ps
DE EED ffl LADY «IDE
I
1
il
II
tr
I
TH
fl
If
II
i
Woensdag 18 Maart 1896.
34ste Jaargang.
BINNENLAND.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
ZAND,
voor de te ma
anco
gen
;i
No. 6918.
FEUILLETON.
11
DA P
3, -W
1
■J
I
hat
AIAG.
Hei
i i
y I
1
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
■ringen
JJS
9 DU
1
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.35, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
bij:
RS Jz.
n echtheid ia
c steeds voor-
am der Firm*
DB
MMER
1,111 ItSIIII. (WANT
.UTÉ’S,
EN
IMAKERS,
wilde.
G
IEN,
vicot*,
enz., enz,
FMANN,
i
oger Wor-
o/o franc»
en in alle
zorgd.
tualiteiten
rervuilen,
aal Noord
ar.
irs der Zelf-
ime uitspat-
■s
7 afb. Prjjs
e verschrik-
deugd lydt
leering, die
nd van een
bij hetVer-
jumarkt 34,
het bedrag,
ilken boek-
katoenen
eveneens
ieve daar-
geveer de
lichtingen
voeringen
voor alle perceelsn
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
ILIUI met
st, bevat-
tgekomen
toen van
>n, dames
vraag aan
C1'
W de Blé-
Levering van
Men zou hebben kunnen denken dat de ziokelyks
toestand van mevrouw Lester hem terughield, want
de arme Edith was zeer ziek; zij was bevallen en
haar kindje was gestorven en zij kon niet weder op
haar verhaal komen. Maar dit was bet geval niet.
Toen hij Wilfred voor het eerst ontmoette, on deze
hem met uitgestrekte hand, en een glans van ver
genoegen op het schoone gelaat naderde, had Lord
Dane hem koel bejegend, on zijne hand slechts even
met zyne vingertoppen aangeraakt.
Dat heb ik weder aan mijn vader on haar
ladyschap te danken, dacht Wilfred; on hij had weder
goed geraden. De heer Lester en Lady Adelaide
hadden Lord Dane een treurig tafereel van het wan
gedrag van Wilfred, zoowel van hetgeen hij misdreven
had, als van hetgeen waarvan men hem verdacht
hield, opgehangon. En hoe was het Wilfred gedurende
die twaalf maanden gegaan? Slecht, het ging hem
zeer slecht, en hij raakte op don verkeerden weg.
Er begonnen te Danosheld wonderlijke praatjes over
hem te loopen, en men wees hem by’na met vingers na.
Zoolang als do vijftig pond duurden, was Wiltred
zoo gelukkig als oen koning; on berouwde hij zich
in het minst niet over den genomen stap, geloofde
zelfs niet dat hij er zich ooit over zou berouwen.
Toen bet geld verteerd was, begon hg op crediet te
leven; maar dat was eeoe korte vreugde, want, al
was hij de oudste zoon van d.-n hoer Lester toch
kon men hom op den duur niet borgen, en nu kwa
men er voor Wilfred moeielijko dagen. Men zeide
algemeen dat de heor Loster hem onterfd had; de
beor Lestor had het zelf ronduit verklaardmen
waagt hot ongaarne om zyn geld te verliezen, kleine
winkeliers kannen zooveel niet op het spel zotten,
te klagen over vele belastingplich
ten van de dienaren van den
jnen hier en daar niet minder afkeu-
renswaardig te zijn.
Zoo meldt ie en ons van vela gevallen, «da1
gedane aangitten in de vermogensbelasting door
de ambtenaren eenvoudig zonder opgave van
reden, voor onwaar gehouden werden in welk
geval er naluurlyk een ambtshalve verhoogde
aanslag volgde.
En daar onder zyn er, van wie onze zeg
man stellig verklaart te weten, dat ze naar
waarheid opgaveneer te hoog dan te laag
terwijl 4anderen, eveneens bejegend, in hun
omgeving tezeer als personen van goede trouw
bekend staan, dan dat zij ook maar aan ont
duiking der wet denken zonden.
En vraagt men, waarom zulke verongelijk
ten dan niet den aangewezen weg inslaan, <n
reclameeren Dan wjjst onzj zegsman er op,
dat deze uitweg in de practyk niet meevalt.
Vooreerst stuit men al hierop, dat vele een
voudige menschen ten plattenlande, vooral
wanneer ze wat op een leeftijd komen er tegen
opzien, om voor zulke groote beeren« te ver
schijnen. En voorts moet de ondervinding reeds
geleerd hebben, dat reclameeren bij den inspec
teur veelal geen baut geeft, wyl men stryk en
zet, slechts de boodschap terngkrjjgt, dat de
reclame ongegrond t bevonden is; zondermeer.
Maar do Raad van Beroept dan De boven,
bedoelde gevallen werden nog niet aan die
74)
Daar gij dit huwelijk niet hebt willen voor
komen, veronderstel ik, dat gij ben later voor hon
gersnood zult bewaren, want daar zal het toe komen,
antwoordde de heer Lester, terwijl hij woedend het
huis verliet.
Had Wilfred die ongelukkige vijftig pond niet
gekregen, dan had bij den onvoorzichtigen stap mo-
gelyk nooit gewaagd.
Als men goud in de hand heeft, neemt alles in
ons oog een rozen-rooden tint aan. Hij besteedde
het geld gedeeltelijk ter aankooping van eenige be-
noodigdheden in het aardige optrekje en zij begonnen
van het overige huis te houden. Lieve hemel I
Konden wij slechts even goed de toekomst zien als
hat verleden I
De heer Lester bleef onvermurwbaar. Als hij zijn
zoon op straat tegenkwam, sprak hij hem niet aan,
als hij zijne schoondochter ontmoette, ging hij baar
als waje zij eone vreemde voorbij. Hij kon juffrouw
Bordillion hare flauwheid niet vergeven, en, behalve
dat Maria haar bleef bezoeken, hield alle omgang
tussohen de beide huizen op. Het is de vraag hoe
lang de heer Lester zyne dochter bij juffrouw Bor
dillion gelaten zou hebben, als deze zaak niet plaats
had gehad, maar nu liet hy haar onmlddelyk te
uitspraak onderworpen, maar iu het algemeen
gaan ook slechts weinigenen dan nog zeer
ongaarne tol dit booger beroep ovor. Zij weten
nu eenmaal, dat het met groote hoeren kwaad
kersen eten is. Ook moet men er soms op zeer
ongelegen tyden voor van huis en vervalt
vanzelf weer in onkosten.
Dit alles saamgenomen, Inat het zich lichte
lijk begrijpen, dat velen dan in vredesneam
maar liever wat teveel betalen.
Doch daarmee zyn ambtenaren, wiervhoog«
pf >onredelyk< optreden soms aan rechtver-
kryging voor de eenvoudigeu in den weg staat
niet onschuldig.
De Minister zal hierop hebben toe te zien.
(Stand.)
huis komen, en trok de toelage die hij voor haar
aan juffrouw Bordillion betaalde in. Hij verbood
haar het buis van haaa broeder, maar had haar dat
van juffrouw Bordillion vooralsnog niet verboden.
In de maand Mei van het volgende voorjaar ver
trokken mijnheer en mevrouw Lester naar Londen,
en namen Maria mede om hare intrede in de wereld
te doen. Zij werd door hare stiefmoeder voorgesteld,
en nam voor het eerst deel aan al het gewoel en de
partijen welke een seizoen in Londen aanbiedt. Zij
keerden in de maand Augustus naar Danesbeld terug;
maar gedurende hun verblijf in de stad hadden zij
een oud vriend, dien zy iu jaren niet ontmoet had
den, weder gezien.
Dit was Lord Dane. Tot verbazing van heel
Danesheld en eenigszins tot misnoegen vau freule
Dane, had Lord Dane zijn kasteel sedert zijn vertrek
niet weder bezocht. Tien jaren waren sedert ver
streken. Tien jaren I Hij zou ternauwernood hebben
kunnen bepalen waar hij al die jaren geweest was
hy had zich een korten tijd in bijna alle onbekende
steden van Europa opgehouden, en de meest bezochte
hoofdsteden vermeden. Hij zeide lachend tot de
Lesters dat dit verblijf in Londen zijne wederopstan
ding uit de dooden was. Hij keerde vóór hen naar
Danesheld terug, en toen zy daar aankwamen had
hij voor goed zijn intrek op het kasteel genomen,
een stoet van dienstboden aangesteld, zijne zuster
als meesteres aan het hoofd der huishouding ge
plaatst, en zich met den ganschon omtrok over zijne
langdurige afwezigheid Verzoend. Hij bad alle men-
schen, zoowel arme als ryke. bezochthet eenige
huishouden waar hij uiet gegaan was en dat hij niet
yriondolijk begroet had, was dat van Wilfred Lester.
Ter gelegenheid van bot optreden van den
ontzagwekkenden Memisch beeft sieb, naar de
Haagsche kouter der »Pr. Gr. Ct. meedeelt,
een Haagscbe sterke man geroerd op wit
en zwari. In de arena beeft hy zich niet be
geven, maar toen de uitdagende worstelaar!
van beroep Achilles uit syn toet beproefden
te lokken, beeft by in de Haagse he pera kort
en bondig geantwoord wie zieh met my
wenscht te meten, kloppe by my aan I
Van dezen sterken Hagenaar, een atbleet by
uitnemendheid, vertelt men wonderen. Als ge
zeten bakker, wiens winkel een goeden naam
heeft, draagt by met ongeloofelyke vlugheid
en gemak kei yk heid zakken meel naar den
zolder, waartoe geen ander sterveling kans ziet.
Onlangs ontving hy het bezoek van twee be
faamde Herculessen, die, in de residentie voor
stellingen gevende, van de wondere lichaams
kracht van den Haagschen bakker gehoord
hadden en een worstelstrijd met hem wenschten
aan te binden.
De bakker ontving ben vriendelyk in een
zijvertrek, waar een vat krenten stond, dat
ongeveer 700 kilo woog. Hij verklaarde zich
bereid, den worstelstryd^net hen te aanvaarden,
maar verzocht hun, eerst bet vat kreu'an naar
een ander vertrek te brengen, omdat hun dit
in hunne bewegingen bij de worsteling hin-
en dit was hier het geval. Men weigerde bom cre
diet, en Wilfred geraakte ia sulk eene verbitterde
stemming dat alles hem onverschillig werd. Het
was hem om het evon wat hij uitvoerde, en wat er
van hem werd, en hij stoorde er zich niet aau wat
men van hom vertelde; hy stond op een gevaarlijk
«tandpunt. Hij had den ganschon zomer grootondeola
met visschon doorgebracht, ou men fluisterde van
strikken in de vyvers en nu de jachttijd gokomeu
was, kou Wilfred om twoo redenen niet jagen de
eene was dat hy geen geld had om eene jachtakte
te koopeo, de andere dat hy eenige maanden gele
den zijn geweer verpand had.
Er kwam hoegenaamd geen bijstand van kolonel
Bordillion opdagen. Hy was niet in staat iets te
zenden. In den laatsten brief deelde hij huu mede
dat hij zich naar zekere stad begaf; het was eou naam
van dertig letters die onduidelijk was geschreven,
zoodat niemand hem kon ontcijferen. Hij scheen eene
groote reis te gaan ondernemen; en hij schreef hun,
dat het vergeefsche moeite zou zyn om hem te sohry-
von voordat hij te Calcutta terug zou zyn, vóórdien
tijd zouden hunne brieven hem nist gewordenhij
zou hun bijtijds van zyne aankomst aldaar verwittigen.
En nu geloof ik, dat ik u alles, wat ar in die
tien jaren merkwaardigs voorviel, heb m degedeeld.
Veel wat vroeger gebeurd was, waa byna vergeten.
Harry Dane en zyn jammerlijke uiteinde, en zijn
onbekende moordenaar, do sterfgevallen in de familie
Dane, de onverwachte erfopvolging van den nieuwen
pair, dat alles was vergoten kinderen waren mannen
en vrouwen geworden, mannen en vrouwen waren
oud geworden en gingen den avond des levens te
gemoet. (JFordl verdolfd).
Scholten, waarvan de eerste een verwonding
aan den arm bekwam, de laatste zyoe lenden
kneusde. Zy werden naar het gasthuis ver
voerd, doch konden dit reeds spoedig, na ver
bonden te zyn, weer verlaten.
Daar men reeds lang ontevreden was met
bet loon, dat voor de arl eiders, die in de kap
werken, 22 cents en voor hen, dis op den bo-
ganen grond bljjven, 18 cents per uur be
draagt, werd dit ongeval de naaste oorzaak vau
een werkstaking.
Tegen negen uur staakten de Hollaudsche
arbeiders het werk en dwongen zy de Belgen,
bun voorbeeld te volgen.
Hun eisch was 25 cent per uur loon voor
allen, zonder onderscheid tusschen boven of
beneden werkenden.
Die eisch werd telegrafisch door de com
missie geweigerd tevens werd de gelegenheid
opengesteld om weer voor het oude loon aan
hot werk te gaan met uitsluiting echter van
de leiders der werkstaking.
De werkstaking behoort nu alweer tot bet
verleden. De arbeiders hebben Zaterdag tegen
hetzelfde loon van vroeger het werk hervat
alleen de gezellen, die bezig zyn don hoogen
middenkoepel at te breken, krygen 25 cent
por uur betaald.
Een dor belhamels werd ontslagen.
Zaterdagmorgen vóór 9 unr zyn uit Neder
land langs het grensstation Rozendaal naar
België verzoop 82 waggons vee, een waarde
vertegen oorSigende van f 1,250,000.
Naar Frankryk werd geen enkel stuk vee
uitgevj^l
De Minister van Financiën klaagt steen en
been over de grove ontduiking» in de ver
mogensbelasting. En speciale gevallen, <Tio
daar zoo nu en dan van geplubliceerd syn,
geven wel den indruk, dat daar heel wat van
aan kan wezen.
Doch deze medaille vertoont ook een »keer-
zyde.
Valt er
tigen, de practyki
fiscus schijn— U!—
Remonstrant'obe gemeente te Delft op plech
tige wyze ingewyd. De plechtigheid nam te
10| uur een aanvang met het zingen door het
koor van »Het Morgenlied», waarna de pre
dikant dier gemeente d*. G. Buisman een rede
hield. Tusschen de rede liet het koor zich nog
enkele malen hooren.
Ds. Jorissen van Rotterdam beklom na de
rede de predikstoel en sprak ds. Buisman en
de gemeente toe. De plechtigheid werd be
sloten door een slotkoor.
Ongeveer zes jaar geleden vertrok een jong
koopman uit Frankfurt a/M. naar Transvaal
in bet bezit van circa 3000 mark, zyne spaar
penningen. Hij vond daar eene betiekking als
boekhouder bij een huis, dat zieh met land-
specnlaties bezig hield. Weldra nam onze
koopman, voor zoover zijn kapitaal hem dat
veroorloofd?, yverig deel aan deze speculaties.
Hij had geluk en eindelyk sloeg hy zyn grooten
slag, die hem tot een ryk man maakte. Na
korten tyd zag hy zich in het bezit van 10
millioen gulden. Hy speculeerde verder, maar
nu keerde de fortuin hem den rug toe en
weldra waa zyn kapitaal geslonken tobde helft.
fr»De Frankfurter zag toen in, dat hy niefe beter
kon doen dan behouden wat hy had. Hydeed
zyoe zaken aan kant en keerde naar zyn va
derland terug. Voor zijn vertrek zond hy aan
elk zyner familieleden in Frankfurt een wissel
van 50,000 golden, aan welk geschenk hy
echter de voorwaarde verbond, dat rij bem
allen by zyne landing mossten komen begroeten.
Men kan begrypen, dat zyn neefjes en nichtjes
zich dit geen tweemaal lieten zeggen en het
wederzien, dat in eene Nederlandsche haven
stad heeft plaats gehad, moet dan ook zeer
hartelyk zijn geweest.
Zooals do Wereldtentoonstelling voor Hotel-
tn Reiswezenbegonnen is, zegt de >Tel.<,
zoo verdwijnen ook hare laatste overblijfselen
met een ongeluk, met ruzie en met een werk
staking.
Bij bet afbreken vau het hoofdgebouw viel
Vrijdagmorgen om ongeveer 7 uur een zg.
>bok< omver, alweer in de Belgische afdeeling
en volgens bet beweren van eenige Hollandsche
werklieden door de onachtzaamheid van hunne
Belgische collegas, daar die bok reeds een keer
of tien moet omgevallen zjin.
Thans echter raakten er een paar arbeiders
onder, namelyk Albert Piggeren en Toon
Donderdag 19 Maart, des avonds ten 8 uur
zal in eene openbare vergadering van de Afd.
Gouda van den Nederlandschen Protestanten
bond in het kerkgebouw der Remonstantsche
Gemeente alhier als spreker optreden Dr. J.
Herman de Ridder, Rem. Pred. te Rotterdam,
mat .het onderwerp: Vergelding.»
De bijwoning dezer vergadering is voor be
langstellenden geheel kosfe'oos opengesteld.
Staten-Generaal. Ie. Kamer. Zitting *an
Maandag 16 Maart.
De Kamer hervatte de werkzaamheden.
Mededeeling werd gedaan van ingekomen
wetsontwerpen, waaronder die op het Personeel,
de uitbreiding van Amsterdam cn de eedwet-
Gerritsen.
De geloofsbrieven van het nieuwe lid mr.
M. C. vau Hall werden in handen eener com
missie gesteld.
Donderdag weder zitting.
Zondag werd het nieuwe kerkgebouw der
GOD DA, 17 Maart 1896.
Heden bad te Raadhnizo dezer Gemeente de
aanbesteding plaats van
I. De vernieuwing van den bovenbouw der
brug over bet v ater van den Raam, bij de
Kuiperstraat.
2 De vernieuwing van den bovenbouw der
brug over het water van den Zeugstraat bij de
toofsteeg.
3. De vernieuwing van het onderdek en
der ryvoering van de Lange Tiendewegsbrutf.
4. De vernieuwing van een gedeelte gor-
dingwerk in de Haven.
Ingeschreven werd door
in massa.
W. de Jong f2823.— C. J. Koot f 2568.—
J. de Jong Wz. f 2485.- P. A. Buighout
f 2485.— W. Bokhoven f 2459.- D. Amesz
f 2449.— C. W. den Hoed f 2410.— J. H.
de Wilde f 2399.- en J. J. Duim (2398.-
De uitslag van de aanbesteding te Quintsheul
gehouden door den architect C. P. W. Desriog
is aldus Ingeschreven werd door
J. v. d. Logt en J. Schievaart te 's Gra-
venbage f 9137,90. A. Y. Haage te Wateringen
f 8547.-. Pb. Haring te Schipluiden f8237.—.
C. de Zoete te Wateringen f 7520.—. P. v. d.
Voort te Wateringen f 7499.—. C. den Hoed
Gouda f 7450.—J. N. Heesterman Vryenban
f 7275.—. G. Haverkamp te 's-Gravenhage
f 7174.-.
s
