DE Mil VON HfflBiCH.
ignie
ihage.
ppen
n 5.-
Firma
I
I
ao
d
Lij
Jzn-,
Jz.,
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 5 November 1896.
35ste Jaargang.
No. 7113.
j
BINNENLAND.
FEUILLETON.
N ZN
fecten-
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
in
103.
(»W tnclfi)
n OM-
voordi-
;ns plaats
irofbusjee
C. 0.35
r Neder-
k gekookt
voor da-
lepela van
ate) Als
eval van
jebruiken.
te H. 71
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
lylot. en (•-
Ivoor Heer en
rtchoenwerk.
Müller Ce.
K*nlctW>e<
irk.—
f«rt, lalastoviM,
Tot onderwijzeres aan de o. 1. school te
Krimpen a/d IJsel is benoemd mej. J. Kamp
man, onderwijzeres te Ommeren.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
In de vergadering van den Raad der ge
meente Nieuwerkerk a/d IJsel, gebonden den
30sten October jl., werd mej. M. J. Schriek,
onderwijzeres, eervol ontslagen.
Het jonge meisje begon te lachen. Zij stak hare
hand uit on trok hem bij een oor, zoodai hij wsder
eenigszins gerustgesteld opkeek, maar toch eerst een
oogenbiik later den kop geheel ophief en zich met eene
zekere drift omkeerde, wyl thana eene stem in hunne
onmiddellijke nabijheid zeido
„Blijf stil zitten, Dora, en spreekt zacht, er is
weer een landlooper in den omtrek. Gij zit hier
heel goed. Samuel zal wel gauw maken dat hij
weg komt.”
Het spreekt van zelf dat zij omkeek, maar zij was
niet geschrikt en zelfs niet eens verontrust. Zij
bood integendeel den spreker die nog in het kreu
pelhout verborgen stond zoodat men niets van zijn
voorovergebogen hoofd kon zien, met een hartelijken
glimlach hare hand en antwoordde: „Zijt gij al
weer terug, grootpapa F Ik dacht dat gij eerst van
avond te huis zoudt komen
Hij schoof do struiken op zijde en kwam naast
haar hij nam zijn hoed af en droogde zijn voorhoofd
afwant, wyl er geen blad bewoog, kou men het
in den laten herfst nog warm genoeg krijgen, al
had men ook nog zoo weinig haar als de „Groot
papa,” wiens nek nog slechts door een krans van
zilveren haren omringd was.
Zyne wenkbrauwen en zijn baard waren echter
zooveel te sterker; de eerste hingen, bijna wit, tot
op de oogleden en de laatste, dicht en gry's, reikte
bijna tot aan zijne borst.
de koffiehuishouders te Middelburg
een adres aan den gemeenteraad rond,
„j verzocht wordt bij politieverordening
sluitingsuur der koffiehuizen vaat te stellen,
Tot nu toe behoort Mid-
weinige gemeenten in ons
land, waar de koffiehuizen den gebeelen nacht
mogen geopend blyven.
d Echte
tesamen-
m in den
aaam des
irvaardigd
wereldbe-
ra Stoll-
GOUDA, 4 November 1896.
Tot boekhouder aan de stedelyke gasfabriek
alhier is benoemd de heer H. D. Brink.
wilderden tuin eensklaps opschiet, zonder dat iemand
weet boe zij daar gekomen is.
Het was een stille dag. Niets bewoog zich in den
omtrek van het huis, en ook in het bosch was alles
dood stil. Men moest scherp toeluisteren, wilde
men het stroomen van het water hooren en slechts
nu en dan verhief zich een zacht ruischen wanneer
een verdord blad losliet en in zyn val de an
dere bladeren beroerde die nog aan den tak bleven
hechten, of wanneer een eikel op den groenen grond
nederviel.
Het jonge meisje had haren strijd met de zonne
stralen opgegeven. Zij had haar boek dichtgeslagen
en zat met haar hoofdje in hare hand leunende nu
onbewegelijk in de beek te turen die hare kristallen
wateren vroolijk maar stil tusschen da groene oevers
en de bieten liet stroomen. Er was weinig te zien
op die plek. Soms dreven er een paar bladeren
voorbij en schoten de forellen snel als de wind in
het water vooruit. Maar het jonge meisje lette ook
daar niet op en merkte niets van hetgeen er om
haar heen te zien viel. Dat was duidelijk merk
baar, wanneer men haar aanzag, want haar oog had
die onbestemde uitdrukking die het aanneemt, wan
neer men op de omringende voorwerpen staart zon
der ze te zien.
Maar nu keek zij toch op, al sloeg zij ook lang
zaam hare oogen naar de blauwe luchter was oen
zachte toon uit de verte tot haar oor doorgedrongen
die toch zonderling genoeg door de heerschende stilte
heendrong, het geluid der trekvogels die reeds uit
het noorden naar het zuiden begonnen te reizen.
Er was echter nog niets van die luchtreizigers te
zien en het meisje had hare droomende oogen reeds
Den 3en November had te Moordrecht de
eerste vergadering plaats van het Nut van ’t
Algemeen, op de bovenzaal van de wed. C.
den Braber. Ah spreekster trad op mej. Al-
bertine Heyblom uit Rotterdam. De voorzitter
opende de vergadering en riep de talrjjk opge
komen hoorders een bartelijk welkom toe. De
spreekster gaf tal van stukjes ten beste, zoowel
ernst als luim, en zeker mag van haar gezegd
worden, dat zij ze uitstekend voordroeg. Het
laatste, door haar zelf nit *t Fransch vertaald,
viel «er in den smaak van bet publiek. Nadat
de voorzitter baar in warme woorden had
bedankt en een tot weerziens toeriep, werd de
vergadering gesloten.
Vrijdag 13 November zal in het café Neuf
van den heer J. van der Stam, te Boskoop,
de eerste abonnements-voorstelling plaats hebben
van de vereenigde AmsterdamscheTooneelisten,
onder directie van den heer Joseph van Lier,
met medewerking van mevr. Julia Gaypers-van
Lier. Opgevoerd wordt »de mart laresNaar
wy vernomen zal op bovengenoomdon avond
een extra-dienst der stoomboot Vooruitgang
plaats hebben.
Door de Rotterdamscue arrondissements
rechtbank werd gisteren verstek verleend tegen
A. J. Th. van E., 22 jaar, voerman te Schoon
hoven, die den 6en September jl. aldaar moed
willig Jan J. Kerkhof, gewelddadig aangegre-
pen, tegen den grond geworpen en gevoelig
geslagen had.
Ook dit feit bleek in dronkenschap gepleegd
te zyn. Requisitoir 7 dagen gevangenisstraf.
Uitspraak over 14 dagen.
1B)
Het jonge meisje dat daar aan de beek onder de
laag nederhangende boomtakken zat, was inderdaad
een lichtpunt iu het ernstige tafereel, en het was
alsof de zon zelve een bijzonder welbehagen in het
jonge schepseltje had, wijl hare stralen, hoe dikwijls
het meisje bijna verdriotig met haar boek pp zyde
schoof, toch altijd weder eene kloine opening vonden
tusschen de reeds bout gekleurde herfstbladeren,
waar zij op haar vallen en om haar heen konden spelen.
Het eenvoudige witte kleedje dat hare slanke leden
omhulde, haar gelaat waarop de levendige en toch
fijne blos der gezondheid lag en de jeugd en on
schuld die uit hare nu en dan opgeslagen oogen en
uit hare fraaie geëvenredigde trekken spraken, zou
den ieder diu haar daar gezien had, als eene onver
wachte verschoning aangenaam getroffen hebben.
Want al wat haar overigens omringde, het huis, de
groote krachtige boomen, de steile rotswanden, die
achter uit het bosch te voorschijn kwamon, en ein
delijk de csenschen, indien men er al een uit bare
omgeving ontmoet had, zij waren stil en grijs, ruw
en norsch en door langzaam verval den ondergang
nabijen hier bloeide te midden van dat verval en
ah het ware uit dat verval herlevend, oen frisch en
jeugdig leven, als eene bloem, die soms in een ver-
De Stel. (n0. 260) bevat een kon. besluit van
19 Oot. 11., bepalende, dat voor deverbete-
ring van den waterweg tusschen den IJsel en
de Ringvaart van den Haarlemmerraeerpolder,
ten algemeenen nutte, in het publiek belang
en ten name van de provincie Zuid-Holland,
alsnog in kua geheel zullen worden onteigend
de perceelen sectie B. nos. 2165 en 2166, der
gemeente Alphen, by het kadaster bekend als
boomgaard, ter grootte van respectievelijk 8
aren 60 centiaren en 10 aren en 55 centiaren
en ten name van Hendrik de Knegt, zonder
beroep, te Alphen, welke perceelen waren aan
geduid in het plan en de kaarten die op de
secretarie der gemeente Alphen tor inzage van
een ieder hebben gelegen.
MH 1MIIE tOIRANT
de vryheid om een candidaat, die de verlangd6
verklaringen niet ouvoorwaardelyk kan afleggen
des ondanks te stellen, indien hy door zyn
verleden, door den geest die altijd van hem is
uitgegaan, verder een sympathiek candidaat
wordt geacht te zyn. Zoodoende maakt men
de beide programma's niet tot een doode letter.
Zij behouden hunne waarde; namelyk als uit
drukking van hetgeen zeer vele liberalen hier
te landen wenschelyk of urgent noomen op
dit oogenbiik.
verleden week met 14 dagen ontslag gekregen,
wegens het zonder vergunning in de weverij
laten circaleeren van een lijst ten behoeve van
het Algem. Nederl. Arbeiders-Secretariaat,
hetgeen in strijd is met het reglement der
fabrikanten-vereeniging, die in elk barer fa
brieken een gedrukt exemplaar van dat reglement
heeft opgehangen.
De 10 personen, die reeds op de lijst getee-
kend hadden, zijn elk gestraft met f 1 boete.
In de buitengewone vergadering van het
»Genootschap voor Landbouw en Kruidkunde*
werd het aangekondigde debat over de wen-
schelykheid, om invoerrechten van landbouw
producten te heffen, Zaterdag II, te Utrecht
gehouden, onder voorzitterschap van den heer
G. J. Hacke van Mynden.
De heeren mr. A. D. Van Assendelft de
Coningh en prof. d'Aulnis de Bourouill voer
den het woord. De eerste spreker is voorstan
der van invoerrechten, omdat de meeste takken
van landbouw geen loonende inkomsten geven;
hy gelooft lat, afgescheiden van allpqjolitieke
overwegingen, van overheidswege alles jpoet
gedaan worden om aoowel den cultutf^ als
den landbouwstand te beschermen.
De tweede spreker, eenzelfde meening dealende,
wat betreft den toestand van den landbouw,
komt tot geheel andere conclusiën. Hy zegt:
De tyd voor graancultunr in Nederland is
voorby, dit is de ondervinding van een reis
van spreker naar Hongarije. Alle worstelen is
roeien tegen den stroom. Rusland, Argentinië,
Hindostan, Siberië enz. kunnen de tarwe vee)
goedkooper leveren dan wy.
Den tarwebouw in Nederland opgaven sluit
zich bet land braak te laten liggen of
voor andere doeleinden te gebruiken. Nederland
heeft een positie, om niet zyn gronden braak
te laten liggen zijn ligging is in het centrum
van bet verkeer, met goed klimaat en bodem,
en het zou vreemd zyn, indien wij niet zouden
kunnen opwerken tegen vreemde landen, waar
groote droogte is.
Wy behooren ons toe te leggen op veeteelt
en cultuur van fijnere gewassen, en waar wy
nu met mr. Assendelft de Coningh gaan zeg
gen dit kan niet, is dat al te pessimiatissh.
Uit den verbouw van groenten en beetwor
telen en met veeteelt kunnen de boeren nog
genoeg verdienen.
De ware rol van Nederland ia om op den
duur te worden een fhbriek van vee en zuivel
producten, de tuin van Europa (cultuur van
fijnere gewassen en vruchten).
Mr. v. Assendelft de Coningh repliceerde
nog, en beval in een breed opgezet betoog als
De wever M. v. d. Broek, by de firma
Gerhds. Jannink Zonen te Enschede, beeft
weder op de beek laten rusten, toen zij eensklaps
eene beweging van schrik maakte, hare oogen op
nieuw helder opsloeg, en liet vallen op den ver
stoorder harer eenzaamheid, die even haren schouder
had aangeraakt.
„Zoo, zijt gij het,” zeide zy, en de ©ogenblikke
lijke schrik of de ergernis op haar gelaat maakte
plaats voor een zonnigen glimlach, eft hare stem
klonk liefelijk en vroolijk: „Zoo, zijt gij het! Ja,
als het niet noodig is, zijt gij bij de hand en dringt
u op en jaagt mij schrik aan maar als gij op mij
passen moet en uwe trouw moet bewijzen, dan
Kom, ga maar weer heen, wij zyn nog in lang geen
goede maatjes. Kijk mij maar niet .zoo sentimenteel
aan, het helpt u toch niet,” voegde zij er bij, die
laatste betuiging met eeno hoofdknikje kracht bij
zettende.
Die strafpredikatie was gericht tot een zeer grooten
hond van het edelste Newfoundlandsoh ras, die bij
haar gekomen was en die, zich verontrustende over
de verstrooidheid zijner jonge meesteres, hare hand
had aangeraakt. Toen zij hem aangekeken en her
kend had, en ook nog bij hare eerste woorden, kon
men de blijdschap in zijne oogen zien schitteren, en
zijne bosachtige staart geraakte in driftige fö^eging;
maar toen dat verwyt kwam, had hij als het ware
om verzoening biddende, zijne poot op haren schoot
gelegd en toen eindelijk dat teeken zyner gehecht
heid den gewenschten indruk miste, zich naast zijne
meesteres nedergezet en baar treurig aangezien, tot
dat bij hare laatste woorden ook dat ophield en bij
met gebogen kop en hangende ooren, er als het
toonbeeld van een slecht geweten en van diepe
wroeging uitzag.
Uit Delfzijl wordt gemeldH«t Ned.
Barkschip Friesland, kapt. Teensma, bestemd
naar Papenburg, zag by aankomst in bet Hui-
bertgat by het passeeren der verkenningston
op de L’.uwergronden een schip zitten, dat de
bemanning nog aan boord had. De stuurman
van de Friesland kreeg met drie man der
equipage op verzoek vergunning met de sloep
derwaarts te gaan en sedert ia er van hen
niets meer vernomen, zoodat zij hoogstwaar-
schynlyk hun menèfehlievende pogingen met
den dood hebben moeten bekoopen. De be
manning der sloep bestond uitAmbrosius
Visstr uit Schiermonnikoog, Hermanns Nieber
uit Pekela, Mark Brouw van Ameland en
Robert Boren, een Duitscher.
Op Boschplaats is een lyk gevonden en daar
de geheele equipage van de gestrande bark
zynde de Magde is gered, vermoedt men
dat dit van een der moedige mannen afkom
stig is.
Onder
gaat
waarin
een
byv. 12 of 1 uur.
delburg onder de
Het >Hand.< plaatst heden aan het hoofd
van zyn eerste b'ad een beschouwing van mr.
N. G. Pierson over de programma’s, welke
het bestuur der Liberale Unie voor de ver
kiezingen van het volgend jaar heeft ont
worpen.
De heer Pierson die in het vorig ministerie
met den heer Tak van Poortvliet zitting had,
zal wel niet onwaaardig worden geacht in de
gelederen der vooruitstrevende liberalen* een
plaats in te nemen. Hy heeft echter tegen
niet weinige en nog wel zeer belangrijke pun
ten der programma’s zóo ernstige bedenkingen
dat hij uit de Liberale Unie zal worden ge-
s too ten, indien de programma’s ongewijzigd
worden aangenomen.
Dit artikel verdient de aandacht van alle
welgezinde liberalen. Wy bevelen hst onze
lezers ter overweging aan. Daar het voor
overneming te uitgebreid is, geven wy alleen
het slot.
»Het is goed, dat mannen die het wèl mee
nen met hun land, zich onderling verstaan om
zpkere hervormingen te eischen. Maar zy
moeten zich daarbij voor twee gevaren wachten.
Het eene is, denkbeelden, die eerst sedert be
trekkelijk korten tijd geopperd zyn en du» den
toets eener veelzijdige critiek nog moeten door
staan, voor te dragen als onaantastbaar. Dit
veroorzaakt ontstemming by allen, die weten
dat deze denkbeelden nog veel nader onderzoek
noodig hebben. Het tweede gevaar is, dat men
een Soort van orthodoxie schept, ook op dit
laatste heeft het bestuur der Liberale Unie,*
naar het mij wil voorkomen, niet genoeg gelet.
Het gunt niet genoeg vryheid aan individueele
opvattingen. Zijn liberalisme is my te eng.
Het weert niet alleen den conservatief in den
man van het volstrekte laissez fairehet
weert ook hem, die, schoon uiet afkeerig van
staatsinmenging op sociaal gebied, ja op som
mige punten krachtig daarvoor ijverend, op
ander# voorbands reserves maakt. Men moet
ten aanzien van elk der zeven maatregelen
eenstemmig denken met de «Liberale Unie,*
om niet door haar verketterd te worden. Maar
liberale en zelfstandig denkende geesten zyn
ketters van nature. Geen enkel >credo< kannen
zij onderteekenen. Moeten al de zoodanigen
geweerd worden nit ons Parlement? Dat zal
het gevolg zyn, want tot de conservatieven
behooren zy niet, en de anderen kunnen hen
niet gebruiken, omdat zij over enkele zaken
een afwijkende, misschien nog in het geheel
geen meening nebben.
Ik zou het volgende in overweging willen
geven. Men onderwerpe de beide programma’s
aan een grondige herziening. Men late daar
enboven aan elke kiesvereeniging uitdrukkelijk
„Zoo, zijt gij het,” zeide zy,
jke schrik
igen glimlach,
iik„Zoo. ziit
S