Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Op de Boerderij.
Woensdag 17 Januari 1894.
32 ste Jaargang.
No. 6253.
BINNENLAND.
izen
FEUILLETON.
nstein
Ju
i.
0
oo
ft
«t.
en,
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
e
rer de wer-
Genering)
r reep.
fitional
.on dé
enz.
r
(Ferdf wreo^d.)
C»
van den lijd, die alle
xëlyko verhouding tus-
rlcatie
er van
i
liOUNII E (MR1VT
p-
kennen.
n, die in de
orde veatiger
geworden is
i tegen vro u-
;eft gemaakt
perking van
senvoudigste
lerd aange-
il te verdrin-
i lichaam en
l worden en
iv v reeselijke
:weld. Dan
in.oorsuiMn
ziekte. Al
cnuwziek en
Het water der drinkwaterleiding te Schie
dam, heeft de laatste dagen een onaangenamen
zoutachtigen smaak, vooral by koffie en thee
proeft men zulks, ah deze cenigszins koud is.
Men achryft het toe, dat er te weinig water van
boven komt en nu het zoute water de overhand
heeft.
"men daar ook gevonden
van 50 gld. hetwelk hy
Te Dokkum zaten op den laatsten markt
dag eenige personen in eene herberg om de
kachel, toen een hunner een briefje ontdekte
op den grond, hetwelk oogenschynlijk een
muntbiljet was van 50 gld., deeh waarvan het
rondzittend gezelschap eenstemmig verMpde,
dat het vahch moest zyn. Daarop wrdhet
in de kachel geworpen. Eenige oogenblikken
ijsvloer en de ongelukkige verdween voor immer in
de ijskoude wateren.
Ofschoon Resi dag en nacht arbeidde, kwam de
nood menigmaal bij haar aankloppen, vaak was er
geen stuk brood meer in hnis. Ondanks alles groeide
de kleine Frans echter flink op; met zijne blauwe
oogen, frissche wangen er. krullende lokken zag hij
er uit, alsof hij een kind van rijke lieden was.
Frans koos het beroep van zijn vader, hij werd
visscher. Om zijn goede inborst en zijn vroolijken
aard mocht ieder *hem gaarne lijden. Toen hij nog
schoolknaap was, zag hij op zekeren morgen een klein
meisje steentjes in het meer werpenplotseling
hoorde hij een gil en toen hij opkeek, was het
meisje verdwenen. Oogenblikkolijk sprong hij in het
meer, dook onder, groep de jeugdige drenkelinge
bij haar jurkje en bracht haar behouden aan den
oever. Hij droeg de bewustelooze kleine naar zijn
moeder, die met veel moeite de levensgeesten weder»,
opwekte.
Het was Lize, die hij gered had, en sedert dien
tijd was hij op den Linzerhof een welkome gast.
Toen beiden grooter werden, maakte de kinderlijke
ymndachap plaats voor liefde. De moeder van Frans
/had/ dit wel opgemerkt, maar ze achtte het best te
doen, alsof Ze niets zag, daar zij zeer goed wist, dat
de liefde zich niet laat gebieden en bij tegenwer
king nog deftiger opvlamt. Ofrde ryke boer, door
sommigen de gouden boer genoemd, zijn toestemming
zou geven tot een huwelijk tusschen zyn dochter en
een armen viseoher scheen haar zeer twyfelachtig
toe. Zy hoobtafcechter all-
geslagen wond*reet te h(
Lena stelde de
lag neemt, en op welker groot artistiek
belang hier reeds vroeger by voorbaat is ge
wezen.
Te Brussel zyn Zaterdag twee tentoonstel
lingen geopend: eene in den Cercle artistique
et littéraire, waar drie schilders, Montigny,
Moerenhout en Omer Dierickx een aantal
doeken hebben gezonden en de expositie der
nieuwe vereeniging »Pour 1’ArU herrezen
uit de asch der te gronde gegane schilders
kringen »l’Easor< en de Voorwaartse die
vier zalen in het Museum voor moderne kunst
Dat er iu ons kleine land gehuchten en
bunrten bestaan, die >Frankryk>, Engeland»
en «Polen» heeten is wellicht menigeen bekend.
Dat er zelfs een buurt is in de Provincie Gro
ningen, die »Oost-Indië> heet, is misschien
van minder bekendheid. Maar dat een geheel
werelddeel, namelyk Amerika, deel uitmaakt
van ons yaderland, zal niet weinigen verwon
deren. De bekendheid van deze in de gemeente
Horst (Limburg) gelegen plaats zal spoedig
meer algemeen|zyn. Volgens eene aankondiging
van deStaatsspoorwegmaatschappy wordt aldaar
een spoorwegstation opgericht.
later trad een koopman uit Kolwerd, die oen
poosje te voren de tappery had verlaten wéder
binnen en vroeg óf
had een muntbiljet
had verloren.
Natuurlyk maakte dat sensatie 1
Terwyl pu dé koopman beweert, dat men
zyn briefje ,V^R 50 gld. heeft gevonden en
verbrand, tlyrfuo persoon, die het in de ka
chel heeft geworpen, beweren, dat het valsch
was.
De slagersknecht H. Woudstra, van Bene-
denknype (Pr.), zakte Vrydag jl. met eene
slede, waarop een kalf lag, op eene eenzame
plaats tusschen ’t Meer ep Oranjewoud door
het ys. Gelukkig werd zyn geroep gehoord
door twee arbeiders, die op eenigen afstand
bezig waren met ys kappen voor de boterfabriek
te Veensluis.
In pijlsnelle vaart spoedden zij zich naar de
plaats vanwaar het geroep kwam, door mid
del van een haak werd de drenkeling over ’t ijs
op den wal getrokken en alzoo van een an
ders wissen dood gered.
Die lieve familie. Te Salzburg is in een
kleinen kelder een 30-jarig man ontdekt, die
daar meer dan löjaar was opgesloten om
zyn vaderljjk erfdeel te behouden. De man,
die eiken dag door een luikje wat voedsel
kreeg, was versuft on kon nauwelijks meer
spreken.
De zoogenaamde »hongeroptochi< naar Den
Haag blyft achterwege. De ontwerper van het
plan de socialist Van Kol zelf, verklaart dat
de deelneming te gering is.
De heeren E. Brandsma, L. A. Beansar en
Perry Co. hebben aan de Tweede Kamer der
Staten Generaal een adres verzonden, waarin
verzocht wordt om aanneming van de bekende
motie der heeren Beelaerts van Blokland c. s.,
opdat de Middeu-Europeeaehe tyd tot univer-
seele tyd van Nederland gesteld worde.
p: -L
dat door hen ten vorigen jare een adres van
gelyke strekking is gericht tot den Minister
van Waterstaat, Handel en Nyverheid, wat
door de handteekening van vele winkeliers uit
verschillende plaatsen van ons land gesteund
werd, zoodat zy overtuigd zyn ook thans het
gevoelen van den winkelier in het algemeen
weer te geven.
GOUDA, 16 Januari 1894.
De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft
door tusschenkomst van de commissarissen der
Koningin aan de gemeentebesturen medegedeeld,
dat aan zyn departement over het jaar 1893
eene statistiek zal bewerkt worden van het
aantal kinderen, die de gewone lagere school
voorgoed hebben verlaten, vóórdat zij kunnen
geacht worden, het gewoon lager onderwijs
volledig genoten te hebben, in verband met
de gemiddelde bevolking der scholen en met
het aantal kinderen, die het gewoon lager on-
derwys niet ten einde volgen, en tevens de
redenen vermeldende, die het te vroeg verlaten
van de school veroorzaakten. Ter verkrijging
van dit overzicht worden voor openbare zoowel
als byzondere scholen tabellen ter invulling
gezonden.
Een sleepboot der reedery P. Smit is ver
leden week met twee schepen, op reis van
Amsterdam naar Rotterdam, op de Lek door dft
vorst overvallen en te Streefkerk in het midden
der rivier, op eene nogal gevaarlyke plaats, in
het ys blyven steken. Een der schepen, van de
reedery »deBlanweSter«, bevat voor een waarde
van 60,000 aan suiker; het andere schip is
Nu de dooi is begonnen, is men bezig, vóór
het losgaan der rivier te beproeven de vaar
tuigen op een veilige plaats aan den oever te
brengen. Daartoe zyn tien personen aange
nomen, die, van de ligplaats der schepen tot
aan den wal, sleuven hakken, opdat de sleep
boot daardoor het ys gemakkelijker zal kunnen
breken.
Of het zal gelukken, wordt echter betwyfeld
daar het een werk is, dat niet zeer snel vor
dert. Voor de werklieden is het een aardig
buitenkansje, daar zy anders om dezen tijd
weinig of niets kunnen verdienen.
schen zijn dochter en den jongen visscher op reke
ning der dankbaarheid van Lize jegens den redder
van haar leven. Ook werden zyn gedachten tezee^
ingenomen door Johan en de hofstede, om op deze
verhouding veel acht te slaan. Voor Lize kan jk
altyd co» geschikten man vindon, zeide hij hy zekers
gelegenheid, Winneer ze zelf nog geen keus gedaan
heeft.
Zoo vaak het meisje naar Gemünd kwam, bezocht
ze Frans en diens móéder, terwyl Frans des winters,
als hij weinig te doe* had, menigen avond op den
Linzerhof kwam doorbrengen.
Op zekeren Zondagavond vergezelde Frans het
meisje volgens gewoonte een eind weegs naar haar
woning en viel hun gesprek op de toekomst en hunne
verwachtingen. Frans zeide zacht:
Ik ben maar bang, dat je vader neen zal zeg
gen, als ik de stoute schoenen aantrek en je ten
huwelijk vraag. Zegt hij ja, dan zouden we spoedig
kunnen trouwen, want het paspoort krijg ik tegen
den herfst.
Ik zal wel zorgen, dat vader ja zegt, verzekerde
Lize. Hij zal me niet ongelukkig willen maken.
Van myn moeders erfdeel kunnen we een hofstede
koopen en dan is alles in orde.
Ik vrees, dat het niet zoo gemakkelijk zal
gaan als je denkt. Maar als ik jou niet kan
krijgen, blijf ik mijn leven lang ongetrouwd.
Weet je wat, Fransik zal er vandaag nog
met myn vader over spreken en morgen zal je wel
van zyn besluit hoor en.
Ik hoop, dat het goed uitvalt, zei Frans, ter
wyl hy bleef staan, daar ze in de nabyheid van den
Linzerhof gokomlq waren. -
Een der grootste sommen, misschien wel de
grootste som welke ooit een dokter voor een
visite ontving, is indertyd ontvangen door den
onlangs overleden Engelscheu geneesheer Sir
Andrew Clark. Hy moet eens voor een be
zoek aan een patiënt te Cannes 5000 pSt.
60,000) betaald gekregen hebben.
De beroemde dokter was anders niet inhalig
tegenover zynj, patiënten. Men heeft wel eens
verwonderd gevraagd, door wie hy eigeulyk
betaald werd, omdat er zooveel zieken waren,
ale tyd van Nederland gesteld worde. die hy voor niet hielp,
De adressanten geven daarin tevens te kennén,
Een te Chicago ingevoerd stelsel maakt de
lantaarnopstekers overbodig. De gaslantaarns
worden'1 uit de fabriek ontstoken en gebluscht.
Onder de lamp in iedere lantaarn is een kleine
gazometcr, niet grooler dan een vingerhoed,
geplaatst .waarboven een rectox-magneet is aan
gebracht, die met een kleine battery in den
voet van de lantaarn verbonden is. Opent
men nu de hoofdkraan in de fabriek en ver
hoogt men deh druk op den hoofd-gazometer
een weinig, dan ryst de kleine gazometer in
iedere lantaarn iets. Hierdoor wordt de stroom
gesloten, de electro-magneet opent de kraan,
terwyl tegelykertyd een vonk overspringt, die
het gas ontsteekt. Door den druk in den
hoofd-gazometer te verminderen, gaan alle
lantaarns uit.
Door den Kopenhaagschen Gemeenteraad in besh
werd dezer dagen besloten, dat op de gemeen-
tescholen voor meisjes gymnastiek, huishonden
en koken, en voor de jongens slöjd zal worden!
opgenomen als vak van onderwys.
De ruim 60-jarige tuinman v. M. te Utrecht
werd Vrydagavond het slachtoffer van een
slimmen dief. Weinige oogenblikken nadat hij
van zyn werk was thuis gekomen, ontving hy
een boodschap van den heer D. met verzoek
om even bij dezen te willen komen, aangezien
hy hem over eenig werk wilde spreken. Recht
in zyn schik weder eenigen arbeid in het voor
uitzicht te hebben, spoedde hy zich naar het
opgegeven adres, waar hy evenwel tot zyne
teleurstelling vernam dat men daar van niets
wist en men hem dus had bedrogen. Met welk
doel men dit had gedaan, bleek weldra toen
^uie bomende het beneden-raam zyner
woning open vond en hy by onderzoek tot de
ontdekking kwam, dat men tydens ^yne afwe
zigheid, een boven de bedstede aanwezig kastje
had opengebroken en daaruit zyn spaarpen
ningen (ruim f 75) had ontvreemd.
De boodschapper, die vermoedelyk ook de
dief wel zal zyn, werd tot heden nog niet ge
vonden.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per dne maanden i» 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommera VIJF CENTEN.
A
Nabij Istein is op-den Badenschen spoor
weg in een tunnel een reiziger door een reis
genoot doodgeschoten. De conducteur snelde
op het hooreu van het schot toede moor
denaar dreigde ook hem neer te vellen, doch
hy werd ontwapend. Roof was het motief
voor de misdaad.
Men heeft thans te Weenen de Rembrandt-
ontdekkingkoorte.* Een gewezen spoorweg
ambtenaar Ludw. Keim aldaar beweert, dat hy
twee der eerste schilderijen van Rembrandt,
misschien wel de eerste, uit 1622 (toen de
schilder 15 a 16 jaar oud was), ontdekt heeft,
namelyk een Afneming van het kruis* en een
»Lezende monnik*.
De heer Hofstede de Groot heeft wel in de
»N. Rott. Ct.< aangetoond, dat de stukken
onmogelyk van Rembrandt kunnen zyn en ver
scheidene Duitsche bladen nemen zijn oordeel
over, maar het geloof aan de echtheid zal er
toch nog zoo spoedig niet uit zyn, evenals
indertyd in Frankryk »met de Rembrandt du
Pecq.
ADVERTENTIËN worden geplaatst vau
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Houd maar moed, Frans I* De boom valt niet
bij den eersten slag. Ik doe evenals jij, ik neem
geen ander, verklaarde Lise.
Dit gesprek vervulde geheel haar hart, terwijl zy
peinsde over de manier hoe ze de zaak bij haar
vader zou aanpakken. Nauwelyks had ze na het
avondmaal het woonvertrek verlaten, of Lenz trad
met zijn pijpje in don mond naar buiten, keek eena
naar weer en wind en nam toen op de bekende bank
plaats. Hij zat daar nog niet lang, toen hy een hand
op zijn schouder voelde leggen. Hy keek op en zag
Lize met hoogroods wangen naast hem staan.
Ben jy het? Wel je doet me byna schrikken.
En je gloeit als vuur I Wat scheelt er san?
Lize kon echter geen woorden vinden, maar de
tranen kwamen haar in de oogen.
Wel, wat scheelt er aan, kind? Zoo heb ik
je no?Aooit gezienI Het is zeker gewichtig, wat
je me vertellen hebt. Kom, ga dan hier bij me
zittenbegin maar.
Lise nam plaatszij aarzelde een poos en zeide
toen Moht: «Ik ben bang dat je neen zal zeggen,
- Ah aha 1 riep Lena uit. Nu wordt de zaak
me duidelijk I Iemand hoeft je zeker ten huwelijk
gevraagd en die zou nu graag komen vragen of ik
hem myn Lize tot vrouw wil geven. Is het niet
zoo?
Lize glimlachte.
Dat heb ik geraden, hé? Maar wie is die
knaap, die je hart veroverd heeft? Ik kan niemand
gissen.
Dat geve God, sprak vader Lenz. Het doet me
veel plezier. Als bij zoo voortgaat, kan hij de hof
stede elk oogenblik overnemen. Ken weinig rustop
mijn ouden dag zal me geen kwaad doen.
Zooals u wil, vader. Maar een goed meisje
heb ik nog niet gevonden.
Daarna ging ze het woonvertrek uit, want ze ge
voelde een zekere verlegenheid, die ze kaar vader niet
gaarne wilde laten bemerken. De oorzaak van haar
verlegenheid was in Gemünd te zoeken. Daar stond
aan déd oever van het meer een klein huisje, bewoond
door Resi, een visschersweduwe, en haar zoon Frans.
Ofschoon het huisje even als^de andere visschers*
woningen gebouwd was, onderscheidde het zich door
netheid. De gele deur, de groene vensterluiken en
de glasruiten, waarvoor sneeuwwitte gordynen hingen
gaven blijk, dat hier een zorgvuldige hand werkzaam
was. Daarbij was het inwendige van het huisje even
zindelijk als het uitwendige. In het woonvertrek
was geen, stofje te vinden.
Al waren Resi tfb haar zoon arm, ze waren toch
tevreden. Resi was reeds vroeg weduwe geworden,
haar zoontje wte nauwelyks twee jaar oud, toen bij
zyn vader verloor. De man was met een slede over
het ns gegaan, om hout uit het bosch te halen,
doch by ayn terugkeer besweek de verraderlijke
