IER. Donderdag 1 November 1894. No. 6496. 33ste Jaargang. Nieuw»- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. BINNENLAND. nany rstraatK. 11 istreken. en? r. IEÜ1LLETOH BVEBIJ X sist. MER, "dam. i Koning fiOÜDSCHE (III I! I\T Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. verzet. >ver de wer hy liep dag j itoomen van j De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs er dne maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VU F CENTEN. Uit het Zweedach.) door C. EUKMAN. ide HE IN, nd met fl.SO >E SCHAAP8- Jene genees- 2nrZ en ge- geleverd door Ie Heer tZ. i verven van alsook alle Voor de acte van onderwijzeres zyn gisteren geslaagd de dames E. C. Klem en W. Bogaerdt. Maandag 5 November zal in de achterzaal van de R. K. Leesvereeniging eene vergadering plaats hebben van de leden der afd. Gouda van den Nederlandschen R. K. Volksbond. Het onderwerp: Vakbond* zal in behandeling komen. den naar de id. 1 of geverfd, zondheid en vol va* ruim ver schil te zpnen nadeele opleverde van £81, indien in dit geval genoemd koninklyk be sluit niet van toepassing was over Jannari 1893. De eiaeber, die meenda dat hier de ten, lichtte zelf zyne vordering toe. en heftig karakter, zich als verpletterd op een stoel achter de deur wierp en in tranen uitbarstte, terwijl zij mompelde: „O, mijn God I wat deed ik ook hier?” Het vertrek was ledig, slechts Ellen en Alba wa ren gebleven. Ook Kuno was gegaan. Ellen ging naar Amorina en sprak met hare vriendelijke stem /Goeden avond jufvrouw Amorina. Wat hebt gij eene drukte met de bruiloft gehad 1” Amorina zag de spreekster aan en sprak op onge woon zachtmoedigen toon «Gij zijt de eenige, die de goedheid heb^ mij toe te spreken.” Ellen ging bij haar zitten en praatte een geruimen tijd met haar. Ook Alba plaatste zich bij haar en mengde nu en dan eenige woorden in bet gesprek. Kuno, die verwacht had, dat ook Ellen en Alba in de algemeene verontwaardiging zouden deelen en het vertrek verlaten, trad weder binnen om te zien, wat haar terughield. Wij weten niet, welk gevoel zyne borst doortintelde, toen hij haar met de alge meen verstootene in gesprek zag. Zonder een woord te zeggen, ging hij de kamer uit. Na eenigen tijd gesproken te hebben, stond Amorina op, om zich te verwijderen. De geheele zaai was vol dames en men kon het aan de bewegingen der ongelukkige zien, dat zij gevoelde, het voorwerp te zijn van aller verachtelijke en belet'digende blikken. De vrouw van den proost, die daar don ganschen tijd gezeten had, ook toen Amorina ,^oor de zaal in het voor vertrek trad, stond op en zeide tot haar: //Amorina, ik dank u nog wel voor al de moeiten, die gij u voor ons getroost hebt.” Mevrouw Gallner ging weer zitten en door een wenk van haar aan- gemoedigd, nam Amorina plaats naast de vrouw van kennen n, die in da erde veatiger geworden is I tegen vrou- seft gemaakt perking van eenvoudigste lerd aange- >1 te verdrin- i lichaam en I wordeln en ar vreeaeyke :weld. Dan »n, oorsuizen ziekte. Al lenuwziek en >w, zciue ikuuo lachende, looit iets gezegd, dat my zoo ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel mee 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. In eene gisterenavond gehouden vergadering van de stakende gezellen van de Gebr. van de Weyer te Utrecht, is weder eenparig be sloten vol te houden. Er is in den stand der staking nog niet de minste verandering ge komen. H. M. de Koningin-Weduwe, Regentes, heeft den 29sten dezer de terugroepingsbrieven ontvangen van den heer Takahira, als minis* ter-resident van Z. M. den Keizer van Japan by het Nederlandsche hof. fen eu zich met geweld tegen hen Eisch 6 weken gevangenisstraf. Wederspan nigheid bracht verder met den strafrechter in aanraking A. F. W. 26 jaar, zilversmid te Schoonhoven die blykens de aanklacht op 12 Augustus jl. aldaar zich met geweld tegen de politiedienaren, die hem in kennelyken staat van dronkenschap arres teerden, zou hebben verzet en zelfs een hun ner bij die gelegenheid bloedend aan het been zou hebben gewond. Het 0. M. vorderde tegen dezen bekl. die al 14 dagen gevangenisstraf we gens verzet onderging, 2 maanden gevangen, In het Koloniaal Museum op het Paviljoen te Haarlem is ingekomen eene groote verza meling voortbrengselen vau Makassar en van de Oostelyke eilanden van den Nederlandsch- Indischen Archipel, ingezonden door den heer Moraux, chef der firma Moraux Co. te Ma kassar, deze verzameling geeft een volledig overzicht van de natuur en de cultuur* produc ten die uit een handelsoogpunt de aandacht verdienen, en werd op de tentoonstelling te Batavia met de gouden Koninginne-medaille bekroond. De rechtbank te Arnhem veroordeelde gis teren den Nymeegschen souteneur Stelbrink, wegens mishandeling met doodelyk gevolg op den weesvader Koust gepleegd, tot 18 maan den gevangenisstraf. De commissaris van politie alhier bericht dat door hem is samengesteld een lijst van zoogenaamde flesschentrekkers, zwendelfirma’s en dergelyken, tegen wie door verschillende autoriteiten in Nederland is gewaarschuwd en dat die lyst aan zijn commissariaat kosteloos voor belanghebbenden is te raadplegen. betreden. Terwyl voor prinses >Zonnescbyn< edelgesteenten, paarlen en kostbare pelzen voor haar Trousseau werden gezonden, kwam baar moeder onder znlke armoedige omstan digheden in Duitschland, dat zy den eersten winter met haar echtgenoot moest doorbren gen in haar oude vaderland, Engeland om dat haar eigen woning te klein was. Het jonge paar wilde zich wel een eigen huis bouwen, maart schreef de prinses aan haar moeder, >de plannen voor ons huis zyn gekomen en zelfs bet eenvoudigste gaat boven onze krachten. Wy moeten zoo zuinig leven, kunnen nergens heengaan en maar zeer weinig personen ontvangen om zooveel over te leggen, als wy fpjaar kunnen.* den proost, die haar zacht en vriendelijk toesprak. Misschien gevoelden de andere dames niet ondui delijk, dat zy zich veel meer in haar voordeel zou den getoond hebben, wanneer zij zich evoh als de vrouw van den proost tot de schoone rol bepaald hadden, om met zachtheid en verschooning de dwa lingen, fouten en verkeerdheden van den naaste te beoordeelen. Zooveel is zeker, dat de vriendelijkheid der moeder en de goedheid der dochtor gunstiger werkten op het onhandelbare meisje dan de meedoo- genlooze verachting der andere dames. Zij gevoelde zich zoo nietig voor deze in menschee waarde zoo rijk begaafde en toch zoo zachtmoedige, echt chris telijke vrouwen. Men kon aan haar ter nedergeslagen blik onder het gesprek met de vrout? van den proost zien, dat zij al de zwaarte van hare gebreken ge voelde. Toen zij eindelijk de kamer verliet, naderde Kuno mevrouw Gallner en zeide, terwijl hij de ledige plaats innam, met ware aandoening: //Hoe trotsch en gelukkig moeten uwe kinderen zich gevoelen over eene moeder, die in alle deugden, welke een mensch versieren, hun tot een voorbeeld is. Eenige oogenblikken geleden had ik voor u wil len knielen, die zoo volkomen aan het ideaal beant woordt, dat men zich zoo gaarne van de zachte en vergevensgezinde echtgenoot eens leeraars vormt.” De vrouw vau den proost glimlachte met een blos van eerzame schaamte op de wangen en het schoone aangezicht had iets 4 kinderlijk vrooms, toen zij ant woordde; J «Mijnheer Arl^eM gij zyt al te sterk in uwen lof, ik verdien die met; maar al ware zulks wel het geval, dan was ik toch niets anders dan wat ik be- Volgens (R. A.) heeft Soer, die by de begrafenis van den socialist v. Veelen mishan deld werd, een eisch vau tot schadevergoeding tegen de gemeente ingesteld, daar hij onbe kwaam is om te werken, tengevolge der hem door de politie toegebrachte slagen. hoorde te zijn.” «Mevrouw Gallner hoe weinigen zyn, wat zy bc- hooren te wezen I Zoo, by voorbeeld, was uwe vrien delijkheid jegens de niet zorgvuldig opgevoede en door de natuur minder gelukkig begaafde Amorina eene zoo schoone, zoo echt vrouwelijke daad, dat men die voor eene natuurlyke uiting van een goed hart moest houden en toch waart gij onder omtrent dertig dames de eenige, die vrouw was.” «Gij vergeet my,” zeide Alba schertsende, «ik zat er ook bij en praatte met de „vreeselijke” jonge dame, die zooveel voorliefde voor theatralische voor stellingen heeft. Mij dunkt, gij hadt my wel mogen bewonderen, vooral omdat ik haar volstrekt niet dulden kan. Ik bleef, omdat ik de dames wel wat hard vond, toen zij zoo allen wegliepen.” «U bewonder ik nooit,” zeide Kuno la< «Nu hebt gij nog nc zeer streelde,” antwoordde ^Alba lachende. Er verliep eene week. Arnold kwam aan de pas torie, maar Kuno vertoonde zich aldaar niet. Ellen had zijn trots gewond en dit was iets, hetwelk alleen de tijd heelen kon. Terwyl Arlborg het huis van den proost ontweek, was Fridolf een dagelyksch bezoeker van Akersholm geworden. Kuno behoorde tot die mannen, die altyd de aan dacht trekken van hun gelyken, die een beschaafden omgang en veelzijdige ontwikkeling op prijs stellen. Hy had eene groote belezenheid, een vlug en juist oordeel en veel levendigheid in zijne wijze van voor stelling. Voor den ernstigen, diepdenkende^ Fridolf werd Kano’s omgang zoowel aangenaam als leerrijk. (JFohU vervdf4.) GOUDA, 31 October 1894. Naar wij van goede zyde vernemen moet het concert van de dames v/d Wissel, Eberle, Goudsmit en Appy dat gisteravond in de zaal >Nat en Vermaak* op de Haven alhier gege ven werd, goed voldaan hebben. Plaatsgebrek noodzaakt ons een uitvoeriger verslag te moeten bewaren tot het volgende nummer. Volgens de «Maasbode» peemt de heer van Dyk van Mathenesse, wiens naam bij het pro- ces-Beffers (den oud-gemeenteontvanger) het burgemeesterschap van Schiedam niet meer waar. De officieele bekendmakingen van het ge meentebestuur worden, met den secretaris, ge- teekend door den heer G. Visser, oudste wet houder, als loco-burgemeester. Sinds het proces, zyn door de heeren wet houders reeds twee vergaderingen gehouden, waarby de heer van Dyk niet tegenwoordig was. De L. is sigarenmaker, al jaren lang; hy heeft gewerkt voor bekende firma’s, en het blykt uit de getuigschriften, steeds tot genoe gen. Maar in Amsterdam is het hem gaan tegenloopen, hij raakte buiten verdiensten*, hy liep dag aan dag de patroons af, doch het gaf niets; geen werk, was telkens het antwoord, en er waren er al zooveel wezen vragen. Lang* zamerhand werd stuk voor stuk het inboedel- Vopr de Arrondissements-rechtbank werden gisteren veroordeeld: C. R. 39 jaar, arbeider te Ouderkerk a/d. IJsel, wegens diefstal van fuiken tot 1 maand gevangenisstraf. Joha. K. 22 jaar, zonder beroep te Waddings- veen, wegens mishandeling tot f 10 boete, subs. 10 dagen hechtenis. J, v. R. 16 jaar, arbeider te Lopik, wegens diefstal van -stroo tot 3 dagen gevangenisstraf. A. J. K., 28 jaar, kleermaker te Gouda wegens mishandeling wordt vrygesproken. C. v. d. W., 26 jaar, P. Z., 23 jaar en J. v. d. H., 26 jaar, allen arbeiders te Krimpen a/d IJsel, wegens beleediging van een ambte naar, ieder tot f 3 boete. G. 8., 22 jaar, yzerwerker te Lekkerkerk, wegens weerspannigheid tot 8 dagen gevan genisstraf. Vervolgens stond terecht D. v. R. 19 jaar, zilversmid te Schoonhoven had den 31 Augus tus jl. toen hy aldaar in kennelijken staat van dronkenschap naar het politiebureau werd overgebracht, met een mes getracht de amb tenaren van politie, die hem geleidden te tref- Voor het kantongerecht te 's Hage werd gister behandeld eene vordering van den heer Middelkoop, ontvanger der reg. en domeinen te Arnhem tegen den Staat, tot uitbetaling van volgens eischer te weinig ontvangen loon over de maand Januari 1893, toen hy ontvan ger was te Gorinchem. Het over die maand door hem te genieten ontvangloon werd berekend en voldaan gens art. 7 van het koninklyk besluit 21 Januari 1893, tot een bedrag van f 166, hetwelk z. i. onjuist was en een _i*-i indien in dit geval genoemd koninklyk sluit niet van toepassing was over Jz 1893. vroegere koninklyke besluiten gelden meea ten, lichtte zelf zyne vordering toe. Voor den Staat trad op mr. W. Thorbecke. Uitspraak 5 November. tje weggebracht.Zoo ging het niet langer* Toen 1 besloot hy op z’n ouden dag nog, met zijn vrouw naar Rotterdam te trekken om het hier te probeeren. En hier woont hij nu reeds dne weken, en het laatste is «verpand*, en ■nn schoenen zyn stuk geloopen honger, ^erkclijk honger lyden de oude luidjes. By de firma Erven de Weduwe J. van Nelle kou hy wel aau den slag kunnen komen, ge durende de werkstaking, maar gerust, hy durfde niet, want toen hij er eens langs was geloopen, had hij de stakers op clubjes zien staan, blykbaar om vreemde gezellen te ver hinderen binnen te gaan. En toch moest er Verandering komen Gisteren was hy een paar oude bekenden tegengekomen, een, met wien hij by de huza ren had gediend en die nu bij de politie was. >Wèl De L., zeiden ze, wat zie je d’r stum perig uit, wat schort er aan?* En toen deed hy met tranen in de oogen zyn droevig verhaal. Dat ging die kameraden aan het hart: »Jy honger lyden met je vrouw Neen hoor, we zullen je brengen by de ‘Erven van Nelle. Zy namen hem mee naar het bureau in de Pauwensteeg, maar zoodra hy er met een poli tieman uitkwam om naar de fabriek te gaan, kwamen de stakers hard aangeloopen, met gebalde vuisten bedreigingen schreeuwend. Daar schoot De L. de moed in de schoenen; ze zouden hem doodgeschoten hebben zei hy -- en hy, oude man, kon niets terugdoen. Eindelyk gelukte het hem in den winkel binnen te sluipen; z’n naam werd opgenomen en z’n woonplaats. Maar weer moest de man hulp vragen by de politie, want hy beweert zijn leven niet zeker te zyn. »En er is geen krummeltje eten ujeer over*, verklaarde hij bitter. Zelden zeker heeft jC^bfruid treuriger reis gemaakt dan de joa^d Alix van Hessen- Darmstadt, «prinses Zonneschyn*, zooals zy in het ouderlyke huis werd genoemd. Geen wonder dat vooral onder de vrouwen een diep gevoelen van medeleden bestaat met deze jonge verloofde van den Russischen kroonprins. Zy was de lieveling van haar moeder, groothertogin Alice van Hessen-Darmstadt, bekend door alles wat zij gedaan heeft voor vrouwenarbeid onderwys en ziekenverple ging. Want deze wordt niet moede, in haar brieven aan haar moeder, koningin Victoria, te spreken van haar «Alicky*. Eigenaardig is overigens het verschil, het welk er bestaat in de omstandigheden, waaronder deze jonge prinses «Zonneschyn* en haar moeder haar tweede vaderland hebben 81) «Zookomt er dan nu eens eindelijk een einde aan uw ernstig gesprek?” sprak Alba, die tot ben kwam«ik geloof, dat ge in al den tijd, dat ge daar gezeten hebt, niets gehoord of geaien hebt van alles wat er hier gebeurt. Daar in de zaal draagt myne zuster een dichtstuk voor en wij zitten met angst te wachten, dat juffrouw Amorina zal binnenkomen. Ik heb haar bevende voor de zaaldeur heen en weer zien drentelen.” «Eu als zy binnenkwam, wat zou mejuffrouw Ben del dan doen vroeg Kuno. „Ik zou flaüw vallen, in geval mynheer Arlborg beloofde, met de noodige drukte een glas water voor mij te halen.” «Dan kunt gij beginnen, want daar komt de ge* L vreesde binnen,” fluisterde Kuno en verwyderde zich. Op dit oogenblik vertoonde zich inderdaad een jong meisje met een onbeschroomd en niet zeer in nemend uiterlyk. Het was juffrouw Amorina, de gewaande zelfmoordenares. Bij haar binnentreden ■tonden al de dames op, zonder hare groete, die nu zeer nederig was, te beantwoorden en verlieten het vertrek. Er hg iets zoo verachtelyks iu deze han deling, dat Amorina, ofschoon van een stoutmoedig

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1894 | | pagina 1