G
ac
ft
BINNENLAND.
De laatste eener Familie.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
3
Woensdag 9 Mei 1894.
No. 6346.
tEUlLLETOX.
r
brug.
33ste Jaargang.
van
TIE.
uitsprak
aliasing
goed
grijpou, öjBiü ub uuruuu» ius-
De Ruiter was het natuurlijk,
*1
I
I
De anti-revolutionaire kiesvereeniging te
Zoeterwoude heeft den heer J. H. Donner can-
didaat gesteld voor de Tweede Kamer.
>OP
(Naar Eet Frantch.)
vm. 6.15
8.20
10.-
10.30
no. 11—
12.43
2.30
4.30
4.45
5.30
7.—
7.14
[«ren, ran
Gouda.
Op het goederen-bureau van de Staatsspoor
wegen te Roermond is ingebroken. Ten nadeele
van eenen klerk werd f 15 ontvreemd.
Gouisnn: courant
van den Raad
De R. K. kiesvereeniging >Door eendracht
sterk te Haarlem heeft in eene Zondag ge
houden vergadering candidaat gesteld voor de
Tweede Kamer jhr. mr. A. P. C. van Karnebeek.
De monsterkaas der wereldtentoonstelling te
Chicago is dezer dagen aan stukken gesneden
en geproefd. Zij moet zeer goed van smaak
bevonden zyn. Die reus onder de kazen was
10,000 kilogram zwaar en gemaakt uit de
melk van 12,000 koeien van de weide in
Ontario (Canada).
ADVERTENTIËN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Van het tekort in de kas van den gemeen-
te-ontvanger B. te Schiedam, dat circa f 80.000
zou bedragen, wordt f30.000 gedekt door zake
lijke borgtochten, waarvan f 10.000 van den
ontvanger zelf.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Met het oog op de Pinksterdrukte zullen op
bet traject Rotterdam—Den HaagAmsterdam
van de H. IJ. S. M. extra-treipen loopen. De
2-daagsche retour-biljetten zullen verlengd wor
den. Ook op de stoomtramlyn van Den Haag
Scheveningen van de Holl. spoorweg-mpij.
zal met de Pinksterdagen volledige zomerdienst
worden ingevoerd, nog aangevuld met eenige
extra-tieinen.
Naby Opynen is door de zalmvisschers een
bruinvisch van db 50 kg. gevangen. Deze visch
vertoont zich zeer zeldzaam op de rivieren.
De roomsch-katholieke kiesvereeniging »Ge-
lyk recht te Sneek heeft besloten een eigen
candidaat voor de Tweede Kamer te stellen,
en als zoodanig gekozen den heer J. F. H.
Bekhuis, lid van de Prov. Staten en voorzitter
van den Katholieken Bond te Leeuwarden.
De liberale kiesvereeniging Algemeen Be
lang te Utrecht heeft tot voorloopig candi
daat voor de Tweede Kamer gesteld den heer
H, A. van Beuningen.
Het weekblad «De Liberaal» weigert de
benaming van conservatief te aanvaarden voor
de tegenstanders der finale kiesrechtuitbreiding.
•Wat zal men» vraagt «Het Vaderland*
«daarvan zeggen? De beteekenis vandergelyke
namen is betrekkelyk. Dat de liberale be
strijders der kieswet niet willen vereenzelvigd
worden met de aloude conservatieven, veel minder
met een reactionaire partij, is licht begrijpelijk.
Maar hebben wy dan niet evenveel reden er
tegen op te komen als men ons radicalen, ja
zelfs halve socialisten noemt, gelijk herhaaldelijk
18)
„Houd op met die gekheid I Je weet zeer goed
wat ik bedoel, jij, die de torendeur hebt doen dicht
spijkeren."
„De torendeur, de oorzaak van den gevaarlijken
tocht? Wel alle duivels, wie zou er ooit aan ge
dacht hebben, dat die oude steenhoop door andere
levende wezens bewoond werd dan uilen en vleer->
muizen. Maar als ik mij vergist heb, zal ik de
dwaling gaarne herstellen. Spreek één woord en ik
zal de loodgieters doen roepen om de looden plaat
te verwijderen. Als zich daar iemand ophoudt, moet
*t een dief zijn. Maar ik heb een uitstekende revol
ver in mijn zak en als hij ’t waagt om weerstand Ae
bieden, schiet ik hem neer als een hond... Welnu,
%Wat zeg je Zal ik schellen
„Neen... neen..." prevelde Marianne, verschrikt en
terneer geslagen door den dreigenden toon van haar
echtgenoot. „Er is niemandik praatte als een
krankzinnige."
„Zie .je wel, ik was er ook zeker van! Wie of
wat heeft je toch zoo in de war gebracht. Ha I nu
begryp ik het, het ia die roman, die je bezig waart
tb lezen, toen ik vagg^cht binnentrad. Ik heb hem
ingekeken, terwijl«flpMBtaamt en heb gezien, dat
er sprake was vanjM nmnnaar, die door een wreed
echtgenoot opgesloten wordt in een donkere kamer.
In den morgen van 27 Maart brak te Arn
hem eene koe uit een stal los en rende de
straat op. Men hield het dier al spoedig voor
dol, en de politieagent W. B. loste op het
Velperplein eenige schoten op het rund met
een geweer, dat hij van een der bewoners
leende. Ongelukkiglijk trof hij een toeschou
wer, die onmiddellijk dood was, en verwondde
De heeren mrs. H. Goeman Borgesius en
A. F. K. Hartogh zijn in commissie voor de
Maatschappij tot nut van ‘t algemeennaar
Kopenhagen vertrokken.
De heer Ph. Van Rijn te Berkel en Roden
rijs, hoopt den Isten Juni a.s. den dag te
herdenken, waarop hij 25-jaren geleden, de
betrekking als hoofd der openbare school
aanvaardde. Het zal den degelyken onderwijzer
en opvoeder alsdan zeker niet aan blijken van
belangstelling ontbreken I
zoodat zij nog lang op hulp van dien kant kon wach
ten. De ongelukkige keek uit naar verlossing als
zuster Anna in bet bekende sprookje van Blauwbaard.
Hij liep echter ten einde, deze droevige Novem
berdag. Het begon reeds donker te worden. Blauw
baard, zotoals Marianne haar man in stilte noemde,
stond op om te bevelen licht te brengen eu tegelij
kertijd zeide hij den bediende, dat in deze kamer
het middagmaal gebruikt zou worden. Daarop ging
hij naar het venster, mot het doel het te sluiten.
Zijn vrouw opende de oogen en zag met verwonde
ring, dat in plaats van zijn voornemen uit te voeren,
hij met de grootste aandacht naar buiten stond te
kijken. Hij hield do hand boven de oogen en boog
zich voorover. Blijkbaar trachtte hij iemand te her
kennen, dien hij in het park zag loopen.
Marianne volgde al de bewegingen van haar echt
genoot en vroeg zich af, waarnaar hij toch zoo in
gespannen keek. Was ’t misschien de boschwachter
De Ruiter? Neen, onmogelijk! Als het De Ruiter
was, zou de generaal niet verwonderd geweest zijn
hem te zien en dan zou hij hem wel geroepen heb
ben. Wie was ’t dan
De dokter dien hij uit Dinan had ontboden Neen,
die veronderstelling was te dwaas, want deze zou
toch zeker door de deur komen en niet door den
tuin. Hij kon de persoon niet zijn,’die in schemer
donker door den tuin wandelde.
//Zeg eens, voor den duivel, wat voer jij daar toch
uit?” riep do generaal, met zijn zware stem, zoo
gewoon aan bevelen. „Zoek je mij soms?”
Hij had den wandelaar dus herkend.
„Wel bliksems,” ging hij voort, met de vuist een
dreigende beweging makende, «je zult merken met
Je zult over dit afschuwolijke avontuur gedroomd
hebben en nu speelt het je door het hoofd. Had
ik niet gelijk, toen ik zeide, dat het lezen van romans
gevaarlijk is
Terwijl Van Hansweerd op spottenden toon deze
verklaring aan de woorden zijner vrouw gaf, was de
barones op een stoel neergevallen. Zij voelde dat rij
zich in de klauwen van een tygor bevond en had
niet de minste hoop op redding. Waartoe zou het
dienen te erkennen, dat haar minnaar zich in den
toren bevond, daar de generaal toch het voornemen
had hem te dooden, voor bij zich kon verdedigen?
De eenige kans op redding waarop zij nog een
zwakke hoop had, was, dat De Ruiter haar verloste
van den vreeselijken cipier, die de deur van den
toren bewaakte. Maar De Ruiter zou ’t nooit wagen,
binnen te dringen in de kamer der barones en de
generaal scheen vast besloten, het vertrek niet te
verlaten. Half ^bewusteloos, bleef zij liggen op den
stoel en verviel in een soort van verdooving tus-
schen droomen en waken in. De heer Van Hans
weerd, die allerlei aauteekeningen maakte welke
waarschijnlijk betrekking hadden op zijn zaken,
stoorde haar met geen enkel woord.
De dag verliep op deze wyze zonder dat Elize
terugkeerde en ook de dokter vertoonde zich niet.
Elize werd ongetwijfeld teruggehouder. aan de leger
stede van een zieke en de geneesheer was niet te huis
geweest, toen de bode van den generaal zich bij hem
aanmeldde. Het zou voor Marianne een verademing
geweest zyn als dokter Bertrand gekomen was. Zij
mocht hem gaarne lijden en koestel de een flauwe
hoop, dat hij haar hulp zou kunnen bieden. Maar
het kasteel wu ruim een uur verwijderd van Dinan,
De heer mr. W. H. de Beaufort heeft thans
besloten, voor Amsterdam te opteeren. In
Delft moet dus eene nieuwe verkiezing plaats
hebben.
Dezer dagen werd medegedeeld op welke
oordeelkundige wyze de magistraat van Bols-
ward eertijd» een jeugdigen misdadiger vrijsprak,
toen die, bij de keuze tusschen een goudstuk
en een prachtige appel, op laatstgemeld voor
werp zyne oogen
Op bfz.
het licht
voormalige
Evers vinden wij nu gewag gemaakt van de
volgende op geheel gelijksoortige motieven be-
rustende vrijspraak van den magistraat van
Deutichem: »Geruimen tyd was ook op het
raadhuis dier gemeente een gepunt stokje aan
wezig, waarmede een kind een ander kind
doodgestoken had. By de berechting dezer zaak
gaf de magistraat bewijs van Salomon’s wysheid,
door namelyk ter bepaling van de verstandelijke
ontwikkeling van den jeudigen dader voor diens
toerekenbaarheid, dezen in zyne tegenwoordig
heid de keus tusschen een appel en een stuk
goudgeld te geven. Toen nu het kind eerstge-
melden koos, volgde vryspraak.< Wy laten het
onderzoek, wanneer soortgelyk vonnis voor bet
eerst gewezen werd, thans verder aan de be
slissing van oudheidkundigen over.
In den afgeloopen nacht zijn door eene sterke
politie-patrouille in de Lage Nieuwstraat in
Den Haag gearresteerd drie beruchte personen,
twee mannen en eene vrouw, verdacht van een
heer in of nabij het Haagsche bosch te hebben
gelokt en hem aldaar te hebben beroofd van
geld en have.
wien je te doen hebt, ellendeling. Wacht even, ik
kom beneden.”
Zich om wendende, vertoonde hij aan zijn vrouw
een gelaat vuurrood van drift. Zij werd bang en
sprong terzyde, om te vermijden dat hij haar in dit
oogenblik op zyn weg ontmoette. Maar eer hij één
stap gedaan had, weerklonk een schot en hij stortte
neer, met het gelaat naar den grond, vlak voor de
voeten van Marianne.
Hij had geen kreet geslaakt, geen geluid gegeven
en bleof bewegingloos liggen. Hij wat morsdood.
VI. 3.
prachtige appel, op laatstgemeld
;yne oogen liet vallen.
114 van het in 1891 in
verschenen werk Gelderland'a
steden van mr. C. J. W. Staats
Evers vinden wy nu gewag gemaakt
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per dne maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTER.
Het «Dagblad» deelt de volgende, waar
schijnlijk juiste, samenstelling van het nieuwe
ministerie mede.
Jhr. mr. J. Röell, buitenlandsche zaken.
Mr. W. van der Kaay, justitie.
Mr. S. van Houten, binuenlandsche zaken.
Jhr. H. M. van der Wyck, secretaris-generaal
departement van marine, marine.
Mr. J. P. Sprenger van Eyk, financiën.
Gep. luitenant-Generaal C. D. H. Schneider
oudrinspecteur van het wapen der artillerie,
oorlog.
Ph. W. van der Sleyden, oud-lid van de
Tweede Kamer, waterstaat, handel en ny-
verheid.
Mr. J. H. Bergsma, ónd-lid
van Indië, koloniën.
Naar ons verzekerd wordt, is het gerucht,
dat den kapt.-luit.-ter-zee H. Nygh, de por
tefeuille van marine zou zyn aangeboden, uit
de lucht gegrepen. Ook het bericht, dat de heer
Patijn zou aangezocht zyn zich voor het ambt
van minister van justitie beschikbaar te stellen
blijkt onjuist te zijn. (Handelsbl.)
Het aandeel van de winst der gistfabriek te
Delft bestemd voor het personeel bedraagt over
het afgeloopen jaar ruim f 18,000, zoodat in
verband met het totaal der looneijfere-hat
dividend van’ den^ arbeid zal kunnen worden
vastgesteld op 9 pet. voor de vijfde klasse, Gj
pet. voor de vierde, 4$ voor de derde, 3*/#
voor de tweede en 2| voor de eerste klasse
van toewijding.
GOUDA, 8 Mei 1894.
Gisteravond gaf de Chr. Zangvereeniging
Halleluja*, directeur de hr. J. van de Putte
eene uitvoering in de zaalOranje en Nederland
aan de Turfmarkt. Het programma, met zorg
gesteld, bevatte 12 liederen, die allen op zeer
verdienstelijke wyze werden gezongen. De
uitvoering overtrof de verwachting, men ge
noot by de plechtige en schoone toonen van
de nos. 1, 5 en 6, hoe lustig en opgewekt wer
den de nos. 9 en 12 uitgevoerd, de nos. 3 en
8 (solo voor sopraan) werden onberispelijk
schoon gezongen, met eenezuiverheid van stem
die allen lof verwierf.
Het was voor de talryke toehoorders een
waar genoegen en elk gevoelde hoe ernstig
directeur en leden hunne taak hadden opge
vat en hoeveel oefening besteed was om zulke
goede uitkomsten te kunnen verkrijgen.
Ds. Wartena was dan ook de tolk van allen
teen ZEw. den directeur, pianist en leden be
dankten voor het kunstgenot en den wensch
uitsprak voor den bloei der Zangvereeniging.
Marianne dacht er niet aan, hem te hulp te
snollen. In plaat van zich naast het lichaam neer
te worpen om den ongelukkige- op te heffen, snelde
zij naar het venster, dat opengebleven was. Zij zag
niemand, noch in de breede laan, vlak tegenover het
venster, noch op de grasperken zijwaarts van de
laan. Een klein wolkje witte rook steeg op, uit een
dik begroeide groep lage struiken.
Van daar moest de doodende kogel gekomen zyn,
maar <ie moordenaar had reeds den tijd gehad om
te verdwijnen. Zonder twijfel had by zich in het
boschje verscholen, dat slechts een twintigtal schreden
verwijderd lag.
„Hij zal zich redden door het gat in den muur.
Zij zullen hem niet grijpen,” siste de barones tus
schen de tanden. „De Ruiter was het natuurlijk,
hij zal zwijgen en Rudolf is gered.”
(Wordt vervolgd.)
is geschied, daar wij geenszins wenschen gei
kend te worden tot de tegenwoordige radicale
of tot eenige socialistische party
«Behagen dienamen niet, die door kortheid en
duidelykheid uitmunten, wij hechten er niet aan,
zoo men beter weet. Wij meenden tot nog toe
dat in elke party meer vooruitstrevende en meer
behoudende elementen waren aan te wyzen, die
men gevoegelyk met de gebruikte benamingen
kan onderscheiden. Wy zoeken, maar kunnen
niet anders vinden. De «ruime» kiesrechtuitbréi-
ders, in tegenstelling met de «finale» gaat
toch moeilyk; de party der bezadigde pro
gressisten is zoo erg langde mannen der
eerlyke Grondwetuitlegging klinkt toch een
beetje te hatelijk. Wie geeft iets beters
hy een tweetal anderen. Ter zake van het
door schuld veroorzaken van een anders dood
stond hij heden voor de rechtbank te Arnhem
terecht. Het 0. M. nam in zyn requisitoir
aan, dat een en ander het gevolg is geweest
van onvoorzichtigheid, door te schieten zonder
zich te overtuigen dat er geen gevaar voor
personen kon ontstaan. Met aanneming van
verzachtende omstandigheden, was de eisch 5
dagen hechtenis.
Mr. Thomas meende dat bekl., niet wetende
dat het schieten met het gebruikte geweer zoo
gevaarlyk was, bad gehandeld tot beveiliging
van het publiek. Bekl. vertrouwde, dat het
terrein door zyne collega’s was vrijgehouden,
zoodat geen personen gevaar liepen. Eene
veroordeeling zou, meende pl., voor dit feit niet
kunnen geschieden.
Na re- en dupliek werd de uitspraak bepaald
op 15 Mei a. s.
s
