, aanmoediging bij haar gevonden te hebben en al'een tegen Johan was ze bijzonder vriendelyk geweest, als ze met hem sprak. Hoe weet je, dat ik hier ben, Johan? vroegte. In plaste van te antwoorden, vroeg hy. Heb je mijn eerste jodelen niet gehoord, Wal burga, dat je soovoel tyd noodig had om me te antwoorden? ^doel te bereiken. Zy zyn daardoor in strijd i gekomen mei de belangen der genoemde Maat schappij, die de eerbiediging van het privaat- i bezit tot grondslag heeft en het gebruik van andere dan wettige* middelen niet mag toe laten. De bedoelde ambtenaar was derhalve voor- f gedragen tot ontslag uit den dienst, omdat hij had gehandeld in stryd met de belangen der maatschappij, die hy moest behartigen en waar voor de maatschappij hem betaalt. Het ontslag werd echter niet gegeven, doch alleen omdat hij zyne dwaling heeft ingezien en diep berouw over zyne handelingen heeft getoond. De mededeelingrn i opdat elkeen wél wete, dat de maatschappij geen personen u—111 L,;- in plaats van die benadeelen. De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per dne maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. toen een tot nog toe onbekende van eene stoep bad medegedeeld dat Samson door de politie opgepikt was om 4 dagen gevangenisstraf te ondergaan, en de overige leden van comité hier niet konden verschynen, naar Constantia» trokken om Luitjes van Sappemeer te hooren spreken. Deze liet van half twaalf tot 12.45 op zich wachten, welke tyd gepasseerd werd met het zingen van socialistische liederen en bet houden van een paar redevoeringen, die geen bijzon dere vermelding verdienen, dan dat de eerste spreker ala zyne meaning te kénnen gaf, dat dagbladredacteuren hier onbesproken moesten, blyven, omdat zy evenals de woordvoerders der socialisten beginselen verkondigden, Ook vond hy de wandelingen der werkloozen verkeerd, omdat daardoor propaganda wordt gemaakt voor de uitoefening van liefdadigheid. Hij raadde ten slotte aan zich niet door de geeste lijkheid in de luren te laten leggen. Er ontstond hierna rumoer in de zaal, zoo- dat de spreker den katheder moest verlaten. Eindelyk verschenen Wollring, Geel en Luitjes. De eerste bevestigde de arrestatie van Samson, waarna Geel het een en ander mede deelde over het voorbarig uitgegeven strooi biljet, waarop bericht was dat, hy een onderhoud gehad had met den hoofdredaoteur van bet sHandelsblad.» Hy was aanvankelijk inderdaad voornemens geweest aan de uitnoodiging des heeren Bois- sevain gehoor te geven, vandaar dat dit vermeld werd als reeds geschied zynde. Nadat hy echter met zyne mede-leden van het comité geraad pleegd had, zag hy van zyn voornemen af. Men had hem gewaarschuwd, dat er by het gesprek stenografen tegenwoordig zouden zyn, en dat hem allicht een woordje zou kunnen ontvallen, waardoor hy weder met politie, justitie en gevangenis de kennismaking zou moeten hernieuwen, waarop hy niet erg belust was. Vandaar de brief aan de redactie van het Handelsblad.» Hy bleef verder by zyne beschuldiging, dat hetHandelsblad» den bur gemeester tot geweld aanzette/ en noemde de nommers op waarin dat te lezen staat. Hierna nog kort aan de raadszitting Waar de burgemeester gemeene aan den Raad dnrft voorleg gen, daar moeten en zullen wij voortgaan ons te organiseeren. Vuil en brutaal handelde ook de justitie, die zjjnen broeder liet arresteeren, toen hy hem in het gasthuis kwam bezoeken, doch hy zou voortgaan op den ingeslagen weg, niettegenstaande het smeeken zyner bejaarde moeder om het niet te doen, en haar geen verdriet aan te doen. Hier werd Geel wee moedig in zyne stem, doch hy werd luide Met één woord gezegd Johan I ik trouw met geen wildatrooper 1 Maar.... viel hij in. Bedaar, ik bon nog niet aan bet eind. Dat je oen wildstrooper bont, weet iedereen en wel een der govaariykste, omdat je, niet stroopt uit winst bejag, maar uit hartstocht. Het is wel geen schande, maar gevaarlijk blyft het toch en voor den vader vac een huisgezin past het niet. Ik begeer geen lafbek, die altijd by mij zit en op alles ja en amen zegt. God beware me daarvoor, want die sjjn de slecbtsten van allen. Ik wil een Hink man met een opgeruimd humeur, die vrij met zijns gelijken ver keert; die thuis blijft ah het wezen moet, die toe zicht op zyn vrouw houdt en zyn kinderen een brave Christelijke opvoeding geeft, zoodat ze tot wat dege lijks opgroeien. Maar ik wil geen man, van wien ik moet vreezen, dat men hem op zekeren dag dood op een baar kan thuisbrengen. Hoe zou ik me dan gevoelen I Ik sprong stellig in het meer, om aan myn schande en mijn leed een einde te maken. En geloof me als je gesnapt wordt, kost het mijn leven het tuchthuis is dan je bestemming dat zou mij dooden I - Zoo Goddank I nu heb ik ie alles gezegd I Het meisje wachtte nu de uitwerking van haar woorden af. Zij had gedacht, dat Joban zou op stuiven, maar dat deed hij niet. Hij raadpleegde zyn verstand, en dit zeide hem*. Walburga heeft gelijk? als iemand huisvader wil worden, moet hij met zijn verleden breken, anders treft het ongeluk niet alleen den schuldige, maar ook de pnschuldigen. (JPordf vervolgd,) Men meldt ons uit Moordrecht: Eene zonnige, lichtblauwe lucht met roos kleurige wolkjes aan de kimmen. Eene voor- jaarstemperatuur, die den winterjas haast over bodig maakt. Waarlyk geen weer, om een ijsfeest te vieren. Toch ia men op verschillende plaatsen druk daarmede bezig. Want het is eene eigenaardigheid van de Hollandsche ysclubs, dat ze juist hare hardryderyen houden, als de dooi invalt. Of moet men zeggen, dat het juist altijd gaat dooien, als zy willen hardryen? Hoe dit zij, men heelt doorgaans genoegen, en dan is het hoofddoel bereikt. Zoo ook in ons dorp. Wel geleek de baan één groote Waterplas, maar de veelkleurige wimpels wap perden even lastig, het draaiorgel speelde even vroolyk, als of »ys en weder by zonder die nende* waren. En zoo dochten de menschen er ook over. Van alle kanten waren ze komen opdagen, de gezonde boerenmeisjes in hare veelkleurige jurken, de stoere boerenzoons in hun Zondagsche pak. Wat een drukte en gewoel op de baan 1 Het geheele korp is uitgeloopenzelfs de autoriteiten wandelden vergenoegd glimlachende, langs den kant. En de schooljongens wedden reeds,wie het winnen zal.« Nn, ook de groote menschen stellen daar belang in14 deelnemers, geen genng aantal voor een dorp, hebben zich doen inschryven. Er wordt heftig gekampt, pijlsnel schieten de concurrenten over de baan; jas en vest hebben sommige uitgetrokken. Ten slotte werd de prys behaald, door den heer A. Hoogendyk te Haastrecht; de eerste premie door den heer A. Kreuk te Ouderkerk Of ik het gehoord heb? Ja wel, maar ik dacht het kon wel iemand anders wezen. Kan dan iemand jodelen zooals ik? Kom, dat maak je mij niet vnjs, Walburga. Had hij het meisje in het gelaat gezien, dan zou hy bemerkt hebben, dat ze er precies zoo over dacht. Maar waarom ben je toch hier gekomen, Joban? vroeg ze verlegen, terwyl zij aan ha^rvoor schoot plakte, Waarom F Is dat nu een vraag Heb ik je dan met Paschen niet beloofd, dat ik de eerste zou zyn om je op den Alm een bezoek te brengen? Heb je dat vergeten? En bovendien welke jon geling zou niet gaarne eens met u keuvelen? Als ik er niet zoo op aangedrongen had, zou er niets van gekomen zijn, want vader meende, dat ik thuis weer noodig was. Maar je weetop de dienstboden kan je tegenwoordig niets meer laten aankomen, en daarom wilds ik zelf naar ien Alm. Maar of je nu juist om mij hier komt... dat kan ik bezwaarlijk gelooven. Om wie dan anders? Je denkt toch niet dat ik gekomen ben om naar je koeien te kyken? Een tijdlang zwegen beiden, als menschen, die het met elkaar eens zyn en- er toch 'niet voor uit willsn komen. Walburga hield zich bezig met de melk- schotels die in rijou op stellingen aan de waad en der hut stonden. Eindelyk kön Johan zich niet langer bedwingen. Hy ging voor haar staan, keek haar diep in de oogen en zeide hartelyk*. Hoor eens Walburga, lateh wy eens verstandig praten. Kom eens by toy zitten, ik htb iets op De minister van binnenlandsche zaken heeft, naar gemeld wordt, het voornemen, over te gaan tot herziening der wet op het armbestuur; in verband hiermede zyn de gemeentebesturen, door tusschenkomst van Ged^ Staten, uitge- noodigd tot beantwoording van onderscheidene vragen omtrent de wyze van armenzorg io huune gemeenten. Als een staaltje van verregaande onacht zaamheid wordt uit Baarn aan het »Hbl.« meegedeeld: Een familie alhier was eenige degen op reiff gegaan, hond en kippen onver zorgd achterlatende; toen de buren dezer da gen in het huis keken, was de hond reeds den i hongerdood gestorven en de kippen waren bezig een dooden makker te verslinden. Natuurlyk werd aan de dieren onmiddellyk de vryheid gegevew a/d Deel, en de tweede premie door den neer A. Snoek te Nieuwerkerk a/d LTsel. Prys en premiën bedroegen respectievelijk 40, f 15 en f 5. Een woord van hulde voor de uitstekende leiding van dit feest heeft het bestuur van de ijsclub te Moordrecht zeker wel verdiend. De Koningin-Regentes heeft aan de Dier gaarde te Amsterdam 3, en aan die in Den Haag 2 witte damherten ten geschenke ge geven. Gisteren werd in Den Haag voor het stad huis by tromslag ingedaagd de uit zyn gar nizoen te Leiden verdwenen 1ste luitenant plaatselyk adjudant H. K. V. D., met oproe ping zich binnen tweemaal 24 uren aan te melden, op straffe van anders als deserteur te worden afgevoerd.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1894 | | pagina 1