post Od BINNENLAND i Zu. en 1, Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. I FEUILLETON. - jzea! ma ilen igeld sterk jn en deze No. 7281. Woensdag 26 Mei 1897. 36ste Jaargang, De Dochters van den Componist, i») r a Inzending van Adverténtiën tot 1 uur des midd. aneeg. t fl-50 aten (10 st erwten ihillende I, anders Aan ■J )RT, als: De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post lf70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. itigde >men. 858. Is, 'ATBONEN de middellijk enz. p. post 1.45 - 1.20 r - 2.00 - 8.20 s-Gravenhag- f taeeren id komt ld, eene i wereld nseene tgevon- top de ■maal ennw- negen, wsranrawr te pnb- - telfa ke ver- ift van -ofMtor l kraak- iK; amde la hoof- Jka to«- arvan t voort- nndige rkuur, ronden vegena illgheK, vos en der», n jonge d aan- oo ver- De inbraak ie Öodegrave! Da Rykspoliti© te Hilversum verzoekt opspo ring van een miiu, zich noemende De Wit, die tevergeefs bij een kassier aldaar 4 effecten Oostenrijk ad 1 000 florjjoen te koop aanbood, welke smukken vermoedelijk afkom stig zyn van een ten vorigen jare te Bodegrave gepleegden diefstalmet braak. een ongehoorde L ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Geen grooter vreugde kende het goede kind dan haren vader nu en dan te verblijden met het ofen of ander keurig gerecht, en haar voornaamste lefctuur was het kookboek geworden, sinds zij de ondarvin- ding had opgedaan dat dit een dankbare taakj wa9, oneindig loonender dan het aankweekon eener /muzi kale ontwikkeling, die toch niet hoog genoeg/ ging. Het gebeurde soms, als zij ’s avonds te ziutner. in de huiskamer zaten, dat hij het gesprek brfeoht op onderwerpen welke hy vroeger nooit met C/jara be handelde, en toen hij zag dat bet jonge meisje een levendige belangstelling aan don dag legde foor alles wat hij te berde bracht, en zij in haar opmerkingen en antwoorden toonde hem te begrijpen ofa te vol gen, toen was hij er langzamerhand toe} gekomen haar deelgenoot te maken van zijn eigön weder waardigheden, soms van sy’ne verwachtingen omtrent Elisabeth. Dientengevolge was Clara’s leven niet meer zoo hopeloos eentonig, zoo geheel zc/nder deel neming of liefde als het langen tijd geweest was. Om eenigszins op de hoogte te biy'ven ^an hetgeen hem belang inboezemde, had zij zich aangewend de Musikalische Zeitung,| Signalen en andere bladen over muziek en kunst in haar ledige hren by te houden, eoodat zij niet geheel oningewijd' was, wan neer hij het gesprek daarop bracht. Al 'nad zy zelf gwn bijzonder talent (misschien waden, als «ij in Donderdag bemerkte men, dat in een huis te Ten-Bosch, bjj Brussel, een arbeiderskazerne, bewoond door 70 inenscben, de muren groote scheuren vei toonden. Eerst zag men geen ge vaar; maar de scheuren werden steeds wijder en bier en dair vielen voorwerpen van de muren naar beneden. Nu begon een wilde vlucht langs de trappen naar buiten, en ’t is wel een wonder, dat hierbij geen ongelukken ?yn geschied. De politie en de brandweer waren intusschen gewaarschuwd, en met hun hulp werden drie zieke en gebrekkige personen uit bet buis gered. Men had moeite, de be woners togen te houden, die weer naar binnen wilden gaan, om iets van hun boeltje te redden. Men beeft bet gebouw dadelijk van alle zijden gestut, mnar ’t zal waarschijnlijk geheel afgebroken moeten worden. De oorzaak van bet geval jwordt toegeschreven aan een gebrek aan den grooten regenbak, die zich gedeeltelik onder het huis uitstrekt. hoorde dat «ooinpie* aan het loket voor plaats- biljetten vroeg 4 kaartjes enkele reis Utrecht*. De knaap begreep wel dat koekjes niet zoover behoefden gebaald te worden en riep hulp in van een politieagent, die hea on- 4'""k aan het posthuis Centraal Station in veiligheid bracht. Een brutaal stuk is in den afgeloopen nacht uitgehaald. Een koetsier, wonende in de Ouds- hoornstraat te 's-Gravenhage, deed bij de politie aangifte dat, door een onbekende, vermoedelijk echter een familielid, te oordeelen naar de beschrijving, door een stalknechtje omtrent den persoon verstrekt, een victoria eu paard uit den stal zijn gehaald, ondanks de protes ten van het knechtje, dat nog mishandeld werd op den koop toe. Gisterochtend wedden paard eri rytnig terug gevonden op den Ryswykschen Wegbet paard doodgereden jdoor de stoomtram, en de Victoria vernield. Omtrent den brand in de Stuulstraat te Amsterdam en de verdachten Ekster en- Dool, die als compagnons samen zaken hebben ge daan, kan voor het oogenblik slechts gemeld worden, dat beiden alle schuld aan den brand blijven ontkennen. De justitie is op het bezwaar gestuit, dat Ekster’s geestvermogens verward geraakt zyn. De geneesheeren vreezen voor zyn leven en geloofden zelfs dat hij gisternacht overlijden zou. Reeds zijn maatregelen genomen om den patient, die tot den R. K. godsdienst behoort, te doen bpJienen. Inmiddels heeft de justitie aanleiding gevon den om ook Ten Boekhorst zei ven, den tapper en bewoner van het uitgebrande perceel, ouder bewaking te stellen. „Wat wilt ge? wat doet ge hierP” riep hij, haas tig oprijzend. „Het stormt daar buiten,” zeide het kind met haar bevende hand naar het raam wijzende, „en ik dacht dat u misschien niet thuis gekomen waart.” „Gij zijt bang,” zeide hij norsch „ga naar bed en kom mij niet nog eens storen met zulke dwaas heden.” Onwillig wierp hij zich in de kussens terug en stil sloop de kleine gedaante op haar bloote voetjes do kamer uit. Sedert dieji nacht was er een leegte in het hart van hut kind ontstaan, een schuwheid, die slechts zou kunnen wyken voer veel vertrouwen en veel liefde. Tot niemand, zelfs niet tot Elisabeth, sprak zij over haar nachtwandelingzij begroef haar ge heim en haar smart in haar onbegrepen kinderziel. Doch nu begon zij te herleven onder de toene mende belangstelling on deelneming van haar vader. De liefde en. de vereering, waarmee zij altijd tot hem had opgezien als tot een booger wezen, leefden onverminderd in haar voort, en aan weinig harte lijkheid van zijn kant gewoon, stolde zij zijne minste blijken van welwillendheid op boogen prijs. Te zamen van de reis teruggekeerd, hadden zij overvloedige stof tot onderhoud, on toen hij den eersten avond na hun thuiskomst in de goed ver warmde <*n helder verlichte huiskamer trad en daar Clara aan de tafel zag zitten, het zachte, opgeruimde gelaat over haar werk gebogen, werd hij een stil gevoel van welbehagen gewaar, dat hem in het voorbijgaan even de zware hand op hot blonde haar van zijn huismoedertje deed loggen. (JFordt vervolgd.) Een boos plan verydeld /Aan de Prins Hendrikkade te Amsterdam lifipen drie kinderen te wandelen toen een erg Vriendelijk man hea tegemoet kwam en vroeg «of ze met oorne meegingen om koekjes te koopen. Zooals kinderen eigen is, wilden ze dat wel en f togen de twee meisjes en haar oudere broertje op weg naar het Centraal Station. De flinke jongen luisterde echter goed en niot langer uithouden en stond op om aan de deur van zijn kamor te gaan luisteren. Geheel alleen, in het holle van den nacht, doolie de kleine witte gedaante door het groote huis rond, sloop behoed zaam de breede, donkere trappen af en bleef een oogenblik op het portaal voor een der ramen staan. Aan den onstuimigen hemel, waar de bleeke maan hulpeloos scheen rond te drijven tusschen de vlie gende wolkgevaarten, was geen enkele ster te zien. Nu en dan scheurden de nevelen eich vaneen, wan neer een stormvlaag zich geweldiger verhief. Daar beneden kreunden en zwiepten de boomen in den tuin. Het was alsof men een zee hoorde dondeïon. Huiverend hervatte Clara haar nachtwandeling en hield stil voor de deur van haar vaders slaapvertrek. Zij stond er lang en luisterde, maar geen geluid, geen zucht drong tot haar door, en angst en twijfel vervulden haar gemoed. Zou zij de deur zachtkeus openen en binnengaan Zij wachtte en wachtte, maar eindelijk draaide ze behoedzaam de kruk om en trad de kamer binnen. De donkèyroode bedgor dijnen hulden het ledikant in hun diepo schaduwen en op den schoorsteen flikkerde de onrustige vlam van een nachtlicht. Daar stond zij voor het bed. Goddank, haar va der sliep. Het strenge gelaat was ter zijde afgegleden op de kussens, en da forsche armen'waren boven het hoofd omhoog geheven. Een oogenblik bleef zij adem scheppend dit rustig schouwspel aanstaren toen wilde zij zich verwijderen, even zacht als zo gekomen was, maar gewekt door eenig geritsel sloeg haar vader de oogen op en zag met bevreemding naar de kleine witte gedaante met hot loshangend haar voor zijn leger. Door den kantonrechter te Enschedé is de beslissing van het gemeentebestuur te Olden- zaal op het verzoek van D. Gelderman, om schrapping van den* naam van Johannes Bru- nink van de vastgestelde kiezerslijst, omdat deze persoon zyn Nederlanderschap had verloien door zonder ’s Konings toestemming in pause- lyken dienst te gaan, vernietigd en nader gelast de doorhaling van dien naam op de kiezerslijst. een andere omgeving gep'aatsf ware geweest, hare gaven meer op den voorgrond zijn getreden), zoo bezat zij toch een goeder, smaak voor muziek en een fijne opmerkingsgave, en bovendien den takt om te spreken en te zwijgen waar het Ie pas kwam, nooit haar vader te ergeren door doellooze of geestelooze gezegden, die slechts het verlangen om mee te spre ken, zonder de bevoegdheid tot oordeelen, te kennen geven. Op onbekend terrein hield zij zich beschei den op den achtergrond, en trachtte te leeren door iijn gesprekken, en ts begrijpen wat hij haar uit legde. Als zy zag dat hij geen lust had in een gesprek, dat hij zwaarmoedig over zijn papieren broedde of met somber gelaat zwijgend in zijn arm stoel zat, dan stoorde zij hem niet door geforceerde vragen of banale opmerkingen, maar wenschte in stilte dat Elisabeth daar ware, om door haar dartele vroolijkheid en schalsche vleierijen de donkere bui te doen verdrijven. Een herinnering uit haar jeugd had haar die voorzichtigheid geleerd. Het was kort na den dood harer moeder dat zij in een stormachtigen nacht lag te luisteren naar den wind en de geluiden, die in het groote, holle huis zich deden hooien, en daar haar vader den vorigen avond uit de stad' was gegaan en de kinderen zich vóór zijn thuiskomst ter rust hadd%p begeven, ver beeldde te zich, dat hem een ongeluk kon overkomen zijn en hij in dien vreeselyken nacht buiten zou wezen. De visioenen, die voor haar onrustigen geest waren opgerezen, hadden deu slaap van haar sponde en de kalmte uit haar kinderziel verdreven. Zy meende, dat ze buiten om hulp hoorde roepen en dat dit de stem van haar vader was. Zy kon het GOÜQA, 25 Mei 1897. Aan de school met den Bijbel te Berg- Ambacbt is tot onderwijzer benoemd de heer A. 0. v. Leersum te Baarn. Men meldt uit Hellevoetsluis aan de »N. R. Ct.«, d. 23 Mei: Op een hoogst tragische wjjze verloor gister de matroos le kl. v. c. B., van het wachtschip alhier, het leven. Het Goereesche gat was binnengevallen, H. M. gaffelscboener Argus kointn. de luit, ter zee le kl. J. M. Noorduyn, onder controle hebbende eeu Eugelsch vis- schersvaartnig, dat op de eene of andere wijze de bepalingen omtrent de visschery op de Noordzee had overtreden. Dit moest de com* maudant rapporteeren aan den schout bij nacht, en om nu den heer Noorduyu van Stellendam te halen, was de stoombarkas uitgezonden. Op de terugreis moest B, aau een kleine be hoefte voldoen, waarvoor/ men hem nog waar schuwde met het oog op wind en deining, daar men binnen enkele minnteu de Helvoet- sebe haven zon bimfjenstoomen. Hij luisterde echter niet en koos uit kieschheid eene on zichtbare, maar/ lastige plaats. Door het schokken der parkas sloeg hy over boord; hij greep een toufr, dat hij echter moest loslaten, zwom nog esh oogenblik en verdween toen in de diepte./ De barkas was onmiddellijk ge keerd maaf niemand kon hem redden, want een* ande/ matroos, die gereed stond over boord te springen, werd door den commandant terog- gehoujlen met het oog op het groote gevaar voor'zyn leven. Worden er wel overal in het land door de liberalen voldoende maatregelen genomen om Ufsditig voorberU^ te zjjn voor den stryd, dien wij te gemoet gaan Men weet van ouds, dat men te doen heeft met tegenstanders, die niet gewoon zyu in te dutten, maan in verkiezingsdagen een voor- beeldigen yvtr aan den dag leggen, en onver moeid dag aan Jag in de weer zyn,opdat geen enkele stem, die te winnen zou zyn, hun ontga. Als straks de caudidaten zyn gesteld en hel er op aankomt op den dag der stemming de kiezers, op wie men meent te kunnen rekenen, aan de stembus te brengen, dan wordt (om de taal van de Standaard* te spreken) elk watertje weer afgevischtdan worden de vrienden en helpers er op uitgezonden om de kiezers op te sporen, de tragen op te wekken, de onverschilligen te bewerken, de twijfelaars te winnen. Dan wordt van eiken invloed gebruik gemaakt en worden alle middelen in bet werk gesteld, om tot den laatsten man mobiel te mak^n. Wij hebben hier het oog op de antirevolutio nairen, die in hunne organisatie, in hunne provinciale bonden, in Patrimonium, in kerke- lyke invloeden, enz., zulke machtige hulpmid delen bezitten, waarvan er geen enkele onge bruikt blijft. Men schrijft uit Alt-Aussee d.d. 19 dezer De Koninginnen maken dagelyks uitstapjes. De Koninginnen doen eiken dag van tienen tot half een eeu wapdeling, onverschillig of het mooi of leelyk weer is, en ’s middags een rytoer van een uur of j drie, vier. De eerste gold Aussee, de tweede Grundls/e, de derde hel Bachwerk, de vierdp Hallstatt, over deu boogen PStschenberg en met de spoor terug naar Aussee. Deze laalpte toer vooral viel zeer in den smaak van de Koninginnen bet was dan ook heel mooi weer. Vandaag, den vijlden dag, maken zij een zeer mooie wandeling door den boschweg in het Kodpentbal en denzelfden weg terug. Maar veel gedachter nog zyn de hulpmid delen, waarover de katholieken beschikken. Men heeft bet gezien, hoe bet ging, toen het nog maar te dóen was om te zorgen, dat van de nieuwe kiezers onder de katholieken geen enkele verzuimen zou «ich voor bet kiesrecht op te geven. Toen trad allerwege de geeste lijkheid zelve op om het werk te doen, dat anders aan anderen wordt overgelaten. Al het gewicht van het gezag der Kerk moest in de schaal worden gelegd. Meet daarnaar af, wat er zal geschieden, als het geldt de kiezers naar de stembus te dry ven en op de caudidaten te doen stemmen, die in de Kamer de >christelyke< meerderheid zullen moeten vormen. Er zal, wees er zeker van, moeite worden gedaan. En men is aan die zijde vol goede ver wachtingen. Heeft niet het «Centrum* ver klaard »Wy herinneren ons niet, dat de positie onzer party ooit zoo krachtig en stevig was als nu!< Het is, alsof men de «christelijke* meerder heid al in den zak had De «Post*, een ander katholiek blad, weet reeds te vóórspellen, dat in de nieuwe Kamer de liberalen niet meer dan 40 zetels zullen hebben, en dat zij daar tegenover zich zullen vinden eene «ditmaal nauw aangesloten* meerderheid van 32 of 33 antirevolutionairen en 26 of 27 katholieken. Natuurlijk, dat zulke berekeningen kunnen falen. Wjj maken daarvan dan ook alleen maar melding, om te doen zien hoe zeker de tegen standers reeds meenen te zyu van de over winning. Dat is het vertrouwen op de kracht hunner organisatie, op de macht hunner hulp middelen. Alles zal natuurlijk hiervan afhangen, of de liberalen gelyken ijver weten te ontwikkelen. En hier en daar schjjnt die yver wel wat te wenschen over te laten. Er zjjn, naar wij uit de berichten kunnen nagaan, districten, waar tot nog toe weinig gedaan wordt. Ontwaakt niet allerwege de geest van werk zaamheid, wordt niet in elk district tegenover dat yveren der kerkelijke partyen gelijke krachtsinspanning geplaatst, ja, dan konden die berekeningen wel eene uitkomen. Maar dan zonden de liberalen de nederlaag te wyten hebben aan eigen tekortkoming. Waarom kunnen niet de onzen, evenals de tegenstanders, in elke stad, in elk dorp', al hun yver, al hunne liefde voor de beginselen inspannen om de belangstelling der kiezers op te wekken, bet besef onder hen levendig te maken van de groote belangen, die op het spel staan

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1897 | | pagina 1