Maandag 7 September 1896.
36ste Jaargang.
No. 7063.
BINNENLAND.
I
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
ken
WASENSTSIN.
FEUILLETON.
r
en
rwa
.E
nde-
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
lieden behandelde de zchnitoraraad te Mid-
'ms
t
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
er om,
een en
Herbenoemd tot wethouder te Hekendorpde
heer D. W. Van Beuzekom.
worth
tuur,
olie en
&pót-
wa-
zonder
smaak,
2 Kg
i van
GOÜDSCHE COURANT
tarwe
ar in
van
2 ot.
ouver-
gebak,
^Us
es in
J
Beroepen by de Gereformeerde kerk te Gouda
(kerk B) da. D. J. van der Monnik te Zaan
dam (kerk A).
8.
oofdstoeg 1
Ibrug F 22
Moord op den heer Kat.
De sDeli Ct.« ochrijft:
Welwillend daartoe in
thans in de gelegenheid
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
voldoende om hem af te schrikken van een betrek*
king, die men eerst sfjf en tyintig jaar moest ver
vuld hebben om or eonigen lust voor te gevoelen,
even als zy, naar men zegt, die jaron in de galsijsii
hebixn doorgebracht zich oogemakkelyk bewegen
by *t gemis van don keten aan hun voet I
«’i la toch wezenlijk merkwaardig dat hij juist
van daag bij me op *t bureau moest zijn," besloot
Ludeman, half bij zich zelven.
«Die baron ontvangt niet," r.eide de knecht van
van Bernheim, toen Otto zich des namiddags bij
dezen ttanmoldde, maar toen hij zeide, dat hij hem
slecht sproken moest on van 'l gouvernement kwam,
ging de bediende naar achter, verwisselde zyu
voorschool en wit buis met de livreirok on diende
hem aan. Eunice oogenblikken later werd hij boven
gelaten in bot studeervertrek van van Bernheim,
waar deze in oeno vollaire bij de kachel zat. Op
do tafel stond een klein nuffig theeservies en daar,
voor zat Nelly Bernhem, de eenige> zeventienjarige
dochter van den baron'mot een kopje zoo fijn als
het chinesche porselein*en oogjes even blauw als de
figuren op de lange lijzen.'
«Kom meer .eens hier mijnheer Ludeman,’’ geide
van Bernheim, met een minzaam boojdknikje Otto
ontvangende. «Wy kunnen die zaak hier wel eens f
bepraten. Mijne dochter zal er niets van over*
vertellen.” 1
Nelly glimlachte vriendelyk en liet een paar ryen
prachtige 'tandjes zien. Zy zou er niet naar luisteren.
{Voril eereolfi).
del burg de raak tegen J. K. v. d. V.,die gewei
gerd heeft r.yn wapens als schutter in
ontvangst te nemen.
De behandeling geschiedt binnenskamers,
zoodat wy daaromtrent niets melden kunnen.
Men schryft nit Drenthe:
In jaren is de opbrengst van den boekweii-
verbouw niet zoo good geweest als dezen herfst.
Meermalen hoort men beweren, dat ’t slechts
oens i» de zeven jaren een goed boekweitjaar
isindien dat zoo is, dan is 1896 zulk een
zevende jaar. Het beschot is ruimgeen
nachtvorsten of andere schadelyke invloeden
hebben het gewas in zyn groei belemmerd.
Omtrent bet ondersoek in de zaak Hoogsteden
kunnen wjj nog mededeelen dat gister avond aan
bet hoofdbureau van politie iemand gehoord
zou worden en dit wel in verband met eens
verklaring, dat hy De Vos gezien heeft met
eon kind op den dag, dak de ontvoering plaats
had en wel aan een oliekoeken kraam tegenover
den politiepost aan de Galery.
(llott. Nieuwsbl.)
«De Ze-
voorko-
i is, keunis
ire oorzaken
len.
y biologische
op ons ze
es, dat zoo*
leeskundige
keUfken
htigheid
>ijn, mi-
pgewon-
BtmelUke
i zieken,
Ie gevolgen
Spraak-
a de Re
ive, par-
iheugen,
kundige
leien, als
jvingen,
jdder-of
rkregen;
beroerte
ten, wegens
reldheid
n dui.e-
voor de
orhoofd,
handen
ngenoemde
an bleek,
ge meisjes,
nen, die
o de reactie
aangeraden
tellen, dat
W
In het begin dezer week zag vrouw de V.
wonende aan den Gouw-weg te Stolwyk, een
kind in het water liggen. Er was geen tyd
te verliezen, want de kleine lag met het ge
zicht voorover en had veel kans in den modder
te stikken. Fluks sprong genoemde vrouw er
by en reikte het kind het bleek er een te
zyn van H. M. aan een paar toegeschoten
buurlui over. Op hetzelfde oogenblik echter
raakte ay zelve den grond kwyt en verkeerde
spoedig in dezelfde netelige posrtie als even te
voren het geredde kind. En toen werd zy er
met moeite uitgebaald, doch kwam er gelukkig
met den schrik en het onvermydelyke natte
pak af.
GOD DA, 5 September 1896.
Naar men ons mededeelt, belooft de ten
toonstelling van gastoestellen zeer groot te zyn,
verschillende aanvragen zyn reeds ingekomen.
Door eene Duiteche firma is aanvraag gedaan
om een dynamo met motor te plaatsen, waar
door zy in staat is de toegangslaan naar de
Sociëteit »0ns Genoegen* met 6booglanlaarns
te verlichten, die eene sterkte van 5000 kaarsen
vertegenwoordigenook langs de waterzyde
zal door dezelfde firma gloeilicht worden
aangebraebt zonder dat dit het licht in de
zaal zal hinderen.
staat gesteld, zijn wy
cenige nadere bijzon
derheden omtrent deze treurige zaak te ver
melden.
Eerst zy echter opgemerkt, dat het bericht,
voorkomende in de Java-Bode van 21 Juli, en
tnhoudende dat de instructie in deze zaak een
andere wending genomen had, zon slaan op den
thans in volle confessie zynden dader, van allen
grond ontbloot is. Immers, de hoofdgetuige,
die den waren dader aanbracht, is eerst den
21 Juli voor den magistraat alhier verschenen
en wel 's avonds om elf nnr. Dit bericht in
de Java-Bode vindt stellig zyn ontstaan in een
vroeger opgevat vermoeden, dat do daad door
een anderen dan den daarvan .reeds verdachten
minderen militair zon zyn gepleegd, welk ver
moeden echter dra bleek mede ongegrond te
zyn.
De werkelyke dader is de Javeansche koet
sier, vroeger in dienst van deti heer Rose, die
de zaak niet voor zich kou houden en zich
zelf pda hei ware verried door moer vaa do
zaak te vei tollen dan hy kon wéten, tenzy hy
by de zaak tegenwoordig ware geweest. Een
en ander leidde weldra tot arrestatie on kort
daarna tot bekentenis.
De gedane bekentenis of liever bekentenissen
zyn echter danig met elkaar in tegenspraak.
Zeker is het echter, dat de man - om rede
nen van wrok waarschijnlijk den uaam van
den heer Rose, zyn vroegeren meester, in ver
dachten zin in de zaak mengt. De kaba-
raugin maakte zch reeds van deze omstandig-
heid meester, en west o. a. allerlei te verhalen
van sommen gelds die door den koetsier in
verband met deze zaak zouden zyn ontvangen.
Dergelyke verbalen kunnen wy beslist tegen
spreken. Het komt ons voor dat deze zaak
een even ernstig zoo niet ernstiger karakter
draagt dan de treurige zaak, waarin op zoo
slinksche wyze de uaam van den heer Schrok
werd gemengd. We geven dus thans In over
weging, nu de toedracht in hoofdzaak ter ken-
nisae van het publiek is gebracht, verdere
gissingen, beschouwingen on bespiegelingen,
waarmede veleu maar al te gauw gereed zyu,
op te schorten tot de zaak tot algeheels klaar
heid zal zyn gebracht.
In de jongste vergadering van den gemeen
teraad te Zevenhnizen, is herkozen als wet
houder de heer E. Jongeneel.
I -r—-
Benoemd tot onderwyzer te Baarn, de heer
K. Tol, te Nieuwerkerk a/d. IJsel.
De schietwedstrijd uitgeschreven door het
Bataljon der dd. Schuttery so de Weer baar
heids-Vereeniging Burgerplichtop Zondag
en Maandag 6 en 7 September a. s. zal, door
niet beschikbaar zyn van de schietbaan op
Maandag 7 September, uitsluitend plaats
hebben op Zondag 6 September. De prjjsuit-
deeling beeft plaats op Maandag 7 September
des avonds ten 8 uur by den beer llardyzer.
Gondkade. De pryi voor de beeren, zynde twee
bokalen op voet, werd behaald door den heer
J. Zyderlaan en de premie, een paardendeken,
door den heer T. E. den Hertog. Nog onver
moeid werd afgeaproken, dat alle deelnemers
achter elkander een ritje zouden maken naar
Goada en werkolyk was het een prachtig mooi
en zeer opwekkend gezicht, toen men dien
heelen stoet zag aftrekken. Ook Gouda had
daar schik in. By de terugreis werd het
koffiehuis van den heer Christensen te Stol-
wykersiuis even aangedaan en toen men in
Haastrecht terugkeerde, werden, onder veel
gejuich, door den voorzitter der feestsommissie
onder een hartelyke toespraak en met den
wensch, dat Haastrecht in hun gedachte «1
blyven, de pryzen uitgedeeld. Het was dan
ook geen wonder, dat één der mededingers de
feestcommissie dank zegde voor do prachtige
pryzen, voor dit tweede deel van het feest
programma.
Des avonds gaven de muzikanten op het
bordes van het raadhuis een volksconcert, dat
zeer naar het genoegen van het talryke publiek
afliep. Ook werd van tyd tot tyd eenig vuur
werk afgestoken. Hoewel bet feest nu afge-
loopen was, kon men toch bemerken, dat men
nog niet gaarne huiswaarts ging. Men bleef
tot vroeg in den morgen zeer gezellig byeen
en van mond tot mond hoorde men den uit-
Haastrecht heeft waardig feest gevierd.
Hit is oök too, want nog overdag, noch
des nachts beeft men ergens een verkeerd
woord geboord. Het feest van 2 Sept, zal,
zoowel by oud als by jong, lang in herinne
ring bljjven.
Uit Haastrecht schryft men aan de »8ch. CL<
Had men Maandag door vlaggen getoond
werkelijk belang te stellen in de vreugde van
bet Vor-|elyk Huis. Woensdag was de dag,
waarop men hoopte feest te vieren. En dat
heeft in den waren zin des woords plaats gehad.
Reeds vroeg zag men van byua alle huizen
de driekleur wapperen en de inwoners in feest
gewaad door het dorp trekken om te zien, of
iedereen deelde in die feestvreugde. Een achttal
muzikanten gaven om 8 aar van de pui van
bet raadhuis te kennen, dat’de feestvreugde een
aanvang zou nemen. Om 9 uur verzamelden
zich de leerlingen der openbare schoei en enkele
van de christelyke school op bat schoolplein.
Vóór de tocht een aanvang nam, verscheen de
86-jarige inwoner, de heer C. Den Baars,
vroeger hoofd der school te Hekendorp, pp hel
plein om de gelukkige gezichtjes dier lieve
kleinen te aanschouwen. Door de feestcommissie
en de muzikanten voorafgegaan, togen de leer
lingen het dorp doorop verschillende plaatsen
werd halt gehouden en vaderlandscbe liederen
gezongen. By de woning van Mevr. Le Fevre
de Montigny komende, werd aan iederen leer
ling een lekkerny met het portret van Koningin
Wilhelmina ter hand gesteld en de feestcom
missie met het Qtyderwyzeud personeel onthaald*
De voorzitter der feestcommissie, Mr. J. T.
Viruly, bedankte1 HEd. namens de leerlingen
en de jeugdige harten gingen voorwaarts naar roep
het schoollokaal, ö?h‘ dtar even eene nitvüwfa'g’
van Jan Klaassen te zien geven. Die oude
poppenkast schonk hun veel vreugde en genot.
Daarna werdeu zy in de lokalen vereeuigd en
onthaald op melk en krentenbrood en nader
hand op oen bordje poffertjes. De inwendigp
menseb werd goedgedaan en met veel moed
en aangename vooruitzichten toog men naar
den draaimolen, waar de lievelingen den ge-
heelen dag gratis naar hsrtelost konden draaien.
En behoeft men nog te' vragen of daarvan ge
bruik werd gemaakt ‘i Den gebeelen dag tot
’s avonds 6 uur was de molen gevuld, zoodat7
vooral dit deel vsm het programma uitstekend
geslaagd was.
Dos middags te 2 uur ving de ringrydery
aan, 33 paren hadden zich doen inschrjjven,
die allen hebben meegereden. Alles zag er keu
rig netjes uit, vooral de dogcar en het paard
van den vice-voorzitter, den beer A. F. M.
Dopper. Waar men in het dorp kwam, men
zag steeds paartjes, die op dat twee wielige
rylnig met zulk een flink dier bespannen, ge
noten en vooral wanneer het meisje weer een
lintje ryker was geworden. Het einde was, dat
vau de dames de prys, een boulour, werd be
haald door Mej. G. Oskam en de premie, een
doos met 6 lepels on vorken, door Mej. H.
,DE HYPOTHEEK
OP
Integendeel, hy zocht naar den voornaam van den
wynkooper, van wien hij zyn groonlak had toen
dacht hy aan de wyze waarop hy znn jaardag zou
doorbrengen. Deze en dergelijke belangrijke zakén
dwaalden hem door den geest tot bij insliep.
Toch, toen hy den anderen ochtend reeds vroeg
tijdig beneden kwam, en zijne gewone morgenwan
deling doen zou, bleek het dat zijne overpeinzing
van den vorigeu avond niet geheel zonder vrucht wds
geweest.
«Otto,” zeide hy, schier in ’t voorbygaan, «Otto,
vóór je naar de Oost gaat, moet je eerst nog eens
by den ouden heer Vink komen, hoor jongen.' Wyx
kunnen daar misschien nog wol een mouw aan pas
sen. Als je in verlegenheid zyt, is de oude man er
nog; hoor, ja, dat is goed. Dag mevrouwtje,
dag mijnheer Ludeman kompliment aan den gou
verneur.** Met die laatste ^woorden sneed hy eik
antwoord, op zyne eerste mededeeling af, en een
oogenl^Hater was hij do deur uit en doorkruiste
hij, nflHB gewonen snellen gang, de drukke straten.
II.
Het speelde weder vieren en Ludeman
«O, juist, Ludeman. Daar zijn zooveel ambtenaren.
1/ dat uw zoon P”
^f)m uw excellentie te dienen."
«Ook, een goed ambtenaar met der tyd, willen
we hopen," zeide de commissaris, en. mot een min-
zamen glimlach tot het jonge mensch gipg hy verder
en stapte zijn rijtuig in. De Ludomaiis waren juist
op. stoep toen de groote man heenreed. Zy kregen
toen nog een officicelen groot, zoo als een commis*
saris des konings in een provincie aan zyne boogo
waardigheid verplicht ia on de beide Ludomans bo-
gen nogmaals ter aard?.
«Hebt ge 't gehoord OUo? de gouverneur zegt zelf,
zondej dat ik hem iets vraag, dat gij ambtenaar
moot wordon.”
«Och vader, zoo’n man deukt niet aan *t geen bij
zegt, n bij zal 't wel vergeten ook.’’
«Niet denken aan ’tgeen hij zegt! Een staatsman
roo als hij vergeet nooit iets. Hij is een'staatsman,'*
verklaarde Ludeman, die rich zoodanige wezens als
eene byzondere klasse van menseben voorstelde, en
zyn coat missa ris in hot gegeven geval vooral
als de type er van. Iemand die altijd «u” zriAp
tot zyn ondergeschikten en minderen, die eiken Kg
geschoren werd', officieel» dines gaf ou moeielyk te
sproken was, en daarbij nooit de juiste waarheid
zeide, ryas naar demoening van Ludeman een
«staatsman.**
«Zoo ziet ge jongetje, gisteren woudt ge naar de
Oost gaan on van daag opent zich al oen uitzicht.**
«*t Is ook wat,” bropido Otto, die volstrekt
geen neiging gevoelde om bij zyn veder reglementen
te kopiëren en den index bij te Koudon. De kopiën
schoof zijne stukken weer te zamon en maakte zich
gereed om been te gaan. Ditmaal was hy niet alleen
geweest. Otto had hem gezelschap gehouden en zijn
dag doorgebracht met bet kopiëeron der reglementen.
Ze waren af, «netjes schrijven," had Ludeman zakor
wel twintig keer tof zyu zoon gezegd; «netjes schrij
ven Otto, iemand met eon mooie hand kan het ver
brengen in de woreld. Wij bobben hier een jong
mensch gehad, die geen half jaar aan hot gouver
nement was of hy werd bij het ministerie van bui-
tenlandsche zaken geplaatst, voor do paspoorten
alleen om zyne mooie hand.**
«Dat zal er ook wat op aankomen," merkte
Otto aan.
«Wel zeker, de eer van een gouvernement is er
mede gemoeid, dat men in het buitenland geen
vodden vertoontvan *mijn afdeellng gaat er nooit
iels uit dat niet aan ieder kan getoond worden, en
als ik eenmaal zoo gelukkig was je er een plaats
bij te bezorgen, zou ik wenschen dat mijn zoon mij
eer aaudeed."
Otto haalde de schouders opdat ideaal van zijn
vader lachte hem volstrekt niet aanin die ver-
welooze kamer met hare verweerde glazen zijn leven
te slyton, zou eer eene veroordeehng dan een geluk
voor hem zyn. Hij dankte den hemel toen hij met
zyu vader he| bureau weer verliet en hy neuriede
een vrolijk wijsje, toen Lndeman hem eensklaps bij
den arm greep en hem op geheimzinnigen toon
stilte beval. Op geen tien schreden afstand ging
dé commissaris des konings. De ambtenaar boog
zoo diep hy kon en Otto volgde 4*1 voorbeeld.
«Ludeman, excellentie.” uar^eo gemaakt had wazen al ruim
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.35, franco per
