lost
SAMENWERKING.
BINNENLAND
Zn.
Nieuw»- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 7274.
ms
?zz
Bron.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
De Dochters van den Componist.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Dinsdag 18 Mei 1897.
5
36ste Jaargang
tVnw'X ri0ht’ htet °bDZe d06n “mhdt liierah }r‘ï
FEUILLETON.
4 VEN geeft
eta ria.
VM4
'ISO
>n (10
(N. 0. C.)
jrwten
illende
anders
8.
fmtlfi.)
immandant
Arnizoeng-
4AANDAG
jeljjfden by
>ij hetaan-
Oott-lndie.
GOÜDSCHE (lilKAM.
Het tweetal by de Geref. Kerk alhier bestaat
uit de heeren B. L. H. Wagensar, te Arnhem
en D. Riugnalda, te Oudshoorn.
De kapt. E. K. Blokzijl, ran het 4e reg«
int, is overgeplaatst van Gouda naar Leiden,
in verband waarmede de nieuwbenoemde kapt-
P. GitI nader bestemd is voor het 5e bat. te
Gouda.
opwekkend woord tot ben die nog geen
zijn en raadde hen aan zich ah zoodanig
Sinds jl. Zondag is uit Cleef gedeserteerd de
kapelmeester van den staf van het 3e bal. van
het 56 reg. inf., waarmede by Maandag naar
Friedrichsfeld zou uitrakken. Men denkt, dat
hij in bnrgerkleeren naar Holland is uitge
weken. Misschien komt hy aolliciteeren naar
eene betrekking te Groningen.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
water is geraakt. Nadat het lyk in hot zieken
huis te Roeuwyk was gebracht en menzgu
kleederen onderzocht, werd bemerkt, dat het
gouden horloge nog ging, zoodat men niet
weet hoe laat ongeveer do ongelukkige te
water is geraakt, men vermoedt dat het onge
veer te kwart voor drie is geweest, hoewel dit
niet zeker ia. Het ijjk zal naur 's Hage worden
overgebracht om daar ter aarde te worden
besteld.
zy zich tot hom, ten einde hem de gemoedsrust te
hergeven, die zij in een onbewaakt oogenblik aan
het wankelen had gebracht. Aanvankelijk mocht zy
er in dagen de angstige spanning uit zyn blikken
te doen verdwijnen en zij nan zich voor in het
vervolg zichzelve beter te beheerschen.
Toen zij thuis waren gekomen vond Elisabeth een
brief van haar zuster Clara. Met vreugde het zegel
verbrekende las zij dien overluid voor, lerwy'l Jo
hannes achter haar stond
«Lieve Elisabeth I
«Het is mij een ware behoefte eene met u over
papa te spreken, die sedert lang in eeu gedrukte
stemming verkeert. Hij is zoo veranderd, en schijnt
zich bezig te houden met allerlei treurige gedachten.
Ik heb den takt zoo niot als gij, lieve, om hem wat
op te beuren door een woord of een liefkooziug, en
ik voel in deze omstandigheden meer dan ooit dat
myn zwakke krachten geheel te kort schieten.
«Eergisterenavond was ik stil de huiskamer bin
nengekomen, en zag papa neerslachtig met bet hoofd
in de handen bij do tafel zitten. Vreezende hem to
storen, nam ik zonder te spreken mijn gowono plaatsje
in. Papa soheon mij niet te hebben geboord, althans
hij lette niet op mij. Voor hem lagon eenige cou
ranten. Hy scheen er in gelezen te hebben en nu
na te denkenwaarover, dat wist ik niet. Na hem
een poos stil te hebben gadegeslagen (en ik had zulk
oen medelijden met den armen man, Elisabeth, dat
ik gaarne naar hem toe zou zyn gegaan, maar ge
weet hoe onhandig ik altijd ben) zag ik hoe hij zich
weer tot zyn couranten wendde.
Door de Sophia-Vereeniging tot bescherming
van dieren, afdeeling Amsterdam van de Ned.
Vereen, tot bescherming van dieren te 's Gra
ven hage, is een vonnis uitgelokt, waarop zy in
groote aanplakbiljetten volgenderwys het
publiek opmerkzaam maakt:
WAARSCHUWING
By vonnis van den kantonrechter in het
eerste kanton te Amsterdam van 31 December
1896, is het vervoer van melkvee met volle
■iers aangemerkt ala noodeloos pjjnlyk en
kwellend, en, ingevolge art. 455 Wetboek van
bij die gedragslijn nederleggen en over
kleine verschillen heenstappen ter wille
van het groote doelvoor het land do
voordeelen te behouden, die wij en onze
voorgangers veroverd hebben.
Men kan hetzelfde zien gebeuren bij onze
anti-revolutionaire tegenstanders. De beide
fractiën (Kuijper en Lohmann) hebben als
regel aangenomen het zittend lid niet uit
te stooten, maar met vereende kracht te
handhaven.
Wij hebben dus goeden moed, dat ten
slotte de liberalen in ons district het eens
zullen worden. Veel kan daartoe bijdragen
de vergadering die morgen avond in
Burgerplicht zal gehouden worden. Men
verzuime dus niet daar heen te gaan. Het
is van belang, dat velen zich warm maken
voor de groote belangen, die bij de aan
staande verkiezing op het spel staan. Hoe
talrijkor de kiezers zijn, die aan het voor
bereidend werk der candidaatstelling deel
nemen, hoe meer kracht er van de te
nemen beslissing uitgaat.
Laat ieder zich doordringen van de
overweging, dat het niet zoo zeer de vraag
is of de candidaat onzer keuze de man is,
dien de meerderheid aanwijst, maar of wy
vereeniging werd daardoor niet beloond voor
het moeieljjke werk, dat hg gehad heeft om
die stukken in te etadeeren. Laat ons hopen,
dat het een volgende maal stiller zal zyn.
Alleen bij bet extra-nummer door den heer
Cloos gegeven, was het gepraat aan merkelyk
minder, zoodat dit zangnummer goed tot zyu
recht kwam.
De voordracht rheumatiek-lgdere door de
hh. P. en B. was een zeer uitgezóchte, die
den lachtlust opwekte en uitstekend vertolkt
werd, want voorzeker is het geen gemakkelyke
taak om met eon houten been en op krukken
op bet tooneel te verschijnen en daar op de
maat der muziek te loopen. De bravo's waren
wel verdiend.
Het kluchtspel in twee bodryvenabet
Testament van den Kapiteindat nu werd
opgevoerd, voldeed nog beter dan het eerst
opgevoerde, omdat de dilettanten in dergelgke
stukken meer op hun gemak zijn, dan wanneer
zg graven of vorsten moeten voorstellen ge-
woonljjk zitten zg verlegen met hunne degens.
De oppasser Jacob, de kapitein zelve en de
schoorsteenveger, waren een waardig trio voor
dit stukje, ook Mozas komt een groot deel toe
van het welslagen der goede opvoering.
Wg kunnen verklaren, dat wg one best
hebben geamuseerd en gelooven dat het ledental
van den Volksbond nog meer zal toenemen in
het vooruitzicht van dergelgke feestvergade-
ringen.
schadelgk
s-vet,
heid, klier-
'chte en an-
-roven en
eid en Ve
rzweringen,
en voeten,
worm, enz,
n onrein
in en op
r.
doos.
<ze voor-
GOUDA, 16 Mei 1897.
Meldden wg in ons vorig nummer in het
kort, dat een wielrgder uit Allen was ver
dronken, thans kunnen wij mededeel en dat het
de burgemeester van Zwammerdam, de heer M.
ia, die van Zwammerdam naar zyne familie
alhier, waar hg was gelogeerd, terugkeerde.
Men vermoedt, daar hy aan toevallen leed,
dat hg van zgn rijwiel is afgestapt, toen hij
een duizeling voelde aankomen en toen te
W)
Al spoedig waren beiden op de kleine sofa geze
ten, en Elisabeth vroeg met deelneming naar zijn
avondtocht in dat barre winterweer, en terwijl zy
hem aanhoorde schoof zij nader, en nam zijn beide
banden ia de hare om hem te verwarmen. Maar al
ware Johannes ook geheel verstijfd geweest van koude,
een blik in zijn verlichte binnenkamer en op het
gelaat zijner vrouw, zou hem verwarmd hebben tot
in het hart.
Lente en zomer waren voor die beiden als een
droom voorbijgegaan, en nu was de winter gekomen
en had zonneschijn, bloei en warmte van de aarde
verbannen, maar op de harten dier twee gelukkigen
was zyn vermogen afgestuit. Alleen zij zelve en het
noodlot behielden de macht over de wijziging van
hun gevoelen.
«Elisabeth,” wide Johannes, «er is morgenavond
weer concert, en nu zult ge toch ditmaal niet weigeren
or met mij heen te gaan. Ge moet u niet van alles
terugtrekken myn eisch heeft zich niet zoo ver uit
gestrekt on het is reeds erg genoeg dat ik u in
mijn zelftucht terughield van uw vroeger opgewekt
bestaan. Go kunt u onmogelijk op den duur tevreden
stellen, met dit eentonige loven, en ge moet
moer afleiding soeken, al ware hot alleen om myn
geweten gerust te stellen.”
Sedert wij ons vorig hoofdartikel schreven,
waarin wij met den meesten aandrang den
liberalen aanraadden zich aaneen te sluiten,
ten einde hun kans op succes niet reeds
dadelijk te verspelen, zijn de omstandig
heden nog ernstiger geworden.
De katholieken in den lande besloten
saam te gaan met de anti-revolutionairen,
met het doel zich niet alleen van het gezag
meester te maken, «naar ook een gezamen-
lijken en krachtigen aanval te doen op de
instellingen en regelingen, welke de libe
ralen na jaren van strijd hebben tot
stand gebracht. Met veel beleid is het
▼eldtochtsplan ontworpen. In districten,
waar de katholieken alleen geen meerder
heid hebben, zullen zij'zich dadelijk terug
trekken en hun bondgenoot den voorrang
laten, overtuigd als zij zijn, dat zij na de
overwinning toch door hun getalsterkte in
een coalitie-kabinet den antirevolutionairen
de wet kunnen voorschrijven.
Aaneensluiting der liberalen van ver
schillende schakeering behoort het antwoord
te zijn op dit verbond der kerkelijke par- de meerderheid aanwijst, maar o wy lgeid< en dn
y «u.-sr ratórtt .-s 3S±
quaeatie van iets meer of mmder. waar „nofferimr van mwn BÖ h<“ »>ini
ons C-
eende kracht den dreigenden aanval
gevestigd,nu de vrije handel, die ons allen
>f is, zal worden aangerand, gevoelen wij
één en zullen wij trachten met ver-
1 1 te
keeren. Samenwerking, aaneensluiting zij
dua het wachtwoord.
Gelukkig hebben de Goudsche liberalen
dezen eisch van het oogenblik begrepen.
Zij hebben het aftredend lid weder candi
daat gesteld, omdat deze voor het oogenblik
de meeste kans van slagen heeft. Naar
onze meening is dat goed gezien. Men vrage
niet angstvalligbehoort de aftredende
liberaal tot mijn fractieis hij voor mij
het ideaal van den volksvertegenwoordiger P
Maaris hij een eerlijk man, die ruiterlijk
den liberalen weg bewandelt. Daarom
gelde als algemeene regel: herkies den
liberaal, die zich weder beschikbaar stelt.
Te Bodegraven Knijff, te Gouda v. Bylandt.
Dan kan elk weldenkend vrijzinnige zich
Gisterenavond had in de Zaal Kunstmin*
der Sociëteit >Ons Genoegen* weder eene
feeetvergadering plaats van den Ned. R. K.
Volksbond afd Gouda. Deze feeetvergadering
wm de laatste der drie aitreeriögen, die aan
de leden werden gegeven dit is noodig daar
het ledental te groot ia, om allen met hunne
dames op eeu avond in genoemde zaal te ont
vangen.
Door verhindering konden wy een der vorige
faestvergaderingen niet bywonen on er dus geen
verslag van maken.
De tooneel- en declamatie-clnb Kunst na
Afbeid* en de zangvereeniging St. Gregorius,
TaiI bovengenoemden bond
inden hunne medewerking.
By het binnentreden der zaal merkten wij
prachtig nieuw vaandel op, dit voorjaar ge
schonken door don WelEerw. heer Malingré.
Precies ten 8 uur opende de voorzitter, do
heer J. A. Donker, deze by oen komst, sprak
een
lid
aan te melden.
Do zangvereeniging voerde nu twee nommers
uit, die zeer goed voldeden. De beer van R.
hield vervolgens eene voordracht, die de lach
lust algemeen opwekte.
Na eene kleine pauze trad de tooneelver-
eeniging op met het drama iu een bedryf:
>Hermenigild of de zegepraal der Godheid van
Christus.* Dit stukje liep best van stapel, de
dilettanten vertolkten de bun toebedeelde rollen
uitmuntend, de heer V. in zgnen rol als ko-
ning, de heer K. ala Hermenigild waren uit
stekend. Het succes was volkomen, dit bewees
het luide applaus.
Daarap volgden een drietal zangnummers
van St. Gregorius, jammer was het evenwel,
dat men daar weinig van kon profiteeren, door
het herhaalde en luide gelach en gepraat
van het publiek. De directeur van die zang
spellen. Zij waadde zich op dit oogenblik tot ster
ven bereid, en toen het laatste allegro ten einde was
gespeeld, bewees de diepe zucht, die aan haar borst
ontsnapte, hoezeer de ontgoocheling van het oogenblik
haar teleurstelde.
Daar trad een jonge zangeres op, die in de dag
bladen was aangekondigd ala een nieuwe ater aan
den muzikalen hemel, en by het zien van dat jeug
dige, beeldsckoone wezen ging er een eigenaardige
ontroering door Elisabeth’s ziel. Die ontroering
werd sterker toen zij de begaafde soliste met heerlijke
stern en wegsleepentle voordracht hetzelfde lied hoorde
zingen, dat eenmaal haar grootste succes was geweest.
Elisabeth begon te boven on verbleekte, en brandende
tranen verduisterden voor haar hat licht in de zaal.
Zy hield haar waaier voor het gelaat, en trachtte
haar zelfbeheersching te herwinnen.
Een donderend applaus deed haar ontstellen. Zij
zag op, en haar oogen ontmoetten die van Johannes,
welke baar met angstige spanning aanzagen. Zij
trachtte te glimlachen, maar hy beantwoordde haar
gjimlach niet.
Voor het eerst in haar huwelijksleven verhief zich
thans een geest van bitterheid in baar, want zij wiet
dat hij haar die voorbijgaande ontroering verweet.
Zy vroeg zichzelve af welk recht hij had ook haar
gewaarwordingen on gedachten aan banden te willen
leggen. Zij bekende zich nu dat zijn gezegde waar
heid bevatte en zijn liefde werkelyk een wreedheid
in zich slootdoch zij had haar man te lief, zy had
te voel medelyden met zyn zwakheid, die zijn oor
sprong had genomen in het duister drama van het
verleden, om voedsel te geven aan haar zelfzuchtige
gedachten oa «et dubbele liefde en teoderheid keerde
de zege te bezorgen in het gansche land.
Dat is het groote doel, dat ons kiezers
voor oogen moet staan en waarbij alle
ondergeschikte verschillen klein en onbe
duidend zijn.
Gij allen dus, die prijs stelt op den
naam van liberaal, vereenigt u, want dan
alleen is de overwinning mogelijk
«Het is waar,” zeide Elisabeth, haar peinzende
oogen nsar den spreker opslaande, «dat het hier
stil en eentonig is, als gij niet bij mij zyt, maar
één uur met u doorgebracht, Johannes, doet mij een
ganschen langen, eenzamen dag vergeten.”
Hy kuste haar voor die woorden, doch zij schenen
hem te verontrusten, en met meer nadruk dan te
voren drong hij er op aan, dat zij hem den volgen
den avond zou vergezellen. Zy gaf wel is waar
toe, 'maar het kostte haar een overwinning op zich
zelve.
Welke echter baar gedachten mochten geweest
zyn, zy bevond zich den volgenden avond mat Jo
hannes in do groote concertzaal, waar den bezoekers
een waar kunstgenot wachtte. By hun binnentreden
keerden zich aller blikken naar het jonge paar, en
Elisabeth, in het zwart kanten overkleed, waardoor
hals en armen verblindend wit heenschemerdon, met
haar vorstelyke gestalte, baar stralende oogen en den
diadeem van golvende, donkere lokken om het edele
hoofd, was eon indrukwekkende verachyning, die wel
de aandacht en de belangstelling, wolke zij opwekte,
waardig was.
De symphonic begon, zooals op het programma
stond aangegeven, en het werd stil in de zaal. Bij
de eerste tonen van het vol orkest ontving Elisabeth
een electrischen schokhet was alsof do ruischonde
melodie der violen haar in een andere wereld ver
plaatste. Zij vergat alles om zich heen, om zich
geheel aan haar gevoel over te geven, en nu eerst
besefte zij, welk een genot zy zich zelve zoo lang
vrijwillig onthouden had.
Zij was dezelfde niet meer van voorheen; eeD
■achtige, verhereae undoaiag deed haar boete*
