DE Mil VON HfflBiCH. ignie ihage. ppen n 5.- Firma I I ao d Lij Jzn-, Jz., Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Donderdag 5 November 1896. 35ste Jaargang. No. 7113. j BINNENLAND. FEUILLETON. N ZN fecten- Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. in 103. (»W tnclfi) n OM- voordi- ;ns plaats irofbusjee C. 0.35 r Neder- k gekookt voor da- lepela van ate) Als eval van jebruiken. te H. 71 De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. lylot. en (•- Ivoor Heer en rtchoenwerk. Müller Ce. K*nlctW>e< irk.— f«rt, lalastoviM, Tot onderwijzeres aan de o. 1. school te Krimpen a/d IJsel is benoemd mej. J. Kamp man, onderwijzeres te Ommeren. ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. In de vergadering van den Raad der ge meente Nieuwerkerk a/d IJsel, gebonden den 30sten October jl., werd mej. M. J. Schriek, onderwijzeres, eervol ontslagen. Het jonge meisje begon te lachen. Zij stak hare hand uit on trok hem bij een oor, zoodai hij wsder eenigszins gerustgesteld opkeek, maar toch eerst een oogenbiik later den kop geheel ophief en zich met eene zekere drift omkeerde, wyl thana eene stem in hunne onmiddellijke nabijheid zeido „Blijf stil zitten, Dora, en spreekt zacht, er is weer een landlooper in den omtrek. Gij zit hier heel goed. Samuel zal wel gauw maken dat hij weg komt.” Het spreekt van zelf dat zij omkeek, maar zij was niet geschrikt en zelfs niet eens verontrust. Zij bood integendeel den spreker die nog in het kreu pelhout verborgen stond zoodat men niets van zijn voorovergebogen hoofd kon zien, met een hartelijken glimlach hare hand en antwoordde: „Zijt gij al weer terug, grootpapa F Ik dacht dat gij eerst van avond te huis zoudt komen Hij schoof do struiken op zijde en kwam naast haar hij nam zijn hoed af en droogde zijn voorhoofd afwant, wyl er geen blad bewoog, kou men het in den laten herfst nog warm genoeg krijgen, al had men ook nog zoo weinig haar als de „Groot papa,” wiens nek nog slechts door een krans van zilveren haren omringd was. Zyne wenkbrauwen en zijn baard waren echter zooveel te sterker; de eerste hingen, bijna wit, tot op de oogleden en de laatste, dicht en gry's, reikte bijna tot aan zijne borst. de koffiehuishouders te Middelburg een adres aan den gemeenteraad rond, „j verzocht wordt bij politieverordening sluitingsuur der koffiehuizen vaat te stellen, Tot nu toe behoort Mid- weinige gemeenten in ons land, waar de koffiehuizen den gebeelen nacht mogen geopend blyven. d Echte tesamen- m in den aaam des irvaardigd wereldbe- ra Stoll- GOUDA, 4 November 1896. Tot boekhouder aan de stedelyke gasfabriek alhier is benoemd de heer H. D. Brink. wilderden tuin eensklaps opschiet, zonder dat iemand weet boe zij daar gekomen is. Het was een stille dag. Niets bewoog zich in den omtrek van het huis, en ook in het bosch was alles dood stil. Men moest scherp toeluisteren, wilde men het stroomen van het water hooren en slechts nu en dan verhief zich een zacht ruischen wanneer een verdord blad losliet en in zyn val de an dere bladeren beroerde die nog aan den tak bleven hechten, of wanneer een eikel op den groenen grond nederviel. Het jonge meisje had haren strijd met de zonne stralen opgegeven. Zij had haar boek dichtgeslagen en zat met haar hoofdje in hare hand leunende nu onbewegelijk in de beek te turen die hare kristallen wateren vroolijk maar stil tusschen da groene oevers en de bieten liet stroomen. Er was weinig te zien op die plek. Soms dreven er een paar bladeren voorbij en schoten de forellen snel als de wind in het water vooruit. Maar het jonge meisje lette ook daar niet op en merkte niets van hetgeen er om haar heen te zien viel. Dat was duidelijk merk baar, wanneer men haar aanzag, want haar oog had die onbestemde uitdrukking die het aanneemt, wan neer men op de omringende voorwerpen staart zon der ze te zien. Maar nu keek zij toch op, al sloeg zij ook lang zaam hare oogen naar de blauwe luchter was oen zachte toon uit de verte tot haar oor doorgedrongen die toch zonderling genoeg door de heerschende stilte heendrong, het geluid der trekvogels die reeds uit het noorden naar het zuiden begonnen te reizen. Er was echter nog niets van die luchtreizigers te zien en het meisje had hare droomende oogen reeds Den 3en November had te Moordrecht de eerste vergadering plaats van het Nut van ’t Algemeen, op de bovenzaal van de wed. C. den Braber. Ah spreekster trad op mej. Al- bertine Heyblom uit Rotterdam. De voorzitter opende de vergadering en riep de talrjjk opge komen hoorders een bartelijk welkom toe. De spreekster gaf tal van stukjes ten beste, zoowel ernst als luim, en zeker mag van haar gezegd worden, dat zij ze uitstekend voordroeg. Het laatste, door haar zelf nit *t Fransch vertaald, viel «er in den smaak van bet publiek. Nadat de voorzitter baar in warme woorden had bedankt en een tot weerziens toeriep, werd de vergadering gesloten. Vrijdag 13 November zal in het café Neuf van den heer J. van der Stam, te Boskoop, de eerste abonnements-voorstelling plaats hebben van de vereenigde AmsterdamscheTooneelisten, onder directie van den heer Joseph van Lier, met medewerking van mevr. Julia Gaypers-van Lier. Opgevoerd wordt »de mart laresNaar wy vernomen zal op bovengenoomdon avond een extra-dienst der stoomboot Vooruitgang plaats hebben. Door de Rotterdamscue arrondissements rechtbank werd gisteren verstek verleend tegen A. J. Th. van E., 22 jaar, voerman te Schoon hoven, die den 6en September jl. aldaar moed willig Jan J. Kerkhof, gewelddadig aangegre- pen, tegen den grond geworpen en gevoelig geslagen had. Ook dit feit bleek in dronkenschap gepleegd te zyn. Requisitoir 7 dagen gevangenisstraf. Uitspraak over 14 dagen. 1B) Het jonge meisje dat daar aan de beek onder de laag nederhangende boomtakken zat, was inderdaad een lichtpunt iu het ernstige tafereel, en het was alsof de zon zelve een bijzonder welbehagen in het jonge schepseltje had, wijl hare stralen, hoe dikwijls het meisje bijna verdriotig met haar boek pp zyde schoof, toch altijd weder eene kloine opening vonden tusschen de reeds bout gekleurde herfstbladeren, waar zij op haar vallen en om haar heen konden spelen. Het eenvoudige witte kleedje dat hare slanke leden omhulde, haar gelaat waarop de levendige en toch fijne blos der gezondheid lag en de jeugd en on schuld die uit hare nu en dan opgeslagen oogen en uit hare fraaie geëvenredigde trekken spraken, zou den ieder diu haar daar gezien had, als eene onver wachte verschoning aangenaam getroffen hebben. Want al wat haar overigens omringde, het huis, de groote krachtige boomen, de steile rotswanden, die achter uit het bosch te voorschijn kwamon, en ein delijk de csenschen, indien men er al een uit bare omgeving ontmoet had, zij waren stil en grijs, ruw en norsch en door langzaam verval den ondergang nabijen hier bloeide te midden van dat verval en ah het ware uit dat verval herlevend, oen frisch en jeugdig leven, als eene bloem, die soms in een ver- De Stel. (n0. 260) bevat een kon. besluit van 19 Oot. 11., bepalende, dat voor deverbete- ring van den waterweg tusschen den IJsel en de Ringvaart van den Haarlemmerraeerpolder, ten algemeenen nutte, in het publiek belang en ten name van de provincie Zuid-Holland, alsnog in kua geheel zullen worden onteigend de perceelen sectie B. nos. 2165 en 2166, der gemeente Alphen, by het kadaster bekend als boomgaard, ter grootte van respectievelijk 8 aren 60 centiaren en 10 aren en 55 centiaren en ten name van Hendrik de Knegt, zonder beroep, te Alphen, welke perceelen waren aan geduid in het plan en de kaarten die op de secretarie der gemeente Alphen tor inzage van een ieder hebben gelegen. MH 1MIIE tOIRANT de vryheid om een candidaat, die de verlangd6 verklaringen niet ouvoorwaardelyk kan afleggen des ondanks te stellen, indien hy door zyn verleden, door den geest die altijd van hem is uitgegaan, verder een sympathiek candidaat wordt geacht te zyn. Zoodoende maakt men de beide programma's niet tot een doode letter. Zij behouden hunne waarde; namelyk als uit drukking van hetgeen zeer vele liberalen hier te landen wenschelyk of urgent noomen op dit oogenbiik. verleden week met 14 dagen ontslag gekregen, wegens het zonder vergunning in de weverij laten circaleeren van een lijst ten behoeve van het Algem. Nederl. Arbeiders-Secretariaat, hetgeen in strijd is met het reglement der fabrikanten-vereeniging, die in elk barer fa brieken een gedrukt exemplaar van dat reglement heeft opgehangen. De 10 personen, die reeds op de lijst getee- kend hadden, zijn elk gestraft met f 1 boete. In de buitengewone vergadering van het »Genootschap voor Landbouw en Kruidkunde* werd het aangekondigde debat over de wen- schelykheid, om invoerrechten van landbouw producten te heffen, Zaterdag II, te Utrecht gehouden, onder voorzitterschap van den heer G. J. Hacke van Mynden. De heeren mr. A. D. Van Assendelft de Coningh en prof. d'Aulnis de Bourouill voer den het woord. De eerste spreker is voorstan der van invoerrechten, omdat de meeste takken van landbouw geen loonende inkomsten geven; hy gelooft lat, afgescheiden van allpqjolitieke overwegingen, van overheidswege alles jpoet gedaan worden om aoowel den cultutf^ als den landbouwstand te beschermen. De tweede spreker, eenzelfde meening dealende, wat betreft den toestand van den landbouw, komt tot geheel andere conclusiën. Hy zegt: De tyd voor graancultunr in Nederland is voorby, dit is de ondervinding van een reis van spreker naar Hongarije. Alle worstelen is roeien tegen den stroom. Rusland, Argentinië, Hindostan, Siberië enz. kunnen de tarwe vee) goedkooper leveren dan wy. Den tarwebouw in Nederland opgaven sluit zich bet land braak te laten liggen of voor andere doeleinden te gebruiken. Nederland heeft een positie, om niet zyn gronden braak te laten liggen zijn ligging is in het centrum van bet verkeer, met goed klimaat en bodem, en het zou vreemd zyn, indien wij niet zouden kunnen opwerken tegen vreemde landen, waar groote droogte is. Wy behooren ons toe te leggen op veeteelt en cultuur van fijnere gewassen, en waar wy nu met mr. Assendelft de Coningh gaan zeg gen dit kan niet, is dat al te pessimiatissh. Uit den verbouw van groenten en beetwor telen en met veeteelt kunnen de boeren nog genoeg verdienen. De ware rol van Nederland ia om op den duur te worden een fhbriek van vee en zuivel producten, de tuin van Europa (cultuur van fijnere gewassen en vruchten). Mr. v. Assendelft de Coningh repliceerde nog, en beval in een breed opgezet betoog als De wever M. v. d. Broek, by de firma Gerhds. Jannink Zonen te Enschede, beeft weder op de beek laten rusten, toen zij eensklaps eene beweging van schrik maakte, hare oogen op nieuw helder opsloeg, en liet vallen op den ver stoorder harer eenzaamheid, die even haren schouder had aangeraakt. „Zoo, zijt gij het,” zeide zy, en de ©ogenblikke lijke schrik of de ergernis op haar gelaat maakte plaats voor een zonnigen glimlach, eft hare stem klonk liefelijk en vroolijk: „Zoo, zijt gij het! Ja, als het niet noodig is, zijt gij bij de hand en dringt u op en jaagt mij schrik aan maar als gij op mij passen moet en uwe trouw moet bewijzen, dan Kom, ga maar weer heen, wij zyn nog in lang geen goede maatjes. Kijk mij maar niet .zoo sentimenteel aan, het helpt u toch niet,” voegde zij er bij, die laatste betuiging met eeno hoofdknikje kracht bij zettende. Die strafpredikatie was gericht tot een zeer grooten hond van het edelste Newfoundlandsoh ras, die bij haar gekomen was en die, zich verontrustende over de verstrooidheid zijner jonge meesteres, hare hand had aangeraakt. Toen zij hem aangekeken en her kend had, en ook nog bij hare eerste woorden, kon men de blijdschap in zijne oogen zien schitteren, en zijne bosachtige staart geraakte in driftige fö^eging; maar toen dat verwyt kwam, had hij als het ware om verzoening biddende, zijne poot op haren schoot gelegd en toen eindelijk dat teeken zyner gehecht heid den gewenschten indruk miste, zich naast zijne meesteres nedergezet en baar treurig aangezien, tot dat bij hare laatste woorden ook dat ophield en bij met gebogen kop en hangende ooren, er als het toonbeeld van een slecht geweten en van diepe wroeging uitzag. Uit Delfzijl wordt gemeldH«t Ned. Barkschip Friesland, kapt. Teensma, bestemd naar Papenburg, zag by aankomst in bet Hui- bertgat by het passeeren der verkenningston op de L’.uwergronden een schip zitten, dat de bemanning nog aan boord had. De stuurman van de Friesland kreeg met drie man der equipage op verzoek vergunning met de sloep derwaarts te gaan en sedert ia er van hen niets meer vernomen, zoodat zij hoogstwaar- schynlyk hun menèfehlievende pogingen met den dood hebben moeten bekoopen. De be manning der sloep bestond uitAmbrosius Visstr uit Schiermonnikoog, Hermanns Nieber uit Pekela, Mark Brouw van Ameland en Robert Boren, een Duitscher. Op Boschplaats is een lyk gevonden en daar de geheele equipage van de gestrande bark zynde de Magde is gered, vermoedt men dat dit van een der moedige mannen afkom stig is. Onder gaat waarin een byv. 12 of 1 uur. delburg onder de Het >Hand.< plaatst heden aan het hoofd van zyn eerste b'ad een beschouwing van mr. N. G. Pierson over de programma’s, welke het bestuur der Liberale Unie voor de ver kiezingen van het volgend jaar heeft ont worpen. De heer Pierson die in het vorig ministerie met den heer Tak van Poortvliet zitting had, zal wel niet onwaaardig worden geacht in de gelederen der vooruitstrevende liberalen* een plaats in te nemen. Hy heeft echter tegen niet weinige en nog wel zeer belangrijke pun ten der programma’s zóo ernstige bedenkingen dat hij uit de Liberale Unie zal worden ge- s too ten, indien de programma’s ongewijzigd worden aangenomen. Dit artikel verdient de aandacht van alle welgezinde liberalen. Wy bevelen hst onze lezers ter overweging aan. Daar het voor overneming te uitgebreid is, geven wy alleen het slot. »Het is goed, dat mannen die het wèl mee nen met hun land, zich onderling verstaan om zpkere hervormingen te eischen. Maar zy moeten zich daarbij voor twee gevaren wachten. Het eene is, denkbeelden, die eerst sedert be trekkelijk korten tijd geopperd zyn en du» den toets eener veelzijdige critiek nog moeten door staan, voor te dragen als onaantastbaar. Dit veroorzaakt ontstemming by allen, die weten dat deze denkbeelden nog veel nader onderzoek noodig hebben. Het tweede gevaar is, dat men een Soort van orthodoxie schept, ook op dit laatste heeft het bestuur der Liberale Unie,* naar het mij wil voorkomen, niet genoeg gelet. Het gunt niet genoeg vryheid aan individueele opvattingen. Zijn liberalisme is my te eng. Het weert niet alleen den conservatief in den man van het volstrekte laissez fairehet weert ook hem, die, schoon uiet afkeerig van staatsinmenging op sociaal gebied, ja op som mige punten krachtig daarvoor ijverend, op ander# voorbands reserves maakt. Men moet ten aanzien van elk der zeven maatregelen eenstemmig denken met de «Liberale Unie,* om niet door haar verketterd te worden. Maar liberale en zelfstandig denkende geesten zyn ketters van nature. Geen enkel >credo< kannen zij onderteekenen. Moeten al de zoodanigen geweerd worden nit ons Parlement? Dat zal het gevolg zyn, want tot de conservatieven behooren zy niet, en de anderen kunnen hen niet gebruiken, omdat zij over enkele zaken een afwijkende, misschien nog in het geheel geen meening nebben. Ik zou het volgende in overweging willen geven. Men onderwerpe de beide programma’s aan een grondige herziening. Men late daar enboven aan elke kiesvereeniging uitdrukkelijk „Zoo, zijt gij het,” zeide zy, jke schrik igen glimlach, iik„Zoo. ziit S

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1896 | | pagina 1