i
r
t®@»
No. 7288.
Vrijdag 4 Juni 1897.
36ste Jaargang.
BINNENLAND
den.
Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Ien
trotseeran
tijd komt
huid, eene
«Ie wereld
ivena eene
ultgevon-
raetop de
eenmaal
tiesaw-
«kregen,
258.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
yEms
I.
FEUILLETON.
i
De Dochters van den Componist.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1J25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
es;
ia Bron
8.
ien),
ADVERTENTIEN worden’geplaatst vug|
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letten worden berekend
naar plaatsruimte.
tldaten (10
1.
met erwten
irschillende
.20, anders
Politie is gedeponeerd
Ant. Vióllot.
(B. C.)
ud der reep.
idératlon de
s enz. enx.
Chef.
(fTwdf wrn^d.)
'KMAN k ZOO,N
Louis Canne.
L. André.
9, eerste n tvoerii g.
Ie fabricatie
rbruiker van
smie national
I
ij
n
oor 150
en.
e Gen«M>
bOI DSUIE COURANT
an Commandant
of Garnizoen*-
r ingelyfden by
»«t, bij hetaan-
laar Oort-lndiL
V.
Kessels.
Zöllner.
6. Ouverture Apollon
7. Bellona.
Concertpolka voor Piston. C. Faust.
8. La Cvarina.
9. Biejcle galop
No. 1, 4, 5, 7 en
Op last van den officier van justitie te Bredn,
is te Sprundel (N.-B.), door de maréchaussees
gevangen genomen en zwaar geboeid naar
Breda overgebracht de landbouwer A. v. d. B.,
verdacht van moordpoging op zyn buurman
P. Hommen. De aangehoudene heeft bekend.
Nader schryft men, dat de toestand van P.
R., die drie messteken in den buik ontving,
zoodanig verergerd is, dat hy voorzien ia van
de laatste sacramenten. (B. C.)
route pub*
de zelfs
alijke ver-
chrift van
r. professor
het kraak-
USMIaaaa;
Os t safe la,
•s te Parijs,
laltz, Obar-
J d'hygltaa
maauade
ohele hoof-
igslljka toa-
i daarvan
i met veort-
seknudige
aterkuur,
gevonden
n wegena
alzelltheid,
hot vos ee
rlljdera,
aaa Jonge
gend aan-
franco ver-
X.
Na het herstel harer krachten begon voor Elisa
beth het oude leven weer sa trad tij opnieuw voor
Op het Burean van
een kwartje, op vermoeden van valschbeid.
kan worden aangebaald onder den titel rut
»Gemeentewet.<
En wie kan gelooven dat een Roëll, een
Van Houten en Van dar Kaajj een portefeuille
zouden hebben aanvaard nadat men zich eerst
van de goedkeuring der bisschoppen had ver
gewist
De kabinetaformeerden de heer Roëll, beeft
aan die dwaze geruchten den kop ingedrukt
door de verklaring, die zyn ambtgenoot gister
avond namens hem uitsprak>dat hy noch
ZL‘lf. Doc^ °°fc d°°r tuMcbenkomst van anderen,
zich aangaande de samenstelling van een
kabiaet met één of meerdere van de R. K.
bisschoppen in betrekking heeft gesteld.
GOD DA, 3 Juni 1897.
In de gisteren avond gehouden vergadering
van de afdeeling Goudavan het Ned.
Onderwijzers Genootschap hield de heer J.
Scheygrond eene voordracht over eenige be-
laogryke bijzonderheden uit het leven der
bloemen, die met attentie werd gevolgd.
Voorts werden als afgevaardigden naar de
Gewesteljjke vergadering te ’s Gravenzande en
de Algemeene Vergadering te Kampen, aohter-
tereenvolgens benoemd de heeren J. Slop en
H. E. van der Roer.
het publiek op.
Het scheen dat haar heerlijk orgaan nog aan klank
gewonnen had door de gedwongen rust, waartoe zij
zichzelve veroordeeld bad. De scheppende kracht
van haar genie, geleid door diepe, ernstige studie
en gesteund door eigen opmerking en ervaringjiad
haar een rijke, onuitputtelyke bron van middekn
geopend, die haar gaven tot een hoogte hadden
opgevoerd welke algemeene geestdrift en verbazing
verwekte.
Zij bezat die wegsleepende intensiteit van gevoel
en uitdrukking, die een geheel publiek in ademlooze
spanning bracht en geheel overgaf aan den invloed
van haar zang. Zij deed hen lijden, weenen en ge
nieten zooals zij dit verlangde haar triomfen waren
overwinningen van den geest op den geest, en zij
slingerde als het ware magische ketenen om de
luisterende menigte, welker kringen zij verbreedde
en toehaalda naar willekeur.
Den eersten winter was zij bijna altijd op reis,
en overal waar ze kwam werd zij met dezelfde
geestdrift ontvangen. Haar rorm snelde haar vooruit,
en ditmaal ging de werkelijkheid de faam te boven.
Het zou echter blijken dat hètgeen haar vader
gezegd had van het vervollen harer tweeledige roe
ping op onbestaanbare gronden berustte. In den
aanvang trachtte E isabeth zooveel mogelijk baar
huiselijke en geestelijke plichten te vereenigen, maar
weldra moest zij dit als onuitvoerbaar laten varen.
Van huiselijkheid was geen sprake; integendeel, het
ging in haar woning zoo onhuiselijk en ongeregeld
mogelijk toe.
Dit had Johannes wel voorzien, maar hy had den
tohjjn aangenomen het licht te tellenj toch viel het
Men meldt uit Amsterdam
Het stoffel yk overschot van Exter is gisteren
uit bet Bnitengastbuie voor rekening eener
katholieke liefdadigbeidsvereeniging ter aarde
besteld.
De Standaards ia niet tevreden naet eene
kleine meerderheid, omdat daarmede niet veel
valt uit te richten. >Wie er amper komt, komt
er ditmaal niets 1
Nu, dat is goed gezien, en het kan ook tot
waarschuwing voor de liberale kiezen dienen.
Maar de aandacht zy gevestigd op hetgeen
bet anti-revolutionaire blad aanvoert on hot
zjjnen volgelingen duidelyk te maken, dat er
voor de christelijke t regeering eene grooto
meerderheid moet komen.
Het moet zoo leidt het slotwoord
omdat heel het eamenetel van onze wetten
en instellingen op dit oogenblik gebesl gelibe
raliseerd is, en men alleen met vasten grond
onder den voet door zoo tegenstrijdig labyrint
zyn weg kan vinden, s
Ook hieruit blykt, dat er groote plannen
bestaan.
Een goed verstaander hooft maar een half
woord noodig. En zoo zal men uit de aange
haalde woorden van de Standaards wel niot
anders kunnen lezen, dan dat boel hst samen
viel van onze wetten en instellingen moet
gedélil oraliseerd worden.
Met andere woorden alles zal worden om-
vergebaald, om heel ons staatswezen on heel
onze wetgeving in te riekten near do inzichten
on wenschen van dr. Koyper on dr. Schaapman.
Geheel in overeenstemming mot het woord
van den woordvoerder der katholieken in de
vergadering van 5 Mei te Utrecht: Laten wy
zorgen, dat wy de leiders en geleiders worden
van bet nieuwe tjjdpork, dat wy beginnen.
(N. R. Ct.)
In eenige districten van het Zuiden, waar
de bevolking nagenoeg geheel uit katholieken
bestaat en men geen partyen koot of dur|t
vormen, is zegt het slechts één candi-
daat opgegeven en terstond aln Kamerlid ver
kozen verklaard. De kiezers hebben het daar
zeer gemakksljjk. Het is voldoende, dat 40
hun handteekening zetten onder de opgnaf van
den eenigen candidaat en daarmee is de
verkiezing afgeloopen. Geen stembriefjes, geen
stembus, geen lessenaars met pollooden. Een
idylle, waarby de herder met de kudde
niet ontbreekt.
hem zwaarder dan hij gedacht had. Als kind wss
hij aan stipte orde gewender werd in zyn ouderlijk
huis op vaste uren gegeten, godsdienstoefening ge
houden, uitgegaan en thuisgekomen, en niettegen
staande deze niterlyke gestrengheid, of wellicht juist
daardoor, heerschte er een geest van huiselijkheid
en gezelligheid, die men te vergeefs zou gezocht
hebben onder Elisabeth’s ouderlijk dak. Daar wae
altijd iemand op reisErnst Rupert zelf, of een
zijner zonen, of beiden, of alle drie tegelyk. Men
gebruikte de maaltijden al naar het met den tijd der
hoofdpersonen uitkwammen ging uit en kwam thuis
naar gelang der omstandigheden; men zag elkander
slechts ter loops en dan nog wae er geen gelegenheid
tot gezellig verkeer. Geen wonder dus dat het
zwervend leven, ’t welk Elisabeth dezen winter leidde,
weinig afweek van de oude gewoonten in het vader
lijk huis aangenomen, dat zij haar woning beschouwde
als een tijdelyke ankerplaats, waar ze na langere of
kortere afwezigheid haar avontuurlijk schip binnen
stuurde om rust te zoeken, en dat deze voor haar
minder de zekere haven was, waar men geluk en
veiligheid vindt.
Elisabeth was echter niet zoo geheel met zichzelve
vervuld om de stille grieven van haar echtgenoot
niet te gevoelen en te beseffen hoe groot voor hem
de opoffering was, zyn kalm tehuis en zijn boeken
te verlaten om baar op reis te vergezellen.
Zoo gingen de wintermaanden voorby. Al dien
tijd waren zij slechts zelden tehuis, en als zij voor
eenige ireken hun eigen kamers betrokken, dan wae
het met een vreemd, onhuiselyk gevoel, alsof het een
logement ware, waarvan geen meubel hun eigendom
vu. Zoodra tij eenigizins op hua gemak waren
De »St.-Ct.« bevatte enkele dagen geleden
de wet van 28 April 1897, door H. M. de
Koniogin-Regentes tydens haar verblyf te
Amsterdam onderteekend, tot wyziging van het
verkiezingswerk voor de Gemeenteraden.
Krachtens die wet wordt elke gemeente met
meer dan 15.000 inwoners, voor de verkiezing
van Raadsleden door Gedeputeerde Staten, den
Raad gehoord, gesplitst in drie kiesdistricten,
in elk van welke zooveel mogelyk een gelyk
getal leden gekozen worden, en wel in be-
hoorlyke evenredigheid tot de bevolking van
elk district. Uitgezonderd zyn Amsterdam en
Rotterdam, waar de 9 eo 5 kiesdistricten voor
de Kamerverkiezingen tevens kiesdistricten
anlicn zyn voor Raadsverkiezingen, en Utrecht,
waar eik der Kamerdistricten in twee Bauds-
districten wordt gesplist eo dus voor de Raada-
keuzen vier districten komen.
Tevens wordt bet getal Raadsleden in ge
meenten van meer dan 200.000 inwoners van
39 tot 45 vermeerderd.
De Gemeenteraad bepaalt door het lot voor
welk district ieder der zitting hebbende leden
geacht woidt gekozen te zyn.
De gewone tyd tor verkiezing van Raads
leden wordt van den derden Dinsdag in Juli
vervroegd tot den laatsten Dinsdag in Juni.
De nieuwe regeling zal reeds op 4 Junie, k.
in werking treden. Alsdan gelden ook wat de
wjjze van stemmen betreft de nieuwe bepalingen
der Kieswet voor de Raadsverkiezingen. Dos
ook de candidaatstelling en bet couloirstelsel.
Wat de eerste betreft, met deze wyziging,
dat in districten met minder dan 2000 Raads-
kiezers de opgaaf van candidaten moet zyn
onderteekend door ten minste 1/10 van het
getal kiezers (voor de Kamer worden 40 hand-
teekeningen vereischt), met een minimum
van 3.
Evenals reeds zoo lang gebruikelijk was, is
by deze wijzigingswet tevens bepaald, dat de
wet, regelende de samenstelling, inrichtingen
bevoegdheid der Gemeentebesturen voortaan
De >Haagscbe Kouters van de sProv.
Ct.s bespreekt de gestrengheid, waarmee de
nieuwe kapelmeester der grenadiers en jagers
Bouwman, den dirigeerstok hanteert.
»De blazers en strykers bliezen vroeger
terdege uit en streken meer in een of ander
kappelletje neer dan in Do Kapel.
Daar komt de heer Bouwman uit Bergen-
op-Zootn en onmiddellyk worden de heeren
kras eu ernstig aan ’t werk gezet. Muzikan
ten, die de straat veel beter dan hun instru
ment kenden, zitten nu uren achtereen to
blazen of te stryken. Repetition zonder einde,
met en zonder den kapelmeester. Men leert
marschen blazen, omdat de nieuwe kapelmeester
weneebt, dat de kapel al marcheerende met
den troep behoorlyk kunne blazen en toeteren.
Kortom, de nieuwe aanvoerder drilt en schoolt
zyn korps hard en richt het af, en wol op
ean ernstige wyze, dat men er weldra de goede
gekomen, dan was de tyd tot opbreken weer daar.
Met blydschap begroette Johannes derhalve den zo
mer en hoopte dat die eenige verademing brengen
sou, maar hieria vergiste by sich, want Elisabeth
gebruikte haar vrijen tyd hoofdukelyk tot het in-
studeeren van nieuwe concert-solo’s, tot het oefenen
en zoo mogelyk verder ontwikkelen harer stem.
Stilstand is achteruitgang, placht sy te zeggen, en
altyd poogde xy dieper door te dringen in de gehei
men der kunst, om die op te voeren tot de hoogst
mogelijke trap van volmakingmaar het gaat in de
kunst als in het levenheeft men den steilen berg
met moeite beklommen en den top bereikt, dan
wacht ons de afdaling langs de andere syde, en ve
len bereiken eerst hun ideaal wanneer zy zelf niet
meer in staat zyn hun schitterends theorieën in prek-
tyk te brengen.
Ernst Rupert kwam dien zomer eenige weken mot
zyn jongste dochter over. Bacchart keerde van zyn
reizen terug met wonderverhalen en lauwerkransen;
in het kort, die maanden van rust brachten bijna
evenveel opgewondenheid en afwisseling aan als hot
winterseizoen, en toen dit weer was aangsbroken
begon het oude uithuizige leven opnieuw, met dit
verschil, dat Elisabeth nu met Bacchart en Joseph
reisde, welk geniaal drietal een algomoen enthousi
asme verwekte, terwyl Johannes alleen achterbleef
in zyn eenzame woning, waar hy in zijne studiën
afleiding en vergetelheid zocht.
En was Elisabeth nu gelukkig! Neon.
Programma der muziek-oitvoering op Don
derdag 3 Juni, ’s avonds 8 ure.
1. Au pas I Ca ma rade J. Bernard.
2. La Montagnarde F. J.Scbweinsberg.
3. Suspinnel, Walzer J. Ivanovici.
4. La Favorite, fantaisie Donnizetii.
5. a. Mazurka.
b. Rheinlander
By u zyn beide zoo nauw aac elkander verwant,
dat men zonder verwoesting aan te richten ze niet
van elkander scheiden kan. En nu, Elisabeth, na
den rouw waarin ge ons bijna gedompeld had, na
de geweldige roepstem, die tot u en Johannes ge
sproken heeft, na de onmiskenbare vingerwijzing van
het lot en het’bewustzyn, dat ge toch niet kunt
overwinnen io d n strijd, nu moogt ge ook niot
meer volharden bij uw eens genomen besluit, want
wat eenmaal zelfverloochening was, dat zou nu hard
nekkigheid worden, en er bestaat ook een edelmoe
digheid in het aannemen van oen offer. Ik zal niet
tot u zeggen»Zie, hier moet ge heengaan of daar,
maar ik zeg u, dat als uw roeping u wenkt, gij
haar volgen moet.”
Elisabeth stond op en kuste haar vader, en on-
derwyl greep Joseph de hand zijner zu-.ter, want
hoewel hy haar nooit zou willen vertellen, dat hy
door zijn herhaalde gesprekken met Johannes deze
uitkomst had verhaast, zoo wilde hy toch niet geheel
vergeten wordt n in de algemeene uiting van vreugde
en dankbaarheid.
Het >Hbld.< neemt een loopje met de sla
pende districten van Nederland, waar men
niet eene de courage had, een vrijzinnigen
candidaat te stellen.
Door de politie is een bond aangehouden
op vermoeden, dat hy te Delft is ontvreemd.
In de Vragen des Tyds< schrijft dr. C. J.
Wynaendts Francken over De Vrouwenbewe
ging. De schryver komt tot deze conclusies
In geestelijken aanleg zyn man en vrouw
niet alleen quantitatie; maar ook qualitaüef
fundamenteel verschillend, en dat verschil kan
niet door gelijke opvoeding worden wegge
nomen.
De emancipatie-beweging is te herleiden
tot het bnwelyksvraagstuk, waarin zij hare
eigenlyke beweegredenen vindt.
Io hoeverre die beweging ook moge slagen,
zy zal nimmer de natuurlyke behoeften der
vrouw bevredigen.
Een der belangrijkste gedeelten uit de rede,
die de minister van justitie, de beer Van
te Alkmaar heeft uitgesproken, was wel zyn
verklaring over de bewering, dat het tegen
woordige Ministerie in 1894 zou zyn benoemd,
nadat bet oordeel en de goedkeuring der Katb.
bisschoppen was gevraagd en verkregen.
De voorganger van den heer VanderKaay,
de oud-minister Smidt, heeft zoo iets de
vorige week in zyn Dordtsche rede te ver
staan gegeven. Dat klonk ten eeoemale onge
looflik en bet ie een raadsel boe nar. Smidt
er toe kon komen, zulk een praatje voor goede
munt aan te nemen.
Zeker: in 1894, na de ontbinding der
Tweede Kamer wegens de kieswet-Tak, heb
ben eenige liberale tegenstanders dier wet
by de herstemmingen de meerderheid gekregen
door de stemmen der katholieke kiezers. Deze
stemden aldus inlusscben niet uit ingenomen
heid met die candidaten, maar enkel om Tak-
kianen te weren. Men is bun daarvoor waar
lijk geen dank schuldig.
En stellig was er geen aanleiding het oor
deel en de goedkeuring der bisschoppen te
vragen over bet nieuwe ministerie. De libe
ralen van verschillende nuances hadden de
meerderheid verkregen geen ander dan een
liberaal ministerie waa dus aangewezen.