DE EED VAN LADY ADELAIDE.
HEID
No. 7083.
Woensdag 22 Juli 1896.
BINNENLAND.
[SAP.
35ste Jaargang.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
esa
ld
c.
iht.
FEVILLETO V.
ERVERIJ
Iz.
st. 10.
EN 4 O».
4 ZOON.
3IJE,
II1EB,
srdam.
m Koning
8
van
ra
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
777.—
“D.
y
ij
maar ik kan het haast
stoom n ran
eeroolftl.j
1
>ben op 31
te Rotter-
de Heer
sn verwen van
m, alsook alle
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nemmers VU F CENTEN.
365.—
412.—
450—
468—
UTRECHT
Met dezen
aaaagiars
irkocht den
Ie excursie
833—
897—
bu Utrecht
gen.
voor de op
NSAP uit de
te Alftn a/d.
d en verkrjjg-
idLy
ir.
Ld.
leurauance)
duty voor
too pCt.
GOUDA.
voor f 149.90
154.45
196—
205—
280—
Da'a maar
i stortte 1
I.IIIINIIE BWË
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere i'egel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
irden naar de
srfd.
ad of geverfd
gezondheid en
dat de kleederen, die Wilfred droeg, voor bet moereu-
deel uit den lombard waren afgelost, dan moest
men erkennen, dat bij er nog al rodelyk uitzag.
Lord Dane zou geene moeite sparen, om Wilfred
op den goeden weg terug te brengen, en wij moeten
hier opmerken, dat hot publiek niets wist van het
aandeel, dat hij in het kotnplot ran den rongen
Zondag had gehad. Het publiek laat zich meestal
door eene kleinigheid leidentoen men zag, dat
Squire Lester zijn zoon de hand gaf, haastte ieder
zich om zijn voorbeeld te volgen.
Ach, mylord I riep dokter Wild uit, toen ook
hij lord Dane begroette, ik kan u niet vergeven,
dat gij vreemde diensten in Zeemansrust hebt in ge
roepen. Dokter Green heeft slechts twee jadr op
de plaa's gestaan, en ik ben hier opgegroeiduw
vader was met mijn’ kunde tevreden.
Lord Dane legde zijne hand op den schouder des
spreken.
Wild, zeide hy, lachend, van nu aan neem ik
u weder als dokter aan. Ik zal het niet lang meer
maken, en uwe diensten dus niet lang moer behoe
ven; gij zult uwe kunst op myu zoon moeten be
proeven, als bij ziek wordt. Wel, man, begrijpt gij
niet, waarom ik de hulp van eon vreemde inriep
Gij zoudt mij dadelijk herkend on het geheim door
heel Danesheld verklapt hebben. Dat streed destijds
met mijne plannen.
De heer Wild schudde het hoofd. Ik kau ei*
mij nog maar niet mede rereooigen, dat gij vreemde
hulp hebt ingeroepen.
GOUDA, 21 Juli 1896.
VERGADERING van din GEMEENTERAAD
op Vrijdag den 2^Juli 1896, dea namiddag»
tan 1} ore.
Aan de orde:
Het Ontwerp eener Algemeene Politie-Ver-
ordening.
Door de Nederlandsche Toonkunstenaars-
Vereeniging ie met algemeene stemmen het
diploma piano B Middelbaar Onderwijs uitge
reikt aan den haar Jac. F. van Zntphen.
schrik bijna in onmacht.
Er was zeker nooit zulk een levée gezien. Zij
had hare wedergade niet in de geschiedenis. Aan
het hof worden levées gehouden, maar daar ver
schijnen alleen de grooten der aarde; goen Lazarus
mag daar binnen komen. »De levée op het kasteel
Dane was van gansch anderen aard.
Het nieuws van do opstanding van Harry Dane
had zich door heel Danosheld verspreidoven zoo
de tyding, dat hij zyne voorvaderen in rang en
waardigheid zou opvolgen en dat hij dien dag recep
tie op het kasteel zou houden. Hij wenschte daar
allen zonder onderscheid te ontvangen, zoowel de
goringsten als de aanzienlijksten. De arme vitschers
waren even goed verzocht als de groote hoeren
de stroopers en smokkelaars hadden zelfs eene drin
gende uitnoodiging gekregen. Onder in de vestibule
stonden de dienstboden geschaardzij droegen allen
hunne sjerlyke liverei van wit en zilver met purper.
Bruff en Bavensbird stonden achter Lord Dane; liet
was moeyelijk te beslissen, wie van beiden er trot-
scher uitzag.
De bezoekers verzamelde zich in een oogenblik des
tijdsallen drongen vooruit, om Lord Dane hulde
te bewijzen. Al» hij geheel van handen gemaakt was
geweest, zou by er nog niet genoeg naar den zin
van de opgewonden menigte gehad hehben. Hij
stond mat beide handen uitgestrekt, met een vrien-
Gelijke glimlach op het gelaathij had een zacht,
harteiijk woord voor ieder. Zijn zoon stond aan
zijne rechterzijde, en hij stelde hem aan elk hunner
afzonderlijk voor. Herbert Dane was ook tegenwoor
dig, even zoo Wilfred Lester; hij bejegende beiden
m»t achting «n onderscheiding; en als men bedacht,
Heden mi
aan besteed
b. Het uitvoeren van
perceelen. Ingeschreven
perceel 1 (Bruggen).
G. Jansen
M. Binuendjjk
M. Brouwer
Jac. Rost
W. van Soest.
Perceel 2 (Gebouwen).
G. Jansen
Jac. Rost
M. Bionendjjk
B. Brouwer
Perceel 3 (Schoolgebouwen).
G. Jansen
M. Binnendyk.
Jac. Rost
B. Brouwer
b. Het maken
17t)
Hel doet mij leed, mylady, dat ik u een treurig
feit moet mededeekn, maar ik acht mij in het be
lang van de familie verplicht om te spreken, dus
begon zy, op zachten, Heemenden toon. Ik wilde
zoo straks in den tuin gaan, om den tuinman iets
te vragen, toen ik zag maar ik kan het haast
niet zeggen, en ik beken dat ik tot mijne ringer-
toppen toe rood ben geworden.
Ga voort, Tifle, en laat al dien onzin achter
wege.
Mylady, ik zag dien Lydney, hem en freule
Lester. En hij nam haar in zijne armen, en - ik
hoop dat uw ladyschap het mij niet kwalijk neemt
hij kuste haar. Hy kuste haar op baar mond,
mylady, als alsof het niets was.
Lady Adelaide trok hare wenkbrauwen kwynenl
omhoog. Het is zeker geene kleinigheid. Maar,
daar freule Lester zijne vrouw zal worden, Tifle, is
het zoo erg niet.
Zyne vrouw 1 riep Tifle uit, terwyl «V hare
groene oogen van verbazing wyd open spalkte. Wat,
wil zij met hem met uw verlof, mylady met
dien galeiboef trouwen?
Tifle, raids Lady Adelaide, op strengen, be-
'Tiependen tooi, terwyl zy met een trotsch gebaar
Voor de arrondissements-rechlbank te Rot
terdam stond gisteren terecht J. A. R., huis
vrouw van J. v. d. T., 44 jaar, kaartlegster,
geboren te Utrecht, wonende te dezer stede.
De aanklacht legt haar ten laste:
Als zoude zij in den loop der jaren 1894
en 1895, of 1893, 1894 en 1895 op onder
scheidene dagen, deels alhier, deels te Woerden,
met het oogmerk om zich wederrechtelijk te
bevoordeelen, Bastiaan Wingelaar bewogen
hebben tot de afgifte van verschillende gelde
lijke bedragen door, nadat bij zich de eerste
maal bij haar vervoegd bad met de vraag of
zij uit de kaarten zien kon, om welke reden
bjj bij haar kwam en zy hem, na kaarten te
voorschijn gehaald te hebben, antwoordde, dat
hij als rechthebbende op een erfenis kwam,
waarop hij haar mededeelde inderdaad recht te
hebben op een erfenis van zekere Neeltje De
Pater, die, in vroegere jaren te Broek in
Waterland overloden, een enorm kapitaal zou
hebben nagelaten, hem voort» mede te deden
dat zij niet in staak was zelf in deze zaak het
noodige te doeo, maar de zaak aan een advo
caat in handen zon geven, voorts herhaaldelijk
hem aan zijn woning te Woerden te bezoeken
en hem te verzekeren dat de zaak goed ging
en zeker in orde zou komen, hem verder te
vertellen, dat een advocaat te ’sGravenhage
voor haar in deze zaak werkzaam was, hem
op geheimzinnige wijze te weigeren diens naam
op zyn daartoe gedaan verzoek te noemen,
dooh hem dien te willen laten lezen, hem toen
een stuk papier vertoonende, waarop geschre
ven stond: >B. H. van der Loefv, Wil-
helminastraat 120, berhaaldelyk hem te be
loven, voor hem naar dien advocaat te zullen
gaan en dan hem te zullen telegrafeeren, heb.
bende zij dan ook inderdaad in den loop der
maanden September tot November 1895 vier
telegrammen nit 'a Grarenhaga aan zyn adres
afgezonden, ten einde hem in den waan te
brengen dat zij werkelyk aldaar een rechts
geleerde raadpleegde, verder eenmaal toen hij
op haar uitnoodiging bij haar alhier
was om den advocaat, die daar ook komen
zou, te spreken, aan haar woning een ver
dichte boodschap te doen bezorgen dat de
advocaat verhinderd was, door een andere maal
vrouw wist hem telkens zulke bemoedigende
berichten omtrent de erfenis mee te deelen,
dat zyn hart van pure vreugde opsprong.
Telkenmale kwam zy de woning van den eeu-
voudig-bravo poorter huppelend en zingend
binnen en telkenmale huppelde zij er met geld
weer vandaan. Zy wi»t dan ook wel variatie
hi haar erfenistydingen] te brengen, want nu
eens stond het er zus mee en dan weer zoo
maar altijd luidden de berichten eren gunstig.
Ze bad zelfs telegrammen van den advocaat
ontvangen en die liet ze natuurlyk vol ver
trouwen aan haar slachtoffer lezen. Een ver
in a kei jjk tooneeltje was het, toen de bedrogen
getuige, na de vier bewuste telegrammen te
hebben gezien, waarvan hij zeide: >Datbenne
ze maar n»t!«, de armen heel rertrouwelyk
over de groene tafel van het recbterlyk drie
tal kruiste en heel gemoedelyk in kleuren en
geuren begon te vertellen, hoe hij en zyn
vrouw en de kaartlegster op een goeion dag
van half twaalf ’s morgens tot 's middags drie
uur met de koffie op den advocaat hadden
zitten wachten. De advocaat scheen echter
verhinderd te zyn, want hy kwam niet, en de
kaartlegster vertrok ook, toen haar een briefje
gebracht werd dat haar naar huis riep. Vooral
in den laatsten tijd van haar omgang met de
bedrogen familie was zy byzonder vertrouwelyk
met den eersten getuige.
>Za zee oome teugen me, maar dor wa»
nike van an, verklaarde hij thans.
Ze kwam ook af en toe wel eens een bor
reltje by haar cliënt gebruiken, want borreltjes
dronk zy graag. Op zekeren dag had de boer
haar een glaasje wyn geoffreerd en toen hy
haar daar als een gewoon sterveling zag drin
ken, sloop de twyfel in zyn ziel. Plotseling
zei hy: >Ik begin aan m’n erfdeel te twyfelon,
want 't duurt zoo lang.c waarop zij had ge
antwoord: »Ik zal me aan dit glaasje den
dood drinken als ’t niet waar i»,< Zyn twyfel
bad echter de overhand behouden en eindelyk
was de politie zich, zeer ten nadeele van de
waarzegster, met de erfenis-quaestie gaan be
moeien.
Het boertje verklaarde tot algemeene ver
bazing, dat hy ongeveer alles en alle» bij
mekaar f 600 aan de waarzegster had betaald.
Dit wa» zoo ongemerkt in zyn werk gegaan.
Nu eens bad hij f 6 voor ad verten tiekosteo,
dan weer f 5 voor reisgeld en dan dit en das
dat voorgeseboten. De verklaring van den be
drogene werden door twee getuigen bevestigd.
Beklaagde, een onsympathiek burgerjuf-
frouwtjestype, met rusteloos rondglurende half
dichtgeknepen oogjes, die onder een paar sier-
lyk op het voorhoofd geplakte grauwe lokken
komen uitkyken, ontkende stotterend het ten
voor f 948.
1000—
1067.—
1083. -
1093—
1135—
1143—
1180—
1197—
1540—
naar de deur wees. Wees zoo goed, u te herinneren’
dat gij van freule Lester spreekt.
Tifle droop verlegen, om niet te zeggen als van
den donder getroffen af, eu viel tegen eene meid aan,
die haar kwam zeggen, dat Shad haar verlangde te
spreken.
Shad?jdie onbeschofte deugniet! antwoordde
Tifle, woedend. Die Grootje Bean heeft ook ieder
oogenblik nieuwe droppels voor hare rheumatieke
pijnen noodig.
Zij ging nochtans naar buiten en vond Shad tegen
oen ruilen muur geleundhij sprak haar gansch
beklemd aan
Grootje zeide, dat ik ditmaal gerust aan kon
bollen en recht op u af moest gaan, om u het nieuwtje
te vertellen, dat,lord Dane terug is gekomen.
Van waar? vroeg Tifle. Waar is hij heen
geweest
Niet lord Dane van het kasteeldie is niet
meer Lord Dane. De ander is weder levend ge
worden hy, die jaren geleden van de klip viel.
Hij gaat op het kasteel wonen, en dè andere wordt
er uit gezet. Grootje zeide, dat ik u moest rer-
tellen, dat Lydnev
Welnu zeide Tifle, ongeduldig, terwyl zy hem
met open mond aanstaarde. Ga voort.
Dat Lydney zioh hier onder een valechen naam
heeft opgehouden en de lui, die op den sleohten
weg waren, heeft nagegaan, maar het niet, zoo als
wij dachten, met hen eens was. Hij is de zoon van
den ander, hij heet Geoffry Daneeu hij zal lord
Dane opvolgen.
Tifle voelde don omvang van die woordenzij
begreep, dat zy zioh deerlijk vergist had en viel van
te Verzekeren, dat de zaak nu zoover in orde
was, dat zij in de couranten moest gepubliceerd
wordendoor eenmaal aan zyn woning te
Woerden te zeggen, dat zyn huis moest inge-
ripht worden voor de ontvangst van den advo
caat en de andere hoeren, die allen komen
zouden, waarop in hare tegenwoordigheid een
gansche koffietafel was aangericht, dooh nie
mand verscheen, integendeel zij een briefje
outving en zeide terstond^naar Den Haag te
moetendoor een andere maal, toen Winge
laar begon te twijfelen aan den goeden loop
der zaak, haar beide voorste vingers omhoog
te steken en terwyl een glaasje voor haar
stond te zeggen: »Het Opperwezen hoort my,
maar als het niet waar is, mag ik lijden dat
ik mij dood drink aan dit glaasj»< en einde!jjk
door hem «accessievelyk te vragen om gelden
voor voorschotten, reiskosten, betalingen van
den advocaat, plaatsing in de couranten en
dergelijke, zyude al deze handelingen en op
gaven bedriegelyk en in stryd met de waar
heid, er op gericht om Wingffiiar in het geloof
te brengen en te houden, dat deze door haar
tosschenkomst in het bezit van gelden uit ge
zegde erfenis zou komen.
De 67-jarige bedrogene verklaarde een paar
jaar geleden op de markt alhier met de be
klaagde in kennis te zyn gekomen.
De man, tot in de diepste diepten van zyn
eenvoudige ziel overtuigd, dat hy de eenige
*eehthebbende was op de beroemde erfenis van
Neeltje De Pater, verklaarde den beeren thans
met bei vuur der overtuiging in zyn stem,
dat Neeltje De Pater familie was van zyn
vooroiuders. Zy had zelfs op een goeden dag
in den jare 1700 zooveel kennis gemaakt met
zyn grootmoeder, waaruit hy de conclusie trok,
dat de erfenis van rijke Neeltje niemand anders
dan hem toebehoorde.
Op de markt alhier nu, kwam hij iu kennis
met beklaagde, die den eenvoudigen Gouwe
naar zoo maar in eens zeide, dat hy met
erfenisverwachtingeu in zyn gemoed rondliep.
Da’s maar krek zoo, zei ons boertje en
nu stortte hy zijn gemoed uit voor de wyze
wichelare», die hem vast en zeker uit de kaart
voorspelde, dat het met die erfenis wel in ’t
reine zou komen. Voor eerste onkosten van
den advocaat, dien zij zou opzoeken, moest zy
geld hebben, vyf-en-vyftig wichtige guldens,
die het boertje door het sluiten van een leening
bij elkaar kreeg en aan de beoefenares der
zwarte kunst ter hand stelde. Dat geld was
echter nog niet voldoende, want, zei getuige,
>de advocaat was telkens om een paar centen
verlegen
En dat gebeurde nogal vry dikwyls. Maar
dat hinderde den bedrogene niet, want de
c. Het uitvoeren van herstellingen aan de
de brug, begin Goudsche rijpad, onder Boskoop.
Ingeschreven werd door:
J. Alblas, Waddinxveen. voor f
W. A. Verbruggen,Waddinxveen 831—
J. Vermeer, Hekendorp
C. v. Leeuwen, Waddinxvein
J. van Lokhorst, Alfen 1035.
van den Berg, Boskoop 1195.
Door de politie i» gisteren een minderjarige
aangehouden, die met go d het ouderlijke huis
had verlaten. Hy i» naar zyne woning te
Rotterdam overgebracht.
Bedankt voor het beroep bjj de Gereformeerde
Kerk te Gouda en te Barendrecbt door ds. J.
H. Donner Jr. te Nieawdorp.
liddag werd ten Raadbuize alhier
verfwerken in drie
werd doorvoor
249—
287.40
295—
309—
van 340 Meter planken
oerer-bekleeding langs den Fluweelen Singel.
Ingeschreven werd door
P. Ooms
C. van Leeuwen,Waddinxveen
Joh. Vermeer, Hekendorp
C. W.deuHoed.Stolwykerslui».
J. de Jong Wz
J. J. Duym
D. Amesz
W. de Jong Wz
W. A. Verbruggen
L. van Blokland