DB EED VAN LADY ADELAIDE
1
BINNENLAND.
9
Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
[No. 6885.
Zaterdag 8 Februari 1896.
S
tl,
jen
11
FEUILLETON.
msbm
34ste Jaargang.
Ur.
van
iy>
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
1
l
boenen te zyner baschikkiog had
der resp.
J
ration ae
iz. enz.
IFonil
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
mat uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Beroeper, bij de Gereformeerde Kerk te Bleis-
wyk da. Wolf te Maasland.
ibrlcatie
üker van
i national
I.IIIINIIL UIIRHT
iparaat,
3, ver
bruik.
schien
er van
Title.
gen
zich
uitgekeerd worden
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De zangvereniging A polio» te Zevenhuizen
gaf 29 Jan. 1.1. eene uitvoering ten voordeele
der armen. Na aftrek van de onvermydelyke
onkosten, bleek dat de zuivere opbrengst f 40
bedroeg. Van dit bedrag zal eenè buitenge
wone bedeeling gehouden worden.
Ook gaat aldaar eene lyst ter inteekening
rond om aau de armen eenige versnapering te
verschaffen. Deze maatregel ie genomen om
de arme ingezetenen te bedeel en, voornamelijk
hen, die vroeger gewoon waren aan de huizen
der ingezetenen een liefdegift te ontvangen.
By beschikking van de ministers van bin-
nenlandsche zaken en financiën, opgenomen in
de Stet. (no. 32), is bepaald dat in hunne
gemeenschappelijke beschikkingen van 20 Mei
1895 en 11 januari jl., (opgenomen in de
zoekt namens den man, te worden bekendge
maakt mot do verblijfplaats van Jobanua Adele
Henriette Vogt, huis? van Johannes de Looper
24 jaren, wonende peperstraat 14. Zy heeft
z'ch sinds 4 weken uit de echtelijke woning
begeven en is niet teruggekeerd. Men gelooft
dat zy zelfmoord heeft gepleegd. Signalement
klein, blozend uiterlyk, haar en oogon don
kerbruin, wenkbr. zwaar, gekleed met b auwen
japon, zwarte doek, blootshoofds. Zy was in
bet bezit van een zilveren knipje iuhondende
ongeveer f 5 en droeg een gouden trouwring
en een ring met rood steentje. Om haar hals
droeg zy een granaten collier met gouden
tonnetje.
De redactie van het Maandblad tegen ver-
valschingen ontving van den directeur van den
gemeentelijken gezondheidsdienst te Amsterdam
dr. R. H. Saltet, de mededeeling dat men
misbruik maakt van den naam van bet ge
meente-laboratorium, in dier voege dat men
verklaart in circulaires, dat boter onder con
trole van genoemde inrichting zoude staan.
Een dergelijke controle behoort echter niet
tot den werkkring van bet stads-laboratoriam
en wordt derhalve niet uitgeoefend.
Indien, ondanks deze waarschuwing van
officieeie zyde, door verkoopers voortgegaan
wordt, deze ongeoorloofde reclame te maken,
zal bet Maandblad de namen dier personen
publiceereu.
Toen voor eenigeu tijd beproefd werd een
dergelyk misbruik te maken van de proefstati
ons, heeft het Maandb'ad dit gepubliceerd,
met bet gevolg dat bet onmiddellijk gestaakt
werd.
Bordillion, lachend. Hij is zoo zelden te kuis. Als
Tifle baar zin had gedaan zou zij hem droog brood
voorgezet hebben, en de reden waarom zij zoo boos
was geworden, was niet omdat men baar schapen-
vleescb voor de meisjes bestelde, maar omdat zij
daardoor aan hem dacht. Hij was een aardige, vroo-
lyke jongen, maar als bij iets tegen iemand had was
bij niet makkelijk; hy en Tifle hadden van het eerste
oogenblik af een hekel aan elkander gehad. Het
bleek wel uit de menigvuldige twisten die or plaats
hadden, als jongeheer Lester te huis was, dat zij het
niet met elkaür vinden konden. Somtyds lag de
schuld aan hem, een ander maal aan Tifle; juffrouw
Bordillion hield er zich altijd buiten, en de dienst
boden namen altijd de partij van den jongeheer.
Toen Tifle met juffrouw Bordillion had afgedaan,
ging zij naar buiten, niet door de gewone kamerdeur,
maar door de openslaande deur in den tuin. Zij
had iets over zich alsof zij de meesteres van het huis
wai en zij betoonde aan niemand, behalve aan haar
meester, de minste onderdanigheid. Juffrouw Bor
dillion dacht dat zij, meenende dat de heer Lester
nog buiten was, hem in betrekking tot het bereiden
der maaltyden naar zjjue plannen voor den dag wilde
vragen, maar zij had waarschijnlijk geen ander doel
dan om in het voorbijgaan jongeheer Lester te plagen.
Zij slaagde hierin volkomen. De heer Lester was
uiten nu sarde zij Wilfred dat hij niet van sohapen-
vleesch hield; dit ergerde hem en hij liep haar na
en vroeg haar rekenschap van hare woorden. De
vechtpartij werft zoo hevig dat juffrouw Bordillion
tusscheu beide moest komen. Het tafereel was het
penseel van Wilkie waardig. Zij stonden midden op
de plaats, tusschen de poort vau de dienstboden en
Te Boxmeer werd gisterochtend een persoon,
woonachtig te Afferden, geboeid door de
marechaussees aan de rechterlijke macht te
Gennep overgeleverd. De man wordt verdacht
een moordaanslag te hebben gepleegd op eene
vroow. Hy was kort te voren uit de gevan
genis ontslagen, waar hij 19 jaren bad door
gebracht.
41)
De slager staat reeds sedert tien minuten te
wachten, en de oude Gand is sinds lang komen zeg
gen dat hij goede visch heeft, ging Tifle op knor-
rigen toon voort, want het verzuim van juffrouw
Bordillion mishaagde haar.
Gij kunt van den slager nemen wat gij wilt,
Tifle; neem de wisch van Gand en schik den maaltijd
verder naar uw goedvinden, antwoordde juffrouw
Bordillion op opgeruimden toon.
Tifle gaf een knorrig antwoord. Zelfs dit had de
eer niet vau haar te behagen. Zy hield zich alsof
zij nadere orders van juffrouw Bordillion afwachtte,
maar deze herhaalde dat zij het verder aan haar
o*erliet.
Zal mynheer te huis lunch gebruiken vroeg zij.
Ik weet bet niet; gij weet dat hij dit in den
laatsten tyd zelden doet; maar misschien mis
zal hij van daag te hui* komen. Zorg dat
middag schapen vleesch voor de meisjes is,
Jongeheer Lester verkiest geen schapenvleesch
te eten, zeide Tifle, boos. Hij heeft mij gisteren
nog op zijne onbeschaamde manier gezegd dat hij
daar te Rugby zijne bekomst van heeft gekregen.
Geef hem dan iets anders, Tifle, zeide juffrouw
De Commissaris van politie te Delft waar
schuwt dat men ^op zyn hoede zy by het aan-
knoopen van handelsbetrekkingen met Wil
helmus Cornelia Brouwer, 15 jaren, wonende
in de Zuiderstraat ,aldaar, die op alle aanbie
dingen schrjjit en na ontvangst niets betaalt.
Volgens eene annonce, voorkomende in een
der laatste nommers van ’t Delfscb adverten
tieblad, waarschuwt zyn vader geen crediet te
verleenen of zaken te dryven met zyn min
derjarigen zoon Willem. Schulden door hem
gemaakt, zullen niet worden betaald.
GOD PA, 7 Februari 189(i.
Hedenmiddag bad ten Raad huize dezer ge
meente de inschrijving plaats naar de levering
van 200 kubieke meters zand op de Alge-
nirene Begraafplaats.
Ingeschreven werd dobr: D. de-Jong te
Ouderkerk a/d IJsel voor f 1.45, J. Otterspeer
te Ouderkerk a/d IJsel voor f 1.33, L. Broere
te Gouda voor f 1.15 en L. Brouwer te Gouda
voor f ”1.14| p. Kub. Meier.
I -
$Ieu soliryft uit Utrecht:
Hoewel de colleges van prof, von Eieebberg
steeds zeer druk door de studenten bezocht
worden, was het toch gisterenochtend, toen de
geliefde hoogleeraar voor de laatste maal met
zyne leerlingen in de operatiezaal zou te samen
zyn, nog voller dan gewoonlyk. Zyn collega,
prof. Taltya, bad met opzet zyn college een
kwartier vroeger doen eindigen, om ook aan
zyae leerlingen gelegenheid te geven prof. E,
Eiselsberg voor het laatst te begroeten.
De hoogleeraar werd de operatiezaal binnen
geleid door eene commissie, bestaande uit de
heeren Baart le la Faille, Woltering, Colen-
brander, Boks en Hamaker. Dr. L. P. van
Lelyveld sprak den scheidenden hoogleeraar op
hartelyke wjjze toeherdacht het uitnemend
onderwys dat hy aan zyne leerling' n op zoo
bevattelijke wjjze wist mede te deelen gaf
uitdrukking aan bet leedwezen dat allen om
zijn heengaan bezielde en beval de universiteit
te Utrecht en hare studenten in zyne vriende-
lijke herinnering aan. Om die herinnering
levendig te houden werd den hoogleeraar een
groot étui geschonken met tal van de schoonste
stadsgezichten. De voornaamste plaats werd
daaronder echter ingeuotnen door de photogra-
phieën waarop de professor zelf staande te
midden van zjne leerlingen op de operatiezaal
is afgebeeld, alsmede die van het ziekenhuis
en die van bet huis waarin prof. v. Eiselsberg
gedurende zyn kortstondig verblyf hier ter stede
woonde.
Prof. v. Eiselsberg was, bij het woord dat
hij in zijne moedertaal tot seine lieben jongen
Freunde« richtte, blykbaar zeer geroerd. Hy
had voor 2| jaar. toen hij bier kwam, niet
durven denken dat hy zoo spoedig veler sym
pathie zou verwerven. Dat schreef hij daaraan
toe dat ook hy, evenals zjjn, met weemeed
herdachten voorganger Salzerr, onderricht gaf
naar de school van den onvergetelyken Billroth,
wien bet gelukt was by zyne leerlingen liefde
voor de waarheid en humaniteit te wekken,
twee factoren waaraan de school van Billroth
voornameljjk hare vermaardheid bad te danken.
Hel scheiden viel ook den professor zwaar,
om de vele bawyzan van gehechtheid die hy
hier ondervonden had maar het bewustzyn
dat hij in zyne nieuwe bestemming by een
ontzaglyk veel* ryker mariaal, veel nuttiger zal
kunnen werkzaam zyn dan hier, heeft hem het
besluit doen nemen. Maar hoe het hem in de
toekomst gaan moge, de herinnering aan de
hier gevonden sympathie zal hem steeds veel
leed verzoeten.
Achtereenvolgens dankte de hoogleeraar cu
ratoren en zjjne collega's, van den senaat, de
regenten van het gasthuis en met name deu
secretaris Baart, directeur en directrice De Vol
van het ziekenhui*, alsmede de hoofdverpleeg
ster en ten slotte ook den amanuensis van de
operatiezaal Remkens. Tot den aanwezigen
prof. Engelmann richtte hij een afzonderlijk
woord van dank voor de hartelyke wjjze waarop
deze hem hier ontvangen en Utrecht tot een
tweede >Heim< voor hem gemaakt bad.
Ook aan den onbekende die hun f 2000
bad geschonken waarvoor hij zoovele nuttige
zaken die meu thans op de operatiezaal aan
schouwde kon aanschaffen, wjjdde hij een woord
van dauk, evenals aan mevrouw d’Aulnis de
Bonrouil voor de mildheid waarmede deze als
voorzitster van de Petras Campenvereeniging
ten behoeve van ongelukkige patiënten kunst
armen ea
gesteld.
Aan het einde zijner govoelvolle rede, dis
by velen der aanwezigen merkbaar aandoening
bad opgewekt, schonk de professor aan zyne
leerlingen bet portret van zijn leermeester Bill
roth om dat in de operatiezaal te hangen en
drukte daarbjj de hoop nit, dat bet aanschou
wen van deze beeltenis bjj hen, zooah'het zoo
vaak bjj hem zelf gedaan bad, frisschen moed
en jjver voor de wetenschap mocht opwekken,
'rouw Bordillion schaamde zich over hel misbaar,
en gnf haar eene duchtige vermaning. Mogeljjk gaf
het vooruitzicht dat zij spoedig meesteres van het
huis zou zijn, haar daartoe den moed. Tifle was
verstomd van verbazing, en wierp baar een boos-
aardigen blik toe uit hare kleine, sluwe, half ge
opende groene oogen, die jongeheer Wilfred gewoon
was openlijk kattenoegon te naemee.
Het was hare schuld, Margaretha I waarlijk, het
was hare schuld, betuigde Wilfred heftig. Zij kan
mij niet met rust laten. Ik zou haar mee vrede ge
laten hebben, als zij mij niet was aangevallen. Zij
kwam als eene loerende kat op mij toeschieten, en
sarde my omdat ik geen schapenvleesch lust: de
kinderen kunnen het getuigen. Het gaat haar niet
aan wat ik eet; dat is uwe zaak en die van papa.
Ik vrees, Tifle, voegde de jongen er stoutweg bij, dat
gij hier te lang geweest zyt.
Juffrouw Bordillion ging met Wilfred naar huis.
Tifle wierp hem een paar scheldwoorden na. Zij was
woedend; het laatste gezegde van Wilfred vond al
gemeen bijval en de dienstboden juichten hem luid
keels toe; dit was olie in het vuur.
Ja, schreeuwde zij woedend, terwijl zy zich tot
het dienstbodenpersoneel wendde, gij zoudt mij gaarne
kwijt zijn niet waar? maar dal zal u niet gelukken,
evenmin als dien vlegel van een jongen.
Zij joeg de dienstboden rechts en links uiteen, zond
den slachtersjongen weg mot bevel om een half uur
later terug te komen, greep den vischkoopman de
visch af, streek het huis in, en wierp de keukenmeid
met de visch om do ooren.
De Commissaris vau politi in de 2e sectie
(bureau J. D. Meijerplein) te Amsterdam ver-
Donderdagavond had de voorstelling van de
schouwburg vaa Lier te Boskoop plaats, de
artiaten speelden voor een uitverkocht huis en
hadden buitengewoon veel succes, dat na elk
bedryf een paar malen werd gebieeerd. Na
het 3e bedryf werd door eenige kunstkenners
van Boskoop nna mevrouw Jolia van Lier
Cuypers een prachtige bloemenmand gegeven.
Men sprak algemeen om weder spoedig een
voorstelling daar te geven wat door de directie
van Lier in overweging is genomen.
i.ilM
keüi^
„De Ze^
voorko-
je is, kennis,
are oorza^eu
dön.
lys'iologiBohe
pp ons zer
ces, datzoo-
'«cuskundig^
:l
skelijketii
3htigh0id)
pijn, mi-
ipgewon-1
lamelykQ
r. zieken,
de gevolgen
Spraak-
q de ge-
dve, par-
eheugen,
skundige m
Ideleu, als3
ij vingen, g
odder-of M
•rkregen;
beroerte g
ben, wegens
veldheid
in duLe-
voor de
ïorhoofd,
i handen
ongenoemde
aan bleek,
)ge meisjes,
men, die
ie de reactie L
aangereden
stellen, dat
i2. g
loofdsteeg 1 E
dbrug F 22
Op 15 December 1894 werden te Graven-
hage vermist verschillende talons en coupons,
behoorende by obligatiën. Als vinder van deze
geldswaardige papieren werd gesignaleerd een
polderjongen, die zich genoemd had P. van
Vliet. Hy ea de geldswaardige papieren zyn
niet kunnen gevonden worden. De commis
saris van politie in de 2e afdeeling te 's Gra-
venhage verzoekt nogmaals dringend nasporin-
te doen, en maakt bekend dat zoo de viuder
met de papieren aannseldl, aan hem zal
“J-‘*1 eene belooning van f 100,
of wel eene belooning van f 25 aan hem die
aanwijzingen verstrekt welke leiden tot ont
dekking van den vinder.
Stct. van 22 Mei 1895 no. 119, en 14 Janu
ari jl. no. 11), betreffende den invoer uit
Duitschland, België ea Frankryk van rundvee
en schapen, bestemd voor de slachtbank, daar
onder begrepen de exportslachteryen, de vol
gende veranderingen worden gebracht
lo. in de voorwaarden, gesteld snb lo., b.
vervallen de woorden jbeueven’ binnen een
afstand van 10 KM.<;
2o. by invoer vau rundvee en schapen, be
stemd voor de exportslachteryen, vervallen de
voor waarden, gesteld snb 2o., mits ontzegeling
van de wagens waarin de dieren naar d plaats
van bestemming zyn vervoerd, aldaar niet ge
schiede dan in tegenwoordigheid van den dis*
trictsveearts of een zyner plaatsvervangers.
do keuken. Tifle was vuurrood van woede, en gilde
luidkeels, terwijl hare kleine gestalte van inwendigen
nijd beefde; de jongen stond in eene bedaarde ter
gende houding over haar, en wierp haar al die scheld
woorden naar het hoofd die een schooljongen ten
zijnen dienste heeft. Hij was een slanke jongen van
veertien jaar, en lang voor zijn leeftijd hij zag er
goed uit en had dezelfde regelmatig gevo-mde ge
laatstrekken, en donkerblauwe oogen als zijn vader.
De dienstboden stonden met innig welgevallen om
de twistenden heen; de slagersjongen en Bill Gand
wreven zich van pret in de handen, en de twee kleine
meisjes, die een poppenwagentje voortirokken, waren
Wilfred on Tifle gevolgdMaria Lester was een zacht
verlegen kind, dat veel op haar vader en haar broeder
geleek; zij had zachte bruine oogen, en zydeachiige
bruine lukken; Edith Bordillion was een bevallig
nimfje met bruine oogeu, lichtblond haar, eu een
lachend gelaat. Maar op dit oogenblik lachte zij niet,
zy waren beiden ontsteld, en Maria schreide.
Wilfred, Wilfred, wat beteekont dat? riep juf
frouw Bordillion. Tifle
Zij kwam te laat. Tifle vloog juist gillend op hem
af, en gaf hem een harden slag op de wang. Wil
fred Lester sloeg niet tetug; hij vatte haar stevig
bij haar beide armen, en schudde haar flink heen
en weder. Tifle was razend, zij kon zich niet ver
weren; tot nu toe was zij den jongen altyd bans
gebleven, maar nu kon zij hem niet meer aan.
Juffrouw Bordillion kwam tusschen beiden. Zij
verzocht Wilfred om de meid los te laten, en zij
hield hem vast, terwijl zij naar de oorzaak vau den
jwist noeg. Voor zoover zij merken kon had Tifle
gehuld; zy was de aanvallende party geweest; juf-
