I I VEB fc» CAP. 3 r a fl TZ, Itssren. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Woensdag 7 November 1894. 33ste Jaargang. No. 6501. 0 iar. 4 FEUILLETON. ‘1 IN, id met ƒ1.90 Dl. sist. H y BINNENLAND. IING. h Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. 1 De Hooge Raad I 1 $1 I (Fbrö wrvo^rf.) H.H. M.M. de Koningin en de Koningin- Regentes hebben 500 geschonken als bijdrage in de kosten der restauratie van den toren der St. Catnerinakerk te Brielle. (Uii het Zweedich.) door C. EÜKMAN. ide HE Higing GUI IN IIE 101111\T OUDE IMMER iat '8 der Zelf- ue nitspat- ir by ERS Jz. van echtheid ia irk steeds voor naam der Firma E. GOD DA, 6 November 1894. Aan de nniversiteit te Amsterdam is afge- legd het cand. examen in de rechten door den heer J. F. A. M. Wierdels. relaas van zijn ontmoetingen met Europeesche vorsten »Ge moet weten, dat ik overal waar ik kwam goed ontvangen werd, ik had de eer met de Koningin-Regentes van Nederland en de kleine Koningin te dineeren. Mocht er een Neder lander hier tegenwoordig zyn, dan kan ik hem verzekeren, dat de jonge Koningin een goede Vorstin belooft te worden. Ik ging daarna naar België de koning bewees my persoonlijk zooveel eer, dat ik er niet genoeg over kan uitweiden. Van mjjn verblyf in Frankrjjk is u alles bekend. Te Berlyn miste ik ongelukkig Z. M. den Keizer, dien ik zeer gaarne eens ontmoet zou hebben, omdat ik weet hoeveel belang hij in Zuid-Afrika stelt. De Senaat te Hamburg ontving mjj zeer goed, en in de dagen die ik in de vrjje stad doorbracht, heb ik veel genoten. Daarop vertrok ik naar Engeland, waar ik graaf Kimberley en lord Ripon ont moette, en naar tSchotland, waar onze goede vriend. ten minste mjjn goede vriend sir Donald Currie mjj vorsteljjk ontving. afb. Prys verschrik- leugd Ijjdt, eerrng, die id van een )jj hetVer- imarkt 34, iet bedrag, ken boek- diepst v» Maar ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels 50 Centen; iedere regel mee 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. De opper-ceremoniemeester maakt bekend, dat het Hof, ingevolge de bevelen van Hare Majesteit de Koningin-Regentes, wegens het overlijden van Zyne Majesteit Alexander III, Keizer aller- Russen, met ingang van den zesden November den rouw zal aannemen voor don tjjd van vier weken, te verdoelen in twee weken middelbaren en twee weken lichten rouw. Op 24 Augustus 1894 heeft het hoofdbe stuur van den Bond van Nederlandsche Onder wijzers zich bjj adres gewend tot den Minister van Binnenlandsche Zaken, zich daarbij be klagende over de handelwjjze van den burge meester van Slochteren, die, als zoodanig, aan zijn ambtgenoot te Zwollerkerspel een hoogst ongunstig en, naar de Bond meent, tevens zeer onjuist oordeel heeft uitgesproken over een onderwijzer in zijne gemeente werkzaam. In de afdeelingen der Kamer werd gevraagd, of de Minister naar aanleiding van het adres een onderzoek heeft doen instellen, en zoo de feiten in bet adres ontwikkeld juist mochten gebleken zyn, welke maatregelen dan te dien aanzien zijn genomen. De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs er dne maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Den 8 Nov. zal G. H. Botterop, vroeger van hier, den dag herdenken waarop hij voor 25 japr, bij de Holl. IJz. Spoorwegm. in dienst trad, eerst als brugwachter te Alkmaar, eu thans timmerman te Velsen, verricht hjj zijn werk nog tot groote tevredenheid van zijn superieuren. ;"V i worden van bitterheid en wanhoop.” Kuno streek met de hand door zijne lokken. „Maar” vervolgde hij, //wellicht zullen deze droomen, die nu myne borst met zulk een warm en mij tot heden onbekend gevoel vervullen, nimmer door u beantwoord worden?” Éllen reikte hem met eene onbeschrijfelijke lief talligheid de hand, terwijl zij antwoordde Eenmaal zullen ze beantwoord worden, maar vóór dien tijd zou ik u van eiken onedelen hartstocht willen verlost ziei. En daartoe behoort de haat Vergeet de verongelijking, vergeef dengene, die u kwaad berokkend heeft I” //Er zijn verongelijkingen, die men niet vergeven kan. O, als gij wist, wat ik geleden heb I Eerst sedert ik u leerde kennen, heb ik mijn lijden kunnen vergeten.” En uw haat niet waar?” «Misschien dat ik door u die zou kunnen leeren vergeten.” «En vergeven?” Kuno vatte Ellen’s handen, terwijl hij heftig uitriep //Neen, vergeven is mij onmogelijkik ben niet meer dan mensch.” «Gij zijt Christen.” Toen Ellen dit zeide, straal den hare oogen van een bijna boveoaardsohen glans. ffEllen, gij zyt een Engel I” fluisterde Kuno, „en reeds uwe tegenwoordigheid maakt een mensch beter. Wanneer ik u mijn treurig geheim kon laten lezen, wanneer gij wist, wie mijne verachting, mijn afschuw gaande maakt en mij met tegenzin in de wereld doet verkeeren, dan zoudt gij begrijpen, hoezeer ik voor myn ziek gemoed een geneesmeester noodig heb zoo als gij.” «En gij wilt mij dit geheim niet mededealen,” tieve en de rechterlijke macht. Bedoelde arts waa door het gemeentebestuur van Tilburg be noemd tot gemeente-arta en daarhy verplicht om gratis aan de armen van het noordelyk gedeelte der gemeente geneesmiddelen te ver schaften, met bedreiging van boete bjj niet- nakoming dier 'verplichting. Voor en aleer hg deze tank op zich nam, vroeg hjj omtrent zyne al of niet bevoegdheid om geneesmiddelen af te leveren (daar er te Tilburg apothekers ge vestigd zyn) het oordeel van Gedeputeerde Staten, en deze meenden dat, met het oog op de geneeskundige wet, de gemeente Tilburg in tweeën behoort te worden verdeeld en dat de arts in het noordelyk gedeelte (waar geen apothekers gevestigd waren) geneesmiddelen zou mogen afleveren. Deze meaning werd ook gedeeld door den minister van binnenlandsche zaken. Doch de strafrechter oordeelde anders. Nadat de arts, eenigen tyd de functie die hem door het gemeentebestuur was opgedragen bad uitgeoefend, werd tegen hem eene vervolging ingesteld wegens het onbevoegd afleveren van geneesmiddelen, en de kantonrechter te Tilburg eu de rechtbank te Breda veroordeelden hem deswege tot geldboete. Mr. Van den Biesen ontwikkelde tegen die veroordeeling een tweetal cassatiemiddelen. Het Openbaar Ministerie zal daarover 19 deser conclusie nemen. Naar de»B. Borsen-Courier* uit Monter Carlo verneemt, is Van Tuinenburg ten gevplge van het schot, dat hjj zichzelven toebracht, toen de politie hem wilde arresteeren, in het zieken huis overleden. Hij had zich uitgegeven voor graaf en werd aan het station aangehouden, toen hjj terugkeerde van een pleizierreisje dat hg met zyn vriendin door Italië gemaakt had. De vrouw werd naar de gevangenis ge bracht, om later uitgeleverd te worden. De Hooge Raad nam eergister een belang rijke beslissing in zake testamenten. Het gold de vraag of het voor een acte tot nietigver klaring van een testament op grond van on-, noozelheid voldoende is te bewjjzen dat die onnoozelheid oorzaak van de latere onder curateele-stelling van den testateur blik baar reeds bestond op het oogenblik dat het testament werd gemaakt, dan wel dat bewezen moet worden dat de onnoozelheid uit de han deling zelve (het maken van het testament) voortvloeit. De H. Raad, zich vereenigeqde met de conclusie van het O. M. oordeelde dat art. 501 Burg. Wetb., toelatende de vernieti ging van alle ham elingen vóór het verleenen der curateele op grond vau onnoozelheid, ook slaat op uiterste wilsbeschikkingen, vernietigde het arrest van het hof te ’s-Hertogenboscb en wees de zaak naar dat Hof terug daar in hooger beroep niet onderzocht was of de reden van de latere onder curateelestelliug reeds be stond op het tjjdstip dat het testament ge maakt werd. Het bloeme ifeest bjj avond deed Zondag honderden naar het gebouw van den Dieren tuin te 's-Gravenhage optrekken om daar den Japanschen tuin van chrysanthemums met zyn in licht badende bloemenschat te bewonderen. Inderdaad waande men zich in een oriënta- lische lustgaarde, waar de volle, welige planten en palmen, de bontgekleurde bloemen in grooten rijkdom opwassen. Het geheel had een meer dan bjjzonder aanzien en het gekrioel van die vele bezoekers tusschen de paden langs de bedden, hier op een bank uitrustende, ginds weder in groepjes pratend onder palmekroonen en varens, deed, van het balcon gezien, denken aan een van die groote bloemenfestynen, waar van alsnog alleen Weenen bet geheim schjjnt te kennen, terwjjl een volgend oogenblik, het orkest op het tooneel achter het gordyn van palmbladen zjjne harmonieklanken deed hooren. Het warme volle gaslicht deed deJapansche ballons weinig tot hun recht komen. Niettemin was en bleef het een luisterrijke avond aan godin Flora gewijd. In een ter inzage verstrekten brief van een schepeling der Marine te Lombok komen en kele bijzonderheden voor, waaruit blijkt, hoe fel de strjjd daar is. Hij vertelt o. a. de volgende episode uit den «bloednacht*Een artillerist stond nog alleen op het slagveld. Geen mensch meer ziende, trok hij het kanon af, dat met een kartets geladen was, en vele Baliërs beten in ’t zand. Daarna verborg hjj zich onder een bos stroo en zag, dat de achtergebleven gewonden door de vjjanden letterlijk in stukken werden gehakt. Ook de soldatenvrouwen, die in banden van den vjjand vielen, werden gedood of verminkt. Geen wonder dat de soldaten, die deze dingen zagen of hoorden, weerwraak namen. Vele Baliërs, die in handen der troepen vielen, werden opgehangen. Een koloniaal stak een Baliër die om genade riep, de bajonet dwars door het lichaam, waarna hij het gena deschot kreeg. De arrondissements-rechtbank te Maastricht veroordeelde gisteren den handelsreiziger J. N. J. H., geboren te Voerendaal, gedetineerd ter zake van 1°. verduistering en 2°. oplichting, 12 malen gepleegd, tot 1 jaar gevangenisstraf onder korting van het voorarrest. Zaterdagavond is alhier diefstal van paar dendekens en touw gepleegd bij zekere G. Voordat bij de politie aangifte gedaan was, was reeds door deze een man aangehouden in het bezit van een hoeveelheid strengen, terwijl het den volgenden dag gelukte de dekens op te sporen. De dader is bekend, tegen hem is proces-verbaal opgemaakt. Voor den Hoogen Raad werd heden door mr. Van den Biesen, uit Breda, in de zaak van een arts te Tilburg, gepleit, met betrek king tot een geschil tusschen de administra- Naar aanleiding van de berichten over de hinderlaag waarin een peloton infanterie bjj het zoeken naar een verborgen kruithuis is gevallen, laat de Deli-Courant< zich scherp uit. Het blad zegt >De catastrophe schjjnt grooter te zjjn, dan uit het eerste bericht daaromtrent viel op te maken. Waarom wordt echter het aantal ver misten niet spoediger opgegeven het Neder landsche volk heeft recht op het vernemen van de volle waarheid. Het achterbaks houden daarvan maakt nimmer een gunstigen indruk. Misschien echter hebben beleid en voor zichtigheid by deze operatie weder ontbroken, evenals ten opzichte van Goestie Djilantik, dien men als vjjand zou behandelen, maar bet niet deed, waardoor nu een groote ont wikkeling van macht op Bali schjjnt noodig te zyn. «Uitvoeriger berichten dan telegrammenzyn echter noodig om een oordeel te kunnen vel len over hetgeen op Lombok voorvalt. Dat de publieke opinie voorloopig niet gunstig is over de gestie vau vele hooggeplaatste personen, die zich daar bevinden, ia waarlyk niet te ver wonderen. President Reitz van den Oranje-Vrij staat, die een reis door Europa gemaakt heeft, gaf by zijn terugkeer te Bloemfontein het volgende lijden, waarvan onze toekomst den invloed ondervindt, dat ik den besten romanschryver tart, het te schil deren. De roman beweegt zich gewoonlijk en hoofd zakelijk om een enkelen hartstocht, namelijk «de liefde” en toch worden wij dikwijls door andere, even sterke, beheerscht. Ja, er bestaat velerlei soort van lijden, dat zelfs de liefde niet vermag te heelen.” «En ik meende, dat, wanneer men werkelijk be mint en weder bemind wordt, de liefde over het geheele leven licht verspreiden moest. Maar er zijn misschien weinig harten, die zoo beminnen kun nen en wellicht kan het uwe zulk een machtig, alles beheerschend gevoel niet bevatten.” Kuno greep Ellen’s hand. Ik weet niet,” zeide hy, «hoe sterk anderen in hunne liefde zyn, maar dit weet ik, Ellen, dat myne liefde voor u myne geheele ziel vervult. Maar in mijn gemoed heeft eenmaal eene omwenteling plaats gehad, waardoor alles, wat ik in de kindsheid als heilig beschouwde, werd weggerukt en ik vrees, da* er veel jaren noodig zullen zijn, om mij mijn haat en myne verachting te doen vergeten.” «Haat I zoudt gij, Kuno, haten Wanneer gij haat, wat hebt gij dan mot myne liefde te maken Die zou in staat zyn te maken, dat ik in het "it van myn binnenste dien haat begroef.” ik,” riep Ellen met vuur, «ik zou duugene, in wiens ziel de haat woont, niet kunneo beminnen.” «Ellen Gij hebt beloofd, mijne redster te worden. Treedt gy reeds terug Wanneer ik u zeide, wie het voorwerp van myne verachting en mynen haat is, dan zoudt gij moeten erkennen, dat ik behoefte heb aan uwe liefde, aan den invloed van uw reinen, saohten geest, om niet de prooi te «Dat kan ik niet.” «Nimmer «Ja, later, wanneer gy myne vrouw wordt.” Een andermaal ontmoette Kuno Ellen op het voor plein der pastorie. Zy kwam uit den tuin met een fraaien ruiker dahlia’s, die zij hem toestak, zeggende «Zijn zij niet schoon «Ja, schoon zyn zij, maar zy gelyken een fraai lichaam zonder zielde geur ontbreekt. Ik bezit eene bloem, heel klein en verdord, die voor mij schooner is dan allo bloemen der wereld,” voegde Kuno er bij en haalde uit zijne porte-feuille een papiertje, dat hij openvouwde. «Zie hier.” Ellen bloosde, toon hare oogen op den inhoud van het papier vielen. Zij had het leelyke, gele bloempje herkend, dat het onderwerp van hun eerste gesprek uitmaakte. «Door dit bloempje leerde ik u kennen en door u heb ik geleerd, dat men aan alles eene sohoone zijde moet trachten te vinden.” Des avonds toen Kuno naar huis keerde, ontmoette hij vóór het buis zyn vriend den griffier, die van een bezoek in de nabuurschap kwam. Toon zij in de zaal gekomen waren, wierp Kuno zich op de sofa, terwyl hij uitriep «Jozef, wanneer het my werkelijk gelukt, door Ellen bemind te worden, dan heb ik niets meer op aarde te wenschen.” «Het verheugt mij onuitsprekelijk, uzootehooren spreken. En aangezien uw geluk dfór woont de griffier wees naar de pastorie, die men door het venster in de zaal zien kon moet het ook wer kelijkheid worden.” 8«) «Van waar komt deze bloem vroeg Ellen aan hare oude dienstmaagd. «Van mynheer den rechter,” antwoordde de oude vrouw. Op een anderen tijd had Ellen den wensch geuit, Bulwer’s «Leven in Engeland” te willen lezen. Den volgenden postdag lag het op hare tafel. Hare nie tigste wenschen werden vervuld en dat altijd op de zelfde kiesche wy’ze. By elk dergelijk bewys van zyne steeds wakende liefde gevoelde Ellen zich aan gedaan en de blik, waarmede zij hem dankte, be loofde hem zooveel voor de toekomst, dat Kuno al zyne zelfbeheersching noodig had, om zich niet door zyn gevoel te laten wegslepen. Meermalen werd, wanneer Kuno’s verachting voor de menschen en zijn twyfel aan het goede te voor- schyn traden, Ellen’s voorhoofd donker en dan ver weet zy hem met zachten ernst deze uitbarstingen, of ook werd zy zoo misnoegd, dat zij het niet ver borgen konde houden. Op Zekeren avond viel het gesprek op het lezen van romans. Kuno beweerde, dat men daardoor scheeve begrippen van het leven kreeg. «Er bestaat in het werkelyke leven zoo velerlei 8

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1894 | | pagina 1