BINNENLAND.
I
No. 7049. Vrijdag SI Augustus 1896. 36ste Jaarg
gang.
FEUILLETON.
gi:ni:vii;ve.
r
feken
fiOUDSCHE COURANT
yVi’euw«- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
van
d
r
ALE
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
rande-
Ji
al
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Alzonderlijke Nummers VU F CENTEN.
U-
HoofdMwg 1
ardbrug F 82
en t
«aal.
ntaar met
hierdoor
in bus-
24 ot
gemaakt,
rier da-
gaknipt
oh- en
ok van
,n 7 ct.,
lelkka-
srwesoor-
rkrüg-
langen
deze
dépöt-
de wa
ld
en «ordt
ghuur,
voile en
»k «De Ze-
ir voorko-
kjo ia, keani.
hare oorzaken
inden.
Ph.veioiogiKba
ze op on. ee*
moes, dat zoo-
goneeakundiga
liekelUken
aehtignsid
dpijn. ml-
opgewon-
ihamalUke
■aa zieken,
do govolgen
i, Spraak-
in de ge-
relve, par-
geheugen,
ezkundige
liddelen, als
•rij vingen,
nodder-of
erkregen;
r beroerte
>bben, wegen,
eveldheid
ran duite-
i voor de
roorhoofd,
in handen
wengenoemde
e aan bleek,
onge meisje»,
nonen, <U«
die de reactie
nd aa ri geraden
stellen, dat
GOUDA, 20 A agaat ns 1896.
Eenige stukwerker» der Machinale Garen-
spinnery hadden acdert eauigen tjjd verbooging
van stukgeld gekregen, de overigen wilden dit
eveneen» hebben, en dit werd door de directie
geweigerd, met dat gevolg, dat sy beden mor
gen het werk hebben gestaakt. Het vrouwe!jjk
personeel was daarop genoodzaakt eveneen» bet
werk neder te leggen. De stakers loopen langs
de straat te wandelen.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels A 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
schenruimto tussohen den vrede dos koniugs en don
opstand des volks.
Parijs hoorde diets van Rambouillet komen, Ram
bouillet hoorde niet» van de beweging, dio er te
Parijs heerschte. Maar <h> jeugd en de liefde ver
ontrusten zich slechts weinig over de verschrikke
lijkste stilte en do hevigsto beweging. Po hertog
de Boispróaux zelf dscbl, toen zyn dienst vol
bracht had, dien hij nimmer zou nbrvatton, aan niets
andors dan aan hot huwelijk zyner dochter. Hij
wenschte er zich heimelijk geluk mede, dat hij zoo
vele gevaren of liever zoo vele hinderpalen, dis zich
tegen dit huwelijk verhieven, te boven gekomen was,
«Ik weet er meer van dan al die mensdien,”
reide hij.
Eindelijk werd er besloten, dat höt huwelijkscon
tract onydreeks het einde der maand Juli zou ge-
teeken^yorden bij een groot feest, waarop do vrien
den déwr beide aanzieidyke familiën «ouden genoo-
digd worden. Er bestond nu, zoo ooit, reden om
te zeggen dansen op een fuiïun."
De hertog de Boisprcsux bewoond j in don regel
en by voorkeur een allerliefst buis te Saint-Cloud,
dat aan het kasteel grensde. Hij had te Parijs eene
ruime woning op de Plaoe-Vendóme, waar hij in
den win er vier u vijf maanden doorbracht. Zoo
bleef hij gedurende de beide seizoenen do buurman
van zijn koninklyken heer. Zoo noodigde hij zijne
vrienden en zijne geestverwanten in dit oude gebouw,
welk» muren, hij met nieuwe behangsels liet versie
ren, terwijl hij de oude meubelen door nieuwe deed
vervangen en van de »laa, kkjner een buffet nmakte
van het overige gedeelte des huizes eene dans-
Avonds omstreeks ten acht ure kwam ik er
van Parijs bezitten werkelijk den tact om iemand
eene gedaanteverwisseling te doen ondergaanen als
gij maar twintig jaren oud zijt en eene goede hou
ding hebt, dan weten zij wel wat van u te maken.
Mijn kleermaker scheen over zijn werk tevreden te
zijn, en zelfs verliet bij mij, zonder mij myn reke
ningetje overhandigd te hebben, daar hij even tevre
den over zijne schepping als Pygmalion orer de zijne
was. Na hem betaald te hebben, bleef mij nog iels
over om myn toilet te voltooien; en toen ik mij
eindelijk in een spiegel hekeek, kwam het mij voor,
dat ik er verrukkelijk uitzag. De notaris en Nanon
waren van hetzelfde gevoelen.
Wij waren heb ik u dit al gezegd P in de
eerste dagen van Juli 1830. Men -hoorde in «'o
lucht allerlei soort van bedreigingen en gezangen.
De nachtegalen zongen; de redenaars declameerden;
de oude politiek lag te sterven, en de jeugdige
poëzie sloeg -retor ’t eerst hare vleugelen uit. Geheel
Frankrijk,'dat'gejaagd, eerzuchtig en, zonder het te
willen, zonder het te weten, reeds opgestaan was,
gehoorzaamde aan onbekende begeerten. Alles beefde,
hoopte eu wachtte. Het verledeue lag reeds verre,
de toekomst naderde met raasche schreden. Bedol
ven in zyne treurigheid en in zijne majesteit, ver
van de wereld en van Se werkelijkheden deaer we
reld, onkundig en vertrouwend, zag konir.g Karel X
slechts zyne hovelingen en hoorde bijna niemand
anders dan zijne vleiers. Om. aan het rumoer in de
stad te ontsnappen, had 'Im^zich naar zyn buiten
verblijf begeven, vergetend^n zich veegden wa
nende. De Tuilerieën waren gesloten, di witte vlag
was van die muren weggenomen, waar tij zich niet
meer zou vsrtoonen. Èr wa» al» ’t ware eene pus
bezielen. Verder moet de vereeniging steunea
op gemeenschappelijk overleg. Nooit moet de
overheid «genoodzaakte worden tot inwilliging
jan eischen, dit kweekt bitterheid en wraak
zucht. Than» ryst de vraag, hoe eu waar
moeten wjj vereenigen? Nooit, zegt spr., moe
ien wjj ons aansluiten bjj 1. g. neutrale ver-
eenigingen, onze heiligste belangen worden
daar met voeten getreden. De N. N. B. Bond,
fpr. zegt het bjj ondervinding, kan den werk
man geen heil aanbrengen. Die bond wekt
alleen opstand en strydt niet voor de ware
belangen van den werkman. Waar moeten de
Kath. arbeider» zich dan bij aansluiten Bjj
den R. K. Volksbond. Gaat vol vertrouwen tot
hei Bestuur van dien Bond. De yver, de moed
en da kracht van dien Bond vermogen veel.
Hy eischt geen vergoeding en behoeft geen
Jteun voor de penningen van de werklieden.
De spreker bespreekt hierna de drievoudige
kroon van deu Paus en zegt, r. jj beteekent een
monarchale, een aristocratische en een demo
cratische kroon. God schonk in het Oud Ver
bood bet volk een honing in Saul. God eisebte
van bet volk eerbied voor den gezalfde en legde
den vorst dore verplichtingen op. De geschiede-
ais heeft geleerd, boe de vorsten die verplich
tingen zijn nagekomen. Hendrik VIII, Elizabeth
van Engeland, Napoleon e. a. staan daar als
voorbeelden. Tot straf is de weinige macht, die
den vorston thans overbluft, slechts klatergoud,
'fte gunstige toestand iu ons Vaderland moet
zeker gedankt worden aan den steun, dien de
katholieken hier steeds aan den troon schenken.
De macht is overgrdragen aan de aristo
cratie; doch haar macht is ook aan het
dalen. God schyut beschikt te hebben, dat de
macht van de democratische kroon zal
zegevieren. Dan moeten wjj ook onze plicht
vervuilen, onze beginselen verdedigen eu toe
treden tot vereenigiogen die onze ware be
langen behartigen willen. De kroon zal dan
komen aan de democratie en do tydon van
ellende zullen door tyden van glorie vervangen
worden.
De Spr. bracht den hondsgroot over van
ruim 2000 Rotterdammers en den wonsch
van deze, dat de R. K. werklieden te Gouda
moed zouden hebben om de goede zaak to
steunen en een va. t vertrouwen zonden stellen
in bet Bestuur.
De Voorzitter stelde nu de gelegenheid open
om den geachten Spr. inlichtingen te vragen,
niemand maakte hiervan gebruik. Zeker was
de Voorz. de tolk van allen, toen bij den
Heer van Ryswyk een hartelyk woord van
dank bracht en den wensch uitte, dat de ge
achte Spr. niet voor de laatste maal hier zou
zyn opgetreden. De Hoer van Rjjswyk dankte
Gisterenavond hield de R. K. Volksbond,
afd. Gouda eene buitengewone vergadering in
de zaal Kunstmin* der Sociëteit Ons Genoe
gen.» Als spreker trad op de heer Van Rys-
wyk, voorzitter van den R. K. Volksbond te
Rotterdam- De vergadering, die flink bezocht
was, werd door den voorzitter met gebed ge
opend, waarna de zangvereeniging bet «Bonds
lied» Hat hooren. De secretaris las de notulen
van de vorige vergadering voor, die onver
anderd werden goedgekeurd. De voorz. nam
nu het woord om een woord van dank te
brengen aan den beer Van Rjjswjjk voor de
bereidwilligheid, waarmede deze weder hier als
•preker wilde optreden. Het doel dezer ver
gadering, zei de voorzitter, is seker vooreerst
het opriebten van twee onder-afdeelingen van
den R. K. Volksbond. Nooit ipoeleo wg sobroo-
men te verklaren, dat wy lid zyn van den R.
K. Volksbond stolt vertrouwen in bet Bestuur
dat zyn beste krachten altjjd zei inspannen om de
belangen van de arbeiders te behartigen. Verder
zal worden uiteengezet, hoe de leden van den
R. K. Volksbond alhier in de gelegenheid zeilen
worden gesteld om deel tc nemen aan het feest,
dat 30 Aug. a-s. te Amsterdam zal worden
gevierd ter eere van bet vijftigjarig priester-
■tersebap van Z. D. H. den Bisschop van
Haarlem.
De Voorz. kon mededeelen, dat Mgr. Botte-
manne door H. M. de Koningin-Regentes tot
ridder was benoemd, wat door allen met blijd
schap werd begroet. Thans werd bét woord
gegeven aan den heer Van Rjjswyk, die begon
met de verklaring, dat de Voorzitter terecht
bad gezegd dat Spr. zonder aarseling het ver
zoek had aangenomen om dezen avond op te
treden. Overtuigd', als hy is, dat van alle ver-
eenigingen alleen de R. K. Volksbond den
werkman heil kan aanbrengen, wil Spr. gaarne
doen wat by kan, om de pogingen van dien
Bond te stonnen. Met een woord van dank
aan den yverigen Voorzitter van den R. K.
Volksbond alhier, wjjst Spr. er op, dat bier
hierop den Voorz. voor diens welwillende
woorden en hoopte, dat de werklieden niet
door applaus, maar door eenparig toetreden
tot de uieuwe onder-afdeelingen hun dank
«ouden betuigoa. k'j^‘ 1
De Voorzitter «ti^te jfrsn aan, dat do drie
werklieden, die oulangs'*aèfe ile kaarsenfabriek
ontslagen werden, we Ier zyn aangenomen om
dat zy geen lid waren van den N. N. B. B.
De regeling van een reisplan naar Amsterdam
wordt hierop besproken.
De Voort, dankt directeur cn leden van de
zangvereeniging, die nog een nummer ten beate
bobben gegeven. Iljj wjjst er nog op. dat de
R. K. Volksbond wil samenwerken met andere
vereenigingen en zegt teu slotte, dat de R. K.
Volksbond zich niet ten doel stelt lauweren te
behalen. De hoer Van Rjjswyk antwoordt
hierop nog oven, dat hier wol degelyk aprake
is van lauweren te behalen. In dezen tjjd van
opstand en verzet tegen gezag wil de R. K.
Volksbond de orde eu den goeden geest be
vorderen, wjj atollen er oen eer in te werken
tot steun voor altaar en vaderland.
Na het nngen van het oude «Bondslied»
•loot de voorzitter de vergadering. Tot de
onder afdealingen, waarin ook R. K. niet-ledeu
van den R. K. Volksbond werden opgenomen,
traden too tot de afd. «Bleekera* zestien leden
cu tot j^ayafd. Fabrieksarbeider»twee-en-
twintig iWren.
H)
fWat^ dezen mijnheer betreft?” zeide hij, terwijl hij
naar my wees, «gij ziet, dal bet een ongelikte beer
ia. Hij heeft geen houding. Hij is nog geheel zoo,
al» hy door den kleermaker van zijn dorp gekleed
is. Wee» dus zoo goed, er een klant, dia too slecht
gekleed is, bij win te nemen. Als ik u eer bewijs,
Mr. Jolibois I dan moet gij nan mijn vriend eer aan
doen. Te midden van zoo vele minder goede dingen;
zat ik u eene ntfdedeeling doen, die bem genade
in uwe oogen zal doen vindenmijnheer betaalt
kontant.”
Hierop nam Mr. Jolibois, die in een goedd luim
wml mij de maat van aen volledig pak klecren.
ZeW verwaardigde hy zich, te beweren, dat ik niet
aleoht gekleed wa», en beloofde mij, dat hy wel iets
van my zou maken. Alvorsna deze kleederen te
bestsUan, wilde ik weten, hoe veel ze mij «ouden
konten. Deze zonderlinge nieuwsgierigheid, veelmeer
dan de verzokenng van myn vrvnd bevestigde den
kleermaka- in de meaning, dat hij kontant betaald
zou worden.
Ik wachtte de terugkomst van den beroemden
kunstenaar met een weinig ongeduld af. Hij kwam
■tjjdig genoeg terug om ar mij op don dag, waarop
hot contract zou geteekond worden, prachtig en on
kenbaar te doen oitfebn. Dia groote kleermakers
Heden morgen word het aloffeljjk overschot
van den hjor J. G. van Dam ter aarde besteld.
Bjj het Hterfhuia hadden zich opgaatold het
bestuur en loden der Kleermakera-Veroeniging
«Onderling Hulpbetoon* met het vaandel, be
nevens eene deputatie van de muziek 'de/ d.d.
schutterij, waarvan da overledene «edert eenige
jaren eere-lid van was, beide corporation met
omfloersd vaandel.
Op de begraafplaats aangekomen speel da het
mnaiekkorps der d.d. scbntterjj de Marsch Fu-
uèbre van Chopin. Een drietal kram «en be
dekte de Ijjkkist, een van het muziekkorps dor
(hl. schutterjj, eau van de kleermakers-vereeni-
rging cn eon van zjjne kinderen.
Nadat de kist boven de geopende groeve was
nedergezet, nnm de heer J. G. Arente, IfapeU
moester van de muziek der dd. Schuttery bet
woord, die den overledene dank zoido voor
hetgeen bjj bad gedaan voor genoemd Muziek
korps, torwjjl hjj hem dank zeide voor de goede
raad aar. hem gegeven.
duid de heer J. J. Grootendorst,
Voorzitter van de Kleermakera-vereeniging «On
derling 4 Hulpbetoon het woord, die deh over
ledene herdacht als vakbroeder en hetq daar
liet eora^ maar aleclits weinig lijd voor mijn patroon,
on toen allen bjj elkander waren, liep het xoo, dat
ik er „mee belast werd, de authentieke acte, de op
perste wol vnn deze beide huizen, met oen luide n
duidelijke stom voor te lezen. Dssr iedereen reed»
vooruit wist, wal ik zou lezen, vestigde mon or niet
voel aandacht op; maar to n ik zoo vor kwam, dal
ik den naam van de atiftsvrouwvran Montdragon
moest uitsproken, beefde mijne stem een weinig en
kekon mijna oogen onwillekeurig rond, waar de
sohoono Geneiiève zich bevond. Zij zat geheel ach
teraf op de achterste stoelen, maar hare bevalligheid
on hare schoonheid, die schrandere glimlach an die
blik vol vuur, bare bekoorlijkheid in &n woord,
brachten haar al spoedig op dio plaats, welke baar
toekwam, en wel on de eorsto. Toen ik mei de
lezing van hot stukM$raed was, inoost or geteekond
worden, on nu ik da oer. da pen aan den
bruidegom, aan d* bruid, aan do ouders en aan da
grootouders aan te hieden, terwijl ik huu de plaats
aan wee», waar iedereen zyn saam moest* zetten, het
geen da een mat <no haastige on acbtelooze hand,
de ander met deftige letter» dood terwijl do oudere
dames er baro titels en haar voornaam duidelijk op
schreVen en do jongere er slechts enkele onleesbare
letters op kiabbelden. Na al does namen kwam de
baart aau Genevieve. er in haar wit gewaad
uit om te stelen, on deftigheid van do patricischo
on de eenvoud van het boerenmeisje verceoigden
zich in ecu bekoorlijk cogtrast, Zy nam da pen iu
handen on vroeg mij, waar zy moest teekenew.
ITorM rtrrelfrl.)
t
roede getoond ia, wat de invloed van dien Bond
vermag.
Spr. begiot daarna een beschouwing over de
beteekenis van deu werkman in do maatschappij.
De woorden, als vloek gesproken in hot Paradys
«in het zweet uws aanscbyns zult gjj uw
brood verdienen» zyn niet alleen toepasselijk
op heo, die hun brood met de handen moeten
verdienen. Gods Zoon heeft echter den arbeid
geheiligd aan Zyn voedstervader, den nede-
rigen handwerksman, was Hjj onderdanig. Do
Kath. Kerk heeft verder geholpen tot verede
ling van den werkmansstand door opheffing
van de slavernij, verbod van Ijjfsigenscbap,
bevordering van kunsten ea wetenschappen.
Uit de middeleeuwen, die «duistere tyden»,
zien wjj juist de schoonste kunstproducten. De
gilden brachten een zegenrjjk vereenigingsleven,
waarop wjj najjverig mogen zyn. Daar klonk
de schoone leus «vryheid, gelijkheid en broe
derschap!» Wat beteekende die vrijheid? Men
werd ontbonden uit den kring, waarin waar
geluk vinden was. Waarin bestond die ge-
lykheid Men kreeg recht om van bet leven
te genieten doch de middelen ontbraken om
een karig stuk brood te verdienen. En do
broederschap, waaruit bleek die Opstand
tegen het gezag werd gepredikt en de
klove tusschen werkgever en werknemer werd
steeds grooter. In onze eeuw van uitvin
dingen en geleerdheid is het kapitaal steeds
toegenomen en opgeböopt om groote onder
nemingen tot stand te brengen en hoog»
rente te trekken doch wat wordt vergeten
De zorg voor bet lot der werklieden, daarom
moeten zjj zich vereeuigen om voor bun be
langen te waken en te strjjden. Doch dat
vereenigeu moet geschieden op goede grond
slagen. Z. H. de Paus beeft in zjjn Ency
cliek «Rerum Novarum*, die in kabinetten
van vorsten en in «alen van minister» en staat
kundigen gevonden wordt, duidelyk uiteenge
zet, hoe de verhouding van werkgever en
werkman zjjn moet. Een «katheder-socialBt*
heeft aan Spr. verklaard, dat niemand ion te
klagen hebben, als volgens bovengenoemde
Encycliek geregeerd werd. Het is te be
treuren, dat de wenkeu van Z. H. niet beter
zijn overdacht en zjjn raadgevingen niet ge
trouw zjjn opgevolgd. Neen,, wy moeien niet
zeggen, wat hebben de geesteljjken met onze
zaken noodig
Een ry van eerbiedwaardige geesteljjken dwingt
in ons land onze hoogachting afwjj kunnan
geen betere leidslieden hebben. Spr. gaat
voort: wjj moeten vereenigeu op grondslagen,
dia onvergankeljjk zjjn. Het vereenigingsleven
moet vooreerst gebaseerd zjjn op rechtvaardig
heid. Eerbied voor het gezag moei on» steeds
