G
Maandag 12 October 1896.
35ste Jaargang.
No. 7092.
BINNENLAND.
i
(baar.
I
n
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
n.
-
WASKNSTBIN.
FEV1LLETOX.
1
I
II
I
lil
i
SJX
isn.
'sssa
A Sr. ars-
r aaa kst
<wts te
k kMtMl
w aSMW*
"Itt
g‘ff
.LE
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de» midd.
resultaat hebben
Iron,
niet van
l
t
K
IM
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
rhooging
volgende
ierbrood,
jrood en
tot 1
stemming.*'
ik uit ben.
eninff
>oda
»rs.
t. en 26
t. GC-
cwoon
ebuild
inltie-
S3 ct.,
t.. 31*/»
n 36 ct.
(brood
Pakjes
tot 8 ct.
1.01 KSIIIE COURANT
sas over
EXJ
Naar wg vernemen is de 2e luit. 0. J.
Groothoff toegevoegd aan het detachement der
koloniale reserve, dat 7 November onder bevel
vsa kapitein Laoenlle naar O.-Indië vertrekt
Tot setters voor 's Rgks Directe Belastingen
te Moordrecht zgn door den Commissaris der
Koningin herbenoemd de beeren L. Exalto en
C. Hoogerdyk.
uw bezoek kent, zal
bezwaar maken, maar hot
In de gemeente Oudewater heeft zich eene
commissie gevormd met het oog op de kroning
onver Koningin in 1898. Zy beeft zich belast
met het verzamelen van gelden en het vormen
van een plan, om dat feit, dat ais zoodanig
het eerst is in onze vaderlandsche geschiedenis,
op waardige wyze te vieren. Het verhoogt
zeer, dat deze geest zich in onze gemeenhF
openbaart en ons plaatsje bet seboone voor
beeld, door grootere steden gegeven, volgen
gaat, te meer, daar men nu zoo vroeg be.
gonaen is, dat men een flink en degelgk plan
niet behoeft te laten varen wegens gebrek aan
tyd. Moge do commissie allerwege sympathie
en steun genieten, opdat er ook geen gebrek
zjj aan éénheid en geld
(SsMte
mi aako*
i.’SSï
4fa«SSfr
0, kaam*
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De advocaat mr. Vlielander Hein, die door
den staat zgner gezondheid geruimen tyd ver
hinderd was de rechtspraktijk uit te oefenen,
pleitte beden voor don Hoogen Raad. Zgn
tegen pleiter mr. Tborbecke, wenschte hem
openljjk geluk met zgn herstel.
>Leon I von Biehl van den heer A.
Steonsnfa behaalde te'München behalve de drie
vermelde eerste prijzen nog een eerste prijs
gouden medaille in de open klasse.
Naar het Dbd. verneemt is hot bericht
van de >Rsb.< dat de heer mr. C. A. van der
Kemp zgn ontslag als lid van Gedepnteerde
Staten van Zuid-Holland heeft genomen,
verliet in 1859 die standplaats voor Koog a/d.
Zaan en trad als leeraar te Leiden op den
llden November I860.
Onze correspondent te Batavia seint ons
onder dagteekening van heden
De vgand heeft Laboean Hadji op Lombok
ingesleten. (N. R. Ct.)
Door d« -infanterie zal voortaan viermaal
*9 jaars een nachtelgke oefening worden ge
houden. De troepen hebben in dat geval den
volgenden morgen geen dienst.
In de Volksleeszaal alhier zullen op Woens
dag 14 October a. ’s avonds ten 8| uur,
eenige voordrachten worden gehouden door de
hb. D. Rug ter en G. Boot.
DE HYPOTHEEK
V
Maar eindolyk toch zou hy komgnen pm het
onderhoud te vermijden, verliet van Qernhelm tegen
zijne ^gewoonte zijne kamer en ging naar buiten,
zonder te weten waarheen. Nelly was niet beneden
toen het begon te schemeren was zij uitgegaan en
door dé zystraten b*d zö de woning van Ludeman
bereikt wur zij bevond aanschelde. Hoe zy outran
ge» zou Wardenwie haar te woord zou staan, of
by, voor wien zjj kwam te huis was dat alles
zweefde haar verwsgd voor den geest, maar het had
haar geen o ogen blik terug gehouden. Zü vroeg’naar
den heer Vink, en eene welbekende stem antwoordde-
haarOtto zelf had opengedaan. «Freule van Bern
heim!” zeide hy verrast.
«Ja mynheer Ludemanik ben het zelf. Ik wilde
den ouden heer Vink spreken. Maar ik wilde'liefst
niet gezien zyn. Hy is immers te huis F”
«Hy is wol te huis, maar hij slaapt nu. Ik zal
hem wakker maken Otto stond oen oogenblik
stil. Wakker maken. De oude heer had een» on
voor altyd gezegd, dat hy niet gewekt wilde worden.
En bovendien, hy kon Nelly niet in den gang laten
staan on nog veel minder in de huishoudkamer laten
en de mooie kamer was van buiten gefloten.
De heer E. G. C. de Groot van Embden,
burgemeester van Boskoop, beeft namens die
gemeente aan de Kooiaklgke Bibliotheek ten
geschenke aangeboden de vgf hieronder ver
melde boekjes, nit bet midden der 16de eeuw,
welke in het voorjaar van 1896, bg het af
breken van den kerktoren te Boskoop, in een
steen gemetseld waren gevonden.
1. Een profitelyck en troostelick Boecxken
van den Gbeloove ende Hoope (omstreeks
1540 gedrukt).
2. Bokenteniase of Belgdeniase desGheloofe
(Ghedruckt Anno 1566).
3. Catechismus of te onderwgsingbe in de
Cristelicke Leere (Heidelbergscha Catechiomus)
Ghedruckt Annp 1566.
4. Bommighe Psalmen ende ander gbo-
saogbeh die men in die Cristen Ghemeynte
in den Nederlanden is gebruyckende. (Psalm-
boekje ten gebruiko bg de geuzenprook) Anno
1566.
5. (Tjtel van het tweede gedeelte [de titel
van het eerste gedeelte is door een insect weg
geknaagd] Geistlike leder und gesenge van
fromen Christen gomakat, welckere nicht ym
Wjttenb«rgschen Sangbökelein stau.... (Gbe-
drflekt tho Wesell 1544). a
Voor dit geschenk is de dank der Regeering
betuigd aan den gemeenteraad van Boskoop.
(SuCt.)
De oudste predikant der Ned. Herv. Ge
meente te Leiden, dr. H. G. Hagen, hoopt op
2 November a.a. den dag te berdenken, waarop
bij 40 jaren geleden de Evangeliebediening
aanvaardde in de gemeente Piersbil.
Na in April te voren door bet provinciaal
kerkbestuur van Gelderland.als proponent te
zgn toegelaten, werd hg op 2 November 1856
bevestigd tot predikant in gemelde gemeente,
GOD DA, 10 October 1896.
De beer Marl. Bonman is ernstig ziek, soo-
dat hjj vooreerst zgne werkzaamheden niet
zal kunnen verrichten. Zgne pianolessen aan
de stedelgke muziekschool zullen waarscbgnlgk
tgdelgk worden waargenomen door de beeren
Benzekamp en van Zutphen, daar de onder-
bandelingen met den heer Henri Völlmar te
's-Gravenhage niet tot een resultaat hebben
kunnen leiden.
medevoerde. In die rgtuigen hadden plaats
genomen de 5 zonen en heeren familieleden
des overledenen, de beer Burgemeester met
leden van den Gemeenteraad, de predikant der
Ned. Herv. Gemeente, de onderwijzers en de
onderwijzeres der school, de onderwijzers ende
onderwijzeres der R. N. te Schoonhoven en
verdere genoodigden. Diep treffend was de
aanblik op die schare van bolangstelleudon,
welke voor de woningen, op den weg en soms
selfs op een dak hadden plaats genomen om
den somberen stoet toch goed te zien en een
in den regel vochtig, sprekend oog te
richten op dat alles, wat ter eere van den
geliefden meester gebeuren moest. Vóór den
lykstoet gingen de leerlingen der klasse, die de
overledene in den regel zelf onderwees, alsmede
vele kweekelingen der rijksnormaallessen, die
voor deze droeve plechtigheid van heinde en
verre waren saamgekomen. Op het kerkhof
wachtten inmiddels nog vele belangstellenden.
Aan de groeve werd het woord gevoerd door
den heer burgemeester, den predikant, een der
onderwijzers van de school des overledenen en
den directeur der rijksnormaallessen te Schoon
hoven. Hierna uitte de heer Bol, oom van
mej. de wed. Bettink, een woord van welge-
meenden dank voor de veelzijdige hulde, bier
bewezen, en beval vooral de weduwe en de
eenige dochter dea overledenen in de .vriend
schap en den steun van vrienden en vereerders
aan.r Ten slotte dankte een der zonen op
gevoelvolle wyze voor de eer, van zoo ver
schillende zyden zgnen dierbaren vader betoond.
En hiermede was eene plechtigheid volbracht
die niet alleen op alle daarbji aanwezigen,
maar ook op de gansche gerente Berg-
Ambacbt een diepen, blyrenden indruk moet
hebben gemaakt.
Bettinks assebe ruste in vredeDe zóó
ijverige onderwijzer beeft dat verdiend. Zgne
leerlingen (en die vertegenwoordigen meer dan
De geschiedenis van den dag bevat de her
innering dat niet alleen gebouwen, maar ook
menschen zich niet zelden gaarne opsieren,
zegt do llaagacbe briefschrijver van de Arab.
Crt.Het maakt een potsierljjken indruk te
lezen en er de prentjes in de illustraties vau
te zien, dat de keizer van Rusland beden te
Breslau zgn collega van Duitschland ontmoet
in een Pruisisch militair pak, ^erwyl de collega
wederkeerig op zjjn Russisch uitgedost is,
morgen zyn grootpapa in Denemarken begroet
in oen Deenscbe uniform, later zgne grootmama
van vrouwe kant in een Engelsch af Scbotech
pakje te gemoet treedt, om ten slotte straks te
Parys mot den spantalon garauces ah een
generaal van de Fransche armée op te trodon.
Misschien draagt grootpapa te Kopenhagen ook
we] den astrakan talpa on de Russische brook
met zachte laarzen, maar grootmama Victoria
sal zich wel evenmin in 't Russisch nationaal
vrouwenkootuura gestoken hebben alsde president
van de Fransche republiek straks den czaar als
moujik gekleed, ontvangen zal. Men mag ech
ter te Parys wol een beetje voorzichtig zjjn, V
want wanneer nion iemand in een Fransche
generaalsuniform uitbundig met vivo l'empe*
reur I toejuicht, h er heel veel kans dat hjj de
toejuiebers by hut woord houdt. Ik weet niet
of het czaarscbap en keizerschap van Frankrjjk
compatibel zija, maar in *t ergste geval zat ik
toch liever als keizer aan de Seine dan als
czaar aan do Neva, vooral als ik een goedo
vriend was van Wilhelm II.
De sterkste tour met die unifermveranderin-
gen, de dwaze etiquette der gekroonde hoof
den, is eenmaal door keizer Frans Jozef ver
richt, bjj de samenkomst, te Salzburg naar ik
meen, met Napoleon III en "Victor Emmanuel,
een dertig jaren geleden. De kuning van Ita
lië kwam te 2 uur (om maar een tjjdstip te
noemen) aan en de keizer van Oostenrjjk ont
ving bom in een Italiaanocbe uniform. Maar
een kwartier later zou Napoleon III aankomen
en Victor Emmanuel werd nu spoedig wegge
bracht, waarna Frans Jozof weder in de coupé,
die hem aangevoerd bad, verdween, om er
zich oonigo minuten later, juist bjj tjjds, als
Franscb generaal uit te ontpoppen. Het geval
htieft indertjjd in de couranten gestaan, en bet
was dankt mii in slaat om iedereen wegens
in zyn naam doen zult.'*
«Neen,” zeide Nelly, «papa wil er
hooren."
«Zeg dat maar niot te duidelijk aan den ouden
heer oude mensebon hebben zulke zonderlinge denk
beelden.**
«Zoudt ge hom uu maar niet wekken F'* vroeg
Nelly die met den toestand eenigszins verlegen be
gon te wordon er moest eens iemand komen I on
zy stond daar alleen in de seboméring van den
straatlantaarn met een jong mensch. Dat bad toch
geen houding I
vZoo r
volstrekt geen
Donderdagmorgen 1.1. te 11 uren bad ie
Berg-Ambacbt eene indrukwekkende begrafenis
plaatshet stoffelijk overschot van wjjlen den
heer J. G. Bettink, in leven hoofd der 1ste
openbare school aldaar, werd aan den schoot
der aarde toevertrouwd. Tien rgtuigen volgden
de Ijjkkoets, die ook een drietal kransen (van
do onderwijzers en van de leerlingen der rchool,
als ook van de onderwijzers en de kweeke-
liogen der Rijksnormaallessen te Schoonhoven)
was. Do toestahd droeg ook weinig by om haar
dit te docu beselloa en het was volstrekt niet op
don toon, dien zjj in andere omstandigheden tegen
over Vink zou aannomon, dai zjj, toen Otto ver
trokken was, met neergeslagen oogen zeide
«Mynhoor Vink, ik geloof dat de rudon van mijn
bezoek u wel reeds medegedeeld zal zyn door mijn
heer Ludeman.”
«Otto F Die heeft mo or niets van verteld,
freule ten fy ja in Parys gelooAik wel dal
hy er mij over gesproken hoeft. Uw papa hooft
geld noodig, is het (niet F”
Nelly knikte loejitemmond. De woorden bleven
haar in de kool.
«Hoeveel F** veoeg Vink.
Op die vraag had zij niet gedacht. Zy lag toch
voor do hand, maar Nelly was achttien jaar en zy
had het materiele van de kwestie niet overwogen.
«Dat weel ik niet,** antwoordde zij verlegen.
«Heeft uw papa dat niet gezegd F«
«Noen.*
«Dan is bet ook heel mooie lijk om over de zaak
te spreken, freule. Ik ben wol bereid ,to helpen.,
maar ik moet eent weten of ik bolpen kan.*
«Otto weet het,** zoide Nolly op een», hoog
blozend.
«ZooF o ja, die kent do heole geschiedenis. Als
u er niot tegen hebt freule, zal ik Otto hier laten
komen dan kunnen wij met ons drioin eens praten.
Als hy ten minste nog thuis is.”
(For// rorro^d.)
^Zoo als gij wilt,” reide Otto, die van zyn kant
.«..««LI geen haast had om het têle n tfite af te
breken. «Ik zou in uw geval evenwel liever wachten
t hij wakker wenfet-dan is hij in veel betere
;^ming.”
«Maar *t wordt zoo laat, en papa weet niot dat
ia uit ben.*'
«O, ik zal wel zorgen dat gij goed te buis komt
en als uw papa don uitslag van uw bezoek kent, zal
by er ook weL vrede medo bebbec.”
Nelly wilde nog een bezwaar maken, maar hot
Was overbodig; op de kamer naast die, waar zij
stonden, hoorden zy gednüschdo hoer Vink was
#akker.
«Ik zal u aandienen/’ zeide Otto. De deur ging
open-Nelly bleef een poosje alloon en toen de deur
weder geopend werd, kwam Vink zelf te .voorschijn
gevolgd door Otto die de lamp droog. In do eerste
pogenblikken was zij verblind door het licht, zoodat
|ij de eerbiedige buiging van Vink niet een» rag
en geheel vergat dat zy de baronnes vin Bernheim
tn Vink ds kamerbewaarder van haar grootvader
«Wilt ge me volgen?” vroeg hy, «dan breng ik
u naar zijne voorkamer.”
Nelly knikte toestemmend, maar het voorstel waa
gemakkelyker aangenomen dan uitgevoerd. Mevrouw
Ludeman was spaarzaam met hare olie en liet bet
licht in de gang nooit aansteken voor de oude heer
gescheld had. Het was dus pikdonker in het ouder-
wetsohe buis van den ambtenaar en de weg naar
Vink's kamer een doolhof.
«Ik kan niet zien,” zeide Nelly, toen zij een paar
stappen gedaan had.
«Wilt ge begon Otto. maar in plaats van
zijne vraag te voltooien, nam hij haar bij de band
en leidde haar den gang door, den trap op en het
portaal over de voorkamer van Vink, haar waar
schuwende voor eiken drempel en eiken hoek. De
hand van Nelly beefde niet in de zyne, en ook zyn
hand beefde niethij vond er een ontzaggelijk genot
in, die tengere vingertjes in de zyne te houden
maar hy waagde het niet die te drukken en liet ze
onmiddelyk los toen zy in de kamer van Vink waren.
«U begrypt wel jvaar ik voor kom,” sprak Nelly
fluisterend.
«Ik geloof wel dat ik het begrijp.”
«Hebt ge er den ouden heer nooit over gesproken F”
«Zekerin onbepaalde woorden, on ik geloof dat
hy bereid zal zijn.”
«Zoudt ge *t denken I” en thans was het Nelly
die in bare blijdschap Otto’s arm vastgreep en zyne
hand drukte.
«Ik meen er oenigszins zeker van te zyn en
maar spreek er hem zelf over, v Ik zou juist van
avond by uw papa gekomen zflu\ om 'hem over te
halen hot vorzook te doen, dat u uu waarschynlyk
van
voorbarig.
Wel zoo, naar van goederband werd te
kennen gegeven, de heer v. d. Kemp bet voor
nemen aiwi den dag hebben gelegd om in de
najaarsvergadering der Staten van Zuid-Holland
genoeende betrekking met bet oog op zgn
gezondheidstoestand neer te loggen, maar tot
dusver is het verzoek daartoe bg de Staten
niet ingezonden.
Hu geslacht!) lullen hem immer niet minder
waardeerend gedenken dan zgne vele vrioden 1
>(8. CL)« w
