ppen
511 5.-
Firma
;ing
tche,
che
ns
van den
n. Hofrad
beo
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
BINNENLAND
Donderdag 25 Maart 1897.
No. 7230.
35 ste Jaargang
r
tEUlUBTOX.
ZN.
i
IMS
tillen.
STHMA.
rook dezer
i Asthma
li 80 en 50
Laroche
sterkende
en dopr tal
the Genees-
hen a 1.90
>77^-
f
wiE
te Hacutrecht.
i
irder.
alle vrienden van het Koninklijk
gevangenisstraf
Onze correspondent te Batavia seint ons nog
eeu
retaria.
Penning meester.
Heer A. H.
de meeste
;rygbaar.
Bedankt voor het beroep bij de Ned. Herv.
Kerk te Reeuwjjk, door C. J. Warners, cand.
te Woerden,
itter.
ia.
er.
der residentie
J Battaks. De
MEDAILLE
tend middel
d, oplossend
ihje 20 Cent,
leveranciers,
I
i hoert»,
ademings-
bewezeu.
in warme
nbevelene-
tea
25 cent
liOIIMII C CfllI!A\T
Tentoon- I
mmakery I
1800. I
n-Appre- I
de beste I
r moeite I
■wart en I
Men lette I
terk. I
Arnhem. I
van
Gonda interpelleerde de
W. naar aanleiding van
herinnert zich, dat in de vorige Raads-
op voorstel van B. en W. werd be-
>an het gemeentebestanr van Gouda
vlaggen met de kleuren van Waldeck-
Onze correspondent te Batavia seint ons
onder dagteekening van gisteren
Ptendo-'Singa Maogaradja bedreigde Bandar
Poeloe in Aanban (afdeeling df
Oostkust van Sumatra) met 1000
controleur en de sultan van Asahan vielen ben
met inlandschs politie aan. De aan voerders
weiden gevangen genomen en naar Tandjong
Balei gezonden. De vjjand, die verstrooid werd,
had twee dooden en verscheidene gewonden.
Wy leden geen verliezen. (N. R, Ct.)
ADVERTENTIEN worden geplaatst ran
1»—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
•ichea de struiken ontdekt». Zij nas vol vuur en
leven, en mon zou inderdaad niet aan haar gezegd
hebben, dat zulk eene wreede teleurstelling haar nog
zoo kort geleden getroffen had. De eorste liefde ii
vaak als de eerste zonnestralen, die bijna nooit ver-
zengen. De wonden, die zij het hart toebrengen,
genezen spoedig; dank tij de kracht der jeugd.
Weldra laten zij geon ander overblijfsel achter dan
een onbestemd gevoel vau smart, dat spoedig in ge
heel» vergetelheid overgaat.
Zij trad vier of vijl' armenwoningen binnen en liet
in allen een bewys achter van hare deelnenfing en
liefdadigheid. Zij scheen daarbij meer de beweide-
digde dan de weldoenster, Tiburce, die er .getuige
van was, werd er diep door getroffen.
«Gelukkig maken myne zieken het nog al goed,
en mijne armen beginnen ook meer welvaart te ge
nieten. Waarljjk, ik voel my recht gelukkig van
daag.” Terwijl zij zoo sprak, zag zij Tiburce aan,
maar plotseling was hare vroolijkheid verdwenen
Eene donkere schaduw overtoog haar voorhoofd.
«Wat hebt gij toch vroeg zij angstig, «gij ziet
er zoo bleek en ontdaan uit. Hebt ge verdriet - Zijt
ge vermoeid
De markiezin had juist gegist. De vermoeienis
door de beide wandelingen veroorzaakt, de zwakte,
die nog altijd het gevolg was van zijne wond en
vooral de aandoening, die de markiezin in hem te
weeg bracht, begonnen zijne krachten nit te putten,
die geenszins nog zoo waren bijgekomen als hij wel
geloofde
«Ik heb geen verdriet, ik ben niet vermoeid,*’
stamelde hij, «maar ik verheug mij, mevrouw, u zoo
gelukkig te zien."
«Toch nietgij kunt my niet misleidenj gij hebt
iets dat u deert. Laten wij een oogenblik op het
gras ons neerzotten, straks kunnen wij dan onzen
weg vervolgen.”
Die uitnoodigieg getuigde te zeer van deelneming
om er geen gehoor aan te geven. Mevrouw Treanna
en hij staken een veld over, waardoor zich eene
smalle boek kronkelde. In de schaduw van
boschje zetten zy zich op het gras neder.
«Gij hebt alzoo den voorslag van don markies niet,
aangenomen zeide Laurence plotseling.
Tiburce was verwonderd dat do markiezin zoo
goed onderricht wu van hetgeen tusschen hem on
baar echtgenoot was voorgevallen.
«Gij verwondert u dat ik op de hoogte ben van
uw onderhoud met den markies? Ik ben dan ook
oenigszins medeplichtig aan hel voorstel. Ik erken
zelfs dat het denkbeeld om u de betrekking vau
secretaris aan te bieden van mij is uitgegaan. Traanua
zou u zoo gaarne by zich houden.”
Tiburce bedwong met moeite zijne ontroering, toen
hij hoorde dat Laurence bet voorstel, dat de markies
hem gedaan had, had aangegeven. Hij antwoordde
op een toon, die zijne aandoening verried:
«Gij, zoowel als de markies hebt meer dan genoeg
gedaan om op myne eeuwige dankbaarheid te kunnen
rekenen. Ik ben diep getroffen, mevrouw, door de
kieschheid, waarop gij my opnieuw een weldaad woudt
bewijzen. Maar houd mij ten goede, dat ik dit
nieuwe bewys nwer genegenheid, dit nieuwe geluk
niet aanneem.”
(Ferd/ vtreeZpd
Door de Arrondisaements-Rechtbank te
Rotterdam werden gisteren o. a. de volgende
vonnissen gewezen
C. V., 46 jaar, schipper te Gonderak. Deze
man had zich den 31en December jl. aldaar
tegen de veldwachters Den Hengst en Stigter
bezittingen, die slechts zelden vergoed worden door
het genot der liefde en den glans der slavernij.
Toen Tiburce onherroepelijk zijn besluit genomen
bad, stond hij op en sloeg welgemoed den weg naar
Treanna weder in. Op het plein voor het kasteel
gekomen, zag hij de markiezin, in het wit gekleed,
haar parasol in de hand, den trap afdalou.
Tiburce groette haar met een vroolijk gelaat.
«Prachtig weer voor eene morgenwandeling, me
vrouw,” zeide hij.
«Voelt gij u sterk genoeg, om met mij mede te
gaan, mijnheer Tiburce? Zijt gy niet te vermoeid
na de wandeling, die gij met den markies höbt ge
maakt?”
«Aan u heb ik het to danken, dat ik weer even
krachtig en gezond ben als in mijne beste dagen. Ik
zou u naar het paradys kunnen volgen, als gij er
mij den weg henenwijst.]’
«Het Paradys is wat ver,” antwoordde Laurence
glimlachend. «Wy gaan \piet verder dan het dorp,
waar ik eenige zieken te bezoeken heb.”
De ochtend was zoel en schoon. De zon wierp
hare stralen door dunne witte wolken. Het gras was
nog bedekt met dauw, dat er de frischheid en kleur
van verhoogd». Het lommer waardoor de morgen
wind ruischte, gaf eene eigenaardige melodie, g»h»el
passend bij den zang der vogelen. Allee schoen
gelukkig, alle» was gestemd tot vroolykheid. Voor
de eerste maal sedert vele weken, nam Tiburce deel
aan did liefelijke stemming der natuur. Zijn hart
opende zich met wellust ademde bij do geuren in
van den herfst. Hij volgde met blikken van be
wondering de bekoorlijke markiezin, die hier en daar
stil hield om de bloemen te plukken, welk» zy tus*
Prinses Sophie der Nederlanden.
Uit Weimar wordt door Reuter geseind
dat de Groothertogin van Saksen-Weimar
gisterenavond om ball negen plotseling aan een
beroerte overleden ia.
Prinses Wilhelmina Maria Sophie Louise
werd den 8sten April 1824 te ’s-Gravenhage
geboren en zou dus weldra haar 73ste jaar
zyn ingetreden. Den 8sten October 1842
huwde zij met den groothertog
Men
witting
sloten,
eenige
Pyrmont ter leen te geven.
In de Zaterdag gehouden vergadering
den gemeenteraad van
heer Straver B. en
dat bericht.
De voorzitter antwoordde, met verbazing
vernomen te hebben, welke welwillende be
schikking door het gemeentebestuur van den
Haag ten opzichte van Gouda genomen was,
onder verzekering dat dezerzyds niet alleen
geen vlaggen ter leen waren gevraagd, maar
daartoe ook het voornemen niet had bestaan.
Ra, ra, wat beteekent dan het officieele
Raadsbesluit, dat den Haag nam op verzoek
van de beeren van Gouda? vraagt het >Dbl.«
terecht. Want in de officieele lijst der inge
komen stukken stond wel zeer duidelijk
3«)
Maar langzamerhand maakte hij aan zyne aarzeling
een eind» door de overweging dat het hem toch
altijd vrij stond om, als het noodzakelijk bleek, zich
een leven te kieeen, dat meer in overeenstemming
was met de taak, welke hij op zich had genomen
maar dat hij in da gegeven omstandigheden, om de
toekomst van Panvrette te verzekeren, zyne vrijheid
en waardigheid nog niet behoefde op te offeren.
Want, wat bood de markies hem aan? Eene we
zenlijke betrekking als secretaris? Geenszins. Eene
zonderlinge post, de meest gebonden en onaangename
betrekking, slechts te vergelijken met die van een
juffrouw van gezelschap, de lastigste tevens bij een
man als de markies Treanna. Aan den zwerveling
moest die betrekking nog minder bevallen dan aan
eenig ander man, omdat hy in den laatsten tijd ge
woon was geheel en al de inspraken van zyn hart
en van zyn luim te volgen. En was het ook niet
te vreezen, dat de geheime neiging die hij voor
Laurence Treanna voedde, ontaarden zou in een»
duurzame vertrouwlykheid met die jonge vrouw?
Waarom zich dan onvoorzichtig bloot te stellen?
Had zijn kart niet genoeg geleden Moest hy het
nogmaals aan een onmiskenbaar gevaar wagen? Was
bet voor hem biet beter om zijn onafhankelijk en
vry leven weder te hervatten, die twee onschatbare
Men meldt uit Ouderkerk a/d. IJsel aan de
antirev. Nederlander*, dat hoewel de centrale
kiesvereeniging te Gouda, geen candidaat stelde
voor de verkiezing der Provinciale Staten, de
a-r. kiesvereeniging >N. en O.« alhier in
overleg met meerdere kiesverenigingen besloot
de candidatuur van den heer A. v. d. Straatcn
te Bergambacht, warm te steunen.
verzet by gelegenheid dat dezen bem uithoofde
van zijn benevelden toestand van den openbaren
weg wildeu verwyderec.
Beklaagde die* bij de mededeeiing dat by
zich van het feit in quaestie niets kon herin
neren, zijn dronkenschap van toen als argu
ment aanvoerde, hoorde 21 dagen gevangenis
straf tegen zich requireeren.
Een waardig vervolg op deze zaak werd ge
leverd door de verachyning in de bank der zon
daren van J. K., 47 jaar, schipper te Ouder
kerk a/d IJsel, W. de O., 20 jaar schipper,
H. H., 36 jaar, schipper en C. van B., 33 jaar,
touwslager, allen te Gooderak, die zich even
eens tegen genoemde veldwachters hadden
verzet door te trachten hun een arrestant,
den beklaagde uit de vorige zaak, te ont-
rakken.
Beklaagden ontkenden bet ten laste gelegde
eu hadden lot staving van hun beweren een
vyltal getuigen k décharge in het veld gebracht.
Met deze getuigen hadden zij het bjjzonder ge
troffen. Eenigeu hunner toch hadden niets,
heelemaal niets van het gebeurde gezien wat
de eerste de beste uit bet rechtzaalpubliek
eveneens bad kunnen verklaren eu de overige
getuigen a décharge(?) bevestigden de verkla
ringen der beide verbalisanten zóó volkomen,
dat men er op de tribune schik in had I
Tegen eik der overigens gunstig bekend
staande beklaagden werd eeu
va» 34 dagen gerequireerd.
Mr. G. H. M. Delprat, voor de delinquenten
als raadsman optredende, was van oordeel, dat
de politie hier geen bljjk had gegeven, met
eenig beleid te hebben gehandeld. Beklaagden
toch hadden, voordat zy in bet dorp kwamen,
een uar geloopan, op weg, om hnn vriend V.
thuis te bezorgen. Niemand bad hen al dien
tyd gemoeid. Ook in het dorp niet, hoewel zy
deer den veldwachter passeerden. Maar buiten
het dorp werd hun vriend plotseling in den
kraag genomen door een politie-agent zonder
uniform en op klompen. Hierover niets gesticht,
hadden zy geprobeerd, V. voor een arrestatie
te behoeden. Dat hierby verzet gepleegd werd,
kon pleiter niet aannemen, omdat de 3 eerste
beklaagden beladen waren met pakjes, zakke»
koffie, potten boter, fleeschen. Alleen de 4e
bekl. had de handen vry. Mocht er dus verzet
gepleegd zyu, dan zou het alleen van no. 4
kunnen zyn uitgegaan.
Op dit verzet zou echter geen veroordeeling
kunnen volgen, omdat de dagvaarding weder-
spannigheid met vereende krachten ten laste legt.
Pleiter concludeerde due tot vryepraak, subs,
oplegging eener lichte geldboete ten aanzien
van den 4en beklaagde.
Verstek werd voorts verleend tegen A. M.(
zyn ingetreden. Den östen vetoner icHZ
huwde zy met den groothertog van Saksen-
Weimarde viering der gouden bruiloft van
het eerbiedwaardige paar ia 1892 te Weimar,
welke ook door onze koninginnen werd bijge-
wooud, is met baar aandoenlyken eenvoud on
algeraeeue deelneming nog levendig in het ge
heugen van alle vrienden van het Koninklyk
Huis.
Met droefheid zal het Nederlandsche volk
den plotselingeu dood van de eenige zuster
van wylen koning Willem III vernemen. Deze
vorstin was ondanks haar buitenlandsch hu
welijk in den vollen zin de» woords een Ne-
derlandtche prinses gebleven en de Groothertog^
beeft zynerzjjds alles gedaan om de handen
welke hy met ons land door zyn huwelyk had
aangeknoopt, te bevestigen.
Talloos zyn de blyken vau gehechtheid door
baar en baar echtgenoot gedurende de lange
jaren van hun gelukkig huwelyk uau ons land
en ons volk bewezen. En zeldzaam was ook
de sympathie welke de dochter van Koning
Willem II in alle Nederlandsche kringen ge* j
noot. Hoe lang zy ook reeds in den vreemde
vertoefd beeft, baar overlyden zal ten onzent
gevoeld worden als een smartelyk verlies.
(N. R. C.)
maw—i u
54 jaar, arbeider te Berg-Ambacht, beklaagd
van op den 23en Januari jl. of daaromtrent
ten nadeele van Gerrit Oskam een konyn to
hebben weggenomen. Tegen beklaagde, dio den
buit voor 20 cents van de band bleek te heb
ben gezet, werd een maand gevangenisstraf
gerequireerd.
Een buitengewoon Politieblad behelst de
volgende bekendmaking
In den nacht van 21 op 22 Maart ie door
verbreking van den luchtkoker uit een der ar-
restantenkamers van bet bureau van politie te
Breda ontvlucht Cornelia Lejjten, geboren ie
Zevenbergen den 7den November 1872, bier-
brouworekneebt, woonachtig te Breda.
Signalementmiddelaiatige lengte, vry gezet,
blozende kleor, laag voorhoofd, kort geknipt
donker haar, gekleed met jasje van donkere
stof en bruinen deukhoed.
Hjj beeft diefstal onder verzwarende om
standigheden gepleegd.
De commissaris van politie te Breda verzoekt
opsporing, aanhouding en opzending.
De Godavery met de mail van 17 Maart
aan boord is waarscbynlyk veroggelukt.
De Godavery ie oen Fraasck stoomsclfp van
816 ton grootte, varende tusschen Java en
Singapore.
Zooals uit de scheepsberichten van heden
iu ons blad blykt, was bet schip, volgens by
Lloyds ontvangen bericht uit Singapore, over
zyn tjjd en werd een stoomschip ter opsporing
uitgezonden. (N. R. Ct)
Te Maastricht hebben twee jongens van 17
jaren zonder kwade bedoelingen eerst met
elkander gebokst en daarna met pennnemeseen
geduelleerd. Het gevolg was, dat een hunner
een messteek in de borst bekwam, die zyn
leven in gevaar brengt on aijoe overbrenging
naar het gesticht Calvarienberg noodig maakte.
Dit is het tweede geval van dien aard, dat
binnen acht dagen daar ter slede hoeft plaats
gegrepen.
Aanvraag om machtiging Qp B. en W. om
aan het gemeentebestuur van Gouda* enz.
GOUDA, 24 Maart 1897.
Gisterenavond hield de heer J. ff. van der
Voort in de openbare vergadering van het Nut
zyn derde en laatste voordracht over Shakespeare.
Zooals vroeger aangekondigd was, besprak
de heer v. d. V. bet treurspel Macbeth. Na
de bronnen te hebben aangegeven waaruit de
dichter patte voor de stof van zyn stuk, toonde
spreker in bijzonderheden de schoonheden van
de genialo schepping van Shakespeare, die het
moeilyk vraagstuk oploste, medelijden eu be
langstelling te wekken voor een moordenaar
als Macbeth. De figaren van -de hoofdpersonen
werden duidelijk verklaard en opgehelderd door
aanhalingen, zoodat men een overzicht kreeg
van het verloop der tragedie, da voornaamste
tooneeien en de ontwikkeling der hartstochten
in de handelende personen.
Wy twijfelen niet of de voordrachten van
den heer van der Voort hebben de belangstel
ling ia den grootea Engelscben schrijver ver
levendigd* en menigeen zal de voornaamste
stukken nog eeus weer ter hand nemen.
Aan bet Nut en het Gondsche publiek heeft
spreker eenige leerryke avonden bezorgd, waar
voor wy hem dankbaar zyn.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k i
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is f 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
geprocla-
hebben op
Wy maken het publiek van Gouda en om
streken opmerkzaam op achterstaande annonce
van bet Theatre Wallenda. Uit vreemde bladen
vernemen wy, dat het een trots voor Gouda
is dat een dergelijk prachtig Theater in onze
veste zal worden opgericht.