ppen 511 5.- Firma ;ing tche, che ns van den n. Hofrad beo Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. BINNENLAND Donderdag 25 Maart 1897. No. 7230. 35 ste Jaargang r tEUlUBTOX. ZN. i IMS tillen. STHMA. rook dezer i Asthma li 80 en 50 Laroche sterkende en dopr tal the Genees- hen a 1.90 >77^- f wiE te Hacutrecht. i irder. alle vrienden van het Koninklijk gevangenisstraf Onze correspondent te Batavia seint ons nog eeu retaria. Penning meester. Heer A. H. de meeste ;rygbaar. Bedankt voor het beroep bij de Ned. Herv. Kerk te Reeuwjjk, door C. J. Warners, cand. te Woerden, itter. ia. er. der residentie J Battaks. De MEDAILLE tend middel d, oplossend ihje 20 Cent, leveranciers, I i hoert», ademings- bewezeu. in warme nbevelene- tea 25 cent liOIIMII C CfllI!A\T Tentoon- I mmakery I 1800. I n-Appre- I de beste I r moeite I ■wart en I Men lette I terk. I Arnhem. I van Gonda interpelleerde de W. naar aanleiding van herinnert zich, dat in de vorige Raads- op voorstel van B. en W. werd be- >an het gemeentebestanr van Gouda vlaggen met de kleuren van Waldeck- Onze correspondent te Batavia seint ons onder dagteekening van gisteren Ptendo-'Singa Maogaradja bedreigde Bandar Poeloe in Aanban (afdeeling df Oostkust van Sumatra) met 1000 controleur en de sultan van Asahan vielen ben met inlandschs politie aan. De aan voerders weiden gevangen genomen en naar Tandjong Balei gezonden. De vjjand, die verstrooid werd, had twee dooden en verscheidene gewonden. Wy leden geen verliezen. (N. R, Ct.) ADVERTENTIEN worden geplaatst ran 1»—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. •ichea de struiken ontdekt». Zij nas vol vuur en leven, en mon zou inderdaad niet aan haar gezegd hebben, dat zulk eene wreede teleurstelling haar nog zoo kort geleden getroffen had. De eorste liefde ii vaak als de eerste zonnestralen, die bijna nooit ver- zengen. De wonden, die zij het hart toebrengen, genezen spoedig; dank tij de kracht der jeugd. Weldra laten zij geon ander overblijfsel achter dan een onbestemd gevoel vau smart, dat spoedig in ge heel» vergetelheid overgaat. Zij trad vier of vijl' armenwoningen binnen en liet in allen een bewys achter van hare deelnenfing en liefdadigheid. Zij scheen daarbij meer de beweide- digde dan de weldoenster, Tiburce, die er .getuige van was, werd er diep door getroffen. «Gelukkig maken myne zieken het nog al goed, en mijne armen beginnen ook meer welvaart te ge nieten. Waarljjk, ik voel my recht gelukkig van daag.” Terwijl zij zoo sprak, zag zij Tiburce aan, maar plotseling was hare vroolijkheid verdwenen Eene donkere schaduw overtoog haar voorhoofd. «Wat hebt gij toch vroeg zij angstig, «gij ziet er zoo bleek en ontdaan uit. Hebt ge verdriet - Zijt ge vermoeid De markiezin had juist gegist. De vermoeienis door de beide wandelingen veroorzaakt, de zwakte, die nog altijd het gevolg was van zijne wond en vooral de aandoening, die de markiezin in hem te weeg bracht, begonnen zijne krachten nit te putten, die geenszins nog zoo waren bijgekomen als hij wel geloofde «Ik heb geen verdriet, ik ben niet vermoeid,*’ stamelde hij, «maar ik verheug mij, mevrouw, u zoo gelukkig te zien." «Toch nietgij kunt my niet misleidenj gij hebt iets dat u deert. Laten wij een oogenblik op het gras ons neerzotten, straks kunnen wij dan onzen weg vervolgen.” Die uitnoodigieg getuigde te zeer van deelneming om er geen gehoor aan te geven. Mevrouw Treanna en hij staken een veld over, waardoor zich eene smalle boek kronkelde. In de schaduw van boschje zetten zy zich op het gras neder. «Gij hebt alzoo den voorslag van don markies niet, aangenomen zeide Laurence plotseling. Tiburce was verwonderd dat do markiezin zoo goed onderricht wu van hetgeen tusschen hem on baar echtgenoot was voorgevallen. «Gij verwondert u dat ik op de hoogte ben van uw onderhoud met den markies? Ik ben dan ook oenigszins medeplichtig aan hel voorstel. Ik erken zelfs dat het denkbeeld om u de betrekking vau secretaris aan te bieden van mij is uitgegaan. Traanua zou u zoo gaarne by zich houden.” Tiburce bedwong met moeite zijne ontroering, toen hij hoorde dat Laurence bet voorstel, dat de markies hem gedaan had, had aangegeven. Hij antwoordde op een toon, die zijne aandoening verried: «Gij, zoowel als de markies hebt meer dan genoeg gedaan om op myne eeuwige dankbaarheid te kunnen rekenen. Ik ben diep getroffen, mevrouw, door de kieschheid, waarop gij my opnieuw een weldaad woudt bewijzen. Maar houd mij ten goede, dat ik dit nieuwe bewys nwer genegenheid, dit nieuwe geluk niet aanneem.” (Ferd/ vtreeZpd Door de Arrondisaements-Rechtbank te Rotterdam werden gisteren o. a. de volgende vonnissen gewezen C. V., 46 jaar, schipper te Gonderak. Deze man had zich den 31en December jl. aldaar tegen de veldwachters Den Hengst en Stigter bezittingen, die slechts zelden vergoed worden door het genot der liefde en den glans der slavernij. Toen Tiburce onherroepelijk zijn besluit genomen bad, stond hij op en sloeg welgemoed den weg naar Treanna weder in. Op het plein voor het kasteel gekomen, zag hij de markiezin, in het wit gekleed, haar parasol in de hand, den trap afdalou. Tiburce groette haar met een vroolijk gelaat. «Prachtig weer voor eene morgenwandeling, me vrouw,” zeide hij. «Voelt gij u sterk genoeg, om met mij mede te gaan, mijnheer Tiburce? Zijt gy niet te vermoeid na de wandeling, die gij met den markies höbt ge maakt?” «Aan u heb ik het to danken, dat ik weer even krachtig en gezond ben als in mijne beste dagen. Ik zou u naar het paradys kunnen volgen, als gij er mij den weg henenwijst.]’ «Het Paradys is wat ver,” antwoordde Laurence glimlachend. «Wy gaan \piet verder dan het dorp, waar ik eenige zieken te bezoeken heb.” De ochtend was zoel en schoon. De zon wierp hare stralen door dunne witte wolken. Het gras was nog bedekt met dauw, dat er de frischheid en kleur van verhoogd». Het lommer waardoor de morgen wind ruischte, gaf eene eigenaardige melodie, g»h»el passend bij den zang der vogelen. Allee schoen gelukkig, alle» was gestemd tot vroolykheid. Voor de eerste maal sedert vele weken, nam Tiburce deel aan did liefelijke stemming der natuur. Zijn hart opende zich met wellust ademde bij do geuren in van den herfst. Hij volgde met blikken van be wondering de bekoorlijke markiezin, die hier en daar stil hield om de bloemen te plukken, welk» zy tus* Prinses Sophie der Nederlanden. Uit Weimar wordt door Reuter geseind dat de Groothertogin van Saksen-Weimar gisterenavond om ball negen plotseling aan een beroerte overleden ia. Prinses Wilhelmina Maria Sophie Louise werd den 8sten April 1824 te ’s-Gravenhage geboren en zou dus weldra haar 73ste jaar zyn ingetreden. Den 8sten October 1842 huwde zij met den groothertog Men witting sloten, eenige Pyrmont ter leen te geven. In de Zaterdag gehouden vergadering den gemeenteraad van heer Straver B. en dat bericht. De voorzitter antwoordde, met verbazing vernomen te hebben, welke welwillende be schikking door het gemeentebestuur van den Haag ten opzichte van Gouda genomen was, onder verzekering dat dezerzyds niet alleen geen vlaggen ter leen waren gevraagd, maar daartoe ook het voornemen niet had bestaan. Ra, ra, wat beteekent dan het officieele Raadsbesluit, dat den Haag nam op verzoek van de beeren van Gouda? vraagt het >Dbl.« terecht. Want in de officieele lijst der inge komen stukken stond wel zeer duidelijk 3«) Maar langzamerhand maakte hij aan zyne aarzeling een eind» door de overweging dat het hem toch altijd vrij stond om, als het noodzakelijk bleek, zich een leven te kieeen, dat meer in overeenstemming was met de taak, welke hij op zich had genomen maar dat hij in da gegeven omstandigheden, om de toekomst van Panvrette te verzekeren, zyne vrijheid en waardigheid nog niet behoefde op te offeren. Want, wat bood de markies hem aan? Eene we zenlijke betrekking als secretaris? Geenszins. Eene zonderlinge post, de meest gebonden en onaangename betrekking, slechts te vergelijken met die van een juffrouw van gezelschap, de lastigste tevens bij een man als de markies Treanna. Aan den zwerveling moest die betrekking nog minder bevallen dan aan eenig ander man, omdat hy in den laatsten tijd ge woon was geheel en al de inspraken van zyn hart en van zyn luim te volgen. En was het ook niet te vreezen, dat de geheime neiging die hij voor Laurence Treanna voedde, ontaarden zou in een» duurzame vertrouwlykheid met die jonge vrouw? Waarom zich dan onvoorzichtig bloot te stellen? Had zijn kart niet genoeg geleden Moest hy het nogmaals aan een onmiskenbaar gevaar wagen? Was bet voor hem biet beter om zijn onafhankelijk en vry leven weder te hervatten, die twee onschatbare Men meldt uit Ouderkerk a/d. IJsel aan de antirev. Nederlander*, dat hoewel de centrale kiesvereeniging te Gouda, geen candidaat stelde voor de verkiezing der Provinciale Staten, de a-r. kiesvereeniging >N. en O.« alhier in overleg met meerdere kiesverenigingen besloot de candidatuur van den heer A. v. d. Straatcn te Bergambacht, warm te steunen. verzet by gelegenheid dat dezen bem uithoofde van zijn benevelden toestand van den openbaren weg wildeu verwyderec. Beklaagde die* bij de mededeeiing dat by zich van het feit in quaestie niets kon herin neren, zijn dronkenschap van toen als argu ment aanvoerde, hoorde 21 dagen gevangenis straf tegen zich requireeren. Een waardig vervolg op deze zaak werd ge leverd door de verachyning in de bank der zon daren van J. K., 47 jaar, schipper te Ouder kerk a/d IJsel, W. de O., 20 jaar schipper, H. H., 36 jaar, schipper en C. van B., 33 jaar, touwslager, allen te Gooderak, die zich even eens tegen genoemde veldwachters hadden verzet door te trachten hun een arrestant, den beklaagde uit de vorige zaak, te ont- rakken. Beklaagden ontkenden bet ten laste gelegde eu hadden lot staving van hun beweren een vyltal getuigen k décharge in het veld gebracht. Met deze getuigen hadden zij het bjjzonder ge troffen. Eenigeu hunner toch hadden niets, heelemaal niets van het gebeurde gezien wat de eerste de beste uit bet rechtzaalpubliek eveneens bad kunnen verklaren eu de overige getuigen a décharge(?) bevestigden de verkla ringen der beide verbalisanten zóó volkomen, dat men er op de tribune schik in had I Tegen eik der overigens gunstig bekend staande beklaagden werd eeu va» 34 dagen gerequireerd. Mr. G. H. M. Delprat, voor de delinquenten als raadsman optredende, was van oordeel, dat de politie hier geen bljjk had gegeven, met eenig beleid te hebben gehandeld. Beklaagden toch hadden, voordat zy in bet dorp kwamen, een uar geloopan, op weg, om hnn vriend V. thuis te bezorgen. Niemand bad hen al dien tyd gemoeid. Ook in het dorp niet, hoewel zy deer den veldwachter passeerden. Maar buiten het dorp werd hun vriend plotseling in den kraag genomen door een politie-agent zonder uniform en op klompen. Hierover niets gesticht, hadden zy geprobeerd, V. voor een arrestatie te behoeden. Dat hierby verzet gepleegd werd, kon pleiter niet aannemen, omdat de 3 eerste beklaagden beladen waren met pakjes, zakke» koffie, potten boter, fleeschen. Alleen de 4e bekl. had de handen vry. Mocht er dus verzet gepleegd zyu, dan zou het alleen van no. 4 kunnen zyn uitgegaan. Op dit verzet zou echter geen veroordeeling kunnen volgen, omdat de dagvaarding weder- spannigheid met vereende krachten ten laste legt. Pleiter concludeerde due tot vryepraak, subs, oplegging eener lichte geldboete ten aanzien van den 4en beklaagde. Verstek werd voorts verleend tegen A. M.( zyn ingetreden. Den östen vetoner icHZ huwde zy met den groothertog van Saksen- Weimarde viering der gouden bruiloft van het eerbiedwaardige paar ia 1892 te Weimar, welke ook door onze koninginnen werd bijge- wooud, is met baar aandoenlyken eenvoud on algeraeeue deelneming nog levendig in het ge heugen van alle vrienden van het Koninklyk Huis. Met droefheid zal het Nederlandsche volk den plotselingeu dood van de eenige zuster van wylen koning Willem III vernemen. Deze vorstin was ondanks haar buitenlandsch hu welijk in den vollen zin de» woords een Ne- derlandtche prinses gebleven en de Groothertog^ beeft zynerzjjds alles gedaan om de handen welke hy met ons land door zyn huwelyk had aangeknoopt, te bevestigen. Talloos zyn de blyken vau gehechtheid door baar en baar echtgenoot gedurende de lange jaren van hun gelukkig huwelyk uau ons land en ons volk bewezen. En zeldzaam was ook de sympathie welke de dochter van Koning Willem II in alle Nederlandsche kringen ge* j noot. Hoe lang zy ook reeds in den vreemde vertoefd beeft, baar overlyden zal ten onzent gevoeld worden als een smartelyk verlies. (N. R. C.) maw—i u 54 jaar, arbeider te Berg-Ambacht, beklaagd van op den 23en Januari jl. of daaromtrent ten nadeele van Gerrit Oskam een konyn to hebben weggenomen. Tegen beklaagde, dio den buit voor 20 cents van de band bleek te heb ben gezet, werd een maand gevangenisstraf gerequireerd. Een buitengewoon Politieblad behelst de volgende bekendmaking In den nacht van 21 op 22 Maart ie door verbreking van den luchtkoker uit een der ar- restantenkamers van bet bureau van politie te Breda ontvlucht Cornelia Lejjten, geboren ie Zevenbergen den 7den November 1872, bier- brouworekneebt, woonachtig te Breda. Signalementmiddelaiatige lengte, vry gezet, blozende kleor, laag voorhoofd, kort geknipt donker haar, gekleed met jasje van donkere stof en bruinen deukhoed. Hjj beeft diefstal onder verzwarende om standigheden gepleegd. De commissaris van politie te Breda verzoekt opsporing, aanhouding en opzending. De Godavery met de mail van 17 Maart aan boord is waarscbynlyk veroggelukt. De Godavery ie oen Fraasck stoomsclfp van 816 ton grootte, varende tusschen Java en Singapore. Zooals uit de scheepsberichten van heden iu ons blad blykt, was bet schip, volgens by Lloyds ontvangen bericht uit Singapore, over zyn tjjd en werd een stoomschip ter opsporing uitgezonden. (N. R. Ct) Te Maastricht hebben twee jongens van 17 jaren zonder kwade bedoelingen eerst met elkander gebokst en daarna met pennnemeseen geduelleerd. Het gevolg was, dat een hunner een messteek in de borst bekwam, die zyn leven in gevaar brengt on aijoe overbrenging naar het gesticht Calvarienberg noodig maakte. Dit is het tweede geval van dien aard, dat binnen acht dagen daar ter slede hoeft plaats gegrepen. Aanvraag om machtiging Qp B. en W. om aan het gemeentebestuur van Gouda* enz. GOUDA, 24 Maart 1897. Gisterenavond hield de heer J. ff. van der Voort in de openbare vergadering van het Nut zyn derde en laatste voordracht over Shakespeare. Zooals vroeger aangekondigd was, besprak de heer v. d. V. bet treurspel Macbeth. Na de bronnen te hebben aangegeven waaruit de dichter patte voor de stof van zyn stuk, toonde spreker in bijzonderheden de schoonheden van de genialo schepping van Shakespeare, die het moeilyk vraagstuk oploste, medelijden eu be langstelling te wekken voor een moordenaar als Macbeth. De figaren van -de hoofdpersonen werden duidelijk verklaard en opgehelderd door aanhalingen, zoodat men een overzicht kreeg van het verloop der tragedie, da voornaamste tooneeien en de ontwikkeling der hartstochten in de handelende personen. Wy twijfelen niet of de voordrachten van den heer van der Voort hebben de belangstel ling ia den grootea Engelscben schrijver ver levendigd* en menigeen zal de voornaamste stukken nog eeus weer ter hand nemen. Aan bet Nut en het Gondsche publiek heeft spreker eenige leerryke avonden bezorgd, waar voor wy hem dankbaar zyn. De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k i met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. geprocla- hebben op Wy maken het publiek van Gouda en om streken opmerkzaam op achterstaande annonce van bet Theatre Wallenda. Uit vreemde bladen vernemen wy, dat het een trots voor Gouda is dat een dergelijk prachtig Theater in onze veste zal worden opgericht.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1897 | | pagina 1