|»OSt
i
Woensdag 3 Maart 1897.
No. 7211.
BINNENLAND.
Zu.
r,
36ste Jaargang
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
al.
i
‘heid
FEVLLETO fl.
-"•T?-
UNIE*,
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
,o4
ite.
het koninklyk kabinet
Hen beschikking blijft.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
- S.8
Qravenhago
at, enz.
ning by de
)r. H. IJ8-
F en J. W
s,
LTRONEN
z. enz.
post 1.45
- 1.90
t - 9.60
Zuid-Hollaud hebben
van J. J. de
van den minister van
krachtens machtiging
Naar wy vernemen, heeft de 2e luitenant
W. H. Sablerolle, van het ie reg. inf. te
Leeuwarden, zijn eervol oatslag aangevraagd.
j een
hoed- In hare had zij een
hert haar
zag zij er bekoor
„Het doet mi
a mynheer Trea
dit, had ik zeke
betuigen.»
„Dat is wel wi
voornemens naar]
weken denk door)
„Houdt gij vad
„Ik dweep er
„Ik ook; het
kasteel de zee nif kan.»
„Dan ben ik gger i
DSCHE WIIKIVT.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
)r. Bredius heeft
Bneulatidsche Zaken R
v H. M. de Koningin-llegfütes bericht ont-
v-gee, dat zijn verzoek om ontslag aladirecteur
v het koninklyk kabinet van schilderijen
Gedep. Sta van
ongegrond veftrd /ie reclame
In de vergadering, Zondag te Delft gebon
den van verschillende leden van loges van
vrijmetselaren, werd met groote waardeering
van den overleden prins Frederik, de 100e
geboortedag van dien grootmeester nationaal
herdacht. In de Lonisa-stichting gaf de dir«c
teur voor dö pleegkinderen een levensbe«chry
ving van Prins Frederik en wee? bun op wat
de prins als grootmeester van de vrjjmetselarij
voor de stichting heeft gedaan.
I
In de afd. Rottercaiu van den Zouavenbond
hield dr. Schaepman een pbi osophisch-theolo-
gische rede over »htt recht.
Spr. beschouwde het recht als voorkomende
□it God, dat alles regelt en ordent in de maat
schappij, waardoor vrede en harmonie beersch
woordde Tiburce met eeu glimlach, want ik heb eene
visschershut aan de kust te midden der rotsen.”
«En houdt ge daar dikwijls verblijf?”
„Ja mevrouw, daar heb ik de gelukkigste dagen
myner eenzaamheid doorgebracht.”
„Zijt ge niet bang dat men van u zeggen zal wat
de wijsgeer van den kluizenaar zeide
„Dat slechts de booze alleen leeft? Och mevrouw
de booze zoekt integendeel de wereld om zijne kwade
hartstochten daar bot te vieren.”
„Ik geloof dat gij gelijk hebt. Daarom heeft de
dichter ook gezegd, dat gevoelige en ongelukkige
monschon uit instinkt de woeste en eenzame plaatsen
zochten’t is alsof de rotsen ons beschermen tegen
het ongelukde kalmte der natuur de stormen van
ons hart bedaren doet. Maar,” vervolgde zij, op
haar gewonen tuchtigen toon, „ik begrijp niet hoe
iemand op uw leeftijd, met uwe kennis, zulk een
zwervend leven kan leiden, zonder éenig ernstig doel,
zonder eenige geoorloofde eerzucht.”
„Dat is een geheim, mevrouw,” antwoordde Ti
burce, wiens gelaat betrok. „Maar ik zie mijnbeer
Treanna al, hy komt hier heen met zijn geweer en
zyne honden.”
De markiezin begreep dat zij eeue onbescheiden
vraag had gedaan. Zy vroeg verschooning met eene
oprechtheid, die de zwerveling deed glimlachen.
De markies en Fulbert waren thans bij h$n.
„Goede jacht, mijne heeren I” riep Laurence den
drie jagers toe. „Hy, die bet mooiste stuk wild
schiet, moet het mij geven.”
„Aangenomen,” sprak de oude edelman, die reeds
met Tiburce vooruitging, terwyl Fulbert de Pratenroi
•enige ©ogenblikken achterbleef en tot Laurence
ten. Het recht wordt geëerbiedigd door wet
ten, welke ib overeenstemming zyn met de tien
geboden.
Qnze eeuw heeft de menachelyke willekeur
gesteld in plaats van het goddelyk recht. Men
heeft in den nuam van bet nationaliteitsrecht
aan vors'en hun kroon ontn 'men, ofschoon het
rooi en diefstal is te heeten.
Quze eeuw noemt de nou-interventie der
mogend beden recht, maar dit strydt tegen de
naastenliefde welke ook de natiën jegens elkan
der j hebben te beoefenen. Hel recht vau de
nou-interventie gedoogt dat de Turk zyn leven
dek: door bet storten van christenbloed en dat
de iPaus, beroofd Van zyne tydelyke macht,
aanjzyu lot wordt overgelaten.
legen dit onrecht hebban de Zouaven ge
protesteerd door hun leven te willen offeren
voq de verdediging van het recht van den Paus.
Ihans in bun vaderland teruggekeerd rust
jen de plicht trouw te zyn aan het vader-
i door de uitoefening van hun kiesrecht en
j--lm te zya zelfs ook tegenover
i die den kreet „Tegen Rome” aanheffen.
my altijd, dat men van ons
ger dan gy, «enou*»*
De toestand van het brandersbedryf te
Schiedam gaat voortdurend achteruit.
Nu men sedert Januari j.l. in België be
gonnen is gist te fabriceeren, is de uitvoer van
dit artikel naar dat land zeer afgenomea, en
daardoor den branders een gevoelige slag toe-
gebrayht.
Naar Engeland was hel debiet van de gist
in de laatste jaren ook al nanmerkelyk ver
minderd en bet doet dit nog.
Da hes sluit Schiedam* kan dan ook, naar
het >Vad.« schryft, wel aan den kapstok worden
gehangen, want als het zoo daargaat, en kans
op beterschap is er niet, dan sluit Schiedam
van zelve.
In de laatste jaren toch is het al regel ge
worden, dat branderyen, die ouder den hamer
komen, worden gesloopt, waardoor baar aantal
zeker wel met 50 is verminderd.
Nu worden er dezer dagen wegens faillisse
ment weder 3 verkocht, die zonder twyfol ook
wel in sloopershanden zullen komen.
Wegens den slechten toestand van den gist-
haodel heeft een brander reeds 2 zyner bran
derijen stil gezet en meerdere branders moeten
voornemens zyn dit voorbeeld te volgen.
Of door Schiedam's achteruitgang de»Schie
dammer* allicht zal verdwyuen
Op het bal-masqné dat jl. Zaterdagavond
door de liedertafel Apollo te Amsterdam gege
ven werd, was onder de talryke prachtig ge-
costumeerde menigte een der leden als jong
matroosje met eene harmonica. Na het démasqué
verzocht hij bet bestuur deze te verloten ten
bate van de Prins Hendriksticbting te Egmond
a/Zee.
flterne„Alles loopt ons tegen, maar ik zal bun
w weten te ontsnappen en dan kom ik in de koe-
p zult gy er ook zijn
Waarom vroeg de markiezin ontroerd.
(k verlang bet afgebroken gesprek voort te zetten.”
Dal is oouoodig,” antwoordde zy met bevende
si.
j verwijderde zich snel in de richting van het
kiel on de drie jagers verdwenen in de laan.
et park was vol wild. Weldra waren zy door
ha en fazanten omringd. De markies legde her-
biolijk aan en nooit miste zijn schot. Minder
gekig, of misschien omdat zij met andere zaken
veld waren, hadden Tiburce en Fulbert slechts
zen gelegenheid om een schot to doen. Ondanks
zielven dacht Tiburce veel meer om de markiezin
dom het wild. Wat Fulbert betreft, hij wandelde
mhet hoofd in de lucht, onophoudelijk geeuwende
eö gelogenheid, afwachtende om terug te koeren.
A drie hieven op eenigen afstand van elkander.
Eflape zag Treanna een z-er grooien haas, die
vitte uit een boschje en hot pad overvlak, waar
T®9 zich bevond.
i wilde aan dezen het genoegen laten hom te
soen.
au u Tiburce I” riep hij.
lurce zag ter nauwernood den haas, zoo vervuld
wiy met andere gedachten Hij echoot en miste.
hoe lomp I» riep de markies uit.
Ibert legde aan en schoot den baas neder. Toen
liO hij zijn geweer en naar Tiburce gaande, zeide
biet spottende goedhartigheid
as op, rny'o waarde heer, gij verliest uw uaam
ab beste schutter uit den ontrek.”
Grauw te Gouda tegen de aanwyzing van zyn
zoon Jan Johannes voor den dienst der
nationale militie en hem voor den dienst
aangewezen.
Eveneens is ongegrond verklaard de reclame
van O. M. F. Leyden te Rotterdam tegen deu
uitspraak van den militieraad, woarbjj zyn
pupil H. J. M. Koymans, loteling «oor Rot
terdam, voor den dienst der nationale militie
werd aangewezen.
b persoon die gisterenavond tusschen Delft
en tijswijk dood op de tramrails word-ge ton
den is gebleken een 20 jarig schoenmaker uit
’s-fravenhage te zyn. Het Ijjk werd gisteren-
avod overgebracht naar de begraafplaats Jaffa
teDelft, doch bedenoebt-nd naar de gemeente
Riwyk vervoerd, daar het in die gemeente
genaden is. Hier werd hedenvoormiddag het
gehoowd en daarby kwam met vry groote
zeerheid uit dat de man overreden is. Hy
ha een schedelwoni, en de beurs, dio in zyn
za gevonden werd, was plat gedrukt. Ook
m<t een der machinisten verklaard hebben
da by heengereden is over iets, dat hy voor
ee stuk bout hield, zoodat by er niet verder
na* om zag. De machinist van de stoomtram
di uit de tegenovergestelde richting kwam,
za het lyk liggen en stopte.
GOD DA, 2 Maart 1897.
Gisterenavond had in de Sooieteit >Ons
Genoegen* hetjaarlyksch Bal-Masqué plaats
voor de leden. jLiet vroeger de netheid der
costames veel t wenseben over, sedert eenige
jaren worden tor het Bestunr prijzen nitge-
reikt, wat tol sierlykbeid der costumes veel
by draagt en ht bezoek veel grooter doet zyn,
zoowel van gostumeerden als niet-geeoetu-
meerden. De eide zalen waren totaal bezet
en velen moten zich met een staanplaats
vergenoegen, d belette evenwel de vroolyke
stemming niet Ten twaalf uur had de defi-
leermarsch piés vooraf ging het Bestuur,
daarna volgde Ie muziek en dan de gecostu-
meerdenwij gooven dat er wel een 150 tal
waren.
Op het gesd van reclame was ook iets
nieuws bedachtn wel een achttal gemaskerden,
die de leverwor van van Buuren aan den man
trachtten te bigen, het biggetje, dat zij bij
zich hadden, ireeuwde vreeselyk, bet arme
beest was nog oit op dergelyk feest geweest,
vandaar zijn grige houding. De groep stel
ten loopers was n aardige vertooning, evenals
de 4 jaargetijde en de schildknapen, alsmede
de schoenpoeteanet zyn vriend de harmoni
caspeler. Nog Men er een liedjeszanger met
harmonica, diójn liederen verkocht, clowns
en nog meer aeren, als bloemenmeisjes enz.
De Jury ken de volgende prjjzen toe:
1. Aan djdame, die door baar sierlyk
kostuum uilmf. De zeven Provinciën.
2. Aan dejeer, die het sierlykst kostuum
draagt. Napoian.
3. Aan h paar, dame en beer, dat bet
best by elkan< passend kostuum draagt. De
schildknapen.
4. Aan b potsierlykste dames-mdsker.
Oliebollen vroni
5. Aan h potsierlykste heéren-masker.
De kleine dikiioer met de groote zultooren.
6. Aan dfroep, die door sierlykbeid of
karakter vanpstuum het meest uitmunt.
Groep steltenlOrs.
Aan het pointoor Gouda en de daaronder
ressorteerende Ipkantoren, werd gednfende
de maand Feb£97 in de Rykspostspaai bank
iagelegd f 12&78, terngbetaald f 3969.87.
Het laatsteloor dat kantoor uitgegeven
boekje, draagt nummer 5314.
op
lan
doe verdraagzaai
hei - --
'egenover dien kreet moeten de Katholieken
de leus aanheffen Voor bet vaderland en
vot de dynastie
ladat de spreker met daverende toejuiching
wal begroet eq de geestdyke adviseur, de beer
reeftr Ijzerman, hem bad dank betuigd, werd
de 'ergadering gesloten.
17)
„Gij hebt hem niet voorgesteld om er te ja
gen. Ik heb zyrakke zijde aangetast of zyne
sterke zijde, ah'wilt. Kom Fulbert, laten wij
onze geweren halan kunnen wij eens in het park
gaan zien waar lild is.»
Een minachtenek plooide den mond van den
burggraaf, maar urfde niet weigeren en volgde
zijn oom naar hdteel.
Tiburce, op zijpeer leunende, bleef alleen met
Laurence Treanni markiezin was zeer eenvoudig
in het wit gekld droeg een Italiaansch strooien
ccz ruiker, dien Ful-
d. In dit eenvoudig gewaad
en bevalliger uit dan ooit,
icht genoegen, dat het toeval
eeft doen ontmoeten. Zonder
nogmaals mijn dank kunnen
ynlyk mevrouw, want ik was
kust te gaan, waar ik eenige
jongen.»
EeP»
Te Scherpenisse woont een vrouw, die vol
gens het doopboek* den ouderdom van 99
jaren beeft bereikt. Volgens bare dochter, die
70 jaren telt en de oude, welke nog over de
volle geestvermogens beschikt, verpleegt, is dit
echter niet juistaan onzen correspondent
verzekerde zy»Ze wetten der niks van,
want moeke mot noe meer dan 1Q3 jaeren
wesen, daer ze in 1794 is eboren.* (lol-)
In de volgende maand zal bet 50 jaren
geleden zyn, dat mr. J. P. G. Morree-, deatyds
te Deventer wonende, een aan vang ma ikte met
de ontginning van circa 150 H.A. luide, door
hem 8 Jan. 1847 van de Ordermark gekocht.
Deze grond ligt aan den straatweg van
Apeldoorn naar Deventer, en is thane in het
welbekende landgoed Hohenheim* herschapen.
Door het oordeelkundig aanwenden van
kunstmest en z.g. groene bemesting ie dit
landgoed geworden wat het thans is, en van die
dorre heide van een vruchtbaar land gemaakt,
dat de laatste 20 jaren ryke oogsten heeft
opgeleverd.
Meermalen wordt Hohenheim* door land
genoot eu vreemdeling om zyne werk waardige
wording bezocht en geroemd.
Het bekend tydschrift Eigen Haard* geeft
deze week een geïllustreerde bydrage over
Hohenheim*.
Het bestuur voldeed gaarne aan dit verzoek
en de loting bracht f 15.50 op.
Een ander lid der liedertafel was de winner
er van en heeft het op zijne beurt weder af
gestaan voor de inrichting, in de hoop, dat dit
instrument den ouden zeelieden nog menig
opgewekt nurtje zal schaffen.
De zitting van de geneeskundige staatscom
missie, belast met het afnemen der arts-examena
te Amsterdam, kenmerkte zich jl. Zaterdag
door een incident, waarvan nog eo imaal enn
precedent voorkwam. Eenige jaren geleden
namelyk weigerde een caudidaat-arts, die door
de geneeskundige staatscommissie tot arts zou
bevorderd worden, den bij de wet voorgeschre
ven ambtseed af te leggen, op «rond van ge-
„Wees daar maar niet bezorgd voor, ik zal hem
wol weten te handhaven,” antwoordde Tiburce koel.
Ook hij landde nu zijn geweer, maar in plaats van
hagel, deed hij er een kogel op. Een musob door
kliefde do lucht. De zwerveling gaf vuur en de
musch viel aan de voeten van den markies neer, die
juist een haas op het spoor was.
„Zijt ge nu dwaas!” riep Treanna uit. „Vermorst
gy nu uw kruit op muaschen P”
„En mijne kogels ook, mijnheer de markies. Ik
wilde uw achting herwinnen, die ik door mijne
onhandigheid zonder twijfel zou verloren hebben.”
Treanna nam de musch op.
„Door on door,” zaide hy, „een mooi schot.”
Tiburce wendde zich tot den burggraaf en seido
mot koude iïonie
„Tot uwe orders.”
Fulbert beet zich op de lippen. Hij hernam
evenwel zijne bedaardheid, waarschijnlijk omdat hij
begreep dat hij zich zoo min mogelijk moest inlaten
met een tegenstander, dien hij verre beneden zich
rekende. Onder voorwendsel dat hij vermoeid was,
verliet hij de beide jagers en begaf zich naar den
koepel, in de hoop, dat hij daar de markiezin zou
vinden, maar Laurence waa er niet.
„Dat is niet uit te staan!” mompelde hij. „Zij
moet toegeven of ik ga been
De jagers zetten hun tocht intusicheu ijverig voort.
Tiburce had zijne neiging tot mijmeren overwonnen
en bewees thans wat hij vermocht, terwyl hij tevens
door zyn gesprek den markies aangenaam bezig
hield.
{Jt'ordt vmalffd.)
