'BiB
ty
ia.©
l
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
tinenjal
{fympazuj
No. 7470.
Woensdag 5 Januari 1898.
36ste Jaargang
lerken
Buileniandsch Overzicht.
tELULETOX
ZUJLItt.
IEGKV
lllnr.
ri 1898.
GRAVIN ÖIABA.
AS.
van
1.90 22.50
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
2 25
26.50
onmiddellyken opmarsch
2.—
0
lading
zjjn kant voor Oostpr-,
je te
t 103.
plaats.
u gruvin ‘“vuonue,
mij, omdat ze my
(Wordt vervolfd.)
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.35, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
18.-
18.—
1.90
2.25
1.50
1.50
5
5
De klok
die Schiller
42.-
34.-
Tooneelislen.
PELS.
GOI IlSf lIE (dl Kt VI
(Aoar het Fransch.)
n.
\alf 8 uur.
pqjien.
i» Echte
tesamen-
en in den
num des
ervurdigd
irereldbe-
•i* Stoll-
2.25 26.50
2.25
22.50
26.50
1.90 22.50
1.90 22.50
26.50
2.25 26.50
MEN.
Eelwjjnen).
k.
P« Per 12
i. Flesch, Fleuchen.
f 1.90 22.50
2.25 26.50
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
tegen Jicht,
ionkortom
Expeller.
renden tegen
Expeller.
»r huisgezin
Expeller.
25 de fle&eh.
leken an hy
m.
Per Anker 45 Fl.
inol.[fl«seh.
N“> 36.—
prflsftnqes
e. 0.35
K Neder-
mijn petemoei hot beter wist.
„Ik heb Simon eens opgezocht," antwoordde ik.
«Dat was zeker een mooie gelegenheid om j? ,a
verstrooien," hernam de heer de Maufert.
//Katharina heeft mij gezegd, dat je tweemaal naar
mij zijt komen vragen," zei Diana. Ik dank jeer
voor 1 Ik was inderdaad zoo wel, dat, had ik het
niet om den dokter gelaten, ik gisteren al beneden
zou zijn gekomen."
Juist trad nu de intendant van den graaf, mijn
heer Placide, binnen, en ik was daar heel bly om,
daar ik wist dat mijn voogd zich nu in de zaken
verdiepen zou.
z/Ik zie tot mijn genoegen,* zei Placide, die altijd
overdreven vriendelijk was, tegen mij, «ik zie tot
myn genoegen dat mijnheer de baron van morgen
heel we! is.*
fIk* ben ook niet ziek geweest, mijnheer," ant
woordde ik droog. //Mevrouw de gravin wol."
Het platte gezicht ran mynheer Placide rimpelde
zich, ’t geen bij hem glimlachen beteekent. Ik hield
niet van dien sluwen en valschen Normandiër, die
zijn venijn verborgen hield onder een kruipend en
vriendelijk voorkomen. Hy was de rechterhand van
mijn voogd, en daarom alleen zou ik hem niet heb
bei kunnen uitstaan. Ik had hem den bijnaam ge
geven van Tristan l’Ermite.
Toen het ontbijt wasafgeioopen, staakte de graaf
een oogenblik zijn conferentie met den heer Placide
om aan mijn petemoei te vragen, of ze dien dag
niet nog thuis bleefP
«Neen,* antwoordde zy, «ik ga naar de kerk om
het trouwen van Dorothea bij te wonen, en André
zal me vergezellen, ’t Is good aan de boeren te
t van
iCö *r
GOUDA.
Verspreide Berichten.
Engeland.
Volgens officieele mededeeling verliet generaa]
sir Henry Havelock Allan, lid van het Lager
ham en commandant van het Royal Irish re
giment, die onlangs naar Indië ging en Ali
Moesjid bt zocht om een onderzoek in te stellen
naar de beweerde tuchtelooze houding van dit
regiment, gisteren Ali Moesjid, om een rit te
paard te maken. Hy werd aangevallen door
Afridi’s, die hem vermoorden zyn verminkt
lijk is teruggevonden en naar Peshawer ge
bracht.
Ik gekeokt
k voor <h-
slepeli van
late) Ala
pvd van
gebruiken,
ito H./J.
en een innemenden glimlach
frango), gaat in de
de vorige eeuw was
i en in den aan vang
vorig jaar ontstond een nieuwe ge-
De klok werd liefderyk
en des
nu wordt
Verle’en jaar
houden, waarvan
dingen uitliepen,
tuffchen militairen, 13 tusscheu militairen
burgers, en 75 tnsschen burgers. Een
de duellisten is op het terrein gedood, zes
aan bun wonden gestorven. Merkwaardig
wie nog'mochten gelooven aan een onfeilbaar
gerfeht en het doel is, dat van de zes die aan
buit wonden stierven, vyf de beleedigde party
waren.
Cuba*
Een der aanvoerders van de Cubaansche op
standelingen, die gevangen genomen en naar
Spanje getransporteerd was, is eergisteren te
Barcelona aangekomen. H^j werd te voet en
zwaar geboeid, tusschen rye#i soldaten in, door
de straten van Barcelona naar de vesting
Monjoich gevoerd. Het publiek hield zich kalm
en Rivera ook, maar hij protesteerde toch
tegen deze onwaardige behandeling.
Duitschland.
van den munster te Schaffhausen
het motto heeft geleverd voor
zijn >Lied von der Glockee (Vivos voco, Mor-
tuos p'ango, Fnlgura
smeltkroes. Reeds in
er een stuk afgesprongan
van het v‘-:- -
vaarljjko scheur. De klok
verzorgd des winters warm ingepakt
zomers enkel Zondags geluid. Maar
zij met de andere klokken van den munster
tot een nieuw klokkenspel versmolten. Het
voorstel om de klok af te staan aan het ge
schiedkundig museum to Schaffnausen heeft
geen ingang gevonden.
Algikbs.
De aartsbisschop, Mgr. Dusserre, opvolger
van wijlen de kardinaal Lavigerie, wiens coad
jutor hij zes jaar geweest was, is overleden.
Italië.
zyn in Italië 920 duels ge
er 103 op ernstige verwon-
Van deze 103 waron er 15
i en
van
zyo
voor
Ik ging haar te gemoetzij reikte mij de hand,
maar toen bleef ik beschroomd staan. Ik had van
myn kindergewoonten nog overgehouden om, als ik
haar ’a morgens het eerst en ’s avonds het laatst
zag, hare hand te kussen, en dat durfde ik nu niet
doen.
Zij schreef zeker mijne beschroomdheid toe aan
’t berouw, dat ik voelde over het ongeluk dat haar
was overkomen en waaraan ik schuld droeg. Met
een bevallig gebaar 2_„
bracht zij nu zelve hare hand aan myne lippen, gaf
mij toen een tikje op de wang en ging naar hare
plaats.
Ik kleurde, maar ik bleef my zei ven toch genoeg
meester om mijn inwendige ontroering te verbergen
Ik voelde op mijn borst, naast een klein medaillon,
dat ik nog van myne moeder gekregen bad, dat an
dere, ’t geen Diana verloren waande, en het brandde
my op de huid.
André,* vroeg ze, #wat hebt ge gisteren uitge
voerd
«Hij heeft zich zeker niet veel aan zijn petemoei
laten gelegen liggen," zei mijn voogd.
Ik vond die vergissing van den graaf niet onaardig
•n glimlachte er over bij me zalf, wel overtuigd dat
die zijn opleiding aan een landbouwkundige school
genoten had. Hij maakte dan ook zijn compliment
heel goed en stelde ons op zjne beurt zijne moeder
voor, een goede oude boerin, die hij aan den arm
had. Hy vervulde dien plicht met zooveel waardig
heid en toch zoo eerbiedig tevens, hij wist den leef-
tyd van zyn moeder en den rang der gravin beiden
zoozeer te doen gelden, dat myne petemoei hem de
hand reikte en zijne moeder een zoen gaf. De schoon®
Dorothea kleurde van voldoening.
Het geluk van die twee jongelieden, die aan el
kander waren gehecht door die eerlijke, gezonde
genegenheid, die een gelukkig huiselijk leven waar
borgt, stemde mij droefgeestig. Ik beminde ook,
maar mijne liefde zou nooit meer zijn dan oon
droom’
Toon wij weer uit de kerk kwamen, naderde ons
oen vijftigjarige boerin, die Diana als kind gekend had.
«O, mevrouw de gravin I* riep ze uit, «waar is
d® tijd gebleven, toon je bij ons in ’t land kwam
loopen tusschen hot gemaaide gras Myn dochter
spreekt er nog dikwijls over. En uw kleine, hoe
mftakt die het toch
«Welke kleine
z/Wel uw petekind, dat gij meebracht om het melk
te laten drinken."
„Die kleine zie je hier’* antwoordde Diana, op
mij wijzende.
«Hemehche goedheid 1 die groote mijnheer I Hij
kon je man wel zyn.*
//Nu, Brigitta I* hernam do gravin lachende, «geef
je dochter een zoen voor mij, omdat ze mij nog
niet vergeten heeft.*
Keizer Wilhelm heeft met Kerstmis aan
elk zyoer drie oudste zoons een sabel
ten geschenke gegeven. De gevesten der wapens
zyn fraai geciseleerd en op de klingen staan
inschriften.
De sabel van den kooonprins draagt deze
opdracht>Uw leren behoort aan het vader
land. Aan myn zoon Wilhelm, Kerstmis 1897
Wilb®lm, R.< Aan de keerzyde van den kling
leest men: Stel uw vertrouwen opGod. Ver
dedig u dapper om uw roem en uw eer te
bewaren. Want wie zyn volle vei trouwen op
God stelt, zal nooit nederlagen kennen
Naast een gelijkluidende opdracht, is in de'
sabel van prins Eitel F’ritz het devies: «Wees
getrouw en onbevreesd gebraveerd.
En op de sabel van prins Adalbert staat
te lezen: >Trek deze sabel nooit zonder reden
en steek haar nooit op zonder eer.<
Frankrijk.
De Fransche Middellandsche-zeeknst en een
belangrijk gedeelte der Westkust zyn Vrydag
eqdpp Nieuwjaarsdag gebeukt door zware stor-
meu en buitengewoon hooge zeeën, waardoor
verscheidene ongelukken voorvelen en hier en
daar belangrijke schade wérd aangericht. Te
Nimes, aan de Zuidkust, werden door de hoog
opgezweepte rivier Gardon alle brnggen weg-
geslagen en vernield overstroomingen in het
stroomgebied dezer rivier verwoestten moestui
nen en boomgaarden en vsrooriaakten een
stremming in het spoorwegverkeer tusechcii
Grand’ Combe en Levade. Te Cette verging
op Oudejaarsavond de Fransche driemaster
Lombard,van Canada met een lading hou-,
in het gezicht der haven. De equipage bestond
uit twaalf man en een scheepsjongen. Vijf
hunner, onder wie de kapitein Pareil, kwa
men iu de golven om, terwyl de scheepsjon
gen ernstig verwond word. Schip en
zijn totaal verloren.
Te Toulon ging de storm vergezeld van zwa
re slagregens. Ook daar kwamen overstroo-
mingen voor. De rivier Gapeau verbrak haar
dyken en veroorzaakte belangrijke schade aan
verschillende buitenplaatsen te Hyères. Ook te
Bordeaux heeft het zwaar gestormd, terwyl
bet de beide feestdagen onafgebroken stortre
gende.
Tc Marseille was de zee woest. Verschei
dene paketbooten waren genoodzaakt, op de
Ba'earen of aan de Spaansche kust een schuil-
piaats te zoeken. Alle sleepbooten verlieten de
haven om aan de in nood verkeerende schepen
hulp te bieden. Te Bauduo zyu twee stoom-
schepen gestrand. Het eene kon worden afge-
bracht, het andere zit zeer gevaarlyk.
De Dahomey van de Compagnie mixte.
ryk een verordening uitgevaardigd, insgelyk*
geldende tot 31 December e. k.
Daarby worden gehandhaafd; de geldigheid
van de bepalingen van het beslaande tol- en
handelsverbond, de geldigheid vau de bepaling
die bestaat aangaande het gebruik van de
donane-inkomsteo, de geldigheid van de wet
ter verlenging van het privilege van de Oosten-
ryksch-Hoogaarsche Bank, de geldigheid der
wet over de schuld van 80 millioen aan die
By de verordening wordt tevens be
paald dat de voornoemde beschikkingen hun
kracht verliezen indien in den loop van het
jaar 1898 tusschen Oostenrijk en Hongarije
overeenkomsten in werking treden ten aanzien
der bovengenoemde aangelegenheden, of indien
Hongarye ten opzichte hiervan den tegenwoor-
digen toestand of ds wederkeerigheid niet on
gewijzigd handhaafd.
De Quoten zyn volgens de wet door den
Keizer en Koning bepaald, en wel onveranderd
gelaten, ook tot 31 December 1898.
De Engelsche «Econonrst» geeft een verge
lijking der pryze-j van de voornaamste handels-
artikelen tot het eind van 1897. Het wiekbiad
wyst daarby op hét feit, dat het vorig jaar -
een afwyking vertoont van den regel dat
grootere levendigheid in zaken gapaard gaat
met stijgende pryzen. Ofschoon 1897 over
't algemeen een goed jaar is geweest, een jaar
van vooruitgang, niet .alleen in Engeland, maar
ook in Duit chland, Frankrijk en de Ver.
Staten, zyn de pryzen toch, met enkele uit
zonderingen, lager geweest dan in 1896 en
de twee voorafgaande jaren.
De Duitsche gezant is in China kras opge-
treden tegen de $egeering. Een Cbineesch
garnizoenscommandant bad weder andere
Duitsche missionnarissen^ bedreigd en du heeft
de gezant, baron Von Heyking den ei ch
gesteld, dat de beklaagde commandant zal
worden ontslagen en dat hem af-chrift zal
worden gegeven van het telegram, w arbij zulks
gelaat worct. Andeis zal de gezant Peking
verlaten.
De Regeering is in een tnoeilyk parket. Zij
heeft weinig gezag over haar gouverneu s in
de provinciën, die ongeveer doen wat zij willen
en aan den anderen kant valt met de Duitschers,
die het eskader van Prins Heinrich in ’t ver-
èchiet hebben, niet te gekscheren.
Volgens een later bericht uit Berlyn heeft
de Chineescho regeering voldaan aan den ei’ch
van den gezant.
Reuters agentschap verneemt dat het zenden
van Engelscbe troepen naar Wali-Halfa en
van versterkingen naar Cairo, teneinde dezen
daar te vervangen, veeleer ah defensieve dan
a’s offensieve maatregel bedoeld is. Immers,
deze maatregel^heeft \zyn redon in het drei
gende oprukken der Derwisjen en beduidt geen
onmiddellyken opmarsch van de Engelsch-
Egyptische troepen tegen de*Derwisjen.
De algemeene opinie in Engeland rchijnt
meer en meer te zyn, d»t de stryd in bet
machinevak langzamerhand zal ui loopen ten
nadeele der werklieden. De patroons blyken op
den duur door hun eensgezindheid de sterkste
te zyn.
De oorzaak van dezen veranderden toestand
's de houding der werkgevers, die in de by
eenkomst te York, met groote meerderheid de
voorstellen der werklieden hebben verworpen.
Zy hebben daarby tevens verklaard té zullen
blijven volharden by de besluiten, op de ver
gadering te 'Londen genomen. In verband
daarmede hebben zij aan de leiders van de
werkstaking kennis gegeven, dat zij den wapen
stilstand, by hei begin der onderbandelingen
ingesteld, nis geëindigd beschouwen, en datzy
dan »lock out« weder van kracht verklaren
voor al hunne werkplaatsen.
Dit resultaat was door de werklieden niet
verwacht, Zy hoopten reeds aan het einde
van hnn lijdensperiode te zyn, en meenden
dat hunne voorstellen ditmaal wel zouden
worden aangenomen. Thans staan zij voor
de groote moeilykheid, dat bun financiën
uitgepnt zijn, en dat zy, willen zij den stryd
voortzetten, moeten omzien naar hulp. Het
syndicaat der katoenwevers heeft besloten
duizend P. St. beschikbaar te stellen voor de
werkstakers, voor drie jaren tegen 3 pCt.
rente, en voorts wekelyks 40 P. St. voor de
weerstandskas af te staan.
Of het beroep op de Trades-Unions helpen
zal, moet de tijd leer?n.
Uit Oostenryk-Hoogarye geen byzonder
nieuws. De Hongaarsche Regeering heeft een
overeenkomst gesloten met de Oostenryk-
Hongaarscbe bank, die duurt tot 31 December
1898, indien niet vóór dien tyd een wet wordt
aangenomen, die de economische verhouding
tusschen de beide deelen der monarchie regelt.
Ten andere is de tegenwoordige toestand wat
het handelstarief betreft bestendigd. De douane
beambten hebben bevel alles bij bet oude te
laten.
De Keizer heeft van
doen zien, dat wij niet geheel en al onverschillig
blyveu als er in hunne gezinnen iota gewichtigs
voorvalt."
"O, gij kunt er op rekenen dat zij er u almachtig
dankbaar voor zuilen zijn f* zei hy ironisch.
«Ik reken er op I* antwoordde Diana op den waar-
digon toon, dien haar gemaal had loeren eerbiedigen.
Van ’t bijzijn van lastige menschen bevrijd, gingen
wij vroolijic hot park door, langzaam dalende naar
de poort, die op den dorpsweg uitkwam. D!ana
was nog wat zwak, zij leunde meer dan gewoonlijk
op myn arm en hare wangen, die nog een weinig
bleek zagen, herinnerden mij er aan, hos zij voor
mij geleden had.
«Arme potelief,* sprak ik, «wat spijt het mij, u
minder wel dan anders te zien en dat door mijn
schuld."
«Stil viel zo mij in de rede, «laten wij daar
over zwijgen. Kijk liever oens hoe ze daar feest
vieren I"
Inderdaad, ’t gansohe dorp was in beweging; ’t
was de aanvang van een Ardannenschen bruiloft, die
een week lang duurt. De oude Lelut, de boer van
den graaf, was rijk en bad een aantal verwanten in
dat land, waar bijkans alle bewoners neven en nich
ten van elkander zijn. De groote boeren waren van
tien uren in den omtrek komen aanrijden, met hunne
gezinnen in de meest verschillende voertuigen ge
pakt. Nog nooit was er op het kerkplein zooveel
gezoend geworden de dikke wangen der mooi op-
gedirkte meisjes zagen er nog rooder van dan anders.
Toen de gravin naderde, kwam Lolut met zijn
dochter het kerkportaal uit en stelde zyn schoonzoon
voor, een jongen met een open, verstandig gelaat,
verlenging
wet
bank.
8