Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
BINNENLAND
Vrijdag 30 'Juli 1897.
36ste Jaargang.
No. 7335.
e
I'
1RVEBIJ
FEUILLETON.
NICHT TRLT.
hat
IMER
ONAOE
made
uash
id,
Co.
(ING.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Bil,
de
Daar zou je
hei station aanwezig zyn,
het kermis-
Tij
stoom b va»
si
de Heer
%Z.
en Verren van
m, alsook alle
darkt, A 144 b
N, apetheker
n dnZdfr
me uitopat-
m Koning
(dl IINIII' COURANT
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
egen Jicht,
mkortom
xpeHer.
mden tegen
speller.
huisgezin
xpeller
i de fletwh.
ken en by
I, afb. Pips
i verschrik-
ieugd lydt
leering, die
id van een
by het Ver-
umarkt 34,
het bedrag,
Uren boek-;
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Te Roermond werden deze week een drietal
huisgezinnen in beroering gebracht, doordat
eenige kinderen werden vermist. Drie kinderen,
een van den heer Bongaerts, een van den heer
Veith en een van den heer Beerden, waren na
acbooltyd gaan spelen en des avonds om tien
uur nog niet teruggekeerd. Alle zoeken was
tevergeefs en men kwam toen op het idéé om
eenige fietsrijders «er op uit te zenden, ten einde
in de omstreken informaties in te winnen.
Een twintigtal wielrijders boden zich daartoe
aan, en na veel en lang zoeken mocht het aan
twee hnnner gelukken de vermiste kinderen
terug te vinden te Maasbracbter Beek, waar
zy bij den grootvader der kinderen van Bon
gaerts allen te bed lagen.
Het was vier uur in den morgen toen de
beer Grools met dit bericht terugkeerde en de
ouders der vermiste kinderen kon gerust stellen.
De verdwaalde schapen werden den dag
daarop per rytuig teruggehaald.
De Raad der gemeente Amersfoort besloot
met algemeene stemmen tot den bouw eener
gecombineerde fabriek voor gas- en electrisch
In den nacht van Zaterdag op Zondag heb.
ben dieven ingebroken in het1 voorlonpig zie.
kenbuis, dat ingericht is in de barakken, welkt
langs de wallen van Aubervilliera by Parij,
staan. In dat ziekenhuis worden alleen patien.
ten verpleegd, die lyden aan besmettelyke ziek*
t°n zopah croup, tétanos (spierkramp), cholera,
jrden naar de
erfd.
nd of geverfd
gezondheid en
Tegen den 15-jarigen G. C. H. te Lopik is
door den majoor der ryksveldwacbt te Schoon
hoven proces-verbaal opgemaakt, omdat hy hsm
verdenkt van diefstal uit eene offerbua, han
gende in het kerkgebouw der roomscb-katholieke
gemeente te Cabauw, en van 2 gouden ket
tingen, liggende in diezelfde kerk. Om het
misdryf te verbergen, had hy in de plaats der
gouden kettingen twee verguld zilveren gelegd.
«Zullen we niet nog het genoegen hebben van uw
nichtje afscheid te nemen, mejuffrouw vroeg van
Starreheuvel.
«Ik weet niet....* zei ik verward, on keek in de
richting van het huis.
Maar oom, die over Betsy's wógblijven zyrf ver
wondering te koanen gaf, was reeds heengosneld.
«Is zij in den laatsten tyd hiel lijdende begon
de--baron weor.
Pijnlijk trof mij die vraagbijna als een verwyt.
Was bet niot om Renne*eld, dat zij leed ik wilde
antwoorden, maar oom, haastig aangeloopen, kwam
mij voor.
«Mijne excuses, hoeren, voor mijn dochter, en
haar bonte wenschen op uw aanslaande afreis. Ze
voelt zich te onwel, om u in persoon een groet toe
te brengen, *t Is treurig* een wulk trok over
zijn edel gelaat «maar ik maak my wel eons on
gerust over haar, die boofdpijn, dat kuchen
Enfin 1 ik mag u niet la ger ophouden, het is mor
gen weer vroeg dagadieu, adieu I gij kunt op mij
rekenen,* voegde hij er tegen Van Starreheuvel bij,
terwyl wij langzaam naar het bek wandelden.
Peinzend schreed Rennefeld naast mij voort
«Welnu, juffrouw Truitje I* sprak hij plotseling
met inspanning, alsof hij zich geweld aandeed, doch
ttoderder dan ooit; «ge zijt mij nog bet antwoord
schuldig gebleven
Intusscben waren wij hot bek genaderd. Al mijn
geestkracht riep ik te hulp.
«Wat zult ge vo >T mij zijn, ah ik ginds myn leven
waag?* Smeekend zag hij mij aan.
(.ATsr/f tervol$4)
terug; een gevoel van naderend onheil drukte ons.
Intusscben was de baron Van Starreheuvel opgereten,
en half leunende tegen de tafel, in een gesprek ge
wikkeld met oom. Al pratende had deze eveneens
zijn stoel verlaten, en wandelde nu vertrouwelyk
met dèn jongen edelman op en neer, die hem zeker
over zyne zaken onderhield. Ik bleef alleen met
Rennefeld. Waar was Betsy toch? Een soort van
beklemming maakte zich van mij meester.
Onderwijl wierp de maan door de hooge boomen
van den straatweg haar weemoedig schijnsel; zacht
ruischte de wind door het loover.
«Juffrouw Truitje I*’ sprak hij byna schroomvallig,
terwijl hij zich over de tafel tot my heenboog, en
zijn blik vol uitdrukking op my vestigde. «Juffrouw
Truitje 1 ik had nooit gedacht” hier haalde hij
zwaarder adem «dat het mij zooveel moeite zou
kosten, u vaarwel te zeggen.”
Een hevige schrik beving my; ah een lichtstraal
schoot mij j\e gedachte door den geest, dat hierop
een verklaring volgen zou. Mocht ik baar aanhoo-
ren, al vloog mijn hart hem tegemoet F Vooral in
dit schemeruur was het byna een roof, gepleegd aan
Betsy, die hem innig liefhad, aan oom, die alleen
leefde door het geluk van zijn kind. Moest ik dus
vergelden, wat mij, de arme weeze, was geschonken?
Die verklaring moe fr niet komen.
«Meneer Rennefeld....” begon ik.
«Op myn zwerftochten heb ik mij menigmaal een
buiselyk leven gedroomd, zooals alleen een vrouw
kan schenken,** vervolgde hy op zachten toon, alsof
hy in zich zelven sprak. «'Thans ga ik weer het
onbekende tegemoet, de plicht immers van eiken
staatsburger I” ui hy bitter. «En toch,” liet hy er
Volgens oen Fietsblad zyn de herren dr. A.
G. Olland en A. v. d. Berg, cand.-arts, beiden
te Utrecht, op aanraden van professor Engel
mann, hoogleer aan de Universiteit aldaar,
paar Parys vertrokken om aldaar, onder leiding
van professor Merey, na tc gaan den invloed,
dien het wielryden heeft op het hart, de
ademhaling, den inbond der lobgen enz.
15)
«Het zal oen heele toer zijn voor de hoeren, om
de marseben vol te houden,” plaagde Betsy.
«Och, ik heb menige voetreis achter den rug,”
glimlachte Rennefeld. «Toch, pour se dégourdir les
jambes,, zullen we den veldtocht loopende beginnen.”
«Ja,” verzekerde vao Starreheuvel, «en corps,
muziek aan *t hoofd I *t Is dominee Staal, die dat
gearrangeerd heeft.’*
«Onbetaalbare kerel!” lachte oom. «Verbeeldt je,
meisjes, dat hij de muziek, waar jullie laatst op hebt
gedanst, eenige marschen heeft laten instudeeren, om
de heeren morgen uitgeleide te doen.”
«Hoe laat?” vroeg ik.
«O, dan liggen de dames nog rustig te slapen.
Ik geloof om zes ure, niet waar, Willem?”
Rennefeld knikte, en vertelde ons verder, hoe hij
den jongen landheer, die meer dan iemand anders
invloed op de bevolking uitoefende, had overgehaald
de geestdrift wakker te houden der uittrekkende
dorpelingen, door met hen gezamenlijk den tocht
marcheerende te aanvaarden. Bij het tweede veer
over de rivier werden zy overgezet. Zoo was eea
goed voorbeeld gegeven.
De schemering viel en het gesprek verflauwde.
Op een» stond Betsy op en ging in huis. Een pyn-
lyre stilte volgde; men verwachtte haar elk oogenblik
richt, in eigen beheer in 11)00 te openen. De I
bouw wordt uitgevoerd naar een plan van den
gemeente-arebitoet den beer W. H. Kam als
gas-tecbnicua staat hem ter zijde de heer J. J.
Prinade electro-techuicae wordt weldra be
noemd.
Mei 13 tegen 3 stemmen werd besloten om
voor f 2000 een terrein van ruim 6 H.A., in
het centrum der stad gelegen, te verkoop, n
aan den R.-K. Volksbond, die daarop een eigen
gebouw zal stichten.
De nieuwbenoemde ministers hebben gister
ochtend aan bnnne departementen hun ambt
aanvaard.
De minister van financiën, de heer Pierson,
had vooraf nog een langdurig onderhoud met
den heer Sprenger van Eyk, zyn ambtsvoor
ganger.
Aau het departement van binnenl. zaken was
de overdracht der portefeuille met de daaraan
gepaard gaande bespreking tusachen den afge
treden en nieuwen minister binnen een half
uur afgeloopen.
De heer Borgesius ontving de hoofdambte
naren, chefs der afdeelingen in de groote
audiëntiezaal, alwaar zij aan den minister
werden voorgesteld.
De geschiedenia met den candidaat voor de
Tweede Kamer Den Boer herinnert zoo
scbryft men uit Rotterdam aan het»Hbld.«
Muig^zins aan een onzer stadgeaooien, iemand
die onder de beoefenaars der bouwkundige
vakken geen onbekende is en gemeen lyk tot
slachtoffer dient, wanneer men lust heeft, een
grap uit te halen. Nog dezer dagen ontsnapte
hy ternauwernood aan een candidatuur voor
den gemeenteraad.
Nog niet zoo heel lang geleden heeft men
hem volgenderwyze beetgenomen
In een vergadering van een zeer bekende
vereeniging, waarvan hy lid fs, en waar men
hem weer zeer in de maling nam, kwamen
eenige jonge lieden hoogst ernstig tot hem om
te betoogen dat de hem aangedane behandeling
niet te pas kwam, dat een vereeniging die baar
meest verdienstelijke leden dusdanig behandelde,
den rug moest worden toegekeerd, te meer
daar zy toch niet meer voldeed aan de eischen,
die de jongere meer vooruitstrevende leden
er aan meenden te moeten stellen. Er moest
een nieuwe vereeniging komen, doch op veel
breederen grondslag. Herhaal dolijk was dit onder
de jongeren reeds besproken velen hadden
tea 1b hun toetreding toegezegd en er werd nog
met kracht voortgewerkt aan het winnen van
nieuwe zieltjes. Het eenige wat nog ontbrak
was een bekwaam kleptomaan. Of by dat wilde
wezen
GOUDA, 29 Juli 1897.
Door da rechtbank te Botterdam ie o. a. bet
volgend faillissement uitgesprokenJohanna
den Ouden, wed. van Willem de Boom, koop-
vrouw alhier rechter-commisearis mr. E. Feitb
curator mr. M. M. Schim van der Loeff,
advocaat en procurenr alhier.
Gisterenavond bezochten wy het Geisslersche
Panopticum, hetwelk geplaatst is op de Markt
over den ingang van het boterhuis, en wy
onderschrijven gaarne wat de »Nymeegsche
Courante hierover mededeelt.
Vao alle de vele bezienswaardigheden, die
dit jaar de kermis hier bezoeken, is ontegen-
zeggelyk het meeste aantrekkingspoolbet
groote Panopticum van den heer Geissler.
Maakt reeds de buitenzyde of front een
buitengewonen indruk op de kermisbezoekers,
nog meer is men verrast wanneer men in de
groote tent zelf gaat. Zoo ziet men by het
intreden van de tent dadelyk in bonte rij op
elkander volgen: Beroemde personen vao alle
natiën; natuurgetrouw nagemaakt ale, Wilhelm
1 van Duitscbland, Napoleon III, Bismarck en
Gambelta, Garibaldi enz.levensgraote figuren
in prachtige, naar den tijd gekleede kostumen
welke door kunstig mechaniek de bewegingen
van levende personen nabootsen groepen uit
het leven in den laatsten tijd. Ook voor de
jeugd ia op het beste gezorgd, door het ten
toonstellen van Grimms sprookjes, als Sneeuw
witje, Doornroosje, Asschepoester enz. Een
bezoek aan het groote Geisslersche Panopticum
is ieder, en vooral famihën met hun kinderen
ten zeerste aan te raden, daar alles wat kos-
tumeering en uitvoering betreft, boog.t fat-
soeniyk en solide vervaardigd is, niets tegen
de goede zeden slrydt en zoodoende een hoogst
aantrekkelyk vereenigingspunt voor het kermis
bezoekende publiek is.
Na bet bovenstaande achten wy verdere
aanbeveling overbodig. Het diukke bezoek
hetwelk het reeds gisterenavond bad, is een
bewijs dat bet publiek zeer voldaan is.
De patiënt gaf als zyn meaning te kennen,
eigenlyk minder op de hoogte te syn van de
beteekenis van kleptomaan.
O, dat was zooveel als voorzitter. In een
kleine vereeniging sprak men van een president,
in een grootere van voorzitter, doch in de
allergrootste vereenigingen was de titelklep
tomaan.
Hij was bereid die functie dan te aanvaarden.
Groote blydschap onder de vrienden, want
nu was het tot stand komen der nieuwe ver
eeniging verzekerd; van een goeden klep
tomaan* hing toch zooveel af, niet waar?
Enfin, men scheidde, onder afspraak dat de
kleptomaan zoo spoedig mogelyk de lyst der
leden zou ontvangen om ben uit te noodigen
de constitueerende vergadering by te wonen.
Werkelyk kwam een paar dagen later een
zeer Ijjvige naamlyst in zyn bezit. Hy huurde
een der grootst bekende zalen en zond aau de
duizenden sleden* een uitnoodiging tot bjj-
woning der vergadering, onderteekendX,
kleptomaan. Op den bepaalden avond was hy
reeds vroeg in de zaal, waar alles uitstekend
in orde was gemaakt om zulk een groot ge
zelschap Ie ontvangen.
Tot op den hnidigen dag is échter nog geen
enkel lid verschenen.
Wy vinden in Parysche bladen gewag ge
wag gemankt van een grooté rooversbenda,
bestaande uit jonge mannen allen beneden de
21, die de onmiddellyke omstreken van Parys
onveilig heeft gemaakt, doch thans is inge
rekend, en tot welker slachtoffers, haar nu
mede bericht wordt, den 2en dezer maand de
heer Raphael Bischoffsheim, de bekende ryke
oud-Amsterdammer, heeft behoord. Terug-
komende van Sureines werd hy in bet Bosch
van Boulogne aangevallen en beroofd. De
longtensps zegt het Journal on ne rererra
Bisch au Bois.
Gisterenocbtend kwamen een 80*tal werk
lieden, voor het meerendeel timmerlieden, aan
bet staatsspoorwegstation te ’s-Gra<enhage byeen.
Er was een aannemer uit Dusseldorf te
*s Gravenhage geweest, die met oog op de daar
beerschende werkstaking werkvolk uit Den
Haag bad gevraagd.
Zy, die naar Dusseldorf wilden komen, moes
ten gisterochtend aan het station aanwezig zyn,
om te vertrekken.
Do 80 werklieden bleven echter in Den Haag,
omdat een telegram ait Dusseldorf was geko
men. waarin hunne overkomst werd ontraden.
Bovendien ook namens de timmerlieden ver
eeniging Vooruitgang is ons streven* was een
strooibiljet verspreid, Waarin hun opmerkzaam
werd gemaakt, dat hunne overtocht naar Duitsch-
land hunne vakbroeders in den moeilijken stryd
zou bezwaren. De mannen bleven dan ook
thuis.
Een der deelnemers aan den zg. wandel-
wed»tryd«, dezer dagen gehouden, gebruikte
een flesebje limonade in een herberg te Nieu-
wersluis.
Weet je wat je na doen moet, als je straks
te Amsterdam aankomt en je hebt dan nog een
oogenblik tijd over?* zei de kastelein.
iWat dan?« vroeg de snel wandelaar.
Dan moet je doorloopen naar Meerenberg
en daar een jaartje uitrusten. D““r ’r'1’ J®
heel van opknappen*.
Of de man ougelyk had
hartstochtelijk op volgen, «toch vond ik haar, die
ik zocht.... O, juffrouw Truitje, ge begrypt wat ik
zeggen wildit waarborgt mij de sympathie, dia ge
my toedraigt.
Diep ontroerd verborg ik mijn gloeiend gelaat in
de handen.
«Ik heb toch niet mie getast?” voor hij voort,
ontsteld, op fluisterenden toon, terwyl hij mijne hand
greep; «o zeg, dat ge my....*
«Ik kan, ik mag u niet antwoorden,» bracht ik
haastig uit, terwijl de tranen my in de oogen
sprongen.
«Waarom niet vroeg iiij onstuimig. «Straks ga
ik heen, om wellicht nimmer terug te keeren. Maar
ik heb behoefte, een illusie in mij om te dragon,
een hoop te koesteren, te staren op een heerlijken
horizon. Hoo zal ik verre verwijderd aan u mdgen
denken
Thans stak hij mij zijne hand toe, om er de mijne
in te leggen, als eene bezegeling van den hand van
trouw en toewijding, die hij van mij verwachtte. Ik
voelde den grond, waarop ik zelfverloochenend streed,
onder mij wegzinken, eon ongekende gelukkige ge
waarwording overmeesterde ms...
«Truitje, kindlief! je zult "hét koud krijgen,* riep
op eens mijn oom, terwyl hy met Van Starreheuvel
de tafel naderde. «Willen we naar innen gaan9*
«Pardön, meneer Van der KIst," zei van Starre
heuvel; «ik geloof dat het onzityd wordt, Willem!*
Rennefeld stond op.
«Tot je orders mompelde hij, en greep naar hoed
en stok, met een zekere berusting in het onvermij
delijke, schoon hy moeite had zyn w'revel te ver
bergen.
