II
L ZN.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
WASSNSTEIN.
BINN^TEAND
No. 7067.
I
35ste Jaargang.
4
FEUILLETON.
|l
Vrijdag 11 September 1896.
i
III
A.
gbaat.
Bron»
en»»
aodQ
9ZV.
II
ij w
CENTEN.
--
j
ALE
fn
too per
srande-
Inzending van Advertentiën tot 1 uur deg midd.
provinciale hoofdingenier
sehool.
f
I
I
I
s hier oni,
vakken en
mijn vier
r ben zoo
by, die
dépöt-
de wa-
NG.
en wordt J
aghuur,
ar volte on
;go zonder
an smaak,
!t., 2 Kg.
Ive van
ribbon
word,
'I
I
eg *2-
•rte Hoofdsteeg 1
GaardbrugF 22.
ten tarwe
;baar in
iks van
an 2 ot.
en, onver-
lijk g.b.lr,
erkrijg-
apjes in
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels A 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De wagenverhuurder J. In ’t Hout heeft
een schryven gericht aan den heer Officier van
Justitie, met verzoek met De Vos te worden
geconfronteerd. (>Rott. N.«)
r het beroep naar de Ge^efor-
Terneuzen, door ds. M. Schuur
aan den Ryn.
De strafzaak tegen J. Beudeker, beschuldigd
van het om hei leven brengen van den artil
lerist Fortuin, zal den 24ea dezer voor de
Haagsche rechtbank behandeld worden.
eerst een bejaard mensoh aangereden zyn,
voor hierin verandering gebracht wordt?
Het moest verboden zyn, dat de kinderen,
vooral in geaspbalteerde straten handwagens
besturen.
ook «De Be
ter voorko-
erkje ia, kennis
i, hare oorzaken
vinden,
j Physiologische
vyze op ons ze-
aucces, datzoo-
geneeskundige
ziekelijken
Krachtigheid
ofdpijn, mi-
d, opgewon-
iohamelijke
r aan zieken,
an de gevolgen
en, Spraak-
id in de ge-
lezelve, par-
n geheugen,
leeskundige
pmiddelen, als
iwrijvlngen.
>-modder-of
verkregen;
oor beroerte
hebben, wegens
sneveldheid
l van duiie-
en voor de
t voorhoofd,
van handen
bovengenoemde
lede aan bleek,
e jonge meisjes,
jrsonen, die
en die de reactie
gend aangeraden
te stellen, dat
Tot
Hamukei
rian. A
Voor1 H
danon.
Voor.wj
candidate
fiOüME COURAJiT
met de woorden >Sneid hem maor«.
D., uiterlyk een nietig ventje, had daarop den
een klein meaje in de borst ge-
Men schryft aan het »U. D.<
>0p het letterkundig congres te Antwerpen
heeft, blijkens een der verslagen, burgemeester
mr. Van Rijsvtyck gezegd: en zelfs de vorsten
van Oranje-Nassau lieten zich, bij al hun ver
diensten, pietf veel met de taai in.<
>Naar aanleiding hiervan verdient in herin
nering te worden gebracht, dat wjjlen prins
Alexander der Nederlanden, de laatst overleden
zoon van Koning Willem III, gewoon was by
al wat hij schreef elk uitbeemsch woord te
vermijden, zelfs de meest gebruikelijke. De
prins was er op gesteld, dat de Nederlandsche
taal zuiver gehouden werd van alle vreemde
inmengels, en gaf daartoe zelf het loffelijk
voorbeeld.
»Men zal zich misschien herinneren, dat de
prins indertyd zich wikkelde in een polemiek
met het Haagsche Dagbladwelk blad naar
de meening van den prins te kort bad gedaan
aan de nagedachtenis van zyn broeder, prins
Willem van Oranje, voor wien hy zulk een
groote vereering had. Prins Alexander schreef
toen een artikel in .Het Vaderl.« en gaf ook
een brochure in het licht.
»En in dat artikel dn in die brochure zal
men tevergeefs naar een vreemd woord zoeken.
En zoo ook was bet in de brieven van den
prins. Hij was een groot vriend van onze
taal en steldp zeer veel belang in de Neder-
laudsche letterkunde.
»0p hem altbans was het woord van bur
gemeester Van Ryswijck niet toepasaeljjk.
De vermoedelijke dader van den moord op
den huzaar Hofman was niet de jatoersche
vryer van het meisje, dat den huzaar had
uitgenoodigd met haar te drinken, maar Lam
bert D. te Veeringen, die heden te Assen
door de marechaussee binuengebracht werd.
By zyn overbrenging heeft D. aan de ma
rechaussee bekent de daad te hebben gedaan,
welke bekentenis hy voor den officier van
justitie herhaalde. Een kameraad had hem
aangezet t-
D., uiterlyk
huzaar met
stoken.
Asser. De provinciale hoofdingenier en Ged.
Sisten a^viierden om de vergunning alsnog
te verleeneni||j
Bedankt %or
meerde kerk te 'I
man te Alphcjn
Een berenleider bracht onlangs den nacht
door in een Hongaarscbe herberg, terwijl men
zyn beer een plaatsje had bezorgd in het op
dat oogonblik leegstaande varkenshok. Midden
in den nacht hoorde men opeens een hevig
BUgstgegil, gevolgd door hulpkreten. De bewo
ners van de herberg en de berenleider snelden
naar het varkenshok en vonden daar een boer,
die door bruintje lang niet vriendschappelijk
werd omhelsd. Nadat men den onvoorziebtigen
bezoeker uit zyne benarde positie bad bevryd,
verklaarde hy het varkenshok te zyn binnen
gedrongen met het oogmerk, om een varken
te stelen, dat hy daar meende aan te treffen.
Het was hem niets meegevallen, dat hy, zoo*
dra hij bet hok binnenkroop, door don beer
werd omarmd, die hem in de worsteling twee
brak. De dief, die leelyk toegetakeld
zal nu nog op den koop toe wegens
poging tot diefstal met inbraak vervolgd worden.
DE HYPOTHEEK
OP
10)
Mooi waren sy geen van beidenleelyk evenwel
ook nietzij waren onbeduidend en van de tien
menschen die haar ontmoetten hadden haar zeker
negen den anderen dag vergeten. I
«O. papa wat hebt u veel gemiit,” was ook haar
eerste woord toen Binnenslyn in de huiskamer kwam.
«Dominé Inheijer heeft zich zoo allerliefst gemaakt
u zoudt er wezenlijk genot van gehad hebben.”
Zoo Binnenslyn onderworpen was tegenover zijne
eohtgenoote, met zyne dochters sloeg hij een geheel
anderen toon aan. Hij zag ze beiden eens aan en
zeid* kort af:
«Op uw jaren moest je meer om een bal denken
dan om dat geteem.”
De schuchtere blondines bloosden tot achter de
ooren en heel bescheiden zeide Frederiek, dat bet
toch zoo innig was geweest; terwyl Antoinette op
merkte dat er nooit een bal was, en zoo er nu en
dan een gegeven werd, zij toch thuis werden gelaten.
«Dat is ook je eigen schuld,” hernam Binnenslyn
knorig, «of liever de schuld van je moeder.”
D meisjes wilden antwoorden, maar juist kwam
de igenlyke schuld binnen, en nu vond de heer
eu co
Burg, en Wethouders
19 Maart 1896, waarby
«Kindlief wat zou ik doen? Indertijd, toen mijn
vader nog in het ministerie was, zou ik carrière
kunnen gemaakt hebben, maar toen hij afgetreden
was, hield myne kans op: de zoons van gevallen
ministers zijn niet gewildondergeschikte betrek
kingen verlangde ik niet, vooral niet omdat ik leven
kon toen beter dan nu maar dat behoort tot
het verledene op dit oogenblik is er voor mij
geene plaats in do maatschappij.”
«Zoudt u er te trotsch voor zijn papa?”
«Trotsch heahaalde van Bernheim, onverschillig
de schouders ophalende? «och neen; als gij een
jongen waart, zou ik zorgen dat gij een betrekking
kreegt, welke dan ook. Maar op mijn leeftijd gaat
dat niet Nellydan wil men geen ondergeschikte
positie en op een hoogen rang geven mijne antece
denten geen aanspraak. Als ik geen bekenden naam
had, ware ’t nog eene andere zaak, maar de heelo
wereld zou er om lachen, mijne vroegere vrienden
zou wel als de burgerij, als ik thans op i"
en veertigste j|ar eene carrière begon. Ik
gehecht niet aan den adellijken titel, maar
hem bezit eii’ gedragen heeft, moet hom handhaven.
Het zou wat te dwaas zijn Nelly, als de baron van
Bernheim, die in der tijd tot de jeunesse dorée be
hoorde, die in den Haag in de beste kringen toe
gang had, ontvanger van belastingen of telegrafist
werd, gesteld al, dat men het mij maken wilde.
Dat gevoelt gij zelve.”
«Maar papa, als u toch leven moet.”
«Leven zullen we altyd, ik heb vrienden genoeg,
maar, ik leef liever onafhankelijk, ook voor u, Nolly.
Gij blijft geen zeventien jaar.”
(TKorit utrvolgd).
Uit Maastricht wordt gemeld, dat vijf der
stakende glasslypers zich weder by de firma
Regout hebben aangemeld, om het werk te
hervatten. Men verwacht, dat dit voorbeeld
door nog meer stakers zal worden gevolgd.
In de gister gehouden openbare vergadering
van de Raad van State, afdeeling voor de ge
schillen van bestuur, werd behandeld -.
Het beroep vau de firma H. A. Schreuder
te Schoonhoven, tegen een besluit van
van Bergambacht, dd.
j aan die firma vergun
ning is geweigerd tot het oprichten van eene
lynoliekokery. Rapporteur de staatsraad mr.
De Uitgave dezer Courant
met uitzondering van Zon-
De prijs per drie maanden is 1.
post 1.70.
l
Afzonderlijke Nommers V IJ F
QODDA, 1Ö September 1896.
De uitslag van l^et
op de ryks booger* burgerschool
Tot del le klaas*
Bamake>|>N. L. Hullemam bn NJ. C. Stak-
'gewezen 1. W
ue 3e klasse toegélaten G. A. Aben-
daoon. .J Afgewezen 1.
*T 11e Ah en 5e klasse Waren elk twee
die zyn afgewezen.
De vó'^jr de vakantie voorwaardelyk loegela*
ten jongelieden, zyn thans definitief aangenomen.
Verschillende jongelieden zyn nog zonder
examen tpegelateh op vertoon van een bfcwys
van toelating op eene andere h^ogere burger-
- I
Aan de medeueclingen over {het schooljaar
18951896, voorkomende in het pas versche
nen programma voor de nieuwe cursus ontlee-
nen wy bet volgende
Bij de opening der lessen, die na afloop van
het onderzoek der nieuw ingeschrevenen en van
de her-examens plaats had op Donderdag 5
September 1895, teide de school in het geheel
102 leerlingen, waarvan 82 voor het volledig
onderwys. Zij waren over de klassen verdeeld
els volgtle klasse 25, waarvan 23 het vol
ledig onderwjis volgden, 2e klasse 32, waar
onder seven voor enkele lessen, 3e klasse 19,
waarby vyf die slechts enkele lessen bij woon
den, 4e klasse 15, waaronder vijf voor enkele
lessen waren ingeschreven, 5e klasse 11, waar
van ééne voor enkele lessen. In den loop van
bet jaar verlieten acht leerlingen de school, öf
wegens verandering in hunne bestemming öf
wegens vertrek aaar elders. Drie nieuwe leer
lingen wetden gedurende dezen cursus van el
ders in verschillende klassen opgenomen, zoo-
dat de inrichting bezocht werd door 105 leer
lingen, waaronder 22 meisjes. Bij de sluiting
der lessen waren dus nog 97 leerlingen aan
wezig, 24 in le, 30 in de 2e, 19 in de 3e, 13
in de 4e en 11 in de 5e klasse.
Het »D. v. Z.« blyfi stryd voeren tegen de
Haagsche politie,
Dagelyks, zoo schryft het blad, maar
vooral des avonds, ryden kwajongens door de
Veenestraat met groote handwagens, blijkbaar
om ontsteltenis onder wandelaars teweeg te
brengen.
Op de meest ruwe wyze wordt dan snel
gereden, vergezeld van onophoudelijk oorver-
doovend geschreeuw: hél béblijkbaar met
geen andere bedoeling dan om straatschenderij
te plegen. De lydzaambeid der politie is in
dejp ergerlijk.
Moet eerst weer een ongeluk plaatshebben,
Db Nederlandsche Kolfbond schryft een na-
tionalen kolfweflstryd (korps- en personeelen-)
uit tegen 20, en 22 dezer, te houden in de
kolfbaan Rechtdoor* te Alkmaar.
Overeenkomstig de bepalingen der nieuwe
faillissementsff’et is door de arrondissements
rechtbank te! ’s-Giavenhage het faillissement
uitgesproken u,kan een inrichting van onderwys
te Schevenihgen. Dit is het eerste geval te
’s-Gravenhatfe, waarby een niet-koopman in
staat van faillissement werd verklaard.
schap van de Provinciale Staten kan bezorgen en
daarom wil hij het van mij koopen.”
«Maar u hoeft het immers niet te koopen, als u
niet wilt vroeg Nelly.
«Dat is te zeggen, Wasenstein heet van mij,
maar er rust eene zware hypotheek op, waarvoor in
der tijd Binnenslijn geld gaf tegen een matige inte
rest, zoodat het verschil tusschen do pachtsom en
de rente altyd nog genoeg bedraagt om met andere
kleine inkomsten een bron van bestaan voor ons te
wezen. Zegt hy de hypotheek op, dan krijg ik
nooit weder zulk eene groote som er voor; do rente
zou ook hooger zijnde opbrengst dezelfdehet
verschil ongeveer niets en ziet ge Nelly, dat
geld kunnen wij niet missen. Begrijpt ge het nu?”
Nelly knikte toestemmend en peinsde.
«Wat zouden wij moeten doen, [apa, als neef
Binnenslijn eens deed wat hij dreigt.”
«En wat hij zeker niet zal nalaten. Wasenstein
behoorde even goed aan zijne moeder als aan mijn
vader en als hy nu dat proces begint, waarvoor
altyd veel termen te vinden zijn, zou ik misschien
al heel spoedig moeten toegeven, want mijn middelen
veroorloven mij geen procesdan zou ik u niets
nalaten.”
«En als u Wasenstein verkoopt aan een ander?”
«Zal ik misschien niet eens de hypotheek kunnen
aflossen.”
De baron van Bernheim on zijne dochter bleven
een geruimen tijd zwygend naast elkander zitten,
beiden vervuld met dezelfde gedachte, die verre van
opwekkend was. Eindelyk vroeg Nelly als deed zij
eene onverwachte ontdekking
«Papa waarom'doet u toch niateP”
plaats gehad, dat noodlottige gevolgen na zich
had kunnen sloepen. Men gaf Trilbymet
mr. Laurence als Svengali en miss Ruggles
in de titelr*!. Op bet oogenblik, dat Trilby in
zwym zou vallen, stiet de actrice een lamp
om. waardoor eenige gordijnen in brand ge
raakten. Het publiek, voornamelyk de toe
schouwers in het parterre, werden door een
paniek aangegrepen eu verscheidene personen
begonnen iu den stampvollen schouwburg een
wilde vlucht naar de uitgangen, toen plotseling
het orkest een vroolyk nummertje ten beste
gaf, waardoor de menschen tot bezinning kwa
men. Men |iet daarop het brandscherm zakken
en eenigei oogenblik ken later kon de voorstel
ling, boswel voor een minder talryk publiek,
worden vbortgezet.
Voor de Rechtbank te Rockford, in Illinois
wordt de volgende zaak behandeld. Een jong
meisje vervolgt daar een buurman die baar
niet wil trouwen, ofschoon hij met hartstocht
een romance vol liefde heeftgefloten
in baar byzyn. Zij ziet in het geval verbre
king van trouwbelofte.
Te Douglas op het eiland Man heeft dezer
dagen in den grooten schouwburg een ongeluk
des huizes het beter om bet onderwerp maar te laten
rusten. Hij zweeg, de meisjes zwegen eveneens en
mama was zoo in de ziel gegriefd, dat zij ook geen
woord spreken kon. Binnenslijn vond zich niet ge
roepen een gesprek te beginnen en zwijgend liep
het soupó af. Met het slaan van elf ure schelde
Frederiek op eene wenk van hare moeder driemaal
de meiden en knechts kwamen binnen en mevrouw
opende den bijbel, las een hoofdstuk, vervolgens een
psalm, waarna zy elke dienstbode bij den naam
noemde en een goeden nachtrust toewenschte.
De dag was daarmede geëindigd en do familie
zocht hare kamers op.
III.
«Wat wil neef Binnenslyn dan eigenlijk, papa
vroeg Nelly, terwijl zij hare hand vertrouwelijk op
den schouder van van Bernheim legde on hem vrien-
delyk in de oogen zag.
«Wat hij wil kind? ons ruïneeren.”
«En waarom Ik dacht dat u het altijd zoo
goed met hem hadt kunnen vinden.”
«De man verbeeldt zich dat hij iets worden moet
en nuttig wezen kan in de maatschappij. Het eerste
is mogelyk, maar aan ’t laatste gelooft niemand.
Hij wil lid van de Provinciale Staten worden en hij
meent, dat hij als eigenaar van Wasenstein daarvoor
in aanmerking zou komen, omdat vroeger de heeren
van Wasenstein iets beteekenden. Zy hadden rech
ten en voorrechten, die sinds lang zijn afgeschaft.
Hij dacht ter goeder trouw dat het reglement van
1713, waarin daarvan gesproken wordt, nog wat be
duidde dat weet hij nu beter, maar toch gelooft
jjij dat het bezit van Wasenstein hem het lidmaat-
Dezer dagen werd gemeld, dat te Steenber
gen een onderwyzer een lid van den raad had
gescholden voor ploert* en >aap«.
Uit eeu omstandig verhaal aan de »N. R.
Ct.« blykt, dat de paedagoog, die op deze
wyze blijk van fijne beschaving gaf, geen
revolutionair, maar integendeel een eerbiedig
vereerder van het gezag* is.
Sedert vele jaren is de verhouding tusschen
den heer van Loon, burgemeester van Steen
bergen, en den hoor Bruinsma aldaar niet roos
kleurig. De oorzaak is algemeen bekend en
is gelegen in de omstandigheid dat de eerste
staat aan bet hoofd van een suikerfabriek en
de laatste als woordvoerder der bieten verbou
wende boeren niet altyd beeft gehandeld en
gesproken overeenkomstig de wenseben en be
langen van den eerste. Deze gespannen ver
houding werd er niet heter onder, toen de heer
tweede toelatingsexamen
ooi is als volgt
zyn loegelatenA. Th.
a g e 1 ij k s
a8?n-
