IER.
Donderdag 1 November 1894.
No. 6496.
33ste Jaargang.
Nieuw»- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
BINNENLAND.
nany
rstraatK. 11
istreken.
en?
r.
IEÜ1LLETOH
BVEBIJ
X
sist.
MER,
"dam.
i Koning
fiOÜDSCHE (III I! I\T
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
verzet.
>ver de wer
hy liep dag
j
itoomen
van
j
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs er dne maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VU F CENTEN.
Uit het Zweedach.)
door C. EUKMAN.
ide
HE
IN,
nd met
fl.SO
>E
SCHAAP8-
Jene genees-
2nrZ en ge-
geleverd door
Ie Heer
tZ.
i verven van
alsook alle
Voor de acte van onderwijzeres zyn gisteren
geslaagd de dames E. C. Klem en W. Bogaerdt.
Maandag 5 November zal in de achterzaal
van de R. K. Leesvereeniging eene vergadering
plaats hebben van de leden der afd. Gouda
van den Nederlandschen R. K. Volksbond.
Het onderwerp: Vakbond* zal in behandeling
komen.
den naar de
id.
1 of geverfd,
zondheid en
vol
va*
ruim
ver
schil te zpnen nadeele opleverde van £81,
indien in dit geval genoemd koninklyk be
sluit niet van toepassing was over Jannari
1893. De eiaeber, die meenda dat hier de
ten, lichtte zelf zyne vordering toe.
en heftig karakter, zich als verpletterd op een stoel
achter de deur wierp en in tranen uitbarstte, terwijl
zij mompelde: „O, mijn God I wat deed ik ook hier?”
Het vertrek was ledig, slechts Ellen en Alba wa
ren gebleven. Ook Kuno was gegaan. Ellen ging
naar Amorina en sprak met hare vriendelijke stem
/Goeden avond jufvrouw Amorina. Wat hebt gij
eene drukte met de bruiloft gehad 1”
Amorina zag de spreekster aan en sprak op onge
woon zachtmoedigen toon
«Gij zijt de eenige, die de goedheid heb^ mij
toe te spreken.”
Ellen ging bij haar zitten en praatte een geruimen
tijd met haar. Ook Alba plaatste zich bij haar
en mengde nu en dan eenige woorden in bet gesprek.
Kuno, die verwacht had, dat ook Ellen en Alba
in de algemeene verontwaardiging zouden deelen en
het vertrek verlaten, trad weder binnen om te zien,
wat haar terughield. Wij weten niet, welk gevoel
zyne borst doortintelde, toen hij haar met de alge
meen verstootene in gesprek zag. Zonder een woord
te zeggen, ging hij de kamer uit. Na eenigen tijd
gesproken te hebben, stond Amorina op, om zich te
verwijderen. De geheele zaai was vol dames en
men kon het aan de bewegingen der ongelukkige
zien, dat zij gevoelde, het voorwerp te zijn van aller
verachtelijke en belet'digende blikken. De vrouw
van den proost, die daar don ganschen tijd gezeten
had, ook toen Amorina ,^oor de zaal in het voor
vertrek trad, stond op en zeide tot haar:
//Amorina, ik dank u nog wel voor al de moeiten,
die gij u voor ons getroost hebt.” Mevrouw Gallner
ging weer zitten en door een wenk van haar aan-
gemoedigd, nam Amorina plaats naast de vrouw van
kennen
n, die in da
erde veatiger
geworden is
I tegen vrou-
seft gemaakt
perking van
eenvoudigste
lerd aange-
>1 te verdrin-
i lichaam en
I wordeln en
ar vreeaeyke
:weld. Dan
»n, oorsuizen
ziekte. Al
lenuwziek en
>w, zciue ikuuo lachende,
looit iets gezegd, dat my zoo
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel mee
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
In eene gisterenavond gehouden vergadering
van de stakende gezellen van de Gebr. van
de Weyer te Utrecht, is weder eenparig be
sloten vol te houden. Er is in den stand der
staking nog niet de minste verandering ge
komen.
H. M. de Koningin-Weduwe, Regentes,
heeft den 29sten dezer de terugroepingsbrieven
ontvangen van den heer Takahira, als minis*
ter-resident van Z. M. den Keizer van Japan
by het Nederlandsche hof.
fen eu zich met geweld tegen hen
Eisch 6 weken gevangenisstraf.
Wederspan nigheid bracht verder met den
strafrechter in aanraking A. F. W. 26 jaar,
zilversmid te Schoonhoven die blykens de
aanklacht op 12 Augustus jl. aldaar zich
met geweld tegen de politiedienaren, die hem
in kennelyken staat van dronkenschap arres
teerden, zou hebben verzet en zelfs een hun
ner bij die gelegenheid bloedend aan het been
zou hebben gewond. Het 0. M. vorderde tegen
dezen bekl. die al 14 dagen gevangenisstraf we
gens verzet onderging, 2 maanden gevangen,
In het Koloniaal Museum op het Paviljoen
te Haarlem is ingekomen eene groote verza
meling voortbrengselen vau Makassar en van
de Oostelyke eilanden van den Nederlandsch-
Indischen Archipel, ingezonden door den heer
Moraux, chef der firma Moraux Co. te Ma
kassar, deze verzameling geeft een volledig
overzicht van de natuur en de cultuur* produc
ten die uit een handelsoogpunt de aandacht
verdienen, en werd op de tentoonstelling te
Batavia met de gouden Koninginne-medaille
bekroond.
De rechtbank te Arnhem veroordeelde gis
teren den Nymeegschen souteneur Stelbrink,
wegens mishandeling met doodelyk gevolg op
den weesvader Koust gepleegd, tot 18 maan
den gevangenisstraf.
De commissaris van politie alhier bericht
dat door hem is samengesteld een lijst van
zoogenaamde flesschentrekkers, zwendelfirma’s
en dergelyken, tegen wie door verschillende
autoriteiten in Nederland is gewaarschuwd en
dat die lyst aan zijn commissariaat kosteloos
voor belanghebbenden is te raadplegen.
betreden. Terwyl voor prinses >Zonnescbyn<
edelgesteenten, paarlen en kostbare pelzen
voor haar Trousseau werden gezonden, kwam
baar moeder onder znlke armoedige omstan
digheden in Duitschland, dat zy den eersten
winter met haar echtgenoot moest doorbren
gen in haar oude vaderland, Engeland om
dat haar eigen woning te klein was.
Het jonge paar wilde zich wel een eigen
huis bouwen, maart schreef de prinses aan
haar moeder, >de plannen voor ons huis zyn
gekomen en zelfs bet eenvoudigste gaat
boven onze krachten. Wy moeten zoo zuinig
leven, kunnen nergens heengaan en maar zeer
weinig personen ontvangen om zooveel over
te leggen, als wy fpjaar kunnen.*
den proost, die haar zacht en vriendelijk toesprak.
Misschien gevoelden de andere dames niet ondui
delijk, dat zy zich veel meer in haar voordeel zou
den getoond hebben, wanneer zij zich evoh als de
vrouw van den proost tot de schoone rol bepaald
hadden, om met zachtheid en verschooning de dwa
lingen, fouten en verkeerdheden van den naaste te
beoordeelen. Zooveel is zeker, dat de vriendelijkheid
der moeder en de goedheid der dochtor gunstiger
werkten op het onhandelbare meisje dan de meedoo-
genlooze verachting der andere dames. Zij gevoelde
zich zoo nietig voor deze in menschee waarde zoo
rijk begaafde en toch zoo zachtmoedige, echt chris
telijke vrouwen. Men kon aan haar ter nedergeslagen
blik onder het gesprek met de vrout? van den proost
zien, dat zij al de zwaarte van hare gebreken ge
voelde.
Toen zij eindelijk de kamer verliet, naderde Kuno
mevrouw Gallner en zeide, terwijl hij de ledige plaats
innam, met ware aandoening:
//Hoe trotsch en gelukkig moeten uwe kinderen
zich gevoelen over eene moeder, die in alle deugden,
welke een mensch versieren, hun tot een voorbeeld
is. Eenige oogenblikken geleden had ik voor u wil
len knielen, die zoo volkomen aan het ideaal beant
woordt, dat men zich zoo gaarne van de zachte en
vergevensgezinde echtgenoot eens leeraars vormt.”
De vrouw vau den proost glimlachte met een blos
van eerzame schaamte op de wangen en het schoone
aangezicht had iets 4 kinderlijk vrooms, toen zij ant
woordde; J
«Mijnheer Arl^eM gij zyt al te sterk in uwen
lof, ik verdien die met; maar al ware zulks wel het
geval, dan was ik toch niets anders dan wat ik be-
Volgens (R. A.) heeft Soer, die by de
begrafenis van den socialist v. Veelen mishan
deld werd, een eisch vau tot schadevergoeding
tegen de gemeente ingesteld, daar hij onbe
kwaam is om te werken, tengevolge der hem
door de politie toegebrachte slagen.
hoorde te zijn.”
«Mevrouw Gallner hoe weinigen zyn, wat zy bc-
hooren te wezen I Zoo, by voorbeeld, was uwe vrien
delijkheid jegens de niet zorgvuldig opgevoede en
door de natuur minder gelukkig begaafde Amorina
eene zoo schoone, zoo echt vrouwelijke daad, dat
men die voor eene natuurlyke uiting van een goed
hart moest houden en toch waart gij onder omtrent
dertig dames de eenige, die vrouw was.”
«Gij vergeet my,” zeide Alba schertsende, «ik zat
er ook bij en praatte met de „vreeselijke” jonge
dame, die zooveel voorliefde voor theatralische voor
stellingen heeft. Mij dunkt, gij hadt my wel mogen
bewonderen, vooral omdat ik haar volstrekt niet
dulden kan. Ik bleef, omdat ik de dames wel wat
hard vond, toen zij zoo allen wegliepen.”
«U bewonder ik nooit,” zeide Kuno la<
«Nu hebt gij nog nc
zeer streelde,” antwoordde ^Alba lachende.
Er verliep eene week. Arnold kwam aan de pas
torie, maar Kuno vertoonde zich aldaar niet. Ellen
had zijn trots gewond en dit was iets, hetwelk alleen
de tijd heelen kon. Terwyl Arlborg het huis van
den proost ontweek, was Fridolf een dagelyksch
bezoeker van Akersholm geworden.
Kuno behoorde tot die mannen, die altyd de aan
dacht trekken van hun gelyken, die een beschaafden
omgang en veelzijdige ontwikkeling op prijs stellen.
Hy had eene groote belezenheid, een vlug en juist
oordeel en veel levendigheid in zijne wijze van voor
stelling. Voor den ernstigen, diepdenkende^ Fridolf
werd Kano’s omgang zoowel aangenaam als leerrijk.
(JFohU vervdf4.)
GOUDA, 31 October 1894.
Naar wij van goede zyde vernemen moet
het concert van de dames v/d Wissel, Eberle,
Goudsmit en Appy dat gisteravond in de zaal
>Nat en Vermaak* op de Haven alhier gege
ven werd, goed voldaan hebben.
Plaatsgebrek noodzaakt ons een uitvoeriger
verslag te moeten bewaren tot het volgende
nummer.
Volgens de «Maasbode» peemt de heer van
Dyk van Mathenesse, wiens naam bij het pro-
ces-Beffers (den oud-gemeenteontvanger) het
burgemeesterschap van Schiedam niet meer
waar.
De officieele bekendmakingen van het ge
meentebestuur worden, met den secretaris, ge-
teekend door den heer G. Visser, oudste wet
houder, als loco-burgemeester.
Sinds het proces, zyn door de heeren wet
houders reeds twee vergaderingen gehouden,
waarby de heer van Dyk niet tegenwoordig
was.
De L. is sigarenmaker, al jaren lang; hy
heeft gewerkt voor bekende firma’s, en het
blykt uit de getuigschriften, steeds tot genoe
gen. Maar in Amsterdam is het hem gaan
tegenloopen, hij raakte buiten verdiensten*,
hy liep dag aan dag de patroons af, doch het
gaf niets; geen werk, was telkens het antwoord,
en er waren er al zooveel wezen vragen. Lang*
zamerhand werd stuk voor stuk het inboedel-
Vopr de Arrondissements-rechtbank werden
gisteren veroordeeld:
C. R. 39 jaar, arbeider te Ouderkerk a/d.
IJsel, wegens diefstal van fuiken tot 1 maand
gevangenisstraf.
Joha. K. 22 jaar, zonder beroep te Waddings-
veen, wegens mishandeling tot f 10 boete, subs.
10 dagen hechtenis.
J, v. R. 16 jaar, arbeider te Lopik, wegens
diefstal van -stroo tot 3 dagen gevangenisstraf.
A. J. K., 28 jaar, kleermaker te Gouda
wegens mishandeling wordt vrygesproken.
C. v. d. W., 26 jaar, P. Z., 23 jaar en J.
v. d. H., 26 jaar, allen arbeiders te Krimpen
a/d IJsel, wegens beleediging van een ambte
naar, ieder tot f 3 boete.
G. 8., 22 jaar, yzerwerker te Lekkerkerk,
wegens weerspannigheid tot 8 dagen gevan
genisstraf.
Vervolgens stond terecht D. v. R. 19 jaar,
zilversmid te Schoonhoven had den 31 Augus
tus jl. toen hy aldaar in kennelijken staat
van dronkenschap naar het politiebureau werd
overgebracht, met een mes getracht de amb
tenaren van politie, die hem geleidden te tref-
Voor het kantongerecht te 's Hage werd
gister behandeld eene vordering van den heer
Middelkoop, ontvanger der reg. en domeinen
te Arnhem tegen den Staat, tot uitbetaling
van volgens eischer te weinig ontvangen loon
over de maand Januari 1893, toen hy ontvan
ger was te Gorinchem.
Het over die maand door hem te genieten
ontvangloon werd berekend en voldaan
gens art. 7 van het koninklyk besluit
21 Januari 1893, tot een bedrag van
f 166, hetwelk z. i. onjuist was en een
_i*-i
indien in dit geval genoemd koninklyk
sluit niet van toepassing was over Jz
1893.
vroegere koninklyke besluiten gelden meea
ten, lichtte zelf zyne vordering toe.
Voor den Staat trad op mr. W. Thorbecke.
Uitspraak 5 November.
tje weggebracht.Zoo ging het niet langer*
Toen 1 besloot hy op z’n ouden dag nog, met
zijn vrouw naar Rotterdam te trekken om het
hier te probeeren. En hier woont hij nu reeds
dne weken, en het laatste is «verpand*, en
■nn schoenen zyn stuk geloopen honger,
^erkclijk honger lyden de oude luidjes.
By de firma Erven de Weduwe J. van Nelle
kou hy wel aau den slag kunnen komen, ge
durende de werkstaking, maar gerust, hy
durfde niet, want toen hij er eens langs was
geloopen, had hij de stakers op clubjes zien
staan, blykbaar om vreemde gezellen te ver
hinderen binnen te gaan. En toch moest er
Verandering komen
Gisteren was hy een paar oude bekenden
tegengekomen, een, met wien hij by de huza
ren had gediend en die nu bij de politie was.
>Wèl De L., zeiden ze, wat zie je d’r stum
perig uit, wat schort er aan?*
En toen deed hy met tranen in de oogen
zyn droevig verhaal.
Dat ging die kameraden aan het hart: »Jy
honger lyden met je vrouw Neen hoor, we
zullen je brengen by de ‘Erven van Nelle.
Zy namen hem mee naar het bureau in de
Pauwensteeg, maar zoodra hy er met een poli
tieman uitkwam om naar de fabriek te gaan,
kwamen de stakers hard aangeloopen, met
gebalde vuisten bedreigingen schreeuwend.
Daar schoot De L. de moed in de schoenen;
ze zouden hem doodgeschoten hebben zei
hy -- en hy, oude man, kon niets terugdoen.
Eindelyk gelukte het hem in den winkel
binnen te sluipen; z’n naam werd opgenomen
en z’n woonplaats. Maar weer moest de man
hulp vragen by de politie, want hy beweert
zijn leven niet zeker te zyn. »En er is
geen krummeltje eten ujeer over*, verklaarde
hij bitter.
Zelden zeker heeft jC^bfruid treuriger reis
gemaakt dan de joa^d Alix van Hessen-
Darmstadt, «prinses Zonneschyn*, zooals zy
in het ouderlyke huis werd genoemd. Geen
wonder dat vooral onder de vrouwen een diep
gevoelen van medeleden bestaat met deze
jonge verloofde van den Russischen kroonprins.
Zy was de lieveling van haar moeder,
groothertogin Alice van Hessen-Darmstadt,
bekend door alles wat zij gedaan heeft voor
vrouwenarbeid onderwys en ziekenverple
ging. Want deze wordt niet moede, in haar
brieven aan haar moeder, koningin Victoria,
te spreken van haar «Alicky*.
Eigenaardig is overigens het verschil, het
welk er bestaat in de omstandigheden,
waaronder deze jonge prinses «Zonneschyn* en
haar moeder haar tweede vaderland hebben
81)
«Zookomt er dan nu eens eindelijk een einde
aan uw ernstig gesprek?” sprak Alba, die tot ben
kwam«ik geloof, dat ge in al den tijd, dat ge daar
gezeten hebt, niets gehoord of geaien hebt van alles
wat er hier gebeurt. Daar in de zaal draagt myne
zuster een dichtstuk voor en wij zitten met angst te
wachten, dat juffrouw Amorina zal binnenkomen. Ik
heb haar bevende voor de zaaldeur heen en weer
zien drentelen.”
«Eu als zy binnenkwam, wat zou mejuffrouw Ben
del dan doen vroeg Kuno.
„Ik zou flaüw vallen, in geval mynheer Arlborg
beloofde, met de noodige drukte een glas water voor
mij te halen.”
«Dan kunt gij beginnen, want daar komt de ge*
L vreesde binnen,” fluisterde Kuno en verwyderde zich.
Op dit oogenblik vertoonde zich inderdaad een
jong meisje met een onbeschroomd en niet zeer in
nemend uiterlyk. Het was juffrouw Amorina, de
gewaande zelfmoordenares. Bij haar binnentreden
■tonden al de dames op, zonder hare groete, die nu
zeer nederig was, te beantwoorden en verlieten het
vertrek. Er hg iets zoo verachtelyks iu deze han
deling, dat Amorina, ofschoon van een stoutmoedig