Zn.j No. 6690. 34ste Jaargang. Zaterdag 33 Juni 1895. BINNENLAND. DE ZANGERS. nen, Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. d I 1 t ezen 1i TZ. FEVlLLBTOIi f MG. I ▼au Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. over de w«r- van f20.63. I trverslag der (Uit kei Zweethch.) der rap. xtlon de x. enz. national De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 y k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Aan tweede Mej. J. GOUDA, 21 Jnoi 1895. de Universiteit te Amsterdam is het nateurkundig-examcn afgelegd door W. C. van Kesteren. Fries- Drent» ibrfettie liker van door middel 188», Art. Amster- izage. lillHN Ut COURANT i houders van in de eerste De collecte voor de gewapende dienst heeft te Haastrecht opgebracbt de som van f 20.63. kennen len, die in de leerde vestigen 1 geworden ia el tegen vrou- heeft gemaakt loperking van eenvoudigste iderd aange sel te verdrin- in lichaam en fd worden .ee oor vreeaeyke akweld. Dan gen, oorsuizen Ie ziekte. Al i zenuwziek en Vier weken waren verloopen, sedert het dobbel- kwartet X. verlaten had, toen het blijde nienwa zich verspreidde, dat het achttal opnieuw gearriveerd en voornemens was, nogmaals eenige dagen te blijven en een concert te geven. Nogmaals heersohte vroolijkheid en blydschap in het huis van Roberg. Harald on drio zijner vrienden er, ons van Kennemerland. Spreker wees op het nat van het water, komende uit de diepte, om menschen te red» den, om zwakken tot sterken temaken. Was er vroeger by den tempel te Jerusalem een bad om genezing te geven, thans is er een bad ADVERTENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. zouden ook deze dagen aldaar logeeren en Selma besloot nu, dat het bal, hetwelk haar beloofd was, de rij der feesten gedurende hun verblijf te X. be sluiten zoude. 'liVy zullen niet spreken over het concert en de serenades, die ook nu de dochters van Roberg en Selma ontvingen on ons vergenoegen met alleen te zeggen, dat het dubbelkwartet door zijn gezang zoo* wel ouden als jongen won. Voegt men hierbij, dat de acht jongelingen er zeer gunstig uitzagen, soodat zij het sludenten-oorps alle eer aandeden, dan is het licht te begrijpen, dat zij overal gevierd werden. Dat bij de algomeeno welwillendheid, waarmede de jongelieden bejegend werden, de meisjes vooral in verrukking geraakten, is niet te verwonderen. Meisjes hebben te allen tijde swak voor studenten gehad. In ’t kort, onze Upsaliëusers hadden overal op hunne reis een voordeeligen indruk te weeg gebracht; men had op alle mogelyke wijze getracht, hun verblijf op de plaatsen, waar zij vertoefden, aangenaam te ma ken. Dat de stad X. niet bij de andere steden in beleefdheden wilde onderdoen, spreekt van zelf. Het was op den dag vóór dien, waarop zy voor de tweede maal X. zouden verlaten, dat mevrouw Sturm haar bal zoude geven. Vóór het zoo verre kwam, had Selma menigon heeten strijd te strijden. Lundin had zich daartegen ten sterkste 'verzet en getracht, zoo mogelijk, mevrouw Sturm op zijne hand te krijgen. Hy hsd de oude vrouw doen begrijpen, dat het iets belachelijks waa, dat het niet paste en dat dit bal guvoegelijker in Selma’s bruidsdagen kon gegeven worden; het was, op zijn minst bespottelyk, midden in den zomer te dansen, enz. JForit rrrrolftl. Het was een moeielijk oogenblik voor de jonge dames, die glooiden voor de vroolyke, levenslustige Upsaliënsers. De stoomboot haalde de loopplank in en daar stonden de lieve meisjes onder het overige gedeelte der bevolking, die de zangers uitgeleide deed en wuifden met hare zakdoeken. In de oogen van Selma en Emma glinsterden tra nen en wij moeten overeenkomstig de waarheid be kennen, dat de acht jongelingen met een gevoel van spijt de stoomboot van het aangename X zagen ver wijderen, alwaar zij zulke vroolyke uren gesleten hadden. Ook hunne harten waren in sneller beweging gekomen dan gewoonlijk. Wie hunner zou voorspellen of de indrukken, die zy daar ontvangen hadden, zouden uitgewischt worden of in stand blijven P Toen de stoomboot verdwenen was voor degenen, die aan deu wal stonden om haar met hunne blikken te volgen, keerde een ieder naar zyn huis terug en oom bevallige jonkvrouwen troostten zich met de hoop op een spoedig wederzien en dat zy nog eenmaal eenige even gelukkige en blijde dagen zonden hebben als de laatst verloopene. Emma en Selma waren intussehen bedroefder dan zy hadden moeten wezen. De laatste had besohreide De 12e jaarvergadering der Martha-stichting te Alfen a/d Rijn zal gebonden worden op Woensdag 26 Juni e. k. en geopend worden met eene samenkomst in de Nederl, Herv. kerkj aldaar, waar ds. De Heer uit Rotterdam een feest woord zal spreken. Om 2 uur feestelijk samenzyn, by mooi weer in de open lucht of anders in de groote speel zaal der stichting. De president, ds. Smitt uit Amsterdam, zal deze samenkomst openen, waarna de penning* Beroepen te Schoonhoven by de Ned. Her vormde Kerk ds. P. S. Bartstra te Streefkerk. Iemand die op den maskeradedag te Leiden is geweest, las in het «Hbl.» dat «groot ge drang» aan het station te Leiden beeft ge- heersent. In Het «Vaderland» noemt hij die uitdrukking de zachtste welke liet woordenboek van onzen verslaggever bevatte. Men liet, zegt de schryver ieder die een kaartje had tot het perron toe. »Het gevolg daarvan was dat elke trein, die voorkwam, weid bestormd en bet onderscheid tusschen de klassen der rijtuigen, tot binnen treden waarvan het biljet recht gaf, geheel ter zjjde werd gesteld. «Beschonken groepen, die blykbaar geen le klasse reizigers waren, vermeesterden met ge weld die wagens en smakten bun dronken lichamen op de fluweelen bankon neder. Personen in het bezit van le klasse «biljett-ti moesten voor die indringers het veld ruimen, ondanks hun protesten aan het spoorwegper soneel, dat zeide bij zulk een drukte daaraan weinig te kunnen doen. Als maatregel van orde geeft de schryver het volgende aan lo. Waarom bij de toelating tot het perron Een winkelier te Hekendorp werd door een« dame te Haastrecht, van wie hij eeu buisje bewoonde, de huur daarvan opgezegd, omdat hy voortdurend in onmin leefde met een veer* man. Bedoelde dame ontving daarna uit Gouda een dreigbrief om f 3000 en op grond o. a. van de gelijkenis tusschen het schrift van dien brief en dat van door den winkelier geschre ven stukken werd deze als de schryver en af zender van den dreigbrief tot 1 jaar gevange nisstraf veroordeeld. Gisteren voor het gerechtshof in Den Haag daartegen opkomende, ontkende hy het hem ten laste gelegde, daarbij als zijn vermoeden mededeelende dat de veerman den dreigbrief geschreven en verzonden beeft om hem (bekl.) in het ongeluk te helpen. Het O. M. was evenwel van bekl.’s schuld overtuigd en eischtu bevestiging der veroordeeling. Mr. Jos. van Raalte uit Rotterdam achtte het bewys, ge grond op schriftvergelyking, zeer zwak en meende, dat gesteld bek.1. is de schryver van den brief, er geen enkele aanwijzing is dat hij ook de afzender er van is geweest en conclu deerde daarom tot vryspraak. Uitspraak 27 dezer. Reizigers, die van de harmonica-treinen ge bruik maken, klagen berhaaldelyk dat zy in de richting van Rotterdam te Gouda genood zaakt zijn uit te stappen en in gewone rytuigen plaats te nemen, terwyl die in de richting naar Den Haag iu de harmonica-treinen kunnen blyven. Naar men verzekert, zal de heer A. Plate in de Tweede Kamei eene interpellatie doen over deze handelwyze der spoorwegdirectie. Een buitengewoon zware donder- en hagel bui is Zondag in eene rechte lijn over F.In land en een deel van Overyssel en heengetrokken. Tegen acht uren ontlastte ze zich te Leenwarden een uur later te Hoeren- veen, en in zuidelyke richting voortgaande bereikte ze Meppel tegen 11 uur. Te Heeren- veen werd bet zoo duister, dat het niet mogelyk was binnenshuis te lezen, en die duisternis hield byna een half uur aan. Al dien tyd woedde er een hevig onweder, dat iu den omtrek hier en daar insloeg, gelukkig zonder veel schade te veroorzaken. Aangenomen het beroep by de Gereformeerde Kerken te Schoonhoven door ds. M. Keub’- mans te Zieriksee. begrijpen, Iffc zy ooit op hem verliefd had kunnen zijn. Arme Anton Lundin; hij gevoelde zich als een slang in een miereiftiest. Selma was grillig on wispelturig. Hij kon haar niets naar den zin doenalles wat hij zeide of deed, bracht haar uit hour humour. Anton kon zeggen, dat zijne gelukstar was ondergegaan op hetzelfde oogenblik, dat de studenten te X. «aren aangekomen. Vóór dien tijd had Selma zich wel is waar dikwyls wispelturig, maar toch doorgaande vriéndelijk en be minnelijk getoondmaar nu, nu was zij een kleine kwelgeest, die er haar genoegen in vond, hem Lo pijnigen. De adjunct wenschte uit den grond zijns harten, dat het geheele dubbelkwartet concerten in de maan gegeven had en kon niet nalaten bij alle gepaste gelegenheden te kennen te geven, dat hij niet be grijpen konde, boe verstandige lieden met avonturier», die land en stad afliepen, om te zingen, konden in genomen zijn. Hij vond het onbestaanbaar met de achting, die de studenten aan zich zelven verschul digd waren, enz. enz. Bij al deze uitspraken geraakte Selma in vuur en vlammen en de tooneelen, die dan tusschen beide verloofden plaats hadden, waren niet van de aange naamste. meester, jbr. mr. v. d. Berch v. Heemstede, rekening zal doen over zijn gehouden beheer. Daarna mededeelingen door den directeur, den heer C. Geel, die de toezegging van vele gevierde sprekers heeft ontvangen, dat zii de ja»rvergadering zullen bywonen. Een en and r zal worden afgewis-eld door groote en kleiue zangkoren en muziek. H. Snellen en H. Wafers Bettink uit Utrecht en A. A. Guye en J. Rotgans uit Amsterdam de president van den Geneeskundigen Kring F. Haaksma Tresling, en zyn secretaris J. v. Geuns; de doctoren J. A. M. T. San nes uit Rotterdam, J. H. Reyntjes en C. Nicolai uit Nymegen, C. E. Daniels en H. Zeehuizen uit Amsterdam, Renssen uit Arnhem, H. de Jong uit ’s-Gravenbage en T. Ch. Kuthé uit Tiel, benevens de aandeelhouders van het staalbad, de leden van het gebouw, nu reeds 600 in getal, en die van de Vereeniging tot verfraaiing van Haarlem en omstreken, met hun voorsitter den heer J. Krol Kz. en Andries Winkler, de secretaris. Iu de met bloemen omgeven muziektent in het park had de kapel van de grenadiers en jagers plaats genomen. Tegen half twee zocht een ieder de voor hem bestemde plaats op en besteeg de heer Fr. Lieftinck het podium tot het uitspraken van de feestrede. Deze luidde ongeveer als volgt: Dames Heeren. Met een kort woord roep ik u het welkom toe. Er is veel stof tot juichen. Niet ik behoorde hier te staan, doch de man wien het toekwam, de geestelijke vader van het staalbad Haarlem, de man die zich er een ideaal van had gemaakt hier het eerste woord te sprekendr. S. Postbuma. Hy is wel hier in uw midden, doch ziekte belet hem u welkom te heeten. Oprechten dank en hulde komt hem toe voor al wat hy deed voor deze seboone zaak. Moge hy den bloei der inrichting steeds zien toenemen! (Applaus). In bijzonderheden dank te betuigen aan ieder gaat niet aan, doch dank aan de archi tecten, de uitvoerders en de werklieden die iu korten tyd dit schoone gebouw hebben gewrocht. Niet de stichting van dit gebouw ia zoo op merkelijk, doch wel de opening van hotStaal- bad-Haariem. Ik spreek u daarom van alles wat reeds is geschied, van de verzending van duizenden flesschen; de attesten uit alle landen reeds nu; van de werkelijkheid dat het staal bad er is. Er zyn er die dit niet haddeu gedacht. Zy dachten steeds dat er achter dit gebouw wat zat, niet dat er wat vóór was En toch, het staalbad is er en over eenige dagen zal men kunnen profiteeren van het water. De leiding is aan boord, het water ie en daarom zyn wy verheugd. Niet foor zelf, doch voor onze seboone stad, de bloem geen rekening gehouden met het aantal per sonen dat in den gereedstaanden trein kan plaats nemen, gelijk dit sedert jaren uitstekend werkt by den dienst vau de Staatsspoorstoom- tram te Scheveningen, waar slechts zooveel reizigers het perron kunnen binnengaan als de tot vertrek gereedstaande tram kan bevatten? Dan zouden wanordelijke tooneelen ais van Dinsdagavond vermoedeiyk zyn voorkomen. 2o. Waarom de lo klasse passagiers niet beveiligd tegen het verdringen door lieden, die er groot op gangen met een derde of tweede klasse kaartje in een eerste klasse waggon de reis te maken? Ook dit ware te voorkomen geweest door op het perron een barrière te maken, uitsluitend bestemd voor de passage naar don trein van de houders van biljetten le kl. 3o. Had het personeel met eenigen goeden wil het plaats nemen in de eerste klasse ry tuigen kunnen beletten of controlesren, hetzy door niemand daarin toe te laten dan op ver toon van zyn biljet, hetzij door de niet ge rechtigden daaruit te verwyderen. Bleken deze maatregelen onmogelyk, waarom op zulke dagen dan geen uniform-tarief gehe ven? vraagt hy ten slotte? oogen en was recht bits tegen Anton Lundin, dewyl deze den spot dreef met hare droefenis wegens bet vertrek der studenten. Emma werd in allen ernst boos op Elin, omdat deze durfde beweren, dat niet het vertrek van het dubbelkwartet, maar dat van Ring de oorzaak van de droefheid harer zuster was. Gedurende de weken, die nu volgden, bestudeer den de meisjes de couranten der provinciesteden, om te vèrnemen, welke triumfen het dubbelkwartet in de andere steden oogstte. Emma had wel eens willen weten, of Ring zich even beleefd en voorkomend jegens andere meisjes als haar gedroegof hij bij het afscheid van deze hetzelfde zeide als aan haar en wanneer Elin of Selma vroeg, wat hij dan toch gezegd had, kon zy er niet toe komen, het te herhalen, maar bloosde en maakte zich weg. Selma sprak slechts van Sandstedt’s schoonheid en bevallige manieren. Hij had, we! is waar, niets ge zegd, dat haar kon doen denken, dat hij haar het beminnelijkst vondmaar zij meende, dat dit kwam, omdat zij verloofd was en dat nog wel met eon pre dikant maar desalniettemin had Selma er op durven zweren, dat zij in zijne oogen het mooiste meisje van X. was. Wanneer zij zich daarbij herinnerde, hoe dikwyls hy met haar gedanst had, dan was zy ten volle overtuigd, dat Sandstedt haar woorden zou gezegd hebben, die minstens evenzeer waard waren, onthouden te worden als die, welke Emma van Ring gehoord had; maar nu hij was te rechtschapen, om dit nu te doen. Hy zou haar vergeten voor een ander mooi meisje, dat niet verloofd was. Bij deze gedachten zuchtte Selma en vond, dat haar aanstaande bruidegom vervelend was en rij kon niet De opening van het Brongebouw te Haarlem. Men meldt uit Haarlem Reeds vroeg in den morgen werden uit ver schillende particuliere woningen de vlaggen ontplooid. In de groote concertzaal zyn bloemen op het orkest geplaatst. Daar wemelt het reeds van half één af van prachtige toiletten, schit terende uniformen en deftige rokken, daar heerscht reeds lang voor de plechtige opening die gezellige drukte, die steeds valt op te mer ken als goede kennissen elkaar ontmoeten oui feest te vieren. Onder die velen daar aanwezig vallen na tuorlyk in het oog de Commissaris van H. M. de Koningin, jbr. mr. J. W. M. Schorerdu afgevaardigde ter Tweede Kamer mr. Farn- combe Sandersdr. S. Postbuma, de president van de commissarissen van het staalbad, te ziek tot zyn spyt om de feestrede te houden, doch niet ziek genoeg om niet tegenwoordig te willen wezen bij de opening der stichting, door hem en de heeren C. G. Loomeyer en C. Prins Szn. met groote moeite en na tallooze werkzaamheid tot stand gebrachtde burge meester, jhr. mr. Boreel van Hoogelandende wethouders en de raadsleden de leden van de rcchterlyke machtde commandanten der schuttery, genie, cavalerie, infanterie en de directeur dsr Militaire School; de professoren H. P. Wysman uit Leiden, F. Halbertsma,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1895 | | pagina 1