ien CH GRAVIN DIANA. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, Belasting op de Honden. 36ste Jaargang, Donderdag 13 Januari 1898. No. 7477. KENNISGEVING. kxt KENNISGEVING Bultenlandscb Overzicht. FEUILLETON. '1 Inde- van H 24. Verspreide Berichten. 1. Het ichtige Zolder, eiding, ichtige geweest rapport cn o {Naar het Frantch.) Gouda, 12 Januari 1898. Burgemeester en Wethouders voornoemd, R. L. MARTENS. De Secretaris. BROUWER. De^Qoetenryksche minister von Gautsch heeft aan de Tsjechische afgevaardigden gezegd, dat een vertegenwoordiger der regeering hare mea ning over de taalverordeuingen en de middelen, waarmede zjj de opwinding der Duitschers wil kalmeeren, ter kennisse van den Ryksraad zal brengen. De Tsjechische afgevaardigden heb ben den minister gezgd, dat, als het beginsel van geljjkheid der twee talen en van de eenheid van Bohemen niet strikt gehandhaafd wordt, de TsjechLohe afgevaardigden alle betrekkingen met het Kabinot zullen verbreken. De Engehchen in anders dan f0.35 - 0.35 g - 0.371. - 0.35 - 0.35 0.30 0.25 miiinii e iiiniAvr De troonrede, waarmede de zitting van den Prnisischen Landdag geopend werd, noemt den fioancieelen toestand bjj voortduring gunstig, voornamelijk door de aanhoudende stijging der inkomsten van de meeste dóór den Staat ge ëxploiteerde pndernemingen. Voor hetloopende begrootingsjaar kan een ruim overschot worden verwacht. Da troonrede kondigt verder de indiening aan van een aantal voorstellen van economi- schen aard. ADVERTENTIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. rericht i die bepaling te en betaling te doen ten einde beboeting te voorkomen. Gouda, 12 Januari Burgemeester Da BURGEMEESTER van GOUDA brengt ter openbare kennis dat do op den l lor. Januari 1S98 bij ham iogelerardo opgaven van candidate. voor de benoeming run twee leden ran den Gemeente raad, op de Secretarie der gemeente voor een ieder ter iaage zijn nedoigelegd, dat afschriften daarran zijn aangeplakt aan den Korten Oroenondaal bij do Markt en tegon betaling der kosten verkrijgbaar gesteld. Gouda, den 12en Januari 1898. De Burgemeester voornoemd, R, L. MARTENS. Zaterdag in den ministerraad besproken werd, en dat het plan om een Chineesche leeniog in Engeland te plaatsen, niet ongunstig werd ontvangen. De Minister Balfour zeide in een rede te Manchester dat Engeland’» belangen in China niet het verkrijgen van grondgebied maar den handel betreffen. Zoo wj) vryheid van handel verlangen in China, dan bedoelen wjjdezelfde vryheid voor allen. De regeering zal doen wat tij kan om te zorgen, dat de Britscbc handel niit benadeeld wordt door voorrechten, aan vreemdelingen geschonken. Balfour voegde er bjj: «Ik kan niet inzien wat wjj er tegen zonden hebben dat de Russische koopman gaat waar hij wil -- mits wij niet buitengesloten worden.» «Nu, daar zult ge niet lang meer op behoeven to wachtenover tien maanden ben ik meerderjarig," //Ziedaar nu juist hetgeen mij niet zoo zeker schijnt." «Maar ik ben toch niet ziekelijk, geloof ik, en ge kunt er, dunkt me, wel op vertrouwen dat ik zoolang leven zal." «Dat is het niet, baron I daarover maak ik me niet ongerust, want mocht het ongeluk willen dat de dood u overviel, dan zou uw voogd uwe verbin tenissen toch wel nakomen. Uw fortuin is te groot, dan dat men op zulke kleinigheden vilten zou." «Maar dan begrijp ik volstrekt niet waarom gij mij weigert, want, als ik in 't leven blijft, dan krijgt gij nog veel zekerder het geld terug, zoodra ik meer derjarig zal zijn." «Dat is alles heel waar, baron maarhet zou toch kunnen wezen datzelfs als uw leven nog zeer lang* gespaard blijft, de meerderjarigheid toch nooit door u bereikt zou worden." «Maar dat zijn raadsels, die gij daar vertelt! Wat meent ge?" «Och, baron in zaken moet men alle» voorzien. Ik heb nu en dan met mynheer de Maufert te doen gehad, en ik kan niet zeggen, dat hij aan mij ver diend heeft dat ik veel van hem houden zou, hoe wel ik hem bewonder, ’t Is een man die de waarde van ’tgeld kent, een meester in alle soort van spe culatiën. ’t Beste bewijs is, dat hij de voogdijschap heeft over u, en nu is hij slim genoeg om die te houden ook." «Maar dat is onmogelykde wet spreekt stellig." «De wet, baron, is juist een wapen voor vernuf tige lui. Onwettigheid wordt allenn door zotten gepleegd. Kom aan, ik zal u iets beters geven dan In de laatste tien jaren is het verbranden van vuilnis in Engeland zeer in zwang geko men. Rends voor ongeveer 40 jaren zjjn, vol gens een mededeeling in het »Centrabl. f. Allg. Gesuild bei tspflege, de eerste proeven genomen en voor 25 jaren werden de eerste ovens ge bouwd. In het jaar 1896 had één stad 14 verbrandiugscelleo in werking. Thans werken er 572 in 55 steden, een bewys, dat er pok voordeel in gelegen is. Het vnil wordt door deze verbranding onschadeljjk gemaakt, cuj le vens tot gedeelte ▼an zjjn volume t«rug nicht uit te strooien, dat gij niet wel bij 't hoofd zijt. Dat gerucht is tot hiertoe doorgedrongen on heeft dus roods een afstand van zes uren afgelegd, zeker niet zonder onderweg Uier en daar te blijven hangen. Tegen uwe meerderjarigheid kon mijnheer de Mau fort er wel oen» or er denken om uw «last van minderjarigheid te veranderen in dien van onder curaleele gestelde." «Laat hij bewyzeu geven I" riep ik uit., «Men zal wel voor bewyzeo zorgen men hooft er zelfs al. Van morgen vertel lo mon dnjgij Placide bad geranseld om hom to dwingen oen quitantie te geven aan Guillot, die niets had betaald, en dat ge betn half geworgd had om hom een huurcontract, te laten opmaken, waardoor ge een jaarlijksch verlies zoudt lijden van twee duizend francs. Dat is nu wel een mooie daad, maar ’t is toch in onzen to gen woord i gen tijd wei wat zonderling.!» «Maar dat is een schelmstuk!" «Als het feit valsch is, dan is het zooveel te beter. Het zou ebn ongelukkig precedent zijn geweest, waarop dfraanvraag tot uwe onder curatcole stelling kon worden gegrond." Ik bleef een oogënblik als verpletterd zitten. Het vreemde denkbeeld van dien jood kwam mij dwaas en akelig tevens vo«r maar gelukkig schoot het mij plotseling voor den geest dat die mau misschien, even al» mijn voogd, een handlanger was van dc Krankzinnigheid, en dat bij mij wilde overleveren aan dat vyandige spook. Om er mij van te verge wissen, naderde ik hom en maakte met mijn vinger een kruis op zijn roorhoofd. Vencbrikt week bij achteruit. (JFardi vereolfd.) BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Gouda In overweging nemende, dat by Art. 2 der Ver ordening op de invordering der Belasting op de Honden, vastgesteld door den Raad dier Gemeente den 8n October 187 aan eigenaars of bezitters dezer dieren de verplichting is opgelegd om daarvan jaar lijks in de maand Januari aangifte en betaling der belasting te doen Herinneren de belanghebbenden aan met uitnoodiging de gevorderde nangiftt Het besluit van den Paryschen krjjgsraad om de zaak Esterhazy publiek te behandelen is niets anders geweest dan eeu wassen neus. Immers toen het meeat interessante kwam, bet verhoor van kolonel Picquart en de des kundigen, be'loot de raad verder met gesloten deuren voort te gaan. Wel waren Mathieu Dreyfu» en Scheurer- Kestner gehoord, maar hun getuigenis leverde niets nieuws op, terwyl Eiterhazy zelf na tuurlijk bleef ontkennen. Naar men weet is overste Picquart óh eenige militair, die geneigd is aan de onschuld van Maurice Dreyfus te gelooven. Dat scbynt dan ook de reden ta zyn, waarom zyn getuigenis niet mocht geboord worden. Wat men nu verhaalt van interessante mede- deelingen, die bij gedaan heeft, berust op niets dan geruchten, want het >huis clos* wordt streng gehandhaafd. Alleen de krjjgsraad, de beschuldigde en de regoeringscommissaris waren geld oen goeden raad. O, go kunt dien aannomen zonder vrees, ik z«il er mijn intrest van hebben, namelijk de voldoeniag van oens voor goed af te rekenen mot uw voogd, terwijl ik hem voor al de moeite, die hy mij berokkend heeft, een goede kool stoof." Ofschoon ik nooit heel teedet over den graaf ge dacht had, gevoelde ik mij nu toch in mijn familie trots gekwetst. «Gij schijnt te vergeten," zei ik koel, «dat ik nog onder de voogdy van don graaf de Maufort sta." «Dat vergeet ik niet, en juist daarom wil ik spreken. Als gy niot naar mij luisle-t, zyt gij ver loren ik alleen ben slim genoeg om do plannon vao den graaf te hebben doorgrond, en rijk genoeg om niets om zijn kwaadheid te goven. Vóór een jaar of twee zou ik hot nog niet hebben gedurfd. Gij houdt evenmin van hom als ik on protesteert alleen welstaandshalve. Zie hior nu myn raadals gy.goed wilt handblen, dan vertrekt gij van daag nog naar Parijs. Daar tracht ge 11 te omringen door een aantal bloedverwanten en vrienden, go gaat er veel uit, eu als gij eon en twintig jaar geworden zyt, komt gij met uw voogd afrekenon, terwijl ge zorg draagt twee of drie bekendo personen mede te bren gen, die u gedurende tien maanden dagelijks gezien hebben. Doet gij dit niet «Nu9" vrveg ik, toen hij ophield. «Doet gij dit niet, dan loopt ge groot gevaar nooit meerderjarig te worden." «En dat waarom f Abraham weifelde een oogenblik, en zeide toen «De reden is deze, baron! Uw voogd is sedert eenigen ty'd begonnen onder zyue omgeving hst ge- Engeland. Binnenkort zal het Clnadeescho volk bij stemming uitrnaken of over het ganache gebied van Canada de drankhandel verboden zal wor den. Principal Grant van Queen's College te Ontario heeft dez’r dagen zyn w arschuweude stem tegen het prohibitionisme, het algeheels verbod, verheven. Hy haalt o. n. het voorbeeld van den staat Maine, waar het verbod vjjftig jaar van kra<ht is geweest, aan om to bevvy- sen, dat die dwangmaatregel verderfelijk werkt. Op do vergadering van prohibitionist n in Maine in de zial met generaal de PelHeux, de griffier en drie hoofdofficieren. Het overgaan t)t zitting met gesloten deuren toen Picquart, de openlijk beschuldigde, zou gehoord worden, noemt Clemenceau het onaan- -nemelyke schandaal van dit proces. De mi nister vau oorlog, wieu de schrjjver met die gotuigenverbooren ah basis verwyt de zaak te leiden, verlangt stilzwijgen welnu, zoo zegt bij, ik durf hem voorspellen dat hy, ondanks al zyn invloed, het niet zal verkrygen. De Matin, die tot nog toe minder party i«, merkt spottend op, dat uit het van Ravury blykt dat overste Picquart de schuldige is. Yves Guyot, in een hoofdar tikel van de Siècle, noemt dit, op dezelfde uitkomst wijzende, even vreemd als verschrik- keljjk. De krijgsraad heeft reeds gisteren met nlge- meene stemmen Esterhazy onschuldig verklaard. Nog eens zij hier herhaald wat Yves Guyot ook gisterenochtend in de Siècle schreef, dat dr vryspraak van Esterhazy in geen geval een bevestiging kan zyn van bet tegen Dreylus gewezen vonnis. Dat de zaak met gesloten deuren is be handeld is eeu treurig bewys dat men het licht blijft schuwen het is niet het eenige. Welke kunnen dao toch wel die kostbare ge- gebeimen van 'a lauds verdediging zyn, indien vau Daitsche zijde altijd weer herhaald wordt dat men daar niet de minste consideratie» van internationalen aard in acht genomen wensebt te zien Nog gisteren, na de openbaarmaking van de acte vao beschuldiging in de Siècle, verscheen in de Straszburger Post de wederom officieus lykende, stellige verklaring; »dat de bewering in die akte, als zou Dreyfus herhisl- delyk naar den Elzas gereisd zyn en de Dn i- sche autoriteiten daar voor zyn aanwezigheid de oogen gesloten hebben, terwyl andere officieren slechts met de groot te bezwaren een verlof tot verblyf in bet ryk dand konden ver krygen eeu volkomen ongegrond verzinsel is.< het Oosten oordeelen over Duitschlands optreden in China de publieke opinie in het moederland. Zij achten zulks een voorbeeld voor de Wes tersche natie»; de katonneerboit-politiek is de eenigrt die in China succes heeft. Alle Euro peanen zullen voordeel hebben vau de Duitscbe wyze van doen. Het is uil alles duidelijk, dat Engeland nu bakzeil haalt. Alleen wil het thans nog trachten, alles te doen wat in zyn vermogen i’, om te beletten dat China nog meer finan- cieele verplichtingen krygt aan Rusland. De Sunday Times* meldt, dat ook dit punt gehouden in hei jaar 1896, werd deze motie aangenomen: »Wjj verklaren, dat in den staat Maine een toestand vau wetteloosheid heerscht, die de beschaving te schande maaktdat de overtreding van do drankwet wgdverspreid en openlyk is; dat heele gemeenten verplicht sjjn in een scbaamteloozen, onwettigen handel t) berusten dat ambtenaren de wet tot een bron van inkomsten gebruiken, en dateer, langdurig vertrouwd zyn met onwettigen rumverkoop, by een aanzienlijk aantal burgnrs minachting voor het gezag der wrt in het algemeen gewekt heeft.* Pr. Grant gaat verder en beweert, dat onder een stelsel van verbod dronkenschap toeneemt, gelyk in de provincie Ontario ge bleken is. Voorts wordt het drinken van een giftig soort drank, en het gebruik van Morfine enz, in de hand gewerkt, omdat men de goed» waar dikwjjls niet krjjgen kan en prikkels noodig heeftde vele strafgedingen roeren lot meineed voor de rechtbank, ambtenaren laten zich omkoopen, in gezelschappen wordt huiche larij aangekweekt enz.. Dan nog practische be zwaren hoe smokkelarij tegen te gaan bij zoo uitgestrekte grenzen En hoe het verbod door te zetten in streken, als Quebec en Britsoh- Columbië, waar do meerderheid der bevolking er tegen is? Principal Grant is een vyand van sterkedrank, maar hy wil den stryd door on verpoosde propaganda voortzetten. De Cana- deezen zijn reeds over het geheel een matig volk en geheel onthouders telt men er bjj duisendeo. Intusschen beeft men zich reeds van verschillende zjjden tegen Principal Grant verklaard. Een van de moest overtuigde voor standers vah het verbod, een vrouw, schrijft in een der bladen: »Als Canada het verbod kop krygen, met een straf van 5(XX) dollar of vyf jaar gevsngenis voor de eerste over treding, 20,000 dollar of twintig jaar voor de tweede, en levenslange ge»angeiiisstraf voor de voor de derde overtreding, dan zal het verbod ook werkelyk aan den drakhandel een einde mnken, en in tien jaren zal Canada het voor spoedigste en gelukkigste land van de wereld zyn.« De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN. i») De heer Abraham, die zyn bijnaam van vader al leen te danken had aan de omstandigheid dat hij den zelfden naam droeg als de Hebreeuwsche patriarch, geleek volstrekt niet op het gewone type van den geldwolf, ’t Was een man van veertig jaar, die zich heel bedaard en wellevend voordeed. Ik vond hem in een zindelijk en goed gemeubeld vertrek, waarin zelfs eeniga schilderstukken van waarde hingen. Hij ontving mij zeer beleefd en verzocht mij plaats te nemen. Even als iedereen, die zich in geldver legenheid bevindt, begon ik met de redenen op te geven, waarom ik mij tot hem wendde, en ik ein digde met hem om twee duizend francs te vragen. De heer Abraham hoorde mij zeer welwillend aan en zei toen «Baron, het spijt my wezenlijk u niet te kunnen helpen." «Wat 1 kunt ge mij geen twee bankjes van duizend frtacs geven P* vroeg ik verwonderd. .0, de som op zich zelf is niet groot. Ik wou dat het om honderd duizend francs te doen was. •ito onder andere omstandigheden." rMaar gy hebt toch al wissels ran mij onder u." do, baron, voor twee en dertig duizend francs, bij uwe meerderjarigheid."

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1898 | | pagina 1