■ïft
KINDER-
RKEN tot
i jaar.
olen
thuis contant
H.L.
ZONEN.
iftAAD
es,
ten.
iCHIO-
ihepper,
fen.
sch,
.zoon,
TVtewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
i
No. 6476.
spoedig
NG
:n."
FEUILLETON.
o3z-
LTER.
42.
cl d.e
Dr. H. IJssel de Schepper steSjet.)
Dinsdag 9 October 1894. 33ste Jaargang.
BINNENLAND.
4’
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des rnidd.
AG 9 0C-
Dr.
tan geplaatst
(Wordt tervolfd.'}
Voorzitter.
Secretaris.
r. J. v. BEN-
nneemt van af
azage bekomen
beide bladen
en a Cte.,
chreven brieven
u van dit blad
middags 4 uur.
de kleur der
4
(Uit het Zweedsoh)
door O. BUKMAN
ras,
Lading
EST, Gouda.
de Hollandsche
>de hand schry-
lezen staat, is een feit van
evenals de onderwerping i
Hef
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Wij bevelen voor de Verkiezing
van twee leden van den Gemeen
teraad op morgen aan de heeren
F Herman Fz. (wit stembiljet.)
offers acht
Djilantik een
haal van
het v
Eerst
70 man,
In eene van de noordelijke provinciën van Zweden,
ergens aan den weg tusschen de steden S. en W.,
verhief zich op eene hoogte, waarlangs een riviertje
liep, eene nieuwe, in eenvoudigen, maar zuiveren
styl, gebouwde kerk. Aan den andoren kant «an
het water, in een dal met hooge, schaduwrijke hoo
rnen, was de pastorie gelegen. De daarby behoo-
rende fraaie tuin strekte zich tot aan het water uit.
De landstreek in den omtrek der kerk was zoo
weinig uitlokkend, dat de pastorie, zoo als zo daar
met hare witte muren en grasperken te midden
eener karig bedeelde natuur lag, als een heerlyk
plekje moest beschouwd worden.
Het was op een Zondagmorgen in Mei. De klok
ken luidden en de op het kerkplein verzamelde
menigte ging met de kerkboeken in de haud den
tempel binnen, alwaar kort daarna het orgel zijne
tonen langs de gewelven deed golven. De plaats om
de kerk, die pas geleden geheel bezet was, was nn
ledig; slechts twee jonge mannen, tot den aanzien
lijken stand bohoorende, bleven nog staan en hielden
de oogen op de pastorie gericht.
De eene was lang en rank van gestalte, donker
van gelaatskleur en had eene onrustige, nu eens
■i t
■’I
GOIDSfflE COURANT.
vige figuur”, terwijl ik danste eo toog en prut maakte
En omdat mijn opgeruimd humeur mij gezelschap
houdt, waarheen ik ook trek, ben ik van plan iu
dezen boek, «aan ‘teind der aarde” mijn pleizier*
wagentje in vollen draf te laten gaan."
«Ik feliciteer u,” antwoordde Kuao, met den
hem eigenen glimlach.
«Bovendien moet gij weten, dat de dochter van
den proost inderdaad een bekoorlijk meisje Is."
«Ik wensch u geluk!”
«Wensch u zeiven geluk. Ik durf er mijn nieuwste
jas op verwedden, dat zij u niet minder zul betoo-
veren dan mij.”
«Mij?" Het is onmogelyk de uitdrukking van
trotsche verachting te beschrijven, die op Kuno’s ge
laat te lezen stond, of den toon terug te geven,
waarop hij dit enkele woordje uitsprak.
«Ja: U; zij is een engeltje en gij zijt geen
heilige.”
«Daarin hobt gij gelijk. Ik ben eer het tegen
overgestelde van een heiligemur om engelen te
aanbidden, moet men toch aanleg hebben voor «hei
ligheid.”
«Bah I ik heb u tot over de ooren verliefd gezien.”
«Heb! ja, maar dit zult gij niet meer sien.
Ik ben dit spel moedede vrouwen komen my zoo
verbazend nietig voor. Karo I” vervolgde hij on
klopte don bond op bet lijf, «gfj zijt inderdaad hot
eenige wezen, waarvoor ik eenige sympathie gevoel.
Gij zijt trouw, dat Ts eene eigenschap, die de men*
schen missen.”
GOUDA, 8 October 1894.
Wij herinneren er aan dat nog gelegenheid
bestaat tot het zenden van giften voor het Lom-
bok-Comité alhier by deu Penningmeester Mr.
D. J. van Heusde.
Door de R. K. Kiesvereeniging alhier zijn
in eene nadere vergadering tot candidaten voor
den gemeenteraad geproclameerd de heeren
J. J. van der Sanden (wit stembiljet) en
H. IJssel de Schepper (geel stembiljet).
groote beteekenis,
-r._o van eenige hoofden
ten gevolge der vermeestering van Mataram.
Het is dan ook wel te hopen, dat die be
richten worden bevestigd.
Uit het regeeringstelegram mag men opma
ken, dat van onze zyde, na de verovering van
epnige versterkte punten in Mataram, het eer
ste werk is geweest deze hoofdplaats van het
Lomboksch bestuur verder te bezetten en de
vyandelyke versterkingen af te breken. Een
daarvan >verd volgens het telegram van Maan
dag jl. door de onzen versterkt, waarop reeds
is gewezen als reden voor het lang uitblyven
van nadere berichten.
Het is ook niet onwaarschynlyk dat de
opperbevelhebber heeft willen afwachten, wel
ken indruk het verlies van de hoofdstad op den
vjjaud maakt, alvorens tot verdere operaties over
te gaan. Wanneer de Baliërs in het verder
binnenslands gelegen Tjakra Slegara inderdaad
de witte vlag hebben geheschpn en hierin niet
een krijgslist is gelegen om tjjd te winnen,
maar een bewijs dat zjj verder verzet hof
loos achten, zou het einde van den strjjd op
handen zyn, wat zeker wel te wenseben is.
Door de anti-revolutionaire Kiesvereeniging
zyn in eene nadere vergadering geproclameerd
de hh. A. Vingerling (wit stembiljet) en voor
het gele stembriefje de heer J. J. Grootendorst.
Naar wij vernemen zal bij gelegenheid van
de Vergadering der Gnstaaf-Adolf Vereeniging
in de St. Janskerk waarbij een koor van 130
dames en heeren zich zullen laten hooren op
morgenavond een extra dienst plaat» hebben
door de Stoomboot >de Vereenigingvan
Boskoop.
Ook de IJselstoomtram zal extra-treinen
laten loopen. Ieder die nog geen entreébiljet
heeft, raden wy aan zich spoedig daarvan te
voorzien, ten einde verzekerd te- zjjn een
plaats te kunnen bekomen.
Brandende petroleumlampen te vullen is zeker
zeer onvoorzichtig en loopt zelden goed af.
Woensdag 1.1. wilde de dienstbode van den
heer V. te Oudewater in de keuken een petro
leumlampje vullen, dat nog maar flauwtjes
brandde.
Denkende zeker dat zoo’n klein lichtje niet
hinderde, ging zij haar gang, doch hoe schrikte
ze, toen eensklaps het gevaarljjke vocht vuur
vatte.
Gelukkig dat de vrouw des huizes, die da
del jjk op het onheil afkwam tegenwoordigheid
van geest genoeg bezat, de vlam te dooven.
In de op 5 October te Montfoort gehouden
raadsvergadering werd de begrooting voor 1895
tot een bedrag aan inkomsten en uitgaven van
f 13,042.79| vastgesteld.
Zeer ten nadeele der hervormde gemeente,
De Uitgove dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs er drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
op door dwarswegen veroorzaakte open vakken.
Of do onzen daar nog gelegenheid hebben ge
had tot terugvuren, weet ik niet, maar ik
betwjjfel het, wanneer men bedenkt welk een
klein troepje zich daar moest redden, de ge
kwetsten nog met zich voerende en zonder het
miuste of geringtte uitzicht op versterking.
Het best moeten er nog zjjn afgekomen zjj,
die voortslopen in gebukte houding vlak langs
de muren, zooals o.a. veel bedienden deden.
Het verhoogde bivak (benting) verliet men
door een nauwen uitgang, aan welks buiten
zijde men over een kort traject oamiddelljjk
aan bet vjjandeljjk vuur schjjut te zyn bloot
gesteld geweest. Met groote kalmte verliet
generaal Van Ham, te midden van het oorver-
doovend schieten, den nauwen uitgang. Nau
welijks 20 meter ver geloopen hebbende, kreeg
hij een schot door den linkerarm in de borst
en een ander in den buik. Tot zjjn jongen,
die hem vergezelde en eergisteren behouden by
de familie Van Ham is teruggekomeu, zeide
hjj: akoe soeda kena pel lor en werd terstond
door den sergeant der artillerie Visser, stam
boek nummer 24579, schoon zelf gewond, weer
binnen de benting gebracht. Daar werd by,
met behulp van den nog binnen zjjnden da.
Rogge, genoemden sergeant en zjjn jongen,
zooveel mogeiyk verbonden, door een doek vast
om den buik te winden, terwyl ds. Rugge den
hoornblazer om den dokter liet blazendeze
was echter reeds weg; zooals reeds gezegd,
een geregeld aftrekken was niet mogeiyk, en
ieder zag maar zoo goed mogeljjk hoe hjj er
door kwam. Generaal Van Ham werd in een
tandoe gelegd, en nu ging het opnieuw op weg,
ditmaal in gezelschap van ds. Rogge. Weldra
kon men de tandoe niet meer dragende weg
was bezaaid met Ijjken, hooren enzien verging
van het schieten, de dragers waren uitgeput.
De generaal beproefde toen te loopen, maardat
ging niet, waarop hjj tegen een boom ging
staan, zeggende; slaat my maar aan mjjn lot
over.< Ds. Rogge was toen in het gedrang
van hem verwyderd geraakt. By den boom
zeeg de generaal neder, maar werd door den
kwartiermeester Pourchez eere znlken dap
peren I weer opgericht en, geholpen door
twee brave fuseliers met levensgevaar verder
gebracht tot in een Dewalempel bjj Mataram,
waarin ook het overgeblevene van hei 7e bat-
taljon was teruggetrokken en yvaar alle vluch
telingen van Tjakranegara een schuilplaats
kwamen zoeken. Vele waren deze niet, helaas 1
Van de sectie van 53 man, waarmede gene
raal Van Ham en ds. Rogge het bivak te
Tjakranegara verlieten, kwamen slechts acht
man min of meer behouden in dien tempel
aan I Ds. Rogge zelf, door het hevige vuren
In een buitengewoon nummer der >N. R.
Ct. lezen wjj o. a. het volgende
De terugtocht. De redacteur van des Loc.
die de generaals Vetter ea Van Ham slacnt-
van gruwelijk bedrog en Goesti
snooden verrader, geeft een ver-
het gebeurde op Lombok, waaraan
volgende is ontleend
c.-st is generaal Vetter vertrokken met een
later generaal Van Ham met een
kleine 60. Ik vermoed dat de beide bevelheb
bers aldus zjjn overeengekomen, om des te meer
kans te houden dat slechts een van beu sneu
velde on de ander zon overbljjven voor het
commando. De dooden werden in het verhoogde
bivak begraven in een grooten kuil, waarby,
onder het vuur van den vjjand, en men begrijpt
met welke diepe ontroering, onze brave predi
kant Rogge nog een toespraak hield.
De afdeeling Vetter was vertrokken iif den
loop van den morgengeneraal Van Ham met
ds. Rogge en de 3de sectie van de 4de com
pagnie 6de bataljon vertrokken in den middag.
Van een geregeld marcheeren kon geen sprake
zyn met zooveel mogeljjk snelheid moest ieder
onder een steeds oorverdoovend vuur maar zien
voort te komen. Naar ik mot zekerheid verneem
is de weg van Tjakranegara naar Mataram
bjjna over de geheele lengte aan weerszyden
omzoomd door een hoogen muur en hadden
de beschietingen van den vijand plaats gedeel-
telyk door gaten in deze muren, gedeeltelijk
peinzende on sombere, dan weder geheel onver
klaarbare uitdrukking in do diep liggende, groote,
donkere oogen. De neus was sterk gebogen en de
mond, van de 'schoonste, witte tanden voorzien, werd
vaak ontsierd door een verachtelijken, byua duivel-
schen glimlach. Ofschoon in al zijne trekken te
lezen stond, dat het oordeel der wereld hem geheel
onversebillig was, verried toch zyn geheele voorko
men den aristocraat. Hij had donker krulhaar
zyne handen waren klein en blank, zijne bewegingen
ongedwongen en tevens bevallig, terwyl zijne Wee
ding van meer smaak getuigde dan men over het
algemeen op het land aantreft. Hij had eene kar
wats in do hand, die hij luchtig heen en weer be
woog, en aan zyne voeten lag een groote bruin- en
wiigevlekte bond.
Zijn makker was klein en gezet van gestalte, had
roode wangen, een tamelijk gevuld gelaat en oen
neus, die waarschijnlijk in «honger orden” naar
sympathie zocht, want hy was altyd naar boven ge
keerd daarbij had hij een grooton mond, lachte
gaarne en vertoonde dan daarby een paar ryen van
zulke witte, gelijke tanden als ooit den mond van
een jong meuscb versierd hebben.
«Dus, mijn waarde Jozef, zijn wij veroordeeld, ons
verblijf in deze afschuwelyke streek te houden. Mea
kan zinder overdry ving beweren, dat'er geen lee-
lijkor te «inden is. Maar dat is ook hetzelfde, de
menschen zijn overal even vervelend en nietig, al
wonen zo op de bekoorlijkste plaatsen,” sprak de
eerstbeschrevene met een glimlach vol verachting op
de lippen. «Wat zegt gij van onze verplaatsing naar
hier?”
«Ik Ik vind, dat het hier nog al uit te hou
den is,” antwoordde de heer, die al» Jozef was aan
gesproken, terwyl hij zyn neus in de lucht stak en
zyne oogen liet ronddwalen, «eu ik zie volstrekt niet
in, waarom gij zoo, alt de Booze in eigen persoon,
behoeft te lachen, omdat gij bier als rechter zijt
aangesteld en ik bet geluk geniet, u als griffier te
volgen. Mij dunkt, dat de vooruitzichten niet beter
kunnen zijn wij behoeven ten minste voortaan niet
van verwachtingen te leven.”
«Maar de landstreek?”
«Wat - bobt gy daartegen Is hier niet oen
water, daar eene pastorie, ginds eene kerk, verderop
eene ijzermyn Eindelijk wijs ik u op Akersholm,
waar wij oen goed verblijf gevonden hebben, en bij
dit alles ds Meizon, booten met zwellende knoppen,
het groene veld, op het goed, tot de mijn behoo-
rende, knappe meisjesyon in de pastorie eene jonge
dochter.- Zorg maarjtiat gij een goeden wijnkelder
hebt, dan geloof ik, dat bet bier boet zal zyn uit
te houden.”
«Ja, voor u, die nog kunt dweopon met vrouwen
en wijn en niets meer dan eene gevulde maag behoeft
om tevreden te zynmaar voor mij....”
«Voor u,” declameerde Jozef,
«Die ’tleven, vol bedrog en leugen
«Der menschenkind'ren moede zyt,”
kan het onverschillig zyn,. waar gy woont. Te Stok-
holm zeidet gij met uw sater-lach«Kan men al
deze dwaze meuscheu noemen Moet men geen
medelijden hebben met al degenen, die daar jagen
naar genot en onderscheiding? Ik ten minste ben al
de zoogenaamde vermaken, dat leven overal behalve
te huis, moede.” En gij geeuwdot van verveling,
gy hadt het «land”gy waart de ridder «der droe-
LOMBOK.
Uit Batavia is ontvangen het onderstaande
particulier telegram omtrent Lombok
»In Mataram zijn driehonderd vaten rook-
loos buskruit, vier kisten patronen voor repe
teergeweren en eenige ontplofbare stoffen door
ons gevonden.
>De Nederlandsche vlag wappert in Tjakra
Negara naast de witte vlag.
De verovering van Mataram beeft een zeer
diepen indruk op deu vijand gemaakt. Eenige
hoofden hebbeu zich met hunne volgelingen
overgegeven.
»De directeur van binnenlandsch bestuur is
naar Batavia teruggekeerd.
>Do gezondheidstoestand der troepen wordt
betere.
Van den Gouverneur-Generaal van Ned.-
Indië is bij het departement van koloniën ont-
vaugen het volgende telegram
>By voortzetting slechting Mataram lyken
vermisten gevonden by kruithuis, waarin groote
voorraad gevonden. Pemenang door marine
getuchtigde.
Er zyn dus weder berichten uit Lombok
gekomen.
Opmerkelijk is het echter, dat in het regee
ringstelegram het voornaamste niet voorkomt,
dat de particuliere dépêche vermeldt.
Het hijschen van de Nederlandsche vlag te
Tjakra Negara naast do witte (een teeken dat
men onderhandelen wil), zooals in de ontvan
gen dépêche, als wy die goed begrypen, te
maar wel in het belang der burgerlyke ge
meente, zal de laug aanhangige quaestie der
memoriegoederen aldaar beëindigd worden.
Vroeger had de raad dier gemeente zich te
vreden gesteld met f 1,500 nominaal uit dit
fonds te ontvangen, doch doordat de voorzitter
van die gemeenteraad iudertyd verzuimde dat
besluit uit te voeren en hij later in abuis die
zaak in eene raadsvergadering opnieuw aan de
orde stelde, dacht de gemeenteraad er anders
over en wilde nu tot de scheiding niet njee-
werken, tenzij de burgerlijke gemeente in con
tanten f 3,500 zou worden toebedeeld. Aan
gezien de tegenwoordige predikant met geweld
eeue nieuwe pastorie wil hebben, bogen kerk
voogden en notabelen op zijn aandringen voor
den wil van den gemeenteraad eu zal de her
vormde gemeente nu ongeveer f 2300 minder
ontvangen dan de minister vroeger had voor
gesteld en waar de kerkvoogden en notabelen
en de gemeenteraad genoegen mede hadden
genomen.
Voorts werd eene commissie benoemd om
eene nieuwe verordening op de hondenbelasting
te ontwerpen.
