post
Od
BINNENLAND
i Zu.
en
1,
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I
FEUILLETON.
-
jzea!
ma
ilen
igeld
sterk
jn en
deze
No. 7281. Woensdag 26 Mei 1897. 36ste Jaargang,
De Dochters van den Componist,
i») r
a
Inzending van Adverténtiën tot 1 uur des midd.
aneeg.
t fl-50
aten (10
st erwten
ihillende
I, anders
Aan
■J
)RT,
als:
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post lf70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
itigde
>men.
858.
Is,
'ATBONEN
de
middellijk
enz.
p. post 1.45
- 1.20
r - 2.00
- 8.20
s-Gravenhag-
f
taeeren
id komt
ld, eene
i wereld
nseene
tgevon-
top de
■maal
ennw-
negen,
wsranrawr
te pnb-
- telfa
ke ver-
ift van
-ofMtor
l kraak-
iK;
amde
la hoof-
Jka to«-
arvan
t voort-
nndige
rkuur,
ronden
vegena
illgheK,
vos en
der»,
n jonge
d aan-
oo ver-
De inbraak ie Öodegrave!
Da Rykspoliti© te Hilversum verzoekt opspo
ring van een miiu, zich noemende De Wit,
die tevergeefs bij een kassier aldaar 4
effecten Oostenrijk ad 1 000 florjjoen te koop
aanbood, welke smukken vermoedelijk afkom
stig zyn van een ten vorigen jare te Bodegrave
gepleegden diefstalmet braak.
een ongehoorde
L
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Geen grooter vreugde kende het goede kind dan
haren vader nu en dan te verblijden met het ofen of
ander keurig gerecht, en haar voornaamste lefctuur
was het kookboek geworden, sinds zij de ondarvin-
ding had opgedaan dat dit een dankbare taakj wa9,
oneindig loonender dan het aankweekon eener /muzi
kale ontwikkeling, die toch niet hoog genoeg/ ging.
Het gebeurde soms, als zij ’s avonds te ziutner. in
de huiskamer zaten, dat hij het gesprek brfeoht op
onderwerpen welke hy vroeger nooit met C/jara be
handelde, en toen hij zag dat bet jonge meisje een
levendige belangstelling aan don dag legde foor alles
wat hij te berde bracht, en zij in haar opmerkingen
en antwoorden toonde hem te begrijpen ofa te vol
gen, toen was hij er langzamerhand toe} gekomen
haar deelgenoot te maken van zijn eigön weder
waardigheden, soms van sy’ne verwachtingen omtrent
Elisabeth. Dientengevolge was Clara’s leven niet
meer zoo hopeloos eentonig, zoo geheel zc/nder deel
neming of liefde als het langen tijd geweest was.
Om eenigszins op de hoogte te biy'ven ^an hetgeen
hem belang inboezemde, had zij zich aangewend de
Musikalische Zeitung,| Signalen en andere bladen
over muziek en kunst in haar ledige hren by te
houden, eoodat zij niet geheel oningewijd' was, wan
neer hij het gesprek daarop bracht. Al 'nad zy zelf
gwn bijzonder talent (misschien waden, als «ij in
Donderdag bemerkte men, dat in een huis
te Ten-Bosch, bjj Brussel, een arbeiderskazerne,
bewoond door 70 inenscben, de muren groote
scheuren vei toonden. Eerst zag men geen ge
vaar; maar de scheuren werden steeds wijder
en bier en dair vielen voorwerpen van de
muren naar beneden. Nu begon een wilde
vlucht langs de trappen naar buiten, en ’t is
wel een wonder, dat hierbij geen ongelukken
?yn geschied. De politie en de brandweer
waren intusschen gewaarschuwd, en met hun
hulp werden drie zieke en gebrekkige personen
uit bet buis gered. Men had moeite, de be
woners togen te houden, die weer naar binnen
wilden gaan, om iets van hun boeltje te redden.
Men beeft bet gebouw dadelijk van alle
zijden gestut, mnar ’t zal waarschijnlijk geheel
afgebroken moeten worden. De oorzaak van
bet geval jwordt toegeschreven aan een gebrek
aan den grooten regenbak, die zich gedeeltelik
onder het huis uitstrekt.
hoorde dat «ooinpie* aan het loket voor plaats-
biljetten vroeg 4 kaartjes enkele reis Utrecht*.
De knaap begreep wel dat koekjes niet
zoover behoefden gebaald te worden en riep
hulp in van een politieagent, die hea on-
4'""k aan het posthuis Centraal Station
in veiligheid bracht.
Een brutaal stuk is in den afgeloopen nacht
uitgehaald. Een koetsier, wonende in de Ouds-
hoornstraat te 's-Gravenhage, deed bij de politie
aangifte dat, door een onbekende, vermoedelijk
echter een familielid, te oordeelen naar de
beschrijving, door een stalknechtje omtrent
den persoon verstrekt, een victoria eu paard
uit den stal zijn gehaald, ondanks de protes
ten van het knechtje, dat nog mishandeld
werd op den koop toe.
Gisterochtend wedden paard eri rytnig terug
gevonden op den Ryswykschen Wegbet
paard doodgereden jdoor de stoomtram, en de
Victoria vernield.
Omtrent den brand in de Stuulstraat te
Amsterdam en de verdachten Ekster en- Dool,
die als compagnons samen zaken hebben ge
daan, kan voor het oogenblik slechts gemeld
worden, dat beiden alle schuld aan den brand
blijven ontkennen.
De justitie is op het bezwaar gestuit, dat
Ekster’s geestvermogens verward geraakt zyn.
De geneesheeren vreezen voor zyn leven en
geloofden zelfs dat hij gisternacht overlijden
zou. Reeds zijn maatregelen genomen om den
patient, die tot den R. K. godsdienst behoort,
te doen bpJienen.
Inmiddels heeft de justitie aanleiding gevon
den om ook Ten Boekhorst zei ven, den tapper
en bewoner van het uitgebrande perceel, ouder
bewaking te stellen.
„Wat wilt ge? wat doet ge hierP” riep hij, haas
tig oprijzend.
„Het stormt daar buiten,” zeide het kind met
haar bevende hand naar het raam wijzende, „en ik
dacht dat u misschien niet thuis gekomen waart.”
„Gij zijt bang,” zeide hij norsch „ga naar bed
en kom mij niet nog eens storen met zulke dwaas
heden.”
Onwillig wierp hij zich in de kussens terug en
stil sloop de kleine gedaante op haar bloote voetjes
do kamer uit.
Sedert dieji nacht was er een leegte in het hart
van hut kind ontstaan, een schuwheid, die slechts
zou kunnen wyken voer veel vertrouwen en veel
liefde. Tot niemand, zelfs niet tot Elisabeth, sprak
zij over haar nachtwandelingzij begroef haar ge
heim en haar smart in haar onbegrepen kinderziel.
Doch nu begon zij te herleven onder de toene
mende belangstelling on deelneming van haar vader.
De liefde en. de vereering, waarmee zij altijd tot
hem had opgezien als tot een booger wezen, leefden
onverminderd in haar voort, en aan weinig harte
lijkheid van zijn kant gewoon, stolde zij zijne minste
blijken van welwillendheid op boogen prijs.
Te zamen van de reis teruggekeerd, hadden zij
overvloedige stof tot onderhoud, on toen hij den
eersten avond na hun thuiskomst in de goed ver
warmde <*n helder verlichte huiskamer trad en daar
Clara aan de tafel zag zitten, het zachte, opgeruimde
gelaat over haar werk gebogen, werd hij een stil gevoel
van welbehagen gewaar, dat hem in het voorbijgaan
even de zware hand op hot blonde haar van zijn
huismoedertje deed loggen. (JFordt vervolgd.)
Een boos plan verydeld
/Aan de Prins Hendrikkade te Amsterdam
lifipen drie kinderen te wandelen toen een erg
Vriendelijk man hea tegemoet kwam en vroeg
«of ze met oorne meegingen om koekjes te
koopen.
Zooals kinderen eigen is, wilden ze dat wel en
f togen de twee meisjes en haar oudere broertje
op weg naar het Centraal Station.
De flinke jongen luisterde echter goed en
niot langer uithouden en stond op om aan de deur
van zijn kamor te gaan luisteren. Geheel alleen, in
het holle van den nacht, doolie de kleine witte
gedaante door het groote huis rond, sloop behoed
zaam de breede, donkere trappen af en bleef een
oogenblik op het portaal voor een der ramen staan.
Aan den onstuimigen hemel, waar de bleeke maan
hulpeloos scheen rond te drijven tusschen de vlie
gende wolkgevaarten, was geen enkele ster te zien.
Nu en dan scheurden de nevelen eich vaneen, wan
neer een stormvlaag zich geweldiger verhief. Daar
beneden kreunden en zwiepten de boomen in den
tuin. Het was alsof men een zee hoorde dondeïon.
Huiverend hervatte Clara haar nachtwandeling en
hield stil voor de deur van haar vaders slaapvertrek.
Zij stond er lang en luisterde, maar geen geluid,
geen zucht drong tot haar door, en angst en twijfel
vervulden haar gemoed. Zou zij de deur zachtkeus
openen en binnengaan Zij wachtte en wachtte,
maar eindelijk draaide ze behoedzaam de kruk om
en trad de kamer binnen. De donkèyroode bedgor
dijnen hulden het ledikant in hun diepo schaduwen
en op den schoorsteen flikkerde de onrustige vlam
van een nachtlicht.
Daar stond zij voor het bed. Goddank, haar va
der sliep. Het strenge gelaat was ter zijde afgegleden
op de kussens, en da forsche armen'waren boven
het hoofd omhoog geheven. Een oogenblik bleef zij
adem scheppend dit rustig schouwspel aanstaren
toen wilde zij zich verwijderen, even zacht als zo
gekomen was, maar gewekt door eenig geritsel sloeg
haar vader de oogen op en zag met bevreemding
naar de kleine witte gedaante met hot loshangend
haar voor zijn leger.
Door den kantonrechter te Enschedé is de
beslissing van het gemeentebestuur te Olden-
zaal op het verzoek van D. Gelderman, om
schrapping van den* naam van Johannes Bru-
nink van de vastgestelde kiezerslijst, omdat
deze persoon zyn Nederlanderschap had verloien
door zonder ’s Konings toestemming in pause-
lyken dienst te gaan, vernietigd en nader
gelast de doorhaling van dien naam op de
kiezerslijst.
een andere omgeving gep'aatsf ware geweest, hare
gaven meer op den voorgrond zijn getreden), zoo
bezat zij toch een goeder, smaak voor muziek en een
fijne opmerkingsgave, en bovendien den takt om te
spreken en te zwijgen waar het Ie pas kwam, nooit
haar vader te ergeren door doellooze of geestelooze
gezegden, die slechts het verlangen om mee te spre
ken, zonder de bevoegdheid tot oordeelen, te kennen
geven. Op onbekend terrein hield zij zich beschei
den op den achtergrond, en trachtte te leeren door
iijn gesprekken, en ts begrijpen wat hij haar uit
legde. Als zy zag dat hij geen lust had in een
gesprek, dat hij zwaarmoedig over zijn papieren
broedde of met somber gelaat zwijgend in zijn arm
stoel zat, dan stoorde zij hem niet door geforceerde
vragen of banale opmerkingen, maar wenschte in
stilte dat Elisabeth daar ware, om door haar dartele
vroolijkheid en schalsche vleierijen de donkere bui
te doen verdrijven.
Een herinnering uit haar jeugd had haar die
voorzichtigheid geleerd.
Het was kort na den dood harer moeder dat zij
in een stormachtigen nacht lag te luisteren naar den
wind en de geluiden, die in het groote, holle huis
zich deden hooien, en daar haar vader den vorigen
avond uit de stad' was gegaan en de kinderen zich
vóór zijn thuiskomst ter rust hadd%p begeven, ver
beeldde te zich, dat hem een ongeluk kon overkomen
zijn en hij in dien vreeselyken nacht buiten zou
wezen. De visioenen, die voor haar onrustigen geest
waren opgerezen, hadden deu slaap van haar sponde
en de kalmte uit haar kinderziel verdreven. Zy
meende, dat ze buiten om hulp hoorde roepen en
dat dit de stem van haar vader was. Zy kon het
GOÜQA, 25 Mei 1897.
Aan de school met den Bijbel te Berg-
Ambacbt is tot onderwijzer benoemd de heer
A. 0. v. Leersum te Baarn.
Men meldt uit Hellevoetsluis aan de
»N. R. Ct.«, d. 23 Mei:
Op een hoogst tragische wjjze verloor gister
de matroos le kl. v. c. B., van het wachtschip
alhier, het leven. Het Goereesche gat was
binnengevallen, H. M. gaffelscboener Argus
kointn. de luit, ter zee le kl. J. M. Noorduyn,
onder controle hebbende eeu Eugelsch vis-
schersvaartnig, dat op de eene of andere wijze
de bepalingen omtrent de visschery op de
Noordzee had overtreden. Dit moest de com*
maudant rapporteeren aan den schout bij nacht,
en om nu den heer Noorduyu van Stellendam
te halen, was de stoombarkas uitgezonden.
Op de terugreis moest B, aau een kleine be
hoefte voldoen, waarvoor/ men hem nog waar
schuwde met het oog op wind en deining,
daar men binnen enkele minnteu de Helvoet-
sebe haven zon bimfjenstoomen. Hij luisterde
echter niet en koos uit kieschheid eene on
zichtbare, maar/ lastige plaats. Door het
schokken der parkas sloeg hy over boord; hij
greep een toufr, dat hij echter moest loslaten,
zwom nog esh oogenblik en verdween toen in
de diepte./ De barkas was onmiddellijk ge
keerd maaf niemand kon hem redden, want
een* ande/ matroos, die gereed stond over boord
te springen, werd door den commandant terog-
gehoujlen met het oog op het groote gevaar
voor'zyn leven.
Worden er wel overal in het land door de
liberalen voldoende maatregelen genomen om
Ufsditig voorberU^ te zjjn voor den stryd, dien
wij te gemoet gaan
Men weet van ouds, dat men te doen heeft
met tegenstanders, die niet gewoon zyu in te
dutten, maan in verkiezingsdagen een voor-
beeldigen yvtr aan den dag leggen, en onver
moeid dag aan Jag in de weer zyn,opdat geen
enkele stem, die te winnen zou zyn, hun ontga.
Als straks de caudidaten zyn gesteld en hel
er op aankomt op den dag der stemming de
kiezers, op wie men meent te kunnen rekenen,
aan de stembus te brengen, dan wordt (om de
taal van de Standaard* te spreken) elk
watertje weer afgevischtdan worden de
vrienden en helpers er op uitgezonden om de
kiezers op te sporen, de tragen op te wekken,
de onverschilligen te bewerken, de twijfelaars
te winnen. Dan wordt van eiken invloed
gebruik gemaakt en worden alle middelen in
bet werk gesteld, om tot den laatsten man
mobiel te mak^n.
Wij hebben hier het oog op de antirevolutio
nairen, die in hunne organisatie, in hunne
provinciale bonden, in Patrimonium, in kerke-
lyke invloeden, enz., zulke machtige hulpmid
delen bezitten, waarvan er geen enkele onge
bruikt blijft.
Men schrijft uit Alt-Aussee d.d. 19 dezer
De Koninginnen maken dagelyks uitstapjes.
De Koninginnen doen eiken dag van tienen tot
half een eeu wapdeling, onverschillig of het
mooi of leelyk weer is, en ’s middags een rytoer
van een uur of j drie, vier. De eerste gold
Aussee, de tweede Grundls/e, de derde hel
Bachwerk, de vierdp Hallstatt, over deu boogen
PStschenberg en met de spoor terug naar
Aussee. Deze laalpte toer vooral viel zeer in
den smaak van de Koninginnen bet was dan
ook heel mooi weer. Vandaag, den vijlden dag,
maken zij een zeer mooie wandeling door den
boschweg in het Kodpentbal en denzelfden weg
terug.
Maar veel gedachter nog zyn de hulpmid
delen, waarover de katholieken beschikken.
Men heeft bet gezien, hoe bet ging, toen het
nog maar te dóen was om te zorgen, dat van
de nieuwe kiezers onder de katholieken geen
enkele verzuimen zou «ich voor bet kiesrecht
op te geven. Toen trad allerwege de geeste
lijkheid zelve op om het werk te doen, dat
anders aan anderen wordt overgelaten. Al het
gewicht van het gezag der Kerk moest in de
schaal worden gelegd.
Meet daarnaar af, wat er zal geschieden, als
het geldt de kiezers naar de stembus te dry ven
en op de caudidaten te doen stemmen, die in
de Kamer de >christelyke< meerderheid zullen
moeten vormen.
Er zal, wees er zeker van,
moeite worden gedaan.
En men is aan die zijde vol goede ver
wachtingen. Heeft niet het «Centrum* ver
klaard »Wy herinneren ons niet, dat de
positie onzer party ooit zoo krachtig en stevig
was als nu!<
Het is, alsof men de «christelijke* meerder
heid al in den zak had
De «Post*, een ander katholiek blad, weet
reeds te vóórspellen, dat in de nieuwe Kamer
de liberalen niet meer dan 40 zetels zullen
hebben, en dat zij daar tegenover zich zullen
vinden eene «ditmaal nauw aangesloten*
meerderheid van 32 of 33 antirevolutionairen
en 26 of 27 katholieken.
Natuurlijk, dat zulke berekeningen kunnen
falen. Wjj maken daarvan dan ook alleen maar
melding, om te doen zien hoe zeker de tegen
standers reeds meenen te zyu van de over
winning. Dat is het vertrouwen op de kracht
hunner organisatie, op de macht hunner hulp
middelen.
Alles zal natuurlijk hiervan afhangen, of de
liberalen gelyken ijver weten te ontwikkelen.
En hier en daar schjjnt die yver wel wat
te wenschen over te laten. Er zjjn, naar wij
uit de berichten kunnen nagaan, districten,
waar tot nog toe weinig gedaan wordt.
Ontwaakt niet allerwege de geest van werk
zaamheid, wordt niet in elk district tegenover
dat yveren der kerkelijke partyen gelijke
krachtsinspanning geplaatst, ja, dan konden
die berekeningen wel eene uitkomen. Maar dan
zonden de liberalen de nederlaag te wyten
hebben aan eigen tekortkoming.
Waarom kunnen niet de onzen, evenals de
tegenstanders, in elke stad, in elk dorp', al
hun yver, al hunne liefde voor de beginselen
inspannen om de belangstelling der kiezers op
te wekken, bet besef onder hen levendig te
maken van de groote belangen, die op het
spel staan