QS
DE Ml! ffl DM
lb
Lfflffl
ro,
BINNENLAND.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
*1 'J
Dinsdag 20 October 1896.
OTJflB
No. 7099.
35ste Jaargang.
?a,
FEV1LLETO IM.
wHi
kC**,W(.
Ma.
I
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
nieuwbenoemde hoogleeraar
i1
DU
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
mentator ten dienste staan, die hem hebben
doen besluiten naar Utrecht te komen.
>ns geilJu»
/intarewte
ben, dit te
gratie M
Tij van aMe
•ging.
I.B.
GOÜDSCHE tOIKA VI
N8IJAG8.
stilte storen.
Eerst na
weder eene
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Wroote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Op 5 Sept. 1896 is te ’sGravenhage in de
gemeentebank van leening een zilveren re-
De rechtbank to ’a-Hertogenbosch beeft dr.
W. M. R. W.gemeentegeneesheer te Os,
vrijgesproken van de beschuldiging, gegrond
op het weigeren van verloskundige hulp aan
eene behoeftige vrouw.
De bevestiging van H. M. de Koningin is
bepaald op aanst. Zaterdag 24 dezer, des voor-
middags 11 uur, in de benedezaal van het
koninklijk paleis te ’s-Gravenhage.
De nieuwbenoemde hoogleeraar aan de
Utrechtscho Universiteit, dr. W. H. Julius,
aanvaardde Zaterdag aldaar zyn ambt met een
rede, ten onderwerp hebbende vcritiek in de
natuurkunde,* daarmede niet bedoelende het
streven naar waarheid beschouwd als van on
dergeschikt belang; het ziften en wikken en
wegen van denkbeelden met het doel om de
waarde, die zij voor de wetenschap bezitten, te
bepalen «en hulpmiddel dus tot den opbouw
onzer physische kennis, dat naast de zintnige-
Ijjke waarneming en naast de logische dedeetie
zpn plaats bekleedt.
In zyne toespraak tot de curatoren zeide de
hoögleeraar, dat hoezeer hij te Amsterdam met
klimmende ingenomenheid werkzaam was, het
vooral de betere hulpmiddelen waren, welke
in het Utrechtsche laboratorium den experi-
Men zegt, dat de heer Van der Linden,
directeur van de Koninklijke Mil. kapel van
het regiment grenadiers en jagers, weldra we
gens ziekte den dienst met pensioen zal ver
laten.
een steenen beeld deed denken, zooals men ze som
tijds op oude graroD ziet uiigehouwen.
Het was zoo doodstil in het vertrek, alsof het
door geen sterveling bewoond was. Er tikte niet eena
eene pendule, en van de straat zoo min als uit het
huis zelf, kwam het geringste geluid de doodsoho
een betrekkelyk langen tijd klonk er
stem en ditmaal was het die van de
dame die naast de kanapé in een armstoel zat, en
die even als de oude matrone hare houding onver
anderd bewaard had.
«Ik neem het u niet kwalijk, mama,” zeide zij,
op denzelfden half bitte:eu, half treurigen toon als
te voren, «dat gij Constance eene kleine terechtwij
zing gegeven hebthaar mond spreekt somtijds
dingen die men inderdaad nauwelijks kan aanhoorer. I
Overigens schijnt zij de zaken, helaas, precies in te
zien zooals zij zijn; het eenige onderscheid bestaat
hierin, dat wij slechts denken, wat zij hardop ge
zegd heeft. Als het met onzen neef wezenlijk zoo
geschapen staat als men zegt
De oude vrouw haalde de schouders op. /(Ge
schapen staat zooals men zegt? Dat is al heel
zonderling, kind,” antwoordde zij en weder werd in
hare stem die koele hardvochtigheid hoorbaar, waar
mede zjj zoo straks hare kleindochter berispt had.
«Dat kondt gij toch, dunkt mij, even goed weten
als ieder ander.”
«Niet geheel en al, mama, wyl ik my nooit om
al de twijgjes en bladeren van onzen stamboom be
kommerd heb bet loof is te dicht, al zyn er meer
dorre dan groene bladeren; en
(JFordt vervolgd).
GOUDA, 19 October 1896.
Gisterenavond werd het Comité voor de
Gastentoonstelling en het daar aanwezige pu
bliek aangenaam verrast door de Muziekver-
eeniging Harmonie* alhier, die geheel gratis
eene uitvoering gaf, die tot aller genoegen werd
uitgevoerd, getuigende van flinke studie en
vorderingen.
Het is jammer dat genoemde vereeniging
nog te weinig bekend isongetwijfeld zullen
velen na deze kennismaking bij voorkomende
gelegenheden dit korps uilnoodigen hunne fees
telijkheden op te luisteren.
ryk, mama?” wendde zij zich eensklaps tot de dame
die zoo diep in een leunstoel bij het kanapétafeltje
gedoken zat, dat men van de plaats waar het vra
gende meisje by het venster zat, nauwelyks iets van
hare gestalte zien kon.
«Ryk P” klonk het terug op een toon, die het
midden hield tusschen bitterheid en melancholie,
«kind, uwe grootmoeder noemt zyn jaarlijksch in
komen eene som die ons voor goed uit den nood
zou helpen.”
«Dan is het goed I” riep het jonge meisje en wipte
met eene lichte bevallige beweging van den stoel op
en voor den spiegel die boven do console hing. Zij
schoof hare donkere lokken terug, die zich verder
dnn noodig was op het blanke voorhoofd en de ro
zenkleurige wangen gedrongen hadden en knikte haar
beeld in den spiegel met een nieuwen, overmoedigen
glimlach toe.
«In orde, mama 1 Die rente willen wij niet voor
ééns, maar voor altyd hebben gij, grootmama, Her-
mine, o myne zuster,” en zij wendde zich tot deze
laatste en vervolgde op pathotischen toon«de ont
luikende bloem uwer liefde zal onder zulk een he
meldauw
«Vergeet u zelve uiet,” viel de borduurster haar
in de rede, op wier voorovergebogen gelaat bij de
laatste woorden harer zuster een sombere trek ge
komen was.
«O, wees daar niet bang voor. Myne belooning
zal bestaan in het geluk dat ik voor u allen zie
bloeieneene rijke tafel, een prachtig toilet, zalig
heid in de armen van den geliefde en tot nog toe
onbereikbare
Hier werd de spreekster van twee kanten te gelijk
Tot leden van bet bestuur van den Alge-
m een en Nederlandschen Wielrydersbond zyn
gekozen voor Zuid-Hollnnd A. Goekoop, mr.
A. E. Haantjes, J. H. L. M. van Hoek, E.
H. Kruyff Lzn., J. P. Hooftmaa, dr. van
E verdingen.
de vertraging 45 minuten te zyn. De sneltrein
der N. C. 8. M., die te 10 uor 29 to Utrecht
moet aankomen, arriveerde daar eerst te 10
uur 57. De eerste trein van Zwolle naar
Utrecht had enkele minuten te voren te Erme-
lo-Veldwyk den Utrechtschen trein gekruist, en
kwam op tijd te Utrecht aan.
Daar de trein van 6 uur 22 by het bin
nenreden te Harderwyk geen snellen-gang
meer had, is een ernstiger ongeluk, waarvan
de gevolgen niet «ouden syn te overzien, voor-*
komen.
Men schryft nader omtrent de ontsporing
van trein 165 te Harderwyk:
De trein bestond oit een locomotief, sen
bagagewagen, twee rijtuigen eerste- en tweede
klas, een postrytuig, twee derde-klasrytuigen
en een goederenwagen.
De locomotief volgde het juiste spoor, doch
de bagagewagen sprong uit de rails met het
gevolg, dat bat overig deel van den trein ten
deele op bet naastbygelegen blind spoor, ten
deele met de wielen in het zand terechtkwam.
De verbreking der koppeling tusschen den
locomotief en den bagagewagen bracht de
Westingbouse-rem terstond in werking, zoodat
de locomotief eenige meters verder automatisch
stopte, en het machine-personeel met den schrik
vry kwam.
Het ongeluk is waarschijnlijk veroorzaakt
door een defect aan het onderstel van don
bagagewagenbet middelste der drie paar
wielen geraakte los en veroorzaakte alzoo de
ontsporing. Dit paar wielen is in het zand
teruggevonden, dicht by de plek, waar de ont
sporing begonnen moet zijn. Het wisselstuk,
in de oumiddellyke nabyheid, is volkomen gaaf
gebleven, zoodat moet aangenomen worden, dat
de wissel niets met bet ongeval te maken heeft
gehad trouwens de wissel lag naar behooren
en leidde op het juiste spoor.
Van den bagagewagen is het onderstel ver
nield, bet hovenstuk aan splinters geslaven.
De hoofdconducteur van Rooy en de beide
conducteurs 'Gunther en Wilschut syn tusschen
bet hout bekneld geraakt; men vond hen let
terlijk onder bet puin en half onder het zand
begraven.
Gunther de pakmeester (niet de postmeester
zooals wy hiervoren melden bleek onmid-
dellyk gedood te zyn zyne rechterhand
hield nog de rem omklemd, die hy dadelyk
moet hebben aangevat, zoodra hy den schok
der ontsporing gevoelde. Zyn lyk werd naar
het bagagelokaal gedragen en later door bos
pi taal-soldaten van bet zand en stof ontdaan
het bleek toen, dat de ongelukkige man, die
een vrouw en 5 kinderen achterlaat, eene diepe
wonde achter het oor had bekon en en dat hem
1)
Het versleten gordijn voor de deur bewoog zich
nog men kon den voetstap van hem die het ver
trek verlate» had op don beuwvalligen trap van tree
tot tree hooren afdalen. Nu was de heengaande
beneden, de zware huisdeur ging met krakend geluid
open en viel met een zwaren slag weder tegen het
lederen kussen terugbijna in hetzelfde oogenblik
zeide een jong meisje dat meer op een stoel wipte
dan zat en haar aangezicht tegen de kleine doffe
ruiten gedrukt had, op levendigen toon
«Wat is die neef een knap en aangenaam mensch.
Van hem mag de dominé gerust zeggen, ah hij hem
trouwt: ««En hij zal uw heer zyn.*”* Dat is hem
wel aan te zien.”
«Zoudt gy dat ook nog vinden als hij uw heer
eens werd Want daar zoudt gij niet legen hebben,
naar het sehynt,” vroeg hare zuster, die op den twee
den stoel in de vensternis zat en ook thans niet van
haar tapisseriewerk opkeek. De stem klonk onbe-
schryfelyk zacht voor de scherpe vraag.
«Myn heer Och, waarom niet P” vroeg de eerste
en er vloog een by'na overmoedig lachje over het
levenslustige gelaat. «Mij dunkt hy is altoos meer
waard dan onze gewone hedendaagsche apen en boe
ren, Hy is mooi, jong, van adel, rijk is hij
Naar men meldt, beeft het Hoog Militair
Gerechtshof te Utrecht bet vonnis van den
krygsraad te Leeuwarden tegen den van het
le reg. iuf. te Assen gedeserteerden en te
Amsterdam gearresteerden 2e luitenant Wee-
huizen geïuterjecteerd.
Tynan weigerde een der talrijke reporters,
die hem bij het verlaten van de gevangenis
te Boulogne opwachtten, te woord te staan.
Hy ging met een vriend naar Parys, om een
advokaat te raadplegen, en zou beden via
Cherbourg naar Amerika gaan.
Bell verscheen gister weer voor den politie
rechter te Londen. De zaak werd een week
verdaagd, om nieuwe getuigen te hooren.
Zaterdagmorgen is op twintig meter afstand
van het station Harderwyk de trein der Ne-
derlandsche Centraal spoorwegmaatschappij, die
te 6 uur 22 van Utrecht vertrok, ontspoord.
Het ongeval geschiedde by het binnenrijden
op het hart van een der wissels. De locomotief
bleef in de rails, doch de bagagewagen werd
er uitgeworpen en geheel verbijzeld, terwyl
twee gemengde rijtuigen le eh 2e klasse (en
naar men ons van enkele zyden meldt ook
een rytuig 3e klasse) evenals bet postrytuig
erg beschadigd werden.
In den bagagewagen bevonden zich de post
meester Gunther, die terstond gedood werd, de
hoofdconducteur Van Rooy en de conducteur
Wildschutzij en de machinist Van Lanteren
werlen zwaar verwond. De hoofdconducteur
werd per trein naar Utrecht vervoerd, en daar
met den trein-brancard raar het St. Andreas-
gestiebt gedragen de beide andere gewónden
zijn opgenomen in het hospitaal te Harderwyk.
Enkele onzer berichtgevers melden dat ook
passagiers licht gekwest werden andere deelen
mee, dat de reizigers ongedeerd bleven. De
stand van de wissels en de weg moet na
technisch onderzoek in orde zyn geweest,
voor het ongeluk plaats had. Aangezien er
voor het Nation Harderwyk drie spoorbanen
liggen, en de ruïne slechts een der lynen ver
spert, is de stoornis in het verkeer gering. De
sneltrein uit Utrecht, volgende op* die van 6
uur 22, bracht de passagiers in de richting
Zwolle; bij aankomst aan dat station bleek
De commissaris van politie in de 2e sectie
te Amsterdam (bureau J. D. Meijerplein) ver
zoekt namens de ouders Montefiorepark 18
aldaar, opsporing en bericht omtrent Kaatje
Maller, tamelyk lang, voorhoofd hoog, haar
en wenkbr. donker, gebogen neus met littee-
ken, mond gewoon, tanden gaaf, lippen en kin
gewoon, aangezicht rond, litteeken aan de
rechterpols, gekleed met blauw katoenen japon
met witte stipjes, zwarte stoffen rok, lichten
mantel met zes paarlemoeren knoopen, grijze
omslagdoek, kamgaren damesbottines, vrouwen
zak met zeep en kam, ondergoed vermoedelyk
gemerkt M. of K. M., gryze Jaeger kousen,
blauw baaien rok en witte rok. Daar zij se
dert 5 October jl. vermist is, vreest men dat
baar een ongeluk overkomen is.
in hare rede gestoord hare zuster greep met driftige
hand haastig haar werk bij elkander, stond plotse
ling van haren stoel op en liep met vuurroode
wangen naar de deur en middelerwijl sprak eene
nieuwe stem die van de kanapé kwam, droog en
hard
«Kind, uwe étourderie wordt mij lastig. Ik geloof
dat het voegzaam voor u zyn zal dat gij in uwe
kamer tot bedaren komt en leert inzien wat u voor
u zelve en uwe familie past. Adieu, mon enfant.”
Zij die deze strafpredikatie hield en wier stem
wij, zooals gezegd is, nog niet gehoord hadden, was
eene zeer lange, oude dame die in het oogloopend
recht in den hoek der kanapé zat. Zij gebruikte
de rugleuning dor kanapé in het geheel niet on de
zijleuning slechts door er haar puntigen elleboog
op te laten rusten, die tusschen de opgeslagen kan
ten harer mouw on de lange zwart zijden mitaines
te voorschijn Iwam, terwijl zij, met de handen op
den schoot, hare duimen om elkander heen liet
draaien. Dat spel werd ook onder het uitspreken
van bovengemelde woorden niet gestaakt, en er was
geene andere beweging in haar te zien, dan dat zij
hare tot nog toe voor zich uitstarende groote don
kerbruine oogen, met eene harde koude uitdrukking
op het jonge meisje liet vallen. Die blik bleef, toen
de oude dame reeds weder zweeg, onveranderd de
zelfde uitdrukking bewaren, volgde het jonge meisje,
dat, hoewel pruttelend, zonder tegenstand of tegen
spraak de kamer verliet, en bleef op de deur rusten
totdat deze gesloten waa en het gordyn er weder
onbewegelyk voor hing. Toen eerst sloeg zij hare
oogen weder neer en het gelaat en de houding der
dame namen weder de onbewegelijk heid aan, die aan
montoir horloge, gemerkt 44258, met vergulde
randeu, patentglas, koperen cuvet, porseleinen
wyzerplaat met Romeinsche en gewone cyfers,
vergalde minuutwyzers en dito secondowyzer
beleend. De minuten worden aangeduid met
vergulde stippen. De baitenkast ia voorzien
van een effen schild waarom eenig lofwerk. Het
horloge is geborgen in een hoornen kast,
waarin ligt een rood laken lapje, waarin ge
prikt staan de letters T. O.
Op denzelfden datum is voorwaardelyk ver
kocht in een buis van verkoop met recht van
wederiakoop een schilders diamant, bestaande
uit een bruinhouten steel met koperen voetstuk
gemerkt K. K. Beleen- en verkoopbriafje zyn
in het bezit gevonden van Willem Cornelia
Beekman, geboren te Utrecht 7 Mei 1868, die
zich bevindt in het hois van bewaring te
’sGravenhage, ah verdacht van diefstal van
verschillende gereedschappen en horloges op
bouwwerken te's Gravenhage gepleegd.
De commissaris van politie der 2e afieeling
verzoekt dringend de opsporing van den eige
naar van de hierboven vermelde voorwerpen
en bij ontdekking bericht daarvan.
De statistiek der sterften over Juni 1896
aan dat in Zuid-Holland, met eene bevolking van
1,061,828 inwoners het aantal overleden met
levenloos aangegeven op 1000 inwoners per
jaar bedraag 18,76.
Op 1000 inwoners komen in die statistiek
de volgende gemeenten voor
Delft met 22,46 overledenen.
Dordrecht15,17
Gouda 21,50
Den Haag. 17,36
Leiden 12,86
Rotterdam. 17,61
Schiedam 18,55
