ips
HE\
ERWIJS.
agen op de
arscholen.
GRAVIW DIANA.
che
ins
z
NI
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 10 Februari ISOS.
36ste Jaargang.
No. 7501.
xxjrs
FEUILLETON.
I
Buitenlandsdi Overzicht
Inrichtingen welke gevaar, schade of hin
der KUNNEN VEROORZAKEN.
van
lAnvrage te ver.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
WETHOUDERS van
de zitting voorviel nog
Verspreide Berichten.
De president: deel nwe conclusies mede, dan
I DU
opgeheven, ten
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a g e 1 ij k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
'HODDERS van
15 FEBRUARI
f twee ure in
3 inschrijving in
>e bavailintfs-
on IJsel.
iet Bovendek
iet Onderdek
en Kleiweg.
ie Doorvaart
egin van het
ader Reijers-
van mijne
I
ons geïllus-
Wintersel-
3bben, dit te
ZICHT op het
bekend, dat de
eerlingeii
sten April 1898
cholen verlangt,
22 FEBRUARI
inr.
wordt verwezen
{Naar 'het Fransoh.)
immissie,
v dek VOORT.
Secretaris.
voor
naam is,
de laste-
van den
im. Hofrad
bbeo
H
tn hoesten,
ademings-
1 bewezen,
an warme
anbevelens-
ken.
25 cent
Vrienden ondersteunden
gegeven oogenblik weerklonken
Vivo Zc.'a.'t en »A bas Zola
De politieagenten waren machte-
C1*, Pari»,
id gratis en
i vrij van alle
ooging.
idaal I. B.
ADVEKTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
voorlezing af.
-r
hooren," zei hij togen mij „uw
wordt bij de lezing hiervan niet
gij u dus zoolang zoudt willen verwijderen
„De herinnering aan mijne moeder," antwoordde
ik, «kun mij slechts sterken. Ga dus gerust voort,
mijnheer."
{Wordt tttroolqd.}
Alle Duitache hoogescholen zyn voor de
rest van het wintersemester, door den Ooten-
rykscben minister van onderwas gesloten, en
geen examens zullen worden afgenomen. Dit
tot antwoord op de betoogingen en werksta-
gingen der studenten.
Intussthen is de zaak zoo heel erg niet, daar
het voornemen bestaat de opening van bet
zomersemester te vervroegen, zoodat de heele
sluiting op een week of vier neerkomt. De
minister hoopt dat deze tyd wat kalmeerend
zal werken.
Men zegt, dat de stadhouder van Bohemen,
graaf Condeuhove, eerstdaags zyn ontslag zal
krijgen.
zal het hof ze onderzoeken.
De zitting wordt te Ij nor opgeheven, ten
einde aan de verdedigers gelegenheid te geven
hunne conclusies op te stellen.
Het telegraphiich verslag van hetgeen na
opening der zitting gebeurde beslaat in de
groote dagbladen verscheiden kolommen, zoodat
42)
De goede notaris staarde mij met groote oogen
aan hij begreep niets van die buitengewone leven
digheid op zulk een ernstig oogenblik mijns levens.
„Welnu," vroeg ik lachend, „hoe kijk je my zoo
„Wel, baron!" stamelde hy, „ik... ik ben heel
blij je zoo te zien Ik had het uiet durven den
ken. ’t Is een ernstige omstandigheid, en ik heb u
soms zoo bezwaard gezien."
„Dat gij er nu nog moeilijk van spreken kunt,"
vulde ik vroolyk aan. „Kom, vriend, bekijk me
maar op je gemak en overtuig je dal ik er voor oen
krankzinnige nog al niet erg bedrukt uitzie."
„Bravo I Dien moed mag ik zien, dan zal het
met onze zaak wel schikken Maar denk er om dat
ge tegenover bevooroordeelds menschen zult slaan
de goede uitslag hangt van uwe koelbloedigheid af."
„Reken gerust op meik word gesterkt door een
overtuiging, die door niets aan ’t wankelen te bren
gen is. Zijn de dokters al gekomen
„Ja, van morgen. Ik heb hen al gesproken,
’t Is dokter Rolles en dokter Delalre. Hun groote
kunde en hun karakter waarborgen ons tegen alle
vooringenomenheid van hunne zyde."
twoe geslachten getroffen had.
certificaten van geneeskundigen,
zinnigheid van r~::" -
Zo
a Se
a
QQ-
mJ W
o
Fit AN KRUK
Eeu late bezigheid, als men rekent dat te
Parys de hotelbozoekers niet zoo heel vroeg
naar bed gaau Dezer dagen werd daar iemand
aangehouden, dio zich 's nachts met een valies
uit de voeten wilde maken, waarin twaalf
paar gestolen schoenen en laarzen. Hij ver
klaarde te behooren tot eene bende, een syn
dicaat» noemde hy ’t, welke zich met dezen
byzonderen tak van stileo zakeo trachtte te
maken, die toch wel niet zoo byzonder schit-
Het proces-Zola wekt te Parijs steeds meer
belangstelling en merkwaardig is het, dat het
publiek in de rechtzaal meer dan daar buiten
op de hand is vae den beschuldigde. Zoo gaf
zyn aankomst gisteren in de zaal aanleiding tot
manifestation in verschillende z n, het geroep van;
leve Zola I werd natuurlijk beantwoord pietweg
met Zola maar er moet een ongehoord leven
geheencht hebben, zoodat eenige ©ogenblikken
de beambten machteloos waren.
By de opening van het verboor herstelde
de rust zich spoedig. In zyn brief aan den
president zegt Esterhazy dat hij, door Mathieu
Dreyfus bescnuldigd van het mtsdryf van hoog
verraad, met algemeens stemmen vrijgesproken
"is door den krygsraad. Heden ontving bij een
brief van een particulier Emile Zola, die hem
oproept als getuige. Hij is van oordeel aan
aan deze oproeping niet te moeten beantwoorden
en laat aan den hof en jury over, de redenen
te beoordeelen die hem zyn gedragslijn voor
schrijven.
Antwoordend op het voorgelezene zegt mr.
LaboriGisteren was Esterhazy hierheden
heeft hij zich bedacht. Het was om redenen
van groote delicatesse dat wij gemeend hebben
hem hier te moeten roepen.
Clemenceau, uit naam van den gérant der
Aurore, dringt erop aan dat Esterhazy gedwon
gen worden te verschynen, des noodig met
geweld.
De deurwaarder gaat over tot het afroepen
der namen van de getuigen.
Beslissend op de gisteren door de verdedi
ging ingeleverde conclusion, beveelt het hof
dat de getuigen die ziek zyn bezocht zullen
worden door een dokter, en wederom opgeroe
pen zullen worden zoodra zij weer kunnen
60UB8CHE UH IU VI
klaren togen hetgeen gij oen lastering noemt."
„In dat geval, mynheer," antwoordde ik kalm,
„moet gij het mij vergeyen zoo ik mijn vorzoek blijf
handhaven. Ik mag dezo plaats niet verlaten dan
hetzij onafliiiukolijk en in mijn oer hersteld, hetzij
vervallen verklaard var. mijne rechten. Ik roep on
dat onderzoek iu, dat gij bobt verlangd, on, terwijl
ik mij stol onder de bescherming van myn familie
raad, verzoek ik de vergadering mijne toekomst, dio
door u wordt bedreigd, thans te willen regelen."
„Blyfl mijnheer de graaf volharden bij zijno be
weringen vroeg do vrederechter aan mijn voogd.
„Zal ik hot stuk, do gronden bevattende waarop gij
het verzoek om meerderjarig verklaring, door den
baron gedaan, wilt van de hand zien wijzen, voor
lezen
„Ik blijf daarbij volharden," antwoordde de graaf.
De vrederechter opende nu een dik stuk en begon
dat voor te lozen Het behelsde eerst oen onver
bloemd relaas van het ongeluk, dat mijne familie in
Toon volgden er
waarbij de krank-
miju grootvader en die
moeder geconstateerd werden, De rechter brak zijne
Vit zijn zeer treurige dingeu voor u om aan to
uwe tegenwoordigheid
.wt vereÏFcht, en indien
XXVI.
Een half uur later waren de leden van mijn fami
lieraad in het salon van Granger vereenigd. Onder
voorzitterschap van den vrederechter hadden zij plaats
genomen aan een groote tafel, dio met een groen
kleed overdokt was. Aan hot eeno uiteinde van die
tafel zaten de beide vreemde geneeshooron mot den
dokter, die my reeds gedurende mijn ziekte behan
deld had; aan het andere uiteinde zat mijn voogd.
Tegenover den voorzitter stonden twee stoo’en voor
Granger en voor mij.
Toen de zitting was geopend, nam de hoer de
Maufert het woord.
„Mijne heeren," zei hij, „eer dit debat begint,
zij het mij vergund een laatste poging tot verzoening
te beproeven. Wij allen kennen de ern tige gevol
gen, die voor mijn slecht goraden pupil de verwer
ping van een ontijdig verzoek om moorderjarigver-
klaring hebben kan. Mijn plicht schrijft mij voor
tegen dat verzoek op te komen, op grond van rede
nen, die in André’s belang liever geheim zouden
moeten blyven. ‘t Is ónmogelijk om in dien on-
voorzichtigen stap geen blyk van wantrouwen in myn
beheer te zien. Voor u allen, even als voor mij, is
die reis naar Indië, zoo plotseling opgekomen en
die geen zes maanden kan worden uitgesteld, niets
dan een onhandig voorwendsel, dat nauwlyks een
kwetsend wantrouwen in myn eerlijkheid verborgt.
De zaken zijn nu zoover gekomen, dat het debat in
dezen familieraad op een proces voor de rechtbank
dreigt uit te loopen, en er aldus openbaarheid zal
gegeven worden aan treurige oiieeuigheden of wel
aan een onherstelbaar ongeluk. Daarom zou ik aan
mijn mandaat van voogd meen en te kort te doen
BURGEMEESTER en
Gouda
Gezien art. 8 der HINDERWET,
Doen te weten
Dat tij vergunning hebben verleend aan P. den
Hertog en zijne rechtverkrijgenden, tol het uitbreiden
zijner blikslagerij en lakkerij in het perceel aan de
Turfmarkt wijk H no. 62. kadastraal bekend sectie
B no. 628.
Gouda, don 9 Februari 1898.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
W. KROMHOUT, 1. 3.
wanneer ik niet een laatst beroep deed op do
zichtighoid van don heer Granger. Myn
geloof ik, een voldoende wederlegging vau
ringen, die men tegen mij poogt uit to strooien.
Als mijn pupil zijn vorzoek intrekt, dan zie ik af
van eon voor hom gevaarlijk onderzoek."
Granger wilde antwoorden, maar ik kwam hem
voor.
,/t Zij mij vergund, zelf hot woord to nemen,"
zei ik togen Granger, „to moor daar ik toch hier
ben om over do meerdere of mindere helderheid van
mijn verstand te doen beslissen."
Devrederechter gaf mij een toeken om voort te
gaan.
Zou aan myn leeftyd niet passen, mijne boe
ren," vervolgde ik, „de verzoenende woorden, die
de gra»f de Maufert, mijn voogd, daar gesproken
heeft, af to slaan, en ik zal dus zijn openhartige
taal beantwoorden, niet door mij to verschuilen
achter hetgeen hij een onhandig voorwendsel ge
noemd heeft, maar door mij to beroepen op zijn
loyauteit. Een man, die in zijn dienst staat, heeft
mij krankzinnig durven noemenwanneer nu mijn
voogd zich verklaren wil tegen dio lastering, dan zal
ik mij eerbiedig onderwerpen aan zijn verlangen en
met vertrouwen mijne meerderjarigheid afwachten."
De stilte, die- er, toen ik uitgesproken had, in de
vergadering heerschte, getuigde dat ik de quaestie
in het hart had getrofien. De hoor de Maufert
scheen een oogenblik to weifelen, maar hij kon niet
meer terug.
„Myn plicht eu de zorg, die ik voor uwe toekomst
dragen moet," zeide hij eindelijk, mij met oen koe
len blik aanziende, „verbieden mij om mij te ver
ven door den
loos tegeu de menigte. Zola werd door vijf
honderd menschen omringd en een klein getal
vrienden bad de grootste moeite hem te be
schermen. De commissaris Touny trachtte
maar vergeefs tusschenbeide te komen. Einde—
lyk gelukte bet Zola uit het gedrang te raken
eu iu een rytuig te stappen. By reed weg,
op allerlei wyze nageroepen. Iemand riep:
>Vive Zola! Weg met de schreeuwbekken !<Het
volk drong den man naar den Pont St. Michel
en wou hem te water gooien, maar op dat
oogenb’ik kwam er een afdeeling politieagenten
aan, die do menigte niteendreven en twee
mannen iu hechtenis namen.
Onverwacht komt uit China het bericht, dat
de Regeering besloten heeft in het geheel geen
leening aan te gaan. Tusschen Engeland en
Rusland in de klem zittende, beeft men zich
op behendige wijze aan de moeilijkheden ont
trokken door 100 rnillioen taels aan schatkist
biljetten u t te geven. Intusschen zonder geld
kau de oorlogsschatting aan Japan niet betaald
worden, eu de Japanners zulleudus' voorloopig
Je baven Wei-hai-wei wel bezet houden, waarop
zij recht hebben tot ann de afbetaling der
schatting.
nitgaan. Wat de overige getuigen betreft, deze
zullen opnieuw worden opgeroepen voor mor
gen en moeten verschijnen voor het bof om
gehoord te worden.
Mevrouw Dreyfus wordt vervolgens gehoord.
Zy is gekleed in het zwart, is zeer bleek en
zeer aangedaan. De president zegtwelke vra
gen wenscht u te stellen
Mr. Labori antwoordt Wat denkt gij, me
vrouw, »an de goede t(ouw van Emile Zola
En kunt gij ons zeggen onder welke omstan
digheden u in 1894 door Du Paty Clan kennis
hebt gekregen van de inhechtenisneming van
uwen echtgenoot
De president zegt ik kan deze laatste vraag
niet stellen.
Emile Zola, opstaande: ik wenscb eenvoudig
behandeld te worden als een moordenaar en
een dief: zij hebben altyd het recht »au ver
dediging, mij echter bindt men de handen, mij
slaat men, mij beleedigt men op straateen
gemeene pers sleept mij door bet slijk ik wil
het bewys leveren en dit wordt mij geweigerd.
Ziet, mijuheeren juryleden, welk een toestand
we nu hebben; ik wil my getuigeu doea hooren,
en daar verzet men zich tegen
De p'esident in de reden vallend Gy kent
de wet.
Zola roept uit: ik kau de wet niet, en ik
wil haar voor dit oogenblik niet k'un?(n. (He
vig rumoer onder het publiek).
Labori zegt dat hy de conclusie zal depo-
neeren Betreffende de vragen die hij wil
stellen.
De president.- deponeer als gy wilt, maar ik
zal geen enkele vraag toelaten die vreemd is
aan de genoemde, en die zou kunnen leiden
tot de revisie der zaak-Dreylus, waarin wettig
vonnis is gewezen.
Labori roept uittegenover de obstructie die
wij ondervinden
(Kreten neen, neen ja, ja, heel goed).
In ons aller belang zal ik den president vragen
ons wel te willen aangeven welke middelen wij
moaten gebruiken.
De president; dit gaat ons niet aan.
Labori vraagt vervolgens dat de te stellen
vragen zullen worden overgegeven aau den griffier
om er nota van te nemen; het bof zou er dau
over kunnen beraadslagen en de aan de ge
tuigen te stellen vragen aanduiden.
onze bepatkte ruimte daarvoor te gering is.
Hoofdzaak is, dat alle vragen buiten dj be
schuldiging niet worden toegelaten en dat de
meeste getuigen weigeren te antwoorden om
redenen voor staat en beroep.
Als indrok van den tweeden dag bericht men
Binnen' en buiteu het paleis van justitie
waren nog meer belangstellenden dan gisteren.
De stryd over de uitgestrektheid der de
batten werd verwoed voortgezet. Het Hof
beval de weerspannige getuigen en militairen
op te roepen, maar weigerde vragen te stellen
aangaande de onwettigheid van het vonn s
van 1894* Mijns inziens vormt deze weigering
een middel vau cassatie van het te wyzen
vonnis.
De verhooren van Scheurer-Kestner eu mr.
Leblois hebben ons de brieven vau generaal
Gouse aan kolonel Picqnart doen kennen eu
licht verspreid over de tuacliina’iën iu het
begin van1 de zaak-Esterbazy.
Het böoren van mevrouw Dreyfus s door
het Hot geweigerd.
Toen de oud-president Casimir-Perier kwam
getuigen, werd het Hof door een heógo vrees
overval etf en weigerde hem vragen te stellen.
De enorme indrnk door den oud president der
republiek gemaakt, bleek duidelyk uit de
daverende toejuichingen.
Men voorziet dat het Zola onmogolyk zal
zijn de geheele waarheid aan het licht te
brengen-^ maar dat hy er in slagen zal ver-
schillenae*bijzonderheden te onthullen, waar
door het aantal der voorstanders van de her
ziening zal toenemen.
Omtreut he'geen na
bet volgende.
Na de zifting van bet gerechtshof was bui
ten de menigte toegenomen. Meer dan duizend
menschen bewogen zich om bet paleis. Binnen
stormde het publiek uit de tribune. Iemand
riep: >Vive Zola A bas la France!» Hij
werd dadelijk in hechtenis genomen. Eeu
ongelooflijk gedrang ontstaat. Toen Zola en
zijn advocaat zich verwijderden werden zij in
de gang herkend. Het publiek trad tegen hen
op en Zola moest vluchten in eeu kleedl amer,
waarvan de deur een halfuur lang gesloten
wordt gehouden. Het publiek blyft vaor de
deur staan en schreeuwt: »Conspuez Zolal*
De verwoedste betoo^ers zyn jonge advocaten.
De bevelhebber van de paleisgarde moest een
sterke afdeeling garden zenden om de gangen
seboon te vegen. Eindelyk kon Zola uit het
paleis en op den boulevard komen. Hy zag
zeer bleek en beefde. V.L
hem- Op een f,
de kreten: >Vive Zola!<
A mort
8
