DE FAMILIEHAGENBAC1L
‘S
ff
fdavq
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
ft 1
1
Mo. 7109.
35 ste Jaargang.
FEV1LLETOX.
if.
a
Jtrecl
3
Zaterdag 31 October 1896,
BINNENLAND.
J’? J r
gerapte-veld wachter te Bergambacht
.temdMDü van, den Bosch,Sagent van
politie (dihiert/ 'Jij
w n
J
C
1
I rO f
ien tok»t.
stool
an
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
na
▼roolyk met mij
rla«r”
iod en Der
rsohinied.
De 1
Haastrecht, ia
klasse i
venhagf
Voor het gerechtshof in Den Haag «fond
gisteren terecht de koetsier te dier stede, die
door de rechtbank aldaar werd veroordeeld tot
I.OHNII E COURANT
ADVERTENTIES worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Men schrijft
Bij bts'uit
alle ouders van
openbare scholen D en B (de bedeelden uit
gezonderd) verplicht zullen worden voor hunne
kinderen een hooger of lager schoolgeld, al
naarmate hunner verdiensten, te betalen.
11)
Het prachtige weder vau dio lente, en mijne oude
lievelingsgewoonte verlokten mij tpt eene voetreis
door de ziet gij, daar komt het al hoogst
romantische streek welke ik door moest.
Op den tweeden morgen wandelde ik vroeg een
eenzaam, afgelegen bergdorp uit, waar ik overnacht
had en liep den goheelen dag door, met innig genot
door de prachtigste berg- en boschpartijen heen, in
het heerlykste weder, dat slechts tegen den middag
iets te warm werd; een gids die zich aangeboden
had, had ik, ouder gewoonte, van de hand gewezen
en zoo liep ik, alleraangenaamst gestemd voort, zon
der mij aan den gebaanden weg te houden. Ik
meende verstaan te hebben dat ik slechts den grooten
weg in het oog te houden had om des namiddags
aan myn doel te komen, en wijl ik op mijne zwerf
tochten nog nooit vermoeid geworden was, kon ik
niet inzien waarom ik mij niet veroorloven zou nu
eens een vredig groen dal te onderzoeken, dan weder
eene hoogte te beklimmen, die mij een heerlijk uit
zicht over al die wilde of liefelyke partyen beloofde.
Het is mogelijk dat ik den grooten weg niet zoo
geheel had kunnen missenof ik had er misschien
biet nauwkeurig genoeg op blijven letten, was mis-
ohien te ver afgedwaald.; zooveel is zeker dat ik,
Z1BK 4
i ingenaWÉ
ons uit Waddingsveen
vau B. en W. is bepaald, dat
schoolgaande kinderen op de
Het Dinsdag io den Open Rystuio te Rot
terdam door een kantoorlooppr verloren bank
biljet van f 1000 werd door een sleeper uit
den Zwaanshals gevonden, die gisteren van die
vinding kennis gaf. De uitgeloofde belooning
van f 100 werd hem toegekend.
18 maanden gevangenisstraf wegens oplichting
of verduistering van drie rijwielen, door hem
resp. te Haarlem, Utrecht en Gouda gehuurd.
Beklaagde ontkende het hem ten laste gelegde.
Het O. M. vorderde bevestiging ter zake van
oplichting voor alle drie de feiten.
De verdediger, mr. J. P. de Maak, refereerde
zich aan 's Hofs oordeel.
Uitspraak 12 Nov.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering1 van Zon- en Feestdagen.
J- f
Het dantal aanlegplaatsen van stoombooten
'is niet te
aters,|60
antwoord. Ik trad binnen, in een koelen schemer-
achtigen gangliep verder in eene huishoudkamer
of eetkamer, in een half donkere keuken, waar de
kolen nog op den haard gloeiden en waar nog on-
gewasschen vaatwerk stondvan menschen wss echter
niets te zien.
Daarna kwam ik aan de eigenlijk gezegde groote
ves ibule, uit welke de hoofddeur van het gebouw
naar buiten voeren moest; het was eene oude, hooge
on groote ruimte met overblijfsels van verouderd
stukadoorwerk aan muren en zolder daarna opende
ik wijl de hond, die nog altijd deftig naast my bleef,
dien kant uit liep, eene deur in een der zijmuren
der vestibule en keek in een groot fraai vertrek,
insgelijks met stukadoorwerk versierd, met herten
gewei en reehorens hier en daar tegen de wanden,
met ouderwetsche meubels, koel on vol van een
goudachtig groen schemerlicht, wijl de zonnestralen
door hot loof van een grooten boom dio voor het
venster stond, in de kamer drongen. In dat won-
dervollo tooverachlige licht lag, dicht bij het venster
een jong meisje in een ouden met leder overtrokken
leunstoel vast in slaap, mot rozen op de wangen,
de lippen half geopend, haar boofdje zacht tegen
het zwarte leder gedrukt.”
„De Schoone slaapster in het bosch, de Schoone
slaapster in het bosch I” riep Constance en klapte
lachende in de handen. „Neef, gij zyt zelf een
dichter 1”
„Ja, de Schoone slaapster in het bosch I” zeide
de jonge man, wiens aanvankelyk half schertsende,
half spolachtige toon reeds lang door een ernstigen
en gemoedelyken toon vervangen was.
(JFordt eervo^d)
toen ik weder eens van een dier zijsprongen op
mijn weg terugkeerde, op een pad kwam dat ik eerst
voor het rechte hield, maar dat een Oogenblik daarna
een verkeerde weg bleek te zijn het voerde mij
toch spoedig veel te ver van de mij voorgeschraven
richting afbleek ook hoe langer zoo meer verwaar
loosd en voor rijtuigen geheel ontoegankelijk, en
bracht mij in eene streek, die blykbaar ver verwijderd
ag zelfs van het geringste menschelijk verkeer,
waarvan ik op myn rechten weg altijd door de spo
ren had kunnen zien. Ik kwam geen mensch meer
tegen, het wild vloog telkens, nu eens op zich zelf,
dan weder bij groepen, dwars over mijn pad en
scheen niet eens van mij te schrikken. Hot werd
al stiller en eenzamer en het bosch werd hooger en
dichter nergens was meer eene afsluiting, een uit
gang te zien en toen ik op eene hoogte klom ten
einde om my heen te zien, zag ik wijd en zijd niets
anders dan de groene toppen der boomen. Kortom,
ik was mooi verdwaald en moest wel den nog be-
staanden, maar reeds bijna tot voetpad ingokronpen
weg vervolgen, en geduldig afwachten waar en wan
néér hij mij bij menschen brengen zou. Daarover
zou ik mij wel is waar weinig bekommerd hebben,”
merkte de verteller glimlachend aan, „maar ik begon
honger te krijgen, wijl het reeds lang middag was
en ik het beloofde houtvestershuis niet gevonden
haddaarbij was ik vermoeid ook; het was, zooals
ik zeide, zeer warm geworden en dat begon mij in
het ingesleten dal, ondanks de schaduw van hef bosch,
vrij hinderlijk te worden.
Ik dacht er reeds aan mij oen gemakkelijk plekje
aan eene of andere beek, welke ik meermalen aan
trok op te zoeken, om daar honger, vermoeidheid
en overmaat van warmte in den slaap te vergeten,
toen ik don vooruitspringenden voet v< n een berg
omsloeg en eensklaps eene menschelijke woning voor
mij zag em oud vreemdsoortig gebouw, waarvan
mon den oorsprong niet moer herkennen konof het
een klein jachtslot op zich zelf was geweest, of hel
overblijfsel van een grooter gebouw, of van eon klein
in den loop der tijden verlaten en vergeten heeron-
goed het kon dat alles geweest zijn. De diep»
stilte die er in hoe -echte, deed mij vermoeden dat
het gebouw onbewoond zou zijner drong geen
enkel geluid tot mij door, dat van een mensch of
een dier afkomstig zijn kon. Toen ik evenwel vor
der kwam, ontdekte ik niet alleen pene soort van
tuin, die goed onderhouden scheen te worden, maar
behalve het hoofdgebouw nog iets dat tot stalling
of schuur kon dienen. Verder naar achteren word
die opene plek in het bosch weder door boomen
ingesloten, maar het bosch liep hier spoedig uit
althans ik zag in de verte reeds de blauwe lucht
door de boomen schemeren.
Menschen zag ik niet toon ik bet huis genaderd
was en op het niet afgesloten voorplein trad. Daar
kwart mij evenwel een groote eIele bond tegen;
zulk een prachtig dier als ik ooit ergens gezien had.
Of het dier nu zoo guedig van aard was, of dat ik
ook op hem de macht uitoefende, welke ik reeds
meermalen opgemerkt heb over dieren te bezitten,
weet ik niet; dieren weten overigens zeer goed te
onderscheiden of zij in een vreemde vriend of vyand
hunner heeren of van zich zelven voor zich hebben.
De hond berook mij en ging toen vriendelijk en
vroolijk met mij naar de opene zijdeur. Ik riep oen
„goeden dag” naar binnendoch er kwam geen
Men zy gewaarschuwd. Donderdagmorgen
vroeg een fietsrijder op een kruispunt van den
weg te Waddingsveen aan eemge nietsdoende
lui, den weg naar Rotterdam. Met een staien
gezicht wees men hem in Noordelyke richting,
waardoor hij spoedig nabij Boskoop kwam.
Na naar den verderen weg gevraagd te hebben,
kreeg hy de overtuiging ongeveer een uur af-
stands in tegengestelde richting afgelegd te
hebben. De terugtocht werd door hem (onder
welke aangename gedachten?) terstond aan
vaard.
GOUI^A, 30 October 1896.
beer P. Wan Leeuwen, pnderwyzer te
lï benoemd tot onderwijzer 4e
Éan één der openbare scholen te ’s Gra-
kerken. Hy bespreekt nu het
de Engelsche staatskerk onder
en een inrichting van hooger
mderwijs, die echter betere sportlui dan degelyk
mannen levert. De geachte
spr. deelt thans mee, welke werkzaamheden
van de Evangelische alliantie uitgaan en geeft
aan, waarom in ons land zoo weinig belang
stelling hiervoor getoond wordt.
De terugreis was gunstiger dan de heenreis
ds. Gunning werd door zijn vrienden in het
vaderland verwelkomd en blijde ziet hij terug
op de dagen, die bij in Londen heeft doorge-
bracht. De lezing die met gebed was geopend,
werd nu ook met dankzegging besloten.
De Ie. ing werd bijgewoond door een talrijk
publiek, dat zeker het Bestuur van de Christ.
Jongl. Ver. Daniel dankbaar is voor de uit
stekende keuze in ds. Gunning gedaan. Deze
.cxjz- weet op aangename en- degelyke wyze
zijn toehoorders bezig te houden.
uiteonda-ing van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzónderlijke Nommers VIJF CENTEN.
In tegenspraak met het bericht als zou de
heer, die Zondagavond by de Chasséstraat te
*s Gravenhage door de stoomtram werd overre-
den, met doodelyk gevolg, van de tram zijn
gevallen door het breken van den ketting
waartegen hy op het overvolle achterbalkon
leunde, wordt van bevoegde zijde medegedeeld,
dat de ketting niet gebroken is, zich integen
deel nog in denzelfden gaven toestand aan het
rytuig bevindt, cn de overledene de «enige
passagier op bet le klasse balkon was.
maar vooral op Zondag straatpredikers aan
treffen en opmerkelyk en pryzenswaardig is
do eerbied, die biefby getoond wordt. Eerbied
voor den godsdienst is de schoonste karakter
trek van het Engelsche volk. Dat de christelijke
liefde zich niet onbetuigd laat is noodig voor
een plaats als Londen. Wat zou anders van
zulk eene bevolking terechtkomen? Jaarlyks
Wordt in Londen 100 millioen gulden aan
armen- of krankenverzorging besteed. De
hoofdkerk van Londen, de St.-Panluskerk, is
verrukkelijk Jschoonspr. roemt den zang in
de Eogelsclft
ontstaan van
Hendrik VIII
01
ontwikkelde
ij gisteren te Dordrecht gehouden exa-
fde vrjjp- en ordeoefefiingen der gym-
’Of,'ia.| geslaagd de hjer P. M. de
1 j
qj sterdam is beno^mcf tót onderwijzeres
j der lopen bare lagere scholen mej. M.
lumus JfrNieuvrèrkerk.
Gistqwmavönd weird door den Weer Dr. J.
H. Güiroing J.Hzn.,‘\fr?(fikant te Utrecht, een
lezing gehouden in dpJSocieteit >f$e Reunie*
alhier. Naar aanleiding van een reis naar
Londen, die de geachte spreker met twee
vrienden als afgevaardigde voor de Evangeli
sche alliantie dezen zomer gedaan had, was
zyn onderwerp >Een kijkje iu Londen
De lezing werd in twee deelen gescheiden
le Londen als Wereldstad, 2e het geestelyk
Londen. De Spr. merkte vooraf op,' dat rei
zen- blykbaar zoo kalmerend werktde drie
reisgenooten, allen theologanten, hadden elkaar
geen enkele Keer in het baar gezeten, daarom
was een uitstapje naar Londen, vooral voor
strijdlustige predikanten, teer aan te bevelen.
Op de heenreis was het weder niet gunstig
en daardoor kon de Spr. hier den minder
prettigen toestand van sommige medepassagiers
beschrijven. Den wal bereikt hebbende, werd
een uur van den trein gebruik gemaakteven
werd gepauseerd te Chattam, waar voor de
Hollanders natuurlyke aangename geschied*
kyndige herinneringen opdoemden.
In Londen aangekomen ging ieder naar het
hem opgegeven adres en zoo kwam Ds. Gun
ning bij een aanzienlijke familie in het Westend.
Hy roemt deze welwillendheid doch klaagt
over de uitspraak van de Engelsche taalhy
brengt hierby in herinnering, wat Heine over
de Engelsche taal gezegd beeft. Spr. kan geen
denkbeeld geven van de onmetelijkheid van
Londen op zeer hooge torens heeft hij nooit
het einde kunnen zien van de huizenzee dezer
stad. By de bespreking van de geschiedenis
der wereldstad merkt spreker op, dat nog tal
van herinneringen beptaan aan jde Romeinen.
Ondanks oorlogen en besmettelyke ziekten is
de bevplking van Londen steeds vooruit gegaan.
Thans telt Londen 5 millioen inwoners en
juarljjks vermeerdert dit getal met 40 duizend.
Om1 een voorstelling te geven van de drukte
en de grootschheid van Engelands hoofdstad
deelt Spr. mee, dat te Londen bestaan IlOQOj
huurrytiiigen, 1000 trams, 10000 omnibusseó,
17 hooyl- en ^300 bystations van spoorwegen.
tellen. Verder treft men aan 50 the-
muziekz^len, 1300 kerken, 3600 post-
waarvoor 17000 brievenbestellers.
«Hlet jmiddelpunt van Bonden, de stapelplaats
van pen bandel,- is de City. Op den dag
heersebt hier een onbeschrijlelyke drukte, ter
wijl avonds alles rustig is. Enkele M2-
gronds/wordenMaar met tonnen goipis betaald.
Sprr. vfyet hier op den prakfiseben geest v^n
den Edgelschman en zyn bistorischen zin, die
zeker een waarborg voor h t behoud van na*
tionalitéit is. Het concervatisme van den
Engelsèhman gaat gepaard met échten libéralen
zin, die bestaat in het erkennen der goede
eigenschappen van tegenstanders. Het politie
personeel, dat 20duizend man telt, wordt door
het volk flink gesteund, wijl dit terecht be
grijpt, dat orde in zulk een menschenmassa
een onmisbare factor is. Dat deze massa
verbazend groot is, blykt hieruit, dat in
binnen-Londen 1600 slagers en 1800 kleer
maker» wonen men vindt hier 2000 sigaren
winkels en 6000 herborgen. In Londen ver
schijnen 500 dag- of weekbladen de drukpers
van >de Times* levert 20 duizend exemplaren
per uur. Op het gebied van reclamemaken
wordt Londen misschien alleen door Amerika
overtroffen. De Spr. deelde eenige koddige
staaltjes hieromtrent mede. Thans schilderde
de geachte spreker een ander tafereel n. I. het
arme Londen. Vreeselyke ellende heerscht hier;
een pen van Zola en een penseel van Doré
zouden noodig zijn om den toestand hier weer
te geven.
In het tweede gedeelte van de lezing begon
de geachte spreker de Eugelschen te roemen
om bun zin tot leniging van den nood der
evenmenschen. Van nature is de Engelechman
lastig, zelfzuchtig en trotsch op zyn natieals
waar Christen is hy in het weldoen een toon
beeld zonder wederga. Engeland telt ze bij
tientallende lords, die op openbare straten
of in achterbuurten werken voor het zielenheil
van anderen. En ook de dames uit de hooge
standen doen van hun godsdienst blyken. In
elk deel van Londen zal men op eiken dag,
Men schrjjft uit Zierikzee
Eenigen tyd geleden is voor de rechtbank
alhier een proces gevoerd over eene hooge
rekening van een in dit arrondissement wo
nenden geneesheer, en wel ttiaachen date en de
erfgenamen eener overleden patiënte. Dit proces
hééft nog al de algemeene aandacht getrokken,
minder om het bedrag dan wel om da vraag
die de zaak beheerscht, namelyk of een dokter
rekenen kan zooveel hij wil en den patiënt
niet anders overbljjft dan te betalen.
Zooals men weet zyn de dokters by het
bepalen van hun honorarium aan geen vast
tarief gebonden, en wordt dus dikwyls de
stelling aangenomen, dat de r atiënt die de hulp
van den geneesheer inroept en hem alzoo zyn
vertrouwen schenkt, daardoor ook geheel en al
aan diea geneesheer overlaat om de belooning
zijner diensten, naar eigen opvatting, te be
groeten, zonder dat de patiënt later tegen die
begrooting bezwaren kan inbrongen. Dit stelsel
werd ook in dit proces uitvoerig verdedigd door
den procureur eu advocaat van den als eischer
optredenden geneesheer, mr. A. I. F. Fokker.
Deze beriep zich ten gunste van zijn stelsel
op verschillende recbterlyke uitspraken, terwijl
by bovendien aan de byzondere omstandigheden,
die ten d«ze z. i. moeten worsen in aanmer
king genomen, andere argumenten ontleende
b
n
e
f-
s
M
alnjeem
s