i
HE
TERUGGEROEPEN
BIER,
±e
os
BINNENLAND.
man,
erstraatK. 11
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
mtie?
No. 6626.
Vrijdag 5 April 1895.
34ste Jaargang.
FEUILLETON.
Wreken.
Innig Extract
i&Co.
nhage.
hat
ll\G.
IIGBLOEM.
de hem be-
waux Ie Zoom
dingslijn
en I'
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs er drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
A. WOLFF,
kt, Gouda,
rdrecht.
Boskoop,
oater.
ct in flacons
met ge
in ons Han-
echtbank te
GOÜDA, 4 April 1895.
De Commissaris der Koningin heeft benoemd
tot Zetter der Directe Belastingen de beer
A. W. Roes (vacature van den heer H. W.
G. Koning).
van den
i. Hofrad
ten
tekroond met
la’s, Gouden
i Medailles,
ere-Diploma
daille en Cer-
id’s Hygienic
het
601INIII COURANT
D00B
HUGH CONWAY.
i hoesten,
ademings-
bewezen.
n warme
ibevelens-
Bn.
?5 cent.
IDE
I SCHAAP8-
aid ene genees-
kend en ge-.
l geleverd door
dat de goede verstandhouding
en de studenten nog lang zou
De le luit.-kwartm. C. F- Frevel, van het
reg. gren. en jagers, wordt 1 Mei gedetacheerd
ten bureele van den intendant der Nieuwe
Hollandsche Waterlinie te Utrecht.
lykate sa n.
:1 voor Hoeren
«schoenwerk,
Miller A Cs
Men lette goed
ark.—
wk, lalaatarlM,
«saus, Aratas.
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels A 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Men schrgft uit Amsterdam van 31 Maart
Burg, en Weth. hebben het hoofd in den
schoot gelegd. De forensen-strjjd is uitge
streden.
«Op de door uwe vergadering behandelde
reclames der forensen, is door Ged. Staten,»
aldus deelen Burg, en Weth. den raad mede,
«eene beslissing genomen, waarbjj de aanslagen
zijn vernietigd. Een gevolg hiervan zal zjjn
vonnis kunnen redden, ik zou het niet gedaan heb
ben. Het was lang geleden, sedert ik met hem in
aanraking was geweest, maar mijn bloed kookte nog
toen ik hem zag, en bedacht wat hij gedaan had.
Ik wist niet hoe hij inmiddels geleefd had; ik wist
niet hoevelen hij verraden had, sedert ik hem het
laatst had gezienmaar zoo de gerechtigheid zich
had laten wachten, zij had hem nu bereikt, binnen
weinige oogenblikken zou zjjn einde dfór zyn.
Hy herkende mij. Misschien dacht hij wel, dat ik
opzettelijk gekomen was, om mij te vergasten aan
zyn terechtstelling. Hij bleef staan, en vloekte te
gen my. De soldaten duwden hem voort. Hij koerde
zich om, en ging voort met tegen my te vloeken,
totdat een der soldaten hem een klap op den mond
gaf. Dat moge wreedaardig geweest zynmen had
in dien tijd zeer weinig medelijden met communis
ten. Onderwijl gingen de soldaten met hun gevan
genen een hoek van 't gebouw om.
//Zullen we er eens naar gaan kijken P” zeide
mijn vriend, terwijl hij de asch van zijn sigaar af
knipte.”
,/Neen, ik dank ui”
Maar wij hoorden hetbinnen tien minuten boorden
wy het knallen der geweren en ik wist, dal de laatste
en schuldigste van de moordenaars van Antony March
naar verdienste gestraft was.
Ik herinnerde mij mijne belofte aan Ceneri. Met
veel moeite gelukte het mij een bericht aan hem af
te zenden, waarvan ik reden had te vermoeden, dat
het hem bereiken zou. Zes maanden later ontving
ik een brief met ontelbare hieroglyphiache post
merken.
(SM
Men schrijft uit Stolwyk
Onze jeugdige zangvereenigiug Eensgezind
heid* zal binnenkort, waarschijnlijk op den
tweeden Paaachdag, hare eerste uitvoering ge
ven. Door heeren kerkvoogden is welwillend
het kerkgebouw tot dit doel afgestaan.
In eeOe gisterenavond gehouden vergadering
der liberale Kiesvereeniging Burgerplicht*
alhier, zijn tot bestuursleden gekozen de hb.
C. Witte van de Velde, J. L. Thierens en
A. van Reedt Dortland.
Gisteren herdacht prof. J. W. Gunning den
dag, waarop hy vóór 30 jaar geroepen werd
tot het hoogleeraarsambt aan de Amsterdamsche
universiteit.
Gisteren ochtend door de heeren Van Son
en Sneltjes, bestuursleden van de Vereeniging
>Luctor et Emerge de collegiezaal binnenge
leid, werd den jubilaris daar door de propae
deutic! (medische en pharmaceutische) een ovatie
gebracht. De zaal, voor deze gelegenheid
versierd, was met een overgroot aantal sudenten
gevuld.
Het eerst nam de heer Bolkesteyn, president
der vereeniging »Luctor et Emergo,* het woord.
Den heer Gunning hartelyk gelukwenschende
en hem dankende voor alles wat hij gedaan
De dienstregeling voor den a.s. zomerdienst
op de Ijjnen der Staatsspoorwegen is door den
minister van waterstaat goedgekeurd.
De minister van binnenlandsche zaken brengt
voorloopig ter kennis van belanghebbenden,
dat in 1895 de examens ter verkryging van
akten van bekwaamheid voor lager onderwijs
in de Fransche taal zullen worden gehouden
in de maand Augustus, zoo noodig ook in het
laatst van Juli, en die voor middelbaar onder-
wijs in de maand December, zoo noodig aan
vangende in het laatst van November;
die voor de Engelscheen Hoogduitsche talen,
zoowel voor het lager als voor het middelbaar
onderwys, in de maand Augustus, zoo noodig
aan vangende in het laatst van Juli;
die voor de gymnastiek, zoowel voor de akte
Petrus Mathias Snickers, van wiens over
lijden wij melding maakten, werd den 11
April 1816 te Rotterdam geboren. Na aan
het gymnasium te Megen, het klein-seminarie
Hageveld te Velzen en het groot-seminarium
te Warmond zyn opleiding te hebben genoten,
werd hy den 27 Maart 1841 tot priester ge-
wyd en was o. a. van 1843—1846 als kape
laan werkzaam in de kerk van den H. Wille-
brordus buiten de Veste (Rustenburgerpad)
te Amsterdam.
In 1859 ondernam mgr. Snickers een reis
naar het Heilige Land. Den 8 October 1874
vinden wij den overledene als vicaris-generaal
van het bisdom Haarlem, en den 25 Juni 1877
volgde hij als bisschop aldaar mgr. G. P.
Wilmer op. De wyding had plaats 2 Sept,
daaraanvolgende.
In 1883, na het overlyden van mgr. A. J.
Schaapman, werd mgr. Snickers als diens op
volger aangewezen voor den aartsbisschoppe-
1 yken zetel in Utrecht, welken hoogen post
bij tot zyn dood bekleedde.
Mgr. Snickers was adsistent-bisschop bij
den pauselyken troon, huisprelaat van den Paus
Romeinsch graaf, ridder-grootkrais van het H.
Graf, werd, als bisschop van Haarlem, be
noemd tot ridder in de orde van den Neder-
landschen Leeuw, en by zyn gouden priester
feest, 27 Maart 1891, tot commandeur in die
orde. Bij dit feest ontving mgr. Snickers, be
halve een telegram van gelukwensching namens
den Paus, als bijzondere onderscheiding ook
een gouden medaille met beeltenis van Z. H.
De begrafenis van dezen waardigen kerk
vorst, wiens afsterven ongetwyfeld in deu lande
smartelijke deelneming zal wekken, zal Vrydag
plaats hebben.
en uitgevon-
rtreft, het is
het beste
de vele en
etuigt. Het
DELIJK
iderde borst-
gebruik der
e weldadige
debiet en de
ANTHE be-
at hare uit
scheppen op
Even vóór de aankomst aan het station
Schalkwyk had door het niet afsluiten der
sluithoornen gisteren ochtend omstreeks 8.50
een ongeluk plaats. Het paard van een tent
wagen waarin man, vrouw en kind gezeten
waren, van de kerk huiswaarts koerende, werd
door den voorbij snellenden trein 104 ’s Her-
togenbosch—Utrecht gegrepen en circa 100
meter voortgesleept. Het paard werd gedood
en de wagen verbryzeld. Als door een wonder
kwamen de in den wagen gezeten personen
met den schrik vry.
ïu^ending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
beeft voor den bloei der pharinacie, bood hij
den hoogleeraar, namens de Vereeniging, een
prachtige staande salonlamp aan.
De heer Gunning dankte voor
wezen eer, gaf een kort overzicht van de ont
wikkeling der pharmaceutische studiën van zyn
jeugd af tot heden en schetste daarby, welk
aandeel hy zulf daarin gehad heeft.
De assistent des heeren Gunning, de heer
Shoorl, beschreef nu het werkzame leven van
den hoogleeraar. Ook deze toespraak beant
woordde de heer Gunning.
Nu werd ook door pharmaceutische studen
ten, niet-leden van »L. et E.,« een cadeau
overhandigd, bestaande in eene fraaie gravure.
Getroffen door de hartelykheid zyner leer
lingen, nam de heer Gunning toen voorloopig
afscheid en sprak onder daverend applaus den
wensch uit,
tusschen hem
mogen voortduren.
De perceelen, benoodigd voor de verbin-
D tusschen de stations Delftschepoort
Maas te Rotterdam, moeten volgens een
schrijven, door de eigenaars ontvangen, met
1 Januari 1896 opgeleverd worden.
zeggen tronw en eerlyk gediend, is door zyn
plotseling ontslag toch zeer zwaar gestraft, een
ontslag dat zyn pensioen, en op een leeftijd,
die beklaagde niet in staat stelt langs anderen
weg in zyn behoefte en die van zyn vrouw te
voorzien, zoodat hij zal moeten leven van zyne
kinderen.
Op deze gronden vraagt pl. vryspraak.
Na re- en dupliek werd de uitspraak be
paald op 16 April.
Men meldt uit Amsterdam
Bos, de bekende colporteur van Recht voor
Allendie gisteren namiddag op den Dam
ventte met kleine geschriften, waarin over
generaal Booth gehandeld wordt en waarin
tegen enkele ingezetenen beleedigende uitdruk
kingen gebezigd worden, is door een paar agen
ten in verzekerde bewaring gebracht wegens
het verwekken van volksoploopen.
Het lid der Tweede Kamer, mr. P. B. J.
Ferf, die sinds geruimen tyd ernstig ongesteld
was, bevindt zich sedert eenige weken tot her
stel van gezogdheid in het buitenland.
irs der Zelf-
me uitspat-
■s
7 afb. Prys
3 verschrik-
deugd lijdt
leering, die
nd van een
by hetVer-
mmarkt 34,
het bedrag,
Iken boek-
staarden met ledige oogkassen op beklagenswaardige
wijze naar de Place de la Concorde, waar de stand
beelden stonden van de schoone verlorene provincies.
De Vendomezuil was om verge worpen. De schoone
stad was verkoold en zwart gebrand door de bran
dende toortsen van haar eigen zonen. Maar reeds
eenigen tijd waren de vlammen gedoofd, en was de
vergelding gekomen. Een vroolyk jong officier, een
vriend van mij, nam mij destijds eens mee naar een
militaire gevangenis, om die te zien. Terwyl we daar
in de open lucht wat stonden te praten onder ’t
rooken van een sigaar, kwam er een peleton soldaten
buiten, die tusschen zich drie gevangenen wegvoer
den, die geboeid en met gebogen hoofd, met hen
voortgingen.
//Wie zijn dat?” vroeg ik.
//Communistische deugnieten.”
«Waar worden zij heengebracht?”
De Franschman haalde de schouders op. «Waar
z« allen moesten heengebracht wórden,” zeide hij,
«om doodgeschoten te worden, dat beestegoed 1”
BööbIcu uf Uiei, untj iunuuoü, dié üüg üiatü ccüê
minuut te leven hebben, boezemen ons belangstelling
in, zoo ook al geen sympathie.
Ik keek oplettend naar hen, terwijl zy voorbijgin
gen. Een van hen hief daarop zijn hoofd op, en
keek mij wederkeerig aan. Het was Macari I Ik
schrikte toen myn oogen de zyne ontmoeten, maar
ik schaam mij niet te zeggen, dat ik geen gevoel
als van medelijden in mij bespeurde. Met Ceneri
had ik medelyden ondanks mij zelven, en ik zou
hem geholpen hebben, ware het mogelyk geweest
maar al bad ik door 't opsteken van éénen vinger
dien schurk, dien leugenaar, dien verrader van zyn
vallen.
z/Och jongeheer Gilbert I doe dat niet; doe dat
niet I” riep zy, «wat zal er van juffer Pauline wor
den dut lieve schepselzy zou den grond kussen,
waar gij gaat I”
Ik had gerekend op een nieuwe schrobbeering, en
niet op een uitstorting van gevoel als deze. Ik legde
haar de hand op de schouder.
„Maar Priscilla,” zeide ik, //uwe juffer Pauline,
Mevrouw Vaughan, mijn vrouw, gaat mede.”
Nu begonnen de tranen van Priscilla nog meer te
vloeien, maar dit waren tranen van vreugde.
Tien dagen later stond Pauline bij het graf van haar
broeder. Op haar verlangen had ik aan ’t hek van het
kerkhof op haar gewacht, tot zij terug zou komen. Zij
zag er bleek uit; aan bare oogen kon men zien, dat
zy bitter geschreid hodmaar toen zij zag, dat ik
haar met bezorgdheid aankeek, glimlachte zij.
//Gilbert, mijn beste,” zeide zy, «ik heb geschreid,
maar nu glimlach ik. Het veriedene is voorbij. Laat
die duisternis plaats maken voor de helderheid van
het tegenwoordige, en de belofte vuü de loekuinst.
Myne liefde voor myn broeder zal, hoop ik, dubbel
overgaan op mijn echtgenoot. Laat ons die donkere
schimmen den rug toekeoren, en een nieuw leven
samen beginnen.”
Heb ik nog meer te verhalen Nog slechts één
ding.
Verscheidene jaren later was ik te Parys. De groote
oorlog, zoo noodlottig voor Frankryk, was ten einde.
De sporen van dien krijg waren bijna niet meer zicht
baar, maar de sporen van dien broederkryg, den bur
geroorlog waren overal zichtbaar. De Galliër had
vernield wat de Teuton gespaard had. De Tuileriën
In de zaak Rodenhoff, voor de Amsterdam-
sche rechtbank behandeld, gaf de verdediger,
mr. D. Simons, toe dat er juridiek wel iets
zou zijn te zeggen voer de veroordeeling van
geklaagde, maar moreel ligt er zelfs in het
requisitoir reeds een halve vryspraak, want als
toch een gemeente-ambtenaar zich heeft schuldig
gemaakt aan zoo’n reeks vervalschingen als
aan dezen beklaagde is ten laste gelegd, dan
zou een straf van drie maanden toch al heel
erg matig zijn.
Pl. gaat vervolgens de feiten na, en schryft
die toe aan overdreven ambtsijver vzn den be
klaagde. Deze heeft door te bandelen zooals
by deed, dwaas, zeer dwaas gehandeld, maar
om daarover beklaagde zoo hard te val
len, meent pl., bestaat geen reden.
Ook kan hier in geen geval sprake zyn vaa
de mogelykheid van nadeel, aan de gemeente
berokkend door de handelingen van beklaagde
integendeel zy zyn geweest ten nadeele van
beklaagde.
Van een oogmerk om de geschriften als echt
over te leggen kan geen sprake zyn, daar be-
klaagdes onmiddelyke chef, de heer v. d. Heuvel,
wist hoe die boeken waren opgemaakt en
waarom dit zoo geschied was.
Ook heeft beklaagde zich het geld niet toe
geëigend, want hij heeft het niet gegeven als
zyn geld, maar namens de gemeente, als toe-
beboorende aan de gemeente.
Beklaagde, die de gemeente reeds bijna 30
jaar heeft gediend, pl. meent wel te mogen
IS)
Eindelijk stondert we op, maar we konden nog niet
terstond dat plekje verlaten, waar het geluk tot ons
was gekomen. Wy keken nog eens rond, en zeiden
vaarwel aan heuvel, vallei en rivierwij staarden
lang in elkanders oogenonze lippen ontmoetten
elkander telkens opnieuw. Toen gingen wij samen de
wereld in; het nieuwe, lieflevolle leven te gemoet,
dat ons voortaan wachtte. Wy wandelden voort ah
in een droom, en ontwaakten eerst door ’t zien van
huizen en menschen.
Pauline I” fluisterde ik, «is het u goed, dat we
van avond nog van hier vertrekken, en naar Londen
gaan
«En dan?” vroeg zij nieuwsgierig.
«Kunt gy *t vragen Naar Italië natuurlijk.”
Zij bedankte my met een blik en een handdruk.
Wy waren nu thuis. Pauline ging binnen, Priscilla
voorbij, die met hare anders goedhartige oogen my
vreeselyk aankeek. Zij had my een aartsdomoor ge
noemd, daar noest ik revanche voor hebben I
«Priscilla,” zeide ik bedaardweg, «ik vertrek eerst
Van avondvan Londen uit zal ik u schryven.”
Ik was ai genoegzaam gewroken: het goede oudje
waa op het punt om schreiend aan myne voeten te
lager onderwys (vak e), hedoeld in art. 65 der
wet op het lager onderwys als voor het mid
delbaar onderwys, en die voor de landbouw
kunde, den tuinbouw en de houtteelt, zoowel
voor het lager ah voor het middelbaar onder-
wys, in de maand Augustus, zoo noodig in
September
die voor middelbaar onderwys in hand- en
rechtlijnig teekenen en de perspectief, voor
lager onderwys in het handteekenon en voor
het boetseeren in de maanden Augustus en
September en zoo noodig in October;
die voor middelbaar onderwys in de wis
en natuurkundige wetenschappen, boekhouden,
Nederlandsche taal en letterkunde, geschiede
nis, aardrijkskunde, staathuishoudkunde, sta
tistiek. staatsinrichting en schoonschryven,
zoomede die voor lager onderwys in de wis
kunde, bedoeld in art. 65 der wet op het
lager onderwys, in de maanden November en
December.
Het tijdstip, waarop zy, die zich aan deze
examens wenschen te onderwerpen, zich daartoe
zullen behooren aan te melden, zal nader wor
den bekend gemaakt. (»8tct.«)
toch,
3, IUI
Ook
-[ j’*’
