ro,
uda.
IJ.
binnenland
ïfflffl
rro-
ding
i1
rER
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Zaterdag 8 Mei 1897.
36ste Jaargang
No. 7266.
T te
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
FEUILLETON.
De Dochters van den Componist.
- -
JDe Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VUF CENTEN.
'h
RS Jz.
Of/
«MER
DAP
Sc Co.
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
IE.
De kerkeraad der Ned. hervormde gemeente
Men
DA GS voor
Gouda.
Veerstal,
'echt,
boskoop,
"r.
iinxveen.
bij:
n echtheid ia
c steeds voor-
am der Firma
3L
)UDE
f
H. J.
Verzjjl
o oa
kery
>pre-
>este
>eite
en
baar
lan-
lette
ram.
Fabriek
an
tge,
20«,
1,111 IN1IE COURANT
4)
Eindelijk begaf Elisabeth zich ter ruste, en toen
om voor het laatst
3 waar zij zich als kind had
het haar alsof het ongeluk,
zou kunnen ontkomen, reeds
heer Van Harderwijk eenige woorden gewijd
aan zijn overleden academievriend.
In een druk bezochte vergadering der plaatse-
lijke antirevolutionaire kiesvereeniging Vreest
God, eert den koning< te Gonda werd tot
candidaat geproclameerd den heet L. F. Duy-
maer van Twist, le luitenant der infanterie
te Gouda, welke candidaat ook gesteld is ge
worden door de plaatselijke antirevolutionaire
kiesvereeniging Nederland en Oranje* te
Ouderkerk a/d. IJsel. Genoemde candidaat zal
voorgesteld worden aan de Centrale kiesfer-
eenigiog in het district te Gouda.
ELGIE.
k de aller-
,mde Su-
act
Cts. en
In eene gisterenavond gehouden algemeene
vergadering van de Liberale Kiesvereeniging
Burgerplicht* werd bet conceptreglement
met een paar kleine wijzigingen goedgekeurd.
Het tweede punt der agenda, verkiezing van
éen bestuur, kwam nu aan de orde en werden
benoemd tot bestuursleden, de hh. H. Knuttel,
J. M. Noothoven van Goor, D. Ruyter, J.
Zwart, H. J. Nederhorst, P. J, Bellaart en C.
M. de Jong.
Sedert de jongste veranderingen in bet per
soneel der ryksveldwacht is aangesteld tot
ryksveld wachtel-jachtopziener D. van Weel,
onbezoldigd gemeente- en onbezoldigd ryksveld-
wachter te Den Bommel, (standplaats Capelle
aan den IJssel).
zij het moede hoofd nederlegde
te sluimeren op de sponde
neergevlijd, toen was
waaraan ook zij niet
zijn zwarte vleugelen over haar had uitgebreid,
II.
De eerste weken na Elisabeth’s vertrek gingen voor
Clara voorbij in droevige mijmeringen, in zuchten en
tranen, in vreugdelooze en bijna werktuigelijke
plichtsbetrachting. Het huis dat zij bewoonde scheen
haar in de bleeke stralen der winterzon koud en
verlaten toe, en zij kon zich nauwelijks voorstellen
dat het voorjaar zou komen om alles te doen her
leven, dat het weer lente zou worden in haar borst.
Het liefst verwijlde zij op Elisabeth's kamer, en
omringd van al de bekende voorwerpen die haar nog
van de afwezigheid schenen te spreken, zag Clara
menigmaal voor den blik barer verbeel ling de ge
stalte harer zuster met groote duidelijkheid verryzen.
De bloemen, die Elisabeth gedurende deu zomer
en het najaar had verzorgd, werden nu door de een
zame gekweekt en gekoesterd, als waren het dierbare
panden door een geliefde doode haar aanbevolen
ja, eens betrapte Clara zich op de kinderachtige
Reuter seint uit Weenen
De Koningin-Regentes bezocht gisteren in
den voormiddag de keizerlijke grafkelders en
legde een krans op de kist van aartshertog
Albrecht.
In den namiddag bracht aartshertogin Marie
een bezoek aan de Koninginnen.
De Koninginnen leven teer teruggetrokken.
Zij blyven des avonds in het hotel. Gisteren
bezichtigden zy verschillende monumenten van
de stad o. a. de Votiv Kirohe en het raad
huis. In den namiddag maakten zjj een rytoer
door den Prater.
Eergisteren had te Oudewater de teraarde
bestelling plaats van den heer H. J. Hooykaas,
pastoor der oud-r. k. kerk aldaar. Eeist was
’s morgens in de kerk eene plechtige requiem
mis opgedragen door pastoor Rinkel van Gouda,
waarna door denzelfde de beaarding van den
Overledene geschiedde. De aartsbisschop van
Utrecht, de hyr G. Gul, sprak daarna een
woord van troost tot de familie en de gemeente.
In de begrafenisstoet bevonden zich behalve
de bovengenoemde, de heer Spit, bissebop van
Deventer, de kanunnikken Van Zanten van
Dordrecht en Wykert van Amsterdam, en de
pastoor Van Harderwyk van Delft, Rinkel van
Gonda en Van Oort van Schoonhoven.
Bij de geopende groeve werden door den
Het voorloopig verslag van het afdeelings-
onderzoek in de Eerste Kamer over de regeling
der gemeente-financiën zal in het laatst der
volgende week uitkomen.
Het gezin, dat in de gemeente Midwoldal
onder Oostwold, op de straat g> zet werd, heeft
nog altyd geen onderdak. Dat duurt nu al
langer dan drie weken. Tegen den man moet
reeds een paar maal proces-verbaal opgemaakt,
zyn, omdat hij aan den publieken weg een
kachel bad branden, waarboven hjj zyn
potje kookte. Rondom een fragment van een
oude kast, is soms een blauw beddelaken ge
spannen, waarachter men nog een weinig tegen
den wind beschut is. Men zegt, dat de diaconie
der Nederl. herv. gem. te Oostwold en de ge
meente Midwolda, de een voor den ander hier
de schade niet wil dragen.
De man is nl. lidmaat, en de kerk heeft te
Oostwold een zoogenaamde «kraotte* (afgeleid
zonder dat hij er zich rekenschap van geeft, een
gevoel, dat, even als een lichtstraal zyn hart bia-
nensluint, doch er meestal spoedig uit verbannen
wordt door de prozaïsche zonneblinden der wereld-
sche beslommeringen.
Zoo ging het Ernst Rupert. Hij zag de liefelyke
gestalte wel, die als een lichtstraal door zijn woning
gleed, maar hij dacht er niet aan, dat van haar
alleen de glans uitging, dien hy om zich heen ge
waar werd. Hij voelde wal dat er een weldadige
hand voor hem zorgde, maar nooit kwam de ge
dachte bij hem op, die kleine hand aan zijn hart
te drukken of te zegenen.
Clara bleef soms ganache dagen alleen, en in de
eenzaamheid legde zij zich meer dan ooit op haar
pianostudiën toe, want zoolang Elisabeth er nog was,
zij die zoo geniaal kon spelen en fantaseeren, had
Clara er we) eens tegen opgezien zich te doen hooren
eensdeels uit een aangeboren schuwheid, die nog
was toegenomen door het bewustzijn harer eigen
onmacht, en ten andere uit vrees Elisabeth’s mee
warigheid gaande te maken over haar gebrekkig
pogen en langzamen vooruitgang. Doch nu vond zij
in die studie oen geschikte afleiding voor haar leed,
en de hoop haar vader do^r eenige vorderingen te
verblijden, was een prikkel die, zoo dikwijlsMiy den
moed ging verliezen, haar aanzette tot geduld en
volharding.
Het was Elisabeth’s gewoonte geweest de ver
schillende verjaardagen van vader, broeders en zus
ter door het een of ander door haar gecomponeerd
muziekstuk te vervroolijken.
GODDA, 7 Mei 1897.
By kon. besluit is benoemd by bet wapen
dar infanterie, tot le luit., de 2e luit. G. B.
Noothoven van Goor, gedetacheerd bij het leger
in Nederlandsch-Indiëby het 4e reg., tot
kapitein, de le loit.-adj. P. Giel.
Gisteren zyn te ’s-Gravenhage geslaagd voor
het akte-examen lager onderwys de dames
Kuylenburg, van SchoonhovenA. C.
en H. Oostenrijk, beiden van Gouda.
zwakheid van te weenen over een plantje, dat niet
tegenstaande haar zorgen aan het verwelken ging.
Elk voorwerp, ook dat van de geringste waarde,
werd door baar met angstige nauwgezetheid zoo lang
mogelijk in denzslfden toestand bewaard ah waarin
zij het gevonden had, en niets, zelfs geen verkleurd
lint of een gedragen handschoen, werd ooit door
haar als onnutte ballast beschouwd, en als zoodanig
uit de lade verbannen waarin haar zuster ze voor het
laatst geborgen bad.
In een oude portefeuille had Elisabeth een kleinen
bundel verzen achtergelaten, en hoewel Clara menig
gedicht van haar zuster gelezen had, zoo zou zij toch
nimmer uit eigen beweging den band Rebben ver
broken die de bladen byeen hield, waarop Elisabeth
haar gedachten en haar gevoelens had uitgestort
maar het was Clara reeds een troost het pakje in
de band te nemen, er op neer te zien, en het op
schrift te lezen dat slechts uit deze woorden bestond
^Gedichten van Elisabeth.”
Zoo leefde zij met de afwezige voort, leidde den
gang harer denkbeelden en gewaarwordingen altyd
om zichzelf en haar zuster heen, hield met haar
gesprekken als ware zij tegenwoordig, en was dikwyls
zoozeer in\ het verledene verdiept, dat geen heden
of toekomst\meer voor haar bestond, en geheel haar
zijn zich scheen te hebben opgelost in een lijdelijk
onbewust beslaan, ’t welk haar de scheiding vergeten,
de smart der'verwijdering niet meer gevoelen deed.
Maar dan weer kwamen er oogenblikken waarop de
behoefte aan Elisabeth’s opwekkende, bezielende te
genwoordigheid zoo luide in haar sprak, dat Clara,
om te ontkomen aan het smachtend verlangen dat
haar verteerde, zich met dubbelen yver aan haar
meldt uit Gouda aan de «N. R. Ct.>:
Op den Zondag na het vertrek der Koning
innen werd de versierde raadszaal voor het
publiek ter bezichtiging gesteld tegen een entrée,
welke ten goede zoo komen van dearmen. De
gereformeerde kerk B alhier maakt nu bezwaar
een deel dezer gelden in ontvangst te nemen,
omdat de bezichtiging op Zondag geschiedde,
en accepteerde alleen haar aandeel in het be
drag van f 750, dat HH.MM.de Koninginnen
ten behoeve der armen den burgemeester had
den ter hand gesteld.
te Leiden heeft afwijzend beschikt op bet adres
van ruim 1700 leden dier gemeente om zyn
invloed aan te wenden by het kiescollege tot
het beroepen van een predikant van vryzinnige
richting in de vacature dr. Hagen, door wiens
emeritaat de laatst overgebleven predikant van
bedoelde richting aan de gemeente te Leiden
is ontvallen.
huiselijke plichten wijdde, of ook wanneer de drang
le sterk was, de toevlucht nam tot schryven aan de
verwijderde zuster.
Ernst Rupert zelf was na Elisabeth’s vertrek on
rustig en ongedurig, en ook hij verzonk menigmaal
in smartelijke mijmeringen over het verleden, of in
sohoone voorspiegelingen eener toekomst, die zijn
hoop niet beschamen kon. Doch nimmer sprak hij
met Clara over hetgeen in hem omging, deels uit
gewoonte om alles in zich op te sluiten, deels wijl
hij haar altyd had beschouwd als een kind, dat ge
heel buiten zijn gevoelsleven en gedachtenkring stond.
Zij van haar kant was te beschroomd en te fijuge-
voelend om zich in een vertrouwen in te dringen,
dat niet vrijwillig geschonken werd. Zij verwachtte
alles van den tijd en van haar eigen stille volhar
ding zij hoopte, dat langzamerhand iets in zijn hart
zou beginnen te spreken voor haar, die alleen leefde
voor zijn geluk, en dat er ten laatste door het rijk
zijner ideeën een enkele liefderyke gedachte zou
gaan, die pleitte voor het kind, dat niet te kort
schoot aan gaven van hart en gevoel, wat het ook
aan geestesgaven miste. Met vromen yver en met
de haar eigenaardige zachte kalmte, vervulde zij de
dagelyksche plichten, wier eentonigheid haar nimmer
afschrikten, omdat zij haren vader golden. Zij zorgde
dat het hem nooit aan iets ontbiak, dat hij alles in
orde en op zyn tijd vond, en dat hij bij het betre
den zijner woning een aangename gewaarwording in
zich bespeuren zou, onwillekeurig teweeggebracht
door de netheid, die er heersehte en door het vrien-
delyk waas van gezelligheid, dat over alles verspreid
lag. Dikwyls toch wordt de man een behagelijke
kalmte, een streelend gevoel van rust in ziob gewaar,
Men schryft aan de »N. R. Ct.c
Zondagavond waren in het circus Schumann
te Amsterdam verachillende personen uit de
sportwereld, waaronder ook de heer B. uit de
Haarlemmermeer.
Naast hem stond de luitenant der cavalerie
te Amersfoort B., een vriend van den luitenant
Ten K., met wien de heer B. vroeger een
quaestie had, en even vóór luitenant B. de heer
v. d. St. Nu had een ander persoon het on
geluk zijn wandelstok op 's heeren Van der
St’s. voet te zetten. Deze werd daarom boos
en sloeg den stok weg met bet ongelukkig
gevolg, dat hy tegen den laitenant B. aan
kwam.
Deze, denkende dat, de heer B. hem sloeg,
hief zyn wandelstok op en* sloeg er den heer
B. zoodanig mede op het gelaat, dat het bloed
uit neus en oogen sprong. Kaartjes werden
gewisseld ep Maandag spraken de secondanten
van den heer B.» de heeren Van W. 0. en
baron van P., met den luitenant B., die daarbjj
moet geweigerd hebben voldoening te geven.
De heer B. is daarop naar Amersfoort gegaan
om den luitenant te noodzaken een duel aan
te nemen, doch keerde onverriehterzake terug.
De militaire autoriteiten zyn met bet ge
beurde in kennis gesteld.
Men schryft uit Alfen a/Ryn
Voor zoover my bekend is, wordt de zinde
lijkheid der inwoners van Alfen a/Ryn steeds
en overal hoog geroemd. In verband hiermede
is het mij een raadsel, hoe de zindelijke
menseben er toch toe kunnen komen, den Rijn,
het water waaraan zij wonen, waarmede ay
werken ea last not least, wat zij drinken, zoo
deerlijk te vervuilen.
Het is treurig om te zien, hoe diezelfde zin
delijke lieden met het onschuldigste gezicht
van de wereld hun aschemmers in het water
leeg storten, het afval van hunne groenten en
aardappelen daarin werpen.
Ook nu in dea schoonmaaktijd ziet men
allerhande afgedankte voorwerpen, van den
meest uiteenloopenden aard, bun oatbiudingt-
proces ondergaan in den Ryn.
Schier in alle woningen staan de privaten
met bet Rynwater in verbinding.
Datzelfde water ziet men drinken meestal
ongekookt, veelal niet gefiltreerd.
Voor het oogenblik, nu het nog niet zoo
warm is, lykt my het gevaar, dat zulk drink
water oplevert, nog niet zoo groot doch straks,
als de zomer komt moet het, dunkt my, toch
groot gevaar opleveren.
Het is wonder, dat onze inwoners zich niet
van hun kwaad bewust zyn I
En hoe jammer, dat er geen wettelijke be
palingen zyn, die zulk een euvel kunnen te
niet doen*
De correspondent der »N. R. Ct.* te Weenen
schreef 5 Mei:
In aansluiting aan myn telegram zij nog
vermpld dat bet perron van den Westerspoor-
weg feestelyk verlicht en met mooie tapyten
belegd was toen de hoftrein uit Stuttgart bin
nenreed. In de voor de keizerlyke familie
bestemde wachtkamer waren eenigen tyd te
voren de Nederlandsche consul-generaal, de heer
Van Son, bijeengekomen. Zy begaven zich
naar buiten toen de trein gesignaleerd werd.
Klokslag negen uur reed deze binnen, en de
oogen van de enkele Nederlanders die op het
voor het publiek gesloten perron aanwezig
waren, en die voor het meerendeel de Koningin
nooit gezien hadden, richtten zich naar de
coupé waar de Regentes en baar dochter zicht
baar werden. De ontvangst was kort en zeer
eenvoudig, zoodat na de wisseling van eenige
complimenten, waarby aller blikken op de lieve
en in het zwart gekleeds gestalte der Koningin
rustten, de hoog» personages naar het hotel
reden, voor welks poort een nieuwsgierige
menigte geschaard stond. Want die zestien-
jarige Koningin werkt op de verbeelding der
menigte, baar portretten hangen in de winkels
en worden ijverig bekeken, terwyl door alle
kranten vriendelyke regels aan die jüngate
Koningin* gewijd zyn.
Den beelen dag staan menschen voor het
hotel Bristol in de hoop de Koninginnen by
bet uitryden te zien Vooral was het druk,
toen vandaag precies twaalf uur de Keizerin
generaalsuniform een bezoek kwam brengen aan
de Koninginnen, die kort te voren van een
visite bij aartshertogin Reinier waren terugge
keerd. Ter eere van ’s Keizers bezoek was
een roode looper over het trottoir en door de
met talryke bloemen versierde hotelpoort naar
de vestibule gelegd, waar de Keizer door graaf
Dumonceau en den adjudant der Koningin
opgewacht en naar de appartementen van
H.H. M.M. geleid werd. Z. M. vertoefde daar
een kwartier, en werd vervolgens op dezelfde
wyze naar zyn rytuig teruggeleid. Later kwam
s Keizers broeder aartshertog Ludwig Victor
een visite maken.
Het weer, dat in de laatste dagen zeer koud
geweest was, is heden omgeslagen.
