I
I
VEB
fc»
CAP.
3
r
a
fl
TZ,
Itssren.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Woensdag 7 November 1894.
33ste Jaargang.
No. 6501.
0
iar.
4
FEUILLETON.
‘1
IN,
id met
ƒ1.90
Dl.
sist.
H
y
BINNENLAND.
IING.
h
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
1
De Hooge Raad
I
1
$1
I
(Fbrö wrvo^rf.)
H.H. M.M. de Koningin en de Koningin-
Regentes hebben 500 geschonken als bijdrage
in de kosten der restauratie van den toren der
St. Catnerinakerk te Brielle.
(Uii het Zweedich.)
door C. EÜKMAN.
ide
HE
Higing
GUI IN IIE 101111\T
OUDE
IMMER
iat
'8 der Zelf-
ue nitspat-
ir by
ERS Jz.
van echtheid ia
irk steeds voor
naam der Firma
E.
GOD DA, 6 November 1894.
Aan de nniversiteit te Amsterdam is afge-
legd het cand. examen in de rechten door den
heer J. F. A. M. Wierdels.
relaas van zijn ontmoetingen met Europeesche
vorsten
»Ge moet weten, dat ik overal waar ik kwam
goed ontvangen werd, ik had de eer met de
Koningin-Regentes van Nederland en de kleine
Koningin te dineeren. Mocht er een Neder
lander hier tegenwoordig zyn, dan kan ik hem
verzekeren, dat de jonge Koningin een goede
Vorstin belooft te worden. Ik ging daarna
naar België de koning bewees my persoonlijk
zooveel eer, dat ik er niet genoeg over kan
uitweiden. Van mjjn verblyf in Frankrjjk is
u alles bekend. Te Berlyn miste ik ongelukkig
Z. M. den Keizer, dien ik zeer gaarne eens
ontmoet zou hebben, omdat ik weet hoeveel
belang hij in Zuid-Afrika stelt. De Senaat te
Hamburg ontving mjj zeer goed, en in de dagen
die ik in de vrjje stad doorbracht, heb ik veel
genoten. Daarop vertrok ik naar Engeland,
waar ik graaf Kimberley en lord Ripon ont
moette, en naar tSchotland, waar onze goede
vriend. ten minste mjjn goede vriend
sir Donald Currie mjj vorsteljjk ontving.
afb. Prys
verschrik-
leugd Ijjdt,
eerrng, die
id van een
)jj hetVer-
imarkt 34,
iet bedrag,
ken boek-
diepst v»
Maar
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels 50 Centen; iedere regel mee
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De opper-ceremoniemeester maakt bekend,
dat het Hof, ingevolge de bevelen van Hare
Majesteit de Koningin-Regentes, wegens het
overlijden van Zyne Majesteit Alexander III,
Keizer aller- Russen, met ingang van den zesden
November den rouw zal aannemen voor don
tjjd van vier weken, te verdoelen in twee
weken middelbaren en twee weken lichten rouw.
Op 24 Augustus 1894 heeft het hoofdbe
stuur van den Bond van Nederlandsche Onder
wijzers zich bjj adres gewend tot den Minister
van Binnenlandsche Zaken, zich daarbij be
klagende over de handelwjjze van den burge
meester van Slochteren, die, als zoodanig, aan
zijn ambtgenoot te Zwollerkerspel een hoogst
ongunstig en, naar de Bond meent, tevens
zeer onjuist oordeel heeft uitgesproken over
een onderwijzer in zijne gemeente werkzaam.
In de afdeelingen der Kamer werd gevraagd,
of de Minister naar aanleiding van het adres
een onderzoek heeft doen instellen, en zoo de
feiten in bet adres ontwikkeld juist mochten
gebleken zyn, welke maatregelen dan te dien
aanzien zijn genomen.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs er dne maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Den 8 Nov. zal G. H. Botterop, vroeger
van hier, den dag herdenken waarop hij voor
25 japr, bij de Holl. IJz. Spoorwegm. in dienst
trad, eerst als brugwachter te Alkmaar, eu thans
timmerman te Velsen, verricht hjj zijn werk
nog tot groote tevredenheid van zijn superieuren.
;"V i
worden van bitterheid en wanhoop.” Kuno streek
met de hand door zijne lokken. „Maar” vervolgde
hij, //wellicht zullen deze droomen, die nu myne
borst met zulk een warm en mij tot heden onbekend
gevoel vervullen, nimmer door u beantwoord worden?”
Éllen reikte hem met eene onbeschrijfelijke lief
talligheid de hand, terwijl zij antwoordde
Eenmaal zullen ze beantwoord worden, maar vóór
dien tijd zou ik u van eiken onedelen hartstocht
willen verlost ziei. En daartoe behoort de haat
Vergeet de verongelijking, vergeef dengene, die u
kwaad berokkend heeft I”
//Er zijn verongelijkingen, die men niet vergeven
kan. O, als gij wist, wat ik geleden heb I Eerst
sedert ik u leerde kennen, heb ik mijn lijden kunnen
vergeten.”
En uw haat niet waar?”
«Misschien dat ik door u die zou kunnen leeren
vergeten.”
«En vergeven?”
Kuno vatte Ellen’s handen, terwijl hij heftig uitriep
//Neen, vergeven is mij onmogelijkik ben niet
meer dan mensch.”
«Gij zijt Christen.” Toen Ellen dit zeide, straal
den hare oogen van een bijna boveoaardsohen glans.
ffEllen, gij zyt een Engel I” fluisterde Kuno, „en
reeds uwe tegenwoordigheid maakt een mensch beter.
Wanneer ik u mijn treurig geheim kon laten lezen,
wanneer gij wist, wie mijne verachting, mijn afschuw
gaande maakt en mij met tegenzin in de wereld
doet verkeeren, dan zoudt gij begrijpen, hoezeer ik
voor myn ziek gemoed een geneesmeester noodig
heb zoo als gij.”
«En gij wilt mij dit geheim niet mededealen,”
tieve en de rechterlijke macht. Bedoelde arts
waa door het gemeentebestuur van Tilburg be
noemd tot gemeente-arta en daarhy verplicht
om gratis aan de armen van het noordelyk
gedeelte der gemeente geneesmiddelen te ver
schaften, met bedreiging van boete bjj niet-
nakoming dier 'verplichting. Voor en aleer hg
deze tank op zich nam, vroeg hjj omtrent zyne
al of niet bevoegdheid om geneesmiddelen af
te leveren (daar er te Tilburg apothekers ge
vestigd zyn) het oordeel van Gedeputeerde
Staten, en deze meenden dat, met het oog op
de geneeskundige wet, de gemeente Tilburg
in tweeën behoort te worden verdeeld en dat
de arts in het noordelyk gedeelte (waar geen
apothekers gevestigd waren) geneesmiddelen
zou mogen afleveren. Deze meaning werd ook
gedeeld door den minister van binnenlandsche
zaken. Doch de strafrechter oordeelde anders.
Nadat de arts, eenigen tyd de functie die hem
door het gemeentebestuur was opgedragen bad
uitgeoefend, werd tegen hem eene vervolging
ingesteld wegens het onbevoegd afleveren van
geneesmiddelen, en de kantonrechter te Tilburg
eu de rechtbank te Breda veroordeelden hem
deswege tot geldboete.
Mr. Van den Biesen ontwikkelde tegen die
veroordeeling een tweetal cassatiemiddelen.
Het Openbaar Ministerie zal daarover 19 deser
conclusie nemen.
Naar de»B. Borsen-Courier* uit Monter Carlo
verneemt, is Van Tuinenburg ten gevplge van
het schot, dat hjj zichzelven toebracht, toen
de politie hem wilde arresteeren, in het zieken
huis overleden. Hij had zich uitgegeven voor
graaf en werd aan het station aangehouden,
toen hjj terugkeerde van een pleizierreisje
dat hg met zyn vriendin door Italië gemaakt
had. De vrouw werd naar de gevangenis ge
bracht, om later uitgeleverd te worden.
De Hooge Raad nam eergister een belang
rijke beslissing in zake testamenten. Het gold
de vraag of het voor een acte tot nietigver
klaring van een testament op grond van on-,
noozelheid voldoende is te bewjjzen dat die
onnoozelheid oorzaak van de latere onder
curateele-stelling van den testateur blik
baar reeds bestond op het oogenblik dat het
testament werd gemaakt, dan wel dat bewezen
moet worden dat de onnoozelheid uit de han
deling zelve (het maken van het testament)
voortvloeit. De H. Raad, zich vereenigeqde
met de conclusie van het O. M. oordeelde dat
art. 501 Burg. Wetb., toelatende de vernieti
ging van alle ham elingen vóór het verleenen
der curateele op grond vau onnoozelheid, ook
slaat op uiterste wilsbeschikkingen, vernietigde
het arrest van het hof te ’s-Hertogenboscb en
wees de zaak naar dat Hof terug daar in
hooger beroep niet onderzocht was of de reden
van de latere onder curateelestelliug reeds be
stond op het tjjdstip dat het testament ge
maakt werd.
Het bloeme ifeest bjj avond deed Zondag
honderden naar het gebouw van den Dieren
tuin te 's-Gravenhage optrekken om daar den
Japanschen tuin van chrysanthemums met zyn
in licht badende bloemenschat te bewonderen.
Inderdaad waande men zich in een oriënta-
lische lustgaarde, waar de volle, welige planten
en palmen, de bontgekleurde bloemen in grooten
rijkdom opwassen. Het geheel had een meer
dan bjjzonder aanzien en het gekrioel van die
vele bezoekers tusschen de paden langs de
bedden, hier op een bank uitrustende, ginds
weder in groepjes pratend onder palmekroonen
en varens, deed, van het balcon gezien, denken
aan een van die groote bloemenfestynen, waar
van alsnog alleen Weenen bet geheim schjjnt
te kennen, terwjjl een volgend oogenblik, het
orkest op het tooneel achter het gordyn van
palmbladen zjjne harmonieklanken deed hooren.
Het warme volle gaslicht deed deJapansche
ballons weinig tot hun recht komen.
Niettemin was en bleef het een luisterrijke
avond aan godin Flora gewijd.
In een ter inzage verstrekten brief van een
schepeling der Marine te Lombok komen en
kele bijzonderheden voor, waaruit blijkt, hoe
fel de strjjd daar is.
Hij vertelt o. a. de volgende episode uit den
«bloednacht*Een artillerist stond nog alleen
op het slagveld. Geen mensch meer ziende,
trok hij het kanon af, dat met een kartets
geladen was, en vele Baliërs beten in ’t zand.
Daarna verborg hjj zich onder een bos stroo
en zag, dat de achtergebleven gewonden door
de vjjanden letterlijk in stukken werden gehakt.
Ook de soldatenvrouwen, die in banden van
den vjjand vielen, werden gedood of verminkt.
Geen wonder dat de soldaten, die deze dingen
zagen of hoorden, weerwraak namen.
Vele Baliërs, die in handen der troepen
vielen, werden opgehangen. Een koloniaal
stak een Baliër die om genade riep, de bajonet
dwars door het lichaam, waarna hij het gena
deschot kreeg.
De arrondissements-rechtbank te Maastricht
veroordeelde gisteren den handelsreiziger J. N.
J. H., geboren te Voerendaal, gedetineerd ter
zake van 1°. verduistering en 2°. oplichting,
12 malen gepleegd, tot 1 jaar gevangenisstraf
onder korting van het voorarrest.
Zaterdagavond is alhier diefstal van paar
dendekens en touw gepleegd bij zekere G.
Voordat bij de politie aangifte gedaan was, was
reeds door deze een man aangehouden in het
bezit van een hoeveelheid strengen, terwijl het
den volgenden dag gelukte de dekens op te
sporen. De dader is bekend, tegen hem is
proces-verbaal opgemaakt.
Voor den Hoogen Raad werd heden door
mr. Van den Biesen, uit Breda, in de zaak
van een arts te Tilburg, gepleit, met betrek
king tot een geschil tusschen de administra-
Naar aanleiding van de berichten over de
hinderlaag waarin een peloton infanterie bjj
het zoeken naar een verborgen kruithuis is
gevallen, laat de Deli-Courant< zich scherp
uit. Het blad zegt
>De catastrophe schjjnt grooter te zjjn, dan
uit het eerste bericht daaromtrent viel op te
maken. Waarom wordt echter het aantal ver
misten niet spoediger opgegeven het Neder
landsche volk heeft recht op het vernemen
van de volle waarheid. Het achterbaks houden
daarvan maakt nimmer een gunstigen indruk.
Misschien echter hebben beleid en voor
zichtigheid by deze operatie weder ontbroken,
evenals ten opzichte van Goestie Djilantik,
dien men als vjjand zou behandelen, maar
bet niet deed, waardoor nu een groote ont
wikkeling van macht op Bali schjjnt noodig
te zyn.
«Uitvoeriger berichten dan telegrammenzyn
echter noodig om een oordeel te kunnen vel
len over hetgeen op Lombok voorvalt. Dat de
publieke opinie voorloopig niet gunstig is over
de gestie vau vele hooggeplaatste personen, die
zich daar bevinden, ia waarlyk niet te ver
wonderen.
President Reitz van den Oranje-Vrij staat,
die een reis door Europa gemaakt heeft, gaf
by zijn terugkeer te Bloemfontein het volgende
lijden, waarvan onze toekomst den invloed ondervindt,
dat ik den besten romanschryver tart, het te schil
deren. De roman beweegt zich gewoonlijk en hoofd
zakelijk om een enkelen hartstocht, namelijk «de
liefde” en toch worden wij dikwijls door andere, even
sterke, beheerscht. Ja, er bestaat velerlei soort van
lijden, dat zelfs de liefde niet vermag te heelen.”
«En ik meende, dat, wanneer men werkelijk be
mint en weder bemind wordt, de liefde over het
geheele leven licht verspreiden moest. Maar er
zijn misschien weinig harten, die zoo beminnen kun
nen en wellicht kan het uwe zulk een machtig, alles
beheerschend gevoel niet bevatten.”
Kuno greep Ellen’s hand.
Ik weet niet,” zeide hy, «hoe sterk anderen in
hunne liefde zyn, maar dit weet ik, Ellen, dat myne
liefde voor u myne geheele ziel vervult. Maar in
mijn gemoed heeft eenmaal eene omwenteling plaats
gehad, waardoor alles, wat ik in de kindsheid als
heilig beschouwde, werd weggerukt en ik vrees, da*
er veel jaren noodig zullen zijn, om mij mijn haat
en myne verachting te doen vergeten.”
«Haat I zoudt gij, Kuno, haten Wanneer gij
haat, wat hebt gij dan mot myne liefde te maken
Die zou in staat zyn te maken, dat ik in het
"it van myn binnenste dien haat begroef.”
ik,” riep Ellen met vuur, «ik zou duugene,
in wiens ziel de haat woont, niet kunneo beminnen.”
«Ellen Gij hebt beloofd, mijne redster te
worden. Treedt gy reeds terug Wanneer ik u
zeide, wie het voorwerp van myne verachting en
mynen haat is, dan zoudt gij moeten erkennen, dat
ik behoefte heb aan uwe liefde, aan den invloed
van uw reinen, saohten geest, om niet de prooi te
«Dat kan ik niet.”
«Nimmer
«Ja, later, wanneer gy myne vrouw wordt.”
Een andermaal ontmoette Kuno Ellen op het voor
plein der pastorie. Zy kwam uit den tuin met een
fraaien ruiker dahlia’s, die zij hem toestak, zeggende
«Zijn zij niet schoon
«Ja, schoon zyn zij, maar zy gelyken een fraai
lichaam zonder zielde geur ontbreekt. Ik bezit
eene bloem, heel klein en verdord, die voor mij
schooner is dan allo bloemen der wereld,” voegde
Kuno er bij en haalde uit zijne porte-feuille een
papiertje, dat hij openvouwde. «Zie hier.”
Ellen bloosde, toon hare oogen op den inhoud van
het papier vielen. Zij had het leelyke, gele bloempje
herkend, dat het onderwerp van hun eerste gesprek
uitmaakte.
«Door dit bloempje leerde ik u kennen en door
u heb ik geleerd, dat men aan alles eene sohoone
zijde moet trachten te vinden.”
Des avonds toen Kuno naar huis keerde, ontmoette
hij vóór het buis zyn vriend den griffier, die van
een bezoek in de nabuurschap kwam. Toon zij in
de zaal gekomen waren, wierp Kuno zich op de
sofa, terwyl hij uitriep
«Jozef, wanneer het my werkelijk gelukt, door
Ellen bemind te worden, dan heb ik niets meer op
aarde te wenschen.”
«Het verheugt mij onuitsprekelijk, uzootehooren
spreken. En aangezien uw geluk dfór woont de
griffier wees naar de pastorie, die men door het
venster in de zaal zien kon moet het ook wer
kelijkheid worden.”
8«)
«Van waar komt deze bloem vroeg Ellen aan
hare oude dienstmaagd.
«Van mynheer den rechter,” antwoordde de oude
vrouw.
Op een anderen tijd had Ellen den wensch geuit,
Bulwer’s «Leven in Engeland” te willen lezen. Den
volgenden postdag lag het op hare tafel. Hare nie
tigste wenschen werden vervuld en dat altijd op de
zelfde kiesche wy’ze. By elk dergelijk bewys van
zyne steeds wakende liefde gevoelde Ellen zich aan
gedaan en de blik, waarmede zij hem dankte, be
loofde hem zooveel voor de toekomst, dat Kuno al
zyne zelfbeheersching noodig had, om zich niet door
zyn gevoel te laten wegslepen.
Meermalen werd, wanneer Kuno’s verachting voor
de menschen en zijn twyfel aan het goede te voor-
schyn traden, Ellen’s voorhoofd donker en dan ver
weet zy hem met zachten ernst deze uitbarstingen,
of ook werd zy zoo misnoegd, dat zij het niet ver
borgen konde houden.
Op Zekeren avond viel het gesprek op het lezen
van romans. Kuno beweerde, dat men daardoor
scheeve begrippen van het leven kreeg.
«Er bestaat in het werkelyke leven zoo velerlei
8