I Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Donderdag 8 November 1894. No. 6503. 33ste Jaargang. sen? FEUILLETON. lés ie hand, lark BINNENLAND. E L Z Z U. 1 ial waren, Inzending* van Advertentiën tot 1 uur des midd. regiment en Genesing) De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs er drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. lykheid by geen Voor de rechtbank te Rotterdam had zich gisteren te verantwoorden: P. de G., 17 jaar, zonder beroep te Heken- het a.s irk ndaaronder DO,000 Mark De op gisteren te Haastrecht door Notaris gebonden verkoop eener gruttery 2 HA. land is alles in hoogste bod De tot 2e luit, kwartiermeester benoemde sergeant D. J. Jager is ingedeeld by het 8e en komt in garnizoen te Arnhem. kennen len, die in de leerde vestiger I geworden ia el tegen vrou- heeft gemaakt jeperking van B eenvoudigste nderd aange- eel te verdrin- in lichaam en pi wordeln en loot vreeseijke ekweld. Dan gen, oorsuizen ie ziekte. Al i zenuwziek en [MON, AMBURG. et vertrouwen daar wij bij ar deelneming Bt vervolg be- reëele bedie- geëerde Be rn a M 20000 m a M 10000 5000 3000 2000 1000 400 155 maM jn a M in a M 9n a M )naM an a M maM800,200 98,69,42,20 jval biedt de die door de «dgekeurd en t nieuwe plan m slechts wei- n 110,000 lo of 3.50 m 1.75 t H n —.90 n bankpapier lellyk met de d, en ieder jt wapen van lOten zelf in fiOÜDSCHE UIIIIA \T Vrydag 9 November zal dr. Groenewegen van Rotterdam eene spreekbeurt vervullen in de afd. Gouda van den Nederlandschen Pro testantenbond in de zaal »Nut en Vermaak*. rereischte offi- g der prijzen ok de betref- gratis bijge- gunstigers on- Bcieele lijsten, ichiedt steeds Staat en kan ar verkiezing >tere plaatsen den. ;eluk begun- nljjke prijzen flcieele bewij- egen en onze^ ark 250,000, enz. op den hecht- ming van alle el neming be- >eke derhalve, uitvoeron, de in elk eval Sü e. k. ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel mee 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Donderdag 15 November zal in de zaal Kunstminder Sociëteit >Ons Genoegen* de 2e voorstelling plaats hebben van de Veree- nigde Botterdamsche Tooneelisten, onder direc tie van de bh. Le Gras en Haspels. Opgevoerd wordt: Madame Sans-Gêne*, Tooneelspel in 3 bedryven en een voorspel van Victorien Sardou en Emile Moreau, het welk met buitengewoon succes is opgevoerd te Parys, Berlyn, Brussel en Amsterdam. Daarin treden op de dames van Eysden Vink, Rika Haspels, Marie Haspels, van Kre velen, van Velzen, van KerckhovenJonkers, Alida Klein, Coelingh— Vorderman en Miserius, benevens de hh. W. van Zuylen, D. Haspels, F. Bouwmeester, Tartaud, va i Kerckhoven, Brondgeest, Rosier Faassen, J. Haspels, van Eysden, Victor Faassen, Jager, Wolf, Kremer, W. van Zuylen Jr., Melsert en Coelingh. over de wer as plan van rekking dezer ie Geldverlo- GOUDA, 7 November 1894. Onderstaand strooibiljet werd hedenmorgen bij de R. K. Kiezers te huis bezorgd Katholieke Kiesvereeniging te Gonda. (Lokaal Westhaven B 159) Buitengewone Vergadering op Woensdag 7 Nov. 1894 te 8 uur ’s avonds. Als spreker zal optreden de WelEdele Heer H. M. Dercksen, Lid van den Gemeenteraad. Tot deze Vergadering hebben vryen toegang de Leden der R. K. Leesvereeniging en alle te goeder naam en faam bekend staande Katholieke Kiezers. Men gelieve de Presentie!yst te teekenen. By de herstemming op Vrydag 9 Nov. a. s. bevelen wij opnieuw onzen candidaat, den heer A. Vingerling, met den meesten aandrang aan. Het is onze plicht, nu de heer van der Sanden met de hulp der anti-rev. gekozen is, dat wy van onzen kant mets onbeproefd laten, om den heer A. Vingerling de overwinning te verschaffen. Men zal, zonder twyfel, op het laatste oogenbhk weef aan komen zetten met allerlei verdachtmakingen en verzinselsmet zaken, die met deze verkiezing niets hebben uit te staan, alleen om de Kiezers van de wys te brengen. Wy rekenen er op, dat onze Kiezers, nie mand uitgezonderd, zullen stemmen op den heer A. Vierling. De arrondissements-rechtbank te Rotterdam veroordeelde gisteren o. a. J. J. de W. 43 jaar veerman te Streefkerk wegens het na zonsondergang als beheerder van het Bergstoepsche Veer over de Lek varen zonder de vereischte lantaarns tot f 5 boete subs. 3 dagen, zynde het vonnis van den kan tonrechter te Schoonhoven, waarvan ia geap pelleerd bevestigd. D. v. R. 19 jaar, zilversmid te Schoonhoven wegens wederspannigheid tot 1 maand gevan genisstraf. A. F. W. 26 jaar zilversmid te Schoonho ven, wegens wederspannigheid tot 6 weken gevangenisstraf. Vervolgens stond terecht: Tb. G. P. 48 jaar zonder beroep te Utrecht ter zake dat hij op 3 October te Bergambacht aan de woning vin zekeren Oskam bedelend om een aalmoes zou hebben gevraagd. De beklaagde beweerde de bedoeling te hebben gehad wat drinken te vragen. Doch vrouw Oskam was hem vóór en voor hij om drinken had kunnen vragen had zij hem al één cent gegeven. Bedelen deed hy volstrekt niet, als men den beklaagde mag gelooven. Hy had zelfs 21 stuivers in zyn zak van verkocht postpapier en ontvangt f 223. pensioen als oud Indisch soldaat. De veldwachter Langerak had den be klaagde evenwel in bedelende houding aange troffen, d. w. z. hy hield zyn band op en zei gooien morgen vrouw*, bet parool van alle bedelaars. Het O. M. bij monde van Mr. H. J. K. Dijck- meester, requireerde 12 dagen hechtenis. Provinciale Staten van Zuid-Holland. Ver gadering van Dinsdag 6 November 1894. Na de samenstelling van de afdeelingen, werd mededeeling gedaan van de ingekomen stukken, welke deels voor kennisgeving zyn aangenomen, deels in handen van Ged. Staten zyn gesteld, deels commissoriaal zyn gemaakt als in handen van de heeren Klei, Loeff, Roodzant, Van de Mandelle en De la Basse-, cour Caan (voor Ged. Staten), de voorstellen betrekkelyk de subsidieverhooging voor den polder Duivenwaard en de adviezen op de ver zoeken om subsidie van de polderbesturen van Dirksland en Diederik en Oud-Melissantde heeren Evers, v. d. Lith, J. J. P. Havelaar, Overwater, ’s Jacob, van den Scheardenburg en Blussé (voor Ged. Staten) de missive van Ged. Staten betrekkelyk een verzoek der Rotterdam ach e tramweg-maataebappy om sub- die slechts door u kan geheeld worden. Er is in myn verloopen leven eeue gebeurtenis, die mijn bin nenste met bitterheid en verachting vervult." Kuno vertrok. Ellen was treurig en peinsde over zijne woorden na. Des avonds was Jozef in de pastorie en een half uur daarna kwam de kronofogd. Hij kwam van U— bruk, had bij zijn vertrek van daar Kuno ontmoet, juist toen deze avnkwam en met groot ongeduld verwacht werd door eene dame, eene zekere mevrouw Engelman uit Stokholm. Ellen werd buitengewoon bleek, toen de kronofogd dit verhaalde. Zij boog zich over baar handwerk, om hare ontroering te verbergen maar de bevende handen wilden haren wil niet gehoorzamen. „Wat is dat voor eene mevrouw Engelman vroeg de proost. „Eene weduwe geloot ik. Zy is eene vriendin van de baronesse Dop Uen familie van graaf Granskjöld, die hier landmeter geworden is. Men beweert, dat in jeugdiger jaren hare familie en vrienden haar niet wildon kennen. Overigens kent mijnbeer Arnold haar,** voegde de kronofogd er by. „Ik wenechte, dat gij met uw gebabbel, ik weet niet waar, rat,’’ dacht de griffier, die sag, hoe Ellen onophoudelijk raa kleur veranderde, hoe mevrouw Gallner onafgewend hare blikken op hem gevestigd hield en Fridolf zijne oogen uit de courant opsloeg. „Ik ken mevrouw Engelman zeer goed,** zeide hy, „en ben dikwyls in haar gezelschap geweest. Zij heeft mij zelfs opgedragen, Arlborg te verzoeken, haar te Ute bezoeken, om met haar over eene rechtaaaak te spreken, die hy voor haar voert.’* (FordtwwM «Uwe moeder.” Deze twee woorden schenen eene .ervaarlijkeuit werking op Kuno te hebbenwant hij werd doods bleek, vatte Jozef’s arm en riep op een bijna onheil- spellenden toon uit: „Haar I" „Ja, haar met den gt*aaf, haar broeder, benevens diens zoon en dochter, die zich daar ophouden. Da jonge graaf is hier tot landmeter benoemd en voor nemens het goed van den ingenieur Wte koopen. Uwe moeder is van plan, hier te komen, ingeval gy niet aan hare uitnoodiging, om haar op Ute be zoeken, gehoorzaamt.” „Zij wil my dus dwingen, haar te ontmoeten P” „Ja. Zy is eene vreeselijke vrouw, Kuno.” „En ik, ik ongelukkige, ben haar zoon I” Kuno wierp zich op de Sofa en hield de handen voor he* aangezicht. Jozef hernam „Zij is woedend, omdat gij alle betrekking met haar broeder afgebroken en zonder omwegen ver klaard hebt, dat gij uwe nicht Amalia niet wilt huwen. Zij zeide, dat, zoolang zij leefde, bet u nimmer ge lukken zoude, eene andere tot vrouw te bekomen. Zij meent, dat zij u tot dit huwelijk dwingen kan.” Kuno sprong op met vonkelende oogen en eene trotsche, harde uitdrukking in zynen blik, terwijl hij met ijzingwekkende verachting zeide „Deze meineedige, deze verachtelijke moeder waagt het, mij te dreigen Weet zy dan niet, hoe misda dig zy is P Weet zij niet, dat ik om haar te spa ren, en om den last barer schande niet te verzwaren, zes jaren lang hare nabijheid ontvlucht, eene ontmoe ting met haar vermeden heb, die verpletterend voor haar worden aoude, terwijl de nagedachtenis aan myn f Uil het Zweedsch.) door C. EU KM AN. 17) 1 „Ja, daar woont myn geluk. Het komt mij tus- schenbeide voor, als moest ik er aar. twyfelen, haar hart te winnen, dewjjl ik wellicht niet verdien, door dit engelachtige meisje bemind te worden.” „Wel, dat verdient gij wel, anders zou ik mijne toestemming niet gegeven hebben,” zeide Jozef schert sende. Vervolgens voegde hij er ernstig by „Maar er is geen geluk, dat wij onvermengd mogen genieten. Ik kom als een ongeluks-profeet, die zonder liet te willen, een droppel alsem in uw beker stort.” „Gij Waag het niet, een woord in het nadeel van het kleinood mijns harten te spreken. Het ver trouwen op haar is mijn grootste rijkdom een rijkdom, die al mijne vorige armoede vergoedt.” „Van haar? De Booze in eigen persoon zou het niet wagen tot haar nadeel te spreken. Neen, van dien kant komt myn alsem niet. Weet gy, waar ik van daag geweest ben?” „Neen.** „Op U-bruk. En daar ontmoette ik...-” Hy hield in, als ontbrak het hem aan moed, om een woord uit te spreken, hetwelk hij bij voorbaat Wist, dat zijn vriend kwetsen aoude. „WiaP” Mahlstede met p. m. gebracht op f 6750. Bij de daarop gevolgde afslag is de verkoop op f 1200 opgehouden. Naderhand is het huis en gruttery aan den beer J. H. Muller uit de hand verkocht. dorp. Hem werd ten laste gelegd den 2 Sep tember jl. te Langermgeweide, waar hy met een met kruit en hagel geladen geweer jagende was, dit geweer in de nabyheid van E. V. over een sloot te hebben geworpen, waardoor alzoo door beklaagde’» schuld bedoeld geweer afging en 20 hagel» der lading gemel- den V. in de boenen troffen, soodat deze lichamelyk letsel bekwam, waardoor hy althans tot den 13 September d.a.v. verhinderd werd in de uitoefening zyner beroepsbezigheden als boerenknecht. Het bleek dat bedoeld geweer eerst door een ander over de sloot was gegooid, en toen niet was afgegaan, waarna beklaagde meende het zonder gevaar weder terug te kunnen gooien. Hy beweerde, niet geweten te hebben dat het geladen was, hoewel hy op het onwaarschijn lijke hiervan werd gewezen. Na het gebeurde was V. door beklaagde en twee anderen naar huis gebracht. Gedurende 14 dagen was V. onder geneeskundige behandeling geweest. Beklaagde moest zyn groote roekeloosheid boeten door het hooren nemen van eeu eisch tegen hem van acht dagen gevangeaiaatraf. Uitspraak over 8 dagen. De letterkundige voordrachten door het departement Gouda der Maatschappij tot Nut van het algemeen voor de leden en belang stellenden aangeboden, hebben veel succes gehad. Het was een goed denkbeeld eens af te wyken van den regel der gewone Nutslezingen en mevr. Róssing—Sablairolles en den heer Jan Malherbe uit te noodigen een op Fran- schen leest geschoeiden soirée artistique te geven. De aanwezigen hebben stellig een bier ter stede niet alledaagsch genot gehad en een aangenamen avond in >Ons Genoegen* door gebracht. Voor de pauze beviel ons het best de Cau serie van Mevr. Róssing over Nederl. dichters der 17o eeuw. Het waren bekende gedichten van Breero, Hooft en Vondel, die zij voor droeg ten bewyze dat onze taal in zoetvloeiend heid, zangerigheid, buigzaamheid en dichter lijkheid by geen andere achterstaat, maar voor velen uit het publiek zal dit eeue eerste ken nismaking geweest zyn met de groote mannen uit het bloeitijdperk onzer letterkunde. Het fragment uit >Arria en Messalina* is moeilyk naar waarde te schatten als men slechts een zeer oppervlakkig denkbeeld heeft van de situatie. De Verzamelaar is een echt Fransch salonstukje, luchtig uiteengezet maar niet onvermakelijk. Na de pauze komt de eerepalm toe aan de zeer natuurlijke vertooning van het fragment uit De Veer's Trouwring: Hoe een verstan dig vrouwtje haar zin krygt. Dit echt Hol- landsche schetsje kwam geheel tot zyn recht. Zeer beviel ons ook Schimmels Ronde putje* .en >De Genestet's* komen en gaan. Het lag misschien aan ons, maar zoo on- middellijk na het weemoedige vers van den leekedichter, kon ons het Lachebekje* maar matig bekoren. Als kunststuk van de artiste moge die plotselinge overgang van toon op merkelijk zijn geweest, voor ons gevoel wan die tout de force strijdig met den goeden smaak. De heer Malherbe had veel succes met zyn luimige stukjes: >Als je ’t maar weet meneer* van Prof. Stokvis en Zomers buiten* van Touchatout. Vooral het eerste werd verdienste lijk voorgedragen. De leden zyn bet Bestuur dank schuldig voor dezen buitengewonen avond. Het ligt zeker op den weg van het Nut op die wyze te toonen dat er ook letterkundig genot ge smaakt kan worden by de voordracht van Nederlandsche kunstproducten. De opkomst van dé Nutsleden en hun dames was vry tal rijk, maar de rubriek belangstellenden kon beter vertegenwoordigd geweest zijn, dunkt ons. Uit Amsterdam meldt In Duitsehe bladen ia het bericht verspreid, dat Tuinenburg in het ziekenhuis te Monte Carlo reeds overleden zou zyn. Voor zoovéél wjj konden varnemon, dit bericht onjuist l werd althans een kennisgeving van Tuinen- burg's dood niet door de justitie ontvangen. Wel is de toestand van dien aard, dat aan het zenden van een transport om den arrestant over te brengen, voorloopig niet gedacht kan worden. eerbiedwaardigeu vader on mijne ongelukkige suster my onverbiddelijk tegenover eene onwaardige echt genoot on ongevoelige moeder zoude maken? Wel nu, zy wil het. Wy sullen elkander zien. Maar zij zal door hare tegenwoordigheid niet de lucht verpesten, die mijn goede engel inademt. O, kon ik eene plaats vinden, waar haar naam niet tot mij kan doordringen I” Den volgenden morgen begaf Kuno zich zeer vroeg naar do pastorie met zyn ruiker, waarin hy ditmaal een briefje gestoken had, hetwelk Ellen berichtte, dat hy genoodzaakt was, wegens eene zaak van aan gelegenheid naar U-bruk te vertrekken. Maar op hetzelfde oogenblik, dat hij hot hek van de pastorie opende, stond hy vlak voor Ellen, die haar gewone morgenbezoek aan de armen beginnen zoude. „Ik moet' naar U,” seide Kuno, „en wilde u door deze bloemen vaarwel zeggen, dewyl ik den ganschen dag het geluk zal moeten missen, u te zien.” „Blijft gij zoo lang weg?” „O, wat zou ik niet geven, als ik te huis kon blyven maar het noodlot vervolgt mij en schijnt mij elk rein en onvermengd geluk te willen ontzeg gen. Er is iets, dat myne vreugde altyd verbitte ren zal.” „Zoudt gij reeds gevoelen, dat ik u niet alles kan schenken, wat gij droomdet, namelijk vrede en ver zoening met het lef en?” „Ellen, gy zyt my meer dan vrede en verzoening. Gy hebt het geloof van het goede en ware in mij doen herleven.” „Wat is het dan „Vraag my niet. Weet slechts, dat uwe liefde mij oUm is en dat er eene wonds in mijne siel is, Zaterdag vertrek van Rotterdam een deta chement aanvullingstroepen ter sterkte van 15 onderoff. en 180 minderen, onder bevel van den kapt, der inf. A. J. van Geelen en als tuede-geleider o. a. de le luit. G. A. Leers.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1894 | | pagina 1