J! 35ste Jaargang No. 7207. Vrijdag 26 Februari 1897. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. >198. BINNENLAND. a. BEZWEOElim i lemenl. tEULL^ÏOA. VNIGE iteraad, f uiige- 8‘/2 udrl IEGEN”, i tssrü 11 a':/ (iOlDSHIE COURANT LS. ‘j van Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. KOEFF. De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.7Ö. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Men schryft uit Stolwijk dd. 24 Febr. Gisterenavond verschaften een zestal muziek- n Statuten en IR. )0R. ge Dame fl ïr er aan vervelend, H Stopwerk veelvuldig vrouwen- ke hand- n geheel ide Stop- H t achtig en hand- 8CHÜ- I Heden, bij den aanvang der vergadering, zal de interpellatie van den heer Lohman plaats hebben over de ontslagaanvrage van dr. Bredius. klaag* db ov*r «telling L Dbm Mhla« e hwid •rkelljk ftvfata I. arte te r mm£ aM. aX ^vaa Baa MBld* i (eehele a eaBe- i da <•- •tlJfiieM e reeds, lingsea- Manner daartoe Weder is een koe van D. Kruijt te Reeuwijk door miltvuur aangetast en gestorven en onder toezicht der politie verbrand. GOÜDA, 25 Februari 1897. j In ons vorig nummer is vffrkeerdelyk ge sproken van het district Gouda, dat in drie stemdistrictan is verdeeld. Natuurlijk werd bedoeld de gemeente G o u d a. De andere gemeenten van^het district zijn afzon derlijke «tem districten. Waarschijnlijk zullen deze drie stemdistricten ook wel dienst moeten doen voor de verdeeling der gemeente in drie districten voor de Raadsverkiezingen, waartoe Dinsdag in de Kamer besloten is voor gemeenten boven de 15.000 zielen. ADVERTENTIEN worden geplaatst 15 regelu a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Buroopen bjj de Christelijke Gereformeerde kerk te Gouda, ds. G. Bos te Aarlanderyeen c. a. De Ni» uwe Vorst» ui. deelt de volgend© zinnen mede, op het jongste klein-ambtenaars- exameu te Solo gemaak. De jachthond keek zijn meester uit do verte aan, alsof hy zeggen wilde >daar is myo patroon weer teruggekomen. Ik heb dien man van de hand gewezen waar de resident woont. Mijn neef studeerde vlytig opdat hij ge slaagd zou worden. Meuigmaal heeft de vader zynen zoon die kwajongensstreken van de band gewezen, maar toch deed by het weer. Pas hadden de koopvaardijschepen voet aan wal gezet, of zij werden beroofd. Ten aanhoore van al de jongena zag ik er een onder die een domoor was. Ten aanhoore van de vermaningen zyner een 3 centspostzegel, ■zijde zyn adres en een steryen, deed het din> postkantoor, en kreeg zijne postzegelverzameling uren later als brief afgeatem- Staton-Generaal. 2e Kaukr. Zitting van Woensdag 24 Februari. Het algemeen debat over de Kamers vau Arbeid wordt voortgezet. De heer Rutgers is voornemens vóór het on!werp te stemmen, maar verwacht er weinig vruchten «au, daar de tijd nog niet rijp blijkt voor scheidsrech terlijke colleges tusschen werklieden en patroons en de werklieden zelfs het ontwerp afkeuren als zullende eerder kwaad dan goed itichten. De behandeling van btt ontwerp is hier een ondankbaar werk en wij kunnen onzen tijd beter besteden. MaarKamers van Arbeid is de leuze van den dag en wij moeten de zaak maar spoedig afdoen. De bter De Kanter dankt de regeeriug voor de indiening cn herinnert er aan hoe de heer Kuyper zelf een der eersten is geweest die de Arbeidskamers aan de orde hebben gebracht. Hij noemt diens rede een gelegenheids- of eeu Dorth en ouden heer Smits, van A. Bogaers voordroegen, zorgden de heeren J. Posthumus en H. T. Verhoef tot afwisseling voor muzi kale bydragen. De heer J. Kiewiet de Jonge, als Voorzitter, besloot met een woord van dank en opwekking dezen genotvollen avond. dames van koopen. Neen nicht, ik kon iemand, die er boter gebruik van maken zal.” „En die persoon oom,” antwoordde de oude juf frouw bleek van woede, „zal na uw dood met u lachen gelijk zij bij uw leven met u gelachen heeft." „Nicht,” riep Treanna op zijne beurt verbleekende, terwyl hij heftig op den grond stampte. „U belacht,” ging Elisabeth voort, terwijl zij een venijuigen blik op den ouden edelman wierp. „Gij meent toch niet dat tante verliefd is op uw per soon Och oom, men heeft altijd geleerd, dat men de grijsaards moest eerbiedigen, maar om’ verliefd op hen te zijn dat is nog door niemand voor geschreven.” Die beleedigende woorden maakten een vraeselij- ken indruk op* den' markies. Hoo norsch en ruw ook, hij hed een rechtschapen hart en hij hield van Laurence als een hond van een kind. Een land edelman uit Bretagne, die aan Treanna groote diensten bewezen had, toen deze by'na het slachtoffer was geworden van speculaties in landerijen en oog sten, hnd bij zijn dood zyne dochter aan zyn vriend vermaakt. De markies had zich van die schuld gekweten door zyn naam te geven aan mejuffrouw de Guénéheult. Hij was niet jaloersch, want tfij had een onbepaald vertrouwen in de oprechtheid en deugd van Laurence. Hij gevoelde daarom dubbel de be- leediging hem en zijne echtgenoot» aangedaan. Zijn bloed, dat spoedig aan het koken was te brengen, bruiste in zijne aderen, zijn gelaat werd paarach, eu toen hij, aan de eerste beweging toegevende, met opgeheven hand zijne nicht nadorde, werd het wit zijner oogen rood hij wankelde on stortte in zyne volle lengte op den grond. IS) „En het was ook niet,” vervolgde Elisabeth, elk barer woorden afmetendc, „omdat ik begeerig was...” Treanna floot een wijsje en spottend zijne nicht aanziende, vervolgde hij „Ik merk dal ge begrijpt dat ik mijn testament heb gemaakt." „Hebt gij uw testament gemaakt?” vroeg zij mei' eene stem die van ontroering beefde. „Wel zeker. Wat denkt ge wel Ik word oud, zooala ik straks al zeide. Wat zou het wezen als ik oens in die beroerte ware gebleven, die mij onlangs trof op een oogenblik, dat ik er niet het minst aan dacht „Dat zou een groot ongeluk geweest zijn, oom, maar gy hebt uwe wettige erfgenamen.” „Ongetwijfeld, beste nicht, maar zij, die gij myn wettige erfgenamen noemt, hebben mijn geld niet, noodig om zich in de wereld te laten gelden. Gij moet zeker genoeg bezitten om de levenswijze vol te houden, die gij tot nu toe gevolgd hebt, en zulke giften aan de kerk te maken. Wat Fulbert betreft, het schynt dat iu zakere kringen zijne liefdesver klaringen zoo goed lijn als geaccepteerde wissels. Wat zouden onder uw beider beheer mijne kostelijke landgoederen worden Men zou er bijbels voor de menaahenetera of geschenken voor zekere soort yan In -de gisteren alhier gehouden vergaderiug jn aandeelhouders der Stoombootmaatschappij Boskoop—WaddingsveenGouda, bleek dat de behaalde winst in 1896 eene nitkeering van 6 pCt. op de aandeelen toelaat, er f 1000 op de boot kan afgeschreven wordin en ruim f 900 in het reservefonds kan worden gestort. Tot commissaris werd herkozen de heer P van Nes Az., en gekozen de heer W. A. Ver bruggen tot directeur herkozen de heer C van Nes Cz. iverlegenheidsrede. Hy wijst op het gebleken nut der particuliere arbeidsraden en is zeer gestemd voor de amendementen Kerdijk-Drukker waaromtrent hij de Regeering meegaandheid aanbeveelt. Hij wensent voorts een college van de voorzitters der Arbeidskamers en de bevoegdheid eener kamer om zich een rechts geleerd adviseur toe te voeden. Spreker ver wacht van het ontwerp een verzoening. De beer Gerritsen is het mede eens, dat deze Kamer niet meer dit ontwerp had moeten behandelen na de aanneming der kieswet, maar by erkent het nut van verzoeningscolleges in deu bestaarden klassenstrijd. Intusschen schynt de goede bedoeling niet volkomen door het ontwerp bereik*. Waart» e baat het verstrekken van «inlichtingen door de Arbeidskamers, zonder de instelling van een centraal-bureau en dit waar bun tevens de hulpmiddelen ontbreken Van het maken van regelingen door de Ar beidskamers verwacht hij niets zonder wette« lyke regeling der arbeidscontracten. Nu toch worden zij die het volk door lage loonen demoraliseeren nog door de Prov. Staten waardig gekeurd het volk te vertegenwoordigen. Eindelijk beteekent de uitspraak der Arbeids kamers niets zonder dat daaraan rechtskracht worde gegeven. Spreker wenscht das meer zekerheid dat de Kamers van Arbeid aan haar doel zullen kunnen beantwoorden. Tin slölto zegt hij aan deu heer Rutgers liever te behooren tot de zoogenaamde radicale party, een kleine party in opkomst, dan tot de groote liberale party die in verval is. De heer De Savornin Lohman wyst erop, dat wij öf een publiekreehtelyk organisatie moeten maken van den aebeid, öf volkomen vrjjheid geven. Doen wij dit laatste, dan moet de Staat niet tusschenbeide treden. Arbeids kamers bat*n niet, als zij niet steunen op de organisatie van arbeiders en werkgevers. Deze Arbeidskamers beschouwt hij .slechts als ver- zoeningsraden, niet als het begin van eon groote sociale organisatie. De arbeiders moeten zich zei ven organiseeren. Na repliek van den minister van justitie werden de a’gemeene beraadslagingen gesloten en 2 artikelen met kleine wijziging aangenomen. Na de pauze kwam voor de tweede maal in stemming het amendement-Heemskerk* om in art. 4 van het ontwerp te bepalen dat de periodieke verkiezing voor de gemeenteraad zal geschieden den eersten Dinsdag van Juli. Dat amendement wordt thans VERWORPEN met 42 tegen 40 stemmen. Art. 4 bepalende de verkiezingsdag op den laatsten Dinsdag van Juni wordt goedgekeurd De eindstemming zal gehouden worden Vrydag na de pauze. Gisteren middag is door de Maatschappij tot Exploitatie van Staatsspoorwegen te Ütiecht verpacht de bediening der buffetten in het station alhier. Ingekomen zijn negen biljetten hoogste inschrijver was R. J. van Kuiken te Amsterdam voor f 3216.-i Op dm 1.1. Woensdag gehouden nutsavond te Oudewater werden de spreekbeurten door leden uit den eigen kring vervuld. Terwijl de heeren A. C. van Aelst, J. W. D. Van J. Snellen enkele stukken van den en Tollens Er worden te Schoonhoven krachtige po gingen aangewesd ter verkrijging van een vierden postdienst van bier op Gouda. Een adres aan den directeur-generaal der posteryen en telegrafie ligt o. a. voor de ingezetenen ter teekening. i Het aantal belastingbetalende kiezers is te Rotterdam toegenomen met 4709van de bestaande lijst zyn afgevoerd 893 kiezers en dat wel om verschillende radet.en zoodat het aantnl belastingkiezers 12,485 bedraagt tegen 8252 tut op heden. Als woning loon-, spaarbank- of examen- kiezers hebben zich aangemeld 6321 personen, waarvan er echter nog wel wat zullen afvullen. In elk geval kan thans reeds worden aan genomen dat bet totaal aantal kiezers tut ruim 17,000 zal klimmen. De lysten zyn thans verzonden aan de ver schillende instellingen van liefdadigheid. De sleepboot Oceaan*, die Vrijdag in do haven te Maassluis aankwam, na het stoom schip Conrad* van Penm naar Amsterdam gesleept te hebben, is niet alleen de eerste Nederlandsche, maar ook de allereerste sleep boot geweest, die een schip door bet Suezka- naal heeft gesleept, zegt de *West. Ct.<: Bij Pantellaria word zeer slecht weer door staan en brak de sleeptros. De Conrad begon toen op een verochrikkelyko manier lo slingeren en geraakte dwars zeemaar door het kalme en beleidvolle optreden van den kapitein der sleepboot werden groote onheilen voorkomen. Overigens had men tamelyk goed weer. Do reis werd in 38 dagen afgelegd. Aan kapitein Bonman van de Oceaan komt een woord van lof toe voor zyne be kwame leiding van den tocht, zegt het blad. Iemand nam onlangs schreef op de achb^rz^ complimentje aan »l<4 post getje io de bus aan &et p de curiositeit voor r1-’- inderdaad eenige peld weer thuis. Wy vermelden 't als een bewys van de welwillendheid der postambtenaren, maar voe gen er bij, dat we anderen niet kunnen aan* bevelen, die aardigheid te herhalen, want dat de post wel wat andora te doen heeft en ver moedelijk, bij navolging, van haar recht zon gebruik maken om zulk eeu zegel niet to bestellen. Elisabeth, hevig verschrikt, gaf een gil en hare kamenier was oogenblikkelijk bij haar, gevolgd door een man in Bretonsche kleederdracht. „Wat deert u, freule?” vroeg de kamenier ge troffen door de bleekheid barer meesteres. Freule de Pratenros wees op haar oom. Toen naderde de man, die mot de kamenier was binnon- gekomen, don markies Treanna en legde de hand op zijn hart. „Leeft hij nog?" vroeg freule de Pratenros ten prooi aan de grootste angst „Ja antwoordde de boer, maar het is toch erg met hem gesteld.” „Haal spoedig den dokter. Vlieg naar de stal, Malozadel het beste paard en ren naar de stad.” Malo Kerguisec bleef onbewegelijk staan en op freule de Pratenros een veelbeteekenenden blik wer pende, vroeg hy „waarom niet liever morgen dan van daag?” Elisabeth maakte eene beweging van ongeduld. Zij naderde Malo en beet hem op wrevelen toon in het oor„Als hij sterft, erft zy. Hij heeft haar alles bij testament vermaakt.” Malo stond een oogenblik als door den bliksem getroffen, toen richtte hij zich eensklaps naar de deur: „Gy hebt gelijk,” zeide hij, ’t is beter, dat hij in ’t leven bl^ft. *t Is beter. Ik zal misschien een paard dood ryden, maar een dokter zal er ko men.” Zoodra Malo vertrokken was, trachtte freule de Pratenros en de kamenier den markies op te tillen, en hem in een armstoel te plaatsen, maar de twee vrouwen waren niet sterk genoeg om daarin te slagen. Na herhaalde pogingen moesten zy aioh bepalen on dilettanten aan Stolwijk’» ingezeten» n eeuige waarlijk genotvolle oogeobiikken. Daar in onze - gemeente nog steeds geen muziekgezelschap bestaat, hadden bedoelde zes heeren besloten, met hunne strijk- en blaasinstrumenten enkele nummers ten gehooie te brengen, om, kon bet zyn, anderen mede op te wekken tot de be oefening der muziek. En ziet, zj mochten de voldoening smaken, dat velen waren opge^ komen om te genieten van eeu 1 Stal nummers, die keurig werden uitgevoerd. De netto op brengst dtr entrees is bestemd voor de armen in deze gemeente. Met onze beste weuschen voor het welslagen van hunne pogingen roepen wy dien heeren dilettanten een welgemeend tot weerziens toe. hem hot hoofd op te beuren en door kussens van de sofa te ondersteunen. Een uur ging er voorbij zonder dat er de geringste verandering in deu toe stand van den markies was waar le nemen. Toen hoorde men den galop van een paard in de laan voor het kasteel. De kamenier ylde naar het venster. „Welnu?” riep freule de Pratenros in koortiachtige spanning. „Hel is Malo,” antwoordde de kamenier. „Hy heeft eon man achter op het zadel. Ik zie al wie het is. Legoëllo." „Legoëllo „Ja, oen oude boor, die men hier in den omtrek de Roodmuts noemt. Men zegt, dat hij een toove- naar is „Een toovenaar Zijt ge krankzinnig I Die el lendige Malo." Toen de oude juffrouw, bleek van woede, die woorden uitspnk, trad Malo de kamer binnen, gevolgd door zijn medgezel. Deze was in derdaad een oude boer, gekleed, zooals de meeste bewoners dezer streek, in eon buis van geitenvellen, een wijden broek van grof linnen en hoofee lederen laarzen, die onder de knie met bandep «loten. Onder den hoed met broeden rand, die deze nationale kleederdracht voltooide, waren zyne grijze dichte haren bedekt met eeu groote frygische muts, die iu den tijd der republiek van het mooiste rood moest geweest zyn, Deze zonderlinge persoon bleef op den drempel van het vertrek slaan er. zag rond met een blik die verre van welwillend was. Freule de Pra tenros beefde van verontwaardiging. „Wat beteekent die ongepaste aardigheid riep zy uit.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1897 | | pagina 1