i r t®@» No. 7288. Vrijdag 4 Juni 1897. 36ste Jaargang. BINNENLAND den. Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Ien trotseeran tijd komt huid, eene «Ie wereld ivena eene ultgevon- raetop de eenmaal tiesaw- «kregen, 258. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. yEms I. FEUILLETON. i De Dochters van den Componist. De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1J25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN. es; ia Bron 8. ien), ADVERTENTIEN worden’geplaatst vug| 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letten worden berekend naar plaatsruimte. tldaten (10 1. met erwten irschillende .20, anders Politie is gedeponeerd Ant. Vióllot. (B. C.) ud der reep. idératlon de s enz. enx. Chef. (fTwdf wrn^d.) 'KMAN k ZOO,N Louis Canne. L. André. 9, eerste n tvoerii g. Ie fabricatie rbruiker van smie national I ij n oor 150 en. e Gen«M> bOI DSUIE COURANT an Commandant of Garnizoen*- r ingelyfden by »«t, bij hetaan- laar Oort-lndiL V. Kessels. Zöllner. 6. Ouverture Apollon 7. Bellona. Concertpolka voor Piston. C. Faust. 8. La Cvarina. 9. Biejcle galop No. 1, 4, 5, 7 en Op last van den officier van justitie te Bredn, is te Sprundel (N.-B.), door de maréchaussees gevangen genomen en zwaar geboeid naar Breda overgebracht de landbouwer A. v. d. B., verdacht van moordpoging op zyn buurman P. Hommen. De aangehoudene heeft bekend. Nader schryft men, dat de toestand van P. R., die drie messteken in den buik ontving, zoodanig verergerd is, dat hy voorzien ia van de laatste sacramenten. (B. C.) route pub* de zelfs alijke ver- chrift van r. professor het kraak- USMIaaaa; Os t safe la, •s te Parijs, laltz, Obar- J d'hygltaa maauade ohele hoof- igslljka toa- i daarvan i met veort- seknudige aterkuur, gevonden n wegena alzelltheid, hot vos ee rlljdera, aaa Jonge gend aan- franco ver- X. Na het herstel harer krachten begon voor Elisa beth het oude leven weer sa trad tij opnieuw voor Op het Burean van een kwartje, op vermoeden van valschbeid. kan worden aangebaald onder den titel rut »Gemeentewet.< En wie kan gelooven dat een Roëll, een Van Houten en Van dar Kaajj een portefeuille zouden hebben aanvaard nadat men zich eerst van de goedkeuring der bisschoppen had ver gewist De kabinetaformeerden de heer Roëll, beeft aan die dwaze geruchten den kop ingedrukt door de verklaring, die zyn ambtgenoot gister avond namens hem uitsprak>dat hy noch ZL‘lf. Doc^ °°fc d°°r tuMcbenkomst van anderen, zich aangaande de samenstelling van een kabiaet met één of meerdere van de R. K. bisschoppen in betrekking heeft gesteld. GOD DA, 3 Juni 1897. In de gisteren avond gehouden vergadering van de afdeeling Goudavan het Ned. Onderwijzers Genootschap hield de heer J. Scheygrond eene voordracht over eenige be- laogryke bijzonderheden uit het leven der bloemen, die met attentie werd gevolgd. Voorts werden als afgevaardigden naar de Gewesteljjke vergadering te ’s Gravenzande en de Algemeene Vergadering te Kampen, aohter- tereenvolgens benoemd de heeren J. Slop en H. E. van der Roer. het publiek op. Het scheen dat haar heerlijk orgaan nog aan klank gewonnen had door de gedwongen rust, waartoe zij zichzelve veroordeeld bad. De scheppende kracht van haar genie, geleid door diepe, ernstige studie en gesteund door eigen opmerking en ervaringjiad haar een rijke, onuitputtelyke bron van middekn geopend, die haar gaven tot een hoogte hadden opgevoerd welke algemeene geestdrift en verbazing verwekte. Zij bezat die wegsleepende intensiteit van gevoel en uitdrukking, die een geheel publiek in ademlooze spanning bracht en geheel overgaf aan den invloed van haar zang. Zij deed hen lijden, weenen en ge nieten zooals zij dit verlangde haar triomfen waren overwinningen van den geest op den geest, en zij slingerde als het ware magische ketenen om de luisterende menigte, welker kringen zij verbreedde en toehaalda naar willekeur. Den eersten winter was zij bijna altijd op reis, en overal waar ze kwam werd zij met dezelfde geestdrift ontvangen. Haar rorm snelde haar vooruit, en ditmaal ging de werkelijkheid de faam te boven. Het zou echter blijken dat hètgeen haar vader gezegd had van het vervollen harer tweeledige roe ping op onbestaanbare gronden berustte. In den aanvang trachtte E isabeth zooveel mogelijk baar huiselijke en geestelijke plichten te vereenigen, maar weldra moest zij dit als onuitvoerbaar laten varen. Van huiselijkheid was geen sprake; integendeel, het ging in haar woning zoo onhuiselijk en ongeregeld mogelijk toe. Dit had Johannes wel voorzien, maar hy had den tohjjn aangenomen het licht te tellenj toch viel het Men meldt uit Amsterdam Het stoffel yk overschot van Exter is gisteren uit bet Bnitengastbuie voor rekening eener katholieke liefdadigbeidsvereeniging ter aarde besteld. De Standaards ia niet tevreden naet eene kleine meerderheid, omdat daarmede niet veel valt uit te richten. >Wie er amper komt, komt er ditmaal niets 1 Nu, dat is goed gezien, en het kan ook tot waarschuwing voor de liberale kiezen dienen. Maar de aandacht zy gevestigd op hetgeen bet anti-revolutionaire blad aanvoert on hot zjjnen volgelingen duidelyk te maken, dat er voor de christelijke t regeering eene grooto meerderheid moet komen. Het moet zoo leidt het slotwoord omdat heel het eamenetel van onze wetten en instellingen op dit oogenblik gebesl gelibe raliseerd is, en men alleen met vasten grond onder den voet door zoo tegenstrijdig labyrint zyn weg kan vinden, s Ook hieruit blykt, dat er groote plannen bestaan. Een goed verstaander hooft maar een half woord noodig. En zoo zal men uit de aange haalde woorden van de Standaards wel niot anders kunnen lezen, dan dat boel hst samen viel van onze wetten en instellingen moet gedélil oraliseerd worden. Met andere woorden alles zal worden om- vergebaald, om heel ons staatswezen on heel onze wetgeving in te riekten near do inzichten on wenschen van dr. Koyper on dr. Schaapman. Geheel in overeenstemming mot het woord van den woordvoerder der katholieken in de vergadering van 5 Mei te Utrecht: Laten wy zorgen, dat wy de leiders en geleiders worden van bet nieuwe tjjdpork, dat wy beginnen. (N. R. Ct.) In eenige districten van het Zuiden, waar de bevolking nagenoeg geheel uit katholieken bestaat en men geen partyen koot of dur|t vormen, is zegt het slechts één candi- daat opgegeven en terstond aln Kamerlid ver kozen verklaard. De kiezers hebben het daar zeer gemakksljjk. Het is voldoende, dat 40 hun handteekening zetten onder de opgnaf van den eenigen candidaat en daarmee is de verkiezing afgeloopen. Geen stembriefjes, geen stembus, geen lessenaars met pollooden. Een idylle, waarby de herder met de kudde niet ontbreekt. hem zwaarder dan hij gedacht had. Als kind wss hij aan stipte orde gewender werd in zyn ouderlijk huis op vaste uren gegeten, godsdienstoefening ge houden, uitgegaan en thuisgekomen, en niettegen staande deze niterlyke gestrengheid, of wellicht juist daardoor, heerschte er een geest van huiselijkheid en gezelligheid, die men te vergeefs zou gezocht hebben onder Elisabeth’s ouderlijk dak. Daar wae altijd iemand op reisErnst Rupert zelf, of een zijner zonen, of beiden, of alle drie tegelyk. Men gebruikte de maaltijden al naar het met den tijd der hoofdpersonen uitkwammen ging uit en kwam thuis naar gelang der omstandigheden; men zag elkander slechts ter loops en dan nog wae er geen gelegenheid tot gezellig verkeer. Geen wonder dus dat het zwervend leven, ’t welk Elisabeth dezen winter leidde, weinig afweek van de oude gewoonten in het vader lijk huis aangenomen, dat zij haar woning beschouwde als een tijdelyke ankerplaats, waar ze na langere of kortere afwezigheid haar avontuurlijk schip binnen stuurde om rust te zoeken, en dat deze voor haar minder de zekere haven was, waar men geluk en veiligheid vindt. Elisabeth was echter niet zoo geheel met zichzelve vervuld om de stille grieven van haar echtgenoot niet te gevoelen en te beseffen hoe groot voor hem de opoffering was, zyn kalm tehuis en zijn boeken te verlaten om baar op reis te vergezellen. Zoo gingen de wintermaanden voorby. Al dien tijd waren zij slechts zelden tehuis, en als zij voor eenige ireken hun eigen kamers betrokken, dan wae het met een vreemd, onhuiselyk gevoel, alsof het een logement ware, waarvan geen meubel hun eigendom vu. Zoodra tij eenigizins op hua gemak waren De »St.-Ct.« bevatte enkele dagen geleden de wet van 28 April 1897, door H. M. de Koniogin-Regentes tydens haar verblyf te Amsterdam onderteekend, tot wyziging van het verkiezingswerk voor de Gemeenteraden. Krachtens die wet wordt elke gemeente met meer dan 15.000 inwoners, voor de verkiezing van Raadsleden door Gedeputeerde Staten, den Raad gehoord, gesplitst in drie kiesdistricten, in elk van welke zooveel mogelyk een gelyk getal leden gekozen worden, en wel in be- hoorlyke evenredigheid tot de bevolking van elk district. Uitgezonderd zyn Amsterdam en Rotterdam, waar de 9 eo 5 kiesdistricten voor de Kamerverkiezingen tevens kiesdistricten anlicn zyn voor Raadsverkiezingen, en Utrecht, waar eik der Kamerdistricten in twee Bauds- districten wordt gesplist eo dus voor de Raada- keuzen vier districten komen. Tevens wordt bet getal Raadsleden in ge meenten van meer dan 200.000 inwoners van 39 tot 45 vermeerderd. De Gemeenteraad bepaalt door het lot voor welk district ieder der zitting hebbende leden geacht woidt gekozen te zyn. De gewone tyd tor verkiezing van Raads leden wordt van den derden Dinsdag in Juli vervroegd tot den laatsten Dinsdag in Juni. De nieuwe regeling zal reeds op 4 Junie, k. in werking treden. Alsdan gelden ook wat de wjjze van stemmen betreft de nieuwe bepalingen der Kieswet voor de Raadsverkiezingen. Dos ook de candidaatstelling en bet couloirstelsel. Wat de eerste betreft, met deze wyziging, dat in districten met minder dan 2000 Raads- kiezers de opgaaf van candidaten moet zyn onderteekend door ten minste 1/10 van het getal kiezers (voor de Kamer worden 40 hand- teekeningen vereischt), met een minimum van 3. Evenals reeds zoo lang gebruikelijk was, is by deze wijzigingswet tevens bepaald, dat de wet, regelende de samenstelling, inrichtingen bevoegdheid der Gemeentebesturen voortaan De >Haagscbe Kouters van de sProv. Ct.s bespreekt de gestrengheid, waarmee de nieuwe kapelmeester der grenadiers en jagers Bouwman, den dirigeerstok hanteert. »De blazers en strykers bliezen vroeger terdege uit en streken meer in een of ander kappelletje neer dan in Do Kapel. Daar komt de heer Bouwman uit Bergen- op-Zootn en onmiddellyk worden de heeren kras eu ernstig aan ’t werk gezet. Muzikan ten, die de straat veel beter dan hun instru ment kenden, zitten nu uren achtereen to blazen of te stryken. Repetition zonder einde, met en zonder den kapelmeester. Men leert marschen blazen, omdat de nieuwe kapelmeester weneebt, dat de kapel al marcheerende met den troep behoorlyk kunne blazen en toeteren. Kortom, de nieuwe aanvoerder drilt en schoolt zyn korps hard en richt het af, en wol op ean ernstige wyze, dat men er weldra de goede gekomen, dan was de tyd tot opbreken weer daar. Met blydschap begroette Johannes derhalve den zo mer en hoopte dat die eenige verademing brengen sou, maar hieria vergiste by sich, want Elisabeth gebruikte haar vrijen tyd hoofdukelyk tot het in- studeeren van nieuwe concert-solo’s, tot het oefenen en zoo mogelyk verder ontwikkelen harer stem. Stilstand is achteruitgang, placht sy te zeggen, en altyd poogde xy dieper door te dringen in de gehei men der kunst, om die op te voeren tot de hoogst mogelijke trap van volmakingmaar het gaat in de kunst als in het levenheeft men den steilen berg met moeite beklommen en den top bereikt, dan wacht ons de afdaling langs de andere syde, en ve len bereiken eerst hun ideaal wanneer zy zelf niet meer in staat zyn hun schitterends theorieën in prek- tyk te brengen. Ernst Rupert kwam dien zomer eenige weken mot zyn jongste dochter over. Bacchart keerde van zyn reizen terug met wonderverhalen en lauwerkransen; in het kort, die maanden van rust brachten bijna evenveel opgewondenheid en afwisseling aan als hot winterseizoen, en toen dit weer was aangsbroken begon het oude uithuizige leven opnieuw, met dit verschil, dat Elisabeth nu met Bacchart en Joseph reisde, welk geniaal drietal een algomoen enthousi asme verwekte, terwyl Johannes alleen achterbleef in zyn eenzame woning, waar hy in zijne studiën afleiding en vergetelheid zocht. En was Elisabeth nu gelukkig! Neon. Programma der muziek-oitvoering op Don derdag 3 Juni, ’s avonds 8 ure. 1. Au pas I Ca ma rade J. Bernard. 2. La Montagnarde F. J.Scbweinsberg. 3. Suspinnel, Walzer J. Ivanovici. 4. La Favorite, fantaisie Donnizetii. 5. a. Mazurka. b. Rheinlander By u zyn beide zoo nauw aac elkander verwant, dat men zonder verwoesting aan te richten ze niet van elkander scheiden kan. En nu, Elisabeth, na den rouw waarin ge ons bijna gedompeld had, na de geweldige roepstem, die tot u en Johannes ge sproken heeft, na de onmiskenbare vingerwijzing van het lot en het’bewustzyn, dat ge toch niet kunt overwinnen io d n strijd, nu moogt ge ook niot meer volharden bij uw eens genomen besluit, want wat eenmaal zelfverloochening was, dat zou nu hard nekkigheid worden, en er bestaat ook een edelmoe digheid in het aannemen van oen offer. Ik zal niet tot u zeggen»Zie, hier moet ge heengaan of daar, maar ik zeg u, dat als uw roeping u wenkt, gij haar volgen moet.” Elisabeth stond op en kuste haar vader, en on- derwyl greep Joseph de hand zijner zu-.ter, want hoewel hy haar nooit zou willen vertellen, dat hy door zijn herhaalde gesprekken met Johannes deze uitkomst had verhaast, zoo wilde hy toch niet geheel vergeten wordt n in de algemeene uiting van vreugde en dankbaarheid. Het >Hbld.< neemt een loopje met de sla pende districten van Nederland, waar men niet eene de courage had, een vrijzinnigen candidaat te stellen. Door de politie is een bond aangehouden op vermoeden, dat hy te Delft is ontvreemd. In de Vragen des Tyds< schrijft dr. C. J. Wynaendts Francken over De Vrouwenbewe ging. De schryver komt tot deze conclusies In geestelijken aanleg zyn man en vrouw niet alleen quantitatie; maar ook qualitaüef fundamenteel verschillend, en dat verschil kan niet door gelijke opvoeding worden wegge nomen. De emancipatie-beweging is te herleiden tot het bnwelyksvraagstuk, waarin zij hare eigenlyke beweegredenen vindt. Io hoeverre die beweging ook moge slagen, zy zal nimmer de natuurlyke behoeften der vrouw bevredigen. Een der belangrijkste gedeelten uit de rede, die de minister van justitie, de beer Van te Alkmaar heeft uitgesproken, was wel zyn verklaring over de bewering, dat het tegen woordige Ministerie in 1894 zou zyn benoemd, nadat bet oordeel en de goedkeuring der Katb. bisschoppen was gevraagd en verkregen. De voorganger van den heer VanderKaay, de oud-minister Smidt, heeft zoo iets de vorige week in zyn Dordtsche rede te ver staan gegeven. Dat klonk ten eeoemale onge looflik en bet ie een raadsel boe nar. Smidt er toe kon komen, zulk een praatje voor goede munt aan te nemen. Zeker: in 1894, na de ontbinding der Tweede Kamer wegens de kieswet-Tak, heb ben eenige liberale tegenstanders dier wet by de herstemmingen de meerderheid gekregen door de stemmen der katholieke kiezers. Deze stemden aldus inlusscben niet uit ingenomen heid met die candidaten, maar enkel om Tak- kianen te weren. Men is bun daarvoor waar lijk geen dank schuldig. En stellig was er geen aanleiding het oor deel en de goedkeuring der bisschoppen te vragen over bet nieuwe ministerie. De libe ralen van verschillende nuances hadden de meerderheid verkregen geen ander dan een liberaal ministerie waa dus aangewezen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1897 | | pagina 1