P.G.,
m te gaan
den., Loon
ieven onder
ourant.
PRINSES VESA.
(benden.
Woensdag 7 Februari 1894.
33ste Jaargang.
No. 6271.
BINNENLAND.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
ELS,
lit Saksen,
rerkrygbaar
van W. A.
t
RVEBIJ
FEUILLEIO^.
at
proef
hte
WIJK
de grootste
in,)
•n Stein
ij Tokay
e
b»
VLIET,
SKT 156.
HER,
s Uiige,
s,
tekwnme
ING.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
houden.
genoegelijk by
in bouwvalligen
toornen
van
ken zijn de
I
afleverbaar
i eene week.
der Zelf-
uitspat-
wlh
zich
luari 1894.,
noemd,
er.
iT, Griffier.
1.01 INIIL COURANT
M der pro-
eze op de
ce het door
Woerden,
g van het
gerechtigde
vekop en
3ER 1893,
:as mede te
«stand van
ty dit noo-
wysstukken
n vóór den
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden Is.-1.25, franco per
post 1J70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Een vleeschhouwer te Winschoten zond aan
zijn zoon te Maastricht een mand met vleesch.
Toen de zoon den mand open maakte, sprong
•dam
Koning
e Heer
verven van
alsook all
B
222.
jen
een iederen
tot des na-
het gebouw
j Voorhout,
By kon. besluit is aan den hr. F. 8. Spar»
naay eervol ontslag verleend als 2e luit der
d.d. schuttery alhier.
ADVERTENTIËN worden geplaatst vau
15 regels a 50 Qenten; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Spoedig echter kwam hij tot nadenken en nu
eerst werd het hem duidelijk, waarom hij in zoo
langen tijd geen taal of teeken van zijn vader ge
hoord had en waarom Rosa zijne hartelyke brieven
onbeantwoord had gelaten. Zonder verder aarzelen
verzocht hij op staanden voet eenige dagen verlof
en ging met het eerste schip naar Hamburg.
Hier hoorde hij van mevrouw Reinhardt in zijns
vaders villa, dat men hem niet had bedrogen in den
brief. Het was de ontzettende waarheid I De oude
vader was gehuwd met het jeugdige meisje, dat de
zoon zoo innig beminde! Hij vernam van Rosa’s
moeder, dat hare dochter tot de ongelyke en bela
chelijke echtverbintenis hoegenaamd niet was ge
dwongen dat zij den ouden heer veeleer uit koele
berekening had gehuwd, omdat deze haar de keuze
had gesteld, bf als meesteres in zyn huis te blyven,
of het met hare moeder te verlatenzij was immers
vrij en kon doen wat zij wilde.
«Ach, goede Felix I” besloot mevrouw Reinhardt
weenend; mij is de geschiedenis een nagel aan de
doodkist geworden, daar ik mijn kind moest zien
veroordeelen tot de opoffering, omdat uw vader ver
klaarde nimmer zijne toestemming te zullen geven
tot een huwelijk tusschen u en eene bedelares, en u
dan in elk geval te tullen onterven. Zoo koos zij
In een artikel in het Weekblad van den
heer J. H. Róssing over Haver Schmidt, waarin
verder nog eens nadruk wordt gelegd op de
duidelyke, immers over de waarde van het werk
beslissende, ma ir toch nog hier en daar tegen
gesproken waarheid dat »Piet Paaltjens met
zyn sSnikken en Grimlachjes» allerminst be
den naar de
ld.
1 of geverfd,
sondheid en
Is die man wel goed?
Het hoofd der school te Oosterwolde heeft
den regel ingevoerd, dat de kinderen onder de
lesuren geen klompen aan de voeten mogen
hebben, maar die in den gang van de school
moeten plaatsen. De ouders, die zich niet met
ifb. Prys
'erschrik-
agd lydt,
iring, die
van een
het Ver-
aarkt 34,
t bedrag,
an boek-
f)e heer Viruly Verbrugge, lid der Tweede
Kamer, is benoemd tot gedelegeerde der Ne-
d,erlandsche regeering voor de landbouwten
toonstelling te St. Petersburg. De heer P.
Waldeck zal hem als secretaris vergezellen.
reeds gesloopt uit vrees voor ongelukken. Toen
dezer dagen by eene begrafenis de klok werd
geluid, viel de zware klepel met groot geraas
naar omlaag. Gelukkig gebeurden er geen
persoonlijke ongelukken.
Betreffende het gebeurde te Koudekerks
deelt de >M. C.< mede: Toen Zondagna
middag de 28-jarige zoon van den landbouwer
R., die bij zijn vader als arbeider in dienst en
met vrouw en kind te diens huize aanwezig
was, den stier uit den stal naar buiten wilde
brengen, werd het beest, buiten gekomen,
woedend en keerde zich tegen den geleider.
In een oogwenk bracht hij hem een stoot
tegen de borst toe om hem vervolgens, toen
R. op den grond lag, nog een paar stooten
en trappen te geven.
De ongelukkige wist op de been te komen
en vluchtte naar het ongeveer 20 meter verder
gelegen varkenshok, waar een der familieleden
hem de eerste zorgen bewees. In huis gebracht,
leefde hij nog enkele minuten, doch gaf daarop
den geest.
Bij den afbraak van het oude postkantoor
te Amsterdam en de onteigende perceeleo, doet
zich een incident voor. In een der onteigende
perceelen, op de hoek van Spuistraat en Huis-
zittensteeg wordt nog altyd een tapperij ge
houden. Trots allerlei vertoogen, trots deur
waarders (pxploiten zijn de bewoonsters onwillig
het huis te verlaten, en er schijnen ook geen
termen te vinden, ze met den sterken arm op
straat te zetten, althans vooreerst niet. De
zaak, die vrij ingewikkeld schijnt, bevindt zich
sedert eenigen tijd in handen van den rijks
advocaat. Zooveel is zeker dat de aannemer,
die de perceelen afbreekt, aan dat huis voor-
loopig niets doen j,kan en waarschijnlijk de
aangrenzende huizen vooreerst moeien blyven
staan, opdat het huis niet zal invallen. Tot
1 Augustus schynt men de bewoonsters in het
huis te moeten laten. (>Hbl.<)
Gisteren zijn te Amsterdam nog opgehaald
drie lijken van personen, die sedert den avond
van den zwaren mist (28 December jl.) vermist
werden. Het eene Ijjk, opgehaald van uit het
Jacob van Lennepkanaal, was dat van een man,
die dien avond zijne dochter naar haar dienst
had gebracht; het tweede, gevonden in de
Lauriergracht, was dat van een timmerman,
die woonde in de Haarlemmer Houttuinen.
Nog is opgehaald uit een der haventjes van
de Groentemarkt, het lijk van een man, die
woonachtig was in de Jacob van Lennepstraat.
Men meldt uit Haarlem
Zooals reeds gemeld is, werd Zaterdagavond
B. Gompertz, een als rijk bekend veekooper,
in arrest genomen.
Dit geschiedde te half acht door de heeren
officier en sub.-officier van justitie, mrs. jhr.
A. J. Rethaan Macaré en Joh. P, van Outeren,
in de woning van den verdachte aan de Ge
dempte Oude Gracht.
Dit huis heeft, zeer toevallig misschien,
eenen achteruitgang in de stille Gasthuisstraat.
Gompertz heeft hier eene slechte reputatie
en in het buitenland hij is een Duitscher
evenzeer.
Zyne handelingen op Zaterdag waren zóó
vreemd, dat zij ieders aandacht trokken. Zoo
kwam hij in koffiehuizen; waar hij anders
nooit te zien was, gaf af op de^ domheid van
de reeds gevangen genomen personen en was
uiterst zenuwachtig.
Bij de huiszoeking zyn verscheidene bank
biljetten gevonden, die voor valsch worden
gehouden.
Bij zyne overbrenging naar Amsterdam door
den adj. inspecteur Wolfram en den ryks-
veldwachter Van der Mark, gedrbeg hy zich
uiterst vreemd. Hij stelde zich het eene oogen-
blik aan als gek en was daarna weder zeer
kalm.
De in de laatste dagen plaats gehad heb
bende arrestaties zyn een gevolg van het
klappen van Van Liemt.
De arrestatie van Gompertz had plaats
op last van den rechter-commissaris in straf
zaken te Amsterdam, die een bevel tot inhech
tenisneming uitvaardigde, zoodat Gompertz,
schuld vrywel vaststaat.
Trouwens, niemand dan hij was beter in
staat valsch papier uit te geven, want den
eenen dag was hij op de markt te Leiden en
den anderen te Rotterdam of elders. Zyn
kwaden naam heeft hij hieraan te danken, dat
bijna alle kleine slagers hier in zyne macht
zyn, en uit het bekend zyn van minder eer-
lyke door hem gepleegde daden.
Reeds vroeger meldden wy, dat kerk en toren
op het eiland Marken -i-u r-
toestand bevonden. Een deel van den toren is
GOUDA, 6 Februari 1894.
De Sociëteit >Ons Genoegen» bood gister
avond hare leden een gemaskerd bal aan.
Aangelokt en aatmemoedigd door de pryzen
waren dit jaar tal tyan gemaskerden opgekomen
om het bal op te luisteren. Waarlijk het be
drijvige bestuur van O. G. heeft succes op zyn
streven gehad. Tegen negen uur was de balzaal
geheel gevuld en toen de maskers de cotillon
gedanst hadden, brak het glanspunt van den
avpnd aan. Een optocht van Chineezen deed
zyn intocht. De Thomsons-theegroep had veel
werk gemaakt èn van kostuums èn van groe-
peering èn van uitvoering der verscnillende
inimieken. Deze groep viel dan ook later een
prys (ettelyke flesschen champagne) ten deel.
Voor de Commissie overging tot het uitreiken
der prijzen werd een ommegang gehoudende
kranige muziek van den heer Waasdijk voorop,
de gemaskerden daarachter. Een prettige drukte
De Jury, de heeren Van der Sloot en Schmidt,
hadden geen gemakkelyke taak. Z’y kende
pryzen toe aan de dame met haar toilet met
bontaan den heer en dame, die tot een roei
club behoorden en aan »de Wandelende Goudsche
Courantvoor het eenigste reclame-pak. De Pres,
der Soc. verzocht ten laatsten den gemaskerden
fcich te demaskeeren, waarop een algemeen
tsauve qui peut» plaats had.
Nog lang bleef men zeer
elkander.
Zoowel door de justitie als door het school
toezicht te *s Hertogenbosch wordt een onder
zoek ingesteld omtrent onzedelyke handelingen,
die door een geestelijken broeder met leerlingen
eener bijzondere school te *s Hertogenbosch
zouden gepleegd zyn.
naar Wildbad; hoe weinig lust deze er ook in mocht
hebben, do man deed hier zyne meerderheid gelden.
Zij vierde nieuwe triomfen in dit wildromantisoh
dal. Rodonhurg’s besluit om binnen weinige dagen
naar Hamburg terug te keeren stond onherroepelijk
vast, en de anders zoo eigenzinnige gade moest zich
wel voegen naar dit plan, want eene geheele erfenis
stond daarbij voor haar op hot spel.
Als eenige dochter, door hare .ouders van de
prilste jeugd af in den grond bedorven, was baar
van nature reeds zelfzuchtig karakter tot volle rap
heid gekomenijdelheid, behaagzucht, oppervlak
kigheid en wispelturigheid waren de grondtrekken
van dat karakter geworden, eigenbelang en zelfzucht
haar levensbeginsel. Zij was eene vrouw als duizend
andere, zonder ware grondbeginselen, zonder de
echte beschaving van hart en geest, alleen ge
schapen om zich op de banden te laten dragen en
het leven op de aangenaamste wyze te genieten.
Dat zij de haar getrokken grenzen overschreed; dat
zij haren plicht verzaakte daaraan dacht zy niet,
dit kwam ntet eens op in het trotsche hoofd. Zoo
werd zij de vloek van haren man 1
Rodenburg was nog altyd een hartstochtelyk jager
en van harte bly, dat hy in het Zwarte Woud het
jachtroer kon laten knallen, om daarmede veel hui
selijk verdriet uit het hoofd te schieten... Hoe het
gekomen was niemand wist het te zeggen... ge
noeg, eenige dagen na zijne aankomst werd hy"dood
uaar huis gedragen.. Waarschynlyk was hy met
zyn geweer niet voorzichtig genoeg geweest, want
het was ontladen en de oude man aan een schot
overleden...
(ZFprrf/ vervofyd.)
d^zen maatregel kunnen vereenigen, hebben
eene vergadering (door meer dan 70 bezocht)
gehouden en eenparig besloten, wanneer de
klompen niet aan de voeten mogen blyven,
in den winter de kinderen van de school te
houden.
Zaterdag is dit besluit in werking getreden:
al de kinderen van de bedoelde ouders bleven
thuis. Het hoofd en 3 onderwijzers staan thans
voor ontvolkte lokalen.
De onderwijzeres, die in de zoogenaamde
kleiue school de kinderen de klompen aan de
voeten Iaat houden, heeft hare leerlingen be
half een knaap was, voor een voldongen feit te
plaatsen, hem er dan mede te verzoenen. Hij had
zich zelven wijs gemaakt, dat Felix te Londen blijven
en daar huwen zoudat een stam der firma zich
zoodoende op Engelschen bodem zou ontwikkelen,
en nu was dit alles zoo geheel anders uitgekomen I
Ieder woord van het korte briefje, waarby zijn kind
hem voor altyd vaarwel zei, klonk als een onheil
spellende donderslag in het vaderoor. De oude man
verouderde zichtbaar onder dien onverwachten slag
het geweten begon te knagen en luide wraak te
roepen over het onrecht, zyn kind aangedaan. En
daarbij bracht hem de nieuwe, dwaze echtverbintenis
slechts doornen op zijn levenspad Vrienden en be
kenden trokken zich van hem terug, deden hem
verwijtingen, maakten hem tot het voorwerp van
hun spot, of verachtten hem en deden hem hunne
verachting voelenen de jeugdige gade ergerde hem
door hare koketterie en wilde de wereld zien en hare
vermaken genieten. De vaderstad begon hun tegen
te staan en de straten waren hun te nauw geworden
zij reisden naar Baden-Baden. Hier was de jeugdige
eohtgenoote spoedig in baar element en de oude
echtgenoot weldra tot in de ziel geërgerd, daar zij
nauwelyks naar hem omkeek, hoe liefdevol hij haar
ook behandelde.
Na eene zeer heftige scène dreigde Rodenburg
haar met onterving; want in zijn grenzenloozc liefde
had bij haar tot universeele erfgename benoemd van
geheel zyn groot vermogen, terwyl zyn zoon niets
meer zou ontvangen dan de wet hem toekende. En
nu zag hy zich als oud bedrogen man belachelijk
gemaakt, bespot en gegriefd.
Hy ging Baden verlaten en reisde met zyne vrouw
Uit Leiden wordt bericht, dat de burge
meester dier gemeente, de heer L. M. de Laat
de Kanter, die reeds eenigen tyd ongesteld
was, gisteravond plotseling is overleden.
Leiden verliest in hem een voortreffelijk
burgemeester, die zyn beste krachten gewijd
heeft aan de belangen der gemeente, aan wier
hoofd hij gedurende ruim 18 jaren heelt ge
staan.
Geboren te Goes 22 Januari 1829, trad De
Kanter in dienst bij onze marine en klom
daarbjj op tot den rang van kapitein-luitenant
ter zee, werd vervolgens burgerlijk ambtenkar
in Ned. Indië, laatstelyk hoofdambtenaar aldaar
om daarna naar het vaderland terug te keeren.
Daar vestigde hy zich in 1875 te Leiden,
werd voor ongeveer een jaar daarna benoemd
tot lid van Raad en na de installatie terstond
als wethouder en ambtenaar van den burger
lijken stand gekozen. In 1880 werd de heer
De Kanter tot burgemeester van Leiden be
noemd als opvolger van den heer dr. W. C.
van der Brandeler.
Met ijver heeft hy de belangen der acade
miestad behartigd en aan zyn bemoeiingen
is het o. a. voor een deel te danken dat Lei
den een duinwaterleiding verkreeg. Als voor
zitter van den raad drong hy ook zy’nen te
genstanders eerbied door zijn nauwgezetheid
en onpartijdigheid af en als burgemeester was
hij steeds bereid ieder, zooveel in zyn ver
mogen was met raad en daad bij te staan.
Behalve met de ridderorde van den Neder-
landschen Leeuw was De Kanter vereerd met
de Militaire Willemsorde.
zonder bedenken den ouden man en den rijkdom,
en maakt nu met hem eene prachtige huwelijksreis.
Wees er niet bedroefd over, arme jongen; zij had
u voor uw geheele leven ongelukkig gemaakt, omdat
zij geen vonkje liefde voor u koesterde, omdat
zy, ronduit gezegd, geen hart bezit!”
Zoó sprak dc bedroefde vrouw, die Felix altyd
als een zoon bemind had. Sprakeloos hoorde de
jonge man alles aan, drukte haar de hand en ging
op zyn vaders kamer, waar hy met een kort sohry-
ven, in eenige weinige, doch bittere regelen afscheid
van hem nam.
Daarna zeide hij mevrouw Reinhardt vaarwel,
spoedde zich naar hot nog voor de deur wachtende
rijtuig en reed naar den bankier van de firma Ro
denburg, om zich een doel der moederlijke erfenis
te doen uitkeeren. De bankier Gotthardt, by wien
Felix een bevrienden notaris aantrof, stelde in ver-
eeniging met dezen alle pogingen in het werk, om
den jongen man van den vertwyfeldon stap teiugte
houden. Deze bleef echter by zyn besluit en ver
klaarde ’eindelijk, liever vau de erfenis der moeder
afstand te willen doen, waarop hem de geldsom werd
toegeteld. Hij zeide de beide heeren, die altyd
zooveel van hom gehouden hadden, bewogen vaWwel
en vertrok nog denzelfden dag naar Bremen om van
daar met de eerste de beste stoomboot naar Engeland
terug te keeren, waar hij zijne betrekking terstond
verliet.Toen verdween Felix Rodenburg in de
wyde wereld en liet niets meer van zich hooren
of zien.
De oude heer Rodenburg kon dien slag toch niet
te boven komen. Hy had in zijn verblindheid ge
hoopt, door zijnen zoon, die immers nog half en
vaders kat er uit. De iuhoud van den mand
was er niet beter op geworden, maar de kat
bad het op reis goed gehad.
