1
1
k
j
I.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
BINNENLAND.
1
r
■n
WASEKSTEIN.
I
Vrijdag 16 October 1896.
35ste Jaargang.
t El lLLt Tü
e
e
No. 7096.
Iilll INIIL COURANT
B
Cents.
entrée.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
zal opgevoerd worden dook
jevracht
duizend
E
niet in orde,” zeide hij,
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VU F CENTEN.
ooging
ilgende
•brood,
ood en
de Na-
en loopt
rQENS-
96, voor
eizigers.
De heer H. W. Bos, klerk-telegrafist 2e kl.
der Staatsspoorwegen te Zotten, is overgeplaatst
naar Gouda.
i.
IP
verkrijgbaar.
loniën
van
geuners,
met meet
doen weerklinken.
Daar
mijne
is
vroeg
Marczi
men,
gerust, meester Strauss! Dat is nu eenmaal de
on 26
Ge
woon
build
litie-
33 ct.»
2l,/s
36 et.
irood
akjes
t 8 ct.
De reizigers vaa
naar Breukelen
Utrecht reizen en
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De justitie te Maastricht werd dezer dagen
om den tuin geleid door een vrouw, die be
weerde den moord op den veldwachter te Gul
pen gezien te hebben en den dader te kunnen
aanwyzen. Op haar verklaring beeft de justitie
een onderzoek in loco in,gesteld, waaruit noch
tans is gebleken, dat de vrouw niets gezien
had en haar voorstelling van het gebeurde
onjuist was. Ten overvloede heeft haar man
gisteren bjj de politie verklaard, dat zyn vrouw
hem heeft bekend alles verzonnen te hebben.
GOUDA, 15 October 1896.
De bjj het 5e regiment infanterie benoemde
2e luit. "J. Kooiman wordt geplaatst bij de
bataljons te Amersfoort in garnizoen.
Beroepen by de Christelijk Gereformeerde kerk
te Rotterdam ds. H. Minderman alhier.
Op een te Weenen gearrangeerd bal werkte,
behalve de beroemde kapel van Strauss, nog
mee een andere van Zigeuners uit Raab.
Pas eens op, Marczizeide graaf H. tot
den dirigent in de pauze, Strauss zal straks
oen voor hed«n avond expres gecomponeerde
wals spelen Als je die naspeelt, krjjgt ge van
my 300 florjjnen »Megless, Méltosag 1(’t
zal geschieden, ExcellentieDe wals wordt
gespeeld, stormachtig toegejuicht, ook gebis
seerd, mam hoe verandert de blyde stemming
den componist, als bij het souper de Zi-
op bet poduim gegaan, de noviteit
‘slepende, vurige kracht in de zaal
hebben die kerels door omkooperjj
partituur weten te krijgen Maar dat
onmogeljjk, want ik ben eerst van morgen
gereed gekomen roept Strauss. »En
is eerst van avond uit Raab aangeko-
zegt lachende graaf H., maar stel je
gaaf van onze Zigeuners, niet waar, Marczi
En by wierp hem de driehonderd florjjnen toe,
waarbjj door de overblufte en opgewonden gasten
nog ettelyke andere werden gevoegd. Zelfs
Strauss wou meedoen, maar zijn Hongaarsche
collega verzocht hem alleen om een handdruk
en een klavier-uittreksel, om de mooie wals
heel precies te kunnen instndeeren.
ïandsch Tooneel< looft een prijs
gulden uit voor een -
Ludeman binnentrad.
//Maak dat jurkje maar
z/Mimi gaat niet.”
//Er is -■
mevrouw verschrikt.
hij zoo lang niet meer bij zijne dochter zou zjjn, en
wat zou dan haar lot wezen? Partijen deden zich
niet voor haar op. De Watte was de eerste geweest
en zou wel de laatste zijn, want voor de Watte was
een huwelijk met de erfgename van Wasenstoin, dat
aan zijn goed grensde, nog iets waard, maar wie ter
wereld zou de arme dochter van een arm edelman
willen hebben. Waarom had hij ook geen gunstiger
antwoord aan den ouden de Watte gegeven, dan
was Nelly bezorgd geweest en hij kon henen gaan
in vrede
Maar de Watte was voor haar verloren en hij
had spoedig zijne partij gekozen. Freule van Bern
heim had hem refus doen lijden er waren arme
freules genoeg op de wereld, dacht de jonge de
Watte en hij had de rijke dochter van een koopman
ten huwelyk gevraagd, die spoedig zyne toestemming
had gegeven, op ééne voorwaarde, dat jonkheer de
Watte eene andere betrekking in de maatschappij
vervulde dan die van ondergeschikt ambtenaar bij
een provinciaal gouvernement. Ook daar was wel
een middel op te vindon. De de Watten hadden
zeer veel invloed en nu dd jonkheer getoond had
dat hij zich tot een ordelijk en goed leven wilde
schikken, en de enkele vlagen, die hem uit zyn
studententijd nog waren bijgebleven, met de jaren
wel zouden ophouden, vooral wanneer hy verloofd
zou zyn, zou die zaak wel spoedig in orde komen.
Het was half viermevrouw Ludeman was ijverig
bezig om, nog voor het middagmaal, een jurkje
voor een dér jongsten gereed te maken, die des
avonds naar een kinderbal gaan zou, toen de sleutel
in de deur werd gestoken, en een oogenblik later
een motto of spreuk, waarmede ook het stuk
gemerkt moet zyn.
Het bekroonde stuk wordt het eigendom der
Vereeniging, en
hare artiesten.
Het zal niet in druk mogen veredbynen dan
een jaar na de eerste opvoering.
De inzenders der niet bekroonde stukken ver
klaren zich bereid, ze aan de vereeniging,
wanneer deze het verlangt, in uitsluitend eigen
dom af te staan tegen eene som van een hon
derd gulden in eens en één percent per bedryf
van de bruto recette.
Wat het bekroonde stuk betreft, wordt de
uitgeloofde som van duizend gulden beschouwd
als minimum van bet droit- d’auteur, berekend
a één percent per bedryf der bruto recette.
De jury is samengesteld uit de heeren H.
L. F. Pisuisse en A. L. H. Ising te ’s-
Gravonhage, F. Smit Kleine te Haarlem, L
J. Vellman, Taco H. de Beer, M. B. Mendes
da Costa en mr. M. G. L. van Loghem te
Amsterdam, v
>De Koninklijke Vereeniging Het Neder-
‘*J““u fn-- ’“.oft csa prys van dir.ïxnd
oorspronkelijk in de Neder-
landsche taal geschreven tooaeelstuk, m drie
bedryven, dat:
a. nog nimmer door druk of opvoering het
licht heeft gezien
b. een onderwerp behandelt uit de Neder-
landsche historie, de geschiedenis van bet
Oranjehuis of het Noderlandsche volksleven
c. geschikt bljjkt te zyn, niet alleen om voor
H. M. de Koningin ter gelegenheid der kro
ningsfeesten opgevoerd te worden, maar om
later eene plaats te behouden op het repertoire
der Vereeniging, en
d. haar door eene daartoe door den
Raad van Beheer uitgeooodigd en die zich
welwillend met deze taak belast, ter bekroning
zal worden voorgedragen,
De mededingende schrijvers moeten hunne
stukken inzenden vóór of op den eersten Sep
tember 1897, ten huize van mr. M. G. L. van
Loghem, Parkweg 74 te Amsterdam, secretaris
der jury.
De stukken moeten duidelijk geschreven
zyn, met een andere hand dan die van den
anteur, wiens naam niet te lezen mag zyn op
het stuk zelf, maar opgegeven moet worden in
een gesloten briefje, van buiten voorzien van
Zyn tentoonstellingen voordeelig voor de
infceuders? Deze vraag welke dikwyls gedaan
ia en enkel met algemeenheden beantwoord
kou worden, wil men in Beieren door stellige
gegevens trachten op te lossen. Het bestuur
van het Beiersche bedrijfsmuseum, van walk de
tentoonstelling te Neurenberg is uitgegaan,
heeft aan alle inzenders eenige vragen voor
gelegd omtrent hun omzet voor zoover die in
verband staat met de tentoonstelling. De mei^e-
dedeelingen geschieden geheel vertrouwelijk en
er zullen enkel verzamelcyfers worden bekend
gemaakt.
In een tweetal gemeenten op Zuid-Beveland
zyn door de rijkspolitie medicynen in beslag
genomen, afkomstig van een vreemden kwak
zalver. Als dit heer ergens komt, informeert
hy eerst waar zieken zyn en waaraan zy lyden.
Hy zoekt hen dan op, deelt mede hoe het met
den toestand van den zieke is en biedt het
medicijn aan dat tot genezing kan dienen. De
man is nog niet ontdekt en schijnt onder ver
schillende namen te reizen en zaken te doen,
die bun, met wie hij ze doet, meer schade dan
voordeel bezorgen. (M. C.)
Omtrent het gebruik van kilotneterboekjes
is door de Staatsspoorweg-maatschappy alsnog
bepaald, dat leerlingen van kostscholen, semi-
narien, enz. geacht worden te behooren tot
het huisgezin van .hunne ouders (resp. van
degenen, die daarmede io dit opzicht zyn ge-
lyk te stellen)zy behooren dus niet tot het
huisgezin van den kostschoolhouder (resp. pre
sident van het seminarium, enz.) noch totdat
van hunne medeleerlingen.
DE HYPOTHEEK
OP
40) -
Otto verliet hemin de vestibule ontmoette hij
nog //toevallig* Nelly.
«Heeft papa toegestemd
«Geheel en al."
«Maar dat bezwaar omtrent den erfgenaam?”
«Ook dat heb ik uit den weg geruimd.”
«Hartelijk dank voor allee, mynheer Ludeman,”
zeide Nelly hem de hand toestekende en Otto nam
zoo eerbiedig afscheid van haar als altoos, maar een
van beiden hield de handen die zich inéén gesloten
hadden wat langer te zamen. Als Otto het niet was,
moest Nelly het geweest zyn, maar elk voor zich
geloofde dat de ander het had gedaan.
Wasenatein was behouden; het gevaar was afge
wend, maar op dien tyd ran spanning voor van
Bernheim was een tyd van reactie gevolgd. Zyne
fierheid was gebroken, nu ze goeu tegenstand meer
ontmoette, en in weinige maanden was de baron
jaren ouder geworden. Zyn geheele verleden begon
te reageeren en de krachtvolle man werd een knor
rige gryeaard. Nelly hield hem meer nog dan vroe
ger gezelschap en nooit zag men hem meer in het
publiek dan in elkanders gezelschap. Maar van
Bernheim gevoelde dal zijne krachten afnamendat
trein 4’», met bestemming
kunnen in het vervolg «ia
aldaar overgaan op trein 115.
Toen de mailtrein van Vlissingeu naar Ober
hausen gisterenochtend om half zeven te Rozen-
daal aankwam, was bet Duitscho postrytuig
warm geloopen, en wel zoodanig dat de vlam
er uitsloeg. Onmiddellyk werd alles uit het
rytuig geladen, en de wagen zelf uit den trein
verwyderd. Nadat de post in eeu personen-
rytoig was overgebracht, kon men de reis met
eenige vertrag.ng voortzetten.
ge wel, mynheer Ludeman, dat ik uw zoon niet
vergeten heb,” en toen moest ik hem nog bedanken
toe.
Ludeman wreef zich het voorhoofd af, waarop
groote droppelen zweet lagen. Dat waa dan het
loon voor zijn on vermoeiden dertigjarigen arbeid ten
dienste van de provincie.
,/’t Is schande, Ludeman gij moet het er niet
bij laten rustengij moet aan den koning schryven.”
«Och de koning bemoeit zich met die dingen niet;
dan had hij wel dagwerk. Neen vrouw, ’t is ge
daan, er is niets tegen to doen, dan ons te onder
werpen, en dat is de wijste partij, want anders
loopen wij nog gevaar dat men hot op Otto ver
halen zal. In dat opzicht hooft men dan toch ge
daan wat ik wenschte.”
„En wat zeide de Watte?”
„Die is op jachtdie kwam vandaag niet.”
„En zal die de afdeeling nu waarnemen?”
Ludeman haalde de schouders ophet was zoo
beslist. O Ito zou bel werk doen en do Watte het
geld en den titel krijgen.
Er was er echter een, die zich met de zienswyze
van den staatsman niet vereenigdeOtto weigerde
de betrekking te aanvaarden. Hy had er nooit om
gevraagd hij had ze nooit verlangd, en als men
hom aanstelde, zou l.et toch maar wezen om hem
even als zijn vader in de kracht van zyn leven op
zijde te zetten voor den een of anderen gunsteling.
Kortom hy weigerde onvoorwaardelyk.
(JTorJi rervolgd.)
Naar het >Hbld.< verneemt, hebbeu de ar
beiders aan de tabakskerververy van den heer
G. ten Brnggencate te Abcoude te Almelo bet
werk gestaakt, omdat een hunner wegens te
late komst op het werk werd ontslagen.
jurkje
nt.”
toch niets met Mimi gebeurd vroeg
«Neen, maar wij zullen van levenswijs moeten
veranderenik ben bij don gouverneur geweest
met Januari krijg ik myn pensioen.”
«Myn God Ludeman. wat hebt ge gedaan I”
«Nietsniets ter wereld, of liever, ik heb altijd
mijn plicht gedaan ik was een trouw en werkzaam
ambtenaar, maar de gouverneur zegt, dat ik op ja
ren komdat ik naar mijn rust zal verlangen dat
jeugdige krachten noodig zyn kortom, ik krijg
mijn ontslag en de jonge de Watte komt in mijne
plaats.”
«Maar die weet er immers niets van I"
„Dat is ook zoo, maar de gouverneur informeerde
zich eerst naar hem, en daar ik weet dat hij zyn
protégé is, meende ik wel te doen met wat goeds
van hem te zeggen, en (oen vroeg zijne excellentie,
of hij mijn bureau zou kunnen waarnemen, en ik
heb ja gezegd.”
«Maar mijn hemel, Ludeman, wat ben je toch
onnoozel.”
«Och kind lief, wat zou het gebaat hebben, of ik
neen zeide. Het was zoo beslist. Maar de gouver
neur is een staatsman en dio menschen weten het
altijd zoo in te richten, dat een ander zelf zijn vonnis
velt. Om een pleister op de wond te leggen be
loofde hy, dat Otto met Januari bij myn afdeeling
zou worden aangosteld en dat hij morgen maar aan
het bureau moest komen om de zaken te leersn.
By het heengaan zeide zyne excellentie nog: «tiet
In de Haagsche Ct,« betuigt mr. S. J.
Enthoven zyn sympathie met den stryd, die
thans opnieuw ondernomen wordt tegen bet
Gisteren zyn te Dordrecht geslaagd voor
het akte-examen in d vrye en ordeoefeningen
der gymnastiek, de dames C. W. Schriek en
A. M. Teeling, en den heer M. Boogaerdt,
allen alhier.
Ter kennis van de landmacht ie gebracht
dat bij sententie van het Hoog Militair Ge
rechtshof in appèl is veroordeeld tot militaire
gevangenisstraf van een jaar, met ontzegging
van het recht om by de ge.vapende macht of
als militair geëmployeerde te dienen, voor den
tyd van drie jaren, de kapitein-kwarliermeester
N. H. M. van A. van het le reg. vesting
artillerie en zulks ter zake van falsiteit in een
administratie of bewind van penningen waarin
hy gesteld was.
By de heden gehouden herbesteding van
aardappelen voor de troepen in dit garnizoen
werd ingeschreven door
P. Multoot f 2.09
A. A. C. van Aseb en L. Kaptein 2.07
G. Kooy1-99
de H.L. wegende 65 É.G.
De Amsterdamscbe Echo schrijft
Er is een plekje in onze stad waar elljen
vooravond aich jongens bevinden om ratten te
vangen of te dooden.’ Het is namelijk aan den
ingang van den kolk onder den Dam, begin
Rokin, ongeveer op de plaats waar eens een
wakkere weesjongen een plan verydelde, om de
Beurs door buskruit in de lucht te doen vliegen.
Daar voor dien kolk ligt een reueacbtigen
afsluitboom en nu komen beele benden lang
staarten uit het riool op dien balk azeu naar
wat daar af en aandryft.
Ook Dinsdagnacht gebeurde dit.
Over de leaning geleund, stonden eenige
nachtvogels, bekende straatindividuen, te kijken
naar twee of drie collega’s, die van twee puin
schuiten steenen hadden gehaald en daarmede
de waterratten bestookten
Dit lokte, ondanks het late uur, veel bekyks.
Onder die kykers bevonden zich ook eenige
studenten en sportlui. Zij beweerden dat de
rattenjagers niet veel zouden vangen.
»Wy vangen altijd wat,« was het antwoord
en dit bleek waar te zyn ook.
Toen de heeren kort daarna in Polen* za
ten, bemerkte een hunner, de beer v. d. H.
uit Utrecht, dat door een van de jagers zyn
gouden horloge mei dito ketting was gevangen.
De politie werd niet in het geval gemengd.
De jagers hadden dus een goede jacht gehad.
4
