oi! ffliiiï von mnn ■R er e. ek, Nieuw»- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Woensdag 4 November 1896. 35ste Jaargang. No. 7112. BINNENLAND. Utrecht. FEUILLETON. winkels. 1258 .15, Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. onderwyze- Stoom m« wArdt ideau een onge- tijgen, steeds eene ange led en Der rschinied. IP. welke men eid kokend leuren koke leuren heeft sel nieuw te YPOLE- per tablet 3y het retha«, aesarc, icana<, Losse men V. ZIJEK en ingenaaid iclamo o wij Bwoon attent amer- ringer goed De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. irmeu ag 2 hier- eld ver- •on- aald ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. en tekst. De rechtbank te ’s Gravenhage veroordeelde gisteren - zenden inhoud leger J. v. V., wegens eenvoudige beleediging tot eene geldboete van f 50.of één maand hechtenis. Naar het Dagblad Z.-H.< uit goede bron verneemt, is de kapitein W. T. A. De Meester, van het regiment grenadiers en jagers, thans definitief bestemd om op te treden als majoor-commaudant van de landmacht in West-Indië. Het voorstel van Gedep. Staten van Zuid- Holland, om wijziging te brengen in het regle ment ter bevordering van de paardenfokkerij in die provincie, beoogt te voorkomen dat het reglement worde ontdoken, door een afgekeurden hengst achtereenvolgens aan verschillende mer riehouders met recht van wederinkoop te ver- koopen. Een andere wijziging strekt om aan Gedep. Staten bevoegdheid te geven, de plaats waar eene buitengewone keuring zal worden gehouden, aan te wijzen, en dip niet steeds te Rottjrdam te doen houden. In den nacht van Zaterdag op Zondag heeft ingebroken in het kantoor van den heer aan de Ezelveldlaan te Delft. Men heeft zich den toegang verschaft door een raam met geweld te openen en vervolgens een blind dat op katrollen loopt te verwijderen. In het kan toor heeft men al de lessenaars opengebroken, doch geen geld vindende, de papieren vrywel onaangeroerd laten liggen. Ook het slot der brandkast heeft men vruch teloos getracht te forceeren daar een stuk van een vijl en twee stukken van een schroeven draaier in het slot zyn aangetroffen. Men meldt uit Leiden van 1 dezer De heer J. A. van Dyk, directeur van de kweekschool voor onderwijzers en ressen, tevens hoofd van de leerschool verbonden aan die kweekschool, herdacht heden den dag, waarop hij 50 jaren geleden bij het lager onderwijs werkzaam werd gesteld. Hoezeer de heer Van Dijk den wensen had te kennen gegeven dezen dag onopgemerkt te zien voorbijgaan, mocht bij zich niettemin in talryke bewjjzen van belangstelling en sym pathie verheugen o. a. gaven een overgroot aantal bloemstukken, den jubilaris toegezonden getuigenis van de achting hem algemeen toe gedragen. zoude kunnen worden. De familiën die hier haren oorsprong hadden, hebben zich sedert jaren in het lager land gevestigd, meestal op grooten afstand en waar men nog een oud en grys heerengoed aan treft, is het sedert lang een bouwval, of dient het een rentmeester of pachter tot eene alles behalve aangename woning. De vryheeron von Hagenbach op Hagan wonen nog het dichtst by, dat is op vijf tien tot twintig uren afstand* van de kern van het woudgebergto en het geheele westelijke deel daarvan is hun eigendom. Zij handelen echter niet anders dan andere familiën en sedert den tijd van den ouden Jozef Eugenius, die in het midden der vorige eeuw hier van tyd tot tijd groote jachtpartyen hield, heeft niemand ooit een harer leden op hun domein gezien Wanneer men uit het zuiden over de heuvels, die diep in het land indringen, in het eigenlijke bosch- gebergte komt, kan men, als men het gelukkig treft, en zich niet door wijs overleg en berekening, maar door louter toeval of veeleer door de zucht tot doel loos zwerven laat leiden, eindelijk eene hoogte afdalen en het bosch achter zich latende, op een oud huis stuiten dat dood eenzaam in het midden van het kleine dal Er was een dorp bij, of liever een gehuchtdat bestond uit het gryze, massieve vierkante gebouw, aan welks hoeken zich boven het hooge spits toe- loopendo dak kleine torentjes uitstaken en behalve dat hoofdgebouw stond er nog een laag, met stroo gedekt g bouw naast het grootere. Hier eene heg, daar een stuk muur, elders eene vervallen heining of hekwerk begrensden van voren en op zijde eene vry groote plaats of erf, zooals de boer voor zyn ,ee en zyn akkergoreedsohap en andere zaken by Men meldt ons uit Amsterdam Een paar honderd timmerlieden, waarbij zich spoedig veel nieuwsgierigen voegden, hiel den gisterenavond om en bij het groote con fectiemagazijn van de firma Hollenkamp en Co. in de Vijzelstraat eene demonstratie. De tim merlieden, onder wie werkloosheid weder schjjnt in te treden, wilden protesteeren tegen de door den aannemer van het werk, den heer Boon, gepleegde overtreding van het reglement, waarin voor de wintermaanden 10 uren daags werken wordt voorgeschreven herhaalde pogingen van de werklieden om den baaa te spreken teneinde hem het ongehoorde zjjner handelingen onder het oog te brengen, bleven vruchteloos. Een brigadier, met eenige agenten, wist het met zachten aandrang daarheen te leiden, dat het voor dezen avond by demonstreeren bleef, doch de timmerlieden verzekerden dat zjj terug zouden konten om de wet te doen nakomen. (»N. R. Ct.<) U) Niemand heeft er ooit beproefd zich te verzetten tegen hom die het gebied veroverd heeft en er zijn vaandel laat wapperen, namelyk het groene woud dat in de dalen heerscht en op de hoogten dat wellustig de weilanden omarmt en driest tegen de akkers indringtdat overal zijne posten heeft slaan, waar zij slechts eene plaats vinden kunnen om zich vast te klampen. Niemand stoort dien veroveraar, waut van gebrek aan hout weet men hier nog niets en rivieren en straatwegen, langs welken de boom stammen vervoerd zouden kunnen worden, zyn ner gens te vinden. Het ia een arm en verwaarloosd, ja bijna vergeten land de lezer moet daarbij echter niet vergeten, dat wy het niet in de tweede helft, maar in het begin dezer eeuw bezoeken en menigeen van degenen die hei onderling met elkander gedeeld hebben, heeft het stukje land niet eens op zijne kaart opgemerkt of er ooit aan gedacht, behalve wanneer hij de ge ringe pacht aai zijne boeren schenken moet omdat een onweersbui of eene wolkbreuk de armoedige oogst heeft verwoest. Ja, er bestaan hier streken genoeg, welker rechte eigenaar niet eens bekend is; en waar de eigenaar, indien er al naar gevraagd werd, over de grenzen in eindelooze processen gewikkeld Bij het voorlaatste lid van artikel 2 der Kieswet is bepaald, dat indien gedeelten van eeii gemeente in de bij deze wet gevoegde ta bel afzonderlek worden genoemd, de grens tusseben die gedeelten door de Koningen, Ge deputeerde Staten gehoord, wanneer verande ring van omstandigheden daartoe aanleiding geeft, bepaald wordt. Ter voorbereiding hiervan zyn thana door den minister van Binnenlandsche Zaken de adviezen van Gedeputeerde Seaten der provin ciën gevraagd. den geneesheer dr. J. M. C. E. Ie R. die de vorige week terechtstond wegens het van briefkaarten met beleedigenden aan den gap. kapitein van het O. I. zijn bedrijf beboerend, in de nabijheid van zijn huis gebruiktdaarnaast had men een vry grooten tuin met groentebedden, bessenstruiken en eenige vrucht- boomoD, die hier trouwens niet goed schenen te gedijen. Rechts sag men, naderbij komende, een paar kleine akkers, wier bebouwing waarschijnlijk moeite genoeg kostte en van achteren eindelijk strekte zich het bosch weder over vlakten en hoogten uit, zonder dat er eene opening, veel minder een einde van te zien was. Zelfs do kleine opene plek waarop wy staan, liet het uitzicht niet van alle kanten geheel vrij. Overal rezen er nog enkele stammen of geheele groepen uit den grond op en om het oude huis heen stonden eenige krachtige boomen, die met hunne takken de muren raakten en met hun ruischend loof de vensters overschaduwden die, klein en onregelmatig verdeeld, in de muren waren uitgehouwen. Hij die met het bestaan van het oude huis bekend was, wist ook wel dat het niet altijd eenzaam ge weest was en zijne dagen van schittering en feesten had gekend. Éene voorheen hier wonende, rijke adillijke familie bad hier een jachtslot bezeten om er de vroolijke jachtgezellen te brengen die in den herfst zich in die wildrijke streek in de jacht ver lustigden. Daarna was hot slot door een der latere eigenaars vergroot on bewoond geworden en eindelijk was de inmiddels verarmde stam in deze zijne laatste bezitting geheel uitgestorven. De vrijheeren von Hagenbach waren de erfgenamen geworden en wijl hunne bezittingen zich steeds meer hadden uitgebreid, moest het ook thans nog aan dio familie behooren, of misschien aan een van de jongere kinderen afge staan zyn.. Zekere heer B. uit Rotterdam, die te Brus sel was, raakte daar in een herberg in kennis met een >dame« en een »heer<, die, toen hg geheel beschonken was, aanboden hem naar zijn hotel te brengen. Onderweg bevrijdden ze hem van den in houd zjjner zakken, welke werd overgegeven aan een derde persoon dié’ er mee van door ging. De manoeuvre werd opgemerkt door up voorbijganger, die de politie waarschuwde, v Drietal werd in bewaring genomen, en toen de Rotterdammer uit zijn roes ontwaakte, kon hij constateeren, dat hij ruim 100 galden kwijt was. Diep gezonkenen 1 Onder degenen die zich j.l. Zaterdag tot de politie te Utrecht wendden om als landlooper te worden opgenomen,bevond zich ook een man, dio reeds 20 maal naar een Rykswerk- ioriebting werd opgezonden, en een ex-nota- ris. De laatste was tot voor enkele jaren notaris in een aanzienlijke gemeente, doch was toen genoodzaakt zjjn ontslag te vragen, waarna hij stteds dieper zonk, ten slotte door zyne familie aan zyn lot werd overgelaten en nn geen raad meer wetende, opzending naar eene Rijkswerkinrichting kwam aan vragen. in hadden zien vallen, begaven zich er heen en haalden hem op den wal, waarna hij met de juist aankomende tram naar Schiedam werd vervoerd, waar de te hulp geroepen dr. Endtz den dood constateerde. gewerkt worden 10 uren daags en 2 nren schafttyd en op de Joodsche fabrieken die 60 aren, om deu sabbath, zouden verdeeld wor den over, 5j dag. Op vele fabrieken bleef men echter nog 11 uren werken, dus 66 uren en het bestuur van den >A. N. D. B.< drong daarom herhaaldehjk op invoering van den 60-urigen werktyd aan. Spr. had dan ook in een onlangs gehouden vergadering van fabrikanten verklaard, dat hij, al deed niemand anders het, toch den 60-urigen werkdag zou invoeren, omdat men dit volgens belofte aan den >A. N. D. B.< verplicht was. 11 y wees er bovendien op, dat de toestand der fabrie ken volstrekt niet rooskleurig mag worden genoemd en de fabrikanten van den 60-uren- dag niet veel voordeel trekken. Er werd daarna op gewezen, dat de maat regel van 60 uren nooit tusseben fabrikant en eigenwerkmaker contractueel was vastge steld. Bovendien was het onverstandig, den werktyd te verkorten, aangezien te Antwerpen o.a. op de fabrieken 63 h 66 uren werd ge werkt. Op leze wyze krijgt men io het bui tenland den indruk, dat men te Amsterdam niets doet dan de werktyden inkorten en ruzie maken, waardoor de buitenlanders naar Ant werpen gaan om Amaterdamicbe partyen te koopen. Van zyn kant meende de beer Bottenheim, dat bet verstandig zou zyn, volgens den eiach der meeste werklieden, de 60 uren toe te ge ven, daar men anders weer een werkstaking zal krijgen. Sommige eigenwerkgevers meenden dat men den eisen moest toegeven, maar op voor waarde, dat nooit quaestie zou kunnen zyn van invoeren van een achturen dag. De voorzitter steido voor, te protesteeren tegen de handeling der fabriekseigenaren en hun tevens te vragen, te zorgen dat over vier weken de arbeidstijd weder zal zyn ingevoerd, die vóór 1 November 1896 geldende was. En na lang over en weerpraten werd eindelyk dit voorstel aangenomen. GOD DA, 3 November» 1896. Dr. Peel te Montfoort beeft als arts zyn zilveren jubilé gevierd. Een 20-tal zangers brachten hem een aubade en namens de inge zetenen werd den algemeen geochten geneesheer een kostbaar eikenhouten salon ameublement aangeboden. I.IH 1MIIE COURANT Gisterenmiddag 4 uur geraakte de 45jarigo schilder J. D. A. Mulder, wonende aan de Nieuwebaven te Schiedam, in de sloot langs den Rotterdamschen dyk, onder die gemeente, ter hoogte van den wissel der tram. De 14- en lljarige W. en A. Heggelman, die hem er Er heerscht weer gisting in de diamant industrie te Amsterdam. In 1894 zyn, ten gevolge der groote staking, de loonen ver hoogd met ongeveer 20 pCt. Later hebben de eigenwerkmakers goedgekeurd, dat de volle week werk van 12 nren verlaagd werd tot 11 uren, ofschoon dit niet gecontracteerd werd. Maar nu hebben de fabriekseigenaars opeens verklaard, dat voortaan niet langer dan 60 uren zou gewerkt worden. De eigen- werkmakors meenen daaitegen te moeten op komen, aangezien velen banner de werklieden aannamen voor 72 nren; en zij, die de groot ste huurders der fabriekseigenaren zyn, ach ten 't nu van de fabriekseigenaren onver antwoordelijk, de eigenwerkmakers er onder te willen werken. De voorzitter der >Vereeniging van fa- briakeigenaren de heer Bottenheim verklaarde nu, in eene gister gehouden vergadering, dat de Novemberstaking van 1895 ten einde kwam onder voorwaarde, dat op de fabrieken zou Een heer, wonende te Wageningen, heeft aan de politie te Amsterdam kennis gegeven, dat by Vrydag vandaar per post had verzon den een ongefrankeerden brief, inbondende f 50.-— aan bankpapier, aan het adres van zyn zoon, welke brief niet is terecht gekomen. Daarvan was evenwel weinig of niets bekend althans buiten de familie, wyl er, zooals gezegd is, in don ganschen omtrok slechts zelden iemand ge vonden werd, wien nog het bestaan van het oude huis bekend was, veel minder iemand die het ooit gezien had. Wijl er volstrekt geene aanleiding be stond om er aan te denken, was het geheel in ver getelheid geraakt en de zonderlinge naam van het huis Stocks, werd nergens meer gehoord. De oude rentmeester die er woonde en eenige oven bejaarde dienstboden, voorzagan in hunne meeste behoeften uit den tuin en de akkers die bij het huis lagen en, op zeer groote uitzonderingen na, konden er jaren voorbijgaan zonder dat men iemand van hen te zien kreegterwijl het nog zeldzamer was dat iemand hen in hun oud nest opzocht, waar, zooals men het noemt, niets te halen was en bezoek van vreemden ongaarne ontvangen, ja zondergeel omslag afgonzen werd. Zoo lag dan hot huis in zyne eenzaamheid en het omliggende bosch werd al hoogor en dichter; de straatweg die voorheen het bosch op korten afstand van het huis doorsneden had, kromp meer on meer in en de voetpaden waren geheel vergroeid. Het huis word hoe langer zoo grijzer en de menschen die het bewoonden werden al ouder en ouder en alle vrougdo scheen er uitgestorven. Want in do stilte en afzondering van huis en omgeving hadden de bewoners sedert lang alle vroolykheid vaarwel gezegd, zelfs de zon scheen ernstig neder op de majestueuze donkere dennen en de eeuwen heugende eiken die to veel schaduw gaven om veel frisoh en jeugdig groen onder zich te laten opgroeieu. (JTordt vervolgd.) Fall) voorspelt voor November betrekkelyk weinig neerslag, met uitzondering der eersie en der laatste dagen van de maand. Alleen in de tweede helft der maand ia veel koude te wachten. Voor deze week weinig koude en, vooral in bet begin der week, veel regen. ft'

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1896 | | pagina 1