ien
CH
GRAVIN DIANA.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Belasting op de Honden.
36ste Jaargang,
Donderdag 13 Januari 1898.
No. 7477.
KENNISGEVING.
kxt
KENNISGEVING
Bultenlandscb Overzicht.
FEUILLETON.
'1
Inde-
van
H 24.
Verspreide Berichten.
1.
Het
ichtige
Zolder,
eiding,
ichtige
geweest
rapport
cn
o
{Naar het Frantch.)
Gouda, 12 Januari 1898.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris.
BROUWER.
De^Qoetenryksche minister von Gautsch heeft
aan de Tsjechische afgevaardigden gezegd, dat
een vertegenwoordiger der regeering hare mea
ning over de taalverordeuingen en de middelen,
waarmede zjj de opwinding der Duitschers wil
kalmeeren, ter kennisse van den Ryksraad zal
brengen. De Tsjechische afgevaardigden heb
ben den minister gezgd, dat, als het beginsel
van geljjkheid der twee talen en van de eenheid
van Bohemen niet strikt gehandhaafd wordt,
de TsjechLohe afgevaardigden alle betrekkingen
met het Kabinot zullen verbreken.
De Engehchen in
anders
dan
f0.35
- 0.35 g
- 0.371.
- 0.35
- 0.35
0.30
0.25
miiinii e iiiniAvr
De troonrede, waarmede de zitting van den
Prnisischen Landdag geopend werd, noemt den
fioancieelen toestand bjj voortduring gunstig,
voornamelijk door de aanhoudende stijging der
inkomsten van de meeste dóór den Staat ge
ëxploiteerde pndernemingen. Voor hetloopende
begrootingsjaar kan een ruim overschot worden
verwacht.
Da troonrede kondigt verder de indiening
aan van een aantal voorstellen van economi-
schen aard.
ADVERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
rericht
i die bepaling
te en betaling
te doen ten einde beboeting te voorkomen.
Gouda, 12 Januari
Burgemeester
Da BURGEMEESTER van GOUDA brengt ter
openbare kennis dat do op den l lor. Januari 1S98
bij ham iogelerardo opgaven van candidate. voor
de benoeming run twee leden ran den Gemeente
raad, op de Secretarie der gemeente voor een ieder
ter iaage zijn nedoigelegd, dat afschriften daarran
zijn aangeplakt aan den Korten Oroenondaal bij do
Markt en tegon betaling der kosten verkrijgbaar
gesteld.
Gouda, den 12en Januari 1898.
De Burgemeester voornoemd,
R, L. MARTENS.
Zaterdag in den ministerraad besproken werd,
en dat het plan om een Chineesche leeniog
in Engeland te plaatsen, niet ongunstig werd
ontvangen.
De Minister Balfour zeide in een rede te
Manchester dat Engeland’» belangen in China
niet het verkrijgen van grondgebied maar den
handel betreffen. Zoo wj) vryheid van handel
verlangen in China, dan bedoelen wjjdezelfde
vryheid voor allen. De regeering zal doen
wat tij kan om te zorgen, dat de Britscbc
handel niit benadeeld wordt door voorrechten,
aan vreemdelingen geschonken. Balfour voegde
er bjj: «Ik kan niet inzien wat wjj er tegen
zonden hebben dat de Russische koopman gaat
waar hij wil -- mits wij niet buitengesloten
worden.»
«Nu, daar zult ge niet lang meer op behoeven to
wachtenover tien maanden ben ik meerderjarig,"
//Ziedaar nu juist hetgeen mij niet zoo zeker schijnt."
«Maar ik ben toch niet ziekelijk, geloof ik, en ge
kunt er, dunkt me, wel op vertrouwen dat ik zoolang
leven zal."
«Dat is het niet, baron I daarover maak ik me
niet ongerust, want mocht het ongeluk willen dat
de dood u overviel, dan zou uw voogd uwe verbin
tenissen toch wel nakomen. Uw fortuin is te groot,
dan dat men op zulke kleinigheden vilten zou."
«Maar dan begrijp ik volstrekt niet waarom gij
mij weigert, want, als ik in 't leven blijft, dan krijgt
gij nog veel zekerder het geld terug, zoodra ik meer
derjarig zal zijn."
«Dat is alles heel waar, baron maarhet zou
toch kunnen wezen datzelfs als uw leven nog
zeer lang* gespaard blijft, de meerderjarigheid toch
nooit door u bereikt zou worden."
«Maar dat zijn raadsels, die gij daar vertelt! Wat
meent ge?"
«Och, baron in zaken moet men alle» voorzien.
Ik heb nu en dan met mynheer de Maufert te doen
gehad, en ik kan niet zeggen, dat hij aan mij ver
diend heeft dat ik veel van hem houden zou, hoe
wel ik hem bewonder, ’t Is een man die de waarde
van ’tgeld kent, een meester in alle soort van spe
culatiën. ’t Beste bewijs is, dat hij de voogdijschap
heeft over u, en nu is hij slim genoeg om die te
houden ook."
«Maar dat is onmogelykde wet spreekt stellig."
«De wet, baron, is juist een wapen voor vernuf
tige lui. Onwettigheid wordt allenn door zotten
gepleegd. Kom aan, ik zal u iets beters geven dan
In de laatste tien jaren is het verbranden
van vuilnis in Engeland zeer in zwang geko
men. Rends voor ongeveer 40 jaren zjjn, vol
gens een mededeeling in het »Centrabl. f. Allg.
Gesuild bei tspflege, de eerste proeven genomen
en voor 25 jaren werden de eerste ovens ge
bouwd. In het jaar 1896 had één stad 14
verbrandiugscelleo in werking. Thans werken
er 572 in 55 steden, een bewys, dat er pok
voordeel in gelegen is. Het vnil wordt door
deze verbranding onschadeljjk gemaakt, cuj le
vens tot gedeelte ▼an zjjn volume t«rug
nicht uit te strooien, dat gij niet wel bij 't hoofd
zijt. Dat gerucht is tot hiertoe doorgedrongen on
heeft dus roods een afstand van zes uren afgelegd,
zeker niet zonder onderweg Uier en daar te blijven
hangen. Tegen uwe meerderjarigheid kon mijnheer
de Mau fort er wel oen» or er denken om uw «last
van minderjarigheid te veranderen in dien van onder
curaleele gestelde."
«Laat hij bewyzeu geven I" riep ik uit.,
«Men zal wel voor bewyzeo zorgen men hooft
er zelfs al. Van morgen vertel lo mon dnjgij Placide
bad geranseld om hom to dwingen oen quitantie te
geven aan Guillot, die niets had betaald, en dat ge
betn half geworgd had om hom een huurcontract,
te laten opmaken, waardoor ge een jaarlijksch verlies
zoudt lijden van twee duizend francs. Dat is nu
wel een mooie daad, maar ’t is toch in onzen to
gen woord i gen tijd wei wat zonderling.!»
«Maar dat is een schelmstuk!"
«Als het feit valsch is, dan is het zooveel te beter.
Het zou ebn ongelukkig precedent zijn geweest,
waarop dfraanvraag tot uwe onder curatcole stelling
kon worden gegrond."
Ik bleef een oogënblik als verpletterd zitten. Het
vreemde denkbeeld van dien jood kwam mij dwaas
en akelig tevens vo«r maar gelukkig schoot het mij
plotseling voor den geest dat die mau misschien,
even al» mijn voogd, een handlanger was van dc
Krankzinnigheid, en dat bij mij wilde overleveren
aan dat vyandige spook. Om er mij van te verge
wissen, naderde ik hom en maakte met mijn vinger
een kruis op zijn roorhoofd. Vencbrikt week bij
achteruit.
(JFardi vereolfd.)
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda
In overweging nemende, dat by Art. 2 der Ver
ordening op de invordering der Belasting op de
Honden, vastgesteld door den Raad dier Gemeente
den 8n October 187 aan eigenaars of bezitters dezer
dieren de verplichting is opgelegd om daarvan jaar
lijks in de maand Januari aangifte en betaling der
belasting te doen
Herinneren de belanghebbenden aan
met uitnoodiging de gevorderde nangiftt
Het besluit van den Paryschen krjjgsraad
om de zaak Esterhazy publiek te behandelen
is niets anders geweest dan eeu wassen neus.
Immers toen het meeat interessante kwam,
bet verhoor van kolonel Picquart en de des
kundigen, be'loot de raad verder met gesloten
deuren voort te gaan.
Wel waren Mathieu Dreyfu» en Scheurer-
Kestner gehoord, maar hun getuigenis leverde
niets nieuws op, terwyl Eiterhazy zelf na
tuurlijk bleef ontkennen.
Naar men weet is overste Picquart óh eenige
militair, die geneigd is aan de onschuld van
Maurice Dreyfus te gelooven.
Dat scbynt dan ook de reden ta zyn, waarom
zyn getuigenis niet mocht geboord worden.
Wat men nu verhaalt van interessante mede-
deelingen, die bij gedaan heeft, berust op niets
dan geruchten, want het >huis clos* wordt
streng gehandhaafd. Alleen de krjjgsraad, de
beschuldigde en de regoeringscommissaris waren
geld oen goeden raad. O, go kunt dien aannomen
zonder vrees, ik z«il er mijn intrest van hebben,
namelijk de voldoeniag van oens voor goed af te
rekenen mot uw voogd, terwijl ik hem voor al de
moeite, die hy mij berokkend heeft, een goede kool
stoof."
Ofschoon ik nooit heel teedet over den graaf ge
dacht had, gevoelde ik mij nu toch in mijn familie
trots gekwetst.
«Gij schijnt te vergeten," zei ik koel, «dat ik nog
onder de voogdy van don graaf de Maufort sta."
«Dat vergeet ik niet, en juist daarom wil ik
spreken. Als gy niot naar mij luisle-t, zyt gij ver
loren ik alleen ben slim genoeg om do plannon vao
den graaf te hebben doorgrond, en rijk genoeg om
niets om zijn kwaadheid te goven. Vóór een jaar
of twee zou ik hot nog niet hebben gedurfd. Gij
houdt evenmin van hom als ik on protesteert alleen
welstaandshalve. Zie hior nu myn raadals gy.goed
wilt handblen, dan vertrekt gij van daag nog naar
Parijs. Daar tracht ge 11 te omringen door een
aantal bloedverwanten en vrienden, go gaat er veel
uit, eu als gij eon en twintig jaar geworden zyt,
komt gij met uw voogd afrekenon, terwijl ge zorg
draagt twee of drie bekendo personen mede te bren
gen, die u gedurende tien maanden dagelijks gezien
hebben. Doet gij dit niet
«Nu9" vrveg ik, toen hij ophield.
«Doet gij dit niet, dan loopt ge groot gevaar nooit
meerderjarig te worden."
«En dat waarom f
Abraham weifelde een oogenblik, en zeide toen
«De reden is deze, baron! Uw voogd is sedert
eenigen ty'd begonnen onder zyue omgeving hst ge-
Engeland.
Binnenkort zal het Clnadeescho volk bij
stemming uitrnaken of over het ganache gebied
van Canada de drankhandel verboden zal wor
den. Principal Grant van Queen's College te
Ontario heeft dez’r dagen zyn w arschuweude
stem tegen het prohibitionisme, het algeheels
verbod, verheven. Hy haalt o. n. het voorbeeld
van den staat Maine, waar het verbod vjjftig
jaar van kra<ht is geweest, aan om to bevvy-
sen, dat die dwangmaatregel verderfelijk werkt.
Op do vergadering van prohibitionist n in Maine
in de zial met generaal de PelHeux, de griffier
en drie hoofdofficieren.
Het overgaan t)t zitting met gesloten deuren
toen Picquart, de openlijk beschuldigde, zou
gehoord worden, noemt Clemenceau het onaan-
-nemelyke schandaal van dit proces. De mi
nister vau oorlog, wieu de schrjjver met die
gotuigenverbooren ah basis verwyt de zaak te
leiden, verlangt stilzwijgen welnu, zoo zegt
bij, ik durf hem voorspellen dat hy, ondanks
al zyn invloed, het niet zal verkrygen.
De Matin, die tot nog toe minder party
i«, merkt spottend op, dat uit het
van Ravury blykt dat overste Picquart
de schuldige is. Yves Guyot, in een hoofdar
tikel van de Siècle, noemt dit, op dezelfde
uitkomst wijzende, even vreemd als verschrik-
keljjk.
De krijgsraad heeft reeds gisteren met nlge-
meene stemmen Esterhazy onschuldig verklaard.
Nog eens zij hier herhaald wat Yves
Guyot ook gisterenochtend in de Siècle schreef,
dat dr vryspraak van Esterhazy in geen geval
een bevestiging kan zyn van bet tegen Dreylus
gewezen vonnis.
Dat de zaak met gesloten deuren is be
handeld is eeu treurig bewys dat men het
licht blijft schuwen het is niet het eenige.
Welke kunnen dao toch wel die kostbare ge-
gebeimen van 'a lauds verdediging zyn, indien
vau Daitsche zijde altijd weer herhaald wordt
dat men daar niet de minste consideratie» van
internationalen aard in acht genomen wensebt
te zien Nog gisteren, na de openbaarmaking
van de acte vao beschuldiging in de Siècle,
verscheen in de Straszburger Post de wederom
officieus lykende, stellige verklaring; »dat de
bewering in die akte, als zou Dreyfus herhisl-
delyk naar den Elzas gereisd zyn en de Dn i-
sche autoriteiten daar voor zyn aanwezigheid
de oogen gesloten hebben, terwyl andere
officieren slechts met de groot te bezwaren een
verlof tot verblyf in bet ryk dand konden ver
krygen eeu volkomen ongegrond verzinsel is.<
het Oosten oordeelen
over Duitschlands optreden in China
de publieke opinie in het moederland.
Zij achten zulks een voorbeeld voor de Wes
tersche natie»; de katonneerboit-politiek is de
eenigrt die in China succes heeft. Alle Euro
peanen zullen voordeel hebben vau de Duitscbe
wyze van doen.
Het is uil alles duidelijk, dat Engeland nu
bakzeil haalt. Alleen wil het thans nog
trachten, alles te doen wat in zyn vermogen
i’, om te beletten dat China nog meer finan-
cieele verplichtingen krygt aan Rusland. De
Sunday Times* meldt, dat ook dit punt
gehouden in hei jaar 1896, werd deze motie
aangenomen: »Wjj verklaren, dat in den staat
Maine een toestand vau wetteloosheid heerscht,
die de beschaving te schande maaktdat de
overtreding van do drankwet wgdverspreid en
openlyk is; dat heele gemeenten verplicht sjjn
in een scbaamteloozen, onwettigen handel t)
berusten dat ambtenaren de wet tot een bron
van inkomsten gebruiken, en dateer, langdurig
vertrouwd zyn met onwettigen rumverkoop, by
een aanzienlijk aantal burgnrs minachting voor
het gezag der wrt in het algemeen gewekt
heeft.* Pr. Grant gaat verder en beweert, dat
onder een stelsel van verbod dronkenschap
toeneemt, gelyk in de provincie Ontario ge
bleken is. Voorts wordt het drinken van een
giftig soort drank, en het gebruik van Morfine
enz, in de hand gewerkt, omdat men de goed»
waar dikwjjls niet krjjgen kan en prikkels
noodig heeftde vele strafgedingen roeren lot
meineed voor de rechtbank, ambtenaren laten
zich omkoopen, in gezelschappen wordt huiche
larij aangekweekt enz.. Dan nog practische be
zwaren hoe smokkelarij tegen te gaan bij zoo
uitgestrekte grenzen En hoe het verbod door
te zetten in streken, als Quebec en Britsoh-
Columbië, waar do meerderheid der bevolking
er tegen is? Principal Grant is een vyand van
sterkedrank, maar hy wil den stryd door on
verpoosde propaganda voortzetten. De Cana-
deezen zijn reeds over het geheel een matig
volk en geheel onthouders telt men er bjj
duisendeo. Intusschen beeft men zich reeds
van verschillende zjjden tegen Principal Grant
verklaard. Een van de moest overtuigde voor
standers vah het verbod, een vrouw, schrijft
in een der bladen: »Als Canada het verbod
kop krygen, met een straf van 5(XX) dollar
of vyf jaar gevsngenis voor de eerste over
treding, 20,000 dollar of twintig jaar voor de
tweede, en levenslange ge»angeiiisstraf voor de
voor de derde overtreding, dan zal het verbod
ook werkelyk aan den drakhandel een einde
mnken, en in tien jaren zal Canada het voor
spoedigste en gelukkigste land van de wereld
zyn.«
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
i»)
De heer Abraham, die zyn bijnaam van vader al
leen te danken had aan de omstandigheid dat hij den
zelfden naam droeg als de Hebreeuwsche patriarch,
geleek volstrekt niet op het gewone type van den
geldwolf, ’t Was een man van veertig jaar, die zich
heel bedaard en wellevend voordeed. Ik vond hem
in een zindelijk en goed gemeubeld vertrek, waarin
zelfs eeniga schilderstukken van waarde hingen.
Hij ontving mij zeer beleefd en verzocht mij plaats
te nemen. Even als iedereen, die zich in geldver
legenheid bevindt, begon ik met de redenen op te
geven, waarom ik mij tot hem wendde, en ik ein
digde met hem om twee duizend francs te vragen.
De heer Abraham hoorde mij zeer welwillend aan
en zei toen
«Baron, het spijt my wezenlijk u niet te kunnen
helpen."
«Wat 1 kunt ge mij geen twee bankjes van duizend
frtacs geven P* vroeg ik verwonderd.
.0, de som op zich zelf is niet groot. Ik wou
dat het om honderd duizend francs te doen was.
•ito onder andere omstandigheden."
rMaar gy hebt toch al wissels ran mij onder u."
do, baron, voor twee en dertig duizend francs,
bij uwe meerderjarigheid."