J!
35ste Jaargang
No. 7207.
Vrijdag 26 Februari 1897.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
>198.
BINNENLAND.
a.
BEZWEOElim
i
lemenl.
tEULL^ÏOA.
VNIGE
iteraad,
f uiige-
8‘/2 udrl
IEGEN”, i
tssrü
11
a':/
(iOlDSHIE COURANT
LS.
‘j
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
KOEFF.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.7Ö.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Men schryft uit Stolwijk dd. 24 Febr.
Gisterenavond verschaften een zestal muziek-
n Statuten en
IR.
)0R.
ge Dame fl
ïr er aan
vervelend, H
Stopwerk
veelvuldig
vrouwen-
ke hand-
n geheel
ide Stop- H
t achtig
en hand-
8CHÜ- I
Heden, bij den aanvang der vergadering, zal
de interpellatie van den heer Lohman plaats
hebben over de ontslagaanvrage van dr. Bredius.
klaag*
db ov*r
«telling
L Dbm
Mhla«
e hwid
•rkelljk
ftvfata
I. arte te
r mm£
aM. aX
^vaa Baa
MBld*
i (eehele
a eaBe-
i da <•-
•tlJfiieM
e reeds,
lingsea-
Manner
daartoe
Weder is een koe van D. Kruijt te Reeuwijk
door miltvuur aangetast en gestorven en onder
toezicht der politie verbrand.
GOÜDA, 25 Februari 1897. j
In ons vorig nummer is vffrkeerdelyk ge
sproken van het district Gouda, dat
in drie stemdistrictan is verdeeld. Natuurlijk
werd bedoeld de gemeente G o u d a. De
andere gemeenten van^het district zijn afzon
derlijke «tem districten.
Waarschijnlijk zullen deze drie stemdistricten
ook wel dienst moeten doen voor de verdeeling
der gemeente in drie districten voor de
Raadsverkiezingen, waartoe Dinsdag in de
Kamer besloten is voor gemeenten boven de
15.000 zielen.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regelu a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Buroopen bjj de Christelijke Gereformeerde
kerk te Gouda, ds. G. Bos te Aarlanderyeen c. a.
De Ni» uwe Vorst» ui. deelt de volgend©
zinnen mede, op het jongste klein-ambtenaars-
exameu te Solo gemaak.
De jachthond keek zijn meester uit do verte
aan, alsof hy zeggen wilde >daar is myo
patroon weer teruggekomen.
Ik heb dien man van de hand gewezen
waar de resident woont.
Mijn neef studeerde vlytig opdat hij ge
slaagd zou worden.
Meuigmaal heeft de vader zynen zoon die
kwajongensstreken van de band gewezen, maar
toch deed by het weer.
Pas hadden de koopvaardijschepen voet aan
wal gezet, of zij werden beroofd.
Ten aanhoore van al de jongena zag ik er
een onder die een domoor was.
Ten aanhoore van de vermaningen zyner
een 3 centspostzegel,
■zijde zyn adres en een
steryen, deed het din>
postkantoor, en kreeg
zijne postzegelverzameling
uren later als brief afgeatem-
Staton-Generaal. 2e Kaukr. Zitting van
Woensdag 24 Februari.
Het algemeen debat over de Kamers vau
Arbeid wordt voortgezet. De heer Rutgers is
voornemens vóór het on!werp te stemmen,
maar verwacht er weinig vruchten «au, daar
de tijd nog niet rijp blijkt voor scheidsrech
terlijke colleges tusschen werklieden en patroons
en de werklieden zelfs het ontwerp afkeuren
als zullende eerder kwaad dan goed itichten.
De behandeling van btt ontwerp is hier een
ondankbaar werk en wij kunnen onzen tijd
beter besteden. MaarKamers van Arbeid
is de leuze van den dag en wij moeten de
zaak maar spoedig afdoen.
De bter De Kanter dankt de regeeriug voor
de indiening cn herinnert er aan hoe de heer
Kuyper zelf een der eersten is geweest die de
Arbeidskamers aan de orde hebben gebracht.
Hij noemt diens rede een gelegenheids- of eeu
Dorth en
ouden heer Smits, van A. Bogaers
voordroegen, zorgden de heeren J. Posthumus
en H. T. Verhoef tot afwisseling voor muzi
kale bydragen. De heer J. Kiewiet de Jonge,
als Voorzitter, besloot met een woord van dank
en opwekking dezen genotvollen avond.
dames van koopen. Neen nicht, ik kon iemand, die
er boter gebruik van maken zal.”
„En die persoon oom,” antwoordde de oude juf
frouw bleek van woede, „zal na uw dood met u
lachen gelijk zij bij uw leven met u gelachen heeft."
„Nicht,” riep Treanna op zijne beurt verbleekende,
terwyl hij heftig op den grond stampte.
„U belacht,” ging Elisabeth voort, terwijl zij een
venijuigen blik op den ouden edelman wierp. „Gij
meent toch niet dat tante verliefd is op uw per
soon Och oom, men heeft altijd geleerd, dat men
de grijsaards moest eerbiedigen, maar om’ verliefd
op hen te zijn dat is nog door niemand voor
geschreven.”
Die beleedigende woorden maakten een vraeselij-
ken indruk op* den' markies. Hoo norsch en ruw
ook, hij hed een rechtschapen hart en hij hield van
Laurence als een hond van een kind. Een land
edelman uit Bretagne, die aan Treanna groote
diensten bewezen had, toen deze by'na het slachtoffer
was geworden van speculaties in landerijen en oog
sten, hnd bij zijn dood zyne dochter aan zyn vriend
vermaakt. De markies had zich van die schuld
gekweten door zyn naam te geven aan mejuffrouw
de Guénéheult. Hij was niet jaloersch, want tfij had
een onbepaald vertrouwen in de oprechtheid en deugd
van Laurence. Hij gevoelde daarom dubbel de be-
leediging hem en zijne echtgenoot» aangedaan. Zijn
bloed, dat spoedig aan het koken was te brengen,
bruiste in zijne aderen, zijn gelaat werd paarach, eu
toen hij, aan de eerste beweging toegevende, met
opgeheven hand zijne nicht nadorde, werd het wit
zijner oogen rood hij wankelde on stortte in zyne
volle lengte op den grond.
IS)
„En het was ook niet,” vervolgde Elisabeth, elk
barer woorden afmetendc, „omdat ik begeerig was...”
Treanna floot een wijsje en spottend zijne nicht
aanziende, vervolgde hij
„Ik merk dal ge begrijpt dat ik mijn testament
heb gemaakt."
„Hebt gij uw testament gemaakt?” vroeg zij mei'
eene stem die van ontroering beefde.
„Wel zeker. Wat denkt ge wel Ik word oud,
zooala ik straks al zeide. Wat zou het wezen als ik
oens in die beroerte ware gebleven, die mij onlangs
trof op een oogenblik, dat ik er niet het minst aan
dacht
„Dat zou een groot ongeluk geweest zijn, oom,
maar gy hebt uwe wettige erfgenamen.”
„Ongetwijfeld, beste nicht, maar zij, die gij myn
wettige erfgenamen noemt, hebben mijn geld niet,
noodig om zich in de wereld te laten gelden. Gij
moet zeker genoeg bezitten om de levenswijze vol te
houden, die gij tot nu toe gevolgd hebt, en zulke
giften aan de kerk te maken. Wat Fulbert betreft,
het schynt dat iu zakere kringen zijne liefdesver
klaringen zoo goed lijn als geaccepteerde wissels.
Wat zouden onder uw beider beheer mijne kostelijke
landgoederen worden Men zou er bijbels voor de
menaahenetera of geschenken voor zekere soort yan
In -de gisteren alhier gehouden vergaderiug
jn aandeelhouders der Stoombootmaatschappij
Boskoop—WaddingsveenGouda, bleek dat de
behaalde winst in 1896 eene nitkeering van
6 pCt. op de aandeelen toelaat, er f 1000 op
de boot kan afgeschreven wordin en ruim
f 900 in het reservefonds kan worden gestort.
Tot commissaris werd herkozen de heer P
van Nes Az., en gekozen de heer W. A. Ver
bruggen tot directeur herkozen de heer C
van Nes Cz.
iverlegenheidsrede. Hy wijst op het gebleken
nut der particuliere arbeidsraden en is zeer
gestemd voor de amendementen Kerdijk-Drukker
waaromtrent hij de Regeering meegaandheid
aanbeveelt. Hij wensent voorts een college
van de voorzitters der Arbeidskamers en de
bevoegdheid eener kamer om zich een rechts
geleerd adviseur toe te voeden. Spreker ver
wacht van het ontwerp een verzoening.
De beer Gerritsen is het mede eens, dat
deze Kamer niet meer dit ontwerp had moeten
behandelen na de aanneming der kieswet, maar
by erkent het nut van verzoeningscolleges in
deu bestaarden klassenstrijd. Intusschen schynt
de goede bedoeling niet volkomen door het
ontwerp bereik*. Waart» e baat het verstrekken
van «inlichtingen door de Arbeidskamers, zonder
de instelling van een centraal-bureau en dit
waar bun tevens de hulpmiddelen ontbreken
Van het maken van regelingen door de Ar
beidskamers verwacht hij niets zonder wette«
lyke regeling der arbeidscontracten. Nu toch
worden zij die het volk door lage loonen
demoraliseeren nog door de Prov. Staten
waardig gekeurd het volk te vertegenwoordigen.
Eindelijk beteekent de uitspraak der Arbeids
kamers niets zonder dat daaraan rechtskracht
worde gegeven.
Spreker wenscht das meer zekerheid dat de
Kamers van Arbeid aan haar doel zullen
kunnen beantwoorden.
Tin slölto zegt hij aan deu heer Rutgers
liever te behooren tot de zoogenaamde radicale
party, een kleine party in opkomst, dan tot
de groote liberale party die in verval is.
De heer De Savornin Lohman wyst erop,
dat wij öf een publiekreehtelyk organisatie
moeten maken van den aebeid, öf volkomen
vrjjheid geven. Doen wij dit laatste, dan moet
de Staat niet tusschenbeide treden. Arbeids
kamers bat*n niet, als zij niet steunen op de
organisatie van arbeiders en werkgevers. Deze
Arbeidskamers beschouwt hij .slechts als ver-
zoeningsraden, niet als het begin van eon
groote sociale organisatie. De arbeiders moeten
zich zei ven organiseeren.
Na repliek van den minister van justitie
werden de a’gemeene beraadslagingen gesloten
en 2 artikelen met kleine wijziging aangenomen.
Na de pauze kwam voor de tweede maal in
stemming het amendement-Heemskerk* om in
art. 4 van het ontwerp te bepalen dat de
periodieke verkiezing voor de gemeenteraad zal
geschieden den eersten Dinsdag van Juli. Dat
amendement wordt thans VERWORPEN met
42 tegen 40 stemmen.
Art. 4 bepalende de verkiezingsdag op den
laatsten Dinsdag van Juni wordt goedgekeurd
De eindstemming zal gehouden worden
Vrydag na de pauze.
Gisteren middag is door de Maatschappij tot
Exploitatie van Staatsspoorwegen te Ütiecht
verpacht de bediening der buffetten in het
station alhier. Ingekomen zijn negen biljetten
hoogste inschrijver was R. J. van Kuiken te
Amsterdam voor f 3216.-i
Op dm 1.1. Woensdag gehouden nutsavond
te Oudewater werden de spreekbeurten door
leden uit den eigen kring vervuld. Terwijl
de heeren A. C. van Aelst, J. W. D. Van
J. Snellen enkele stukken van den
en Tollens
Er worden te Schoonhoven krachtige po
gingen aangewesd ter verkrijging van een
vierden postdienst van bier op Gouda. Een
adres aan den directeur-generaal der posteryen
en telegrafie ligt o. a. voor de ingezetenen ter
teekening. i
Het aantal belastingbetalende kiezers is te
Rotterdam toegenomen met 4709van de
bestaande lijst zyn afgevoerd 893 kiezers en
dat wel om verschillende radet.en zoodat het
aantnl belastingkiezers 12,485 bedraagt tegen
8252 tut op heden.
Als woning loon-, spaarbank- of examen-
kiezers hebben zich aangemeld 6321 personen,
waarvan er echter nog wel wat zullen afvullen.
In elk geval kan thans reeds worden aan
genomen dat bet totaal aantal kiezers tut ruim
17,000 zal klimmen.
De lysten zyn thans verzonden aan de ver
schillende instellingen van liefdadigheid.
De sleepboot Oceaan*, die Vrijdag in do
haven te Maassluis aankwam, na het stoom
schip Conrad* van Penm naar Amsterdam
gesleept te hebben, is niet alleen de eerste
Nederlandsche, maar ook de allereerste sleep
boot geweest, die een schip door bet Suezka-
naal heeft gesleept, zegt de *West. Ct.<:
Bij Pantellaria word zeer slecht weer door
staan en brak de sleeptros. De Conrad
begon toen op een verochrikkelyko manier lo
slingeren en geraakte dwars zeemaar door
het kalme en beleidvolle optreden van den
kapitein der sleepboot werden groote onheilen
voorkomen.
Overigens had men tamelyk goed weer. Do
reis werd in 38 dagen afgelegd.
Aan kapitein Bonman van de Oceaan
komt een woord van lof toe voor zyne be
kwame leiding van den tocht, zegt het blad.
Iemand nam onlangs
schreef op de achb^rz^
complimentje aan »l<4 post
getje io de bus aan &et p
de curiositeit voor r1-’-
inderdaad eenige
peld weer thuis.
Wy vermelden 't als een bewys van de
welwillendheid der postambtenaren, maar voe
gen er bij, dat we anderen niet kunnen aan*
bevelen, die aardigheid te herhalen, want dat
de post wel wat andora te doen heeft en ver
moedelijk, bij navolging, van haar recht zon
gebruik maken om zulk eeu zegel niet to
bestellen.
Elisabeth, hevig verschrikt, gaf een gil en hare
kamenier was oogenblikkelijk bij haar, gevolgd door
een man in Bretonsche kleederdracht.
„Wat deert u, freule?” vroeg de kamenier ge
troffen door de bleekheid barer meesteres.
Freule de Pratenros wees op haar oom. Toen
naderde de man, die mot de kamenier was binnon-
gekomen, don markies Treanna en legde de hand op
zijn hart.
„Leeft hij nog?" vroeg freule de Pratenros ten
prooi aan de grootste angst
„Ja antwoordde de boer, maar het is toch erg met
hem gesteld.”
„Haal spoedig den dokter. Vlieg naar de stal,
Malozadel het beste paard en ren naar de stad.”
Malo Kerguisec bleef onbewegelijk staan en op
freule de Pratenros een veelbeteekenenden blik wer
pende, vroeg hy „waarom niet liever morgen dan
van daag?”
Elisabeth maakte eene beweging van ongeduld.
Zij naderde Malo en beet hem op wrevelen toon in
het oor„Als hij sterft, erft zy. Hij heeft haar
alles bij testament vermaakt.”
Malo stond een oogenblik als door den bliksem
getroffen, toen richtte hij zich eensklaps naar de
deur: „Gy hebt gelijk,” zeide hij, ’t is beter, dat
hij in ’t leven bl^ft. *t Is beter. Ik zal misschien
een paard dood ryden, maar een dokter zal er ko
men.”
Zoodra Malo vertrokken was, trachtte freule de
Pratenros en de kamenier den markies op te tillen,
en hem in een armstoel te plaatsen, maar de twee
vrouwen waren niet sterk genoeg om daarin te slagen.
Na herhaalde pogingen moesten zy aioh bepalen on
dilettanten aan Stolwijk’» ingezeten» n eeuige
waarlijk genotvolle oogeobiikken. Daar in onze
- gemeente nog steeds geen muziekgezelschap
bestaat, hadden bedoelde zes heeren besloten,
met hunne strijk- en blaasinstrumenten enkele
nummers ten gehooie te brengen, om, kon bet
zyn, anderen mede op te wekken tot de be
oefening der muziek. En ziet, zj mochten
de voldoening smaken, dat velen waren opge^
komen om te genieten van eeu 1 Stal nummers,
die keurig werden uitgevoerd. De netto op
brengst dtr entrees is bestemd voor de armen
in deze gemeente. Met onze beste weuschen
voor het welslagen van hunne pogingen roepen
wy dien heeren dilettanten een welgemeend
tot weerziens toe.
hem hot hoofd op te beuren en door kussens van
de sofa te ondersteunen. Een uur ging er voorbij
zonder dat er de geringste verandering in deu toe
stand van den markies was waar le nemen. Toen
hoorde men den galop van een paard in de laan
voor het kasteel. De kamenier ylde naar het venster.
„Welnu?” riep freule de Pratenros in koortiachtige
spanning.
„Hel is Malo,” antwoordde de kamenier. „Hy
heeft eon man achter op het zadel. Ik zie al wie
het is. Legoëllo."
„Legoëllo
„Ja, oen oude boor, die men hier in den omtrek
de Roodmuts noemt. Men zegt, dat hij een toove-
naar is
„Een toovenaar Zijt ge krankzinnig I Die el
lendige Malo." Toen de oude juffrouw, bleek van
woede, die woorden uitspnk, trad Malo de kamer
binnen, gevolgd door zijn medgezel. Deze was in
derdaad een oude boer, gekleed, zooals de meeste
bewoners dezer streek, in eon buis van geitenvellen,
een wijden broek van grof linnen en hoofee lederen
laarzen, die onder de knie met bandep «loten.
Onder den hoed met broeden rand, die deze nationale
kleederdracht voltooide, waren zyne grijze dichte
haren bedekt met eeu groote frygische muts, die iu
den tijd der republiek van het mooiste rood moest
geweest zyn, Deze zonderlinge persoon bleef op den
drempel van het vertrek slaan er. zag rond met een
blik die verre van welwillend was. Freule de Pra
tenros beefde van verontwaardiging.
„Wat beteekent die ongepaste aardigheid riep
zy uit.