.4
M WIL W.
RD
M’ewms- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
j
srs.
No. 7255.
Zaterdag 24 April 1897.
i
1
FEllLLHIOX.
36ste Jaargang
nsterdam.
KUR,
en, zoolang de
BINNENLAND
en),
Amsterdam.
mag
hef.
te
der resp.
ration ae
iz. enz.
het recht
fc ZOON
i Commandant
►f Garnizoens-
ïbrlcatle
uiker van
Porto extra.
5
i national
GOUDSCHE 01 II IV
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Een bewoner van Gouda werd Woensdag
avond in een bierhuis aan den Scbiedamtchendyk
te Rotterdam door kwartjesvinders een bedrag
van f 30 met kaartspelen afhandig gemankt.
Hij deed daarvan aangifte bij de politie der
le afdeeliug.
8D: 1 Pat.
Pat. Goldin
r, Glassnijder
roometer, die
ederprofeet)
knoopen met
ium Potlood-
XXIV.
Eene maand later had de markiezin weder haar
kasteel op den ouden voet ingericht. Zonder zich
geheel af te zonderen, ontving zij toch slechts zeer
zelden bezoek en ging alleen uit tegen den avond
om eenige armen te bezoeken of wel om naar Marianne
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
de
opgewekte stemming, de uit het
hart komende jubeltonen zullen
onze vorstinnen bewijzen, hoe zeer
wij haar bezoek op prijs stellen,
hoe trouw de Gouwenaars ons
vorstenhuis liefhebben en eerep.
egids,
hkpatbonen.
ER.
•n, enz. enf.
1.26; p. poll/ 1.4,
l-75: - 1.S0
2.60; - 2.(0
- S.Ï0
5, te ’a-Gr.r.nhw-
103
gaan zien die aangetast was door die ziekte,
welke geene oorzaak schijnt te hebben en waarvoor
geen afdoend geneesmiddel bestaat. Het arme kind
leed aan eene kwaal, die langzaam het lichaam
sloopte. Zij klaagde niet, maar kwynde in stilte weg.
Het was treurig om haar lijden te zien. Slechts
wanneer Tiburoe kwam, scheen zy weder een weinig
te herleven. Zij wendde dan byua geen oogenblik
den blik van hem af; luisterde aandachtig naar al
wat hij zeide en baar gelaat nam dan eene andere
uitdrukking aan. Slechts wanneer zij hem samen
zag met mevrouw Treanna, werd haar blik dof en
treurig en zij sloeg hen gade met een oog, waarin,
ondanks hare smart, ook wangunst te lezen was.
Zij beminde Tiburce, en ook deze was haar niet
ongenegen, maar hij had haar op eene geheel andere
wijze lief. Hij zou zijn leven voor haar ten offer
hebben g bracht, maar mocht hij haar ook zijn hart
ten offer brengen? Want ook hij kooste de eene
ongelukkige liefde. Hij beminde Laurence, meer
dan hij ooit Estelle bemind had. Dit maakte hem
in zekeren zin ongevoelig voor het lyd n van Ma
rianne; want zoo ver kon zijne zelfverloochening
niet gaan. Hoe veel hij ook voor anderen gedaan
mocht hebben, eens was de maat vol, en dorstte hy
om ook zelf den beker van het genot aan zijne lip
pen te brengen.
Op een avond ontmoette hij de markiezin op kor
ten afstand van het kasteel.
Zij gingen te samen naar het dorp waar zy een
bezoek te brengen had. De weg liep tusschen hoog
opgaand struikgewas.
(JFordt wrvolgd.)
vaardde, namens de vereeniging dankbaar dit
geschenk met eenige welgekozen woorden. Ook
de directeur, de beer de Koning, sprak nog
eenige woorden van dank en richtte zich
daarna vooral tot de werkende leden. Een
woord van hulde aan allen, die hun steun tot
dit doel verleenden, en bovenal een woord van
lof aan die twee dames voor de keurige uit
voering van dit prachtige vaandel zij hier op
zyne plaats.
Aan het einde van het programma gekomen,
dankte de voorzitter allen, die tot het wel
slagen van dezen avond hunnen steun hadden
verleend, waarna alle aanwezigen tot besluit
staande het »Wilhelmus< aanhieven, begeleid
door de tonen van het orgel. Met trots mag
Eensgezindheids terugzien op hare zoo uit
muntend geslaagde 3e uitvoering.
GOUDA, 23 April 1897.
De heer G. L. Schim van der Loeff, werk
tuigkundig ingenieur alhier, is benoemd tot
lid van de commissie, belast met de examens
B en C van de Polytechnische school te Delft.
By het departement van koloniën is ont
vangen het volgends van 22 dezer gedag-
teekende telegram van den gouverneur-generaal
van Ned.-Indië betreffende de krijgsverrich
tingen in Atjeh
Beide colonnes (bedoeld in het bericht van
14 dezer) bivakkeeren in Lobong. Na twaalf
dezer is geen schot meer gelost. Bevolking ia
in hare kampongs teruggekeerd. Hangende
zaken zullen denkelijk in veertien dagen beëin
digd zijn.c
De beide te Rotterdam bestaande fracties
der liberale party hebben thans officieel be
sloten voor de aanstaande verkiezing van een
lid der Tweede Kamer (vacatnre-Van Gennep)
de banden ineen te slaan en gezamenlyk den
heer Mr. F. E. tan Kaalte, vice-president der
Liberale Unie en wethouders van financiën te
Rotterdam, te candideeren.
Bij het binnenkomen van den trein, die
4.47 te Almelo van Hengelo, aankomt, ie een
zoontje van den stationschef, ongeveer 6 jsar
oud, dat aan den overweg speelde, overreden
en gedood.
Even buiten Leiden, onder Soeterwoude,
bad Woensdagavond de 18-jarige fabrieksar
beider Den O. de roekeloosheid met een geweer
te spelen, dat echter geladen bleek te zijn,
want opeens ging een schot af, waardoor
zekere v. VI., oen kameraad van Den O., in
het achterhoofd getroffen werd. Hy werd on-
middellyk naar het Ziekenhuis vervoerd, waar
de ongelukkige reeds is overleden.
De dader heeft zichzelven by de Leidscbe
politie aangeroeid als schuldig aan den dood
van syn kameraad. Misdaad of opzet is hier
echter niet in het spel.
maar te gelyker tijd trad Marianne binnen en ver
telde, op zyne vrang wat er gaande was dat Legoëllo
op Brice had geschoten, omdat deze ontvluchten wilde.
„Heeft hij hem getroffen?" vroeg de markiezin.
„Ik geloof het niet, want hij is blijven loopen."
„Ik hoop dat hij ontsnappen zal er zyn mis
daden genoeg om mijnentwil gepleegd."
„Ik hoop het ook," zeide Tiburoe. „Laat hy zioh
elders laten ophangen en thana mevrouw, nu
gij niets meer te vreezan hebt, moet gij naar uw
kasteel terugkeeren. Legoëllo en ik zullen u daar
heen geleiden, als gij het goed vindt."
Legoëllo was intusschen binnen gekomen en ver-
wensohte het noodlot dat hem Brice had doen missen,
die hem ontsnapt was en gelegenheid had gevopden
om zich op zyn paard te werpen en zich spoorloos
te verwijderen. Tiburce troostte hem met de gedachte
dat Brice tot die wezens behoorden die altijd ein
digen met op het schavot te recht te komen.
„En de oude?" vroeg Roodmats.
„Dood."
„Dood F"
„Zij heeft zich het hart doorstoken.*
„Zoo ik wist niet dat zij nog een hart bezat."
Tiburce wenkte hem dat hij zwijgen zou, daar hij
vreesde dat die scherts mevrouw Treanna onaange
naam zou zijn.
Men schrijft ons uit Stolwyk dd. 23 April
De jaarlyksche verhuring van het graegewas
van den polder ’t Beiersohe heeft gisterenavond
opgebracht f 158,45, tegen f 134,50 in 1896.
«1)
„En is die haat onverzoenlyk vroeg Laurence
met iets spottends in haar toon.
„Hij zal slechts eindigen met uw dood,” en zy
toonde den dolk, waarvan het lemmet schitterde in
hare hand.
De markiezin beefde, maar al haar moed byeen
vattende, naderde zij de freule een paar schreden en
zidi recht voor haar plaatsende zag zij haar strak in
het gelaat.
„Stoot toe,” zeide zij „ik schat u niet hoog
genoeg om u te haten. Ik veracht u. Stoot toe I
Waarop wacht gy nog?”
Freule de Pratenros sloeg de oogen neder voor
den doordringenden blik van Laurence. Zy durfde
niet en als wilde zij zelve tijd winnen, sprak zij
„bid het is uw laatste gebed.”
„Dat behoef ik thans niet meer te doen. De
eenige voor wie ik zoa moeten bidden, zijt gij, Eli
sabeth. Waarop wacht gij thans nog?”
Freule de Pratenros aarzelde zij hief de hand
op maar op hetzelfde oogenblik werd deze ge
grepen met eene kracht die haar een kreet van
smart slaken deed en half omver deed vallen. Toen
tag zij de verwilderde gelaatstrekken van Tiburce
boven zich.
„De duivel” riep zij verschrikt.
„Ja de duivel,” antwoordde Tiburoe met klim-
ingelpfden by
by betaan-
uir Oott-lndil.
mende woede. „De duivel die u in de hel zal wer
pen omdat gij da. markiezin hebt willen doen dooden
op de heide; omdat op uwe aanhitsing het kasteel
Treanna is aangevallen; omdat gij het zijt, die Pau-
vrette deed dooden en daarmede niet tevreden,
hebt gij zelfs het werktuig van uwe euveldaden
thans omgebracht. Gij hebt Malo vergiftigd. Ik
heb er het bewijs van door hem zelven geschreven.
Gy bebt uw dolk tegen mevrouw Treanna geheven.
De maat uwer misdaden is vol. Elisabeth de Pra
tenros gij zult voor den rechter u verantwoorden
moeten I”
„Ook dit mislukt I” kryschte de freule. „Het
schavot nooit!”
Zij rukte zich los met eene kracht, waartoe men
haar niet in staat zou hebben geacht, en stootte zich
herhaaldelyk haar dolk in de borst. „Ik sterf met
mijn haat,” waren bare laatste woorden.
Toen sloot zij de oogen; hare lippen trokken zich
samen. De lykkleur overdekte haar gelaatfreule
de Prstenros was niet meer.
„Thans hebt gij geene vijanden meer, mevrouw,”
sprak Tiburce tot Laurence, terwijl deze bij het lijk
geknield lag.
„Slechts vrienden zijn my gebleven,” antwoordde
de markiezin. „Naast God heb ik dat aan u te
danken, mijnheer Tiburce.”
„Ik heb slechts mijn plicht gedaan on
gesteund tegen misdaad en onrecht.”
„Dat is eene edele taak,” sprak Laurence, terwijl
zij Tiburce de hand reikte, die deze aan de lippen
drukte.
Op dat oogenblik hoorde men de knal van een
geweerschot en Tiburoe wilde naar buiten snellen,
Maandag 19 April, 2an Paaschdag, gaf de
zangvereeniging Eensgezindheid te Stolwyk
hare 3de uitvoering. Eene groote schare be
langstellenden, zoowel van hier als van na
burige gemeenten opgekomen, vulde te 7 oren
het kerkgebouw. Het programma, bestaande
uit een 13-tal nummers voor gemengd koor,
een mannenkoor, een vrouwenkoor en een
bas-solo werden, onder leiding van den directeur
den heer D. C. de Koning, uitstekend weer-
gejjeg*». Vooral trok bet bekende >Koor< uit
de >8chepping< van Haydn door flinke uit
voering zeer de aandacht. Door daverend
applaus gaf bet publiek telkens luide zyne
instemming te kennen. Doch wat vooral bet
genot van den avond niet weinig verhoogde,
was bet keurig spel van de heeren VanZutphen,
uit Gouda, die geheel belangeloos een viertal
nummers voor orgel en viool ten beste gaven.
*t Was een waar genot te luisteren naar dit
prachtige en gevoelvolle muziek, op zoo talent
volle wyze door genoemde heeren vertolkt.
Een stormachtig applaus bewees dan ook,
hoezeer het publiek het prachtige spel waar
deerde.
Na de pauze wachte der vereeniging eene
aangename verrassing. Op initiatief van een
tweetal dames hadden enkele contribueerende
leden en vrienden der vereeniging bet voor
nemen opgevat, deze een vaandel aan te bieden.
Door den geldelyken steun van velen daartoe
in staat gesteld, hadden bedoelde dames,
mejuffrouwen Westbroek en Kroon zich wel
willend belast met de vervaardiging er van.
Na de pauze nu overhandigde eerstgenoemde
met eene keurige rede het vaandel namens de
vele vrienden. De voorzitter ven >Eengsge-
zindheidt, de heer H. A. Westbroek, aan-
Moge deze dag een onvfergete-
Ijjken indruk achterlaten bij de
vorstelijke bezoeksters en de loy
ale ingezetenen van Gouda beide
Deze nauwere kennismaking ver-
sterke den band, die ons aan het
Oranjehuis verbindt
Leve onze Koninginnen
Een gouden jubilé.
Dinsdag 20 April j.l. herdacht het Departe
ment Moordrecht en Gouderak van de Maat
schappij Nut van ’t Algemeen te Moordrecht
zyn 50-jarig bestaan. Leden en genoodigden
waren opgekomen ter algemeene vergadering,
welke door den voorzitter, den heer P. W. Mari,
op eene waardige wyze werd geopend, waarna
hy het woord gaf aan den heer Bigot uit
Amsterdam.
Zijn programma bestond uit: De copiïst op
audiëntie. Een probaat middel. Waarom
ik zoo ganw getrouwd ben. Kletsen. -■
Grootvader by zijn kleinkind in de wieg.
De laatste oogenblikken van een tooLeelkapper.
Moeilijk is bet te zeggen welk stuk bet meest
voldeedby alle toch streden eene zeer goede
voordracht, eene uitstekende mimiek en eene
De commissie tot versiering der Kattensingel
heeft zich genoodzaakt gezien het plan de
Kattensingelgracht met gepavoiseerde vaartui
gen door de onvoldoende deelname op te geven
en zal in plaats hiervan op de Singel zelf
meerdere versiering en verlichting aanbrengen.
*hn*tte«de en ge-
1 herigste kiespijn
jniste grimeering om den voorrang. Zeer
terecht zei de voorzitter dan ook geen spijt te
hebben, dat het bestuur voor deze gelegenheid
juist den beer Bigot bad uitgenoodigd om dezen
feestavond zoo goed mogelyk te doen slagen.
Daarna vereenigden leden met hunne dames,
genoodigden en de heer Bigot zich in gezelligen
kring en bleef men nog lang vroolyk by elk
ander. Menige voordracht en speech werd ge
bonden, waar by ook werden herdacht de oprich
ters van dit Dep. en in ’t byzonder de eenig
overgeblevene der oprichters, de heer G. B.
Lalleman te Amsterdam, die het Dep. per
telegraaf bad geluk gewenacht met dezen dag.
Zeker is het, dat deze feestviering lang eene
aangename herinnering zal achterlaten.
Moge het Departement Moordrecht en Gou-
derak steeds in bloei toenemen, opdat zyne
nuttige instellingen zullen blyven voortbestaan
tot geluk van velen.
Zoo is dan de langverwachte
dag daar, waarop de trouwe be
volking van Gouda onze vorstin
nen in haar midden zal zien.
Hartelijk heeten wij onze ge
ëerbiedigde Koningin en hare
vorstelijke moeder welkom in onze
gemeente.
Welkom aan Wilhelmina, die
de laatste telg is uit het aloude
Oranjehuis, dat eeuwen lang in
lief en leed één was met ons volk
heil onze Koningin, die voor ons
het zinnebeeld is van onze volks
eenheid, om wie wij ons scharen
als vereenigingspunt, wat ons ove
rigens in denkwijze van elkander
scheiden moge. Allen begroeten
haar als het .hoofd van den staat,
die met Ohs eenzellde doel heeft:
het gel*k pn den voorspoed van
Nederland!
Welkom aan de Koningin-re-
gentes, die haar plichten als lands-
vorstin op zoo waardige wijze
vervult! Heil de edele Vrouw,
die als echtgenoot en moeder een
toonbeeld was voor haar volk
Leve Koningin Emma, die zulk
eene verstandige opvoeding gaf
aan haar koninklijke dochter, zulk
een wijze leidsvrouw was voor
onze jeugdige Koningin, dat wij
met recht mogen verwachten, dat
deze haar moeielijke taak met
eere en tot heil der natie zal
kunnen volbrengen.
De rijk getooide straten,
