DE FAMILIEHAGENBAC1L ‘S ff fdavq Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. ft 1 1 Mo. 7109. 35 ste Jaargang. FEV1LLETOX. if. a Jtrecl 3 Zaterdag 31 October 1896, BINNENLAND. J’? J r gerapte-veld wachter te Bergambacht .temdMDü van, den Bosch,Sagent van politie (dihiert/ 'Jij w n J C 1 I rO f ien tok»t. stool an van Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. na ▼roolyk met mij rla«r” iod en Der rsohinied. De 1 Haastrecht, ia klasse i venhagf Voor het gerechtshof in Den Haag «fond gisteren terecht de koetsier te dier stede, die door de rechtbank aldaar werd veroordeeld tot I.OHNII E COURANT ADVERTENTIES worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Men schrijft Bij bts'uit alle ouders van openbare scholen D en B (de bedeelden uit gezonderd) verplicht zullen worden voor hunne kinderen een hooger of lager schoolgeld, al naarmate hunner verdiensten, te betalen. 11) Het prachtige weder vau dio lente, en mijne oude lievelingsgewoonte verlokten mij tpt eene voetreis door de ziet gij, daar komt het al hoogst romantische streek welke ik door moest. Op den tweeden morgen wandelde ik vroeg een eenzaam, afgelegen bergdorp uit, waar ik overnacht had en liep den goheelen dag door, met innig genot door de prachtigste berg- en boschpartijen heen, in het heerlykste weder, dat slechts tegen den middag iets te warm werd; een gids die zich aangeboden had, had ik, ouder gewoonte, van de hand gewezen en zoo liep ik, alleraangenaamst gestemd voort, zon der mij aan den gebaanden weg te houden. Ik meende verstaan te hebben dat ik slechts den grooten weg in het oog te houden had om des namiddags aan myn doel te komen, en wijl ik op mijne zwerf tochten nog nooit vermoeid geworden was, kon ik niet inzien waarom ik mij niet veroorloven zou nu eens een vredig groen dal te onderzoeken, dan weder eene hoogte te beklimmen, die mij een heerlijk uit zicht over al die wilde of liefelyke partyen beloofde. Het is mogelijk dat ik den grooten weg niet zoo geheel had kunnen missenof ik had er misschien biet nauwkeurig genoeg op blijven letten, was mis- ohien te ver afgedwaald.; zooveel is zeker dat ik, Z1BK 4 i ingenaWÉ ons uit Waddingsveen vau B. en W. is bepaald, dat schoolgaande kinderen op de Het Dinsdag io den Open Rystuio te Rot terdam door een kantoorlooppr verloren bank biljet van f 1000 werd door een sleeper uit den Zwaanshals gevonden, die gisteren van die vinding kennis gaf. De uitgeloofde belooning van f 100 werd hem toegekend. 18 maanden gevangenisstraf wegens oplichting of verduistering van drie rijwielen, door hem resp. te Haarlem, Utrecht en Gouda gehuurd. Beklaagde ontkende het hem ten laste gelegde. Het O. M. vorderde bevestiging ter zake van oplichting voor alle drie de feiten. De verdediger, mr. J. P. de Maak, refereerde zich aan 's Hofs oordeel. Uitspraak 12 Nov. De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering1 van Zon- en Feestdagen. J- f Het dantal aanlegplaatsen van stoombooten 'is niet te aters,|60 antwoord. Ik trad binnen, in een koelen schemer- achtigen gangliep verder in eene huishoudkamer of eetkamer, in een half donkere keuken, waar de kolen nog op den haard gloeiden en waar nog on- gewasschen vaatwerk stondvan menschen wss echter niets te zien. Daarna kwam ik aan de eigenlijk gezegde groote ves ibule, uit welke de hoofddeur van het gebouw naar buiten voeren moest; het was eene oude, hooge on groote ruimte met overblijfsels van verouderd stukadoorwerk aan muren en zolder daarna opende ik wijl de hond, die nog altijd deftig naast my bleef, dien kant uit liep, eene deur in een der zijmuren der vestibule en keek in een groot fraai vertrek, insgelijks met stukadoorwerk versierd, met herten gewei en reehorens hier en daar tegen de wanden, met ouderwetsche meubels, koel on vol van een goudachtig groen schemerlicht, wijl de zonnestralen door hot loof van een grooten boom dio voor het venster stond, in de kamer drongen. In dat won- dervollo tooverachlige licht lag, dicht bij het venster een jong meisje in een ouden met leder overtrokken leunstoel vast in slaap, mot rozen op de wangen, de lippen half geopend, haar boofdje zacht tegen het zwarte leder gedrukt.” „De Schoone slaapster in het bosch, de Schoone slaapster in het bosch I” riep Constance en klapte lachende in de handen. „Neef, gij zyt zelf een dichter 1” „Ja, de Schoone slaapster in het bosch I” zeide de jonge man, wiens aanvankelyk half schertsende, half spolachtige toon reeds lang door een ernstigen en gemoedelyken toon vervangen was. (JFordt eervo^d) toen ik weder eens van een dier zijsprongen op mijn weg terugkeerde, op een pad kwam dat ik eerst voor het rechte hield, maar dat een Oogenblik daarna een verkeerde weg bleek te zijn het voerde mij toch spoedig veel te ver van de mij voorgeschraven richting afbleek ook hoe langer zoo meer verwaar loosd en voor rijtuigen geheel ontoegankelijk, en bracht mij in eene streek, die blykbaar ver verwijderd ag zelfs van het geringste menschelijk verkeer, waarvan ik op myn rechten weg altijd door de spo ren had kunnen zien. Ik kwam geen mensch meer tegen, het wild vloog telkens, nu eens op zich zelf, dan weder bij groepen, dwars over mijn pad en scheen niet eens van mij te schrikken. Hot werd al stiller en eenzamer en het bosch werd hooger en dichter nergens was meer eene afsluiting, een uit gang te zien en toen ik op eene hoogte klom ten einde om my heen te zien, zag ik wijd en zijd niets anders dan de groene toppen der boomen. Kortom, ik was mooi verdwaald en moest wel den nog be- staanden, maar reeds bijna tot voetpad ingokronpen weg vervolgen, en geduldig afwachten waar en wan néér hij mij bij menschen brengen zou. Daarover zou ik mij wel is waar weinig bekommerd hebben,” merkte de verteller glimlachend aan, „maar ik begon honger te krijgen, wijl het reeds lang middag was en ik het beloofde houtvestershuis niet gevonden haddaarbij was ik vermoeid ook; het was, zooals ik zeide, zeer warm geworden en dat begon mij in het ingesleten dal, ondanks de schaduw van hef bosch, vrij hinderlijk te worden. Ik dacht er reeds aan mij oen gemakkelijk plekje aan eene of andere beek, welke ik meermalen aan trok op te zoeken, om daar honger, vermoeidheid en overmaat van warmte in den slaap te vergeten, toen ik don vooruitspringenden voet v< n een berg omsloeg en eensklaps eene menschelijke woning voor mij zag em oud vreemdsoortig gebouw, waarvan mon den oorsprong niet moer herkennen konof het een klein jachtslot op zich zelf was geweest, of hel overblijfsel van een grooter gebouw, of van eon klein in den loop der tijden verlaten en vergeten heeron- goed het kon dat alles geweest zijn. De diep» stilte die er in hoe -echte, deed mij vermoeden dat het gebouw onbewoond zou zijner drong geen enkel geluid tot mij door, dat van een mensch of een dier afkomstig zijn kon. Toen ik evenwel vor der kwam, ontdekte ik niet alleen pene soort van tuin, die goed onderhouden scheen te worden, maar behalve het hoofdgebouw nog iets dat tot stalling of schuur kon dienen. Verder naar achteren word die opene plek in het bosch weder door boomen ingesloten, maar het bosch liep hier spoedig uit althans ik zag in de verte reeds de blauwe lucht door de boomen schemeren. Menschen zag ik niet toon ik bet huis genaderd was en op het niet afgesloten voorplein trad. Daar kwart mij evenwel een groote eIele bond tegen; zulk een prachtig dier als ik ooit ergens gezien had. Of het dier nu zoo guedig van aard was, of dat ik ook op hem de macht uitoefende, welke ik reeds meermalen opgemerkt heb over dieren te bezitten, weet ik niet; dieren weten overigens zeer goed te onderscheiden of zij in een vreemde vriend of vyand hunner heeren of van zich zelven voor zich hebben. De hond berook mij en ging toen vriendelijk en vroolijk met mij naar de opene zijdeur. Ik riep oen „goeden dag” naar binnendoch er kwam geen Men zy gewaarschuwd. Donderdagmorgen vroeg een fietsrijder op een kruispunt van den weg te Waddingsveen aan eemge nietsdoende lui, den weg naar Rotterdam. Met een staien gezicht wees men hem in Noordelyke richting, waardoor hij spoedig nabij Boskoop kwam. Na naar den verderen weg gevraagd te hebben, kreeg hy de overtuiging ongeveer een uur af- stands in tegengestelde richting afgelegd te hebben. De terugtocht werd door hem (onder welke aangename gedachten?) terstond aan vaard. GOUI^A, 30 October 1896. beer P. Wan Leeuwen, pnderwyzer te lï benoemd tot onderwijzer 4e Éan één der openbare scholen te ’s Gra- kerken. Hy bespreekt nu het de Engelsche staatskerk onder en een inrichting van hooger mderwijs, die echter betere sportlui dan degelyk mannen levert. De geachte spr. deelt thans mee, welke werkzaamheden van de Evangelische alliantie uitgaan en geeft aan, waarom in ons land zoo weinig belang stelling hiervoor getoond wordt. De terugreis was gunstiger dan de heenreis ds. Gunning werd door zijn vrienden in het vaderland verwelkomd en blijde ziet hij terug op de dagen, die bij in Londen heeft doorge- bracht. De lezing die met gebed was geopend, werd nu ook met dankzegging besloten. De Ie. ing werd bijgewoond door een talrijk publiek, dat zeker het Bestuur van de Christ. Jongl. Ver. Daniel dankbaar is voor de uit stekende keuze in ds. Gunning gedaan. Deze .cxjz- weet op aangename en- degelyke wyze zijn toehoorders bezig te houden. uiteonda-ing van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzónderlijke Nommers VIJF CENTEN. In tegenspraak met het bericht als zou de heer, die Zondagavond by de Chasséstraat te *s Gravenhage door de stoomtram werd overre- den, met doodelyk gevolg, van de tram zijn gevallen door het breken van den ketting waartegen hy op het overvolle achterbalkon leunde, wordt van bevoegde zijde medegedeeld, dat de ketting niet gebroken is, zich integen deel nog in denzelfden gaven toestand aan het rytuig bevindt, cn de overledene de «enige passagier op bet le klasse balkon was. maar vooral op Zondag straatpredikers aan treffen en opmerkelyk en pryzenswaardig is do eerbied, die biefby getoond wordt. Eerbied voor den godsdienst is de schoonste karakter trek van het Engelsche volk. Dat de christelijke liefde zich niet onbetuigd laat is noodig voor een plaats als Londen. Wat zou anders van zulk eene bevolking terechtkomen? Jaarlyks Wordt in Londen 100 millioen gulden aan armen- of krankenverzorging besteed. De hoofdkerk van Londen, de St.-Panluskerk, is verrukkelijk Jschoonspr. roemt den zang in de Eogelsclft ontstaan van Hendrik VIII 01 ontwikkelde ij gisteren te Dordrecht gehouden exa- fde vrjjp- en ordeoefefiingen der gym- ’Of,'ia.| geslaagd de hjer P. M. de 1 j qj sterdam is beno^mcf tót onderwijzeres j der lopen bare lagere scholen mej. M. lumus JfrNieuvrèrkerk. Gistqwmavönd weird door den Weer Dr. J. H. Güiroing J.Hzn.,‘\fr?(fikant te Utrecht, een lezing gehouden in dpJSocieteit >f$e Reunie* alhier. Naar aanleiding van een reis naar Londen, die de geachte spreker met twee vrienden als afgevaardigde voor de Evangeli sche alliantie dezen zomer gedaan had, was zyn onderwerp >Een kijkje iu Londen De lezing werd in twee deelen gescheiden le Londen als Wereldstad, 2e het geestelyk Londen. De Spr. merkte vooraf op,' dat rei zen- blykbaar zoo kalmerend werktde drie reisgenooten, allen theologanten, hadden elkaar geen enkele Keer in het baar gezeten, daarom was een uitstapje naar Londen, vooral voor strijdlustige predikanten, teer aan te bevelen. Op de heenreis was het weder niet gunstig en daardoor kon de Spr. hier den minder prettigen toestand van sommige medepassagiers beschrijven. Den wal bereikt hebbende, werd een uur van den trein gebruik gemaakteven werd gepauseerd te Chattam, waar voor de Hollanders natuurlyke aangename geschied* kyndige herinneringen opdoemden. In Londen aangekomen ging ieder naar het hem opgegeven adres en zoo kwam Ds. Gun ning bij een aanzienlijke familie in het Westend. Hy roemt deze welwillendheid doch klaagt over de uitspraak van de Engelsche taalhy brengt hierby in herinnering, wat Heine over de Engelsche taal gezegd beeft. Spr. kan geen denkbeeld geven van de onmetelijkheid van Londen op zeer hooge torens heeft hij nooit het einde kunnen zien van de huizenzee dezer stad. By de bespreking van de geschiedenis der wereldstad merkt spreker op, dat nog tal van herinneringen beptaan aan jde Romeinen. Ondanks oorlogen en besmettelyke ziekten is de bevplking van Londen steeds vooruit gegaan. Thans telt Londen 5 millioen inwoners en juarljjks vermeerdert dit getal met 40 duizend. Om1 een voorstelling te geven van de drukte en de grootschheid van Engelands hoofdstad deelt Spr. mee, dat te Londen bestaan IlOQOj huurrytiiigen, 1000 trams, 10000 omnibusseó, 17 hooyl- en ^300 bystations van spoorwegen. tellen. Verder treft men aan 50 the- muziekz^len, 1300 kerken, 3600 post- waarvoor 17000 brievenbestellers. «Hlet jmiddelpunt van Bonden, de stapelplaats van pen bandel,- is de City. Op den dag heersebt hier een onbeschrijlelyke drukte, ter wijl avonds alles rustig is. Enkele M2- gronds/wordenMaar met tonnen goipis betaald. Sprr. vfyet hier op den prakfiseben geest v^n den Edgelschman en zyn bistorischen zin, die zeker een waarborg voor h t behoud van na* tionalitéit is. Het concervatisme van den Engelsèhman gaat gepaard met échten libéralen zin, die bestaat in het erkennen der goede eigenschappen van tegenstanders. Het politie personeel, dat 20duizend man telt, wordt door het volk flink gesteund, wijl dit terecht be grijpt, dat orde in zulk een menschenmassa een onmisbare factor is. Dat deze massa verbazend groot is, blykt hieruit, dat in binnen-Londen 1600 slagers en 1800 kleer maker» wonen men vindt hier 2000 sigaren winkels en 6000 herborgen. In Londen ver schijnen 500 dag- of weekbladen de drukpers van >de Times* levert 20 duizend exemplaren per uur. Op het gebied van reclamemaken wordt Londen misschien alleen door Amerika overtroffen. De Spr. deelde eenige koddige staaltjes hieromtrent mede. Thans schilderde de geachte spreker een ander tafereel n. I. het arme Londen. Vreeselyke ellende heerscht hier; een pen van Zola en een penseel van Doré zouden noodig zijn om den toestand hier weer te geven. In het tweede gedeelte van de lezing begon de geachte spreker de Eugelschen te roemen om bun zin tot leniging van den nood der evenmenschen. Van nature is de Engelechman lastig, zelfzuchtig en trotsch op zyn natieals waar Christen is hy in het weldoen een toon beeld zonder wederga. Engeland telt ze bij tientallende lords, die op openbare straten of in achterbuurten werken voor het zielenheil van anderen. En ook de dames uit de hooge standen doen van hun godsdienst blyken. In elk deel van Londen zal men op eiken dag, Men schrjjft uit Zierikzee Eenigen tyd geleden is voor de rechtbank alhier een proces gevoerd over eene hooge rekening van een in dit arrondissement wo nenden geneesheer, en wel ttiaachen date en de erfgenamen eener overleden patiënte. Dit proces hééft nog al de algemeene aandacht getrokken, minder om het bedrag dan wel om da vraag die de zaak beheerscht, namelyk of een dokter rekenen kan zooveel hij wil en den patiënt niet anders overbljjft dan te betalen. Zooals men weet zyn de dokters by het bepalen van hun honorarium aan geen vast tarief gebonden, en wordt dus dikwyls de stelling aangenomen, dat de r atiënt die de hulp van den geneesheer inroept en hem alzoo zyn vertrouwen schenkt, daardoor ook geheel en al aan diea geneesheer overlaat om de belooning zijner diensten, naar eigen opvatting, te be groeten, zonder dat de patiënt later tegen die begrooting bezwaren kan inbrongen. Dit stelsel werd ook in dit proces uitvoerig verdedigd door den procureur eu advocaat van den als eischer optredenden geneesheer, mr. A. I. F. Fokker. Deze beriep zich ten gunste van zijn stelsel op verschillende recbterlyke uitspraken, terwijl by bovendien aan de byzondere omstandigheden, die ten d«ze z. i. moeten worsen in aanmer king genomen, andere argumenten ontleende b n e f- s M alnjeem s

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1896 | | pagina 1