I
I
I
S3
LAN
11
|Lra
1,11 o<®
ii
ii
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
De laatste eener Familie.
BINNENBAND.
P r
br.|L
SSïi*^
No. 6342.
1
5
H
r
FEUILLETON.
'"If
Juda.
L 1
5
1
j Vrijdag 4 Mei 1894. 33ste Jaargang.
t— t!
i i
1
Jl'
kken arcb
Ledige dMA
,jèi|jföd,|berf
fI
’"y V.’
r enKaa*
S
I
EN.
I
i
1
Ik
a
Hij
(Wordt vervolgd.)
A
j
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
4-
ikblM”
ia
Aan de >Koln. Zeitung* wordt uit Weimar
bericht dat in deze maaud daar ter stede de
Nederlandsche Kóninginnen op bezoek ver
wacht worden.
18
ag.
Maatschappij
voor.
Te s’-Gravenhage is gisteren het eerste num
mer verschenen van het katholieke dagblad
>De Residentiebode c.
Naai
Landbi
vergadj
de ve
StatenjJÉUnen
Inch. 1
Kissohn.
erkt ge-
Jop den
M "j
jimenijs-
Izen1
'tot 7 en
18 jaar, sigare
wegens diefstal
ii
men,
i g e 1 ij k s ‘i\
igen.
1.25rfranco per
mgoed bij Zwolle is vertrokken,
H fciPffl08 <l L! 1
residen^ia gebleven.
ADVERTENTIËN worden geplaatst van
15 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De tentoonstelling van Indische kleder
drachten in de Gothische zaal te ’s-Gravenhage
heeft eene opbrengst opgeleverd van f2642.
ten bate van de Borneo-expeditie.
Men schrijft uit Hengeloo:
Naar wij vernemen, is bij de inwendige
lijkschouwing der beide door zelfmoord omge
komen personen nog gebleken, dat de vrouw
De gegijzelde timmerman W. v. d. E., uit
Deurne, die in den nacht van Zondag op Maan
dag uit de gevangenis te Roermond ontvlucht
is, heeft een briefje aan den directeur achter
gelaten, waarin hij dezen bedankte voor de
goede zorgen en verder meldt, dat, zoo het
hem in de vrijheid niet mocht bevallen, hij
terugkomt.
Jfflwjj vernemen zal
iw-comité den 15n dezer eene algemeene
ritjg hóuden, waartoe
W lerzkal vai^ dejk Bei
ra$l ter beschikking
IftJi --
AansUia
zgp, ffi^Pi^er Rav^sberg Sr.enJ
de JlOBgJ’ U Unaknnn Ml
vereepigÖ'Z
jfj» verM
Volg..
inffBworii
geledéu
Ihelmina
b* -i'
84e
itandigheden.
1
Romberg,
fel.
is
op de prisis voorloopig nog inde
<r 1 -
De 14-jarige zoon van eene weduwe te
Bergen-op «Zoom ging Maandagochtend een koe
naar de weide brengen en bond het touw,
waarmede hij het beest moest leiden, om zyn
middel. De koe sloeg op hol en de jongen
werd medegesleept. Door voorbijgangers werd
het hollende dier tot staan gebracht en de
knaap uit zyn hacheljjken toestand bevryd
zwaar aan het hoofd verwond, is hij naar zyne
woning vervoerdzyn toestand is bedenkelyk.
De Uitgave dezer Courant geschiedt j|
met uitzondering van Zon- en Feestj
De> prijs per drie maanden is
post 1.70. j|
Afzonderlijke Nommers V IJ F CE®
’8» W
met hèt,|
De invloed der vermogensbelasting op de
verkiesbaarheid voor de Eerste Kamer is ook
zeer merkbaar wat de provincie Noord-Holland
betreft. Van de 552 namen, die iu het vorig
jaar op de lijst der hoogstaangeslagenen in de
rjjks directe belastingen voor die provincie
voorkwamen, zijn niet minder dan 156 ver
dwenen en door andere vervangen op de voor-
loopige lyst voor dit jaar door Ged. Staten
opgemaakt.
Tot de uitgevallenen behoort o. a. de heer
Jan Breebaart Kz., sedert 2 jifren lid der
Eerste Kamer voor Noord-Holland. Deze af
gevaardigde blpft echter lid tengevolge van art.
96 der kieswet.
Volgens dat artikel houdt een lid der Eerste
Kamer, die niet meer op de lyst der hoogstaan
geslagenen voorkomt, niet op lid te zyn, in
dien hjj een of meer der hooge en gewich
tige openbare betrekkingen bekleedt of bekleed
heeftwaaraan de wet de benoembaarheid
voor de Eerste Kamer mede heeft verbonden.
Tot die betrekkinnen behoort volgens de wet
van 12 Aug. 1890 ook: voorzitter en lid
van een der Kamers der Staten-Generaal
Te Oosterbeek zal de vrije wandeling op het
lafadgoed Mariëndaal, beroemd om al het
natuurschoon, niet geheel worden opgeheven.
De eigenares heeft het gunstige besluit geno-
mon, om wandelkaarten op naam beschikbaar
te stellen. f
I.lll INIILI0IIÏ1 \r.
tl het Nederlandsch J
tezer eene algemeene
thans wederom?
jrste Kamer der;
■ing is geêeld.
idqn Vrydag zal ‘t 60 jai
X. Q. y
f’Bo.kpop.Ar
znh beiden z|jn In l|ui
Jnjïn behoeftige ou/standi
j I - ff a
c,-ff imbrmatiën door^dej«J
•jngewonrjéb, if van eede verplajat^nj
jüiale retójrve van Nymegen] mU
i bek>1^ I
j'i] ’Te ^s-pwaverjzande verh|e^ii df
in de luiste (lagen wederom in
Kes
)?an hiniwhs
l^ac
Toen Maandagmorgen halfzeven te Haarlem
de agent van politie le kl. P. Verzylberg
zyn ronde maakte aan den zoo genaamden „Ou
den weg», zag hij op de spoorlyn aldaar een
persoon, die hem verdacht voorkwam.
De man was gekleed met hooge cylinderhoed,
y
(Naar het Frantch.)
F
En zij snelde naar het behangsel, dat den toegang
naar den toren verborg.
„Haar plan was zeer eenvoudig. Zij had berekend
dat Van Triohtvoorde den tyd zou hebben om de
kamer te verlaten en de tweede verdieping te be
reiken, voor .de generaal terugkeerde. Zij meende
met een paar woorden aan haar minnaar duidelijk
te kunnen maken wat hij moest doen, om zioh in
veiligheid te stellen tot de avond viel. Wat er dan
verder moest gebeuren, zou hij zelf wel weten.
Zy strekte de hand reeds uit om het behangsel
op te lichten, toen er zacht op de deur geklopt werd,
waardoor de heer Van Hansweerd verdwenen was.
Zij wendde zich om en zag Anna haar kamenier
binnentreden, die eiken ochtend op dit uur, haar
diensten kwam aanbieden.
Dit meisje, diende de barones reeds tien jaren,
en was zeer aan haar gehecht. Marianne, die, zooals
van zelf spreekt, haar niet in vertrouwen genomen
had, in zake de minnary met Rudolf, kon niet ver
onderstellen, dat zy dien ochtend met andere be
doelingen kwam, dan om haar zooals gewoonlyk te
helpen by het opslaan en kleeden. Maar Marianne
vervloekte thans de komst van de y verige dienstbode
en ontving het meisje alles behalve vriendelyk.
«Ik heb je niet gescheld,» seide zy boos, «ik heb
Aan een particulier schryvén ujt Atjeh ont
leent de «N. Gron. Ct.« het volgende, dat een
Vroegeren stadgenoot van haa^ betrèft
EeJaige maanden geleden vferd de' luitenant
Van de Siepkamp, postcommandan| te Telok-
Semfcnie. Alles ging daar naar vtensch tot
Zaterdag dpn 24 Maart. Dien dag zou de
postcommandant om 7 uur met den (adsistenb
resident en denrcontroleur een wég insjjecteereu.
T^r hoogte van het kantoor van deh contro
le^r« dat vlak by de benting ligt, werden zy
i^pgjevallen door twee fanatieke Atjehers, Üie
■géwapend wareh, met het treurig gevolg, dat
«y alle drie gewond werden. De luitenant
oftying een slag over het achterhoofd, maar
niet dóórdringend, een óver het gezicht, wel
diep maar niet gevaarlyk en een over het
^schouderblad, eene vleeschwond, behalve eenige
kleine verwondingen, die niet veel te beteekenen
hebben. Zijn gedrag was, zooals ieder van
hem verwachten kan die hem kent, met één
woord, kranigtoen hij zag, dat de ads -resi
dent en de controleur werden aangevallen,
aarzelde hij niet, hoewel ongewapend hen te
hulp te komen. Hij begon toen met zijne
handen een gevecht op leven en dood meteen
gewapend Aijeher, met het gevolg, dat, hoewel
hy gewond werd, de Atjehers hun fanatieke
daad hebben geboet met den dood. Iedereen
is vol lof over zijn gedrag, en het is ons aller
wensch, dat hij spoedig geheel hersteld moge
zijn van zyne wonden, ten einde nog langer
den lande te dienen.
je niet noodig. Ga weg I”
Zij sprak zeer luid. Elize hoorde het en wendde
zich om.
«Mynheer de baron heeft mij bevolen, naar me
vrouw te gaan,” stotterde Anna, die niet gewend
was, op die wijze toogesproken te worden.
„Je hebt van niemand anders bevelen te ontvangen
dan van my?”
„Mijnheer heeft mij gezegd, dat mevrouw niet wel
was, anders zou ik mij de vrijheid niet veroorloofd
hebben, hier te komen, zonder geroepen te zyn.
Bovendien dacht ik, dat mijnheer plan had, den dag
door te brengen in de kamer van mevrouw. Hij
heeft last gegeven, dat het ontbijt hier gedekt moest
worden.
Marianne verbleekte, toen zy vernam, dat Van
Hansweerd blijkbaar plan had, haar voortdurend op
de vingers te kijken. Zij kon er bijna niet meer
aan twijfelen, dat haar echtgenoot het verschrikkelijk
geheim geraden had.
«Waar is mijnheer thans vroeg zij.
„Mynheer was by de loodgieters, die aan het dak
bezig zijn. Hij stond met hen op de binnenplaats.»
„Goed zoo!» dacht mevrouw Van Hansweerd,
hjj terugkomt, zal Rudolf veilig en wel verstopt
zyn bij mijn zuster.»
Daarop ging zy voort:
„Ga aan mynheer zeggen, dat ik hem verzoek
om in de eetzaal te ontbijten en breng me een kop
thee.»
Juist, toen Anna op het punt stond het vertrek
te verlaten, verschenen twee bedienden met een ge
heel gedekte ronde tafel, welke zij uit de vertrekken
van hun meester hadden gehaald. De generaal had
fm. tót.»
der koto-
Grav# ie
icheidene nieuwe Igevaileh
'F j
De firms Wilhelm Schüdel Co. te Lftiden,
algemeen bekend om haar Ceylon kaneel likeur,
heeft gisteren bij de overplaaOing van hare
kantoren en bergplaatsen van de Hoogewoerd
naar de Breestraat (hoek Papengracht), ter
inwyding harer niewe lokalen, aan 175 zieke
armen, op vertoon van een bewys van den
dokter, ieder 2/2 flesch odeur wyn als ver
snapering uitgereikt.
Uithoofde van den Éemelsvaartdag
verschijnt de Ooudsche Courant
^Donderdag NIET.
„i S iGOUDA, 12 Mêi 189|4(
NuU* wij vernemen bestaat bet programma
van W Zondag a. s. 'door dé Zanjvereeniging
>Xp<ffljO< t^ttevoeren stukken nit:(
- l. Èet lied van de klok.
2. Ifran fen ond WrijertjA
3. Skhooa Elsje («hoteche
gillade) .1
4. tsato 42 (legbdeolM i.j Mfl
IntrodoetiekaaVte® V.ljn toil een
tal verkrijgbaar b& betybeahiur
avond der uitvoering aan de dial.
I I t^* 1 I
i 1 Gister werden door de arronc
1 rechtbank de volgende) vonnissen gen
B. r. E., 15 jaar,'klompenmaker!»
sigarenmaker, beidèn 'te ÏAi
1 van een konijn, res»
14 dagen gevangenisstraf; X j
Joh, A., 23. jaaf, scheepsjager te'Gouda,
wegens verduistering van een paard, tpt 1 jaar
gevangenisstraf.
Onder aanklacht in den nacht van 20 op 21
Januari jl. onder Gouda met een stuk hout
moedwillig de lantaarn ivan een sleepboot te
hebben stukgeslagen, stond vervolgens terecht
N. J. B., 19 jaar schippersknecht te Amster
dam. Het bleek uit het getuigenverhoor, dat
de bekl. moeite zocht toen de iReservp IV
het vaartuig, waarop hij zich bevond, in de
Kromme Gouwe moest passeeren. De beklaagde
ontkende dit en beweerde dat ongelukkiger
wijze de boom van zyn vaartuig met de ver
nielde lantaarn in aanraking was gekomen. De
eisch luidde f 10 boete, sub. 8 dagen hechtenis.
In het Paradys (alhier n. 1.) hadden twee
broeders hedenmiddag ter deeg ruzie. Eer de
politie tusschenbeide kwam, was er een reeds
zyn halve lip kwjjt.
De besturen der kiesverenigingen Vooruit
gang te Rotterdam en te Kralingen, en
Burgerplicht <t te Charlois, hebben besloten
Mr. J. van Gennep candidaat te stellen voor
de Tweede Kamer.
Eene candidatuur zal door hem worden aan
genomen.
De president der Eerste Kamer, de Heer
Van Naamen, die des win ter ff te ’s-Gravenhage
verblyf houdt en wiens familie gisteren naar
eén valsch gebit en eene valsche haarvlecht
droeg, hetgeen nog moge dienen tot aanvulling
van het opgegeven signalement.
Ija afloop der; lykschauwing zyn de beide
lijken Maandagmiddag op de algemeene be
graafplaats ter aarde besteld.
een goede maag, en wilde, dat er in zyn kamer
steeds ’teen en ander gereed stond. Hij kon ten
allen tijde eten, soms midden in den nacht, als hij
van de jacht terugkeerde.
Een yskoude rilling liep de barones langs den
rug. Blijkbaar had haar echtgenoot het vaste plau,
zijn tenten gedurende eenigen tijd bij haar op te
slaan. Rudolf zou geen andere keuze hebben, dan
den hongerdood te sterven, of door zich te vertoo-
nen de woede te trotseeren van don generaal, die
er wel de man toe was om hem zonder eenige op
heldering een kogel door het hoofd te jagen. Hoe
was ’t thans nog mogelijk, haar minnaar te redden?
Anna had zij zich van den hals kunnen schuiven,
maar met de twee bedienden zou ’t minder gemak-
kelyk gaan. Voor zij de tafel geheel gedekt hadden,
zou haar man verschijnen.
De laatste hoop van Marianne was vervlogen en
thaus wachtte zij den doodelyken slag.
De heer Van Hansweerd trad binnen. Hij was
niet alleen, maar werd gevolgd door twee werklie
den, die een langen reep lood, een hamer en een
zak spijkers droegen.
„Lieve vrouw,» zeide hij op den natuurlyken toon,
«daar jij deze kamer voortdurend bewoont, wil ik
eens voor al, een fout herstellen, waarvan ik heden
nacht het slachtoffer ben geweest. Herhaaldelyk
vroeg ik my af, waar de tocht toch vandaan kwam,
die mij verkouden gemaakt heeft. Van ochtend,
herinnerde ik mij de (ellendige deur, die toegang
geeft tot het inwendige van den ouden toren. Zij
sluit blijkbaar zeer slecht, is vermolmd en de wind
dringt door de reten, waartegen het behangsel slechts
onvoldoende bescherming biedt. Als je volkomen
blauwe kiel en droeg een dameshandmof, die
hy herbaalde malen door den modder sleepte en
waarmede hy zich gelaat en lichaam besmeer
de. De agent dacht te doen te hebben met iemand,
die zich doo>? den trein wilde laten overryden,
en arresteerde den man. Aan het bureau bleek,
dat het was zekere Jakobus v. Goes, die in
zijn woning zoo goed als alles had kort en
klein geslagen en ook zyn meubels had ver
nield.
Zijn vreemd gedrag deed er toe overgaau
dèn stadsgeneesheer, dr.Haremaker, te raad
plegen, die dadelyk krankzinnigheid consta
teerde. Nog denzelfden avond werd v. G.|aar
»Meerenberg« overgebracht.
hersteld zijt en weder kunt uitgaan, zal ik die vol
komen nnttelooze opening doen diohtmetselen, thsns
zouden de metselaars je hinderen. Voorloopig zal
ik haar daarom doen dichtspijkeren met lood. Als
het behangsel op zijn plaats blijft, zal ’t niet in het
oog vallen en bovendien is het ’twerk van een
oogenblik. Komaan, jongens, knap dat werkje eens
gauw op.»
De barones, als door den bliksem getroffen, had
niet de kracht om een enkel woord uit te brengen.
Elize zweeg ook, niet begrijpende wat het beduidde,
maar vreezende het geheim te ontsluieren.
De kamenier en de twee bedienden schenen niet
bijzonder verbaasd. Zij waren gewoon aan de vreemde
invallen van hun meester, die voortdurend verande
ringen aanbracht in het inwendige van het kasteel.
Zij verwijderden zich en de loodgieters gingen aan
het werk, dat noch van langen duur, noch moeie-
lijk was.
De smalle, lage denr, lag eenigszins naar binuen,
tusschen eikenhouten posten, waartegen zy over de
geheele lengte en breedte de dikke loodeu plaat
spykerden. Tusschen de deur en het lood bleef een
ruimte van ongeveer zes duim.
Met de eene hand op een stoel steunende en met
de andere den arm harer zuster omknellend, volgde
Marianne met verwilderden blik de bewegingen van
de arbeiders. Zij trilde bij eiken hamerslag. Het
was haar, alsof zij de doodkist van haar minnaar
hoorde dichtspijkeren.
b izweken binuen kof
il igeënt.
(amen verst
