ITZ,
0
DE EERSTE PATIËNT.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 6541.
Maandag 24 December 1894.
33ste Jaargang.
jbw.
ïzen?
FEUILLETON.
REK
ISTTANDEN,
iot 3 uur,
)U(la.
BINNENLAND.
van
■i
W»,
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
loeten plaats
over de wer
der resp.
ration de
nz. enz.
f
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70,
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
'abricitie
uiker van
ninff
>de
i;
3 national
UIT DB PAPIEREN VAN EEN GENEESHEER.
Naar het Franich.
ze Wet)
IS v/d Dam,
i.
GOUDSCHE COIRANT
Vrijdag»
OD DE
AMMER
TER
'kt
?CAP.
ar bij
ERS Jz.
van echtheid
urk steeds Voor
naam der Firma
’B.
kennen»
len, die in de
deerde vestiger
d geworden is
lel tegen vrou-
heeft gemaakt
beperking van
e eenvoudigste
nderd aange-
teel te verdrin-
in lichaam en
gd wordeln en
loor vreeseijke
jekweld. Dan
igen, oorsuizen
de ziekte. Al
n zenuwziek en
Het contingent voor de nationale militie,
lichting 1895, is, wat Berg-Ambacht aangaat,
bepaald op 9 personen.
De heer L. te Polsbroekerdam, die jl. Don
derdag met iemand meêreed, die van de Goudsche
markt huiswaarts keerde, kwam slecht van de
reis. De voerman nl. had er blijkbaar pleizier
in alle wagens voorby te rijden en dit ging
goed tot hy een derden wagen voor zich zag,
die niet uitweek, maar een heel eind naast den
zynen voortreed. Het rjjtuig kwam daardoor
te veel in den kant en schokte, waardoor L. van
dé wagenkist sloeg en in onzachte aanraking
kwam met een aar? de weg staanden boom,
L.f die eerst plan bad, nog verder meê te rijden
had op eens genoeg van den ritmet een
veehouder uit Polsbroek reed hij meê naar zijn
woonplaats en hier gekomen werd hjj, omdat
het loopen hem nog moeilyk viel, door zyn
te Polsbroek wonende broeder per rijtuig naar
huis gebracht.
Des avonds was
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
10)
Nog dien zelfden avond vertrok ik naar Brussel.
Twee dagen daarna bevond ik mij reeds op de terug
reis met het meisje, dat al heel veel van mij hield
en mij met liefkoozingen overlaadde. Ik wilde, dat
de agent de reis met ons meemaakte ik achtte mij
gelukkig, hem dit getuigenis van mijne dankbaarheid
te geven ter belooning van den ijver, dien hij aan
den dag gelegd had, en van zijn goed hart. Daarbij
liet ik het niet blijven. Die menschen, welke in
zekeren zin buiten de maatschappij geplaatst zijn,
bewijzen vaak de gewichtigste diensten. Er bevinden
zich onder hen achtenswaardige huisvaders, en zij
zijn bijna allen vervuld van een diep gevóel van
hunne verplichtingen De rechters waardeeren hen,
achten hen dikwijls, en de slechte menschen vreezen
voor hen, hetgeen geen geringe loftuiting is.
De kleine vertelde ons onderweg allerlei bijzon
derheden omtrent hare gevangenschap bij de ku- -
■tenmakers. Het arme kind had veel geleden en
doorslaande blyken van moed gegeven. Zij had aan
die ellendelingen beloofd, zoo lang zij zich in België
ophield, niets omtrent hen aan het licht te zullen
brengen, en uit vrees, dat zij in ongenaamheden
zouden gewikkeld worden, had haar goed hart do
LdjfJfe verlicht door Bengaalscb vuur, maak-
4telgtoepen oen wonderschoon effect. Ook
*loor een zestiental jonge dames den
riet de Jonge en zjjne echtgenoote en
een paar toepasselijke liederen tnege-
en door ééne vau dat zestiental een
schoon bouquet aangeboden. Aan toosten
ontbrak het natuurlek niet; maar het aange
name ervan was, dat het blykbaar niet alleen
v^n mond tot mond, maar ook van hart tot
hart ging.
Zoo eindigde de feestdag, die voorzeker by
de familie Kiewiet de Jonge tot de onverge-
telyke zal behooren.
Zyn den jubilaris op dien dag reeds vele
huldeblijken betoond, gaarne brengen ook wy
hem iu dit blad welverdienden dank en lof voor
het nut in deze gemeente gesticht en wij willen
hopen, dat hy nog vele jaren met vrucht mogo
arbeiden aan de opvoeding van Oudewatera
vader toebehoord hadden zij had een paar malen
een blik daarop geslagen die van verstand tuigde
eenmaal had er zelfs een traan aan hare wimpers
gepareld. Op dit bijna onmerkbaar bewijs van gevoel
stelde ik mij voor, de beslissende proef te bouwen.
Het kwam mij bovendien voor, dat dit een zachter
middel zou zijn, waarbij minder vreès bestond, dat
het eene hevige ontroering bij de zieke zou teweeg
brengen.
Ik nam Julie bij de hand on zeide tot haar, ter
wijl ik mijn arm om haren hals sloeg
Je weet, lieve kind I dat ik voel van jo houd.
Jo houdt ook van je moedertje, dus moet je mij
holpen om baar te doen herstellen, niet waar?
O, mijnheer I met alle genoegen I
Zal je alles doen, wat ik zal zeggen, dat je
doen moet Beloof jo mij dat P
Alles, mijnheer I ik beloof hot uik merk
wel, dat gij en mynheer Amédée veel van mijne
zuster houdt.
Daarop nam ik het grootste en mooiste boek uit
de boekenkast, gaf dit aan Julie in handen en liet
haar plaats nemoa op een tabouret, zoodat het oog
haror zuster zieh onwillekeurig op haar moest ves
tigen De kleine doorbladerde het boek al be
vende, keek de prentjes eensDe zieke sloeg
niet in ’t minst acht op het boek, daaropkeek
rij, er naar zag zij de platen boog zij haar
rhdpfti voorover. Een oogenblik kwam er gloed iu
Kaar blik... de juffrouw kwam een weinig overeind...
■Wij volgden allen de bewegingen der ongelukkige
in gespannen verwachtjng zij moest met be
wustheid zien zij zag met bewustheid.
(ff'ordt wrwfrrf.)
en deed byna aanhou
zaal daveren van het lachen. We
te moge beweren, dat Excelsior
en geïntroduceerden een
over do terugkomst hurer zuster gesproken, maar de
zieke was daarvoor ongevoelig gebleven zij hoorde
niet, zij begreep niet
Wij lieten Julie binnenkomen. Het meisje slaakte
een kreet van vreugde, toen zij het kamertje weer
zag, zij riep, schreeuwde, klapte in de handen
de zieke verroerde zich niet zij gaf niet het
minste blijk, dat zij het meisje herkende zij
bewoog zich niet. Toen werd de kleine door een
hevigen schrik aang^grepen, en, in tranen badende,
viel zij aan de voeten van hare zuster neer en hield
bare knieën al snikkende omvat. De zieke bleef
nog aldoor ongevoelig, zij tÜoef bedaard zitten, zon
der haar, die zij haar kind noemde, haar, die de
oorzaak van hare smart geweest was, te herkennen.
Zoo leverde dan dit oogenblik, dat met zoo blyde
hope, gepaard aan bange vreeze, door ons te gemoet
gezien was, niet het minste resultaat op. Al onze
vrees was ijdel bevonden, maar onze hoop insgelijks
de juffrouw zou wel in leven blijven, maar zij zou
krankzinnig zijn.
Wij moesten zelfs oogenblikkelijk onze zorgen aan
de kleine toewijden. Zij was zoo verdrietig, dat wy
niet wisten, hoe wy haar zouden troosten.
Op den morgen van den volgenden dag herkende
Amédée niemand.
Gedurende don nacht eriiter had ik eens over de
zaak nagedacht en deelde ik aan Amédée mijn plan'
mede. Hij gaf mij, terwyl hij met het hoofd schudde,
ten antwoord
’t Is in allen gevalle te probeeren I
Ik had, zooals ik reeds gezegd heb, opgemerkt,
dat de juffrouw eenigszins tot bewustheid scheen te
komen by het zien van de boeken, die aan haar
De heer D. van den Berg, die na een heeteu
strijd gekozen werd tot lid van den Raad
te Jaarsveld, heeft thans zyn besluit tot aan
neming ingetrokken en voor de benoeming
bedankt. Dit besluit baart groote verwonde
ring, aangezien het van algemeene bekendheid
Bij de stemmingen voor kerkvoogden en
notabelen te Berg-Ambacht vereenigden zich
al de oitgebrachte stemmen op de periodiek
aftredende kerkvoogden, de hh. C. Benschop Sr.
en C. Snoek, en ook op de periodiek aftre
dende notabelen, de hh. L. Verduyn Jr., P.
Verduyn Az. en Alb. van Wijngaarden Pa.
By kon. besluit is, met ingang van 1 Januari
a. s. aan W. van Waning, op zyn verzoek,
eervol ontslag verleend als burgemeester van
Krimpen aan den IJsel, met dankbetuiging
voor de in die betrekking bewezen diensten.
Te Moordrecht is in eene 1.1. Donderdag
avond gehouden vergadering van dames en
heeren de oprichtim^kr Moordrechtsche Zang-
vereeniging tot sta^^bkomen, onder directie
van Jacob F. van - Zutphen uit Gouda. Tot
bestuursleden werden gekozen de heeren: J.
C. Ketel, J. Overeynder en Krook. De ver-
eeniging feit nu 36 leden en zal hare repe-
titiën aan vangen den tweeden Dinsdag in
Januari.
Wij wenschen der Vereeniging van harte
een bloeiend en langdurig bestaan toe.
Gisterenmorgen geraakte te Waddingsveen
een wagen geladen met biggen te water. De
viervoetige drenkelingen behoefden geen hulp,
zy redden zich zelf aan de overzyde van het
water.
De heer J. M. Schoonenberg, onderwijzer
aan school D te Waddingsveen, staat nummer
1 op de voordracht voor onderwyzer met hoofd-
acte aan de school van den heer Posthumus*
alhier.
GOD DA, 22 December 1894.
Naar wy vernemen zullen op den 8 Januari
a. s. in de zaal Nut en Vermaak der Sociëteit
>Reunie< alhier optreden: Mej. J. Wols van
der Wel, en de heeren W. F. Beun der man,,
viool, C. Drukker, piano en J. ,van Lier,
violoncel. Binnenkort zulen inteekenlysten
daarvoor worden aangeboden.
Door de wind is hedenmiddag de helft van
het dak van hei huis, vroeger bewoond door
de Wed. de Knoop, afgeslagen en terecht ge
komen in de Keesfaassenrolwagen.
Men meldt uit Stolwyk 21 Dec.:
De uitvoering, gisteren-avond door onze
rederijkerskamer Excelsior» gegeven, is op
nieuw een beslist succes geweest voor die
vereeniging. Trouwens, het was ten volle ver
diend aan alles was te bemerken, dat de
werkende leden niets onbeproefd hadden ge
laten, om den goeden naam hunner vereeniging
te handhaven: de zorg aan bettooneelbesteed,
dat met geheel nieuw decoratief prykte
het keurige spel en bovendien de keuze der
stukken, dat alles kon niet nalaten een diepen
indrnk te maken op het zeer groot aantal
.bezoekers, onder wie ook enkelen uit omlig-
ligde gemeenten werden opgemerkt.
Als we »ïïer]ooec noemen, bet ik zou
haast zeggen beroemde stuk van den Tivoli
schouwburg, dan begrijpt iedereen, dat er iets
uitstekends ten gehoore gebracht werd. Ook
het kluchtspel >Kareltjes eerste liefde werd
uitmuntend afgespeeld 1 v
dend de
gelooven
zijn leden en geïntroduceerden een hoogst ge-
notvolleu avond verschaft heeft. Dat men dit
op prijs stelde, bewezen de warme toejuichingen
waarmede de spelers telkens beloond werden.
Een zeer geanimeerd bal als men zoo’n
ganschen avond gezeten heeft, wil men de
beenen wel eens in beweging brengen hield
velen nog verscheidene uren gezellig bijeen.
kracht gegeven om hare belofte te houden.
Wat zou er nu gebeuren Zou het zien van dit
kind hare zuster misschien redden
Amédée en ik waren van plan om een uiterste
poging te wagendit was ook do moening van de
vorsten op het gebied der wetenschap, die wij ge
raadpleegd hadden. De zieke was nu tot vroegere
krachten teruggekeerd zij had geene zenuwtrekkin
gen of zenuwschokken meer. Zij verslond de spijzen,
welke men haar voorzette, veeleer dan dat zij ze
opatmen moest haar tegenhouden en zonder op
houden bewaken. Verscheidene malen was de onge
lukkige juffrouw met echte woede en met razernij
op het brood aangevallende ongelukkige moest in
de uren, waarin zij werkte, zonder twijfel dikwyls
honger geleden hebben.
Als zij zich ergens om scheen te bekommeren, als
haar geest even uit zijne sluimering ontwaakte, dan
had dit betrekking op haar werk, en op haar werk
alleen; het was als de herinnering van eene boven-
menscholijke worsteling tegen de armoede, die zij
had moeten doorstaan. Het lichaam was gered, wij
moesten nu de ziel nog tot bewustzijn terugbrengen,
do levensvonk weder aanwakkeren, en wat mij be
treft, die minder meester over mij zelven was dan
Amédée, was het niet dan bevende, dat ik de ont-
knooping te gemoet zag.
Wy hadden het werktuig daartoe in handen de
kleine Julie, en door middel van haar moesten wij
haar of dooden of redden. Wij aarzelden intusschen
nietbesluiteloosheid daaromtrent was niet meer
mogelijk, het belang van deze meisjes, haar geluk
vereischte zulks.
Men had tegen juffrouw de Grandpont wel is waar
fro'.
ïwas, dat de gekozene zeer was ingracmeu
met zyne benoeming.
Een derde verkiezing zal na
fhebben.
1
L.l. Donderdag gaf de rederijkerskamer
;l»Borger« te Oudewater voor hare kunstlie-
vende leden eene tooneelvoorstelling, die
j dank zy de gewaardeerde en alleszins te roe-
men medewerking van eenige 'dames uitste-
*kend geslaagd is. Men gaf: Dokter Klaus
jtooneelspel naar het JJuitsch van l’Anonge
en, als nastuk, het blijspel: Artikel 214, de
i vrouw is verplicht haren man te volgenHet
was de laatste voorstelling, die in het lokaal
der vroegere openbare school gegeven werd en
een recht gezellig en hoogst geanimeerd samen-
I zyn besloot, mede dientengevolge, den avond.
Laatstleden Zaterdag was voor velen te
i Oudewater een gedenkwaardige dag’t wa«
toen n.l. 25 jaar geleden, dat de heer J. Kie
wiet de Jonge zyne betrekking als hoofd der
openbare school aldaar aanvaardde. Wie dan
ook van de Waardzyde de stad binnen kwam
behoefde niet te vragen of het voor Oudewater
een feestdag was, want vele vlaggen wapper
den ter eere van den jubilaris, en het is ook
niet te verwonderen, want voor hoevelen is de
heer Kiewiet de Jonge niet diegene geweest,
^die voor hunne ontwikkeling de vaste funda
menten heeft gelegd, opdat daarop het gebouw
zou kunnen worden opgetrokken en gy zult
bet my toestemmen, >dat is geen geringe
zaak<; irpjners zoo een huis geen vaste grond
slagen heeft, zal he* ineenstorten en tot puin
worden. Ja, van vele Oudewaterschen, waar
van sommigen reeds mannen zyn in de kracht
des levens, is de beer Kiewiet de Jonge de
opvoeder geweest. Namens de oud-leerlingen
werd den jubilaris dan ook des morgens een
prachtig cadeau aangeboden en ook van andere
kanten stroomden geschenken toe.
Van 24 uur was er receptie en velen
maakten toen van de hun geschonken gele
genheid gebruik en gingen hunne hartelijke
gelnkwenschen brengen aan hunnen oud-on-
derw^zer en\ vriend; want dit moet gezegd
worden: de heer K’ewit de Jonge toonde steeds
zeer groote hartelijkheid tegenover hen, die
eens zyne school bezochten en de band, gelegd
tusschen onderwyzer en leerling, werd niet
ontknoopt, maar veeleer versterkt.
Ook voor de armen was bet een blydedag,
want de heer Kiewiet had aan de diakenen der
verschillende Kerkgenootschappen een goede
gift ter hand gesteld voor eene uitdeeling van
krentenbrood aan de minder met aardsche
goederen gezagenden.
het feest voor de leerlingen.
Na eerst tezamen gekomen te zyn in het tegen
woordige schoolgebouw, trok men om 6 uur
vol blydschap naar de oude school, die met
^roen en vlaggen was versierd en alwaar den
kinderen door den goeden onderwyzer een
vroolyke avohd was bereid. De feestvreugde te
beschryven, gaat werkelyk boven myne macht,
zy is beter te begrypen dan in woorden weer
te geven, waarin u my wel geen ongelyk zult
geven als ik u zeg, dat de jeugd rykelyk werd
onthaald op broodjes eu melk, en dat de wel
bekende Okhuizen door dén heer Kiewiet de
Jonge ontboden was om de kinderen te ver
maken. Nu hij is daarin ook uitstekend ge
slaagd vroolyke gezichten zag men overal en
men schaterde het uit van pleizier bij de ver
schillende vertooningen en grappen van den
goochelaar. De pret steeg ten top, toen tegen
het einde van het feest uit een schijnbaar ge
heel ledige kist, eene ontzaglyke hoeveelheid
fluiten, ratels en dergelijke muziekinstrumenten
kwamen rollen, van welke cadeaux ieder
der leerlingen een ontving als souvenir aan
den aangenomen avond.
Daarna zongen de kinderen, geassisteerd door
hunne onderwijzers en onderwijzeres, hunnen
boofdonderwyzer een aardig versje toe en nadat
door een der aanwezige heeren een hartelyk
woord van dank gebracht was aan en schoone
wenschen waren uitgesproken voor den jub'laris
en zyne gade en dochter, verlieten de leerlin
gen het gebouw en de verdere genoodigden
bleven om den dag gezellig te besluiten.
»Eind goed, al goed« werd hier in toepas
sing gebrachtmen zon zulk een avond m^t
eenig recht een avond van kunst en genoegen
kunnen noemen, want verschille’.de schoone
standen werden nitgevoerd o. a.Geloof, Hoop
en JtT-,
ten 'fiejjgto)
wer^l-t* 11 c
heek |fwi<
dochfcr e«
zongen
