r,
r,
BINNENLAND.
De laatste eener Familie.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Vrijdag 13 Juli 1894.
No. 6401.
33ste Jaargang.
UW
I
1
sen?
FEV1LLETO.\
*1
f
60,
en Kaai
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
•r resp.
iifitnial
Ion
enz
er de wer
Genezing)
XXII.
k Zoom.
kMML
I
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs er dne maanden is 1.25, franco per
post ƒ.1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
De gehouden collecte ten behoeve van den
gewependen dienst alhier beeft opgebracht
rlcatie
.er van
Mktschappy
<uda
•er a. 8.
bij
(Naar het Frantch.)
GOWHE 101II t\T
toch ben ik van de mee-
«Als
itoien
Ik
en
Aan de Hoornwbe Ct.« wordt nit Monni
kendam meegedeeld, dat een boer in die
streken een knaapje van nog geen elf jaar in
dienst genomen heeft tegen2 (zegge 2)
centen per unr. De kleine kleuter moeet voor
dit loon(?) mee naar bet hooiland in de over
groots zonnehitte
lof verheven, de belan
de groote industrieele on
een groot deel haar bloei
i zijn kennis en werkkracht,
Aan de hedenmiddag gehouden baiddravory
namen 14 paarden deel. De uitslag dtórvan
ia nog niet bekend.
ennen.
die in de
de vettiger
e worden ia
egen vro li
ft gemaakt
srking van
nvoudigate
rd aange-
te verdrin-
liohaam en
wordeln en
vreeseyke
'eld. Dan
oorsuizen
dekte. Al
nuwziek en
zy gelooven
door de weduwe van
er eene minnares op
verstand waarschuwde
ADVERTENTIËN worden geplaatst
15 regels ii 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Hare Majesteiten de Koningin en de Koningin*
Regentes vertrokken gisterochtend vanVulpera
naar Innsbrück, waar Hare Majesteiten zullen
logee ren in het »Hotel Tyrol.*
Te Hillegom is gebleken, dat de gelden uit
de Nutspaarbank tot een bedrag van ruim
f 10,000 zjjn verdwenen. Die kas stond onder
beheer van wylen den secretaris Nieuwenhuis.
Hedenmorgen ondervonden twee buitenlui,
die met een paar prachtige koeien naar de
Landbouw-tentoonstelling togen, onderweg eeni
ge vertraging. Op den Bleekersingel, ter hoogte
der bleekery van den heer D. geraakte een
der koeien te water. De geleiders waren niet
weinig verschrikt, toen het dier reeds een heel
eind van den kant was, en zy hunne eerste
pogingen om het beest op het droge te bren
gen zagen mislukken, wyl de koe maar steeds
achter uittrok. Eindelijk, na veel moeite
werd het dier aan den kant gebracht. De heer
D. bleeker en een paar andere voorbijgangers,
die toegeachoten waren, boden daar by de be
hulpzame hand.
De begrooting van den polder Berg-Ambacht
voor het dienstjaar 1894, is vastgesteld lot een
bedrag van f 14113,94j, zoowel aan uitgaaf
als ontvangst.
In gepeinzen verdiept en droef te moede kwam zij
voor het hek van het park en thans schoot *t haar
te binnen, dat zij bet buis van den boschwachler
niet alleen verlaten had om de plek in bet bosch te
bezoeken, waar de moordenaar zich een oogenblik
opgehouden had, maar ook bet kasteel, waar zy zich
nog niet,heen |had durven begeven na baar terug
komst.
Het bek stond open. Zij trad binnen en zag in
de oprtflaan den tuinman, die gewapend met een
Aan eenige postboden te Ameide, Leksmond
en Meerkerk is om de 14 dagen, enkele om
de 3 weken, een vrye Zondag toegestaan. Hun
dienst zal alsdan door anderen voor Ryksre-
kening worden waargenomen.
doch ook die van den werkman, en ten behoeve
van den laatste een fonds in het leven roepen
ter ondersteuning by ziekte of invaliditeit.
Aan het gymnasium is heden het eerste
toelatings-examen aangevangen.
Voor de le klasse zyn toegelalen, G. Bon,
♦C. Brouwer, J. W. A. Bylsma, »M. Fortuyu
Droogleever, *W. de Jongh, *J. Keus, L. Keus,
♦H. W. Kramers, D. Nieburg, (voorw.), J. C.
M. Snel, W. van Tienhoven, J. C. P. J. Vor
sten (De namen met een zyn meisjes.)
Afgewezen 1.
Het examen voor hoogere klassen, wordt
morgen voortgezet.
Tot Inspecteur van politie alhier is benoemd,
de heer B. L. H. Leclercq, volontair van po
litie te ’«-Hertogen bosch.
Om aan den Deenschen oorlogsbodem Hel
goland,» aan boord waarvan de 17-jarige
Deenscbe prins Harald ons land komt bezoe
ken, het gebruikelijk saluut te brengen, zyn
de pantseracbepen onzer marine Stier en
Guinea* te Rotterdam aangekomen. Deze
vaartuigen hebben ligplaats genomen op de
boeien voor de Willemskade.
De oorlogsbodem Helgoland wordt tusschen
20 en 23 dezer aldaar verwacht.
GOD DA, 12 Juli 1894.
Gisteren leed onze stad een gevoelig verlies
door het overly den van den heer Steens Zijnen,
directeur der Stearine-kaarsenfabriek en lid van
den gemeenteraad. Niet alleen dat hy met
een yver, boven onzen
gen behartigde van
derneming, die vóór
te danken heeft aan
maar alles wat tot den bloei onzer gemeente
kon strekken, vond in hem een wakker ver
dediger. Waar hy helpen kon, hielp hy gaarne
en met milde hand, als hy overtuigd was een
goed werk te verrichten. In alle kringen der
stad zal zyn verlies diep gevoeld worden. Wie
met ons in de laatste dagen getuige was van
de algemeene deelneming, die de berichten
omtrent zijn ziekte wekten, zal overtuigd zyn,
dat hy een ledige plaats in ons midden ach
terlaat, die moeilyk' kan worden vervuld.
Zyn naam, die voor goed verbonden is aan
de stichting van het Gymnasium zal in dank
bare herinnering blyven by allen met wiön
hy in zyn betrekking in aanraking kwam en
by zoo velen, waar hy in stilte weldeed.
Ook ons blad, waarby hij vele jaren als
commissaris fungeerde, toen het nog in handen
eener vennootschap was, heeft veel aan hem
te danken gehad.
Een telegram uit Batavia meldt dat de in
een vorig bericht genoemde onwettige zoon
van den vorst van Lombok zich zelf om het
leven heeft gebracht.
Het ultimatum is aangenomen.
De expeditie keert terug.
85)
«Dat is waar en
ning van den rechtsgeleerde, die verklaarder
men mij beschuldigde de torens eener kerk geste
te hebben, zou ik beginnen met mij te redden.”
ken de inrichting van de gevangenis te Dinan
meen, dat ’t volstrekt met onmogelijk is er uit te
vluchten, met behulp van een of meer vrienden bui
ten het gebouw. Maar ’t is' voldoende van mijn plan
af te zien, als gij mij verbiedt de vlucht van de
Ruiter in de hand te werken.”
«Ik heb u geen bevelen te geven,” reide freule
Bartan levendig, «en evenmin wil ik u lastig vallen
met mijn wenschen. Ik ben overtuigd, dat de Ruiter
aiet schuldig ia, en om myn overtuiging te doen
dealen door hen, die over hem zullen moeten oor-
deelen, hoop ik slechts op Gods hulp. «En thans
mynheer tal ik afscheid van u nemen. Men
wacht mjj.”
Dit werd op een toon gezegd, dat tegenspraak
onmogelyk was. Maar Rudolf van Trichtvoorde was
te slim om niet te raden welke gevoelens Elize onder
die schynbaar zoo koele houding verborg. Hij was
te handig om haar in dit oogenblik terug te houden.
Hy zag wel, dat hy een diepen indruk op haar ge
maakt had. Hy vroeg niet meer by een eerste ont-
meering, die sekar niet de laatste soa qjn, wanthjj
Zaterdagavond reed de landbouwer K. te
Vlist met een vracht hooi Bonrepas in, toen,
bij het afrijden van de Schansbrug, het paard
den dissel tegen zich voelde aankomen en,
met den zwaren wagen achter zich, het op
een loopen zette. Een paar huizon verder
sloeg het hooi overzy en begon het paard zóó
geducht te slaan, dat bet zich eindelyk los
werkte en wist te ontkomen, K., die inmid
dels van den wagen was gesprongen, bezeerde
zich een weinig aan het eene beenzyn ar
beider, die mede op den wagen zat, kwam
met den schrik vry. Het voorste gedeelte van
den wagen was letterlyk uit elkander geslagen
het paard holde voo»t tot aan de hoeve van
O., waar het vastliep en gegrepen werd.
Gekozen tot wethouder te Hekendorp in
plaats van den heer C. Hoogenboom (overleden)
de heer D. W. van Beusekom.
er twee op het Stadhuis bewaard worden,
waar ook nog ruimschoots plaats is voor een
derde.
De berichtgever in de »N. R. Ct.« spreekt
over eet eenige gemeentegebouw, dat wy hier
hebben stellig bedoelt hy daarmede het «enige
gemeentegebouw, dat nutteloos en renteloos is,
want Stadhuis, openbare school, waag enz. zyn
toch ook gemeentegebouwen.
De tirade over het rijk worden van de
gemeente, als men de opbrengst van f 150
aftrekt van de rente van f 6000 a 4 pCt. kon
veilig achterwege blyveuHelaas, de opbrengst
van f 150 is er nooit geweest, dat zou dus
niet helpen, al ware de gemeente ook onder
het liberale beheer niet zoo diep in schulden
geraakt De berichtgever in de »N. R. Ct«
sluit moedwillig de oogsn voor het financieel
belang der gemeente, om uitsluitend bet belang
van een coterie te dien. Neen, dan liever hnlde
gebracht aan die raadsleden, welke zich noch
door zoete woorden lieten verleiden, noch door
protestjes of dreigementjes lieten verschrikken,
maar vastberaden naar plicht en geweten het
financieel belang der gemeente behartigden.
groote bark, de paden van dorre bladeren reinigde.
De goede, oude man zag baar niet en voor zy hem
aansprak, wandelde zij het voorplein op om een blik
te werpen op den gevel van net verlaten gebouw.
Voorheen maakte bet kasteel een preltigen indruk,
zooals ’t daar stond, geheel herstelduvolgens de rege
len der kunst, door een rijk en gfRukkig meester.
Thans was bet gebouw zoo somber als een gevan
genis. Alle leven was er uit geweken als droogt
het rouw over den dapperen soldaat, die er den dood
gevonden had, na dien zoo dikwnls op het slagveld
getrotseerd le hebben. Al de luiken waren geeloten
en geen teoken van leven was te zien, zelfs geen
rookwolkje. De doodsche stilte werd enkel verbroken
door bet krassen der kraaien, die rondom den ouden
toren vlogen.
Dit toonecl was niet bijster geschikt om de stem
ming van Elize op te vroolyken en haar hart kromp
van droefheid ineen, toen zij het huüf, waar zfj zoo
rustig en gelukkig geleefd had, aldus i terug zag.
Onwillekeurig schoten de herinneringen uit bet
verleden haar te binnen. Daar gelijkvloers lag de
groote zaal, die niet dikwijls geopend werd, verder
de eetzaal waar zooveel vrooljjke dronken uitgesproken
waren, als de generaal do jagers uit den omtrek
onthaalde; de rookkamer waar zy nooit kwam, even
min als baar zuster. Do oogon opslaande, herkende
zij daar boven, boel in do hoogte, het venster, Van haar
kamer; iets lazer op de eerst verdieping links,
waren de vertrekken van den generaal, en rechts die
van Marianne, waarnaar zy niet kon kyken zonder
oooe huivering.
(Fordf wrw^.)
Men schryft uit Oude water aan de »Tyd«:
In een bericht uit Oudewater, voorkomende
in de Nieuwe Rott. Ct.< van 8 Juli, tweede
blad, wordt het besluit van den Gemeenteraad
te Oudewater, om de vroegere openbare school
voor f 9250 van de hand te doen, aan e$n
critiek onderworpen, op wolker juistheid nogal
iets valt af te dingen.
lo. Wordt f 9250 een spotprys genoemd.
Als men nu weet dat by de beraadslaging
over het al of niet bouwen van een nieuwe
openbare school door den voorzitter van den
toenmaligen Gemeenteraad de oude openbare
school op f 6000 werd getaxeerd, welke taxatie
zeker niet te laag is genomen, daar de aftrek
van die f 6000 moest dienen om de groote
kosten (f 36,000), verbonden aan het bouwen
der nieuwe school, iri 't oog der burgery iets
te verminderen, dan voorzeker kan men f9250
toch geen spotprys noemen. Het gebouw,
waarvoor nu f 9250 betaald wordt, heeft
gedurende de ongeveer 12 jaren aan de
gemeente een hnur opgebracht van ongeveer
f 130 per jaar. Rekent men van die opbrengst
af de assurantie, de grondlasten en het onderhoud,
dan bracht dat kapitale gebouw de gemeente
een jaarlyksch voordeel aan van plus minus nihil.
Een gemeente als Oudewater, met een
bevolking van ongeveer 2700 zielen, en
schuldenlast van f 56,000 en een hoofdelyken
omslag van f 5300 (ten naaste by f 2 per
hoofd) mag Zich toch ter wille van een klein
gedeelte van de burgery de weelde van een
feestgebouw van f 9250 niet veroorloven.
2o. Wordt in genoemde critiek gezegd dat
het Rijk om 1/3 der koopsom komt aangezien
door het Rijk ook voor 1/3 is bygedragen in
de kosten van den bouw der nieuwe school.
Of dit zoo is
Noch in de Onderwijswet van 1878, noch
in de wyziging van 1889 wordt van zoo iets
gesproken daarenboven moest dan toch het
Rijk ook gedurende 12 jaren 1/3 van de
jaarlyksche opbrengst van bedoeld schoolgebouw
hebben genoten, hetwelk niet is geschied.
3o. Wordt er besproken over een nieuw te
bouweu brandspuithuisje. De spuit, waarvoor
dit zou moeten geschieden, wordt bewaard in
een kast van het oude schoolgebouw zy
is een kruiwagen of draagbare spuit, zooals
rekende er op 't wel zoo te kunnen schikken, dat hij
de eenige erfgename van den heer van Hansweerd,
dikwijls zou ontmoeten
«Niet gaarne freule” zeide hy, „zou ik u mijn
gezelschap nog langer opdringen. Ik heb n gezien,
ik heb u gesproken, na een wreede scheiding van
acht maanden. Dat is genoeg geluk voor een dag.
Morgen ga ik naar Dinan, daar zal ik beter in de
gelegenheid zijj om voor de belangen van den ge
vangene, waarin gy zooveel belang stelt, werkzaam
te zijn. Ik smeek u ten allen tijde over mij te be
schikken.”
Dit gezegd hebbende, greep Rudolf van Tricht-
voorde de hand van Elize, die niet de tegenwoordig
heid van geest had, haar terug te trekken en hij
drukte er een eerbiedigen kus op. Daarop verwijderde
hij zich langzaam langs een weg, welke niet dezelfde
was, als die waarlangs hel jonge meisje gekomen
was. Zij was hem dankbaar, dat hij er niet op aan
gedrongen had, haar te vergezellen, maar daarom was
haar toestand nog niet erg benydenswaardig. Al had
zy ook den schijn aangenomen van onverschilligheid,
was 't toch onmogelyk geweest de schoone droomen
van eertyds te onderdrukken en 't was, alsof zij plot
seling ontwaakt was. En om op alles de kroon te
zetten, moest zij vernemen, dat haar neef, die be
weerde dat hy haar oprecht beminde, zyn leven
waagde voor een tooneelspeelster. Op wie zou zy
in de toekomst vertrouwen? Haar verloofde verried
haar en Marianne had zich van haar gescheiden.
Moest zy gelooven aan de liefde van Rudolf, die
den generaal beschuldigd werd
na te houden? Het gezond
haar niet te veel op hem te
Te Schoonhoven werd Dinsdagavond een
vereeniging Onderling Belang* opgericht van
patroons in het bouwvak en aanverwante
vakken,
De vereeniging zal trachten, de belangen
te bevorderen van den werkgever niet alleen,
bouwen. Zij moest zich immers verbinden voor het
geheeld leven en als voorspel van een gelukkig hu
welijk, werd iets anders vereisoht dan onverwachte
liefdesbetuigingen op son bal of in de open lucht.
De hartstocht kan zich in één dag volkomen ont
wikkelen, maar het geluk is een vrucht, welke men
eerst kan plukken, nadat zij langzaam gerijpt is.
Zy geloofde er niet meer aan, sedert zy wist, dat
Arthur Erzee zoo snel zijn beloften vergat. Ook
twijfelde zij aan de oprechtheid van de belangstelling,
die de meester van dien afschuwelijken De Poorter
voor De Ruiter beweerde te koesteren. Was zij dan
veroordeeld om altijd zoo voort te leven, zonder
steun, zonder waarachtige vrienden, zonder geloof
in de toekomst? Zij was er aan gewoon zich op te
offeren voor anderen, maar had geen plan om nooit
iemand andbrs lief te hebben dan haar armen.
Zij liep voort langs den muur van het park, met
gebogen noofd en droef terneer geslagen oog, als Mn
reiziger die verdwaald is in de duisternis en nergens
een lichtstraal ontwaart.
